Wszystko o wycieczkach z Hurghady. Odległości między miastami w Egipcie. Ceny, zabytki Egiptu, trasy przejazdu, mapy miast w Egipcie. Filmy, zdjęcia. 从赫尔格达出发的游览 赫尔格达是埃及理想的地方，可以在每周或两周的假期中进行至少一次较长时间的有组织的旅行。从赫尔格达出发，我们可以参观开罗 、卢克索 、亚历山大 、苏伊士或 阿斯旺 。我们强烈推荐前往开罗和卢克索。我们推荐有组织的旅行。不是因为在埃及旅行很危险（因为它不是），而是因为它更容易、更方便，而且总的来说更便宜。在赫尔格达，我们可以在每一步都找到旅行社，为我们提供前往特定地点的旅行。此外，在酒店海滩逗留期间，特别的“旅游优惠卖家”将始终为我们提供前往赫尔格达较近地区的旅行：在 Safari 上，前往 Giftun 岛 或者去 海豚馆 。卖家可以信任，但程度有限。诚然，他们都拥有在酒店业主同意的情况下出售和经营的许可证，但总是存在与我们第一次见到的人签订民法合同的风险，这些人要对我们的健康和责任负责生活。我们再重复一遍；我们建议与旅行社组织的旅行，最好是导游/老板会说波兰语的旅行。我们推荐www.hurghadawycieczki.pl 办公室 埃及由四个主要地区组成。尼罗河三角洲 是一个向北延伸的区域，靠近开罗，尼罗河在这里分成两个较小的部分，从亚历山大港延伸到塞得港。在海岸，尼罗河的水流入地中海。沿海岸线有城镇，包括 El-Almein，以及 Marsa Matruh 和 Sallum 博物馆。亚历山大的东部是著名的罗塞塔，其中发现了罗塞塔石碑，这是一件非常重要的文物，后来被证明是破译古代象形文字的关键。更远的海岸是达米埃塔和塞得港城市。 尼罗河谷从地中海沿岸一直延伸到南部与苏丹的边界。沿岸的城市是最重要和最有价值的古代文明遗迹的所在地。这里有吉萨金字塔和狮身人面像 、宏伟的卢克索神庙 、帝王谷 等等。 撒哈拉沙漠是世界第二大沙漠，与绿洲一起形成了一个人口稀少但隐藏着许多有价值的礼拜场所或纪念碑的地区。 在尼罗河的另一边 参观了红海海滨 来自世界各地的游客，如赫尔格达、马萨阿拉姆 或萨法加 等城市。 现在的埃及文明的最早痕迹 可以追溯到史前时期，但一些幸存到今天的城市起源于公元前8000年，当时撒哈拉沙漠开始形成，居民开始迁移 他们靠近尼罗河谷的肥沃地区，为社会结构奠定了基础。这一古老文明的产生和发展实际上要归功于被称为前法老时期的尼罗河 。以这个名字命名的王朝时期开始于公元前3000年左右，因为统治这个国家的王朝。梅内斯被认为是第一位法老， 这是为了统一分裂的埃及。这个国家的名字的意思是“两地”。 历代统治者总数为30人，统治国家长达3000多年，直至 到公元前 30 年，许多法老王想通过建造宫殿、寺庙和陵墓来在历史上留下自己的印记。吉萨金字塔和狮身人面像、卢克索宫等大部分幸存至今的令人惊叹的建筑都是在这一时期建成的。 埃及人的意识状态 闭上眼睛，我可以很容易地记住我的第一个埃及日出。温暖的沙子抚摸着双脚，海风吹来，轻轻地抚摸着她的脸，表示欢迎。每一缕阳光都淹没了埃及土地的另一片土地。我很幸运能够在任何时候回忆起那个时刻，即使是最糟糕的时刻。 我一直梦想着去埃及。当我还是个孩子的时候，阅读旅行故事，在被子下放着一盏灯，我了解了霍华德卡特的世界——图坦卡蒙法老墓的发现者。我开始了解这个虚幻而遥远的世界。它的魔力、美丽、野性和所有的秘密。在我的脑海中，我看到自己在沙漠中行走，发现了别人没有幸运发现的一切。当然，我想成为下一个霍华德卡特。我相信会是这样。好吧，生活就是生活，它与它有关，它验证了我们所有的童年梦想，将我们的义务强加于我们现在生活在这里。我没有成为考古学家和探险家，至少没有成为传奇探险家。 第一次踏上埃及的土地，我就深受感动。这是我梦想中向我敞开的地方。我知道没有什么能阻止对知识、触觉和社区意识的渴望。埃及和我终于见面了。到那时，我已经是一个成熟、成熟的男人了。你看，我必须长大才能第一次见面，今天我知道为什么了。 当我听说我的一个朋友正朝那个方向前进时，我总是问你对要去的地方了解多少？你为什么要去那里？答案千差万别。见金字塔。躺在沙滩上。了解珊瑚礁。当然，埃及不仅仅是关于海滩、珊瑚礁和棕榈树的饮料。它是文明的摇篮，是一个在每一个片段中都沉浸在历史中的地方。在这里你可以触摸这个故事，感受它，了解它。亲眼见证一个延续了数千年的文明的力量，这证明了我们这个世界上并非所有事物都在消逝。埃及是永恒的。 当您第一次去这个美妙的国家旅行时，值得了解它的一些历史。为这次旅程做好心理准备，感受它的魔力。我知道这会让你的第一次旅行难以忘怀，唤醒一种爱，就像我的一样，它将成为你的一部分，并将你与这个遥远的地方永远联系在一起。 其中一个好书名是 Anna Świderkówna 的书“希腊纸莎草在埃及的日常生活”——这本书将向您展示埃及与古希腊文化的关系。这是关于纸莎草纸、埃及、希腊托勒密时代、希腊化时代以及圣经和福音的杰出专家的故事。这本书介绍了希腊化和早期基督教地中海的世界，这个世界有点被遗忘了，但仍然散发着永恒的光彩。毕竟，埃及和整个古代世界都与希腊有着千丝万缕的联系。您将学会寻找交织文化的痕迹，以及它们在故事、建筑和文化中的共存。 对于喜欢戏剧性情节曲折和直接来自美国冒险电影的立场的读者，我推荐精彩的 CW Ceram 已经具有传奇色彩的书籍“Gods, groby and Academics”。它是考古学家、旅行者和历史学生的圣经。用通俗易懂的语言写成。像一本科学书，读起来像一本冒险小说。老实说，这是在我心中播下探索者种子的一本书。出于好奇，我想补充一点，它于 1958 年首次以波兰语出版，直到今天它已在后续版本中重新发行。你不需要更好的广告。 在计划您的第一次或下一次旅行时，值得计划您真正想看到的东西。只要你还没有想出只是在海滩上煎炸和品尝当地饮品，就制定一个行程吧。你会发现很多关于可选旅行的信息，你应该去了解至少一点历史的方向。当然，不可能看到所有的东西，一个月的旅行肯定是不够的，但至少你会感受到这个地方，也许你会爱上它更长的时间。还值得记住的是，埃及是附近地区的绝佳起点。 有人曾经说过，当你了解一个阿拉伯国家，你就会了解所有的国家。我认为这是一个极其错误的说法。当然，沙滩、沙滩、大海到处都是相似的，但每个地方都有自己独立而美丽的历史 应该知道。没有埃及就没有现代世界，就没有它的历史。埃及已经并将继续对许多国家的艺术、建筑和文化产生重大影响。我们已经在学校了解了它的伟大历史，我们根据它们一直持续到今天的活动和发展的痕迹来了解文明。这就是我们的历史，就像埃及的历史是波兰人创造的一样。仅提及 Belid El Wali 神庙就足够了，这些神庙免于被纳赛尔湖的水淹没。这座寺庙被波兰人搬走了。 埃及是一个拥有许多民族、宗教和文化的国家。在这里，它们结合、共存和使这个美妙国家的空间变得高贵，其边界无法精确界定，因为埃及的边界只是由我们的想象绘制的。第一次接触温暖的埃及土壤时，值得记住这一点。 文字：Hubert Stanisław Bisto，埃及独家 埃及城市距离 开罗 亚历克斯 勒克斯 阿斯瓦 拥抱 沙姆 伊斯梅尔 苏伊士 火星母 塞得港 明雅 开罗 139 420 563 329 342 87 81 318 139 154 亚历克斯 224 556 701 472 438 169 226 179 222 293 勒克斯 676 895 139 186 644 489 503 736 556 241 阿斯瓦 906 1128 223 319 861 648 649 879 701 407 拥抱 529 759 299 513 458 303 245 651 354 378 沙姆 550 705 1036 1386 737 268 213 617 352 454 伊斯梅尔 140 272 785 1043 487 431 57 348 53 241 苏伊士 130 364 810 1044 395 342 91 405 108 241 火星母 512 288 1185 1415 1047 993 560 652 401 472 塞得港 224 357 895 1128 569 566 85 174 645 293 明雅 248 472 387 655 608 730 387 388 760 472 埃及路线图 mapa drogowa egiptu mapa kolejowe egiptu 埃及铁路图 旅行 在埃及之后 乘坐长途汽车环游埃及 - 运输公司 经典的巴士线路从赫尔格达到开罗（以及埃及的其他城市）。为了确定出发时间和出发地点，最好提前一天联系提供此路线旅行的几家公司之一的代表，联系电话号码。在埃及旅行是安全的。当然，在此过程中总是存在发生某些事情的风险，但我们传递此信息并不是为了吓唬任何人，而是让您了解在随机公司从一个城市到另一个城市旅行可能出现的问题和危险，以及那里的道路质量。我们向您保证，地方当局会立即详细解释有关游客（尤其是来自欧洲的游客）违反和平或不可侵犯性的每一份报告。从赫尔格达到开罗的旅程需要 5 到 7 个小时（取决于出发时间和沿途停靠的频率）。教练（尤其是票价更贵的地方）有空调和厕所。还出售冷饮和小吃。在赫尔格达 - 开罗路线上提供永久连接的公司告知欧洲人的旅程是完全安全的，但如果出现任何问题，应立即通知巴士司机或旅游警察或最近的警察检查站。 埃及的运输公司 GoBus公司 蓝色巴士 HiJet巴士公司 城市之间的旅行时间： 开罗 - 卢克索：9 小时 开罗 - 阿斯旺：12 小时 开罗 - 亚历山大：3个半小时 开罗 - 赫尔格达：6 小时 开罗 - 沙姆沙伊赫：9 小时 开罗 - 马萨马特鲁：6 小时 赫尔格达 - 卢克索：4 小时 赫尔格达 - 亚历山大：9个半小时 阿斯旺 - 阿布辛贝：5 小时 卢克索 - Charga：5 个半小时 Tak wygladają autokary Go Bus Egypt Tak wygladają autokary Blue Bus Egypt 从赫尔格达出发的渡轮 埃及地图 Wycieczka do Kairu kair Powiedzieć, że Kair jest miastem pełnym kontrastów to nie powiedzieć nic. Jest to zapierające dech w piersiach połączenie pozostałości starożytnych czasów, które łączy się z nowoczesnością. Można tu zobaczyć historyczne budowle i targowiska w części Starego Kairu, wspaniałe minarety i meczety otomańskie, kościoły chrześcijańskie, luksusowe hotele, współczesne biurowce w nowoczesnej części Kairu, parki porośnięte bujną roślinnością, dzielnice mieszkaniowe oraz zdumiewającą część z Piramidami w Gizie i Sfinksem - w miejscu gdzie miasto spotyka się z pustynią. Do listy miejsc, które trzeba odwiedzić w Kairze należy Muzeum Egiptu z jedyną w swoim rodzaju ekspozycją, a także ulice Khan El-Khali - najstarszy bazar na Bliskim Wschodzie, oraz Operę. Odwiedzając Kair, jedno z najbardziej zaludnionych miast na świecie, z populacją przekraczającą 10 milionów mieszkańców, doświadczymy niezapomnianych wrażeń. Turyści z całego świata czekają na otwarcie Wielkiego Muzeum Egipskiego w Gizie. Na razie, z uwagi na pandemię data otwarcia Grand Egyptian Museum nie jest znana. pifamidy Kair leży w delcie Nilu. Jest to miasto o bardzo ciepłym klimacie, z wysoką wilgotność powietrza. Lipiec i sierpień są najgorętszymi miesiącami w roku. Temperatura sięga 30-40 stopni Celsjusza. W miesiącach zimowych temperatura wynosi 24-30 stopni Celsjusza. Opady deszczu są tutaj rzadkie. Kair podzielony jest na kilka dzielnic. Każda jest inna. Część centralna i nowoczesna Kairu jest administracyjnym sercem miasta i całego Egiptu. Kair leży na północy kraju zajmując część Gizy znajdującą się na zachodnim brzegu rzeki. Ta część miasta jest nowoczesna, z siecią bulwarów przypominających układem takie miasta jak np. Paryż; z błyszczącymi, futurystycznymi budynkami, parkami, restauracjami i hotelami. Obszar ten jest zupełnie inny od pozostałych części miasta. Bulwar El-nil biegnie wzdłuż Nilu po jego wschodniej części. Mostami można przedostać się na wyspę Gezira w rejonie Zamalek. Wieża telewizyjna w Kairze, kształtem przypominająca kwiat lotosu, jest widoczna w zasadzie z każdej części miasta. Ze szczytu rozciąga się wspaniały panoramiczny widok. W środkowej części Kairu warto odwiedzić XIX wieczną Operę, plac Midan Ataba, Mauzoleum pierwszego premiera Egiptu Saada Zaghloula, Pałac Manial, który kiedyś był siedzibą członków rodziny królewskiej, oraz nowy budynek Opery. Midan Tahrir jest sercem środkowej części Kairu ze słynną ulicą jak Qasr El-Nil. Znajduje się tu także Amerykański Uniwersytet oraz Muzeum Egiptu, absolutnie obowiązkowe miejsce do odwiedzenia. Do muzeum można dotrzeć wysiadając na stacji metra Sadat. Muzeum znajduje się w neoklasycznym budynku, pomalowanym na kolor spranego różu. Szacuje się, że znajduje się w nim ponad 120 tysięcy eksponatów łącznie z mumiami, sarkofagami i oczywiście słynną na całym świecie kolekcją złotych i alabastrowych skarbów króla Tutanhamona, które odnaleziono wraz z grobowcem młodego faraona w 1922 roku. Można również zobaczyć replikę Kamienia Rosetty. Oryginał odkryto w Rosecie Rashid na północnym wybrzeżu i okazał się niezbędny do rozszyfrowania hieroglifów (starożytnej egipskiej formy pisma odręcznego). Khan el-Khalili - znana sieć ulic - tworzy największy bazar na Bliskim Wschodzie i jeden z najstarszych rynków na świecie. To muzułmańska część Kairu. Bazar został zbudowany przez Emira Djaharks el-Khalili, który stworzył karawanseraj dla kupców (zajazd dla karawan). Od 1382 roku handlowcy oferują tu swoje towary. Tuż obok bazaru położony jest wielki Meczet Sayyidna al-Hussein, uważany za najbardziej święte miejsce w Kairze. Warto odwiedzić Meczet al-Azhar, Meczet Ibn Tulun, XII-wieczną Cytadelę wzniesioną przez Salah El Din, Meczet Mohamed Ali na Cytadeli, oraz Wikalat al-Ghouri (średniowieczny, były karawanseraj). Na zachód od centralnego Kairu zobaczymy piramidy w Gizie i płaskowyż w Gizie, niedaleko od miejsca starożytnego miasta Memphis i Saqqara. Można zwiedzać Wielką Piramidę zbudowaną dla króla Khufu XIV dynastii, nieco mniejszą Piramidę Khafre datowaną na około 2500 p. n. e. oraz Piramidę Menkaure. W około znajdują się mniejsze piramidy w których pochowani są byli członkowie rodzin królewskich. Nieco niżej znajduje się Sfinks z ciałem lwa i głową człowieka. Nieopodal znajduje się Muzeum Solar Boat, które mieści pełnowymiarową starożytną łódź egipską. Warto zwiedzić także kompleks piramid i zabytków Saqqara, którego główną atrakcją są Piramida Djoser, oraz Piramida Sekhmket, wraz miastem Memphis (za czasów faraonów było stolicą Egiptu). Starówka Kairu (Koptyjski Kair) została założona około VI w n. e. Według legendy, arabski generał Amr Ibn al-Aas postanowił, że obszar obecnego Kairu będzie dobrym punktem do osiedlenia i rozpoczął budowę domów oraz miejsc kultu. Na kairskiej starówce trzeba zobaczyć kościół św. Barbary (jeden z największych w Egipcie), który nadal służy do regularnego kultu religijnego, kościół św. Jerzego, kościół św. Sergiusza, który jest najstarszym kościołem koptyjskim w Kairze, synagogę Ben Ezra Synagogue, meczet Amr Ibn al-Aas, oraz Wiszący Kościół - zwany tak z uwagi na fakt, iż zbudowano go na szczycie starorzymskiej konstrukcji fortecy Fortu Babilon. Turystów z całego świata zaprasza także Muzeum Koptyjskie w którym zobaczymy jedną z najznakomitszych kolekcji sztuki koptyjskiej na świecie obejmującą okres od czasów faraona do grecko-rzymskich i muzułmańskich. Historia Kairu jest niezwykła. Miasto widziało faraonów, chrześcijan, oraz wyznawców islamu. Było miejscem rządów dynastii królewskiej, Fatimid Caliphate, stolicą w okresie Mamluk i Otomańskim oraz ośrodkiem imperium Napoleona w czasie gdy Francja okupowała Egipt w XVIII wieku. Kair zatrzymał statut stolicy pod rządami brytyjskimi do czasu gdy Egipt odzyskał niepodległość w 1922 roku. Obecnie Kair jest nadal stolicą administracyjną Egiptu. Jednak niedługo się to zmieni. Powoli kończy się budowa Nowej Stolicy Administracyjnej. New Administrative Capital / NAC), bo tak nazywa się roboczo nowa stolica Egiptu powstaje około 45 kilometrów na wschód od obecnego najważniejszego miasta Egiptu i jednocześnie największego miasta Afryki. NAC ma zająć powierzchnię 700 kilometrów kwadratowych. Dla porównania, Warszawa ma 516 kilometrów kwadratowych. Obecnie prace są dość zaawansowane, a poziom ukończenia projektu ocenia się na 80%. Według wstępnych założeń inwestycja w nową stolicę warta 58 mld dolarów miała zostać ukończona w 2024 roku. źródło: www.egypt.travel Wycieczka jednodniowa do Kairu Z Hurghady do Kairu możemy się wybrać na jedno, lub dwudniową wycieczkę. Z własnego doświadczenia wiemy, iż wyjazd do Kairu na 1 dzień wiąże się z niedogodnościami bowiem wielu atrakcji z braku czasu po prostu nie zwiedzimy. W trakcie jednodniowej wycieczki trochę irytujący jest ciągły pośpiech i niedoczas, ale to przypadłość wszystkich zorganizowanych wyjazdów grupowych. Z drugiej strony, gdy nasze wakacje w Hurghadzie trwają tylko tydzień, trochę szkoda czasy, by aż dwa dni spędzić na zwiedzaniu Kairu. Jest przecież jeszcze Luksor, Aleksandria, Asuan... Cena wycieczki jednodniowej to 52 dolary. To dużo, ale i mało zważywszy na to co będziemy mogli zobaczyć (np. muzeum kairskie, piramidy w Gizie, Sfinksa). Zapewniamy; widoki i wrażenia pozostaną na długo w naszej pamięci. Wyjazd na wycieczkę jednodniową do Kairu rozpoczyna się sprzed hotelu około godz. 1.00 w nocy (w zależności od lokalizacji hotelu). Dojazd do Kairu następuje około godz 9:00-9:30. Zwiedzanie rozpoczyna się od starego Muzeum Kairskiego przy placu Tahrir. Polskojęzyczny licencjonowany przewodnik jedzie z grupą już z Hurghady, lub czeka przed muzeum. Po zwiedzaniu jest obiad w formie szwedzkiego stołu. Następnie przejazd do Gizy, gdzie podziwiamy Piramidy i Sfinksa z zewnątrz. Jest możliwość wejścia do wnętrza piramidy za dodatkową opłatą od 100 do 400 funtów egipskich, w zależności do której piramidy chce się wejść. Później jest wizyta w instytucie papirusów i w fabryce perfum. Powrót do Hurghady przewidziany. jest około godziny 23:30 w zależności od lokalizacji hotelu i natężenia ruchu na autostradzie. Na wycieczkę należy zabrać śniadanie i napoje. Paszporty nie są potrzebne. Można zabrać kserokopie, albo telefonem zrobić zdjęcie tej strony w paszporcie, gdzie umieszczone są dane osobowe. Miejsca, które trzeba zobaczyć w Kairze Piramidy w Gizie i Sphinx Wielka Piramida Cheposa Step Piramida w Sakkarze Nowe Groby w Sakkarze Piramida Meidum Piramidy w Dahszur Wielka Piramida Cheopsa (wejście) Muzeum łodzi przy Piramidzie Cheopsa Druga Piramida Chefrena Piramida w Hawarze Piramida El-Lahun Open Air Museum of Memphis Muzeum w Kairze Pokój mumii w muzeum w Kairze Islamic Museum Kasr El-Manayal Palace Museum Gayer Anderson Museum Cytadela Saladyna Virgin Mary Muzeum Koptyjskie Wiszący Kościół Prowincja El-Fayoum Kościół św Barbary Ben Ezra Synagoga Kościół św Sergio (Sergiusz lub Abu Serga) Meczet Amr Ibn Al-As Meczet Ahmed Ben Tulun Khan El-Khalili Bazaar Sultan Hassan Madrassa i Meczet Wycieczka do Luxoru luksor Luxor znajduje się w południowo-zachodniej części Egiptu. Miasto składa się z trzech dzielnic; centrum, Karnaku i Teb. Miasto zyskało na ważności około 2000 roku p. n. e. podczas rządów 11 dynastii. W starożytności nazywane było Waset co oznacza siłę. Pod rządami Greków nazwę zmieniono na Teby. Homer opisał Luxor jako "miasto tysiąca bram". Przez wiele lat było to jedno z najważniejszych miast na świecie. Tutaj znajdowało się centrum polityczne, ekonomiczne, religijne i militarne starożytnego Egiptu. W Luxorze mieszka ponad 380 tysięcy osób. Lotnisko znajduje się 20 minut drogi od centrum. Centrum atrakcji Luxoru jest bulwar biegnący wzdłuż brzegu Nilu. Znajduje się tu między innymi hotel Winter Palace w którym Agatha Christie napisała jedną z najważniejszych swoich powieści "Śmierć na Nilu". Pozostałe dwie główne ulice to al-Mahetta, przy której znajduje się dworzec kolejowy, oraz al-Karnak, która biegnie od Świątyni Karnaku do Świątyni Luxorskiej. Od czasów Amenhotepa II i Ramzesa II Światynia Luxorska jest poświęcona bogowi Amenowi i jego żonie Mut. Świątynia wzniesiona w okresie Nowego Królestwa posiada ogromny pylon zbudowany przez Ramzesa II. Istnieją również pozostałości po jednym z dwóch 25-metrowych obelisków wykonanych z granitu. Wewnątrz Świątyni w Karnaku znajdują się dziedzińce, kolumny i przepiękne perystazy, z których każdy mierzy 100 metrów długości i zostały zbudowane przez Amenhotepa III. Świątynie zostały wybudowane, by oddać cześć potędze faraonów Nowego Królestwa. Świątynia Karnak to największe starożytne miejsce religijne na świecie. Nazwa pochodzi od wioski Al-Karnak. Świątynia składa się z trzech różnych świątyń. Największa Precint z Amun-Re to starożytna świątynia poświęcona bogowi Amon. Jest to jedyny obszar udostępniony dla turystów. Obok znajdują się również Świątynie: Precint z Montu i Precint z Mut, oraz Świątynia Amenhotepa IV. Karnak wybudowano w roku 2000 p. n. e. i uważa się, że około 30 faraonów dobudowało budynki, świątynie, kaplice przez okres około dwóch tysięcy lat (od Średniowiecznego Królestwa do czasów ptolomejskich). Wynikiem i efektem tego jest skarb starożytnych budowli i konstrukcji, kolumn, dziedzińców, pylonów i obelisków. Przy wejściu do Karnaku mijamy rząd figur. Miejsce znane jest jako Aleja Rams. Warto odwiedzić także Muzeum Mumifikacji, które znajduje się tuż obok Karnaku. Jest tu graficzna wystawa tego jak starożytni Egipcjanie mumifikowali nie tylko ludzi, ale również krokodyle, zwierzęta domowe, czy ryby. Wszystko jest przedstawione w zmumifikowanej formie, łącznie z ciałem Masaharta, wyższego szczeblem duchownego Amun w Tebach około 1050 r. p. n. e. W Muzeum Mumifikacji możemy również zobaczyć narzędzia, których używano do usuwania organów wewnętrznych i upuszczania płynów. W Luxorze warto odwiedzić także Meczet El-Mekashkesh, gdzie znajdują się zwłoki X-wiecznego islamskiego świętego oraz wspaniałą Bazylikę Koptyjską. Na zachodnim brzegu Nilu trzeba zobaczyć Dolinę Królów, Dolinę Królowych. oraz Dolinę Nobles. Warto zwiedzić Świątynię Madinet Habu w której są Świątynie Amenhotepa oraz Ramzesa III. Trzeba zobaczyć również Kolosy Memnona, Świątynię Ramesseum oraz Świątynię Hatszepsut. Ta świątynia została zaprojektowana przez osobistego architekta faraona - Senemtuta w czasie XVII dynastii. Dodatkowo, po jednej stronie Świątyni Hatszepsut znajdują się ruiny Świątyni Montuhetop II, a po drugiej grób Amuna i Sanktuarium Słońca. Warto zwiedzić także kaplicę Anubis. Grobowiec Hutenchamona Dolina Królów Dolina Królów Grobowiec Hutenchamona 1/4 Wycieczka Do Luksoru rozpoczyna się sprzed hotelu około godziny 5:00 rano w zależności od lokalizacji hotelu. Dojazd do Luksoru następuje około godziny 9.30. Zwiedzanie rozpoczyna się od Świątyni w Karnaku. Następnie wsiadamy na łódź motorową i płyniemy przez Nil. Później idziemy do restauracji gdzie podawany jest obiad w formie szwedzkiego stołu. Kolejny punkt programu to wizyta w fabryce alabastru. Potem zwiedzanie Doliny Królów (wejście do 3 grobowców są w cenie wycieczki), a dla chętnych możliwość wejścia do grobowca Tutenchamona za dodatkową opłatą 300 funtów egipskich od osoby. Jadąc dalej zatrzymujemy się przy Świątyni Hatszepsut. To Świątynia Grobowa królowej Egiptu, jedynej w historii kobiety-faraon. Na koniec przystanek przy Kolosach Memnona - pozostałości świątyni grobowej Amenhotepa III. Powrót do Hurghady jest przewidziany ok. godz. 22:00-22:30 w zależności od lokalizacji hotelu. Na wycieczkę należy zabrać śniadanie i napoje. Paszporty nie są potrzebne. Koszt wycieczki to 60 dolarów od osoby (z Doliną Królów). Bez Doliny Królów - 50 dolarów. Kolosy Memnona Karnak Karnak Kolosy Memnona 1/4 Jeżeli w planie naszej wycieczki jest Dolina Królów mamy ważną informację; szczególnie w okresie letnim temperatura w dolinie, a zwłaszcza w grobowcach jest nie do zniesienia. Może nawet dochodzić do 50 stopni. Ponadto grobowce nie są klimatyzowane i panuje w nich zaduch. Dolina Królów to miejsce otoczone wysokimi górami, bez naturalnego ruchu powietrza, gdzie nie ma ani drzew, ani miejsc w których można się przed upałem schować. To niestety wykorzystują miejscowi sprzedawcy, którzy proponują napoje w cenie kilkunastokrotnie przewyższającej ich wartość. Bezwarunkowo: na wyjazd do Doliny Królów trzeba zabrać co najmniej dwie duże butelki wody niegazowanej na osobę. W tym miejscu żartów nie ma. Bardzo często na miejscu zdarzają się przypadki zasłabnięć, omdleń, a nawet zawałów serca. Przed wyjazdem na wycieczkę do Doliny Królów nie radzimy pić alkoholu. Zalecamy także zabranie wygodnego obuwia. Do grobowców schodzimy po drewnianych deskach. Delta Nilu Karnak Osiedle Beduinów Delta Nilu 1/4 W Dolinie Królów zostało ukrytych wiele starożytnych grobowców takich jak: Grobowiec Tutenhamona, Setiego I, Ramzesa I, Ramzesa II, Ramzesa III, Ramzesa IV, Siptaha. W dolinie znajduje się ponad 60 grobowców. Powstanie Doliny Królów datuje się na okres od XVI do XI wieku p. n. e., kiedy to miejsce stało się nekropolią faraonów pochodzących z dynastii panujących w Nowym Państwie. Uważa się, że Dolina Królów była używana jako miejsce pochówku przez około 500 lat i spoczywają tu królowie, oraz członkowie ich rodzin od XVII do XX wieku p. n. e. W 1979 roku nekropolia została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Do Doliny Królów dostaniemy się specjalną kolejką podążając wśród piaszczystych wydm i wzgórz. Po prawej stronie doliny znajduje się grobowiec Tutenhamona oznaczony numerem KV62. Grobowiec został odkryty 26 listopada 1922 roku przez brytyjskiego archeologa Howarda Cartera. Mumia króla znajdowała się w trzech sarkofagach: pierwsze dwa wykonane były ze złoconego drewna (drugi dodatkowo zdobiony był szkliwem), trzeci został wykonany ze złota. Obecnie skarby z grobowca znajdują się w Muzeum Egiptu w Kairze, między innymi: sarkofag, biżuteria, mniejszy sarkofag zawierający wnętrzności usunięte podczas mumifikacji, oraz słynna złota maska, która stała się symbolem starożytnego Egiptu. Sam grobowiec jest dość mały, prowadzi do niego wąski i duszny korytarz długości kilkudziesięciu metrów. Na dole nie wolno robić zdjęć i należy zachowywać się bardzo cicho. Grobowiec Tutenhamona nie jest udekorowany w przeciwieństwie do tych, w których spoczęli Ramzes I i III. Oba znajdują się po lewej stronie Doliny. Do grobowców wchodzimy po schodach prowadzących korytarzami bogato zdobionymi malowidłami i hieroglifami. Kolor żółty , pomarańczowy i czerwony są tak jasne, że trudno uwierzyć, że zostały narysowane wieki temu. Grobowiec Ramzesa I (KV16) , drugiego faraona pochodzącego z XIX dynastii jest dosłownie urzekający, tak samo jak grobowiec Ramzesa III odkryty w XVII wieku. Znany inaczej jako grobowiec Harfisty po tym, jak odkryto w nim malowidła przedstawiające muzyków, czasem nazywany nazwiskiem swojego odkrywcy Jamesa Bruce'a. Następnym grobowcem jest grobowiec króla Sipatha (KV47) pochodzącego z XIX dynastii. Jest jednym z najwcześniej odkrytych. Mumia faraona została odkryta w grobowcu króla Amenhotepa II (KV35) w 1898 roku. Wizyta w Dolinie Królów jest absolutną koniecznością podczas pobytu w Egipcie. Wiele wycieczek z przewodnikiem obejmuje także wizytę w blisko położonej Dolinie Arystokracji, leżącej na południe od Doliny Królów, gdzie spoczęło wiele ważnych osobistości ówczesnego Egiptu. Niedaleko także znajduje się Deir El-Medina, gdzie znajdują się groby robotników i artystów, którzy pracowali przy budowie królewskich grobowców. Czas ich powstania datuje się na erę ptolomejską. źródło: www.egypt.travel Zwiedzanie Luxoru należy do obowiązkowych punktów programu każdej wycieczki w Egipcie. Nigdzie indziej nie spotkamy tak wielu pozostałości po jednej z pierwszych rozwiniętych kultur na świecie. Luxor to miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu, oddzielone kanałem od części północnej, zwanej obecnie Karnak. W starożytności zwane "Haremem Południowym". Nazwa miasta oznacza dosłownie "miasto pałaców". ponoć arabscy najeźdźcy w VII wieku widząc wszystkie świątynie mieli pomyśleć, że są one pałacami królewskimi. Stąd też miałaby wywodzić się nazwa. Imponujące zabytki Luxoru nawiązują do "miasta o stu bramach", czyli Teb, o których pisał Homer w swojej Iliadzie. Teby były ważnym miastem już w początkach państwa egipskiego, lecz dopiero po wygnaniu Hykosów w połowie II wieku p. n. e. stały się one politycznym i religijnym centrum Egiptu, przejmując funkcję dawnej stolicy - Memfis. Po wschodniej stronie Nilu znajdowały się królewskie pałace i świątynie, zaś na zachód rozciągało się miasto zmarłych. W czasach Nowego Państwa, Teby należały do najwspanialszych miast starożytnego świata, a około 1300 roku p. n. e. liczyły prawie milion mieszkańców. XXI dynastia przeniosła stolicę państwa do Tanisu położonego w delcie Nilu. Około 666 p. n. e. Teby zostały splądrowane i zniszczone przez Asyryjczyków. W okresie ptolomejskim Teby/Luxor były zaledwie małą prowincjonalną miejscowością. Na początku rządów rzymskich Korneliusz Gallus sprawujący władzę nad miastem kazał zniszczyć Teby. Ponownie nabrały one znaczenia dopiero wraz z rozwojem turystyki pod koniec XIX i na początku XX wieku. Z czasów dawnej świetności zostały jedynie dwa kompleksy świątyń położonych na terenie ówczesnego miasta, oraz doskonale zachowane miast zmarłych, w którym zostali pochowani władcy Nowego Państwa. Świątynia w Karnaku Około 3 km od świątyni w Luxorze, w pobliżu Nilu rozciąga się kompleks budowli tworzony przez wielu władców Egiptu. Budowa całości trwała 2 tysiące lat. Nowsze budowle leżą w okolicach obecnego wejścia, najstarsze znajdują się na zachodnim krańcu. Sercem tego kompleksu jest świątynia Amuna, znana przede wszystkim z "lasu" kolumn. 122 kolumny z papirusowymi kapitelami rozpościerają się na prawo i lewo od głównego wejścia, które zostało oznaczone dalszymi 12 kolumnami. Warto odwiedzić też miejsca znajdujące się w głębi po lewej stronie muzeum na wolnym powietrzu, gdzie znajduje się część poświęcona królowej Hatszepsut i "biała kaplica" Senostrisa. Dobrze widoczne są dwa pnące się ku niebu obeliski. Jeden z nich - po wschodniej stronie - wzniósł Tumosis. Waży on 143 tony i ma wysokość 23 metrów. Drugi obelisk wybudowała Hatszepsut, zaś trzeci - przewrócony - znajdował się przy świętym jeziorze, które służyło kapłanom do rytualnych obmyć i przejażdżek łódką. nad jeziorem znajdował się także ogromny skarabeusz wybudowany za czasów Amenofisa III, będący symbolem boga słońca Re. W przejściu do południowej części świątyni znajduje się stela "Izrael" - jedyna wzmianka o Hebrajczykach z czasów starożytnego Egiptu. "Jakże piękna jest świątynia Amun" - głosi napis - "gdy dzień uroczyście mija". Dolina Królów Dolina Królów - Biban al-Muluk, to łącznie 64 kamienne grobowce faraonów XVIII-XX dynastii. Aby chronić cenne malowidła ścienne przedstawiające sceny ze świata zmarłych, tylko niektóre grobowce są otwarte dla zwiedzających. Pierwszym faraonem, który nakazał budowę swojego grobowca w dolinie, z dala od znanych nekropolii, był Totmes I, ostatnim Ramzes XI. Grobowce w Dolinie są wykutymi w skale kompleksami grobowymi, składającymi się z ciągu licznych korytarzy i sal. Juz w czasach współczesnych faraonom, wiele grobów zostało otwartych i ograbionych. Proceder ten trwał przez wieki. Z tego powodu juz w czasach panowania starożytnych władców zdarzały się sytuacje przenoszenia mumii, mające na celu ochronę ich przed zbeszczeszczeniem. W Dolinie Królów odkryto nie tylko miejsca pochówku, ale i niedokończone komory grobowe. Najciekawsze grobowce to te należące do Ramzesa IX (nr 6), Merenptaha (nr 8), Ramzesa VI (nr 57), oraz Tutenchamona (nr 62). Jest on ostatnim miejscem spoczynku dziecka faraona, odkryty 26 listopada 1922 roku przez Howarda Cartera, który prowadził prace w imieniu Carnarvona. Było to sensacyjne odkrycie, po raz pierwszy bowiem udało się znaleźć grób z pełnym wyposażeniem. Mumia króla spoczywała w sarkofagu wykonanym z kwarcytu w trzech mumio kształtnych trumnach: pierwsze dwie wykonane były ze złoconego drewna. trzecia została wykonana ze złota. Złota maska, okrywająca mumię, oddawała rysy młodego króla. Na czole umieszczono królewski ureusz - głowy kobry i sępa - symbol władzy królewskiej, mający zapewnić ochronę zmarłemu. Sztuczna broda z zagiętym końcem symbolizuje związek faraona z Ozyzysem. Świątynia Hatszepsut Świątynia Hatszepsut jest jedną z najbardziej okazałych budowli w Tebach zachodnich i położona jest u podnóża stromego, wysokiego na około 300 metrów masywu górskiego. Córka Tutmozisa I panowała w latach 1490-1468 p. n. e., pozbawiając władzy prawowitego następcę Tutmozisa III. Po jej śmierci Tutmozis III kazał zburzyć wiele powstałych za jej życia budowli, aby zniszczyć jej imię i pamięć. Świątynia powstała według planów i pod nadzorem budowlanym, ubóstwiającego królową Hatszepsut, Senenmuta. Rozciąga się na trzech tarasach, rampy łączą poziomy świątyni. Znamienne są jej naturalne ozdoby reliefowe. Najciekawsze wydają się naturalne ciągi obrazów w południowej części środkowego tarasu. Opowiadają o ekspedycji handlowej do owianej legendami "złotej krainy" Punt. Dolina Królowych W Dolinie Królowych znajdują się grobowce zon egipskich władców i książąt. Składają się najczęściej z przedsionka, korytarza, miejsca kultu i bocznego pomieszczenia, w którym ustawiany był sarkofag. Niektóre z nich pochodzą z czasów XVII dynastii. Na szczególną uwagę zasługuje grób Nefertiti. Malowidła ścienne na grobowcu żony Ramzesa zostały w ubiegłych latach odnowione przez ekspertów, wciąż jednak nie jest jeszcze pewne, kiedy miejsce spoczynku Nefrititi zostanie udostępnione zwiedzającym. Kolosy Memnona i Medinat Habu Kolosy Memnona to dwie siedzące postacie o wysokości 18 metrów. Przedstawiają Amenofisa II. Są to jedyne zachowane szczątki świątyni. Trzęsienie ziemi w 27 roku n. e. spowodowało poważne uszkodzenia i pęknięcia głazu. Świątynia grobowa Ramzesa III jest jednym z najlepiej zachowanych ówczesnych zabytków w Tebach Zachodnich. Jej wejście przypomina twierdzę. "Syryjska brama" jest jedynym w swoim rodzaju zabytkiem Egiptu. Pełniła ona nie tylko funkcję obronną. Znajdujące się w niej apartamenty, służyły jako harem. Świątynię kazała wybudować królowa Hatszepsut. Świątynia w Luxorze Bezpośrednio przy nadbrzeżnej ulicy stoi świątynia wybudowana przez Aminofisa III i Ramzesa II, która nazwana została "Triadą Teb" na cześć boga Amuna, jego małżonki Mut i syna Chonsu. Dwa gigantyczne posągi Ramzesa II trzymają straż przy wejściu do świątyni. Z pierwotnych dwóch obelisków został tylko jeden. Drugi stoi na placu Concorde w Paryżu. Został on podarowany Francji przez Mohammeda Aliego. Aleja sfinksów prowadzi do wejścia, na którego bramie przedstawiono bitwę pod Kadesz. Na lewo od wejścia natkniemy się na meczet Abdul Haggaga. Szejk Yussuf Abdul Haggaga był twórcą bractwa Sufi w Luxorze na przełomie XI i XII wieku. źródło: Egipt Exclusive Miejsca, które trzeba zobaczyć w Luxorze Kolosy Memnona Dolina Królów Dolina Królowych Valley Of The Nobles Świątynia Medinat Hapu Świątynia w Karnaku Świątynia w Luxorze Świątynia królowej Hatszepsut Świątynia Abydos Grobowce Beni Hassan Groby Tel el-Amarna Luxor Museum Muzeum mumifikacji Groby El-Kab Świątynia Ramesseum Świątynia Dendera Świątynia Esna Grobowiec króla Tutanchamona Grób rozgałęziony Grób Manna i Nakhet Grób Assasif Świątynia Edfu Wycieczka na wyspę Giftun Wyspa Giftun nazywana jest często „Rajską Wyspą”. Na wyspę codzienne odbywają się wycieczki z Hurghady. Za wycieczkę trwającą około 6 godzin zapłacimy 33 dolary. W czasie rejsu statek dwukrotnie cumuje przy rafach koralowych w okolicach wyspy. Na pokładzie każdego statku, lub w porcie - przed jego wypłynięciem - możemy wypożyczyć odpowiedni sprzęt (maski, rurki, czy płetwy). Każdy statek zaopatrzony jest także w kapoki, dzięki którym nawet słabo potrafiący pływać mogą popływać w morzu". wycieczkan giftun Na samej wyspie możemy skorzystać z kilku barów oferujących napoje i przekąski. Wyspa ma jedyną w swoim rodzaju szeroką plażę z bardzo drobnym piaskiem. Błękitna woda, niesamowite widoki oraz bliskość raf koralowych sprawia, że wyspa Giftun jest jednym z najpiękniejszych miejsc w tej części świata. Przed wypłynięciem na wycieczkę warto sprawdzić pogodę i wiatr w okolicach Hurghady. Program wycieczki wygląda następująco; rano około 7.30-8.00 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżasz do przystani. Tam dostępny jest sprzęt do snurkowania - tzw. ABC rurka, maska, pletwy. Zabawę zaczynamy już na pierwszym postoju; wsiadamy na dmuchane banany i kanapy, które holuje rozpędzona motorówka. Kolejny przystanek to snurkowanie przy rafach koralowych. Często widzimy mureny, skrzydlice, ryby napoleony, a nawet delfiny! Snurkujemy około 45 minut i płyniemy do innej rafy koralowej, gdzie znów pływamy. Po pływaniu wracamy na łódź, gdzie czeka posiłek. Lunch podawany jest w formie szwedzkiego stołu. Jest duży wybór potraw; między innymi smażona ryba, makaron, ziemniaki, sałatki, napoje woda, herbata, napoje gazowane. Następnie łódź podpływa do przystani i schodzimy na wyspę Giftun. Przez około dwie godziny opalamy się, pływamy. Po plażowaniu łódź zabiera nas do portu, a busy do hotelu. Powrót do hotelu około godziny 16.30 Wycieczkę na wyspę Giftun polecamy wszystkim. Szczególnie po kilku dniach spędzonych na plaży, gdy jesteśmy już odpowiednio opaleni, gdy książki, które zabraliśmy z Polski jakoś nie chcą się czytać, muzyka zaczyna nas denerwować i szukamy sobie miejsca między barem, leżakiem, pokojem hotelowym i basenem. Wycieczka na Giftun nie męczy. Jedno o czym trzeba pamiętać to nakrycie głowy. i olejek z mocnym filtrem. Polecamy na wszelki wypadek założyć na siebie koszulki z ramiączkami. Trzeba zabrać ze sobą własny ręcznik na którym będziemy się mogli położyć na pokładzie statku, a po dopłynięciu na wyspę na plaży. Musisz wziąć ze sobą jedną dużą butelkę wody. wycieczk sharm el naga Wycieczka do Sharm el Naga Rezerwat Sharm el Naga to dziewiczy podwodny park krajobrazowy, a zarazem rezerwat raf Morza Czerwonego. Nurkowanie odbywa się z plaży, a piaszczyste dno opada do 30 metrów i przechodzi w skały opadające do 80 metrów. To idealne miejsce dla początkujących i bardziej doświadczonych nurków. Rezerwat Sharm El Naga oddalony jest od Hurghady o 35 kilometrów (40 minut jazdy autokarem). Rezerwat został uznany za jedno z najlepszych miejsc do nurkowania i snorkelingu na całym świecie przede wszystkim z uwagi na łatwość dostania się do raf. Nurkowanie odbywa się na rafach, które oddalone są od siebie o kilkanaście metrów, a pierwsze znajdują się 25 metrów od brzegu. Można dotrzeć do ponad 20 ciekawych miejsc, między innymi: Canyon Reef, Coral Garden, Panorama Reef, Sharm El Naga Street, Sadana Point, Sadana Drop Off, Sadana Gorgonia, Tunel Lama i Ziyad Cave. Na miejscu mamy do dyspozycji wykwalifikowaną obsługę z uprawnieniami, co daje szczególne poczucie bezpieczeństwa. Obsługa dba o utrzymanie raf koralowych w nie naruszonym stanie. Dbanie o środowisko to priorytet obsługi rezerwatu. Co ciekawe i istotne w Sharm El Naga naprawdę wystarczy przepłynąć kilkanaście metrów, aby zobaczyć podwodny świat. To super fajne i niedrogie miejsce. Wycieczki odbywają się codziennie. Około 8.30 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżacie do rezerwatu. Na miejscu otrzymujesz sprzęt do snurkowania tzw. ABC rurka, maska, pletwy oraz ręcznik plażowy. Na plaży, każdy ma zapewnione zacienione miejsce pod wielkim parasolem. Sharm el Naga oferuje Ci piaszczystą plażę, rafę do pływania z maską i rurką, duży basen kąpielowy, bar i restaurację. Można tu kupić piwo i inne napoje. Jest plac zabaw dla dzieci. Pływanie i snurkowanie odbywa się pod opieką doświadczonego przewodnika. Około godziny 13.00 podawany jest lunch w formie szwedzkiego stołu. Powrót do hotelu przewidziany jest około godziny 16.00 w zależności od lokalizacji hotelu. Wycieczka kosztuje 40 dolarów. Dzieci do lat 12 płacą połowę ceny. Sharm el Naga ma jeszcze jedną, ważną zaletę. Jest tu naprawdę cicho. Nie gra żadna muzyka, nie ma hotelowych animatorów. Słychać jedynie szum fal. Zatoka otoczona jest kilkumetrowymi skałami z których rozpościera się fantastyczny widok na okolicę. Jeżeli potrzebujesz wytchnienia od hotelowego zgiełku i gwaru Hurghady - Sharm el Naga to idealne miejsce na "reset" i prawdziwe ładowanie "wakacyjnych baterii". Wycieczka do El Gouny El Gouna 交互式地图 Wycieczka do El Gouny Hotel w El Gounie Port jachtowy w El Gounie Wycieczka do El Gouny 1/10 El Gouna to prywatne, sztucznie utworzone luksusowe miasteczko hotelowe. To ciche i czyste miejsce. Składa się z kilku wysp rozdzielonych kanałami i połączonych mostami. El Gouna nazywana jest egipską Wenecją. Wycieczka statkiem z Hurghady do El Gouny kosztuje 45 dolarów. Rano około 8.30 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżasz do przystani. W trakcie rejsu do El Gouny możesz snurkować i łowić ryby na żyłkę. Sprzęt dostępny na statku. Po dotarciu na miejsce przesiadasz się na małą łódź motorową, dzięki której możliwe jest zwiedzanie El Gouny. W programie jest też krótki rejs łodzią z oknami w burtach typu Seascope, a także odpoczynek w lokalnej kawiarni. Na statku podawany jest lunch w formie szwedzkiego stołu oraz napoje. Powrót do hotelu przewidziany jest około godziny 16.30-17.00. Podczas rejsu bardzo często spotykamy się delfiny, ponieważ statek pływa w okolicach rafy znanej jako “Dom Delfina". Wycieczka do El Gouny El Gouna Port jachtowy w El Gounie Wycieczka do El Gouny 1/17 Lądem dostaniemy się taksówką do El Gouny w godzinę. Koszt to około 100 funtów egipskich w jedną stronę z centrum Sakali. Należy jednak pamiętać, iż El Gouna to tak naprawdę prywatny kompleks turystyczny. Prowadzą do niego dwie drogi na początku których jest punkt kontrolny. W tym miejscu - przed wjazdem na teren wszystkie samochody i autokary sprawdzane są przez policję turystyczną. Jeżeli wjedziemy już za bramę co jest bardzo proste, przed nami jeszcze ponad 3 kilometry jazdy do "centrum". Tam już jest prościej z komunikacją. El Gouna ma wewnętrzny, płatny system transportu autobusowego oraz można wynająć rowery, lub ryksze. W El Gounie naprawdę jest co robić. To znakomite miejsce dla wszystkich, którzy lubią spacery. El Gouna jest dużo spokojniejsza niż Hurghada. Jest niestety trochę droższa. W El Gounie jest sklep wolnocłowy. El Gouna została zaprojektowana przez twórców Euro Disneylandu Gene Batesa i Freda Couplesa. Kurort słynie z tego, że znajdują się tam luksusowe hotele, długie, 300 metrowe molo, bary, restauracje, sklepy, port dla prywatnych statków, pole golfowe, tor cartingowy, szpital, kasyno, kościół katolicki, lotnisko dla małych samolotów i wille. El Gouna to fantastyczne miejsce do uprawiania sportów wodnych, w szczególności kitesurfingu. Od grudnia do końca lutego to jedno z najlepszych miejsc na świecie gdzie można nauczyć się "latania", ale także dla bardziej zaawansowanych, by po prostu potrenować. W tym czasie panują tu wręcz idealne warunki pogodowe. Jest ciepło, woda także jest ciepła, ale wieje odpowiednio silny wiatr. Co ważne nie ma tłoku. Można do woli i w zasadzie samemu "bawić się" lataniem. Zresztą proszę obejrzeć filmy... El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/3 El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/3 El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/4 El Gouna oferuje 16 hoteli na najwyższym światowym poziomie. Do wyboru mamy 3 hotele 5 gwiazdkowe (Movenpick Resort and Spa, Sheraton Miramar Resort, Steigenberger Golf Resort), osiem hoteli czterogwiazdkowych (Club Paradisio, The Three Corners Ocean View Hotel, Dawar El Omda Hotel Sultan Bey Hotel, The Three Corners Rihana Resort, The Three Corners Rihana Inn, Fanadir Hotel Mosaique Hotel), oraz cztery hotele trzygwiazdkowe ( Arena Inn Hotel, Ali Pasha Hotel, Captain's Inn Hotel, Turtle's Inn Hotel). W El Gounie nie tylko wypoczniemy w bardzo komfortowych warunkach, ale także możemy bardzo aktywnie spędzić czas. Do dyspozycji jest wiele atrakcji. Między innymi można wędkować. Łodzie, wędki i osprzęt dostępny jest w Abydos Marina. Możemy wybrać się na wycieczkę łodzią ze szklanym dnem. Łodzie wypływają z ośrodka Fun Sport, Mangroovy Aqua Beach oraz z hoteli Steigenberger i Rihana. El Gouna słynie na całym świecie ze znakomitych warunków do windsurfingu. The Sports and Fun Aqua oferują szereg kursów windsurfingu. Centra działają w Mangroovy Beach i hotelach Steigenberger i Rihana. El Gouna oferuje jazdę na nartach wodnych. The Orange Concept oferuje kursy dla początkujących wakeboarding, narty wodne, wakeskating, wakesurfing jak również pojedyncze sesje we wszystkich dyscyplinach. W El Gounie znajduje się także Water-Ski & Wakeboard School. Szkoła zaspokaja potrzeby na wszystkich poziomach dla narciarzy wodnych - od początkujących do profesjonalistów. Dla sympatyków dużych szybkości czekają katamarany zdolne płynąć po wodzie z prędkością 26 węzłów - są stabilne, przyjazne środowisku i bardzo wygodne. Podczas wycieczki odwiedzamy rafy koralowe, gdzie można pływać, nurkować, lub po prostu odpocząć. W El Gounie znajduje się najlepsze i największe w tym rejonie świata 18-dołkowe pole golfowe. Pole słynie z nienagannych warunków do gry (zielona trawa) oraz fantastycznych widoków - z jednej strony Morze Czerwone, z drugiej góry. El Gouna jest bardzo przyjazna dla dzieci. Pod opieką wyspecjalizowanych opiekunów oferowane są lekcje nurkowania, mini golfa, czy jazdy na torze kartingowym. Dla dzieci młodszych oferowane są przejażdżki na kucyku na plaży Zeytouna. El Gouna oferuje szereg usług opieki nad dziećmi. Działają: Little Gounies oraz przedszkole HoneyBee. Usługi przedszkolne i opieki nad dziećmi są dostępne w wymiarze miesięcznym, tygodniowym i dziennym. Wycieczka objazdowa po Hurghadzie "Busikiem" po Hurghadzie Hurghada z okna taksówki Wycieczka objazdowa po Hurghadzie to coś dla tych, którzy swój czas skoncentrowali na innych atrakcjach, niż zwiedzanie i chcą mieć choć ogólne pojęcie o miejscu, w którym byli przez ostatnie dni. Z wycieczki skorzystać powinny także osoby, które nie miały ochoty, lub odwagi opuścić swój hotel, , albo mieszkały w resorcie daleko od centrum miasta. Na miejscu, wycieczkę objazdową po Hurghadzie oferują tylko nieliczne biura podróży. W większości przypadków jest to usługa dla tych, którzy zaczynają, lub kończą swój objazdowy pobyt w Egipcie, lub wybrali rejs po Nilu . Chcesz zobaczyć Hurghadę a boicie się natarczywości tutejszych sprzedawców? Wybierz się na citytour wycieczkę po Hurghadzie, a spokojnie zobaczysz najciekawsze miejsca i zrobisz zakupy w miłej atmosferze. Około godziny 15.00 spod hotelu odbiera Cię busik. Z polskojęzycznym przewodnikiem jedziesz do głównej dzielnicy Hurghady, czyli Sakali. Po drodze busik zatrzymuje się przy Hotelu Sheraton oraz przy restauracji Felfela. To okazja do zrobienia zdjęć na tle panoramy Hurghady. Następnie zapraszamy na spacer po deptaku “Nowa Marina” oraz zwiedzanie największego w Hurghadzie meczetu. Niestety obecnie nie możemy wejść do środka. Po obejrzeniu meczetu następuje przejazd do dzielnicy Dahar. Tu mamy postój przy kościele koptyjskim. Jeśli nie ma akurat jakiś uroczystości wchodzimy do środka. Potem wchodzimy na tradycyjny egipski targ warzywno-owocowy (suk). Pod koniec wycieczki, zapraszamy na zakupy w zależności od Twoich potrzeb – papirusy, perfumy lub suweniry. Powrót do hotelu planowany jest około godziny 19.00. Wycieczka kosztuje 10 dolarów. Dolina Nilu dolina nilu Od Fayoum do Hermopolis Fayoum - leży po zachodniej stronie Nilu, kilka kilometrów na południe od Abusir. Do tutejszych monumentów należą zespoły piramid. Fayoum jest największą egipska oazą. Miasto otoczone jest płaskowyżami i "otula" starożytne jezioro Qarun, które zasilane jest wodami Nilu poprzez rzekę Józefa (bahr Yusuf). Zespół kanałów utworzony został przez faraona Amenemhata III z 12 dynastii. Pośród pamiątek po czasach faraonów znajduje się tutaj Piramida Hawara wzniesiona przez Amenemhata III, Piramida Al-Lahoun, oraz ruiny Piramidy Amenemhata III, a także Obelisk Senousert, który znajduje się przy wjeździe do Fayoum. Warto zobaczyć również Świątynię Medinet Madi z czasów XII dynastii, małą Świątynię Qasr Al Sagha, która leży na północ od jeziora, oraz Kiman Fares - oryginalne miasto starożytne. Od Asyut do Dandary Asyut - to miasto chrześcijańsko-koptyjskie zamieszkane przez ponad 400 tysięcy osób. To najważniejsze miasto Górnego Egiptu. To bardzo ważny ośrodek akademicki. W Asyut działa jedna z najważniejszych uczelni - Uniwersytet w Asyut. Pierwsza społeczność osiadła tutaj za czasów faraonów i nazywała się Syut. Później otrzymała nazwę Lycopolis, tworząc oddzielny, lokalny dialekt w czasach grecko-rzymskich zwany Lykopolitan. Przez pewien czas Asyut był stolicą Egiptu, jednak oddano ten przywilej Tebom w okresie Nowego Królestwa. Jednym z najbardziej wartościowych skarbów miasta jest główny obszar wykopalisk archeologicznych w grobowcach z Asyut, znajdujących się na zachodzie miasta. Grobowce zostały wycięte w skale gór i uznaje się, że zawierają one także szczątki faraonów IX, X i XII dynastii. Inne starożytne miejsce wokół miasta to grobowce Hair Rocky zawierające szczątki księżniczki z Ousseia, Beir El Gabrawy w Abnub - gdzie grobowce znajdują się w klasztorze, oraz nekropolia Deir El-Berscha, która była ważnym cmentarzem w Środkowym Królestwie, gdzie grzebani byli arystokraci i rządzący. Aby zobaczyć starożytne monumenty należy się udać bardziej na północ do miasta Karanis. Znajdują się tam świątynie, rzymskie łaźnie, oraz pozostałości po kulturze koptyjskiej, arabskiej, ptolomejskiej, ruiny Demlet al-Sesea, gdzie znajdują się pozostałości greckiej świątyni, w której są dekoracyjne rzeźby, oraz inskrypcje. Koniecznie należy odwiedzić piramidę w Meidum, przepiękną strukturę schodkową zbudowaną dla ostatniego z faraonów III dynastii Hunów. Fayoum w swojej historii było zamieszkałe zarówno przez chrześcijan jak i wyznawców islamu. Pozostały po nich liczne kościoły i meczety. Najznakomitszym przykładem jest klasztor Al-Azab w wiosce Al-Azab, który znajduje się na południe od miasta i zawiera fascynujące muzeum kultury koptyjskiej. Znajduje się tu także klasztor Al-Malah, oraz islamski monument - meczet Quaitbay powstanie którego datuje się na okres panowania mameluków i posiada zachwycającą mównicę wyłożoną kością słoniową, oraz "zawieszony" meczet nazywany tak, ponieważ jest on zbudowany na zboczu wzgórza w okresie otomańskim. Podróżując na południe wzdłuż Nilu mija się małe miasteczko Beni Suef, które słynie z wyrobu bawełny, oraz oradycyjną wioskę Beni Mazar. Następnie dociera się do przepięknego miasteczka El Minya. El Minya - leży w północnej części Górnego Egiptu i jest stolicą okręgu Minya. Jest to wielki obszar na zachodnim brzegu Nilu znany dzięki przemysłowi bawełniarskiemu. Kupcy zamieszkujący te obszary wybudowali domy w stylu włoskim, które przetrwały do dziś. Dzięki bulwarowi i licznym pałacom, oraz monumentom z czasów faraonów, grecko-rzymskich, bizantyjskich, koptyjskich i islamskich El Minya jest miejscem bardzo atrakcyjnym turystycznie. Hermopolis - tuż obok miasta znajdują się świątynie zbudowane przez kobiety faraonów - Hatszepsut, oraz Thutmosis III, wraz z grobami faraonów w Deir El Barsha i ruinami miasta, oraz grobami z tego okresu w Tell Al-Amarna. Mówi się, że jest to były dom faraona Akhenatona i jego żony słynnej Nefretete. W Mallawi, wzdłuż brzegu Nilu możemy zobaczyć ruiny grecko-rzymskiej stolicy, gdzie nadal można zaobserwować ruiny bazyliki w stylu Akropolu. W końcu dotrzemy do ważnego miejsca Hermopolis, lub Tuna El Gebel jak nazywana jest przez ludność miejscową. Na południe od Asyut znajduje się klasztor Al Muhharaq, w którym znajduje się kościół noszący imię Dziewicy Maryi. Uważa się, że to właśnie tutaj Święta Rodzina zatrzymała się podczas swojej podróży do Egiptu. Panuje powszechne przekonanie, że Kamień z ołtarza jest "tym kamieniem", którego Święta Rodzina używała do zasłaniania wejścia do jaskini, w której mieszkała. W czasach bardziej współczesnych Asyut stał się znany z tego, iż znajdował się na końcu trasy karawany z Sudanu, w rezultacie czego miasto stało się głównym ośrodkiem handlu niewolnikami w Egipcie. Obecnie dominuje tu przemysł bawełniany i dywanowy. Miasto posiada zaporę wodną wybudowaną pod koniec 1800 roku, która reguluje stan wody na Nilu. Ważnym miejscem w Asyut jest pierwszy sierociniec w Egipcie założony przez amerykańską chrześcijankę Lilianę Trasher. Obecnie jest to jeden z największych sierocińców na świecie. Suhag - na południe od Asyut znajduje się miasto Suhag gdzie odkryto w XIX wieku grobowce Abrydos. Uważa się, że spoczywają tu władcy z I i II dynastii. Można tu zobaczyć świątynie Seti I, monument upamiętniający wielkiego króla Setha I, a także światynię Ramzesa I. W Suhag znajduje się wiele kościołów i klasztorów. Najpiękniejszym jest Biały Klasztor zwany inaczej Deir al-Abiad, w którym znajduje się kościół wybudowany w V wieku. Dandara - jest klejnotem w koronie na tym obszarze wokół Nilu. Znajduje się na granicy z pustynią i oferuje jedne z najlepiej zachowanych Świątyń w Egipcie. Ogromny kompleks Świątyń w Dandarze, łącznie ze Świątynią Hathar były ukryte pod piaskiem aż do XIX wieku. Znajdujące się tu budowle datowane są na czasy ptolomejskie, jednak znajdują się tu także formy grecko-rzymskiej architektury. źródło: www.egypt.travel Rejs po Nilu Jest wiele sposobów żeglowania po Nilu. Można wziąć udział w kilkugodzinnym rejsie na statku wycieczkowym, lub na feluce - małej drewnianej łódce żaglowej. Można także wybrać się na kilkudniowy rejs na jednym ze statków wycieczkowych, lub jednym z odnowionych parowców. Wiele z nich to luksusowe jednostki spełniające pięciogwiazdkowe standardy. Zazwyczaj rejs rozpoczyna się w Asuanie. Można wykupić luksusowy rejs do Abu Simbel, lub skierować się na północ w stronę Luxoru. Następnie można popłynąć do Com Ombo, gdzie zobaczymy świątynię Sobka i Hareoris. Dalsza część rejsu prowadzi do Edfu, ale można płynąć dalej, aby zwiedzić świątynię Horusa i do Esny i świątynię Khunum. Rejs można zakończyć w Luxorze. Niektóre rejsy rozpoczynają się w Luxorze, w związku z tym trasa rejsu jest odwrócona. Bardzo popularne są wycieczki dwutygodniowe. Plan rejsu może wyglądać tak: 1. dzień: Przylot do Hurghady. Transfer do hotelu, zakwaterowanie, nocleg. 2. dzień: Wypoczynek w wybranym hotelu. 3. dzień: Wcześnie rano wyjazd do Luksoru (4 godziny jazdy). Zwiedzanie zespołu świątyń w Karnaku. Po południu zakwaterowanie na statku. Po kolacji wycieczka „Egipskie Impresje”– przejażdżka dorożkami przez bulwar – Corniche, zwiedzanie luksorskiego suku pełnego kramów, straganów oraz sklepików. Nocleg na statku. 4. dzień: Możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej Madinat Habu i Dajr Al – Madina. Podczas wycieczki zwiedzanie Madinat Habu – świątyni grobowej Ramzesa III, najlepiej zachowanego zabytku tego typu; Dajr Al – Madina – miejsce zamieszkiwane przez robotników zatrudnionych przy budowie królewskich grobowców w Dolinie Królów oraz Dom Howarda Cartera, odkrywcy grobowca Tutanchamona. Powrót na statek, rejs do Edfu, przekroczenie śluzy w Esna. 5. dzień: Zwiedzanie świątyni w Edfu – miejsca kultu Horusa, boga nieba i opiekuna egipskiej monarchii. Jest to druga, co do wielkości świątynia spośród wszystkich zachowanych w Egipcie. Powrót na statek, rejs do Com Ombo wzdłuż urodzajnych brzegów Nilu. 6. dzień: Zwiedzanie Wielkiej Tamy Asuańskiej regulującej bieg Nilu, uważanej za jeden z technicznych cudów XX wieku oraz niedokończonego obelisku królowej Hatszepsut. Powrót na statek. Dzień wolny w Asuanie – możliwość spaceru po słynnym targu arabskim oraz asuańskiej promenadzie lub możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej do wioski nubijskiej – spacer po wyspie botanicznej, zwiedzanie nubijskiego domu oraz szkoły. Powrót na statek. Po kolacji wieczór nubijski. 7 dzień: Pobyt w Asuanie, czas wolny na odpoczynek lub możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej do słynnego zespołu świątyń w Abu Simbel, stanowiącego w chwili obecnej jeden z najistotniejszych zabytków Egiptu. Po południu rejs do Com Ombo. Następnie wizyta w zespole świątyń w Com Ombo, poświęconym dwóm triadom boskim. Po kolacji rejs do Luxoru. 8. dzień: Rejs z Edfu do Luxoru. 9. dzień: Zwiedzanie zachodniego brzegu Nilu - słynna Dolina Królów – miejsce spoczynku królów Egiptu w okresie od XVIII do XX dynastii – możliwość wejścia do grobowca Tutanchamona, zwiedzanie Kolosów Memnona, doliny Deir El Bahari z majestatyczną świątynią Hatszepsut. Możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej „ Światło i Dźwięk” w Karnaku. 10-14. dzień: Wykwaterowanie z hotelu, transfer do Hurghady, kontynuacja części pobytowej w wybranym hotelu. 15. dzień: wykwaterowanie z hotelu, transfer na lotnisko i powrót do Polski. asuan Atrakcje Asuan w Egipcie Asuan leży przy pierwszej katarakcie Nilu. Miasto znajduje się po wschodniej stronie rzeki oraz na dwóch wysepkach. Po zachodniej stronie Nilu znajduje się klasztor Św. Szymona, mauzoleum Aba Kham i grobowce arystokracji. Asuan leży w miejscu, gdzie spotyka się pustynia zachodnia ze wschodnią na północ od jeziora Masser. Asuan jest miastem handlowym. Jego starożytna nazwa Swemet oznaczała "handlowy". Uważa się, że w Asuan powstała pierwsza społeczność Egipska. Jako Swemet, miasto (wtedy najbardziej wysunięte na południe) odgrywało ważną rolę w ochronie Egiptu przed najeźdźcami i obronie południowych granic w czasach dynastii faraonów. Uważa się także, iż to właśnie stąd dostarczana była skała do budowania świątyń, kolumn i obelisków, łącznie z piramidami w Gizie. Asuan to miasto bardzo "zielone" z drzewami palmowymi i tropikalnymi ogrodami rosnącymi w najszerszym miejscu Nilu. Znajdują się tu wyspy, najważniejsze to wyspa Kitchenera, oraz Elefantyna. Wyspa Kitchenera znajduje się pośrodku rzeki. Została podarowana Lordowi Kitchenerowi w podzięce za jego usługi w czasie Kampanii Sudańskiej w latach 1896-1898. Lord Kitchener stworzył wyspę wypełnioną fantastycznymi drzewami i roślinnością, którą obecnie z powodzeniem można nazwać ogrodem botanicznym. Wiele gatunków roślin zostało sprowadzonych z różnych zakątków świata, łącznie z ogromnymi palmami. Znacznie większa jest wyspa Elefantyna (w czasach starożytnych służyła jako fort broniący miasto). Stanowiła południową granicę z Nubią. W Asuanie znajdują się pozostałości po świątyni poświęconej Chnum - to bóg katarakt o baraniej głowie datowane na okres Starego Królestwa. Można tutaj zwiedzić Muzeum Asuańskie, w którym znajdują się artefakty z czasów grecko-rzymskich, oraz zobaczyć jeden z najstarszych nilometrów (przyrząd używany do ustalania poziomu wody w Nilu). W Asuan mieszkali Nubijczycy, znani ze swojego zamiłowania do festiwali i kolorowych ubrań. Uważa się, że to właśnie w Asuan żyła pierwsza cywilizacja nubijska w roku około 2000 p. n. e. Do Asuan dostaniemy się samochodem, lub autokarem, samolotem, koleją (pociągi ekspresowe i kuszetki). Asuan jest popularnym punktem startowym statków wycieczkowych. Asuan oferuje programy zwiedzania obejmujące Wysoką Tamę, niedokończony obelisk, oraz Świątynię Philae, a także żeglowanie z Fleccą. W Asuan warto zobaczyć wielki bazar, pokaz "światło-dźwięk" w Philae, oraz Muzeum Cywilizacji Nubijskiej. źródło: www.egypt.travel Północny Egipt - czyli wybrzeże Morza Śródziemnego Egipt na północy posiada nieregularną linię brzegową z wieloma zatokami i długimi plażami. Wybrzeże rozciąga się od Sallum - ostatniego miasta przed granicą z Libią, poprzez Marsa Matruh, El-Alamain, Alexandrię i dalej poprzez Rossetę, aż po Diamettę i Port Said. Marsa Matruh - leży 290 kilometrów od Alexandrii. Miejsce to jest niezwykle popularne wśród Egipcjan. Miasto posiada siedmiokilometrową plażę z białym piaskiem. Plaża osłonięta jest naszyjnikiem naturalnych skał trasowych. Znajduje się tu słynna Plaża Kleopatry, która znajduje się po zachodniej stronie miasta. Inne plaże to Raas Al-Hakma, Al-Abyad i Aquiba. Za założyciela Marsa Matruh uznawany jest Aleksander Wielki, który podczas swojej wyprawy do Oazy Siwa złożył je w hołdzie Amonowi. Kolejną atrakcją do zwiedzania jest Świątynia Koptyjska i Muzeum Rommla, stworzone we wnętrzu jaskini, uznawanej za miejsce, gdzie Erwin Rommel, niemiecki dowódca miał swoją kwaterę główną. W muzeum wystawiona jest broń z tego okresu, oraz rzeczy osobiste feldmarszałka. polnocny egipt El-Alamein znajduje się 200 kilometrów od Marsa Matruh. Najlepiej jest znana jako miasto, które odegrało ważna rolę podczas II wojny światowej. Można tu zobaczyć muzeum wojenne upamiętniające bitwy, które zmieniły kampanię na korzyść Aliantów, jak również Wojenny Cmentarz Wspólnoty z bronią i sprzętami poświęconymi wojskom greckim, południowoafrykańskim, australijskim i nowozelandzkim, które walczyły po stronie brytyjskiej, oraz cmentarz upamiętniający męstwo żołnierzy włoskich i niemieckich. W El-Alamein miały miejsce dwie bitwy. Pierwsza w lipcu 1942 roku, gdy alianci bez powodzenia zaatakowali Alexandrię, a druga, gdy VIII armia brytyjskiego generała Montgomerego stoczyła bitwę z wojskami Rommla, które zostały zmuszone do odwrotu w stronę Tunezji. Premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill powiedział o tych bitwach "Przed Alamein nie było zwycięzców, a po nim nie było przegranych". Idąc wzdłuż wybrzeża mijamy drogę na Abu Mina i jej piękny Klasztor Koptyjski Abu Mina. Klasztor wybudowany jest w miejscu starożytnej bazyliki i jest miejscem Światowego Dziedzictwa Kultury. Rosetta (Rashid) leży około 60 kilometrów na wschód od Alexandrii. Historia Rosetty rozpoczęła się w roku 800, gdy założył ją Ibn Tulun (muzułmański gubernator Egiptu). Znana jest z pięknych willi w stylu otomańskim. To właśnie tutaj odnaleziono kamień Rosetty w 1799 roku. Egipska kamienna płyta z epoki ptolomejskiej "Kamien Rosetty" to klucz do odszyfrowania hieroglifów. Podróż po wybrzeżu kończymy w Damiecie i Port Said, ruchliwych portach i Kanale Sueskim. źródło: www.egypt.travel Atrakcje Abu Simbel w Egipcie Abu Simbel jest słynne na całym świecie dzięki dwom wspaniałym świątyniom, które zostały wycięte w skałach na zboczu góry w około XIII wieku p. n. e. Znajdują się ona na liście UNESCO i są znane jako pomniki nubijskie poświęcone bogom słońca Amonowi i Re Horachte, oraz bogowi sztuki i rzemiosł Ptahowi. Zostały wybudowane, aby uhonorować Ramzesa II. Kiedy została wybudowana nowa tama regulująca wody Nilu i utworzono jezioro Nasera wzrastający poziom Nilu groził ich podtopieniem. Świątynie zostały przeniesione wyżej ponad lustro wody. Świątynie zostały ustawione w taki sposób, aby posągi patrzyły ponad wodą, tak jak to robiły przez wieki. Świątynie są dosłownie wykrojone ze stoków. Świątynie znane jako Wielka Świątynia Ramzesa II i Mniejsza Świątynia Nefertari powstały w czasach panowania Ramzesa II. Jak głosi legenda faraon chciał na wieki upamiętnić czasy swoich rządów, oraz królowej Nefertari. Zwycięstwo w bitwie pod Kadesz stworzyło doskonałą okazję do zbudowania kompleksu świątyń. Uznaje się, że prace rozpoczęły się od budowy wielkiej świątyni w połowie 1200 roku p. n. e. i trwały 20 lat. Wejścia do większej świątyni strzegą cztery olbrzymie posągi przedstawiające Ramzesa II na których wyraźnie widać, że nosi on podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu.Są to kolosy o wysokości 20 metrów. Wewnątrz kompleksu znajdują się malunki scen bitewnych upamiętniające zwycięską walkę Ramzesa II w bitwie pod Kadesz. W skład kompleksu wchodzą także inne posągi poświęcone Nefertari, oraz synom i córkom Ramzesa II, oraz bóstw którym świątynia jest poświęcona. Świątynia została zbudowana na wschodnio-zachodnim zboczu, w związku z tym wczesnym rankiem słońce dociera do jej wnętrza i oświetla niektóre z posągów. Widać to szczególnie 22 lutego i w październiku każdego roku. Mniejsza świątynia Nefertari (czasem nazywana świątynią Hathor) znajduje się w odległości około 50 metrów. Zdobią ją przepiękne malowidła Ramzesa i jego żony składający ofiary bogom. źródło: www.egypt.travel Egipski kult słońca Dla człowieka żyjącego w starożytnym Egipcie, słońce i jego blask zawsze pełniło, oprócz zapewnienia poczucia bezpieczeństwa czy funkcji rozświetlającej przestrzeń, także bardzo ważną funkcję sakralną. Od szeregu wieków architekturze związanej z wyznawaniem kultu, architekturze sakralnej reprezentowanej przez jej kluczowe obiekty - świątynie - przypisuje się najważniejsze znaczenie społeczne pośród innych budowli architektonicznych. Przeznaczeniem świątyni nie jest tylko funkcjonowanie jako miejsce zgromadzeń, lecz także miejsce spotkania człowieka z Istotą Najważniejszą. ma ono być oazą spokoju, miejscem, w którym spływająca na wiernych łaska przemienia ich wewnętrznie. W perspektywie historycznej można stwierdzić, że najsilniej na człowieka oddziaływały świątynie staroegipskie i katedry średniowieczne. Jego zadaniem było kreowanie stanów emocjonalnych w gronie uczestników sprawowanego kultu. Jak twierdzi Marcin Zagórny, światło lub mrok przejmowały role bóstwa, równocześnie rozdzielając wyraźnie sferę sacrum od sfery profanum. Manipulowanie światłem, umocowanie symboliczne, uświęcało miejsce doznań. W Egipcie, w starożytnej świątyni, zaciemniano miejsce najświętsze, natomiast doświetlano sferę profanum. Jak twierdzi wspomniany autor, im wyższy stopień uświęcenia miejsca, tym stawało się ono fizycznie ciemniejsze. Zasada ta znajduje swój najpełniejszy wyraz w świątyni grobowej, czyli w pogrążonej w mroku piramidzie. Świątynia Abu Simbel w Dolinie Królów reprezentuje wyjątkowy przykład budowli uwidaczniającej perfekcyjne operowanie światłem w celach kultowych. Pochowano w niej faraona Ramzesa II. Obiekt ten składa się z trzech wyciosanych w masywie skalnym pomieszczeń, które są ze sobą połączone. Do wnętrza świątyni wchodziło się jednym otworem wejściowym. Prowadził od do pierwszej komory. Ta pierwsza komora połączona była z dziedzińcem. Jest ona najmocniej doświetlona, co oznacza obszar najmniej uświęcony. Usytuowane są tutaj posągi Ozyrysa, o wysokości około 10 metrów każdy. Są to symboliczni strażnicy chroniący wejścia do następnych dwóch komór. Kolejna komora jest już słabiej oświetlona, co, według Zagórnego, oznacza obszar nieco bardziej uświęcony. Ostatnia komora, która mieści się na samym końcu, jest salą grobową i jako taka jest miejscem o najwyższym stopniu uświęcenia. jest ona mniejsza od pozostałych, co sprawia, iż fizycznie staje się niejako przestrzennym apogeum kultowego dramatu. Owo miejsce tonie w mroku. W komorze znajdują się umieszczone naprzeciw wejścia cztery posągi: Ramzesa II, Ra, Hemarkhisa i Ptaha. Opisana wyżej świątynia grobowa Abu Simbel stanowi wybitny przykład reżyserii, która w celach kultowych używa światła. jedynie w dwóch krótkich momentach w cyklu rocznym, wyznaczających słoneczne przesilenie, o konkretnej godzinie promienie słoneczne drogą wyznaczonej osi wędrowały kolejno przez następujące po sobie komory, dochodząc w końcu do sanktuarium. Jeden z posągów nigdy nie zostaje rozświetlony. Jest to posąg Ptaha. Pozostaje nieustannie w mroku. Jest to zabieg świadomy i celowy, bowiem Ptah będąc bogiem świata umarłych, jest jednocześnie władcą krainy ciemności. jak twierdzi badacz Marcin Zagórny, to niezwykłe zjawisko, obserwowane jedynie przez nielicznych, stanowi jedno z najwybitniejszych zaprojektowanych działań światłem w historii architektury. Biorąc pod uwagę skalę trudności technicznych, przed jakimi stali projektanci, tym bardziej należy im się uznanie za niewiarygodną dokładność w określeniu kąta usytuowania świątyni w stosunku do stron świata. Mając świadomość, jak trudne było to zadanie kilka tysięcy lat temu, warto wspomnieć, iż w połowie XX wieku, ze względu na budowę Wysokiej Tamy Asuańskiej, przeniesiono budowlę na wyższy poziom gruntu. Pomimo dysponowania przez inżynierów nowoczesna techniką, popełniono niewielki błąd w kacie nachylenia świątyni. Wystarczyło to, aby w wyniku tej nieścisłości przesunąć o jeden dzień kulminacyjny dzień dramatu, wyznaczony astronomicznym przesileniem. Opisane działanie światła w przeszłości było widoczne do momentu pochowania faraona. Po jego śmierci świątynie grobową pochłaniał mrok, gdyż zasypywano ja piachem. W egipskim budownictwie sakralnym "odwrócenie świetlnego porządku" było prawdopodobnie pochodną faktu, iż w tym rejonie geograficznym palącego słońca zawsze było ponad miarę. W tym kontekście jego brak, cień, chłód miały większą wartość. Były więc bliżej sacrum. Bóstwo tamtych czasów identyfikowano z czymś groźnym,. tajemniczym, czego nie sposób ogarnąć wiedzą. Był tylko mrok niewiedzy. W tradycyjnej orientacji świątyń egipskich na kierunku wschód zachód, o świcie słońce ukazywało się nad wierzchołkiem świątynnej bramy, sprawiając wrażenie, iż wychodzi na nieboskłon z samego wnętrza świątyni, jako bóstwo z własnego domu, pisze Andrzej Niwiński. Spotykane w literaturze przedmiotu określenie dom boży, w stosunku do egipskiej świątyni, wydaje się w pełni uzasadnione. W owych czasach władca, faraon uznawany był za największego boga, a miejsce, w którym na stałe przebywał - pałac - traktowane było jak sanktuarium. Egipskie wierzenia przekonywały, że życie doczesne jest krótkie i nietrwałe, jedynie życie duchowe trwa wiecznie. W związku z tak pojmowaną teologią, budownictwo mające służyć celom duchowym, musiało być trwałe. Powyższą ideę reprezentowały świątynia i grobowiec. Grobowiec stał się dla starożytnych Egipcjan bramą do życia a świątynia 0 siedzibą bóstwa. Starożytne państwo egipskie przestało istnieć, piramidy i świątynie trwają w piaskach pustyni i w palącym słońcu, będąc źródłem podziwu dla kunsztu ich budowniczych i siły ducha społeczeństwa, które potrafiło stworzyć skromnymi środkami technicznymi takie pomniki, świadectwa swojej duchowości zaliczane do cudów świata. Piramidy były początkowo pokryte jasnym licowaniem z kamienia wapiennego, tworzącego czysto białe ściany. Szczyty wieńczyły pozłacane piramidiony, ostrosłupy, intensywnie odbijające promienie słoneczne i tym samym podkreślające mistyczny związek zmarłego faraona z bogiem słońca Re. Ten zabieg architektoniczny nadawał nekropolii olśniewający wyraz. W czasie, gdy powracająca do świątyni egipskiej procesja religijna znalazła się na dziedzińcu, zatrzymywano się, by odprawić ostatnie rytuały i pożegnać bóstwo, pisze Nowiński. Składano prawdopodobnie wówczas ofiary i recytowano hymny do zachodzącego słońca. Dziedzińce były tradycyjnie otoczone kolumnami, pomiędzy którymi przechodziła procesja. Niekiedy jednak do tego celu wyznaczano specjalny, drugi dziedziniec, n który mogli dostać się jedynie wyselekcjonowani staranie uczestnicy ceremonii. Do sali hypostylowej poza kapłanami mogli dostać się tylko nieliczni. było to możliwe w trakcie święta. Od tego miejsca im dalej w głąb świątyni pomieszczenia stawały się niższe, jego posadzka znajdowała się na wyższym poziomie a światła docierało stopniowo coraz mniej. W znajdującym się w głębi sanktuarium było juz zupełnie ciemno. Ta atmosfera tajemniczości i, jak pisze Niwiński, swoistej intymności była wyrazem wymagań liturgicznych. Do miejsca świętego świętych w praktyce miał dostęp tylko jeden człowiek. Nieopodal od sanktuarium znajdowały się schody prowadzące na dach, gdzie kultowy posąg był ustawiany o poranku w dniu egipskiego Nowego Roku. W tym miejscu znajdowało się prawdopodobnie sanktuarium słoneczne, zwane Domem Re na Dachu Domu Amona. Re - bóstwo słońca, podróżujące barką po nieboskłonie od wschodu do zachodu, było według staroegipskich wierzeń stwórcą bogów i ludzi. jak zgodnie twierdzą Jadwiga Lipińska i Marek Marciniak, koncepcja tego boga jest stosunkowo stara w religii egipskiej. Sądzi się, że powstała ona dopiero za panowania pierwszych dynastii, a etapy jej prześledzić możemy do czasów V dynastii, gdy Re został opatrzony zaszczytnym tytułem króla bogów. W czasach XVIII dynastii syn króla Amenhotepa III, Echnaton, sprawujący godność arcykapłana Re w Heliopolis, po dojściu do władzy zreformował na pewien okres religię egipską, wprowadzając powszechnie obowiązujący kult boga słońca Atona. Wprowadzona przez Amenhotepa IV Echnatona monoteistyczna doktryna religijna była na swój sposób rewolucją religijną. Władca sięgnął do dziedzictwa dawniejszych kultów solarnych. Faraon zerwał z tradycją antropomorfizacji oraz zoomorfizacji w przedstawianiu postaci bóstwa, twierdzi Roksana Małek. Widzialną postacią Atona stała się teraz tarcza słoneczna z wychodzącymi z niej promieniami zakończonymi dłońmi. Ten doktrynalny zabieg sprawił ograniczenie wpływu kapłanów w państwie. Odtąd wyłącznym pośrednikiem między poddanymi a bóstwem stał się faraon piastujący funkcje najwyższego kapłana. Pośród wielkich ośrodków religijnych starożytnego Egiptu wyjątkowe miejsce zajmowało miasto, któremu Grecy nadali nazwę Heliopolis - Miasto Słońca. WS III tysiącleciu p. n. e. Heliopolis zaczęło stanowić ośrodek kultu boga słońca i stwórcy świata. Boga tego symbolizował obelisk. Heliopolis uległo zagładzie. jego teren wyznacza dziś tylko jeden obelisk wzniesiony w XX wieku p. n. e. Kilka z tamtejszych obelisków zachowało się do dzisiaj. Tzw. Iły Kleopatry ustawione są w Londynie, w Central parku w Nowym Jorku, oraz w Rzymie. Zaostrzony na końcu monolit był symbolem dla czcicieli słońca. Pierwsze poranne promienie padały na wypolerowany, pokryty złotą blachą wierzchołek każdego dnia. tekst: Jerzy Walkowiak, Egipt Exclusive 西部红海里维埃拉 西部红海里维埃拉在红海西岸延伸超过 1,500 公里，从苏伊士运河到 Bir Shalatein。沿着 里维埃拉建有机场、高速公路、酒店、餐馆、购物中心、海滩以及来自世界各地的挑剔游客所需的一切。在里维埃拉度过的各种可能性是世界上任何其他地方都无法比拟的。独一无二的珊瑚礁、宽阔的沙滩、温暖而湛蓝的红海海水、几乎一年四季的宜人天气，使西红海里维埃拉成为每个人梦寐以求的目的地。这里有很大的度假村 他们重视 从空调房到水疗护理，再到高品质的菜肴和饮料，游客的舒适度和所提供的服务质量。在西红海里维埃拉住宿期间，您可以体验它 由于距离卢克索、阿斯旺或开罗等城市不远，海洋和文化的魅力兼具。当地航空公司的航班是 交通便利且相对便宜，陆路旅行提供了机会 欣赏令人惊叹的风景。您是在海滩上寻求放松，在迪斯科舞厅和餐厅尽情狂欢，还是在积极的休闲、潜水、冲浪或钓鱼，或最终游览古城 - 埃及的红海里维埃拉正在等待，比 您认为。 伊斯梅利亚、艾因苏哈纳、扎法拉纳 伊斯梅利亚 - 苏伊士运河的首府，位于其西岸 120 公里处 开罗。它被称为花园和鲜花之城。它是在苏伊士运河建设期间发展起来的。因此，这座城市具有鲜明的 19 世纪殖民风格，拥有英式和法式风格的建筑。如今，由于与著名的运河相连以及迷人的历史，伊斯梅利亚很受欢迎 一个旅游目的地 开罗的富人， 其中许多人在这里拥有自己的房屋和公寓。伊斯梅利亚是一座对比鲜明的城市，超现实的巨轮穿过苏伊士运河，穿越浪漫 林荫大道 沿着甜水运河，跟随熙熙攘攘的 热闹的市场。 Ain Sukhna（温泉）- 绵延 60 公里 苏伊士湾沿岸，是离开罗最近的度假胜地。 另一个景点是 Porto El Sukhna - 一个拥有非常著名的高尔夫球场和 SPA 的新度假村。艾因苏赫纳 (Ain Sukhna) 被称为深海捕鱼中心，而扎法拉纳 (Za'farana) 则是主要的潜水和风筝冲浪胜地之一。 Za'faran 附近是圣彼得堡的修道院。保罗和圣。安东尼。英石。安东尼 它是世界上最古老的此类设施。因为艾因苏哈纳只是一个公认的发展中的旅游区 它比 Hurghada 或 Safaga 便宜。但是，应该记住，大多数 这里的游客是埃及人。 萨法加 萨法加距离赫尔格达 53 公里。它是一个古老的海港，以其清新的空气、黑沙丘和温泉而闻名。这座城市已经获得了 SPA 和健康度假胜地的美誉。萨法加也是风帆冲浪、风筝冲浪和潜水爱好者最喜欢的目的地。城市海岸的浅水非常咸，这使得学习在板上漂浮非常容易。 Safaga 保留了大部分原始的古老色彩和氛围，因此游客会发现当地的商店和市场出售纪念品以及香料和手工艺品等传统商品。 Safaga 还提供很棒的潜水点。珊瑚礁完好无损。他们发现 我 这里适合低、中、高级潜水员。市内有潜水学校。喜欢冒险的人可以乘坐汽车或四轮摩托参加沙漠一日游。距离萨法加 40 公里的是 Mons Claudianus - 一座古罗马花岗岩堡垒建筑群。萨法加湾中间是托比亚小岛 关于沙滩。酒店、潜水中心提供岛上一日游。它靠近萨法加 还有拉斯阿布索马泻湖。由于有码头，从岸边很容易到达。 很多时候在 在这个区域，您可以遇到海鳗、飞蛾、小丑鱼和章鱼。 Safaga 是潜水、风帆冲浪、风筝冲浪、沙漠游览和轻松氛围的理想场所，是喜欢去度假的人的理想目的地。 安静 和平。 库塞尔 Al Quseir 位于萨法加以南 85 公里处。经过 4,000 多年来，它一直被用作商业港口。它是埃及最早的城市之一。城市 位于尼罗河和红海里维埃拉之间最短路线的尽头。寻找古代文明痕迹的游客会在这里找到许多值得游览的地方。罗马米奥斯霍尔莫斯港口遗址被发现 距市区8公里。您可以看到以前的港口建筑，以及散落在该地区的罗马花瓶和文物。在悬崖上 在 Wadi Hammamat 山谷 有200个象形文字表。他们有很多这样的板 4000 年的历史，展示了在尼罗河上航行的传统芦苇船。奥斯曼时代也对城市的面貌产生了很大的影响。 16 世纪埃及统治者苏丹塞利姆的堡垒是军事要塞 保护港口免受入侵者和前往麦加的朝圣者的堡垒。可以参观修复后的堡垒。奥斯曼时期之后，拿破仑时代和大英帝国的统治（占领港口）离开 它本身就是两个时期的不同建筑，许多 19 世纪的建筑融合了英国、法国和伊斯兰风格，以及 罗马。 Al Quseir 提供一流的酒店，例如 Movenpick、Flamenco Beach Resort 和 Utopia Beach，以及 Mangrove Bay Resort 和 Fanadir。 Al Quseir 的珊瑚礁分布着分散的山峰、隧道、烟囱、露头和洞穴。你可以在这里见面 海鳗，狮子鱼，鲻鱼，可变利润， 瘘管和石斑鱼，以及车前草、虾和鱿鱼。 Al Quseir 周围的水域无疑是红海里维埃拉最好的潜水地点之一。 也许在世界上。 加利卜港 加利卜港 传说在一世纪和二世纪之交，一个名叫加利卜的年轻人在他心爱的人手中阻止他的商船停泊在艾达卜港后，为他的商船建立了一个港口。港口建成后，一个竞争对手试图通过派遣一支军舰来摧毁它。相传，袭击时出现了一支幽灵舰队，将袭击者赶走，使加利卜港得以繁荣。 当然，加利卜嫁给了他心爱的人。 Ghalib 港口距离酒店 5 分钟路程 马萨阿拉姆国际机场和两个半小时车程到帝王谷。这座城市是一个豪华的旅游胜地 避风港 用于船舶和游艇。他们在城里 有提供 SPA 和健康护理的海滩酒店。码头本身就是加利卜港的焦点。一个现代且完全适应所有需求的码头，拥有超过一千艘大型游艇的空间。度假村延伸 经过 靠近红海 4 公里长的沙滩。它有一个带长廊、商店、精品店、咖啡馆和餐馆的中心。 在海边大道（伸展 经过 码头）位于 商店、餐馆 和咖啡馆。隔壁 林荫大道后面 可汗中殿有一个传统的埃及市场。 加利卜港为游客提供水上运动，如皮划艇、摩托艇、风帆冲浪、滑翔伞、滑水、帆船、潜水、水下摄影、浮潜 和海豚之旅，以及深海钓鱼、香蕉和轮子游乐设施。在陆地上，加利卜港提供骑骆驼、摩托车越野赛、四轮卡丁车、彩弹、攀岩和高空滑索。在 酒店的度假村可以使用游泳池、网球场 自行车。 对于最年轻的人，加利卜港提供俱乐部。 Lulee Kids Camp 在监护人的监督下提供积极的休闲项目。准备了寻宝、猴林、迷你高尔夫、蹦床、充气船、保龄球、充气跳跃和滑动物体等乐趣。 加利卜港有两个海滩。南部是游泳的理想之地，而东部有一个码头可以观赏度假村周围的珊瑚礁。他们位于城市附近 世界十大潜水胜地中的三个： 伊斯南德兄弟、代达罗斯礁和落基岛。该地区是观赏海豚的最佳场所。 由于加利卜港位于红海里维埃拉的南部，从这里很容易到达卢克索。 马萨阿拉姆 赫尔格达以南约 220 公里处是马萨阿拉姆，它是里维埃拉发展最快的旅游目的地之一。它是一个受欢迎的目的地 风帆冲浪者、潜水员、浮潜者和海滩爱好者。四周环绕着棕榈树和红树林，是真正的热带天堂，也是绝佳的起点。 Marsa Alam（像里维埃拉的其他村庄一样）曾经是 她是一个村庄 钓鱼。现在，多亏了国际机场，它是一个重要的度假胜地。马萨阿拉姆以不像赫尔格达或萨法加那样拥挤的游客而闻名。这座城市还以其绝佳的潜水条件而闻名。潜水点完好无损，几乎未受破坏。离岸 6.5 英里的埃尔芬斯通礁充满了海洋生物。你可以在这里见面 水龟和 螃蟹。北部水域较浅，非常适合浮潜，而南部则更深，适合所有技能水平的潜水员。 Shaab Samadai (Dolphin Houce)，马萨阿拉姆以南的波浪状礁石 由于它们是海豚而得名 经常在这里看到。除了海豚，这个浅绿色的泻湖还栖息着三明治、狮子鱼和蝴蝶鱼。 Fury Shoal 是一个多样化的珊瑚花园，创造了一个独一无二的潜水地点。硬珊瑚结构的网络形成了一个珊瑚礁复合体，栖息着各种鱼类和 海豚。这里有一艘拖船和一艘帆船的残骸。 相传古埃及法老在马萨阿拉姆西南的多山东部沙漠中挖掘出壮丽的绿色祖母绿。 埃及艳后矿山和 Mons Smaragdus（翡翠山脉）成为最著名的建筑群 古代世界的矿山。 Wadi Gimal、Wadi Sikeit、Wadi Nuqrus 和 Gebel Zabra 矿山在托勒密和罗马统治期间运营。目前，Zabra 和 Sikeit 的矿山遗址在 在马萨阿拉姆附近仍然可见，寺庙和石窟的遗迹也是如此。在马萨阿拉姆附近，还有米奥斯霍尔莫斯的罗马港口遗址，在这里可以看到 令人惊讶的是，保存完好的罗马文物，以及大约 200 块带有象形文字的石碑，装饰着 Wadi Hammamat 山谷的悬崖。哈马马特也以 Bekheny 石而闻名——这是一种在古代被认为是神圣的绿色观赏石。这块石头被积极开采，直到 到罗马时代，用来制作碗、雕像甚至石棺。 Wadi Gemal、Berenice、Bir Shalatein 在古代，该地区 这是其中的一部分 尼罗河和红海之间的主要贸易路线，以及更远的世界。 也正因如此，才有了很多考古发现，比如一字排开的罗马观景台 保护车队免受袭击的道路。 Wadi El Gemal - 是位于东部沙漠的受保护的国家公园。公园占地近百平方公里。这里有棕榈树林、红树林海湾和原始的白色沙滩。 贝伦尼斯 - 公元前 275 年由托勒玛二世的统治者菲拉德尔福斯以他的母亲命名的古城是一个贸易港口。图拉真和提比略建造的塞米拉米斯神庙遗址位于 位于城市附近。 接下来是 Wadi Sakait 祖母绿矿的遗迹，该矿从法老时代一直经营到罗马时代。 庙宇外墙上有提比略皇帝站在敏神面前的画作，还有一些向青矿神致敬的画作。 海岸被红树林沼泽和完整的海湾分隔。值得一游的构造岛扎巴尔加德，这是一个地质现象，也以从公元前 1500 年到这里开采的橄榄半宝石的泉水而闻名 直到二十世纪中叶。从橄榄石山可以欣赏到周围蓝色泻湖的壮丽景色，那里拥有丰富的海洋生物。 Berenice 不仅以钓鱼的可能性而闻名，而且还被发现 我 这里有一些埃及最好的 SPA 中心。 Bir Shalatein - 是埃及与苏丹边境的一个小村庄。它曾经是主要的海港，如今该地区以其壮观的潜水地点而闻名。 来源： www.egypt.travel 沙漠之父。圣安东尼和圣保罗修道院 圣枝主日，就在复活节前夕，是参观修道院的完美日子——圣。安东尼和圣。 Paweł 虽然这是我下一次去这些地方旅行，但参观僧侣和美丽的寺庙总是给我很多快乐。这一次是相似的。 早上七点，我们从赫尔格达出发。向北行驶 250 公里，前往开罗，只需 3 小时的车程，停下来擦拭你仍然昏昏欲睡的眼睛。车窗后面的风景，对很多人来说可能很单调——右边是红海，左边是丘陵沙漠——非常适合我准备跨过第一座修道院的门槛。 英石。安东尼是我们的第一站。就在大门前一公里处，地平线上出现了两座带有十字架的塔楼，几分钟后我们将受到一位朋友——拉维斯神父的欢迎。经验教训，尽管气温很高，我还是把一条围巾和一条及踝长裙搭在肩上。否则，僧侣们将赠送一个“欢迎礼包”，形式为及踝阿贝。我们笑说它们看起来像医院的睡衣，但这并没有阻止两个女孩不把长袖上衣和裤子放在行李箱里。 从一开始，我就可以看到朋友眼中的结界。一个美丽的橄榄园，淡黄色的墙壁环绕着修道院和拉维神父，他在女孩的手上画了玛丽的形象，开始了我们的旅程。我们帮助年迈的父亲带我们四处参观——最初是在 100 年前关闭的修道院的墙壁周围，大门被砖砌起来。由于害怕贝都因人和其他敌对的埃及科普特人抢劫寺庙，游客和杂货被用绳索和篮子拖进来。 在接下来的一个半小时里，我们被带到了要塞，这座教堂里有圣约翰的遗物。安东尼，拉维斯神父在那里祝福我们并用油膏抹我们。在寺庙厚厚的墙壁上凉爽凉爽，你可以闻到到处都是油。在我们赤脚行走的地毯上，有仪式结束后留下的棕榈叶。它们与我们的波兰宫殿完全不同——装饰精美且色彩缤纷。罗维斯神父给了我们每个人这样一片叶子。 我们继续在狭窄的街道上穿过修道院，向父亲询问了很多关于僧侣生活、历史、仪式的问题，这些问题与我们从天主教会所知道的相似。圣的传说安东尼，我们的父亲在老僧侣的饭厅里告诉我们的，那里的桌子和长凳都是用石头做的，给每个人留下了深刻的印象。圣人卖掉了他的财产，住在一个石窟里，在那里他花了大约 80 年的时间祈祷。 由于父亲年纪大了，我们把车开到山坡上300米，来到了寺院历史开始的地方。在我们面前，我们看到了楼梯，蜿蜒曲折地爬上岩石山丘，一直到圣彼得石窟。安东尼。在这里，小组中的一部分人决定在一个雕刻在岩石上的新教堂里休息。另一方面，我们决定顶着围巾爬上1153或1152级楼梯，头上戴着围巾，手里拿着已经空了一半的水瓶。 我父亲要求我们每个人在小纸条上写下我们的愿望或我们想要感谢他们的东西。卡片必须被带到石窟。 走到半路，我们的视线从楼梯上移开。令人惊叹的山脉景观出现在我们面前。景色给了我们力量。在路的一半，我们会更高——在观景台上。路上，我们路过几个朝圣者，他们热情地迎接我们，安慰我们。到达后，我们没有找到想要的影子，太阳停在了天顶。我们决定立即通过岩石中一个非常狭窄的裂缝进入石窟。短短的十米长的走廊漆黑一片。照相机和电话的闪光照亮了我们。几米开外，相机再次闪光，我们看到一个小楼梯通向一米半。令我们惊讶的是，我们看到了一个带有圣安东尼画作的小祭坛。严格、谦虚，他完全符合僧侣讲述的关于圣彼得生平的故事。安东尼苦行。一个神奇而宁静的地方。我们的徒步旅行已经无关紧要了。我们默默地抽出卡片，每个人都将自己的卡片按到箭头的插槽中，就像我们的前辈所做的那样。在我们决定原路返回之前，我们又在石窟中集中注意力和沉默了几分钟。这对我们所有人来说都是一个挑战。 直到今天，效仿圣。安东尼，山上有几个修士。他们每周去修道院一次，参加星期天的礼拜仪式，并随身携带他们的杂货。 心满意足后，我们集合一行人出发前往下一个寺院。我们有60公里要走。一路上，我们遇到了来自荷兰的朝圣者，他们在贝都因人导游的带领下决定徒步登山——大约 14 公里到达下一个圣约翰修道院。保罗。我们祝您好运，并谈论一个事实，即 1153 或 1152 楼梯只是荷兰人必须克服的道路的一小部分。在路上，我们停在一个有几家餐馆的大型停车场。我们匆匆吃午饭，我们只有两个半小时的时间去参观下一个寺院。它对游客开放至下午 4.30。 到了之后，我问起我朋友的父亲。我们很快在朝圣者的房子里找到了他，几分钟后我们喝了冷脖子，穿了长裙。父亲询问了朋友，我们访问的目的，几分钟后在圣彼得修道院墙壁的阴影下。 Paweł，我们听听这个地方的历史。寺院更为朴素、原汁原味，有着清晰的历史痕迹。磨坊是僧侣们用骆驼去红海（14 公里）钓鱼 60 多年的木船，有明显的使用迹象。听了关于圣的惊人故事。保罗，我们下到下一个石窟，那里，像圣。安东尼娅，圣。帕维尔度过了他一生的大部分时间。几个世纪前美丽的壁画展示了圣彼得堡的故事。保罗。连接文化和宗教的画作也吸引了我们的眼球。我父亲带领我们穿过修道院的街道，讲述僧侣过去和今天的生活，再次触动了我和我的朋友。他与我们进行对话，充满好奇和好奇，我们谈论传统、宗教、仪式、棕榈树、圣诞树和复活节餐桌上的菜肴。有很多笑声。父亲向我们展示了100年前一位记录僧侣生活的美国著名摄影师拍摄的照片。我们可以看到那里的地方，现在是供游客使用的，过去是日常使用的地方——餐厅、堡垒、从岩石中流出的泉水。照片中的僧侣穿着像同时代的人——穿着黑色法衣，头戴十字架的头巾。这个元素保持不变。 我们前往橄榄园。直到今天，父亲们还在制作蜜饯。然而，我们的目光却被一棵三分枝的棕榈树所吸引。它看起来像一个十字架。我们立即向父亲询问她的情况。她回答说她已经在花园里呆了 30 年，它的树枝象征着三位一体。 我们拍了几张照片，就回朝圣者家休息了。女孩们脱下衣服，我们告别了我们的导游，感谢您作为礼物收到的茶点和油，然后我们启程返回赫尔格达。 直到现在我们才有时间谈论这次旅行并交换意见。我可以看到朋友们脸上的满足和疲倦。他们印象深刻。他们没有想到埃及有这么美丽的地方——和平，没有成千上万的游客，没有人搭讪任何人，也没有试图卖掉他们的商品，从他们的口袋里掏出几美元。 历史和令人惊叹的风景一定会在他们的记忆中留下很长时间。我相信我会再次回到那里。像往常一样对僧侣们充满好奇和新问题。 文字：Ewelina Siwek，埃及独家 Ze względu na wiek ojca pojechaliśmy samochodem 300 metrów ku zboczu góry do miejsca, w którym zaczęła się historia klasztoru. Przed sobą zobaczyliśmy schody, wijące się wysoko po skalnym wzgórzu, aż do groty Św. Antoniego. I tu część grupy zdecydowała się na odpoczynek w nowej kaplicy wyrytej w skale. My natomiast zdecydowaliśmy się na pokonanie 1153 lub 1152 schodów w upale z chustami na głowie i butelkami wody w rękach, które już w połowie drogi były puste. Ojciec poprosił wcześniej, aby każdy z nas na małych karteczkach napisał swoje życzenie lub coś, za co chcielibyśmy podziękować. Karteczki należało zanieść do groty. Po pokonaniu połowy drogi oderwaliśmy wzrok od schodów. Przed nami pojawił się niesamowity krajobraz gór. Widok dodał nam sił. Jeszcze połowa drogi i będziemy wyżej - na tarasie widokowym. Po drodze mijamy kilku pielgrzymów, którzy serdecznie nas pozdrawiają i dodają otuchy. Po dotarciu nie znaleźliśmy upragnionego skrawka cienia, słońce zatrzymało się w zenicie. Zdecydowaliśmy natychmiast wejść do groty przez bardzo wąską szczelinę w skale. Krótki 10-metrowy korytarz był zupełnie ciemny. Przyświecały nam flesze aparatów i latarki w telefonach. Kilka metrów dalej, kolejny błysk aparatu i zobaczyliśmy niewielkie schody wiodące półtora metra w dół. Ku naszemu zaskoczeniu zobaczyliśmy niewielki ołtarz z obrazem św Antoniego. Surowy, skromny, idealnie pasował do historii opowiedzianej przez mnicha o życiu św. Antoniego w ascezie. Miejsce magiczne, spokojne. Nasza wędrówka w górę była już nieistotna. Wyciągnęliśmy w ciszy nasze karteczki, każdy wcisnął własną w szczelinę groty tak, jak zrobili to nasi poprzednicy. Jeszcze kilka minut w skupieniu i ciszy spędziliśmy w grocie, zanim zdecydowaliśmy się na powrót tą samą drogą. Dla każdego z nas było to wyzwanie. Do dzisiaj na wzór św. Antoniego w górach żyje kilku mnichów. Raz w tygodniu odwiedzają klasztor, aby wziąć udział w niedzielnej liturgii i zabrać ze sobą artykuły spożywcze. Zadowoleni zbieramy grupę i wyruszamy do następnego klasztoru. Mamy do pokonania 60 kilometrów. Po drodze spotykamy pielgrzymów z Holandii, którzy z beduińskim przewodnikiem zdecydowali się przebyć drogę pieszo górami - około 14 kilometrów do kolejnego klasztoru św. Pawła. Życzymy powodzenia i rozmawiamy o tym, że 1153, a może 1152 schody to zaledwie niewielka część drogi, którą mają do pokonania Holendrzy. Po drodze zatrzymujemy się na dużym parkingu, gdzie jest kilka restauracji. Jemy w pośpiechu obiad, mamy zaledwie dwie i pół godziny na wizytę w kolejnym klasztorze. Jest otwarty dla zwiedzających do godziny 16.30. Po dotarciu pytam o zaprzyjaźnionego ojca. Szybko odnajdujemy go w domu pielgrzyma, gdzie już po kilku minutach pijemy zimną karkadę i ubieramy długie suknie. Ojciec pyta o przyjaciół, cel naszej wizyty i już po kilku minutach w cieniu murów klasztoru św. Pawła słuchamy historii miejsca. Klasztor jest bardziej surowy, autentyczny, z wyraźnymi śladami historii miejsca. Młyn, drewniane łodzie, w których mnisi jeszcze 60 lat temu, idąc z wielbłądami nad Morze Czerwone (14 kilometrów) łowili ryby, mają wyraźne ślady użytkowania. Zasłuchani w niesamowitą opowieść o św. Pawle schodzimy do kolejnej groty, w której podobnie jak św. Antonii, św. Paweł spędził większość swojego życia. Piękne freski sprzed kilku wieków pokazują historię św. Pawła. Również malowidła łączące kultury i religie, przykuwają nasz wzrok. Sposób, w jaki ojciec prowadzi nas uliczkami klasztoru i opowiada o życi mnichów kiedyś i dziś, porusza moich przyjaciół i mnie po raz kolejny. Prowadzi z nami pełen ciepła i ciekawości dialog, rozmawiamy o tradycji, religii, obrzędach, palmach, bożonarodzeniowej choince i potrawach na wielkanocnym stole. Jest dużo śmiechu. Ojciec pokazuje nam zdjęcia wykonane 100 lat temu przez sławnego amerykańskiego fotografa, który dokumentował życie mnichów. Widzimy na nich miejsca, teraz przeznaczone dla odwiedzających a kiedyś miejsca codziennego użytku - jadalnię, fortecę, źródełko bijące ze skał. Mnisi na fotografiach ubrani są jak współcześni - w czarne sutanny i kaptury z krzyżami na głowie. Ten element pozostał niezmienny. Kierujemy się w stronę ogrodu oliwnego. Ojcowie do dzisiaj wykonują przetwory. Jednak nasz wzrok przykuwa palma z trzema odnogami. Wygląda jak krzyż. Natychmiast pytamy o nią ojca. Odpowiada, że od 30 lat jest w ogrodzie a jej odnogi symbolizują Trójcę Świętą. Robimy kilka zdjęć i wracamy na odpoczynek do domu pielgrzyma. Dziewczyny ściągają suknie, żegnamy się z naszym przewodnikiem, dziękujemy za poczęstunek i olejki, które otrzymaliśmy w prezencie i wyruszamy w drogę powrotną do Hurghady. Dopiero teraz mamy czas na rozmowę o wycieczce i wymianę komentarzy. Widzę zadowolenie i zmęczenie na twarzach przyjaciół. Są pod wrażeniem. Nie sądzili, że w Egipcie są tak piękne miejsca - spokojne, bez tysięcy turystów, gdzie nikt nie zaczepia, nie próbuje sprzedać swojego towaru i wyciągnąć kilku dolarów z kieszeni. Historia i niesamowite krajobrazy z pewnością pozostaną na długo w ich pamięci. A ja jestem pewna, że wrócę tam jeszcze raz. jak zwykle z ciekawością i nowymi pytaniami do mnichów. tekst: Ewelina Siwek, Egypt Exclusive Wycieczka do Jerozolimy Wycieczka do Jerozolimy z Hurghady to bardzo długa i męcząca wyprawa. Wycieczka jest kosztowna. Zaczniemy od kosztów. Wycieczka, która trwa ponad 30 godzin kosztuje od 230 do 300 dolarów. Niektóre z biur podróży nie zapewniają także obiadu w cenie wycieczki. Co istotne, to podróż łączona; samolot + autokar + samolot. Z Hurghady nie lecimy samolotem bezpośrednio do Jerozolimy. Wylatujemy wieczorem (~21.00) z Hurghady do Dahab, Taby, lub Sharm el-Sheikh, a dalej autokarem w kierunku granicy. Przekraczamy granicę w Tabie i dalej jedziemy do Jerozolimy. Na miejscu w większości przypadków w programie jest Góra Oliwna, Stare Miasto, a tam Ściana Płaczu, Via Dolorosa, Bazylika Grobu Świętego, Góra Syjon, czyli Wieczernik, Grobowiec Króla Dawida, Bazylika Narodzenia. Po zwiedzaniu obiad i transfer powrotny do Dahab. Po drodze postój nad Morzem Martwym. Przylot do Hurghady następuje w nocy ~ godziny 2.00. Plan przykładowej wycieczki do Jerozolimy Wyjazd autokarem z Dahab do Taby, Przejazd nad Morze Martwe – kąpiel w Morzu Martwym (proszę zabrać kostiumy kąpielowe). Zwiedzanie Jerozolimy: GÓRA OLIWNA wznosi się na wschód od Wzgórza Świątynnego. Tradycja żydowska mówi, że właśnie tutaj rozpocznie się zmartwychwstanie ludzi w dniu Sądu Ostatecznego. Największą jednak atrakcją Góry Oliwnej jest przepiękna panorama na Stare Miasto i Wzgórze Świątynne z pozłacaną Kopułą Skały. KOŚCIÓŁ DOMINUS FLEVIT - został wzniesiony na skale na Górze Oliwnej, gdzie Jezus płakał nad Jerozolimą, stąd nazwa Dominus Flavit (czyli Pan zapłakał). Na północ od tego miejsca znajduje się KOŚCIÓŁ PATER NOSTER. Został on wzniesiony tuż obok groty, w której Jezus nauczał swoich apostołów. Ciekawostką miejsca tego jest ułożony z kafli ceramicznych tekst modlitwy Pańskiej w ponad 60 językach. VIA DOLOROSA – droga krzyżowa prowadzi przez dzielnice muzułmańską i chrześcijańską. Droga, którą szedł Jezus, dźwigając krzyż na miejsce stracenia. Zaczyna się ona w dzielnicy muzułmańskiej na dziedzińcu rzymskiej twierdzy Antonina. Dalej biegnie obok łuku Ecce Homo i prowadzi do BAZYLIKI GROBU PAŃSKIEGO - w dzielnicy chrześcijańskiej. ŚCIANA PŁACZU – jest centralnym punktem dzielnicy żydowskiej. Pod Ścianą Płaczu zawsze można spotkać modlących się Żydów. Jest to pozostałość zewnętrznego muru po Drugiej Świątyni Jerozolimskiej, zbudowanej w końcu VI wieku p.n.e. na miejscu Świątyni, wzniesionej przez Salomona. W 688 roku w tym miejscu muzułmanie wznieśli Kopułę Skały, zamykając dostęp Żydom. Od tego momentu, Żydzi mogą lamentować jedynie przy zewnętrznym murze. Obecnie, pobożni Żydzi wtykają kartki z modlitwami i prośbami do Boga między kamienie starożytnego muru wierząc, że jest to miejsce najbardziej zbliżone do domu Boga. GÓRA SYJONU - najpopularniejszym budynkiem na górze Syjon jest bajkowy kościół i klasztor ZAŚNIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY. Kościół i klasztor z białego piaskowca jest według tradycji kościoła katolickiego miejscem zaśnięcia w sen wieczny Dziewicy Marii. Tuż za kościołem znajduje się GRÓB DAWIDA, otaczany czcią przez pobożnych Żydów, jak i przez wielu chrześcijan. Miejsce to dla wielu Żydów jest celem pielgrzymek, to miejsce modlitwy i wspomnień o czasach minionych. Na piętrze znajduje się sklepiona sala Wieczernika. Jest to domniemane miejsce spożywania OSTATNIEJ WIECZERZY Jezusa z apostołami. Schodząc z góry Syjon w kierunku wschodnim, wśród drzew ukryty, na zboczu góry, stoi kościół ŚW. PIOTRA IN GALLICANTU (w miejscu piania koguta). Według tradycji chrześcijan, w tym miejscu apostoł Piotr zaparł się Jezusa. Rozciąga się z tego miejsca wspaniały widok na Miasto Dawida wraz z dolinami otaczającymi Jerozolimę. Powrót do Sharm El Sheikh w godzinach nocnych. Wylot do Hurghady w nocy. NALEŻY ZABRAĆ paszport, oryginał rachunku, strój stosowny do zwiedzania Jerozolimy, wygodne buty. za: polsharm Wycieczka do Alexandrii Alexandria jest drugim co do wielkości miastem w Egipcie, zamieszkała przez 4 miliony ludzi. Posiada największe w kraju lotnisko. Jest także jednym z najstarszych miast w Egipcie i znajduje się 225 kilometrów na północny-zachód od Kairu. Miasto zostało założone przez Alexandria Wielkiego ok. 332 roku p. n. e. obok małej wioski zwanej Rhakotis. Alexandria pozostawała stolicą Egiptu przez prawie tysiąc lat i była miastem bardzo dobrze prosperującym ponieważ znajdowała się w strategicznym punkcie handlu morskiego - pomiędzy krajami basenu Morza Śródziemnego, a Morzem Czerwonym. Alexandria stała się także centrum nauki starożytnego świata i do dziś jest ważnym miejscem nauki. Jednym z najważniejszych budynków w Alexandrii jest Pałac Montaza, który zbudowano na wzgórzu. W dawnych czasach pałac był rezydencją rodziny królewskiej. Teraz znajduje się w nim muzeum królewskie. Zbudowany w turecko-włoskim stylu architektonicznym, otoczony jest jednymi z najpiękniejszych ogrodów w mieście. Ogrody są otwarte dla zwiedzających. Biura podróży oferują w większości przypadków wycieczkę do Alexandrii połączoną z wycieczką do Kairu. Jest to autokarowy wyjazd dwudniowy. Podczas pierwszego dnia zwiedzamy Kair (Muzeum Egipskie, Piramidy i Sfinx w Gizie, wytwórnia perfum) + obiad, kolacja i nocleg. W drugim dniu przejazd autokarem do Alexandrii. Zwiedzamy pałac Montaza, Teatr Rzymski, Cytadelę i Bibliotekę Aleksandryjską + obiad i suchy prowiant. Koszt wycieczki ~ 200 dolarów. Cytadela Qait-Baja zbudowana w XV wieku w miejscu latarni w Alexandrii, jednej z siedmiu cudów starożytnego świata jest miejscem obowiązkowym do odwiedzenia. Uznaje się, że kamienie oryginalnej latarni zbudowanej w III wieku p. n. e. zostały użyte do budowy tej fortecy. W mieście można obejrzeć wiele wspaniałych monumentów, pośród których najbardziej znany jest XIV wieczny meczet El Mursi Abul Abbas ze strzelistym minaretem i kopułą. Muzeum sztuki grecko-rzymskiej ulokowane w centrum Alexandrii zawiera ponad 40 tysiecy eksponatów odnalezionych na terenie miasta i wokół niego. Niektóre z nich datowane są na 332 rok p. n. e. Muzeum zostało założone w XV wieku. W Alexandrii warto zobaczyć rzymski amfiteatr Nem Al-Dekka, Filar Saraplum datowany na III wiek n. e. zwany Słupem Pompejskim, starożytne katakumby w Kom Al-Shuqafa ukazujące połączenie sztuki faraonów ze stylem grecko-rzymskim, oraz nekropolię Al-Szalby i rzędy grobowców. Chlubą miasta jest Biblioteka Alexandryjska, która jest centrum kulturowym i naukowym. Została ona wybudowana niedaleko starożytnej biblioteki utworzonej w III wieku n. e., która uznawana była za największą starożytną bibliotekę na świecie. Pośród słynnych naukowców, którzy tam studiowali są matematyk Euklides w roku 300 p. n. e. i Haron w 62 roku n. e. Nowa Biblioteka Alexandryjska została otwarta w 2002 roku, a jej projekt został wyłoniony w konkursie zorganizowanym przez UNESCO. Jej futurystyczny projekt został wybrany i uzupełniony o szklany dach i tak ustawiony, aby wejście skierowane było w stronę morza. Alexandria posiada swoje lotnisko międzynarodowe, morski port dla statków rejsowych. Jest obsługiwana przez expresowe autobusy, oraz sieć kolejową. Warto zobaczyć w Alexandrii Katakumby Al-Shuqafa Słup Pompejski ( Filar Saraplum ) Cytadela Qauit-Baja Alexandryjskie Muzeum Narodowe Muzeum Biżuterii Mohameda Ali Rzymski Amfiteatr Nem Al-Dekka Ogrody w Pałacu Montaza Biblioteka Aleksandryjska Klasztor Świętej Katarzyny Pałac Ras-at-Tin Synaj Jeżeli zespół ekspertów turystycznych zostałby poproszony o zaplanowanie idealnego miejsca na spędzenie wakacji, prawdopodobnie przypominałoby ono Synaj. Synaj zajmuje ogromny obszar rozciągający się od Sharm el Sheikh na południu do El Arish na północy półwyspu. Synaj ma bardzo różnorodny krajobraz. Na stosunkowo niewielkim terenie można zobaczyć piękne morskie wybrzeże, oszałamiające pustynie oraz góry. Ras Sidr Znajduje się na wybrzeżu Zatoki Sueskiej i cieszy się ogromną popularnością wśród mieszkańców Kairu. Kurort rozciąga się na 95 kilometrach wzdłuż wybrzeża. Obszar ten podzielony jest na Północny Ras Sidr posiadający centra turystyczne w Ras Masalla, South Oyoun Moussa i Ras Dehaisah, oraz Południowy Ras Sidr z takimi miejscowościami jak Ras Matarma, an-Nakhila i Ras Mal'ab. Ras Sidr jak większość kurortów tej części świata w był cichym, nadbrzeżnym miasteczkiem do którego przyjeżdżali mieszkańcy Egiptu by uprawiać windsurfing. Obecnie jest miejscowością turystyczną odwiedzaną przez cały rok, pełnym sklepów i prywatnych willi. Oprócz windsurfingu można tu uprawić kitesurfing, korzystać z kąpieli słonecznych i wodnych, a także odwiedzić miejsca, umożliwiające poznanie historii Egiptu. Ten wyjątkowy obszar może pochwalić się licznymi, naturalnymi skarbami, których nie ma w żadnym innym miejscu w kraju. Znajdują się tutaj: pustynia, góry, doliny zachwycające bogatą roślinnością i dziewiczymi plażami. Rejon ten jest znany także ze swoich naturalnych źródeł mających działanie terapeutyczne, są to Źródła Mojżesza. Obszar bogaty jest także w roślinność pustynną, a wody morskie zamieszkuje wiele rodzajów rzadkich ryb. W Ras Sidr można zwiedzić osiemnastowieczną fortecę Calat El Gulndi. Park Narodowy Ras Mohammed Narodowy Park Ras Mohammed zajmujący 480 kilometrów kwadratowych znajduje się na samym szczycie półwyspu Synaj, około 20 kilometrów od Sharm El Sheikh. Park Narodowy został ustanowiony by chronić życie morskie, florę i faunę i zachować naturalne piękno tego regionu. Dla pasjonatów nurkowania ten obszar jest swoistym rajem. W Parku Narodowym Ras Mohammed znajduje się ponad 220 rodzajów koralowca, 40 rodzajów rozgwiazd, 25 gatunków jeżozwierzy, 100 rodzajów mięczaków i 150 rodzajów skorupiaków a także ponad 1000 rodzajów ryb. Ponadto w rejonie tym, na dnie morza, znajduje się wiele wraków z czasów gdy statki patrolowały ten obszar uznawany dawniej za punkt strategiczny z powodu bliskości Kanału Sueskiego. Zatem nurkowanie w tym rejonie jest wielką przygodą. Podstawowe miejsca do nurkowania to: Shark Reef i Yolanda Reef – dwie bliźniacze rafy koralowe rozciągające się na setkach metrów pod powierzchnią wody. Miejsca te są rekomendowane doświadczonym nurkom. Shark Reef jest też miejscem zamieszkania rekinów młotów, białych i szarych. Rejon ten zamieszkują także barakudy i ogromne tuńczyki. Yolanda Reef zyskała swoją nazwę od wraku frachtowca Yolanda, którego część nadal można „zwiedzać” nurkując odpowiednio głęboko. Rozsiane pod dnie morza kontenery ze statku stanowią ciekawe znaleziska dla nurkujących. Cały ekosystem w Ras Mohammed chroniony jest prawem. Zabronione jest stawianie jakichkolwiek konstrukcji zarówno na wodzie jak i na lądzie. Sharm el Sheikh i Zatoka Na'ama Miejscowość ta w skrócie nazywa sie po prostu Szarm. Nazwa miasta po raz pierwszy pojawiła się na mapach w XVII wieku i przez dwa wieki była to mała wioska rybacka. W języku arabskim słowo "sharm" oznacza zatokę, a "el Sheikh" starego, mądrego człowieka. Obecnie Sharm el Sheikh jest to obok Hurghady najbardziej znany kurort Morza Czerwonego na świecie. Rejon składa się ze śródmieścia Sharm el-Maya, ruchliwej zatoki Naam i Zatoki Rekinów położonej wzdłuż wybrzeża. Szarm jest najbardziej popularnym kurortem Południowego Synaju i idealną bazą wypadową. Można tutaj nurkować, lub po prostu bawić się w wodzie w Ras Um Sid, Zatoce Żółwi i Cieśninie Tirańskiej. Według niektórych ekspertów rejon Szarmu uznawany jest za najlepszy akwen do nurkowania na świecie. Plaże w Szarmie nie są zbyt szerokie z powodu klifów, które znajdują się czasami zaledwie kilka metrów od morza. Plaże są jednak w większości piaszczyste. Co ciekawe wiele pięknych ryb można zobaczyć siedząc na jednym z wielu pomostów zbudowanych, aby chronić koralowce przed ludzkimi stopami. Długa promenada obejmująca plażę w Zatoce Naama jest miejscem przechadzek. Tuż obok znajduje się deptak - centralne miejsce Szarmu z dyskotekami, kawiarniami, restauracjami i sklepami. Życie nocne z Zatoce Na'ama zasługuje na swoją sławę i już zdążyło obrosnąć legendą. Na miejscu turyści mają do dyspozycji kasyno, Hard Rock Cafe, Mc Donalds'a , Pizzę Hut, Burger Kinga, oraz bardzo dużą liczbę kawiarni i restauracji na każdą kieszeń. Zwolennicy zabawy w klubach mają tutaj szeroki wybór dyskotek, szczególnie w alei Pacha. Szarm jest jednym z najpopularniejszych miejsc konferencyjnych na świecie. Posiada międzynarodowe lotnisko łączące się z miastem autostradą. Okolica miasta stała się ważnym miejscem dla miłośników golfa. Takie pola golfowe jak to w Martim Jollie spełnia międzynarodowe standardy z gwarancją pogody każdego dnia. Co istotne dla Europejczyków, Szarm jest jedynym miastem w Egipcie, w którym istnieją sklepy monopolowe i sprzedawane jest w nich piwo, oraz mocne alkohole. Dahab i Nabq Dahab - jest małym beduińskim miastem znajdującym się 100 kilometrów na północ od Szarm. Jego nazwa oznacza "złoto" i pochodzi od jego pięknych plaż. Środowisko naturalne w całym rejonie jest chronione przez władze Egiptu. Tak jak i inne rejony Morza Czerwonego i Synaju, Dahab posiada kilka ciekawych miejsc do nurkowania. Blue Hole, dosłownie oznaczające "głęboką dziurę" w rafie koralowej znajduje się około 30 minut drogi samochodem od centrum Dahabu i jest miejscem dla bardziej doświadczonych nurków. Blue Hole to rafa o szerokości 150 metrów i głębokości 110 metrów. Bryza wiejąca od strony Morza Czerwonego sprawia, że miasto jest centrum windsurfingowym a laguna zdaje się być "szyta na miarę" dla kiteserfingowców. Nabq leży 30 kilometrów na północ od Szarm. Rafy koralowe rozciągają się tu na całej długości wybrzeża, gdzie pustynia spotyka się z morzem. Jest to chroniony port, który powstał w 1992 roku, aby chronić rafę koralową, oraz namorzyny rozciągające się wzdłuż linii brzegowej. W większości teren zamieszkany jest przez Beduinów. W Nabq znajduje się największy namorzynowy las na Synaju.Wrak statku Maria Schroeder, który zatonął na rafie koralowej w 1965 roku, z częścią nadal wystającą ponad powierzchnią wody nadal jest dobrze widoczny i często eksplorowany przez nurków. Park Narodowy Abu Gallum Na północy od Dahabu znajduje się Park Narodowy Ras Abu Gallum. Nie ma tutaj żadnych hoteli, sklepów głośnej muzyki i tłumu turystów. Ten zajmujący powierzchnie 400 kilometrów kwadratowych obszar chroniony jest prawem Egiptu. W Parku mieszkają Beduini. Miejsce słynie z fantastycznych warunków do nurkowania. Gebel Fuga jest największym płaskowyżem pustynnym otoczonym przez góry, który można zwiedzić podczas safari. Obszar ten nosi nazwę Las Słupców, ponieważ pokryty jest czarną lawą, jakby kolumnami skalnymi, które zdają się wyrastać wprost z gór. Na szlaku wielbłądów do Parku Narodowego Abu Gallum, wasz sprzęt do nurkowania, wraz z jedzeniem, napojami i bagażami będzie niesiony przez wielbłąda. Wycieczka szlakiem do Parku Narodowego odbywa się przy udziale instruktorów nurkowania, oraz doświadczonych przewodników beduińskich. Pod wodą można spotkać żółwie wodne, płaszczki i wielkie baradudy. Nuweiba Nuwejba - jest miejscowością znajdującą się na południowym wybrzeżu Synaju, około 180 kilometrów na północ od Szarm. Miasto otoczone jest przez Parki Narodowe. Tarabin znajdujący się na północ od Nuweiby znane jest z gęstych gajów palmowych, płytkich zatok i ruin tureckich fortów. Studnia znajdująca się w tych ruinach służyła jako źródło słodkiej wody dla plemion Beduinów, którzy zamieszkują te tereny od wieków. Tutejsze restauracje są umeblowane w beduińskim stylu, z dywanami, poduszkami nadającymi poczucie przytulności. Część miejska leży pomiędzy Tarabin a Diunami. W centrum znajdziemy bazary, restauracje i tradycyjne piekarnie serwujące ciepły chleb pita. Diuny łączą miasto Nuweiba z portem. Najpopularniejszą z wycieczek oferowanych z Nuweiby jest wycieczka do Klasztoru Św. Katarzyny, która często zahacza o pobliskie miejscowości takie jak Mawamis, gdzie znajdują się komnaty grobowe z wczesnej epoki brązu. Inne przystanki obejmują Kamień z Inskrypcjami, zawierający starożytne napisy tworzone przez różne cywilizacje. Inne wycieczki obejmują wyprawy na wielbłądach. Niektóra mogą trwać od 3 do 5 dni. Kolorowe kaniony i oaza Ain Hudra umożliwiają spacer pośród palmowych ogrodów i wspaniałych krajobrazów. Oaza Ain Um Ahmad jest najpiękniejszą i największą oazą na południu Synaju. Beduini uprawiają tu pomarańcze, migdały, brzoskwinie, figi i daktyle. Taba i Wzgórza Taba Region Taba zwrócił na siebie uwagę w 1970 roku , kiedy stał się magnesem przyciągającym turystów podróżujących z plecakami, poszukującymi miejsca na prowadzenie prostego hipisowskiego życia. Oczywiście od tego czasu miejscowość ta znacznie się rozrosła, ale spokojny styl życia jest tutaj nadal bardzo widoczny, szczególnie kiedy porówna się go do miejsc tak tętniących życiem jak Szarm czy Hurghada. Poczucie relaksu i bliskość z naturą są jednym z głównych powodów popularności tego regionu. Wiele osób uznaje Tabę za idealne miejsce na rodzinne wakacje. Kilka kilometrów od Taby znajduje się Wyspa Faraona, miejsce z nieprawdopodobnymi widokami. Pole golfowe na Wzgórzach Taba posiada najdłuższą w Egipcie odległość do dołka. 14 dołek ma 640 jardów. Góra Synaj i Klasztor Św. Katarzyny Te dwie atrakcje i otaczające je majestatyczne góry podsumowują magię i różnorodność regionu Synaj. Góra Synaj jest nazwą zespołu wierzchołków i czasem nazywana jest Świętą Górą. Na południowym krańcu znajduje się Góra Mojżesza, gdzie (według przekazów) Mojżesz komunikował się z Bogiem i otrzymał tablice z 10 przykazaniami. Góra Mojżesza jest najwyższym szczytem Synaju. Najwyższą góra w Egipcie jest leżąca obok Góra Katarzyny, która mierzy 2500 metrów. Najkrótszą drogą na Górę Katarzyny (gdzie znajduje się Klasztor Św. Katarzyny) jest Siket Syidna Musa. Są to schody składające się z 3 750 stopni, zwanych schodami skruchy. Zostały one wycięte w skale przez mnichów z Klasztoru św. Katarzyny i znajdują się u północno-zachodniego podnóża góry. Wiele osób wspina się po zapadnięciu zmroku, częściowo by uniknąć gorąca, ale także dlatego, aby nie przegapić wchodu słońca. Dłuższą trasą jest El Bashait. Na tej trasie możemy skorzystać z pomocy wielbłądów. Wspinaczka trwa około dwóch godzin, a po drodze można kupić jedzenie i wodę w małych straganach. Na górze jest możliwość zwiedzenia Klasztoru Św. Katarzyny. Klasztor zostało zbudowany na rozkaz Cesarza Justyniana, znajduje się wokół miejsca, które uznaje się za to, w którym Mojżesz zobaczył gorejący krzew. W Klasztorze znajdują się manuskrypty, obrazy olejne i arabskie mozaiki. Znajduje się tu 5 tysięcy woluminów w różnych językach. Sercem klasztoru jest Kaplica Gorejącego Krzewu. Niedaleko od kaplicy znajduje się gorejący krzew, rzadki rodzaj róży o nazwie Rubus Sanctus. Klasztor jest także swojego rodzaju fortecą. Ogromne ściany zbudowane z granitu chroniły mnichów i skarby klasztoru. Najbardziej zaskakującą częścią historii klasztoru jest to, iż był on zawsze pod specjalną opieką różnych władców panujących na tych terenach - bez względu na religię i światopogląd. Wokół klasztoru znajduje się Park Narodowy gdzie można spotkać kozła skalnego i wilka z Europy, oraz hieny z Afryki, a także węże. źródło: www.egypt.travel Oazy Nieoswojona tajemnica Khargs, Dakhla, Farafra, Baharija i Siwa: oazy w zachodniej części Egiptu, są jak wyspy zagubione nie tylko w przestrzeni w bezgranicznych piaskach Sahary, ale także w czasie. Rzeczywistość i świat baśni przenikają się. Można tu zobaczyć wschód słońca z grzbietu wielbłąda, albo wspiąć się na szczyt wydmy i ujrzeć majestatyczny bezkres pustyni. Można tu spędzić południe w zacisznym cieniu palmowego zagajnika lub w wypełnionym chłodną wodą basenie w jednym z rewelacyjnych ekodomków, charakterystycznych dla tego regionu, albo pospacerować późnym wieczorem do faraońskiej świątyni, wąskimi uliczkami wioski w której czas się zatrzymał. Albo spędzić noce przy ognisku przed namiotem Beduina i posłuchać zaczarowanych opowieści i zobaczyć migotanie gwiazd na bezchmurnym, pustynnym niebie. Oaza Fajum: ogród Kairu – rajska przygoda i bogata historia Najbliżej doliny Nilu, zaledwie godzinę jazdy na południe od Kairu, leży oaza Fajum. Gleba w tej okolicy jest tak żyzna, iż od niepamiętnych czasów oaza służyła za spichlerz stolicy. Warto wybrać się na całodzienną wycieczkę do Fajum choćby tylko po to by zobaczyć soczystą zieleń roślinności i zakosztować wiejskiej ciszy. Miejscowi rolnicy zwani fellachami nadal uprawiają ziemię a widok kobiet i dzieci stojących przed glinianymi domkami, przy kanałach wzdłuż których rosną plamy, odznacza się takim samym, ponadczasowym wdziękiem jak płaskorzeźby przedstawiające ich przodków na ścianach pobliskich grobowców. Jezioro Karun o powierzchni 30 kilometrów kwadratowych i przylegający do niego Park Narodowy Wadi – El – Rayan stanowią obszar chroniony. Ptaki, odwiedzające te okolice są wyjątkową atrakcją dla amatorów ornitologii. W Wadi – El – Hitan można podziwiać gigantyczne szkielety prehistorycznych wielorybów, wyrzuconych na ląd, gdy Morze Śródziemne sięgało znacznie dalej na południe niż teraz. Nie brakuje też atrakcji dla osób interesujących się kulturą. Na uwagę zasługują piramidy w Hawara i El-Lahun. Oaza Baharija: palmowe zagajniki, źródła mineralne i złote mumie Pustynna depresja, zwana Oazą Północną o powierzchni ok. 4000 kilometrów kwadratowych zbudowana z czarnej wulkanicznej skały odległa jest od Kairu o siedem godzin jazdy. Już w czasach starożytnych znana była z kopalń rudy, żyznych ogrodów, leczniczych wód i malowniczych widoków na czarne, poszarpane wulkaniczne skały, wyrastające z pustynnej równiny. Miejsce to stało się sławne na świecie, gdy pod koniec lat 90-tych ubiegłego wieku odkryto tu przypadkiem ogromną nekropolię z czasów grecko-rzymskich. W grobowcach znaleziono tysiące bogato zdobionych mumii. Po tym sensacyjnym odkryciu okolica ta została ochrzczona mianem Doliny Złotych Mumii. Oaza Farafra: wyspa zieleni na obrzeżu Pustyni Białej W tej najmniejszej i najbardziej osamotnionej oazie warto zobaczyć kilka źródeł siarczanych oraz Kasr-el-Farafra jedyne miejsce w tym rejonie, dziś ruiny fortecy w otoczeniu palm. Największą atrakcję zaledwie 30 km na północ stanowi jednak Pustynia Biała, gdzie wiatr rzeźbiąc w białej, wapiennej skale wyczarował surrealistyczne, ogromne formy odznaczające się niezwykłym pięknem. Oaza Dakhla: tradycyjne gliniane budowle na tle wspaniałych form skalnych Oaza Dakhla służyła niegdyś Rzymianom za spichlerz. Dziś ten ogromny obszar nadal wygląda jak kraj z bajki. Dwa najpiękniejsze z czternastu osiedli to Balad (Gliniana Wioska), El-Kasr (Cytadela składające się z wąskich, cienistych uliczek. O uroku tego miejsca decyduje kontrast między bujną zielenią licznych sadów i pól koniczyny, ryżu i orzechów ziemnych a wydmami w kolorze miodu i pastelowo-różowymi skalnymi formami otaczającej pustyni. Z czasów świetności oazy zachowały się ruiny świątyń i grobowców. Oaza Kharga: niegdyś zatrzymywały się tu karawany, dziś jest to kwitnące centrum prowincji Najbardziej na południe wysunięta oaza Pustyni Zachodniej była kiedyś ważnym punktem na słynnym szlaku karawan Darb-el-Arbain, Drog Czterdziestodniowej, którą kupcy handlujący wielbłądami i niewolnikami docierali do rynków w północnej i południowej Afryce. Dziś jest to administracyjna stolica prowincji New Valley (Nowa Dolina). Oprócz gajów palmowych i pól znajduje się tu kilka samodzielnych osiedli takich jak Kasr Kharga Bulak i Baris. Najciekawsze zabytki sakralne to wczesnochrześcijańska nekropolia El-Bagawat i świątynia Hibis. Oaza Siwa, najdalej na zachód wysunięta oaza w Egipcie. To kąpiele w naturalnych źródłach mineralnych, jeziora i legendarne świątynie Oaza Siwa położona jest o 500 kilometrów na zachód od Nilu. 300 kilometrów od Marsa Matruh kilkanaście metrów poniżej poziomu morza. 2700 lat temu, gdy Rzym był tylko wioską a Homer właśnie skończył komponować Iliadę, Oaza Siwa już była sławna w całym rejonie Morza Śródziemnego jako siedziba wyroczni Amona-Re. Sława na skalę światową przyszła w 331 roku przed nasza erą gdy Aleksander Wielki zatrzymał się, aby zasięgnąć rady owej wyroczni. W oazie do dziś jest atmosfera czaru i magii. Niezwykły urok tego miejsca potęgują skarby przyrody: zagajniki palm daktylowych i drzew oliwnych, jeziora o brzegach porośniętych trzciną , góry o płaskich szczytach i piaszczyste wydmy, źródła mineralne zachęcające do kąpieli. Inne atrakcje Oazy Siwa to doskonale zakwaterowanie w ekodomkach, dwa malownicze zamki na wzgórzach, zabytkowe ruiny i unikalna kultura z silnym wpływem tradycji berberyjskiej. El-Fajum – żyzny raj już w czasach Faraonów Bogata historycznie oaza Fajum z lotu ptaka wygląda jak zielony pączek wyrastający na łodydze Nilu. Leży na bagnistej depresji o powierzchni 1800 kilometrów kwadratowych. Od zarania dziejów była ulubionym miejscem polowań zarówno faraonów jak i późniejszych monarchów. Dzięki sieci kanałów i grobli wybudowanej ponad 3500 lat temu stała się żyznym terenem rolniczym. Bar Jusuf, kanał wykopany w czasach panowania XII Dynastii, do dziś doprowadza tu wodę z Nilu, dzięki której wegetacja jest tak bujna. O wysokim poziomie cywilizacji Średniego Państwa świadczy świątynia w Medinet Madi oraz piramidy Senusereta II w El-Lahun i Amenemhata III w Hawara. Ta druga należała niegdyś do kompleksu do którego należał legendarny labirynt, składający się z ponad 1500 komór i uważany przez Greków za jeden z cudów świata. Świadectwem obecności Rzymian w tym rejonie są słynne portrety mumiowe, tzw. fajumskie, których wielką liczbę znaleziono w miejscowych grobowcach, a także w ruinach rzymskich miast w Dime, Tebtynis, Diomysias i Karanis Kom Auszim. Dwa głośno skrzypiące drewniane koła młyńskie wciąż obracają się na rynku Medinet El Fajum, starożytnego miasta i miejsca kultu boga sobka. O unikalnym charakterze oazy El-Fajum decyduje słone jezioro Karun (powierzchnia to 230 kilometrów kwadratowych) na brzegach którego żyją liczne gatunki ptaków. Wokół jeziora na przybyszów czekają liczne, kameralne restauracje. Warto odwiedzić wioskę Tunis znany ośrodek garncarstwa oraz Wadi El-Hitan tzw. Wioskę Wielorybów. Oaza Baharija – soczysta zieleń bujnych ogrodów w Dolinie Złotych Mumii Historia oazy Baharija składającej się z ośmiu wiosek położonych 360 km na południowy zachód od Kairu, sięga czasów panowania faraonów. Mimo to aż do końca XX wieku była prawie nieznana. Do głównych atrakcji należały świątynia wzniesiona za życia Aleksandra Wielkiego, 400 gorących i zimnych źródeł mineralnych i siarczanych oraz sielankowe krajobrazy. Tak było do 1996 roku, kiedy to przypadkiem dokonano sensacyjnego odkrycia archeologicznego. Na pograniczu dwóch osiedli El-Bawiti i El-Kasr pod przechodzącym osłem zapadł się strop komory grobowej, jak się później okazało części faraońsko-rzymskiej nekropoli, w której zachowały się tysiące misternie dekorowanych mumii. Wprawdzie same wykopaliska nie są udostępniane zwiedzającym, to jednak w El-Bawiti niektóre z mumii można oglądać. Wśród innych atrakcji oazy warto wymienić dawne brytyjskie fortyfikacje na wzgórzach Gebel El-Ingleez i Gebel Maghrafa, gdzie odkryto wielki szkielet dinozaura oraz skalne formy na Pustyni Czarnej. Nie trzeba dodawać, że noc spędzona w beduińskim namiocie pod rozgwieżdżonym niebem to przeżycie, którego długo się nie zapomina. Dakhla – oaza o niezwykłym pięknie i starożytnej historii Około 300 km na południowy wschód od Farafry położona jest oaza Dakhla. Zajmuje ona obszar o długości 120 kilometrów, obfitujący w piękne krajobrazy, bujną roślinność (dzięki wodzie czerpanej z 500 studni) i urozmaicona faunę. U stop surowych, pustynnych gór można napotkać zabytki z czasów średniowiecza a nawet z czasów panowania faraonów. Szczególnie malownicza jest wioska Kalamon i stare ufortyfikowane miasto El-Kasr. Wszystkie budynki wykonane są z gliny a wąskie, tworzące istny labirynt uliczki, przykryte są trzcinowymi matami. W Mut nowoczesnej stolicy oazy, znajduje się zabytkowy zamek z gliny oraz muzeum folklorystyczne. Warta odwiedzenia jest także rzymska świątynia Deir El-Mozawaka i Baszendi, faraoński grób Balad i oaza Baris wysunięta najdalej na południe. Na znużonego wędrowca czeka regenerująca siły kąpiel w ciepłej wodzie z siarczanego źródła Ajn El-Kasr oraz posiłek pod palmami nad brzegiem słonego jeziora Bir El-Gabal. Kharga – centrum Nowej Doliny: nowoczesność i historia Oaza wysunięta najbardziej na południe Egiptu. Zamieszkuje ją około 60 tysięcy osób. To największa i najgęściej zaludniona egipska oaza. Większość gruntów jest uprawiana, co stanowi nie lada wyczyn, zważywszy, że Kharga jest jednym z najgorętszych miejsca ziemi a słońce świeci tu prawie przez 4400 godzin rocznie. Dominującym stylem stolicy jest nowoczesny funkcjonalizm. Bardzo atrakcyjnie prezentuje się świątynia Hibis. Jest ona uważana za najlepiej zachowany perski obiekt kultu religijnego w Egipcie. Budowa ufortyfikowanej świątyni Kasr Ghuwata także została zakończona w okresie panowania Dariusza I. Z czasów rzymskich pochodzi Kasr El-Zayan. W Dusz, na samym południu, w otoczeniu wielkich wydm wznosi się Świątynia Ozyrysa. Ponad 100 misternie dekorowanych kaplic grobowych w nekropolii El-Bagawat ma rodowód wczesnochrześcijański. Po dniu wypełnionym zwiedzaniem można odpocząć zażywając kąpieli w gorących źródłach Naser i Bulak. Kąpiel ma również właściwości terapeutyczne. Pomaga przy schorzeniach reumatycznych i alergiach. Farafra – gorące źródła i białe, surrealistyczne rzeźby na pustyni Po długiej drodze przez pustynię warto odpocząć w cieniu palmowego zagajnika w oazie Farafra, położonej w połowie drogi między oazami Dakhla i Baharija. Kąpiel w siarczanych źródłach Bir Setta lub El-Mufid pomaga spłukać z siebie nie tylko pył ale i zmęczenie. W nekropoli Ain Besal 15 kilometrów na południowy zachód od osady znajdują się kaplice skalne grobowce z czasów rzymskich i wczesnochrześcijańskich. Warto też zajrzeć do pobudzającego wyobraźnię muzeum Badra, gdzie prezentowane są obrazy figurki wykonane przez miejscowych artystów. Na Pustyni Białej, 20 minut jazdy na północ od Farafry, będziemy podziwiać skały wapienne o niezwykłych, uformowanych przez wiatr kształtach, przypominających grzyby, stożki i góry o płaskich szczytach. Surrealistyczne formy, jakby wyrzeźbione rekami artysty-kolosa, rozrzucone są na obszarze ok. 30 kilometrów kwadratowych. O zmierzchu i wschodzie słońca nabierają one pięknych pastelowych kolorów. Siwa – oaza w której bogowie pobłogosławili Aleksandra Wielkiego Najbardziej osamotniona z pięciu egipskich oaz wyrasta niczym fatamorgana na Pustyni Zachodniej, dobre godziny jazdy od wybrzeża. W miejscu, w którym boska wyrocznia potwierdziła kiedyś prawo Aleksandra Wielkiego do panowania nad Egiptem, zmęczeni zgiełkiem codziennego życia szukają dziś samotności. W sercu oazy o powierzchni 2400 kilometrów kwadratowych stało niegdyś ufortyfikowane miasto. Z jego najwyższego szczytu, nad dachami glinianych domów, roztacza się wspaniały widok na mieniące się w słońcu jeziora. Główną atrakcją turystyczną oazy Siwa są ruiny miasta Aghurmi z dwoma sanktuariami Amona. Kąpiel na wyspie Katnis lub w krystalicznej wodzie mineralnej z „Fontanny Kleopatry” to ulga dla ciała i duszy. U stóp wzgórza Gebel Dakhrour osoby cierpiące na reumatyzm mogą poddać się terapii polegającej na zakopaniu się po szyję w ciepłym piasku. Natomiast miłośnicy pamiątek mogą w tym czasie kupować na miejscowym targu sztuki ludowej oryginalne wyroby ze srebra i ceramiki. Wielka przyjemnością dla amatorów ornitologii jest wycieczka rowerem lub „karettą” (rodzaj wózka ciągniętego przez osła) do zacisznych zagajników palmowych na brzegach jeziora. Gnieździ się tam wiele rzadkich gatunków ptaków. Z kolei koneserów starodawnych zwyczajów zainteresuje wizyta Muzeum Oazy Siwa oraz doroczny festiwal urządzany w październiku z okazji zbioru daktyli. Najbliższy kontakt z Przyrowów zapewni nocleg w jednym z ekodomków z których oaza Siwa stała się znana w ostatnich latach. źródło: www.egypt.travel

Tu znajdziesz wszystkie informacje dotyczące Egiptu. Przepisy celne, prawne, ubezpieczenie, służby zdrowia. Bezpieczeństwo w Egipcie, religia, obyczaje 开始 城市 重要的 天气 娱乐与休息 酒馆 商店 飞机场 你 酒店 旅游 Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More 给游客的重要信息 wizy, oprzepisy celne 签证、入境规定 infomacje dla turysty 波兰和埃及之间有签证交通。在来埃及之前，波兰共和国公民可以在埃及外交使团申请签证或在埃及机场以 25 美元的价格获得签证。您还可以获得前往埃及的电子签证。 埃及提供两种类型的电子签证： 30天单次入境电子签证：自签发之日起三个月内有效。允许在有效期内出于旅游和商务目的前往埃及一次。 30天多次入境电子签证：自签发之日起六个月内有效。在此期间，您可以随时进入埃及，最多可连续逗留 30 天。您可以多次离开和进入这个国家 确保您的护照在您计划进入埃及之日起至少 6 个月内有效。 可以找到向埃及提交电子签证申请的详细信息、程序和可能性 您将找到有关进入埃及规则的所有重要信息 此語言尚未有已發佈之文章 文章發佈後將於此處顯示。 Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (971) 971 篇文章 Informacje z Egiptu (0) 0 篇文章 Wiadomości z Hurghady (0) 0 篇文章 Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 篇文章 Historia Egiptu (0) 0 篇文章 未经海关当局同意从埃及出口大量商品，如补贴药品，可能会被没收并处以罚款。将外币进口到埃及不需要完成海关申报 - 前提是其价值不超过 10,000 兹罗提。美元。您可以从埃及带走等量的美元或最多 5,000 埃及镑，而无需向海关申报。 不受特别协议约束的个人旅行者无权就所购买的商品获得增值税退税。 走私各种毒品（包括大麻）、贩卖或使用毒品可判处死刑。罂粟种子也被认为是一种致幻剂。试图移除具有历史价值的物品，即所有考古文物，以及珊瑚、贝壳等，将受到惩罚。 外国人没有义务办理入住手续，但这是游客住宿设施所有者的责任。在私人租赁的情况下，与公寓楼的所有者签署适当的租赁协议，后者将外国人的住所报告给警察。 保险 健康保险是强制性的。应该记住的是，波兰保险公司有时会质疑治疗费用的合法性，因此应避免提供最便宜的，即服务方面最有限的保险。建议购买综合服务保单，这样保险公司就不能拒绝支付住院费用（在埃及是一项非常昂贵的服务）或治疗慢性病的费用。 万一生病，去医生或医院之前，一定要先电话联系保险公司（不分时段），与他协商费用和治疗范围，以免以后被拒绝费用. zdrowie ubezpieczenie 疫苗接种、医疗保健 przepisy w egipcie 没有义务接种疫苗。在埃及时，您应该遵守加强卫生的规则：经常洗手，喝开水或原装瓶装水，彻底清洗水果和蔬菜。吃饭时要特别小心，尤其是在埃及逗留的第一天，因为我们可能会遇到通常被称为“法老的报复”的胃肠道疾病。 如果出现此类疾病的第一个症状，您应该去买药（当地药店的价格相对较低，无需处方即可配药）或去看医生。医疗服务水平差异很大。除了具有国际声誉的相对数量众多、价格非常昂贵的诊所和医院 外，还有一个公共医疗保健设施网络，其服务水平与欧洲标准不同。 缺乏自有资金就等于无法从任何医疗服务中受益。 此語言尚未有已發佈之文章 文章發佈後將於此處顯示。 podrózowanie po egipcie 走遍全国 一般来说，在埃及周围移动没有任何限制，但是，不建议在西奈半岛 和苏伊士 市周围旅行。应该记住，外国人将不被允许进入某些地方（例如军事区或地方当局认为危险的地方）。建议仅在有组织的团体和导游陪同下旅行。尤其应避免前往靠近苏丹和利比亚边境的沙漠。 宗教、习俗 religia obyczaje 埃及没有特殊的道德限制，但应该记住，穆斯林习俗 在很大程度上决定了普通埃及人的生活，因此尊重其居民的生活方式和所信奉的价值观尤为重要他们在这个国家逗留期间，以及为此要注意什么，等等在我们在街上展示自己的服装上。 因此，不建议 - 除了在旅游区 - 穿短裙、短裤和沙滩装。男人穿短裤也不合适。与当地人接触时，妇女应穿着覆盖手臂和腿直至膝盖的衣服。还应该记住，没有男性陪伴的女性可能会受到当地居民的骚扰。禁止拍摄 军事建筑、国家要员住宅以及桥梁和港口。 有用的信息 周五和周六是正式的非工作日。 800 万基督徒少数民族（科普特人）在埃及的存在意味着周日您在访问办公室时可能会遇到困难，尤其是当地办公室。在斋月的斋月期间，办公室也兼职工作。 Kontakty dla polskiego turysty w Hurghadzie kontakty Ambasada RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.secretariat@msz.gov.pl Wydział Konsularny ambasady RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.consul@msz.gov.pl Godziny obsługi interesantów: od niedzieli do czwartku 9:00-12:00 - sprawy wizowe niedziela, wtorek, czwartek 12:00-14:30 - sprawy prawne poniedziałek, środa 12:00-14:00 - sprawy paszportowe Telefon dyżurny ambasady W sytuacjach nagłych, wymagających pilnej interwencji konsula możliwy jest kontakt pod numerem telefonu: +20 10 6200 1116. UWAGA! Telefon dyżurny służy ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego, poszukiwaniu zaginionych, ew. nawiązaniu kontaktu z bliskimi poszkodowanych, czy zatrzymanych obywateli polskich. Telefon ten NIE SŁUŻY udzielaniu informacji turystycznych, o usługach, natężeniu ruchu na drogach itp. Nieznajomość jęz. obcych, nieporozumienia pomiędzy klientem a usługodawcą, konieczność opłacenia mandatu za wykroczenie, poszukiwanie usług itp. nie są nagłymi wypadkami. Media społecznościowe ambasady RP w Kairze Twitter: @PLinEgypt Facebook: Ambasada RP w Kairze Ważne numery telefonów w Hurghadzie + 20 numer kierunkowy do Hurghady 122 - Policja 126 - Policja turystyczna 123 - Pogotowie 125 - Straż pożarna Numery telefonów szpitali w Hurghadzie Hurghada General Hospital , tel: +20653549698 ‎ T he Egyptian Hospital , tel: +20653450318 ‎ El Salam Hospital , tel: +20653548785 ‎ Nile Hospital , tel: +20653550974 ‎ El Gouna Hospital , tel: ++20 65 3580016 Red Sea Hospital , tel: +20653544850 ‎El Hekma Hospital, tel: +20653553999‎ Tabarak Children's Hospital , tel: +20163314438 ‎El Arish Military Hospital , tel: +20653549513‎ Internet i telefon w Hurghadzie Telefon w Hurghadzie internet i telefon Na wstępie od razu zaznaczamy; jeżeli jesteś bardzo bogata/bogaty i stać cię - dzwoń z Hurghady do Polski z normalnego polskiego numeru telefonu komórkowego. Dodamy, że jeżeli w ciągu 14-dniowych wakacji rozmawiać będziesz w sumie kilkadziesiąt minut - spodziewaj się rachunku na ~2 tysiące złotych. Jeżeli dodasz do tego korzystanie w swoim smartfonie z internetu, poczty itp. - dodaj do tego kolejne 2 tysiące złotych. A więc, jeżeli wakacje all inclusive w Hurghadzie kosztowały Cię 3 tysiące złotych to koszt całego wyjazdu (wraz z łącznością do Polski) wzrośnie do siedmiu tysięcy złotych. Jeżeli jeszcze oglądasz codziennie Netflixa, albo słuchasz cały czas Spotify... nawet nie chcemy wiedzieć jak się czujesz. Nie straszymy. Informujemy i radzimy. Sami popełniliśmy ten błąd, a rachunek za telefon był wyższy niż koszt wakacji w Hurghadzie. Teraz chcemy pomóc Tobie, abyś nie popełniła/popełnił tego samego błędu i nie było wściekłości i płaczu. Najgorsze jest w tym wszystkim to, że zawsze taki rachunek przychodzi w najmniej odpowiednim momencie, czyli kilka dni po wspaniałym i niezapomnianym wypoczynku w Hurghadzie. Niestety zawsze musi być tak, że jak jesteśmy w miejscu, które jest piękne, tanie i stosunkowo niedaleko od kraju to musi być jakiś "haczyk". W przypadku wakacji w Hurghadzie tym haczykiem jest cena za połączenia telefoniczne. Trudno to zrozumieć dlaczego akurat Egipt znajduje się w grupie państw w najwyższej strefy numerowej, czyli najdroższych, wraz z np. Afganistanem, Zimbabwe, czy Koreą Północną. Cena za połączenie (sieć Plus) wynosi aż 6 złotych i 5 groszy za minutę netto. Dla przykładu dzwoniąc z Kirgistanu zapłacimy 2.02 zł, a z Australii 4.03 zł za minutę połączenia. Ale zostawmy to. Nic nie poradzimy. Jak zrobić, by połączenie było tańsze? Jest kilka sposobów, choć i tak cena będzie dosyć wysoka. Teraz mały prztyczek w noc dla większości właścicieli hoteli w Hurghadzie. Kupując wycieczkę w konkretnym hotelu w większości przypadków te ostatnie informują, iż oferują turystom bezpłatny internet. Po przyjeździe na miejsce okazuje się, że bezpłatny internet co prawda jest, ale tylko w okolicach lobby, a jego szybkość i dostęp pozostawia wiele do życzenia. W większości przypadków w ogóle on nie działa z powodu zbyt dużego obciążenia. Hotele oferują wówczas "dostęp do internetu z hasłem" przeważnie za 15/20 dolarów za cały pobyt. Niby fajnie i w sumie niedrogo, ale ta usługa także jest nie najlepszej jakości zwłaszcza wtedy, gdy dużo korzystamy z internetu, połączeń live, chcemy oglądać filmy, albo słuchać radia, czy muzyki streamingowej, a reszta turystów w hotelu robi to samo. Wówczas pozostaje nam korzystanie, lub zakup egipskiego telefonu i internetu. Najprostszym (oprócz niedzwonienia do Polski) jest skorzystanie z telefonu, który stoi na biurku w naszym pokoju hotelowym, lub zadzwonienie do Polski z recepcji hotelu. Taka usługa powinna kosztować około 5/6 funtów egipskich za minutę połączenia. Jednak przecież nie o to chodzi. Lepszym sposobem (nieco droższym) jest kupno egipskiej karty telefonicznej Prepaid SIM Data. W Egipcie mamy czterech operatorów sieci komórkowych, to: Orange Vodafone Etisalat WE Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się salony operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, Etisalat, WE, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych (z egipskim numerem telefonu), czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów )GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafone za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. W Orange pakiet internetowy Go-Net oferuje 40 GB za 400 funtów egipskich. Za 100 funtów otrzymamy 9 GB. W Etisalat w planie "Szmaragdowym" za 450 funtów egipskich otrzymamy 25 GB internetu, 4500 minut połączeń lokalnych i 30 minut rozmów międzynarodowych. Gdzie jest salon Vodafone w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Orange w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Etisalat w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon sieci WE w Sakali? Odpowiedź w filmie... Kupując kartę SIM do telefonu, czy internetu radzimy zabrać ze sobą smartfona, tablet, Iphona, czy laptop, by na miejscu pracownik salonu przy nas zainstalował karty oraz sprawdził, czy nasze urządzenia działają bez zarzutu. Często zdarza się bowiem tak, że jest z tym problem. Ceny rozmów do Polski u egipskich operatorów sieci komórkowej to: 4 funty egipskie za 1 minutę w Orange, 3,5 funta w Vodafone, 2 funty za 1 min w Etisalat. I na zakończenie najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęty Simlock. I jeszcze jedno. Przed wylotem z Polski radzimy ustawić swój telefon w "tryb samolotowy" i nie zmieniać tych ustawień do momentu zainstalowania w naszych urządzeniach elektronicznych egipskich kart. Kurs funta egipskiego kurs funta Gdzie jest kantor wymiany walut w Sakali? Odpowiedź w filmie... Jadąc do Hurghady najwygodniej zabrać ze sobą dolary, które wymienimy później w kantorze na funty egipskie. W hotelach o każdej porze dnia i nocy wymienimy pieniądze tylko po trochę mniej opłacalnym dla nas kursie. Na wymianie stracimy około 10% w porównaniu z kursem w kantorze. Oczywiście w sklepach, restauracjach, czy za wycieczki fakultatywne można płacić w dolarach, lub euro, ale odradzamy, gdyż przelicznik zawsze nie będzie dla nas opłacalny. Można, a nawet warto korzystać z bankomatów, których w mieście jest bardzo dużo. Trzeba jednak wiedzieć, że za każdą transakcję - niezależnie od wypłacanej sumy - zapłacimy około 20 zł. Ważne: dobrze mieć przy sobie, na początek pobytu w Hurghadzie, odliczona kwotę 25 dolarów. Tyle kosztuje wiza, którą nabywamy na lotnisku po wylądowaniu oraz drobne (1 dolar), by zapłacić bagażowemu za dostarczenie naszych bagaży do hotelowego pokoju. Egipskie banknoty i moneta Kurs funta egipskiego Funt egipski moneta Go to link Kurs funta egipskiego Jeden funt egipski banknot Go to link Kurs funta egipskiego Pięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dziesięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwadzieścia funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Pięćdziesiąt funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Sto funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwieście funtów egipskich Go to link 1/1 Język arabski Przydatne zwroty arabskie dla Turysty zwroty po arabsku nie potrzebuje niczego - ana musz ajz haaga nie mam pieniędzy - ana musz maaja flus idź, odejdź - emszi nie - la dziekuję - szokram - odpowiedź: afłan cześć - salam aleikom dzień dobry - sabah al hir dobranoc - tasbah ala hir jak się masz - izajek jak się nazywasz - ismak e nazywam się... - ismi... nie mówię po arabsku - mabatkalemsz arabi czy mówisz po angielsku - bitikalem inglizi co - e tak - aiła nie - la'a ok - meszi (lub) masbut proszę - men fadlak dziękuję - szukran co to jest - e da ile kosztuje - bikam di (r.ż); da (r.m) nie chcę - misz ajez (r.m); ajza (r.ż) pozdrowienie - salam alejku dzień dobry - saba al hir cześć - saida drogo - rheli bardzo drogo - rheli giden woda - maija jedna woda - łached maija dalej / szybko - jalla co się stało - hasal ej nie mam - me andisz mam - andi masz - andak kto - min nie ma go tutaj - hoła misz hena jutro - udla teraz - talla póżniej - baad w dzień - kuljum w nocy - elil nie ma problemu - misz muszkila bardzo dobrze - behi jessir żle - musz behi kocham cie - en hebbyk jak sie masz - keifa halak dobrze - kłajs źle - łakesz pocałunek - busa daj mi buzi - ani mi busa kiedy ty wrócisz - laktesz mysztarża lina jesteś bardzo piękna - yn heb nahki maak jesteś śliczna - inti żmila barsza masz piękne oczy - ejnik helulin nie mogę spać w nocy - meneżimtisz dojadę... - kifasz ghadi nuwsu jak daleko - bszhal ba id na lewo/na prawo - liser/limin tu/tam - hna/hnak obok - hda północ - szimal południe - żanub wschód - szerq zachód - gherb koniec - halas gdzie jest... - fejn kejn... bank - szi banka fryzjer - szi hellaq ambasada - ssifara djal meczet - żame muzeum - mathaf teraz - daba rozumiem - fhemt nie rozumiem - mafhemtsz jak masz na imię - sznu smitek mam na imię - smiti... ile masz lat - szhal f amrek jestem/jesteśmy z... - ana/hna min... pałac - cqasr apteka - farmasjan posterunek - policji kumisarja poczta - busta restauracja - mat am/ ristura zadzwonię na policje - hakalem polis gdzie jest - fejn kejn jakiś hotel - szi util ile kosztuje pokój - bszhal kejn lbitna jak - kifasz który - aszmen gdzie - fejn czy jest... - wosz kejn... co to jest - asz dak szi duży/mały - kbir/sghir otwarty - mehlul zamknięty - masdud 0 - syfr 1 - łahet 2 - etnin 3- teleta 4 - arbaa 5 - hamsa 6 - seta 7 - seba 8 - temenia 9 - tesa 10 - aszra 11 - hedaszar 12 - etnaszar 13 - teletaszar 14 - arbaataszar 15 - thamastaszar 16 - setaszar 17 - sebataszar 18 - tamantaszar 19 - tesaataszar 20 - aszrin 21 - łahed ła aszrin Liczby arabskie Porady dla Turysty jadącego do Hurghady porady Jedzenie - co wziąć do Hurghady Wyjeżdżając do Hurghady warto zabrać z Polski wędlinę wieprzową. Polecamy wędliny pakowane próżniowo. Co prawda jedzenie w hotelach i restauracjach jest wyśmienite, ale nie zmienia to jednak naszych nawyków żywieniowych i przyzwyczajeń, szczególnie do wieprzowiny, której w Hurghadzie po prostu się nie jada. Transport w Hurghadzie Najlepszym, ale i najdroższym. środkiem komunikacji w Hurgadzie i okolicach są taksówki. Koszt jazdy „po mieście” taksówką to około 40 funtów egipskich. Koszt jazdy z jednego końca miasta na drugi, lub poza miasto to około 80 funtów egipskich. Taksówek w mieście jest bardzo dużo. Nie należy zgadzać się od razu na ceny proponowane za kurs przez pierwszego lepszego taksówkarza. Ceny podawane przez niektórych kierowców są często zawyżane nawet o kilkaset procent. Dobrze jest jeszcze przed rozpoczęciem kursu ustalić z taksówkarzem cenę za przejazd. W zasadzie nie powinno się robić inaczej. Innym, bardzo tanim sposobem transportu w Hurghadzie są busiki, które jeżdżą na określonych trasach. Koszt takiego przejazdu wynosi 3 funty egipskie od osoby. Przed wejściem do busika należy podać dokąd chcemy dojechać i za ile osób płacimy. Wycieczki fakultatywne Wycieczki fakultatywne są proponowane przez przedstawicieli biur turystycznych, z którymi przylecieliśmy do Hurghady, najczęściej podczas pierwszego zapoznawczego spotkania. Trzeba wiedzieć, że biura turystyczne zrezygnowały z klasycznych rezydentów, więc wszystkie problemy z którymi się możemy spotkać musimy przekazywać bezpośrednio do biur turystycznych za pośrednictwem ich aplikacji. Przedstawiciele biur turystycznych w razie kłopotów nam nie pomogą. wracając do wycieczek... najpopularniejsze z nich to: Kair, Luxor, całodniowa wycieczka statkiem wraz z nurkowaniem, lub snurkowaniem na wyspę Giftun, jazda quadami po pustyni. Dokładnie takie same wycieczki proponują nam lokalne biura turystyczne. My polecamy sprawdzone i tanie polskie biuro turystyczne www.hurghadawycieczki.pl Odradzamy kupowanie wycieczek od "naganiaczy", których spotkamy na plaży. Gdy samolot już wylądował Tuż po wyjściu z samolotu po wejściu do hali przylotów w Hurghadzie musimy pokazać wydrukowany "paszport covidowy", a następnie kupić wizę. Koszt jednej wizy to 25 dolarów. Wizy należy kupować w trzech "okienkach bankowych", a nie u przedstawicieli biur turystycznych, którzy stoją kilka metrów dalej. Po prostu jest taniej. Kupując wizę dobrze mieć odliczoną kwotę. Następnie wypełniamy deklarację wjazdową i idziemy do stanowisk odprawy. Tam pokazujemy paszport, a celnik zabiera „deklarację” i wbija do paszportu na wizie pieczątkę wjazdową. Kilka metrów dalej idąc wyznaczoną trasą raz jeszcze okazujemy paszport. Na naszej drodze stoi człowiek, choć nie wygląda, jest ważny. Sprawdza paszport, przepuszcza... i zjeżdżamy schodami ruchomymi do hali bagażowej. Zabieramy bagaże i opuszczamy lotnisko. Kilkadziesiąt metrów dalej czekają przedstawiciele biur turystycznych i zabierają swoich turystów do autobusów, ustawionych na wielkim parkingu. Następnie autobusy rozwożą turystów do hoteli, a w tym czasie przedstawiciele biur podróży podają nam podstawowe wiadomości oraz zapraszają na spotkanie informacyjne. Już w hotelu, zmiana pokoju, rezydent W recepcji wypełniamy kartę pobytu, okazujemy paszport covidowy oraz paszport w celu zameldowania. W tym czasie obsługa hotelowa dostarcza nasz bagaże do wskazanego w recepcji pokoju. Za tę usługę warto wręczyć 5/10 funtów egipskich, lub drobne w innej walucie. Wcześniej w recepcji otrzymujemy klucze do pokoju oraz bloczki na ręczniki plażowe, które wymieniamy w specjalnym stanowisku, na ręczniki plażowe, gdy idziemy na plażę hotelową, lub basen. Pokój nie spełnia oczekiwań? Spokojnie wracamy do recepcji, informujemy recepcjonistę, że prosimy o zmianę pokoju wręczając 20/30 dolarów. Ta suma „czyni cuda” i zostaniemy przeniesieni do dużo ładniejszego lokum. Niestety bardzo często zdarza się tak, że pracownicy hoteli właśnie w ten sposób dorabiają sobie do pensji. Inna sprawa, że zostali przez turystów przyzwyczajeni do takiego zachowania i wykorzystują to z premedytacją. Na spotkanie z "rezydentem" warto poświęcić czas. Choć, jak pisaliśmy wcześniej biura podróży zrezygnowały ze swoich rezydentów (są to teraz przedstawiciele biur podróży), ale na takim spotkaniu możemy zapytać o wszystko co chcemy wiedzieć. Ważna informacja; wiadomość dotyczącą naszego wylotu do Polski otrzymamy tylko na stronie naszego biura w miejscu, gdzie dostawaliśmy wszystkie dane dotyczące wylotu. Pracownik biura podróży nie poinformuje nas o dacie wylotu. Telefony z Hurghady do Polski Połączenie z telefonu komórkowego do Polski za minutę rozmowy to koszt wysoki. Dla przykładu w "Plusie" to 6 zł złotych netto za minutę. SMS; 0,62 zł. MMS; 2,46 zł. Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się punkty operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, WE, Etisalad, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych z egipskim numerem telefonu, czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów (GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafne za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. I najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęte zabezpieczenie Simlock. Wracając z Hurghady, lotnisko Autobus przyjeżdża po nas do hotelu, tak by na lotnisko dojechać 2 godziny przed odlotem. Przed wejściem do odprawy następuje szczegółowa kontrola bezpieczeństwa. Osobna dla kobiet i mężczyzn. Później odbywa się odprawa bagażowa i paszportowa i podobnie jak po przylocie znowu wypełniamy Deklarację podróży, którą wraz z paszportem podajemy celnikowi. Przed wejściem do hali odlotów czeka nas kolejna kontrola bezpieczeństwa. Tu niestety musimy się pozbyć nawet wody w butelkach. Można poprosić o pozostawienie choćby jednej, ale nie zawsze nasze prośby skutkują. Potem już tylko czekamy na samolot by wrócić do kraju. Sklepy duty free otwarte są 24 godziny na dobę. Na lotnisku możemy kupić pamiątki, alkohol, papierosy, kosmetyki, słodycze. Możemy płacić w dolarach, euro i funtach egipskich. Możemy także coś zjeść na zimno, ciepło, napić się herbaty, cz. kawy. Hala odlotów jest przestronna i klimatyzowana. Jest toaleta i miejsce gdzie można palić papierosy. Niestety ceny w lotniskowych barach są bardzo wysokie. Np; mała butelka wody kosztuje 50 funtów egipskich, a piwo Heineken 140 funtów. Nie popełnij gafy w Hurghadzie nie popełnij gfy Nie popełnij gafy w hotelu w Hurghadzie Najczęściej trafiamy do kompleksów hotelowych, które oferują wszystko; od spania i jedzenia przez dodatkowe wycieczki, masaże, kluby nocne. Zrealizują też większość naszych zachcianek. W hotelach mamy dość dużo swobody. Raczej nikogo nie razi na plaży i przy basenie skąpy strój kąpielowy, nawet bikini, czy opalanie się topless (lepiej jednak robić to w zacisznym zakątku plaży, bo nie każdy rodzic ma ochotę tłumaczyć dziecku, dlaczego ta pani ma, albo nie ma), lub nieprzesadne okazywanie sobie czułości. Nie wypada pojawiać się na posiłkach (także w restauracjach tuż przy plaży) w stroju kąpielowym suchym, lub ociekającym wodą. Wypada się ubrać nawet w pareo, lub kawałek tkaniny. Zakryć chociażby nogi do kolan i biust, jeśli już nie jesteśmy w stanie założyć bluzeczki z krótkim rękawem. Tyle nakazuje grzeczność. Są hotele w których nie zwrócą nam uwagi na niestosowny strój w barze przy plaży, co najwyżej popatrzą z politowaniem, ale są i takie, w których obsługa to zrobi. Do restauracji hotelowej w ogóle nie wybieramy się w nieodpowiednim stroju (kąpielówki + koszulka, lub strój kąpielowy), bo tu już możemy zostać niewpuszczeni do środka i poproszeni o jego zmianę. Z reguły egipskie hotele mają liczne restauracje i bary czynne niemalże całą dobę. Dlatego każdy, kto poczuje się głodny, a ma wakacje w wersji all inclusive może jeść i pić do woli. Nie wynosi się jednak żadnego jedzenia poza teren restauracji i baru. To nie tylko kwestia dobrego wychowania, ale także dbałości o higienę. Tam, gdzie jest jedzenie są i insekty, owady. Wysoka temperatura też robi swoje. Dobrym zwyczajem jest zostawianie napiwku, czyli "bakszyszu" osobom sprzątającym nasze pokoje hotelowe. W tej chwili wypada zostawić 5 funtów egipskich na niepościelonym łóżku. Bakszysz warto także zostawić od czasu do czasu w barze przy plaży, lub w restauracji, gdzie chodzimy po drinki i napoje. Nie popełnij gafy poza hotelem w Hurghadzie Jeżeli decydujemy się wyjść poza teren hotelu lepiej jest ubrać się tak, by nie pokazywać kolan i mieć osłonięte ramiona. W kulturze islamskiej skąpo ubrana kobieta jest uważana za rozwiązłą - stąd też biorą się nierzadko niewybredne zaczepki mężczyzn. Niektórzy Egipcjanie nie przyjmują do wiadomości, że rozbieramy się nie z rozwiązłości tylko z gorąca, a skąpe bluzeczki, szorty nie są zaproszeniem do seksu. To po prostu kwestia ich wychowania i zasad religijnych. Najlepsze dla kobiet będą ubrania luźne, zakrywające nogi oraz ramiona. Jeśli kobieta chce uniknąć nieprzyjemnych zaczepek ze strony mężczyzn powinna zakryć również włosy, uszy oraz szyję. Włosy w Egipcie są symbolem seksualności. W rozmowie z Egipcjanami unikajmy tematów politycznych i religijnych. Nie chwalmy się też wizytą w Izraelu. O drogę lepiej zapytać mężczyznę. Do meczetu podczas modlitwy (namaz) wchodzić nie wolno. Namaz odbywa się pięć razy w ciągu dnia. Poza modlitwami do meczetów można wchodzić, jednak należy zachować absolutną ciszę oraz zdjąć buty przed wejściem. Można robić zdjęcia, ale należy unikać fotografowania modlących się. Na ulicy należy unikać "okazywania sobie czułości" - całowania się, lub wylewnego przytulania. Należy pamiętać, że wszelkie kontakty homoseksualne w Egipcie są zakazane pod groźbą więzienia. Przy powitaniu mężczyzna nie powinien całować, lub przytulać kobiety. Kobieta nie powinna w ogóle dotykać mężczyzny. Należy pamiętać, iż w krajach muzułmańskich należy jeść prawą ręką. Lewa ręka uważana jest za nieczystą (służy do podmywania się). Również nie wolno lewą ręką nic podawać ani brać. Podczas rozmowy nie można wskazywać na kogoś palcem, lub długopisem. Pośpiech nie jest mile widziany wśród Egipcjan. Jeśli jesteś na spotkaniu, czekasz na posiłek, w kolejce, lub u kogoś w domu nie patrz na zegarek, ani nie zachowuj tak, jakbyś miał mało czasu. Egipcjanie mogą się obrazić za takie zachowanie. Czas w Egipcie jest znacznie mniej zaplanowany niż w krajach zachodnich. Fotografowanie w Egipcie Kwestię fotografowania regulują nie tylko przepisy prawne, ale także kultura i religia. W Egipcie nie wolno fotografować: - obiektów oraz przedstawicieli służb mundurowych - budynków urzędowych, dworców kolejowych i lotniczych, portów morskich, mostów - przedstawicieli władzy, osób duchownych, misjonarzy - dzielnic biedy i ich mieszkańców - sprzedawców na targach, handlarzy na bazarach, bezdomnych - znanych aktorów, piosenkarzy, sportowców, polityków w codziennych sytuacjach Ponadto nie wolno fotografować: wnętrz Muzeum Kairskiego, świątyni Abu Simbel, Kanału Sueskiego, tam na Nilu, grobowców w Dolinie Królów, rezydencji dostojników państwowych. W Egipcie często za możliwość fotografowania trzeba zapłacić, niezależnie od tego, że już zapłaciliśmy za wstęp do jakiegoś obiektu. Informacje na ten temat znajdziemy przed wejściem. Pieniędzy czasem oczekują też dorośli, albo dzieci „spacerujący” z wielbłądami. Elementarz dla turysty w Hurghadzie elmentarz Dla turysty, który po raz pierwszy jedzie do Hurghady, lub w ogóle do państwa muzułmańskiego zetknięcie się z zupełnie inną kulturą może być szokiem. Aby ten szok był mniejszy postaramy się przygotować Cię na to, z czym niezrozumiałym, lub z pozoru strasznym na pewno się zetkniesz. Już na lotnisku w Hurghadzie przekonasz się, że Egipt to państwo zbiurokratyzowane. Zanim opuścisz halę przylotów z bagażami, wcześniej musisz; kupić wizę, wypełnić wniosek wjazdowy, wiza zostanie sprawdzona w klasycznej kontroli paszportowej, następnie co najmniej kilka razy Twój paszport będzie sprawdzany przez z pozoru "nieważnych panów" siedzących sobie na krzesełkach w drodze do hali bagażowej. Pomijamy procedury związane z Covidem, gdyż te zmieniają się dosyć często. Wiadomo; gdy jesteśmy w pełni zaszczepienie i posiadamy wszystkie potrzebne dokumenty potwierdzające nasze szczepienia możemy być pewni, że do Egiptu zostaniemy wpuszczeni. Po drodze czekają nas kontrole i kolejki z tym związane. Niestety, musimy przez to wszystko przejść. Trzeba pamietać: Egipcjanom nigdzie się nie spieszy. Oni działają według własnego zegara. Poganianie ich, nerwy, krzyki nic nie dadzą, a nawet mogą spowodować kłopoty i wydłużyć procedury. I tak trzeba pamiętać, iż po szczegółowej kontroli dokumentów i tak będziemy musieli czekać na nasze bagaże. Zapewniamy, bagażowym na lotnisku w Hurghadzie też się nigdzie nie spieszy. Oni pracując w upale naprawdę ruszają się jak muchy w smole. Ponadto starają się dbać o nasze walizki, ponieważ wiedzą, iż za ich zniszczenie mogą odpowiadać. Zupełnie inaczej ma się sprawa w momencie naszego wylotu z Hurghady. Wtedy bagażowi robią wszystko bardzo szybko, wiadomo wylatujemy, więc ewentualne uszkodzenie walizki, to już nie ich problem. Reasumując lotnisko; od momentu kupienia wizy do momentu wyjścia z hali przylotów minie co najmniej 60 minut. Pierwszy szok. Turysta, który po raz pierwszy jest w Hurghadzie może przeżyć przy wyjeździe z lotniska. Na drodze, która prowadzi do miasta ustawiony jest klasyczny punkt kontrolny. Stoją na nim uzbrojeni w karabiny żołnierze. Są zasieki, worki z piaskiem, specjalne pancerne tarcze chroniące przed atakiem karabinowym, lub bombowym Od razu dodamy; żołnierze nie stoją tam by nas przestraszyć, ale by nas uspokoić. Egipcjanie rozumują tak: skoro jest wojsko, to nikt niepożądany na lotnisko się nie dostanie, wszystko jest pod kontrolą, turyści powinni czuć się bezpieczni. Egipcjanie tak rozumują i nic tego nie zmieni. Należy pamiętać, iż właśnie egipska armia jest dla samych Egipcjan gwarantem spokoju i bezpieczeństwa. Dodamy, że żołnierze na lotnisku w Hurghadzie nie stoją od momentu zamieszek w Kairze, czy wcześniej - obalenia prezydenta Mubaraka. Żołnierze swój posterunek na lotnisku w Hurghadzie mieli zawsze. Od początku jego istnienia. Kolejny szok możemy przeżyć wchodząc do swojego hotelu. W wejściu stoi bramka do wykrywania metalu . Przy specjalnym stole siedzi także uzbrojony w pistolet policjant. Od razu dodamy, że nikt nas nie będzie sprawdzać co wnosimy do hotelu. Bramki po prostu stoją i piszczą. Po co więc stoją? Bo tak wymyśliły władze w Kairze. Postanowiono, że bramki mają być we wszystkich hotelach we wszystkich egipskich kurortach... i koniec. Więc stoją. W zasadzie służą tylko do tego, by policjant siedzący przy biurku mógł odnotowywać wejścia i wyjścia z hotelu. I znów kłania się egipski tryb myślenia. Nad Nilem rozumują tak; Europejczyk zobaczy bramkę do wykrywania metalu przed wejściem do hotelu w którym mieszka - to zapewne poczuje się bezpieczniej... coś w tym jest. Przechodząc przez bramkę nie musimy się zatrzymywać, nikt nas nie sprawdza, nie powoduje to żadnych kolejek, nie wpływa to na nasz komfort wypoczynku. Zapewniamy, że po kilku dniach pobytu nie będziemy zwracać uwagi ani na tę bramkę, ani na policjanta, który grzecznie sobie siedzi przy swoim stoliku przy wejściu do hotelu. Bardzo często z policjantem możemy robić sobie zdjęcia, pomaga nam z bagażami, podpowiada, gdzie są najbliższe sklepy, czy restauracje. Po co w hotelu policja? Dobre pytanie. Policjant, który pracuje w konkretnym hotelu ubrany jest przeważnie w biały mundur, czarny pas i czarną czapkę. Ta formacja w Egipcie to policja turystyczna. Formacja została stworzona po to, by pomagać turystom. Funkcjonariusze są specjalnie szkoleni w większości znają język angielski przynajmniej w stopniu podstawowym. Oprócz pracy w hotelach policja turystyczna w Egipcie bierze udział w konwojach wycieczek do Kairu , Luxoru , czy podczas innych, dłuższych wycieczek fakultatywnych. Obecność policji turystycznej w hotelach ma także bardzo wymierne korzyści dla Egiptu. Należy pamiętać, iż Egipt to kraj zbiurokratyzowany, ale i kraj policyjny. Państwo chce wiedzieć o swoich obywatelach (i turystach też) jak najwięcej, a najlepiej wszystko. Policjanci sporządzają więc zapewne raporty dotyczące wszystkiego o co poprosi "centrala". Po drugie obecność policjanta w hotelu (nota bene na całym świecie są takie służby, ale po cywilnemu i nie są to policjanci, a zwykli agenci zatrudnieni przez hotel) powoduje, iż nieproszeni goście nie dostaną się do hotelu, czyli złodzieje, naciągacze, alfonsi, prostytutki itp. Kolejny szok możemy przeżyć widząc przedstawicieli służb bezpieczeństwa (z karabinami) przed ważnymi budynkami użyteczności publicznej, niektórymi bankami (czasami banki same o to proszą), czy kościołami koptyjskimi. Niekiedy, by wzmocnić swoją ważność w tych miejscach służby bezpieczeństwa wykorzystują małe transportery opancerzone. Kolejny szok może wywołać widok kontroli drogowych w Hurghadzie. Takie zdarzają się bardzo często. Wówczas klasyczna policja (nie turystyczna), tylko normalna policja (ubrana w czarne stroje) po prostu zamyka drogę i sprawdza każdy, powtarzamy każdy samochód. Wygląda to niesamowicie, bowiem tworzą się wówczas gigantyczne korki. Przeważnie takie kontrole przeprowadzane się na drogach łączących dzielnice, lub na drogach wylotowych z miasta. Policja jest uzbrojona i ma pozwolenie na jej używanie. Kolejny szok; stałe posterunki policji, czyli ciemno-niebieskie budki z biało-czerwonymi pasami. W tych budkach siedzą uzbrojeni klasyczni policjanci. Budki znajdują się w zasadzie we wszystkich ważniejszych miejscach w Hurghadzie. Ostatni szok; klasyczne punkty kontrolne ze szlabanem na rogatkach miasta . Tu zobaczymy i żołnierzy z karabinami, policję turystyczną, policję klasyczną i służby bezpieczeństwa. Te miejsca (znajdują się kilka kilometrów poza wszelkimi granicami miasta), w których przygotowywane są autokary i konwojenci do konwojów wycieczek w stronę Kairu, czy Luxoru. Generalnie, żołnierza, policjanta, czy przedstawiciela służb bezpieczeństwa w Hurghadzie spotkamy na pewno. Zobaczymy także na ich plecach, lub w kaburze karabin, czy pistolet. Być może zobaczymy też transporter opancerzony, lub punkt obronny opatulony workami z piaskiem. To może nas zaniepokoić i możemy poczuć się niekomfortowo. Zapewniamy jednak, że ewentualny szok minie w momencie, gdy przekonamy się, iż żołnierze się nudzą, policja turystyczna faktycznie pomaga turystom, policjanci w budkach przeważnie czytają gazety, policja drogowa dba, by samochody miały ważne badania techniczne, kierowcy nie byli pod wpływem alkoholu, czy narkotyków, a służby bezpieczeństwa naprawdę dbają o nasze bezpieczeństwo. Zemsta Faraona Co to jest Zemsta Faraona? Zemsta Faraona, czyli mówiąc po ludzku biegunka, a tak naprawdę zespół objawów w przebiegu ostrego zakażenia przewodu pokarmowego dotyka od 20 do 40% wszystkich podróżujących do Egiptu. Zemstę Faraona wywołują w większości przypadków bakterie. Zemsta Faraona objawia się biegunką, odwodnieniem, bólami brzucha, nudnościami, wymiotami i gorączką. Chorobie można zapobiec stosując podstawowe zasady higieny, nie spożywając pokarmów i płynów z niewiadomego źródła. Zaleca się unikania jedzenia potraw podawanych w temperaturze pokojowej, świeżych warzyw, owoców nie obranych ze skórki. Podczas wakacji w Hurghadzie bardzo często trudno o zachowanie wszystkich tych zaleceń, stąd bardzo częste zachorowania, które mogą mieć różny przebieg. Do apteki w Hurghadzie marsz... zemst fraona Na wszelki wypadek, po każdorazowym przyjeździe do Hurghady zalecamy udanie się do apteki i kupno lekarstwa, które w razie potrzeby pomoże. To Antinal. Antinal jest dostępny w formie tabletek i syropu. Cena nie powinna przekraczać 30 funtów egipskich. Antinal składem jest bardzo podobny do dostępnego w Polsce Nifuroksyzadu. Jeżeli mamy zaufanie do polskich lekarstw - zabierzmy do Egiptu polski Nifuroksyzad. Jednak my polecamy Antinal, który już kilka razy bardzo nam pomógł. Polski specyfiki nie zawsze. Dlaczego tak upieramy się przy konieczności posiadania lekarstwa na Zemstę Faraona? A co, jeżeli nas dopadnie nagle, znienacka, w nocy, albo (najgorsze) podczas wycieczki? Wtedy, pomijając problemy z organizmem, musimy zdać się na pomoc innych ludzi. Sorry, ale ostatnią rzeczą, o którą prosilibyśmy innych turystów (szczególnie z innego kraju) byłyby lekarstwa. Nie daj się wykorzystać, miej swoje lekarstwa Sytuację z Zemstą Faraona bardzo często wykorzystują także Egipcjanie. Oczywiście nam pomogą, ale w wielu przypadkach jest tak, że cena za specyfik i pomoc może być wysoka. Bardzo często zdarzają się także przypadki wzywania do nas lekarza specjalisty, za co często musimy dodatkowo zapłacić. Po co nam to. Umiesz liczyć - licz na siebie. Jedno jest pewne. W Hurghadzie obowiązkowo musimy mieć ze sobą lekarstwo na Zemstę Faraona nawet, jeżeli ta przypadłość nigdy nas nie dopadła. Musimy pamiętać, iż w takim klimacie, spożywając tak różnorodne potrawy i bardzo często alkohol na świeżym powietrzu - właśnie ten pierwszy raz może być za kilkadziesiąt minut, lub za kilka godzin. Reguły na Zemstę Faraona nie ma. Jest zbyt wiele czynników, które mają wpływ na naszą florę bakteryjną. Praktyczne rady, jak zredukować do minimum zagrożenie ze strony Zemsty Faraona Oczywiście oklepanym stereotypem jest to, iż Zemsta Faraona dosięgnie nas, gdy napijemy się wody z kranu - przypadkiem, podczas mycia zębów, czy kąpieli. Takie przypadki oczywiście także się zdarzają, ale to margines. Wówczas na wszelki wypadek zalecamy mycie zębów z użyciem wody butelkowanej. Jeżeli chodzi o picie wody, tu problem jest prosty do rozwiązania. Pijemy tylko wodę butelkowaną. Jeżeli mamy wątpliwości (na przykład w restauracji), czy butelka jest fabrycznie zamknięta zawsze możemy poprosić, a nawet kazać wymienić ją na inną. Tu nie musimy się niczego wstydzić. Egipcjanie doskonale zdają sobie sprawę, że w takiej sytuacji nasza prośba to dla nich polecenie. Służby sanitarne w Egipcie, za niestosowanie się do tych zaleceń wymierzają na właścicieli restauracji bardzo wysokie kary, z zamknięciem lokalu włącznie. Wyjeżdżając do Egiptu musimy wiedzieć, że na kontynencie afrykańskim panuje zupełnie inna flora bakteryjna niż w Europie. Zapewne wielu z nas zwróciło uwagę, iż po przyjeździe do Hurghady mamy problem z normalnym wypróżnianiem się. To nic nadzwyczajnego. Tak właśnie nasz organizm dostosowuje się do nowych warunków. Trzeba wiedzieć, że takie dostosowywanie się przechodzimy także i w Polsce. Na przykład jadąc nad morze, czy w góry, też to przechodzimy. Nazywamy to po prostu aklimatyzacją. Z Egiptem jest tak samo z tą różnicą, że skala jest zjawiska jest o wiele większa. Ważnym elementem wpływającym na pojawienie się Zemsty Faraona jest także olej na którym smażone, lub polewane są spożywane przez nas potrawy. W Egipcie większość potraw smażonych jest na oleju kukurydzianym, lub słonecznikowym. Nasz organizm przyzwyczajony jest raczej do oleju rzepakowego, lub oliwy tłoczonej z oliwek. To także może mieć ogromny wpływ na pojawienie się biegunki. Sprawdzonym sposobem na Zemstę Faraona jest alkohol. To właśnie alkohol redukuje zagrożenie chorobą i w małych ilościach bardzo dobrze wpływa na nasz organizm. Należy tylko pamiętać, iż picie mocnego alkoholu w takich warunkach klimatycznych jednym pomoże, innym (którzy z jego ilością przesadzą) zaszkodzi. Od razu dodamy, że na Zemstę Faraona pomaga alkohol europejski, czyli wyprodukowany na wodzie europejskiej, a nie alkohol miejscowy. Alkohol miejscowy tylko "zaleczy" dolegliwości, by później je spotęgować. Bardzo wielu turystów często rano (po obfitym śniadaniu) wypija 50/100 gram czystej wódki, lub whisky i dopiero wówczas udaje się na plażę, czy jedzie na wycieczkę, bądź do miasta. Jak twierdzi większość turystów to pomaga, więc nie ma co z faktami dyskutować. Jeżeli zachowamy umiar - nasz organizm będzie funkcjonował w miarę normalnie i Zemsta Faraona nie powinna nas dopaść. Niestety problemy pojawiają się, gdy obok alkoholu lubimy także dużo zjeść. Największym błędem większości turystów, którzy jadą na wakacje do Hurghady jest "amok jedzeniowy". Zapewne każdy z nas widział jak nowi turyści w hotelu rzucają się na jedzenie i jedzą, jedzą i jedzą. To w zasadzie normalne, gdy widzimy i czujemy zapachy w restauracjach hotelowych makaronów, różnego rodzaju mięs, ryb, sosów, zup, warzyw, owoców, lodów, ciast i ciasteczek. Kubki smakowe działają, kolory potraw aż proszą "zjedz właśnie mnie"... i się zaczyna uczta. Zapominamy o jednym. Jeżeli jest to kolacja to nasz organizm, który przez cały dzień był wystawiony na ostre słońce, lub na wysoką temperaturę i tak jest zmęczony. Jeżeli jeszcze do tego napakujemy organizm dwoma, trzema kilogramami różnych potraw - po prostu nie wytrzyma i się zbuntuje. Najpierw organizm rozpocznie walkę, ale w pewnym momencie nie wytrzyma i podda się. W tym momencie wirus wywołujący Zemstę Faraona przejdzie do natarcia. Jeżeli do tego dojdzie alkohol, mało snu, opalenizna - jest po nas. Zemsta Faraona przywita nas na muszli klozetowej w łazience i przez kilka dni nie puści. Dlatego bardzo ważne, choć bardzo chce nam się jeść (szczególnie przez kilka pierwszych dni pobytu) ograniczajmy spożywanie. Jeżeli jesteśmy bardzo głodni - jedzmy potrawy proste i znane; kurczak z wody, lekki bulion, gotowane jajka. Pijmy bardzo dużo niegazowanej wody, herbatę, rzadziej kawę. Unikajmy soków z automatów, czy lodów z automatów. Jeżeli warzywa to pomidory, obrane zielone ogórki, marchewka. Jeżeli owoce to banany, lub pomarańcze. Najważniejsze; nie mieszajmy zbyt wielu produktów, czyli; nie jedzmy za jednym posiedzeniem makaronu, ryb, kawałka pizzy, kury w sosie, mięsa z grila, sałatek, warzyw, owoców, lodów, a na zakończenie ciasta. Proszę wyobraź sobie jak wygląda taka mieszanka w Twoim żołądku i jaką pracę musi wykonać organizm (często już zmęczony opalaniem, zabawą na plaży, i alkoholem), by to wszystko strawić. Taka dawka nawet byka zwaliłaby z nóg. Sami Egipcjanie twierdzą, iż najważniejszym posiłkiem w ciągu dnia jest śniadanie. Nie musi być wystawne, z dużą liczbą potraw, ale musi dostarczyć do organizmu potrzebnej energii, czyli kalorii. Co daje w Egipcie energię? To proste (do wyboru); jajecznica, omlet, jajka na twardo, dżem, parówki z wody, tosty, słodkie bułki, full (czyli tradycyjna egipska potrawa z bobu), sok pomarańczowy. Egipcjanie w ciągu dnia nie jedzą praktycznie w ogóle. Piją dużo mocnej herbaty, lub kawę. Do tego oczywiście piją dużo niegazowanej wody. My jemy obiad, później często podwieczorek. W międzyczasie przekąski, wino, piwo, drinki... Wieczorem co prawda dla Egipcjan zaczyna się uczta, ale głównymi składnikami potraw są fasola, bób, sałatki, pita (rodzaj chleba), warzywa, owoce, kawa, lub herbata. Czego brakuje? Oczywiście alkoholu - stąd oni rano mogą iść do pracy, my (po wszystkim tym co robiliśmy dnia poprzedniego + to co zjedliśmy + alkohol) mamy nawet problem, by doczłapać się do leżaka stojącego na plaży... Wielokulturowa Hurghada to nawet nie Kołobrzeg pełen turystów z Niemiec Jadąc do Hurghady należy pamiętać, iż udajemy się do miasta w większości zamieszkanego przez muzułmanów. W Hurghadzie żyje także kilkadziesiąt tysięcy obywateli byłego Związku Radzieckiego (różnych wyznań), oraz kilka tysięcy katolików. Niewielki procent zajmują agnostycy, lub niewierzący. Miasto jest otwarte na Europejską kulturę, ale pewnych zasad należy przestrzegać i nie należy dziwić się pewnym zachowaniom Egipcjan. Hurghada nie jest miastem, którego mieszkańcy nie rozumieją, lub nie wiedzą po co przyjechaliśmy nad Morze Czerwone. Mieszkańcy Hurghady wiedzą dokładnie, że przyjeżdżamy tam po to, aby odpocząć na plaży, kąpać się w morzu do woli, nurkować, snurkować, dobrze się zabawić, napić alkoholu, dobrze zjeść, zrobić zakupy, udać się na ciekawą wycieczkę, poznać kogoś ciekawego, a nawet nawiązać przelotny romans. To wszystko to niby nic nadzwyczajnego (dla nas Europejczyków), ale w postrzeganiu niektórych Egipcjan to aż nadto i nie do pomyślenia. Na szczęście lata obcowania z turystami z Europy powodują, iż mieszkańcy Hurghady już to rozumieją i tolerują nasz styl życia, zupełnie inny od ich stylu życia. Działa to także w drugą stronę. Turyści z Europy rozumieją, że są w kraju muzułmańskim, że niektórych rzeczy nie wypada robić. To dokładnie tak, jak z turystami z Wysp Brytyjskich, którzy jeszcze kilka lat temu przylatywali masowo do Krakowa. Pijani Brytyjczycy traktowali nasz kraj jak "czarny ląd", gdzie bezkarnie można wysikać się na Krakowskim Rynku, a Polska to kraj, gdzie za pieniądze można mieć wszystko, a mieszkają tu sami idioci. Na szczęście ten stan trwał bardzo krótko. Jedni nauczyli się drugich, poznali się i zaczęli szanować. Nie inaczej jest w Hurghadzie. Egipcjanie rozumieją nasze potrzeby, my powinniśmy zrozumieć i uszanować ich zwyczaje. Najważniejszą sprawą na którą powinniśmy zwrócić uwagę to nasz ubiór (zwłaszcza kobiet). Panie (oczywiście poza plażą) nie powinny swoim strojem zbytnio drażnić mężczyzn. Wszystkie Panie doskonale wiedzą o co chodzi. Przyjmijmy taką zasadę; jeżeli w Polsce strój, który Pani ma na sobie drażni mężczyzn - w Hurghadzie powinien zostać ograniczony o połowę. Oczywiście nie dotyczy to Pań, które specjalnie chcą się tak ubrać i wyjść na ulicę Hurghady. I w tym wypadku wszystkie Panie wiedzą o co chodzi. Te obostrzenia w zasadzie nie dotyczą centrum Sakali, czyli Sheraton Road. Tam Egipcjanie widzieli już nie jedno i są przyzwyczajeni do gołych nóg, wyeksponowanych piersi i ramion, ale wiadomo licho nie śpi. Jeżeli chcemy wybrać się do najstarszej części Hurghady - Daharu, proponujemy "opcję zero". Najlepiej dłuższa spódnica, lub spodnie i zakryte ramiona. W tej części miasta nagość jest rzadka. Po co komu problemy. Od razu dodamy, iż wyzywający strój nie spowoduje, iż będziemy mieli nieprzyjemności, czy zamkną nas do więzienia, ale permanentne spojrzenia, zaczepki napalonych Egipcjan mogą spowodować naszą irytację. Dla Egipcjan każda Europejka (chodzi o kolor skóry) jest atrakcyjna. Dla większości młodych Egipcjan nagość kobiety to oznaka rozwiązłości, czyli poszukiwania okazji do przeżyć miłosnych. Niestety tak to wygląda z ich perspektywy i nic nie da się z tym zrobić. Tak mają w większości młodzi Egipcjanie. Niektórzy starsi patrzą na to zupełnie w inny sposób. Zachowują się podobnie jak polskie moherowe dewotki. Takie Panie widząc w naszym kraju dwóch mężczyzn idących ulicą i trzymających się za rękę, od razu przyklejają łatkę "sodoma i gomora" i " jak tak można". Jak widać co kraj to obyczaj, ale pewne stałe się nie zmieniają. Jeżeli chcemy odwiedzić jeden z wielu meczetów w Hurghadzie bezsprzecznie obowiązuje nas opcja zero. Od tego nie ma odstępstw. Panowie też, udając się do meczetu powinni być ubrani schludnie (długie spodnie, a nie majtki z plaży) i koszulka (broń boże odkryty tors). Jeżeli udajemy się na wycieczkę do Luxoru, czy Kairu Panie muszą mieć ze sobą strój opcja zero. Panowie co najmniej krótkie spodnie i koszulka. Oczywiście możemy na wycieczkę pojechać ubrani jak chcemy, ale wtedy wiele zabytków obejrzymy tylko z zewnątrz. Nie powinno to nikogo dziwić. Każdy kto był np. we Włoszech wie, że tam obowiązują dokładnie takie same zasady, a nawet bardziej surowe. Jedno czego nie wolno nam robić publicznie w Hurghadzie to seks i obnażanie się (nawet na plaży). Nie zalecamy także publicznego (na ulicy) całowania się w sposób wyzywający osób, które nie wyglądają na parę, lub małżeństwo (chyba, że w restauracji, czy barze). Po prostu nie jest to przyjęte w ramach dobrych obyczajów. Panowie, ważna sprawa; Egipcjanie nie szanują pijanych ludzi. Wstawionych tak, kompletnie pijanych nie. Generalnie (oficjalnie) sami nie piją, więc stąd brak szacunku i wytłumaczenia dlaczego ktoś potrafi doprowadzić się do takiego stanu. Jeszcze jedna ważna sprawa; jeżeli zobaczysz sznur samochodów jadących przez miasto przy odgłosie klaksonów, strzelających w powietrze fajerwerków, i krzyków z otwartych okien przejeżdżających Egipcjan nie bój się. To nie początek rewolucji, ani zamach na turystów. To po prostu egipskie wesele. Ostatnio musieliśmy to tłumaczyć "dziennikarzom" jednej z informacyjnych stacji telewizyjnych, którzy wzniecili niepotrzebne zamieszanie medialne w Polsce. To był kompletny brak odpowiedzialności za słowo... Cóż, wielokulturowa Hurghada to nie smutny (niemiecko-polski) Kołobrzeg. Tu coś się dzieje... Ponadto...hulaj dusza, w Hurghadzie piekła nie ma. Hurghada dla Polaków Hurghada to idealne miejsce na wypoczynek dla Polaków. Dla znających Egipt to banał, ale dla osób, które nigdy tam nie były, lub wiadomości o tym kraju czerpią z telewizji, że w Egipcie jest niebezpiecznie, to informacja do której w dalszym ciągu trzeba przekonywać. Hurghada była, jest i będzie bezpieczna. Kair jest miejscem, gdzie w czasami dochodzi do manifestacji, to fakt, ale Kair to nie Hurghada. Jedno miasto oddalone jest od drugiego o 454 kilometry. To zupełnie dwa inne światy. Kair to stolica ponad 110 milionowego kraju z każdym elementem życia politycznego i gospodarczego. Ze wszystkimi problemami 20 milionowej metropolii. Hurghada to perła w koronie turystycznej części Egiptu na którą wszyscy chuchają i dmuchają ponieważ przynosi miliardowe zyski dla Państwa Faraonów każdego roku. Turyści z całego świata chętnie jadą na Kubę, Dominikanę, do Kambodży, czy Wietnamu, ale także do USA, gdzie praktycznie co tydzień ktoś strzela w szkołach podstawowych do nauczycieli i uczniów. Nikt nie myśli o zagrożeniu, lub manifestacjach, które odbywają się w stolicach tych krajów. Po co w takim razie jechać gdziekolwiek? To zasadnicze pytanie. Odpowiedź jest prosta, bo świat jest piękny i warty zobaczenia. Teoretycznie tak naprawdę najlepiej pojechać nad polskie morze, bo blisko, niby tanio, wszyscy mówią po polsku i miejsce jest znane. Ale sami wiemy jak jest. Nie jest ani blisko, jest bardzo drogo, a znane miejsca są tak zapchane turystami, że się odechciewa. Ale jedziemy nad polskie morze, znajdujemy wolne miejsce na przeludnionej plaży, zjadamy potwornie drogą zapiekankę, lub rybę (jeszcze droższą) i... patrzymy na Bałtyk, leżąc na nigdy nie do końca czystej plaży, wśród setek tysięcy innych turystów. Leżymy, opalamy się (jeżeli jest słońce) i patrzymy na przelewającą się co kilka sekund wraz z falami przypływu brązowo-zielonkawą breję, czyli substancję z której składa się woda Morza Bałtyckiego. Ręka do góry - kto ostatnio kąpał się w Bałtyku w ciągu ostatnich pięciu lat. Powtarzamy; KĄPAŁ SIĘ W BAŁTYKU ...śmiało... ręka do góry !?! Kto czuł się w pełni bezpieczny wieczorem na ulicach Łeby, Władysławowa, czy Gdańska, wśród podpitych, niekiedy naćpanych małolatów, którym wydaje się, że podczas wakacji wolno im jeszcze więcej niż na swojej "dzielni". Generalnie życie pełne jest niebezpieczeństw. Wszyscy o tym wiemy. Złe informacje rozchodzą się bardzo szybko. Częściej do nas dociera wiadomość, że kogoś zabili, porwali, zgwałcili, niż, że jest fajnie, normalnie i miło..., bo co to za informacja. Niestety jeszcze kilka lat temu informacje o Egipcie ociekały krwią, wojskiem na ulicach, śmiercią, ale to prawda dotycząca tylko Kairu... Damy przykład. Jeżeli coś dzieje się "groźnego" np. w Warszawie, niektórzy ludzie na świecie (uważają, że na pewno mieszkańcy Koszalina czują się zagrożeni. W końcu z Koszalina do Warszawy jest tylko 456 kilometrów - czyli prawie tyle samo co z Hurghady do Kairu. W Polsce panuje takie samo przekonanie; jeżeli ktoś wychodzi na ulice Kairu - na pewno w Hurghadzie wszyscy o tym mówią, w mieście jest stan zagrożenia, wojsko stoi z karabinami na ulicach, ludzie siedzą w domach i nie podchodzą nawet do okien, a zapasy jedzenia i wody mają na co najmniej miesiąc. Nic takiego nie ma miejsca. Ludzie żyją normalnie, chodzą do pracy, restauracji, piją herbatę w kawiarniach, kąpią się w morzu i zajmują swoimi codziennymi sprawami. O tym, że Hurghada to nie Kair, że Hurghada to wręcz idealne miejsce na wypoczynek, bo jest tanie, bezpieczne, przyjazne turystom, z pięknym słońcem, ciepłym morzem i cudownymi plażami przekonali się na początku grudnia 2013 roku polscy dziennikarze, którzy na własne oczy mogli zobaczyć jak Hurghada wygląda naprawdę. Do Hurghady Ministerstwo Turystyki Egiptu zaprosiło stu dziennikarzy z całej Polski. W tej grupie byli i ci, którzy Hurghadę znają dobrze i ci, którzy się bali, że coś im się złego stanie, a także ci, którzy pojechali tam z ciekawości. Byli też i tacy, którzy za wszelką cenę szukali jakiejkolwiek sensacji. Co działo się podczas tygodniowego pobytu? Nic. Dziennikarze zostali zakwaterowani w jednym z najlepszych hoteli pod Hurghadą Sunrise Royal Makadi & Spa. Zwiedzili Luxor , wybrali się na wycieczkę statkiem na wyspę Giftun , pojechali na Safari, zwiedzali Hurghadę, robili zakupy, odwiedzili szkołę podstawową, piekarnię, oprócz tego codziennie opalali się na plaży, wieczorem tańczyli na dyskotece i brali udział w wieczornych przedstawieniach. Jedli śniadania, obiady i kolacje, pili drinki, czyli robili dokładnie to samo co zwykli turyści. Po prostu odpoczywali od zgiełku życia codziennego w Polsce. Oprócz tego własnymi zmysłami mogli się przekonać, że Hurghada to normalny kurort do którego nadal chętnie przyjeżdżają turyści z całego świata. Czy ktoś czuł się zagrożony, czy ktoś chciał wracać do Polski, lub widział jakieś niebezpieczeństwo? Nie, bo takiego niebezpieczeństwa w Hurghadzie nie ma. W mieście był i nadal jest spokój. Tradycyjne konwojowane wycieczki do Luxoru czy Kairu jeżdżą normalnie. Turyści korzystają z tych wyjazdów. Na rogatkach miasta kontrole jak za najspokojniejszych czasów, czyli płynne i przepuszczające wszystkie samochody i autokary. Nikt nikogo nie legitymuje, nie ma żadnych manifestacji, na stacjach benzynowych brak kolejek po paliwo (te były jeszcze w połowie 2013 roku). Cena funta egipskiego jest taka sama jak pół roku temu. Gdyby nie rzadkie incydenty w Kairze, nikomu do głowy by nie przyszło, że Egipt to niebezpieczny kraj.

Szczegółowa oferta restauracji w Hurghadzie, menu, specjalności, ceny, lokalizacja. Adresy i telefony do restauracji w Hurghadzie. 餐厅在赫尔格达 - 提供 Na wstępie uprzedzamy, iż z uwagi na wysoką inflację w Egipcie oraz niestabilną sytuację gospodarczą w tym kraju podawane przez nas ceny mogą być już nieaktualne, a prezentowane lokale zamknięte, lub działają pod zmienioną nazwą. 雅典卫城希腊小酒馆 Acropolis Greek Taverna 就位于萨卡拉的中心。这是赫尔格达最受欢迎的地方之一。我们将在这里吃到美味又便宜的烤肉串、moussaka、皮塔饼、avgholemono 或 凯夫提斯。餐厅有两层。在一楼，我们有一个经典的室内餐厅。一楼有一个花园，可以俯瞰喜来登路。除了传统的希腊菜，我们也可以在这里吃，例如：扁豆汤、洋葱汤、披萨、素食菜肴、海鲜、三明治。 我们会在餐厅喝一杯 啤酒和烈性酒。还有酒。餐厅不贵，所以经常很难找到位置（尤其是晚上）。 Acropolis Greek Taverna 值得推荐。服务很好。我们不会等太久的菜。舒适的座椅。访问无线网络。您可以使用信用卡付款。 Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie 1/5 阿格拉罗马餐厅 这家餐厅位于喜来登路的萨卡拉，就在清真寺旁边和带有“混凝土灯塔”的环形交叉路口。 Agra Roma 提供 Sakali 酒吧和餐厅中最便宜的啤酒。 0.5 升 18 英镑。非常好吃又便宜的食物。我们推荐鸡肉菜肴和汤（洋葱汤）。新鲜的鱼菜也很好吃。在餐厅里，我们可以喝啤酒、葡萄酒和烈性酒。阿格拉罗马不仅受到游客的欢迎，也受到当地人的欢迎。晚上人流量很大，可能会缺少免费餐桌。菜量很大，可以自己吃。服务很好，虽然它可能会更快。从餐厅，我们可以看到喜来登路的一座小清真寺。阿格拉罗马最近进行了一次重大整修。它干净整洁。 Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie 1/3 Amsterdam Restaurant & Bar Amsterdam Restaurant & Bar znajduje się w samym centrum Mariny. Lokal słynie przede wszystkim z "ogródka" i pięknego widoku na jachty cumujące w porcie.Amsterdam to przede wszystkim piwiarnia - przynajmniej tak mówią o lokalu sami właściciele. I faktycznie w menu znajdziemy aż osiem różnych gatunków piwa. Najtańsze - Stella kosztuje 45 funtów egipskich (LE), czyli nieco ponad 10 złotych. Najdroższe Meister Max kosztuje 60 LE (13,70 zł). Trochę drogo, ale jak na Marinę, do przyjęcia.W Amsterdamie polecamy (do tego piwka) Amsterdam Burgera za 94 LE (21,50 zł) Według właścicieli to ich popisowe danie. Twierdzą, że bułka z mięsem i dodatkami jest "the best in town". Faktycznie, burger jest smaczny... tylko mógłby być ciut większy.Do Amsterdamu warto wybrać się wieczorem. Wtedy knajpa zapełnia się w zasadzie do ostatniego miejsca. I jeszcze jedno; właściciele knajpy są fanami Roberta Lewandowskiego i piłkarskiej reprezentacji Polski, stąd nad wejściem wisi nasza flaga, a w telewizorze cały czas można oglądać futbol.Amsterdam Restaurant & Bar otwarte jest od południa do pierwszej w nocy. Bob Marley smoking&coffee Choć lokal jest malutki i w zasadzie wszystko dzieje się w ogródku, już zyskał sławę miejsca kultowego. Bob Marley znajduje się w dzielnicy Kawthar, niedaleko deptaka w Memszy, 200 metrów od nowo powstałej restauracji GAD. U "Marleya" nie dostaniemy alkoholu, czy nawet piwa. Knajpa słynie w okolicy między innymi z taniej i dobrej kawy: Late kosztuje 25 LE (6 zł), a espresso macchiato 10 LE (2,5 zł). Polecamy także mojito za 35 LE (8 zł), czy gofry z dodatkami za 40 LE (10 zł). Jednak to, co powoduje, że Bob Marley to kultowe miejsce, to akcesoria do palenia, tytonie, papierosy i cygara. Są także do wyboru, do koloru kawy i urządzenie do jej parzenia oraz tytoń do szisz i wodnych fajek.W Bob Marley smoking&coffee przeważa klientela europejska i amerykańska. Miejsce jest naprawdę niezwykłe, zresztą... wystarczy obejrzeć film, by przekonać się na własne oczy, co tam można kupić i za ile, czyli, czy warto tam wpaść "na kawkę"... Buffalo Burger Buffalo Burger łatwo znaleźć. Znajduje się na "ścianie frontowej" Esplanada Mall, czyli największego centrum handlowego przy słynnym deptaku na Memszy. Buffalo Burger to sieć szybkich restauracji serwująca swoje dania w 40 lokalizacjach w Egipcie. Skupia się głównie na dostarczaniu posiłków pod wskazany adres, ale można, a nawet warto zjeść coś na miejscu. W Buffalo Burger jest naprawdę czysto. Obsługa pracuje i podaje posiłki w maseczkach. Na jedzenie czeka się dosłownie kilka minut. Co fajne, każda "bułka z wkładką" jest dostępna w trzech rozmiarach różnych rozmiarach. Ceny? Do przyjęcia. Np. za zestaw KING dla dwóch osób (dwie naprawdę wypasione kanapki, dwie porcje frytek i dwa napoje) zapłacimy 220 LE (53 zł). Marley smoking coffee bar w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Marley smoking coffee bar w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie 1/5 che guevara 切格瓦拉餐厅 Che Guevara 餐厅位于码头（北入口）。这是一家经典的阿根廷牛排馆。我们可以在这里吃到非常好的牛排。餐厅内外有60多个座位。从露台上，我们可以欣赏到站在码头的船只。这家餐厅不是最便宜的，但自称是赫尔格达第一家也是最好的牛排馆。牛排确实 例外 - 业主谈论他们的 肉类制备和油炸的“独特”方法。您可以在餐厅打台球。供应酒精饮料和啤酒。晚上车流量很大。可以预订座位。高效的服务。一个值得推荐的地方。电话： 010 014 49 50, 065 3450944 Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie 1/7 b's 餐厅 B在码头 如果您是第一次来赫尔格达，并且想尝试正宗的埃及美食，请不要犹豫来这个地方。食物非常好。美妙的环境，俯瞰码头。在餐厅，您将吃到“餐厅的特色菜”：巧克力酱骆驼牛排。 B's 不仅在赫尔格达，而且在整个埃及都很有名。该餐厅被认为是该市最好的餐厅之一。可以预订一张桌子。菜单包括啤酒和烈性酒。 电话：0020 0105 459 991 Restauracja B's w Hurghadzie Restauracja B's w Hurghadzie 1/1 cafe del mar 德尔玛咖啡厅 瑞典人经营这个地方。这里有一种欧洲的气氛。菜单包括中欧、瑞典、挪威和国际菜肴。在这里，您可以吃一份沙拉、一顿三道菜的晚餐，或者只是喝一杯冰镇啤酒。付得起的价钱。推荐的beltbuster牛排 - 将满足每一位美食家。牛排配土豆是免费的。绝对值得用其中一种出色的甜点来结束您的用餐。 Café del Mar 是一个艺术画廊，当地艺术家在这里展示他们的作品。 Café del Mar 全天 24 小时营业。免费WiFi。 美食：欧式、甜点、汉堡、比萨、海鲜。 菜单上的酒精：是的。地址：El Arousa Square, Sakala, 电话：+20 10 071 6770, +20 10 0716771 Cafe del Mar w Hurghadzie Cafe del Mar w Hurghadzie 1/1 Carina 咖啡厅 carina cafe Carina Cafe 是在“海滩疯狂”之后放松身心的理想场所。餐厅位于梅姆萨。它并不昂贵。 Sakara 啤酒 35 英镑，Stella 30 英镑。 Carina Cafe 有一个俯瞰长廊的小花园和宽敞的内部空间。我们将在这里吃面糊、小吃、鸡肉和肉类菜肴。大多数游客来餐厅喝啤酒。菜单还包括葡萄酒和当地烈酒。餐厅内设有台球桌。晚上，这里经常举行“特别台球比赛”。这个地方很干净，工作人员非常友好，他们会说多种语言（德语、英语、俄语）。 Carina Cafe 并不拥挤，但总是有几张桌子坐满。我向您保证，您可以在这里度过愉快的时光，喝啤酒，观看梅姆萨的生活…… Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie 1/4 il chicco doro Il Chicco Doro 咖啡厅 来自意大利的 Federica 和 Carl 于 2009 年在 Memsza 的滨海艺术中心购物中心内开设了一家咖啡馆 - 入口在麦当劳附近。 厨师每天更新传统意大利菜肴的菜单。我们将在这里订购 原汁原味的意大利咖啡、经典的奇异果或草莓提拉米苏、巧克力慕斯、各种蛋糕和意大利冰淇淋。一个特别不寻常的组合是带有冰淇淋或冰淇淋的热羊角面包 巧克力 “花岗岩”。出色的食物，非常好的服务。这个地方不是最便宜的，但值得一游（尤其是带孩子的）。 电话：0168937278 咖啡屋 肉桂 cinnabon Cafe Cinnabon 位于 Memsza 的 Esplanada 购物中心前面。这家美国连锁店拥有的受欢迎的咖啡馆不需要太多的广告。新鲜出炉的饼干——经典的肉桂卷（35 埃及磅），撒上红糖。对于儿童，我们可以推荐 Minibon（14 英镑）。焦糖山核桃充满肉桂，撒上坚果和焦糖。与 Mochalatta Chill 和 Carmelatta Chill（原味咖啡、巧克力和生奶油饮料）完美搭配。种类繁多的咖啡和热巧克力。在炎热的天气里 - 清爽的 Chillattas 柠檬水，带有各种水果风味。 di vino Divino 餐厅, 葡萄酒与酒吧 被认为是赫尔格达最好的餐厅之一。这里供应地中海美食。我们将在这里吃午餐和晚餐。适合有孩子的家庭、大型团体、特别庆祝活动的好地方。完美的氛围，专业的服务，美妙的音乐和美食。菜肴以非常精致的方式供应（例如美味的蟹肉沙拉）。这个地方挤满了游客。菜单包括烈酒（我们推荐鸡尾酒）以及啤酒和葡萄酒。餐厅有60多个座位，内部和外部。一切都保持在“埃及 - 意大利”风格。餐厅位于 Andrea 的 Residence Calypso 路。 电话：012 27963653. 010 01383147 Restauracja Divino w Hurghadzie Restauracja Divino w Hurghadzie 1/1 dunes 沙丘餐厅和酒吧 Restaurant Dunes位于玛丽娜。经典菜肴在菜单上；鱼、意大利面、海鲜、牛排、汤。这家餐厅不是最便宜的，但它有它的粉丝。在沙丘，我们可以观看现场体育赛事，有免费无线网络。餐厅的特点是非常轻松的氛围和非常友好的业主和服务员，他们竭尽全力让客人有“宾至如归”的感觉。有几天 当啤酒在沙丘中倾泻而下，“每个人都在跳舞”。从上午 10 点营业至最后一位客人。 电话：+20 (0) 186999427 Hangover Bar % Grill Odwiedzamy knajpę Hangover, czyli po prostu kac. Aby go "wyleczyć" warto usiąść w tym Bar & Grill-u i choćby na świeżym powietrzu zerknąć na jachty zacumowane w porcie. Hangover znajduje się w samym centrum Mariny, tuż przy niewielkim skwerku z zielenią. Knajpa, jak mówią o niej sami właściciele jest "na kaca" i dodają... "śmiało przyjdź, baw się dobrze i zwariuj". Ok.Trochę nie rozumiemy ustawionych wszędzie telewizorów i zegarów, bo wiadomo, że na kacu "wszystko człowiekowi dzwoni w uszach, a każdy dźwięk powoduje zawrót głowy" i tego, dlaczego "Happy Our" trwa od 20.00 do 22.00, a nie od 8 rano do 10, ale cóż... Licentia poetica. Hangover ma co innego, co powoduje, że warto tam spędzić trochę czasu. W tej knajpie podobają się nam miejsca do siedzenia, a w w zasadzie szerokie i długie leżanko-materace znajdujące się tuż nad ziemią. Do tego są jeszcze dostępne poduszki.Knajpa jak na Marinę droga nie jest. Piwo Stella 0,5 kosztuje 50 LE (12 zł), Krwawa Mery 80 LE (19 zł), a pizza Margarita 85 LE (20 zł).Miejsce jest czyste i zadbane. Obsługa nie namolna i dyskretna. Zdaje sobie sprawę, że kogoś może naprawdę boleć głowa. Restauracja Dunes w Hurghadzie Restauracja Dunes w Hurghadzie 1/1 Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie 1/4 el halaka El Halaka 鱼海鲜餐厅 这是一家鱼餐厅。它位于滨海鱼市前面。它有两个房间——在一楼和二楼。对于那些喜欢海鲜的人来说，这是一个好地方。从餐厅，我们可以看到鱼市和赫尔格达最大的清真寺。我们推荐烤虾和鱿鱼。这家餐厅以其出色的“热面包”而闻名。鱼汤也有它的粉丝。 El Halaka 餐厅是赫尔格达最便宜的鱼和海鲜餐厅之一。例如，汤价约 30 英镑，海鲜意大利面 50 英镑，特价 50 至 200 英镑埃及。食物非常好。服务高效。这个地方干净整洁。不幸的是，菜单不包括啤酒和烈性酒。晚上，很难找到空位。 el mina 埃尔米娜餐厅 这家餐厅主营海鲜。对游客非常友好。 它位于两层楼。有吸烟房和无烟房。在 El Mina 餐厅，您可以选择新鲜的鱼、虾和鱿鱼。菜很快就准备好了。 “El Mina”汤由几种鱼、虾、蟹和蛤蜊制成。从当地美食来看，值得一试的Tejina，在埃及很受欢迎 甜点“Om Ali”。 El Mina 餐厅非常受游客欢迎。不是每个人都会喜欢附近和餐厅的内部（没有味道）。 位置：从萨卡拉广场向清真寺方向150米。 菜单上的酒精：没有，水烟：是的 电话：0105496523，+206534455910 鱼屋餐厅 fish house 餐厅位于萨卡拉。它的建筑和设计类似于一艘巨大的船，地板上有大窗户。红海的鱼在水族馆里游泳。餐馆老板在准备食物时特别注意卫生。该餐厅获得了英国清洁公司“Cristal”的认证，确认其符合国际标准。在 Fish House，您可以订购来自红海和地中海的新鲜鱼、龙虾和虾。菜单（以多种语言准备）还包括传统的埃及小吃（tejin、mutabel、腌制蔬菜）。在新菜中 - 章鱼、鳗鱼和鲑鱼，在烤箱中烘烤，意大利面条和三文鱼意大利面，奶油和蘑菇鱼片。对于那些想一次尝遍的人来说，有一道名为“海鲜拼盘”的菜，其中包括品牌汤、鱼片、虾、鱿鱼、螃蟹或龙虾、米饭或土豆。你也可以使用 “埃及惊喜”和“亚历山大风格”。这些食物包括以各种方式烹制的鱼、虾和鱿鱼。值得一试的是名牌“沙拉鱼屋”，其中包括鱿鱼、牡蛎、虾、橄榄、辣椒和柠檬。各种新鲜果汁和鸡尾酒，名字诱人：“Florida”——（芒果、番石榴、橙汁和石榴）、“Frozen Summer”——（甜瓜、草莓和芒果汁）、“Tropicalny Sen”——（香蕉、菠萝） 、芒果汁、石榴）。晚餐的平均费用是20-30美元。儿童 - 半价部分。 felfela 餐厅 费尔费尔 埃及餐厅 Felfela 位于海滩上。从两层露台我们可以看到美丽的海景。在入口处，您可以看到一个小型人工瀑布。内部装饰有雕塑和古董。家具采用埃及风格制作。菜品非常好吃。值得订购冷盘以及传统的埃及餐 - 辣茄子，theine，ganuk，肉煎蛋。部分是体面的。去Felfella的时候，因为景色很美，所以值得带上相机。推荐菜式：混合烧烤 - 羊肉、小牛肉、可夫塔配薯条和沙拉，以及扁豆汤 电话：+20 65 442411 Restauracja Felfela w Hurghadzie Restauracja Felfela w Hurghadzie 1/1 for you 为你餐厅 餐厅有很多特色菜，便宜 啤酒。我们推荐“4 you”沙拉、鸡肉沙拉、小吃（可以是不同类型的奶酪和金枪鱼）、披萨（尤其是肉和玛格丽塔）、汤 用胡萝卜。热菜包括美味的炸肉排配蘑菇酱和蓝带。值得一试的鱼和鱿鱼。晚上 很难找到空缺。这些表是 外面还有一个房间在二楼有空调。提供当地酒精饮料和啤酒。这个地方很受欢迎。 位置： Minamark 酒店前的 Sakala 菜单上的酒精：是的， 水烟：是的 Bar For You w Hurghadzie Bar For You w Hurghadzie Bar For You w Hurghadzie 1/2 friends bar 朋友酒吧 Friends Bar 是一个现代的“马提尼酒吧”，适合喜欢亲密的家庭氛围的人。酒吧的特色是酒精鸡尾酒和普通饮品，以非常精致和优雅的方式供应。可以在酒吧观看现场体育赛事。晚上，您可以聆听现场室内乐。酒吧供应小吃。可以预订座位。这家餐厅标榜自己是“环球旅行者”、“世俗人士”和“了解世界”的人的地方。电话： 0107707864 Friends Bar w Hurghadzie Friends Bar w Hurghadzie 1/1 萨卡拉的 GAD 餐厅 gad w sakali Sakala 的 GAD 餐厅位于喜来登路的中心。 GAD是一家埃及连锁餐厅。我们将在这里吃到埃及美食和披萨的所有特色菜。有一个缺陷 - 没有提供酒精。食物很美味而且很便宜。这些部分是巨大的。在点几道菜之前，最好考虑一下我们是否可以吃到所有东西。 Sakala 的 GAD 餐厅有两层。一楼准备外卖餐点。 1 楼设有带菜单卡的经典（空调）餐厅。 GAD 是埃及和阿拉伯美食的天堂。餐厅很便宜。两人晚餐，包括主菜、两份开胃菜、蔬菜、饮料和甜点，我们将支付约 150 英镑。餐厅的客人大多是埃及人。游客（不知道为什么）避开这个地方。我们推荐一百次。 gad w memszy Memsza 的 GAD 餐厅 Memsza 的 GAD 餐厅位于长廊的正中心。它提供与 Sakala 的 GAD 餐厅完全相同的菜肴。然而，有一个明确的区别。 Memsza 的 GAD 位于长廊上，桌子也放在外面，在雨伞下，在绿色植物中。 Memsha 的 GAD 并不比 Sakala 贵多少，但菜式一样大又好吃。餐厅很干净。非常高效的服务。它有助于为欧洲人选择通常非常异国情调的菜肴。餐厅很忙。通常，大多数桌子总是满的。餐厅的营业时间是上午 10 点到晚上 11 点。我们可以在这里吃早餐和午餐或晚餐。和 Sakala 和 Memsha 一样，我们不会在 GAD 餐厅喝酒。 GAD 餐厅也位于大哈广场。 gaucho 高乔餐厅 阿根廷烧烤吧，提供优质的阿根廷牛排，用木炭烤制。牛排真的很大。此外：沙拉、比萨饼和汉堡。 Gaucho 餐厅供应赫尔格达最好的牛排。这里不便宜，但食物 真的很棒。可以提前预订。这家餐厅在整个埃及都很有名。非常高效的服务 并且不可见。内饰不错，很干净。服务员很乐意为您提供多种语言（英语、俄语、德语）的菜肴选择建议。 地址：ul。 El Corniche.，达哈尔，电话：+20 65 354 7007 The Greek Bar&Restaurant Przytulna restauracja znajduje się w Marinie, praktycznie w samym jej centrum skąd rozciąga się widok na cumujące kilkanaście metrów dalej jachty.Smaczna, acz nie tania kuchnia oferuje dania greckie oraz śródziemnomorskie. The Greek otwarta jest od 9 rano do północy, ale zapełnia się dopiero późnym popołudniem. W restauracji można zamówić dania na wynos. Można płacić kartą.Co polecamy? Alkoholi raczej nie, bo piwo Stella kosztuje 48 LE (11,50 zł), kieliszek wina 59 LE (14 zł), a Mojito 84 LE (20 zł). W zamian warto napić się Greek Coffee za 42 LE (10 zł). Bardzo smaczny i ładnie podany jest gorący ser feta - 55 LE (13 zł), czy apetyczna Musaka za 180 LE (43 zł). The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie 1/3 harbour 海港餐厅 The Harbour Restaurant位于玛丽娜。典型的欧洲菜单。业主将餐厅宣传为所有“从海上回来”的人的理想场所 - 水手，冲浪者，风帆冲浪者，风筝等。我们将在这里吃鱼，烤肉串，kofts，比萨饼，意大利面。这家餐厅不是最便宜的。菜单既不包括啤酒，也不包括烈性酒。餐厅里面有超过50个座位， 和外面。从我们有的露台 码头的景色。经常光顾的小地方。 hard rock cafe 餐厅和迪斯科 硬石咖啡厅 硬石餐厅于 2004 年开业。虽然这家餐厅从外面看是“埃及式”，但里面却是经典的硬石咖啡厅。黑木家具、实心酒吧，当然还有墙壁挂着摇滚明星的传统个人物品。其中包括麦当娜的粉色牛仔帽、莱尼·克拉维茨的吉他、埃尔顿·约翰的黑白斗篷以及罗德·斯图尔特的蓝色夹克。晚上 10 点后，迪斯科开始。餐厅旁边是一家小商店的入口，您可以在那里购买纪念品。价格非常合理（一件 T 恤大约 15 欧元）。 Hard Rock Cafe 毗邻 El Samaka Hotel。它提供该连锁店在全球范围内的常规菜单以及一些当地特色菜。您可以订购，除其他外法士达或羊肉三明治。餐厅有一个带小舞池的酒吧。 地址：喜来登路Nawara中心，靠近El Samaka Hotel和Grand Hotel 电话：20653465170 Hard Rock Cafe w Hurghadzie Hard Rock Cafe w Hurghadzie 1/1 heaven 天堂餐厅 餐厅天堂，位于滨海。菜单非常多样化—— 各种意大利菜肴，包括自制意大利面， 寿司也 牛排、海鲜、鱼和烤肉。场地内外的桌子。 室内装有空调，室外露台享有码头的美景。天堂餐厅是赫尔格达最好的餐厅之一，也是最昂贵的餐厅之一。价格范围从 100 埃及镑起。周三有现场音乐。菜单包括啤酒和烈酒。 电话：+20 100 383 800 L'Imperator 餐厅 l'imperator L'Imperator 餐厅 很有名 来自意大利美食。他们被推荐 最受欢迎的晚餐 大虾配意大利面。餐厅位于滨海。服务一个 最好的比萨 在城市。 这家餐厅不是最便宜的，但我可以向你保证，食物物有所值。此外，码头的景色弥补了费用。 L'Imperator 餐厅 是不仅在赫尔格达，而且在整个埃及最有名的餐厅之一。饭菜可以在里面吃，也可以在外面吃 场地外。我特别推荐露台。 非常高效和周到的服务。 餐厅供应酒类：啤酒、葡萄酒和烈性酒。 可预订。 电话： 002 0104824903 Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie 1/6 juke box 3 点唱机 3 餐厅 & 酒吧 Juke Box 3 是一家位于萨卡拉市中心 El Basha 街的舒适咖啡馆，游客不断聚集在这里。这是一个经典的“欧洲”酒吧。 Juke Box 3 在赫尔格达非常受欢迎。这里不是廉价“势利”的地方，但酒吧的“氛围”却是城中的传奇。你可以在晚上跳舞。重要的是，服务很棒，而且是独一无二的。在现场你可以吃披萨、喝啤酒、葡萄酒、伏特加。大哈拉King Tut Hotel附近有Juke Box 1，也是一家“有气氛的餐厅”。我们还可以在这里喝啤酒、葡萄酒和烈酒。这里的价格要低得多。斯特拉啤酒售价 26 英镑。半升瓶当地朗姆酒 - 120 英镑。 Juke Box 1 提供瓶装外卖酒。我们推荐披萨 - 便宜而且非常好。美味的薯条。 Juke Box 3 w Hurghadzie Juke Box 3 w Hurghadzie da24.pl. Juke Box 3 Juke Box 3 w Hurghadzie Juke Box 3 w Hurghadzie 1/3 jokers pub 小丑酒吧 小丑酒吧 位于 Memsza，在一个非常美丽的区域，可以俯瞰长廊（就在 马林酒店）。酒吧全天 24 小时营业。和平，友好的气氛。周到的服务。 多种饮品：鲜榨果汁、啤酒和 酒精。这是在 Memsza 散步或购物后休息的理想场所。在酒吧 没有人群，客人大多是附近酒店的居民，他们已经有一个 厌倦了包罗万象的啤酒，并心甘情愿地“闯入”小丑酒吧喝一杯“普通啤酒”。 电话：+2065443791、+2065443790 Joker's Pub w Hurghadzie Joker's Pub w Hurghadzie 1/1 jolly cafe 快活 咖啡 宜人的埃及式氛围，户外。酒吧有沙发和矮桌。晚上听音乐。在这里，您可以与朋友一起度过一个宁静的夜晚。种类繁多的饮料（包括酒精饮料）。英文菜单。价格是平均的。金枪鱼披萨值得一试。咖啡厅位于萨卡拉的中心。晚上可能会很拥挤。一个很受游客欢迎的地方。 地点：喜来登路，贝拉维斯塔酒店前 电话：0653445208 Jolly Cafe w Hurghadzie Jolly Cafe w Hurghadzie 1/1 la luna 比萨店 La Luna 客人可以随意使用露台或内部空间和美景。 La Luna 是享用午餐或晚餐的好地方。推荐：蓝纹奶酪酱牛排和自制意大利面，当然还有比萨，选择真的非常多。 还有一个酒吧和包括提拉米苏在内的自制甜点。食物很好吃。漂亮而无形的服务。 地址：Felfel附近的海岸路。电话：121 030 0301 Pizzeria La Luna w Hurghadzie Pizzeria La Luna w Hurghadzie 1/1 little buddha 餐厅 小佛 小佛餐厅 - 是一个非常特殊场合的地方。菜单很简单，但积极刺激并激发想象力。它以非常好的（但也很昂贵）寿司和海鲜菜肴而闻名。小佛来 融合了日本、法国和印尼美食的风味。厨师在他的各种菜肴的口味库中是一个真正的魔术师。东方装饰，闪烁的灯光， 蜡烛......这不仅仅是一家餐厅 - 它是一个“品味剧场”。小佛陀的经验和专业精神有助于营造愉快的氛围 并向我们求婚 很棒的经历 味道。 从 23.30 开始，小佛陀变成了赫尔格达最负盛名的迪斯科俱乐部。 DJ 定期在那里表演 来自世界各地的。 Little Buddha w Hurghadzie Little Buddha w Hurghadzie 1/1 the lodge 洛奇餐厅和酒吧 餐厅的主要特色是 独特的各种牛排和烤菜。但在菜单上，您还可以找到许多素食菜肴和鲜鱼。漂亮的内饰，良好的服务将帮助您休息和放松 一杯 过错。免费无线网络连接。这个地方很受游客欢迎。餐厅有自己独特的氛围。非常好的和高效的服务。菜单上有啤酒和烈酒。 菜式：意大利、法国。 位于滨海。 菜单上的酒精饮料：是的，电话：+20168831438，+20144418223 dulphin pub 幸运海豚酒吧 幸运海豚酒吧 - 适合喜欢安静氛围、迷雾伦敦和英式美食的人。优质的服务，热情的主人。丰富的葡萄酒选择。免费无线网络连接。营业时间为上午 10 点至下午 2 点和下午 5 点至晚上 9 点。 地点：喜来登路，爱丽舍套房酒店。 菜单上的酒精：是的， 水烟：没有。 电话：+20653443980，+20653443981 masala 马萨拉餐厅 Masala 餐厅提供印度美食。这个厨房的特点是 广泛的食物和烹饪技术，以适应 按地区、语言 和这个伟大国家的气候。每个人 印度地区带来了其独特的菜肴和微妙的芳香流行菜肴。在 Masala 餐厅，您会发现各种印度美食。可以预订一张桌子。餐厅位于滨海。餐厅设有露台 码头的景色。这家餐厅不是最便宜的。非常高效的服务，非常好的食物。 电话：0123148859、0121212025 Restauracja Masala w Hurghadzie Restauracja Masala w Hurghadzie 1/1 mariposa 马里波萨咖啡厅 在这里您可以享用美味的早餐 和 新鲜准备。我们推荐甜点，包括瑞享冰淇淋和品牌咖啡。广场可用 儿童游乐场。免费上网，液晶电视。免费送货上门。 地点：El Kawther, El Moataz Bellah St, 218（“Metro”超市后面） 电话：0653452191 moby dick 白鲸餐厅 Moby Dick 餐厅擅长烹制辣椒酱骆驼排和lyonaisse 土豆。与其他地方相比，价格低廉。我们将为真正的牛排支付约 60 英镑。我们还推荐烤鱼、烤鱿鱼和鲑鱼 以各种形式。餐厅在大楼内外有近50个座位。餐厅位于萨卡拉市中心的喜来登路。房间装有空调。 晚上可能会有空缺的问题。 meshmesha Meshmesha休息室 它位于滨海购物中心的 Memsa。以准备好的三明治和非常好的咖啡、饮料、鸡尾酒和牛排而闻名。在现场，我们还可以吃沙拉、汤、意大利面和比萨饼。餐厅有一个室外露台，有顶棚（适合刮风和寒冷的日子）和优雅的内饰。免费使用无线网络。餐厅不贵。 Stella 啤酒 30 英镑埃及，饮料 20 英镑以上，酒精鸡尾酒 30 英镑。一个非常有趣的地方。 电话：0653445913 Meshmesha Lounge w Hurghadzie Meshmesha Lounge w Hurghadzie 1/1 如果您想喝一杯冰镇啤酒（果汁），这里就是您要来的地方。 Mojito Beach 全天供应各种小吃和饮品。晚上，海滩上有迪斯科舞厅。餐厅提供许多景点和折扣。例如：周一，女士们在工作时间之间 23.00 和 1.00 免费获得鸡尾酒。周五 19:00 之间 并且在 22.00 时，当您购买一种啤酒时，您将免费获得另一种。好音乐，“有趣的气氛”。 地点：喜来登路，罗马酒店前 水烟：是的 电话：0111774883、0104211970 莫吉托海滩 Mojito Beach Club w Hurghadzie Mojito Beach Club w Hurghadzie 1/1 mojito beach Restauracja The Moon The Moon znajduje się w w samym środku Mariny skąd rozciąga się najlepszy widok na największe jachty cumujące w porcie, a także na redę. Restauracja serwuje kuchnię libańską, śródziemnomorską, bliskowschodnią i egipską. Co istotne, jest - jak na najbardziej ekskluzywne miejsce w Hurghadzie - naprawdę tania.Dla przykładu; piwo Stella 0,5 l. kosztuje 35 LE (8 zł), steak z wielbłąda 190 LE (44 zł), a pizza Napoli 70 LE (16 zł).Restauracja jest klimatyzowana, ma darmowe Wi-Fi. Niech nikogo nie zdziwi fakt, że na filmie restauracja jest pusta, a na stołach stoją tabliczki "zarezerwowane". The Moon zapełnia się gośćmi wieczorem. Wtedy naprawdę trudno o wolne miejsce. Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie 1/4 nice loundge 尼斯酒廊酒吧 酒吧位于玛丽娜。您可以随时享用早餐、午餐或晚餐。意大利美食、时尚的室内设计、独特的系统充分利用 - 4 个屏幕，您可以在其中观看体育赛事或电影。种类繁多的饮料。您可以在室内或露台上放松身心。一个地方连接酒吧和酒馆、俱乐部和餐厅。菜单上有多种酒类、饮品和鸡尾酒可供选择。 意大利美食 它位于：Marina（靠近集市），菜单上的酒精：是的。电话：+20189791000 Nice Lounge Bar w Hurghadzie Nice Lounge Bar w Hurghadzie 1/1 nubian 努比亚餐厅和咖啡厅 餐厅位于滨海。 Nubian 是一家供应典型和传统埃及菜肴的餐厅。菜单包括，除其他外：molokhiyya - 即菠菜， ful mudammas - 即煮熟的带有添加剂的奶油豆（优秀），国家芝麻酱 - 即芝麻酱，kofta - 即辛辣地面 羊肉，烤肉串 - 即烤羊肉块。所有配料：薯条、土豆、面包、蔬菜。这家餐厅不是最便宜的，但食物真的很精心准备，呈现和美味。可以预订一张桌子。 电话： 0122287825 Restauracja Nubian w Hurghadzie Restauracja Nubian w Hurghadzie 1/1 爸爸酒吧 papas 爸爸酒吧我 Papas II - 这是赫尔格达最好和最著名的酒吧之一。 Papas Bar 位于达哈拉的 Papas II 码头，靠近 Shidvan Hotel。美丽的内饰，友好的氛围，一流的美食和服务。在这里你可以打台球、试试卡拉OK、看足球。酒吧的营业时间为下午 1 点至凌晨 2 点。菜单包括啤酒、葡萄酒和烈性酒。 程序： 周一和周四 - 台球锦标赛 周二和周日 - 夜间潜水 星期六 - 卡拉 OK Bar Papas w Hurghadzie Bar Papas w Hurghadzie 1/1 pita sphinx 皮塔狮身人面像餐厅 舒适的餐厅，适合任何场合 - 从两人浪漫晚餐到大型庆祝活动。自开业以来的 10 年里，这个地方在赫尔格达的游客和居民中广受欢迎。四种语言的多样化菜单。特别推荐火鸡配菠萝和荷兰奶酪 （三明治）或作为主菜。美味的烤菜。菜单包括啤酒、葡萄酒和烈性酒。一个非常有趣和友好的地方。 菜式：欧洲。 地址：喜来登路隔壁 餐厅 麦当劳。电话：065 3449 105 Pita Sphinx w Hurghadzie Pita Sphinx w Hurghadzie 1/1 red sea fish 红海鱼餐厅 红海I餐厅和她 姐妹餐厅—— 红海 II 提供种类繁多的海鲜以及埃及菜肴、比萨饼、牛排和家禽。红海鱼餐厅位于萨卡拉（Hotel Roma 附近）。这是赫尔格达最受欢迎的餐厅之一，主要由游客光顾。这里的埃及人很少。餐厅在内部和露台上均设有 50 多个座位。虽然赫尔格达有更好更便宜的海鲜餐厅，但食物美味且价格实惠。 Red Sea Fish Restaurant w Hurghadzie Red Sea Fish Restaurant w Hurghadzie 1/1 Siva Pub 为客人提供多种饮品和小吃。对于那些喜欢 - 卡拉OK。液晶电视 - 适合体育迷。免费无线网络连接。酒吧位于 Memša 中心的长廊上。 位于 Memsha 的 Siva Grand Beach 正面附近。菜单上的酒精：是的。水烟：是的 电话：+206544748590 湿婆酒吧 Siva Pub w Hurghadzie Siva Pub w Hurghadzie 1/1 siva pub Restaurant Sphinx Marina位于玛丽娜。在露台上，您可以欣赏到红海绿松石和翡翠泻湖的美丽景色。热情好客的主人增强了这个地方的魅力。餐厅不贵，而且食物真的很好吃。啤酒 0.3 售价 30 英镑。我推荐烤海鲜。服务很周到而且效率很高。它并不拥挤。可以预订一张桌子。免费无线网络连接。菜单上的酒精：是的。 电话：0123990482 狮身人面像码头餐厅 Restauracja Marina Sphinx w Hurghadzie Restauracja Marina Sphinx w Hurghadzie 1/1 sphinx marina sports cafe 运动咖啡厅 Sports Cafe & Restaurant 位于 Memša 的中心。这个地方以我们可以在巨大的电视机上观看体育直播而闻名。餐厅有100多个座位。在重要的现场报道中（冠军联赛，埃及超级联赛的重要足球比赛） 栏填满到最后一个位置。不仅游客来这里，埃及人也来这里。非常简单的菜单；零食占主导地位。提供啤酒。每个体育迷的理想场所。请注意，这里有时声音很大。 Sports Cafe w Hurghadzie Sports Cafe w Hurghadzie Sports Cafe w Hurghadzie 1/2 star bar 星吧 斯特拉啤酒已经有近 110 年的历史了，在此期间它已成为埃及的珍宝之一。在赫尔格达，Stella Bar 被称为 Star Bar。在这里您可以了解埃及人的真正热情好客，品尝传统小吃。酒吧位于玛丽娜。这家酒吧的一切都必须与斯特拉啤酒联系在一起。就连枝形吊灯也是用……空的 Stella 啤酒瓶制成的。我们推荐这个地方，如果只是因为坐的地方很舒服（基本上是“躺下”）。这个地方并不便宜，但对“泡沫饮料”爱好者很友好。 电话：0122101813、0112555111 Star Bar w Hurghadzie Star Bar w Hurghadzie 1/1 星鱼餐厅 star fish 星鱼餐厅是一家比较新的海鲜餐厅。它位于萨卡拉。餐厅有两层。在一楼，您可以选择吃摆在特殊餐桌上的鱼。在二楼，水族馆里有活鱼（我们稍后会吃）。至于汤，我们推荐“带骨”（即带壳）和“无骨”汤 - 非常丰富 在对虾、鱿鱼、贻贝和 螃蟹。您可以订购以各种方式烹制的新鲜鱼、虾和鱿鱼，以及埃及沙拉。对于儿童，菜单包括“Nemo” - 鱿鱼配薯条。尝试鳗鱼和鱿鱼塞满虾。晚餐费用为每人 15-20 美元。不提供酒精饮料。 Restauracja Star Fish w Hurghadzie Restauracja Star Fish w Hurghadzie Restauracja Star Fish w Hurghadzie 1/2 它位于喜来登路（一楼）的萨卡拉中心。这位厨师在日本驻开罗大使馆工作了 9 年。在那里，他学会了如何准备寿司和生鱼片。三文鱼寿司（鲑鱼）很受欢迎。在寿司屋，我们推荐“加利福尼亚”卷。您可以订购具有不同变化的组合菜单：“Toast Combo”、“Royal Combo”或“King's Choice”。平均价格 - 10 美元。 对于组合菜单，价格从 120 到 260 埃及镑不等。餐厅供应酒类。餐厅的每位访客都会收到带有“Fish House”标志的品牌帽子。 寿司屋 Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie 1/6 sushi house white elephant 白象 - 泰式餐厅 所有菜肴 由直接来自泰国的厨师 - “Somral小姐”准备。餐厅有70个座位。餐厅有遮蔽区域 房间和一个俯瞰码头的露台。 泰国餐厅有 停车处。种类繁多的泰国菜与真正的亚洲香草相结合。有饮品 酒鬼 和不含酒精的。可以预订一张桌子。泰国餐厅是富有的埃及人最喜欢去的地方。 菜式：泰国菜。 地点：码头。 菜单上的酒精：是的 电话：0101025117 White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie 1/4 Szef kuchni jest z Tajlandii i naprawdę się stara. Obsługa jest miła, a nawet zbyt miła i usłużna, co czasami może wprowadzić w zakłopotanie. Co polecamy? Przede wszystkim zupę Tom Yum za 80 LE (20 zł). Do wyboru; na bazie krewetek, kurczaka, lub ryby. Zupę znajdziemy w menu White Elephanta. Z karty dań Indian Restaurant proponujemy Chicken Tikka Masala za 220 LE (52 zł). Uprzedzamy, ceny, jak na warunki egipskie są wysokie, ale zapewniamy - jedzenie i okoliczności w jakich jest serwowane - są warte wydania. Restauracja jest przestronna i bardzo czysta. Można płacić kartą. Posiłki można także zamawiać z dostawą pod wskazany adres. Restauracja jest czynna od godziny 13.00 do północy. Alkohole? Są, ale dosyć drogie. Piwo Stella kosztuje 65 LE (15 zł), a butelka białego wina Chardonnay... 450 LE (107 zł). Restauracje sieciowe w Hurghadzie restauracj siecioe Jedno jest pewne. W Hurghadzie, jeżeli posiadasz choć trochę gotówki - głodny chodzić nie możesz. Zjesz dokładnie wszystko co tylko chcesz (z wyjątkiem wieprzowiny). Kuchnia arabska jest stosunkowo prosta, wykorzystuje do maksimum wszystko to, co oferuje natura. Większość dań oparta jest na warzywach i wołowinie. Egipcjanie potrafią także w fantastyczny sposób przygotować kurczaki. Dla wszystkich, którzy chcą spróbować kuchni egipskiej proponujemy obiad w restauracji GAD - to sieciowa restauracja, bardzo popularna w Egipcie. Największa, znajduje się w centrum Sakali. Łatwo do niej trafić. Przed restauracją kłębi się zawsze grupka zamawiających jedzenie na wynos i dostarczycieli posiłków na zamówienie. Restauracja znajduje się tuż obok restauracji McDonald's. Ma ogródek i sale na 1. piętrze. Jedzenie jest naprawdę bardzo smaczne i tanie. Restauracja McDolands znajduje się tuż obok GAD. McDonalds w Sakali ma dwa piętra. Posiłki można zamawiać z dostawą pod wskazany adres. Oczywiście wewnątrz znajduje się toaleta. W centrum dzielnicy Sakala obok restauracji GAD, cz McDonalds znajdziemy także KFC. Wszystkie restauracje są w bardzo bliskiej odległości od siebie. Łatwo je znaleźć. Restauracja GAD w Sakali Przygotowanie Crepe Mix Chesse w GAD w Daharze Restauracja McDonalds w Sakali Restauracja KFC w Sakali Kuchnia arabska Mięso małych gołębi nadziewane jest ryżem lub zieloną pszenicą, a następnie pieczone. Hamam mahshi to jedna z ulubionych potraw w Egipcie. Mięso gołębie różni się w smaku od kurczaka, jest nieco ciemniejsze i smaczniejsze. kkuchnia arabska Dawood Basha Niewielkie kulki kofta (mielone mięso z natką pietruszki i cebulą), gotowane są w gęstym sosie pomidorowym, podawane na ryżu i dekorowane prażonymi orzechami. Najlepsza potrawa Dawood Basha jest przyrządzana z mięsa jagnięcego. Prawidłowo przyrządzoną potrawę można rozpoznać po tym, że sos pomidorowy nie dominuje nad smakiem mięsa. Mouloukhiya Gulasz o konsystencji zupy, zazwyczaj przygotowany z kurczaka lub królika oraz liściastej, zielonej rośliny zwanej malwą w krajach zachodu i uznawanej za jadalną na Bliskim Wschodzie, przyprawiony kolendrą i dużą ilością czosnku, podawane jest z ryżem. Wraz ze słynnym koreańskim blogerem Mino, twórcą Bohemian Kitchen zapraszamy na degustację egipskich potraw narodowych ze street foodów w Kairze. Mino odwiedził stolicę Egiptu podczas Ramadanu w 2022 roku... Karkadeh Karkadeh jest przyrządzany przez gotowanie suszonych czerwonych kwiatów hibiskusa, a następnie studzenie wody. Ze względu na niewielką ilość cukru smak jest słodko-kwaśny. Napój można również pić na gorąco, podobnie jak herbatę ziołową. Jest to bogate źródło witaminy C i minerałów, a w dużych ilościach może być stosowany w leczeniu nadciśnienia. Umm Ali Przyrządzany jest z warstw chleba nasączonego mlekiem, przekładanych rodzynkami, lub orzechami, a następnie pieczony w piekarniku do chwili, gdy skórka będzie złoto-brązowa. Wyglądem i smakiem przypomina kremowe ciasto z akcentami z rodzynek. Taameya Wegetariańska potrawa, zwana falafel w innych krajach Bliskiego Wschodu, jest podstawowym daniem w Egipcie. Utarty bób zmieszany z dużą ilością ziół jest formowany w kształcie miniaturowego pączka, smażony na głębokim oleju do chwili, gdy będzie smaczny i chrupiący, a następnie umieszczany w kanapce z dużą ilością warzyw i masła sezamowego. Koshari Potrawa przyrządzana jest z ryżu, soczewicy, smażonej cebuli i makaronu, a następnie uzupełniana gęstym pikantnym sosem pomidorowym. Aish Baladi Sporządzany z mieszaniny mąki z pełnego ziarna i mąki białej, a następnie pieczony na otwartym płomieniu, co umożliwia uzyskanie pieczywa przypominającego chleb pita. Aish Mirahrah jest cieńszy, bardziej chrupiący i przypomina placek chapati. Aish jest używany do nabierania podczas posiłków oraz przyrządzania kanapek z taameya lub shawarma (skrawki grillowanego mięsa czerwonego lub kurczaka). Ful Medammes To jedno z najtańszych i najbardziej popularnych egipskich dań. Ful przyrządzany z bobu gotowanego na wolnym ogniu, przyprawiony solą, czosnkiem, ciętą natką pietruszki, cytryną, oliwą z oliwek, czarnym pieprzem i kminkiem. Zazwyczaj podawany jest z chlebem (Aish) ułatwiającym nabieranie. Przepisy na potrawy kuchni egipskiej i bliskowschodniej 80 dag cieciorki 3 cebule 2 ząbki czosnku 2 gałązki pietruszki 2 gałązki kolendry 1 żółtko 2 łyżki tartej bułki sól, pieprz, cukier 50 dkg tłuszczu Falafel Ugotowaną cieciorkę miksuję na gładką papkę. Zamiast surowej cieciorki, którą trzeba ugotować, można użyć gotowej cieciorki z puszki. Siekam drobno czosnek, jedną cebulę i posiekane zioła. Dodaję zmiksowaną cieciorkę, surowe żółtko i bułkę tartą. Przyprawiam. Formuję kulki wielkości małego orzecha włoskiego i smażę w głębokim tłuszczu. Pozostałe cebule kroję w krążki lub drobną kostkę, posypuję. Falafel podaję z surówką. 1 kg mięsa z udek kurczaka 2 cebule, 2 zielone papryki 2 pomidory, natka pietruszki, kilka ziaren czerwonego pieprzu, 2-3 łyżeczki przyprawy do kurczaka, sok z 2 cytryn, łyżeczka soli i szczypta pieprzu, kilka łyżek oleju do smażenia. Shoarma Kurczaka płuczemy, osuszamy i kroimy na kawałki. Mieszamy przyprawę do kurczaka z sokiem z cytryn, drobno posiekaną cebulą, oraz solą i pieprzem. Wkładamy mięso kurczaka do marynaty i dokładnie mieszamy. Wstawiamy do lodówki ~30 minut. W dużym rondlu rozgrzewamy olej i smażymy kurczaka. Kroimy drugą cebulę w piórka, a papryki i pomidory w kawałki. Mieszamy i odkładamy. Tuż przed podaniem wrzucamy warzywa do kurczaka i mieszamy podgrzewając. 2 bakłażany 2 łyżki tahiny 3 ząbki czosnku 2 łyżki oliwy z oliwek Dip z bakłażana Przekrojone wzdłuż bakłażany posolić i odstawić na 15 minut, opłukać i osuszyć. Piec w piekarniku w temp. 180 C przez ~30 minut aż zmiękną, obrać ze skóry. Zmiksować z pozostałymi składnikami na gładką masę. Podawać z pitą. Mieszanka Dukkah 50 g całych migdałów 40 g ziarna sezamowego 25 g nasion kolendry 5 g nasion kminu rzymskiego, 1/2 łyżeczki grubej soli morskiej, 1/4 łyżeczki roztłuczonych ziarenek czarnego pieprzu Przygotowujemy orzechy albo migdały, które zalewamy wrzątkiem. Pozostawiamy na kilka minut, po czym obieramy ze skórki. Następnie rozgrzewamy patelnię, wkładamy migdały i wszystkie nasiona. Cały czas mieszając wszystko prażymy przez 1-2 minuty na niewielkim ogniu ( do zezłocenia się ziarna sezamu ). Wszystko przesypujemy do pojemnika i miksujemy za pomocą blendera. Dodajemy do smaku pieprz i sól. Jajka egipskie z Dukkah 4 jajka, mąka do panierowania olej do głębokiego smażenia 1-2 łyżki mieszanki dukkah kilka małych pomidorków 80 g sera typu feta, 1 łyżka natki pietruszki, 1 czerwona cebula plasterki, 60 ml oliwy z oliwek sok z cytryny lub limonki do smaku, 1 łyżka suszonej lub świeżej mięty sól, pieprz Jajka gotujemy 3 minuty. Po ugotowaniu obieramy jajka ze skorupek. Następnie panierujemy jajka w mące i smażymy w głębokim oleju ( do zezłocenia ). Po usmażeniu obtaczamy jajka w mieszance dukkah. Jajka układamy na sałatce. Fasolka po egipsku 300 g białej fasoli 2 czerwone papryki 2 cebule 1 łyżka tłuszczu sólpieprz curry Fasolkę płuczemy, zalewamy zimną wodą i gotujemy. Po zagotowaniu pozostawiamy na 2 godziny. Następnie gotujemy fasolkę w tej samej wodzie. Paprykę oczyszczamy płuczemy i kroimy w cienkie paseczki. Tak przygotowaną paprykę dodajemy do fasoli w połowie gotowania. Cebulę obieramy, płuczemy, kroimy w kostkę i smażymy (do zeszklenia). Dodajemy cebulę do fasoli razem z przyprawami. czekamy do odparowania wody. Od razu podajemy. Co zamówić i zjeść w restauracji w Hurghadzie Siorba adz: to gęsta zupa z soczewicy. Molohija: to zupa gotowana z juty (w smaku przypomina szpinak). Kebab: to jagnięcina pieczona na rożnie sposoby. Szisz Tałuk: to kebab z kurczaka pieczony na rożnie. Koszeri: to danie z gotowanego makaronu z soczewicą z dodatkiem sosu pomidorowego Kofta: to grillowane mięso na rożnie. Fitiry: to rodzaj pizzy. Makarona: to danie ze smażonego makaronu z mięsem z dodatkiem sosu beszamelowego. Mahszi: to warzywa faszerowane ryżem lub mięsem. Ejsz Baladi: to okrągły, płaski chleb. Tamamyja (Falafel): to kotlety z zielonego bobu. Ful: to pasta z gotowanego bobu. Torszi: to marynowane warzywa. Baklawa: to słodkie, czekoladowe ciasto w miodzie z orzechami. Om Ali: to pudding z orzechami, migdałami i rodzynkami. I przywita nas zapach owoców mango... Myśląc o Egipcie, widzimy piramidy, Sfinxa, Beduinów zaganiających swoje wielbłądy, wspominamy palmy i gorące słońce. Przyciąga nas egzotyka miejsca, wzbudza naszą ciekawość. Czy właśnie ta odmienność sprawia, ze osoby, które w jakiś sposób zetknęły się z Egiptem, chcą do niego wracać ? czy może mamy z Egiptem więcej wspólnego, niż nam się wydaje ? Poznając ten kraj, różnice zaczynają się zacierać. Przestajemy widzieć kulturę, stroje, budynki. Na naszej drodze pojawiają się ludzie, żywe sylwetki i prawdziwe charaktery. Chcemy ich poznać. Żyją tu i teraz, obok nas. mają podobne problemy, poczucie humoru, gesty, a my coraz bardziej ich lubimy i oczami wyobraźni malujemy ich codzienne życie. jacy są naprawdę ? jak wygląda ich dzień od wschodu do zachodu słońca ? Wyobraźnia podsuwa różne obrazy, wędruje, szuka odpowiedzi. Życie beduinów znamy pobieżnie - choćby z folderów biur podróży, prezentujących fakultatywne wycieczki. A jak żyje Egipcjanin mieszkający i pracujący w wielkim mieście ? Pozwólcie, że pomogę Wam w tej wędrówce wyobraźni i zaproszę Was do pewnego aleksandryjskiego mieszkania, w którym żyje muzułmańska rodzina, należąca do tej warstwy egipskiego społeczeństwa, którą mogę określić jako klasę średnią. Żeby dostać się do jednego z niepozornych wieżowców dzielnicy Sidi Biszr, musimy pokonać kilka alexandryjskich ulic. zaczynając wyprawę od głównego dworca autobusowego, zahaczamy o najdłuższą drogę, ciągnącą się przez cała Alexandrię, wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, z której podziwiać możemy morskie fale, łączące piękno kryształowego błękitu z siłą intensywnego turkusu. Mijają nas charakterystyczne czarno żółte taksówki (stare rosyjskie łady). Jedziemy i trąbimy. Dźwięk klaksonu jest obowiązkowy. Każdy porządny egipski kierowca musi wcisnąć klakson przynajmniej kilka razy podczas jazdy samochodem. To znak przynależności do zmotoryzowanej społeczności Egiptu. Jedziemy - więc jesteśmy jej częścią, trąbimy - więc jesteśmy żywym elementem tej rwącej rzeki samochodów. Jak krew tętni w żyłach, tak my trąbimy na ulicach Alexandrii, dając wyraz swojemu zadowoleniu, bądź zirytowaniu. Szukając parkingu, zatrzymujemy się w okolicy najbliższego meczetu. To tutaj woła nas "pan parkingowy". Sam sobie tę funkcję przydzielił i pełni ją niezawodnie od lat. On wskazuje miejsce, on rządzi ulicą, on pobiera opłatę (bakszysz), on dba o wszystko i nikomu nic do tego - wywiązuje się z zadania świetnie, więc nikt mu nie przeszkadza. Dla nas to dogodne miejsce, mamy kilka kroków do domu, wystarczy przejść na drugą stronę ulicy. Dziękujemy panu, wręczając mu kilka funtów egipskich. Przy wejściu do wieżowca wita nas portier. Uśmiecha się, pyta o samopoczucie, chwali pogodę i życzy miłego dnia. Wsiadamy do windy. najpierw trzeba zamknąć drzwi, potem zasunąć specjalną ochronną kratę i wcisnąć numer piętra. W naszym wypadku będzie to siódme piętro. Winda rusza, suniemy w górę. jest mała i czysta, jednak widać, że najlepsze lata ma juz za sobą. Podróż trwa krótko. Wysiadamy. na piętrze znajduje się troje drzwi. My udamy się do tych przy oknie po prawej stronie. Mieszkanie wita nas intensywnym zapachem owoców mango. Drzwi wejściowe prowadzą prosto do wielkiego pokoju, w którym spokojnie możemy wydzielić trzy części: jadalnię, pokój telewizyjny, salon. Pokój nie ma ścianek działowych, ale sposób urządzenia kolejnych części świadczy o ich przeznaczeniu. W pierwszej części, najdalej położonej w stosunku do drzwi wejściowych, znajduje się duży stół z krzesłami i kredens z ogromnym lustrem. Tutaj będziemy jeść posiłki i to tutaj stoi wielka misa z owocami mango. W drugiej i zarazem środkowej części pokoju stoi coś w rodzaju meblościanki i z telewizorem, ławą i trzema ozdobnymi sofami - tutaj wszyscy domownicy oglądają telewizję. Trzecia część pokoju, najbliższa drzwi wejściowych, to miejsce, gdzie na wygodnej kanapie, albo w fotelu można usiąść, porozmawiać, obejrzeć portret ślubny pani i pana domu oraz powoli włączyć się w rytm dnia. W całym mieszkaniu widzimy śnieżnobiałe ściany - nieodzowny element większości egipskich domów. Wiszą na nich obrazy z sentencjami pisanymi w języku arabskim, pochodzącymi z Koranu, świętej księgi islamu. Okna, z otwartymi okiennicami i ozdobnie upiętymi zasłonami, prezentują widok na miasto. Wielki trzyczęściowy pokój jest sercem tego mieszkania i prowadzi do pozostałych pomieszczeń: nowocześnie urządzonej kuchni i dwóch łazienek, sypialni oraz pokoju dziecięcego. Zarówno sypialnia, jak i pokój dziecięcy mają balkony. Dzięki nim podziwiamy okolicę - od pobliskiego meczetu, po wyłaniające się zza wieżowców fale Morza Śródziemnego. Gospodarze zapraszają nas na obiad. Pani domu rozstawia już półmiski i talerze, pan domu jej pomaga. Uwagę przyciąga masywny ciemnobrązowy, drewniany stół, przepięknie rzeźbiony. Krzesła zrobione są w tym samym stylu. Na stole widzimy już, miedzy innymi gorący i chrupiący falafel (kuleczki z ciecierzycy), zielona zupę malahiję, kilka rodzajów drobiowego mięsa, ryż, sosy w miseczkach i chlebek aisz baladi. Po długiej podróży chętnie skorzystamy z zaproszenia. Chociaż ten dom wydaje się inny niż znane Wam polskie mieszkania, po kilku minutach pobytu tam, poczujecie się jak u siebie. Atmosferę życzliwości wytwarzają domownicy. jedząc nieznane Wam potrawy - niejednokrotnie bardzo słone i tłuste, rozmawiając z domownikami w języku innym niż polski, paradoksalnie zaczniecie zapominać że jesteście w obcym kraju, Jesteście wśród "swoich". W dobrym guście jest wstać od stołu dopiero wtedy, gdy wszystkie półmiski opróżnimy. Nie jest to takie proste, nawet, jeśli wcześniej byliśmy bardzo głodni. Stół ugina się od jedzenia, a pochłoniecie wszystkich potraw wydaje się być niewykonalne. W Egipcie mówi się, ze kiedy gościmy kogoś w naszym domu i żywimy go swoim jedzeniem, on staje się dla nas członkiem rodziny. Im więcej jedzenia, tym jedzenie trwa dłużej, a my stajemy się sobie bliżsi. Po skończonym posiłku czas na długie rozmowy o wszystkim i o niczym. Najlepiej rozmawia się na jednym z balkonów, gdzie siedząc wygodnie na dywanie wśród miękkich poduszek, możemy delektować się ciepłem zachodzącego słońca i popijać słodką herbatę z hibiskusa. czas zatrzymuje się, a my trwamy w jedności. Nie ma Polski, nie ma Egiptu - jest jeden świat, bez granic, bez polityki, bez uprzedzeń. Świat bogaty w różnorodność i podobieństwa. Z zadumy wyrywa nas głos muezina, który wzywa muzułmanów na modlitwę. Słychać go wyraźnie. Głos echem odbija się od ścian. Nasz gospodarz przeprasza nas, udaje się do łazienki, żeby rytualnie umyć ciało i przygotować się do modlitwy. Następnie w sypialni rozkłada sadżdżadę - dywanik modlitewny, skierowany w stronę Mekki i zaczyna modlitwę. czekamy. Z balkonu obserwujemy meczet, przechodniów, wszechobecne taksówki. Zastanawiamy się nad tym wszystkim, co nas dzieli i co nas łączy. Dochodzimy do wniosku, że łączy nas jedna idea: pozostać przyjaciółmi, bez względu na różnice, które nas dzielą. Nasz gospodarz wraca, uśmiecha się szczerze. On chyba pomyślał o tym samym... Czas mija nieubłaganie szybko, wizyta dobiega końca. Pozostaną w nas wspomnienia o zapachu owoców mango, które scementują międzynarodową więź i pogłębią wzajemny szacunek, odrzucając stereotypy. Egipt to nie tylko słońce, plaże, palmy i ciepłe morze. To przede wszystkim ludzie, których się nie zapomina. Tekst: Iga Izabela Elsaid, Egipt Exclusive Egipskie słodycze Egipskie słodycze należą do jednych z najsmaczniejszych, najbadziej starannie przygotowanych i pięknie wyglądających na świecie. To oddzielna gałąź kuchni tego kraju. Niektórzy mówią, że najważniejsza. W całej Hurghadzie znajdziemy kilkaset miejsc, w których możemy kosztować wyrobów egipskich cukierników. W każdym hotelu zatrudniony jest mistrz cukiernictwa, który codziennie przygotowuje nowe słodkie bułeczki, ciasta, ciastka, wypieki, desery i słodycze. Co istotne dla wszystkich łasuchów, we wszystkich hotelach do każdego posiłku Egipcjanie serwują wyroby cukiernicze. Na pierwszy rzut oka wyglądają one na bardzo słodkie, ale gwarantujemy - wystarczy spróbować by w większości przypadków przekonać się że tak nie jest. Należy pamietać, iż w tym gorącym klimacie jedzenie słodyczy, czyli dostarczanie do organizmu cukrów, białka itp. jest bardzo wskazane, a nawet zalecane. Nie dziwmy się więc, gdy podczas śniadani zobaczymy specjalne stoły, gdzie znajdziemy ciastka, budynie, kremy, czy placki. Bardzo często (przy wyjazdach all inclusive) także w trakcie dnia proponowane są nam wyroby cukiernicze. Z kawą, lub herbatą smakują znakomicie i dostarczają nam niezbędnej energii, którą gubimy leżąc na plaży. Egipcjanie sami jedzą z samego rana słodycze. To one w najszybszy i najprostszy sposób dostarczają niezbędnej energii na wyczerpujące upałem dni. Oto najbardziej popularne wyroby cukiernicze w Egipcie: Umm Ali to deser z chleba pita namoczonego w gorącym mleku podawany na ciepło z dodatkiem rodzynek, orzechów, kokosa i śmietany. Roz bi-laban to pudding ryżowy, przybrany drobno siekanymi migdałami i orzeszkami pistacjowymi. Mahallabija to krem z mleka, zagęszczony krochmalem lub mielonym ryżem, z dodatkiem posiekanych migdałów lub wiórków kokosowych. Basbusa to ciastko z kaszki manny nasączone miodem, posypane orzechami, Baklawa to strudel z miodem, migdałami i orzechami, polany syropem z kwiatów pomarańczy. Kunafa to ciasto nadziewane gęstą śmietaną, serem ricotta lub kremem i orzechami. Fatir to bliny nadziewane różnościami np. morelami, jajkami na słodko orzeszkami. Sahlab to mleczny napój zagęszczony zmieloną bulwą orchidei, z siekanymi migdałami, orzechami i cynamonem. Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/3 Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/3 Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/4

Egipt oczyma Piotra Ibrahima Kalwasa, pisarza, muzułmanina, który mieszka w Aleksandrii Piotr Ibrahim Kalwas - 居住在埃及的波兰人 我对年轻人在手机上的内容感到震惊。我遇到了一个听卢托斯瓦夫斯基的埃及人。 反过来，年轻的埃及死亡金属商对 Nergal 了如指掌：关于他的生活、音乐会、绑架圣经。你见过埃及女权主义者的所作所为吗？他们在自己的个人资料上发布了一张照片，照片上两名妇女坐在 ISIS 旗帜上，上面绣着一个国王。面纱中的一个人倒立着，中指朝上，捶打着一堆。 2008 年，Piotr Ibrahim Kalwas 与他的妻子和儿子 Hasan 一起离开波兰，定居在埃及的亚历山大港。他在穆巴拉克的统治、阿拉伯之春、原教旨主义者和塞西的统治中幸存下来。他开始为“Duży Format”等撰写报告文学关于女孩的割礼，无神论者和极端保守主义者或血腥的仪式屠杀。他无法想象没有这个国家的生活，他说这是对更好和更坏的爱。 我决定去亚历山大，看看革命后的埃及是什么样子。 - 埃及安全吗？ 革命浪潮已经过去，又安全了。 - 两周前，当我到达开罗时，两名警察在我的街区前被枪杀。一天后，从开罗到亚历山大的火车上发生了炸弹爆炸，我今天是乘火车到达的。 你说的是革命之后实际发生的政治暴力。西奈半岛有圣战分子，这是一个无法无天的地区。开罗的军队和警察遭到袭击。但所谓的街头常见的犯罪率很低。我们从来没有遇到过任何问题。在这方面，埃及是安全的，尽管它比以前更糟，因为警察在革命后崩溃了。 - 6 多年前，您搬到亚历山大港，因为正如您所说，波兰是一个粗鲁、粗俗、啤酒暴民和媒体色情污秽的国家。然而，4年后，你对“安全和完美的埃及”的态度变成了一个非常挑剔的态度，从你的报告中可以看出，你提出了这样的话题：无神论、切除小女孩的阴蒂、宗教歧视、极端保守的萨拉菲派骚扰学生或血腥屠杀动物的仪式。什么时候突破？ 我确实曾经诅咒过一次波兰。我夸大了。现在它发生了一些变化，因为波兰发生了变化。但我在很多方面仍然对波兰人持负面看法。 革命发生在革命时期。革命让我大开眼界，因为表面上的和平状态已经崩溃。当我们来到亚历山大港时，我们在穆巴拉克的统治下生活了 2.5 年。那个国家当时被冻结了，什么也没发生，没有人大声谈论割礼，没有人发表任何东西。令人难以置信的是，街道如此安静。当革命开始时，一切都放下了。首先是混乱，然后是开放。幸运的是，叙利亚或利比亚没有变成这里。权力由原教旨主义穆斯林兄弟会接管，然后是塞西将军。 - 在你的一篇文章中，这位年轻的埃及人说，他们中的大多数人不想要穆斯林兄弟会提出的宗教国家，也不接受西方民主及其不受约束的自由主义、裸体、无神论和有争议的艺术。那么还有其他“第三条路”吗？ 埃及人仍在寻找这种“第三条路”，但它并不存在。看看最近的事态发展。 2011年革命开始时，一位埃及记者说，五千年来埃及第一次有机会实现民主。但民主不仅不在宪法中，也不在人民中。没有民主的、公民的思想。埃及人无法想象自己决定，一个天意的人一直统治着这里，他是社会的领导者。革命是动物从笼子里跳出来的机制。埃及人从专制制度中跳入自由，不知道如何处理它。 - 一年后，第一个自由民主的发生了 总统选举。 是的。然后人们选择了穆斯林兄弟会，埃及的伊斯兰化开始了。在他们统治期间，酒类商店被关闭。 98% 的埃及人宣称他们从未喝过酒，汽车继续开往 Drinkies。在酒吧里，他们喝不含酒精的啤酒，但随身携带小瓶酒。他们买了一罐可乐，喝醉了，倒了瓶子里的东西。周末过后，整条街上到处都是廉价的茴香酒和斯特拉罐头。兄弟们做到了。受贿的萨拉菲派（穆斯林假设伊斯兰教通过回归其原始来源，即所谓的“祖先的宗教”——编者注来复兴）的贿赂袭击了商店，打破了窗户并砸碎了酒瓶。兄弟俩说这是“人们自发的运动”。他们开始在红海建造第一家仅限穆斯林入住的酒店：没有比基尼，也没有酒。他们想让女性割礼合法化，2007 年被罢免总统的妻子苏珊娜·穆巴拉克禁止。割礼本应花费 5 英镑，也就是…… 2 兹罗提多一点。对穆尔西的愤怒是无法理解的，人们恨他胜过恨穆巴拉克。半百万埃及人走上街头推翻了他。 - 现在你可以看到他们正在慢慢回归专制统治者。 是的，这是正确的选择，因为军队没有其他办法不统治这里。 2013年政变后，思思掌权。欧洲人不相信埃及人可以选择另一位将军——一个暴君，但正如您了解当地的实际情况，您知道没有其他选择，否则就会发生混乱。第二个利比亚。专政铭刻在埃及和这些人民身上，军队是安全与稳定的保障。 - 思思如何应对这个后革命现实？ 他在世俗国家的支持者和伊斯兰主义者之间奉行微妙的胡萝卜加大棒政策。他认为穆斯林兄弟会是一个恐怖组织，并逮捕了其成员。矛盾的是，出于恐惧而支持塞西的激进得多的萨拉菲组织却受到了政府的青睐。但在 5 年内，他们都可以入狱。专政是一种妄想，迟早总是以可怕的堕落而告终，然后被压制的东西出来了。 他会说实话 - 埃及发生了什么？革命后社会发生了怎样的变化？ 艺术界和艺术界蓬勃发展。年轻人，无法在政治中实现自我，害怕迫害和监视，在艺术中实现自我：在舞蹈、戏剧、音乐和文学中。它是一种表达的表现，也是一种情绪的释放。 我对年轻人在手机上的内容感到震惊。我遇到了一个听卢托斯瓦夫斯基的埃及人。反过来，年轻的埃及死亡金属器知道关于 Nergal 的一切：关于他的生活、音乐会、绑架圣经等。 他们有多少来自以色列的音乐！在聊天中与年轻的以色列人有多少联系。埃及人每天都会说以色列是巴勒斯坦人的渣滓、土匪和凶手。在媒体上，以色列下地狱。但当与上流社会的人交谈时，人们会感到嫉妒，因为他们旁边有一个富裕的国家，在特拉维夫有酒吧和夜生活。只有他们害怕彼此谈论它。这是重复的另一部分。这就是为什么这个世界如此迷人。不断深入埃及性和伊斯兰教的核心是非常了不起的。 - 年轻的埃及人越来越大胆地表达自己的观点，越来越多的女权主义者或无神论者发言。他们不怕后果吗？ 最近，两个年轻人组织了一个名为“开罗的蜘蛛侠”。其中一个伪装成蜘蛛侠，挂在屠夫的屠宰场旁边或清真寺的最顶端，在月牙旁边，手指显示着撒旦的标志，蜘蛛侠也在清真寺里祈祷。甚至我都不敢在我的个人资料上发布它。这个男孩的脸和名字在媒体上随处可见，记者采访他，他并不害怕。 你见过埃及女权主义者的所作所为吗？他们在自己的个人资料上发布了一张照片，照片上两名妇女坐在 ISIS 旗帜上，上面绣着一个 shah，这是一种早期阿拉伯字母风格的信仰宣言。一个在面纱中，中指向上转身（竖起的一根手指是 ISIS 的标志，意味着一位上帝）并敲打桩。而另一个赤身裸体地蹲在她身边，她的经血在滴落。即使是出于对国王的尊重，即使是欧洲人也不会这样做。 - 为什么要提出如此明确的反对意见？ 这些国家站在任何人都无法阻挡的传统主义和现代主义的边缘。现代性的加速并没有绕过穆斯林国家。它可以像原教旨主义者一样被扣留，但伊斯兰教不会保持这种状态。原教旨主义者拒绝他们不理解和害怕的现代性。他们担心永久性和连续性会被破坏，那么取而代之的是什么？可能是来自西方的邪恶，裸体女人，伪装成女人的男孩，异装癖，毒品，酗酒，所有这些疾病。即使在独立媒体中，也没有提及康奇塔香肠。但这是人类生命的进化。你能想象一千年后，人会被石头砸死，贼会被砍断或鞭打吗？ - 但是，没有任何变化的迹象，因为 30% 的埃及人无法读写。 这些人并不生活在知识分子的氛围中。没有人有书。在亚历山大的书店里，只有宗教文学或食谱。开罗稍微好一点。 读书对他们来说是浪费时间。 6年来，我在街上没见过醉汉，也没见过一个人看书。最近，一个邻居想用电话，她来找我们，走进我们放书的客厅，有将近两千本。见状，她差点晕过去。这一切是为了什么？ 一位朋友进入这个房间祈祷时也问了同样的问题：你读过这一切吗？他很反感。他在酋长讲话的电视机前坐下说：这位酋长的五分钟比你所有的书都值钱。 被诅咒的圈子 - 公众对女性包皮环切术的愤慨也在增长——切割阴蒂和缝合阴道，你在“女性的地狱”报告中描述了这种做法。 统计数据显示，超过 95% 的埃及妇女受到虐待。你在街上根本看不到它，因为它是一种不同的文化——被关在家里。在日常生活中，埃及人热情好客，但并不开明。几个世纪以来，它一直是内在的文化：他们在家里展示了一些不同的东西，为他们的家人、朋友和外国人展示了一些不同的东西。你在街上的某个地方见过一个拿着香烟的女人吗？不？确切地。他们只能在家里或阳台上吸烟。我住在中产阶级街区，每天都在处理它。在家里发生的事情是完全不同的故事。 - 它的意思是？发生了什么？ 有很多针对妇女和儿童的暴力行为。尽管他们似乎每天都很开心。有包办婚姻和童贞测试——母亲、祖母或阿姨检查女孩是否有处女膜。一切都发生在百叶窗后面，在手册中。你看到了公寓是如何建造的。前面是一个大休息室，在走廊更远的地方，在尽头是卧室：全是黑暗的，窗户通向建筑物内部，通向手工业。在那里，衣服被挂起来，垃圾被扔掉。在这些手册中，您可以听到整个埃及的声音：古兰经、婚礼、歌曲、笑声，还有可怕的醉酒争吵、殴打、咒骂、尖叫声。在外面，不知道谁在大喊大叫，谁疯了或喝醉了，谁在打他的妻子。早上每个人都去电梯，那里都是“萨拉姆”（Salam alejkum - 阿拉伯问候之一 - 社论）。 此外，婚外性行为也很普遍。 - 有谈过吗？ 困难重重，但我从我的朋友那里提取了这些信息。避孕套可以在任何药店购买。我有一个朋友，她总是穿着黑色面纱，经营两家药店，那里有很多避孕套，但当然仅限于我的丈夫和妻子。伊斯兰教不禁止使用避孕套。尽管价格昂贵，但除了早期堕胎之外，所有的避孕药都可以买到。 - 他们什么都用？ 全部。但是保持童贞是有问题的。因为好妻子必须有处女膜。有钱的女人骑 到欧洲 并放入一个新的。我越来越多地听到在埃及也设立了这样的办事处。因此，肛交被普遍接受，尤其是在年轻人中。我的妻子 买卫生棉条有问题，只有卫生巾。一位朋友向我解释说，女性害怕卫生棉条会刺穿她们的膜。 Urfi（临时婚姻）婚姻在青少年中很流行。他们想发生性关系，而你只能结婚。所以他们写下了一份没有法律价值的合同。但他们还是想把它写下来，因为当“年轻”变蓝的时候，女孩只剩下一张纸，没有胶卷，她有一张证明，她没有放手，而是有一个未婚夫。 埃及人对此感到非常惭愧。曾经是可以隐藏的，但在当今全球化的互联网时代，什么都掩盖不了。 - 他们感到羞耻，但他们对此有什么作为吗？ 他们不可以。他们无法摆脱世代相传的传统主义恶性循环。在这里它有效，重复是正常的。离婚的迪娜曾经住在我顶楼的公寓里，一身黑色面纱。她抚养了两个孩子。通常，当她从 16 楼下来时，我会在 8 楼加入。然后她发现了面纱，我们聊了起来。她在波士顿学习哲学，英语非常好。她问我是否已经读过柏拉图或康德的著作。电梯开得很慢，我们聊了十几句。当我们离开时，她戴上了面纱，不再认识我了。 在这里，敬虔的面具一直被戴上。许多事情对不信的人或陌生人是隐藏的。因为一切新事物都是不确定的。这是由于传统主义 - 依附于基于宗教的保守价值观。只要伊斯兰教存在于那个版本中，即在阿拉伯语解释中，什么都不会改变。 - 落后是因为宗教？ 是的，而且听起来很残酷。我很小心不要在这里说。但这不是关于伊斯兰教本身，而是关于伊斯兰教的传统主义解释，这种解释在整个伊斯兰世界都有效，并且与阿拉伯人有关。这种宗教传统主义是关闭现代化、新奇、智力发展和学习的大门的钥匙。这是一个前现代、传统主义的世界。电视上的酋长们说的和他们的祖先在 200 或 500 年前所说的一样。埃及人到处玩古兰经，把自己震聋了。祷告 它无处不在：出租车、商店、街道上。除了伊斯兰教是世界上最保守的宗教之外，它还是发展最快的宗教。 7 年前我们来的时候，埃及有 8000 万人，现在已经快 90 人了。疯狂。 - 这是你想居住的国家吗？ 我爱埃及，我爱它。这是对更好和更坏的爱。我无法想象没有这个国家我的生活。此外，一切都很便宜。我们有一个 160 平方米的公寓，我们每月支付 120 兹罗提来维护整个公寓——这里没有租金。我们已经习惯了。这座城市令人着迷，生活令人着迷。还有什么美味的食物！所有的蔬菜和水果都是真实的，我们是素食主义者。一到华沙，我就疯了。我到处都能听到阿赞（祈祷 - 编者注），埃及街道、商人、小贩、公共汽车的声音。没有它我活不下去。 资料来源：pdf.edu.pl，Katarzyna Zając Popieraliśmy przez lata krwawych dyktatorów dla ropy i świętego spokoju. To była krótkowzroczna polityka. Teraz mamy brodate demony, ziejące nienawiścią na niespotykaną wręcz - od czasów inkwizycji - skalę, i setki tysięcy imigrantów - mówi Piotr Ibrahim Kalwas, Polak i muzułmanin, pisarz i dziennikarz, który siedem lat temu przeprowadził się z rodziną do Egiptu. Nowej ojczyźnie poświęcił zbiór reportaży "Egipt: Haram Halal". Wyłania się z nich obraz kraju istniejącego w nieustannym napięciu między "halal", czyli tym, co zgodne z religią, a "haram" - tym, co zabronione. Kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy siedem lat temu, właśnie sprzedawałeś mieszkanie, by zrealizować swój wielki plan życiowego przewrotu: przeprowadzki wraz z całą rodziną do Egiptu. Pamiętam, jak mnie to zaintrygowało, pomyślałam, że to nie jest typowy kierunek emigracji... - Zdziwiłabyś się, jak wielu Polaków osiedla się w Egipcie. Oczywiście większość z nich kupuje mieszkanie w Hurgadzie czy Dahabie i dojeżdża tam regularnie, traktując je jak „daczę”, tyle że osiągalną czarterem. Ale są też ludzie, zwłaszcza starsi, którzy mieszkają w Egipcie na stałe, wygrzewają się. Nawet za średnią polską emeryturę dobrze się tam żyje. A mieszkania są śmiesznie tanie - około 1000 złotych za metr. Ty nie wyjechałeś jednak „grzać kości”. Wybrałeś nie turystyczny Dahab, ale Aleksandrię, miasto prowincjonalne, chociaż ze wspaniałą wielokulturową przeszłością. Jaki był powód? Bo przeszedłeś na islam? Bo chciałeś zacząć nowe życie? Bo Polska cię wkurzyła? - Trochę mnie Polska wkurzyła i nadal mnie wkurza pod wieloma względami. Z książki wynika, że Egipt też cię wkurza. - Tak, ja będę wszędzie narzekał. (śmiech) Muzułmanin, ale „prawdziwy Polak”? - Czy ja wiem... Choćby sytuacja sprzed chwili. Siedzimy sobie w tej kulturalnej warszawskiej kawiarnioksięgarni, a obok przy stoliku dwie młode dziewczyny klną jak szewc i nawet się nie opierdzielają, że dziecko słucha! To mnie wkurza! Jednym z powodów wyjazdu było właśnie to, że przeszkadzało mi polskie chamstwo codzienne. I to podtrzymuję. W Egipcie nie ma chamstwa? - Tak, chciałbym to podkreślić - w Egipcie na co dzień spotyka się znacznie mniej chamstwa. Są ludzie prymitywni czy prości, bywa brudno, krzywo, wyłączają prąd albo wodę, hałas jest straszny - 70 proc. Egipcjan ma uszkodzony słuch, ale nie ma tam takiego chamstwa. Są inne okropne rzeczy, które opisałem. Natomiast przeciętny Egipcjanin jest niezwykle miłym (choć bynajmniej nie otwartym, bo chowa swój świat przed cudzoziemcem) człowiekiem. Na ulicy, na której mieszkamy, jesteśmy absolutnie bezpieczni, inni też. Paradoksalnie to się bierze stąd, że wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą. Typowe Południe. Są dwie strony tej wspólnotowości czy plemienności: obserwują cię, nie pozwalają przekraczać ustalonych granic, ale jednocześnie, jeśli dzieje ci się coś złego, jesteś chroniony. Nie ma tam indywidualizmu, ale nie ma też samotności. Dla nas, Europejczyków - co opisuję w książce - jest to trochę męczące, bo my musimy być czasem sami. Moja rodzina na pewno. Bo samotność to książki, muzyka, myślenie. To cisza. Natomiast tam ludzie tego nie potrzebują. Są razem cały czas, pomagają sobie. Jest okropna bieda, ale nikt nie chodzi głodny, nawet ten najuboższy. Nikt nie umiera z głodu na ulicy, jak to widziałem w Indiach. A inne powody wyjazdu? Wybór islamu jako „swojej” religii? - Islam też był powodem, ale w tym wypadku...Może nie tyle się zawiodłem, co zobaczyłem, jak wygląda prawdziwe oblicze tradycjonalizmu islamskiego w wydaniu arabskim. I tutaj stałem się bardzo, bardzo krytyczny. Choć wciąż znajduję tam wiele fajnych rzeczy, ale jednak trudno jest żyć rodzinie muzułmańskich indywidualistów, bo za taką się mamy, w islamie arabskim. To dlaczego Egipt i Aleksandria? - Dlatego że było tam bezpiecznie - któż by przewidział, że wybuchnie rewolucja? Także dlatego, że to kraj z drugim językiem angielskim, nie francuskim, jak Maroko czy Tunezja, a my nie znamy francuskiego za dobrze. Dlatego że łatwość dojazdu, niezliczone tanie czartery. I tanie życie - za niewielkie pieniądze kupiliśmy ogromne mieszkanie. Do tego bardzo dobra szkoła anglojęzyczna dla dziecka, którą mieliśmy już poleconą, też dużo tańsza niż podobne placówki w Polsce. Koszty życia czterokrotnie niższe niż w Polsce i przyjemny klimat oczywiście. To wszystko złożyło się na decyzję o wyjeździe. Nie żałujemy. Egipt stał się źródłem mojej pracy, moją inspiracją. I teraz bez tego Egiptu nie mogę żyć. Nie jest to jednak proste uczucie miłości, jak już powiedzieliśmy. Tak jak w tytule: „Egipt: Haram Halal”, który rozpięty jest między dwoma ekstremami - tym, co dozwolone: halal, i niedozwolone: haram. Cała ta książka jest pełna pasji, ciągle powtarzasz, że jednocześnie kochasz ten kraj i go nienawidzisz, nie możesz bez niego żyć i nieustannie cię on frustruje. To jak to jest? - Frustruje mnie, jak tam jestem, ale kiedy wyjadę, natychmiast zaczynam tęsknić. A za Polską tęsknisz, będąc tam? - Nie. Bardzo dobrze się czuję, kiedy tu przyjeżdżam, jak teraz, na krótko. Wtedy jest super. Może więcej oglądam tam starych polskich filmów, które są moją namiętnością od zawsze, a także stare kroniki z czasów PRL-u. Zapewne wyjedziemy z Egiptu za kilka lat, bo chcemy, żeby nasz syn Hasan, w tej chwili 12-letni, studiował w Europie. W Egipcie musielibyśmy płacić za studia jako cudzoziemcy, a poziom uczelni jest tam niski. Ale nawet wtedy będziemy się starali zachować mieszkanie w Egipcie, żeby tam wracać. Ja, podobnie jak moja żona, lubię takie krążenie: tu mieć mieszkanie, tam kącik, jeszcze gdzie indziej rodzinę do odwiedzania, i przemieszczać się pomiędzy tymi punktami. Jeżeli będę miał trzy ojczyzny, czyli Egipt, Polskę i trzeci kraj, który mamy już na oku, to będzie dla mnie całkiem OK. Syn mówi w trzech językach i jeszcze uczy się czwartego. Jest otwarty na religie, kuchnie, cywilizacje, i to jest świetne! Tego właśnie szukałeś, opuszczając Polskę? - Tak. Ja tak zawsze żyłem. Kosmopolitycznie. Uwielbiam to. Ale otoczenie, w którym żyjesz teraz i które opisujesz w książce, nie jest specjalnie kosmopolityczne i otwarte. Śmiem twierdzić, że wręcz przeciwnie. Równie dobrze można było zostać tutaj i tu szukać tego kosmopolityzmu. - To prawda, że Egipt, islam arabski w ogóle, to świat zamknięty. Ale dla mnie to źródło nieustającej inspiracji, kopalnia tematów do artykułów, do książek. Gdybyśmy mieszkali w jakimś kraju europejskim, nie byłoby specjalnie o czym pisać. A w Egipcie cały czas coś zaskakującego się dzieje. Siedem lat tam mieszkam i nadal go nie znam. Niektóre rzeczy są już dla mnie oczywiste, ale zakładam, że pod wieloma względami mogę się mylić. Mimo że nam, Polakom, ten Egipt turystyczny wydaje się tak bliski, to jednak prawdziwy Egipt dla wszystkich ludzi zainteresowanych głębiej innymi kulturami jest wciąż ziemią nieznaną. Mówisz, że po przyjeździe rozczarowałeś się tamtejszą wersją islamu. Czym konkretnie? - Tym, że islam arabski absolutnie nie jest moim islamem. O tym musiałem się przekonać tam. Jesteś więc odszczepieńcem? - Niejedynym. Tych odszczepieńców trochę jest, opisuję niektórych w książce. To Egipcjanie niepogodzeni ze swoim krajem, jak np. przywoływany przeze mnie profesor A. Żyjąc w Egipcie, wykształciłem w sobie czynnik obronny wobec tego tradycjonalizmu arabskiego. Schowałem się do środka ze swoim islamem i jest to teraz dla mnie bardzo, bardzo indywidualna, prywatna przestrzeń religii. Nie mogę należeć do kolektywnego plemienia, w tym wypadku wspólnoty muzułmańskiej. Jest wielu Polaków, którzy przenieśli się do krajów arabskich i zapuścili brody, są też Polki w nikabach, dla których europejska kultura już nie istnieje - odcięli się. Dla mnie to niemożliwe. Ja jestem wychowany na polskich książkach, polskich filmach, na europejskiej kulturze i mój islam musi być czymś innym niż ten w wydaniu kolektywnym, arabskim. To kim tam jesteś? Obcy czy swój? - Zawsze jestem swój (śmiech). W tym znaczeniu, że nawet jak mieszkałem w Polsce, miałem swoją malutką grupkę znajomych - 4, 5 osób, i zawsze lubiłem żyć w samotności. Podobnie moja żona. Nie jestem tam obcy, ale traktują mnie trochę jak dziwaka. Generalnie cudzoziemcy są inaczej traktowani. Wam wolno posprzątać śmieci rozkładające się tygodniami na chodniku przed apartamentowcem i wydające okropny odór, a dla Egipcjanina to wykluczone. Nie pozwoli sobie na to, choćby mdlał od smrodu, tak? - Właśnie. Krytykuję tę kulturę, ale szanuję ją. W takim sensie, że nie narzucam się tym ludziom z moim punktem widzenia. Jedynie w prywatnych rozmowach i kontaktach. Nie mówię im: jesteście głupi, nie dorośliście do cywilizacji. Także z powodów bezpieczeństwa - nie chcę się nikomu bezpośrednio narażać. Żyjemy tam z żoną bardzo prywatnym życiem. Mamy małe grono znajomych, Hasan ma swoich kolegów ze szkoły, ale tak samo żyliśmy w Polsce. W swojej bańce. I tak jest dobrze. Czytając twoje reportaże, odnoszę wrażenie, że wcielasz się w rolę prowokatora, zmuszasz ludzi do konfrontacji z rzeczami, o których nie chcą mówić. Doprowadzasz ich czasem wręcz do płaczu! - No tak, bo to są ludzie tak przyzwyczajeni - nie tylko w Egipcie, w ogóle ludzie Orientu - do zatajania, ukrywania swoich poglądów, swojego życia przed cudzoziemcami, że aby coś z nich wyciągnąć, trzeba ich trochę forsować, prowokować. Czasami nawet poddać mocnej krytyce. Zdenerwować. Oczywiście zawsze wiem, kogo mogę tak potraktować. W Egipcie często co innego mówi się cudzoziemcom, a co innego zachowuje się dla swojej rodziny czy wspólnoty. Jest to rodzaj zakłamania, hipokryzji, ale to trwa od wieków. To krycie się przed tymi „innymi” ze swoimi zwyczajami, które cudzoziemcy mogą odbierać jako wady czy objawy barbarzyństwa. Jak obrzezanie kobiet. Poświęciłeś temu tematowi jeden z najbardziej poruszających tekstów w swojej książce. Obrzezanie oficjalnie jest w Egipcie zakazane, a tymczasem ponad 90 procent kobiet jest tam obrzezanych, często w strasznych warunkach. Cierpią męki psychiczne i fizyczne. Matki robią to córkom. Także w rodzinach postępowych, niespecjalnie religijnych. - Taka jest straszliwa siła tradycjonalizmu. Jeszcze paręnaście lat temu to wszystko było do ukrycia. Kto o tym mówił w Europie? Nawet dziś 90 procent ludzi, z którymi o tym chciałem rozmawiać, odmówiło mi. Kobiety i mężczyźni. Ci, co mówią, to są zupełne wyjątki, większość w ogóle nie chciała o tym słyszeć. Najbardziej wstrząsające jest ostatnie zdanie, kiedy twoja rozmówczyni mówi: „Pomóżcie nam ”. Pomyślałam, że gdybym mieszkała w Egipcie, tobym wtedy chyba wyjechała, nie dałabym rady unieść tego cierpienia wokół. - Nie dotyczyłoby cię to zupełnie. W innych kulturach też jest pełno okropieństw, np. ludzie są zafascynowani Indiami, a tam się przecież dzieją rzeczy straszne. To porusza, jeśli się ma empatię, ale nie dotyczy jednak bezpośrednio naszego życia. Nie tak, żeby wyjechać. Zresztą jest tam jeszcze sporo takich trudnych tematów. Niedawno robiłem rozmowę z dwiema Egipcjankami na temat tzw. testów dziewiczych. Bo tam bardzo ważna jest czystość przedmałżeńska. Myślałem, że zwariuję od tego, to było potworne! Nikt nie chciał o tym rozmawiać, tylko te dwie kobiety, nazwijmy je - feministki egipskie, moje znajome, które miały wręcz potrzebę, żeby to z siebie wyrzucić. Poza tym nikt! I cały czas ludziom wydaje się, że to ukryją. A przecież w czasach internetu, telewizji satelitarnej to jest już nie do ukrycia. Kilkanaście lat temu wiedzieli o tym tylko specjaliści. Teraz mówi się o tym na świecie, więc oni się muszą do tego ustosunkować, co jest problemem. Narastanie fundamentalizmu, dżihadyzmu i terroryzmu islamskiego wiąże się również z tym. To rodzaj oporu przed konfrontacją z wypaczeniami własnej tradycji? - Tak, bo świat zaczyna o tym wszystkim wiedzieć, również niektórzy współobywatele zaczynają protestować. Chcą wolności, demokracji. Nie wiedzą jeszcze jakiej, ale chcą. I ten tradycjonalizm, który tam panuje i jest podstawą wszystkiego, zaczyna się sypać. A jeżeli się sypnie, to co ma wypełnić tę pustkę? Świat Zachodu, przynajmniej od renesansu, cały czas się zmienia, jest płynny, a tam wszystko jest stałe. Tak żył ojciec, tak żył dziad, tak wszyscy żeśmy żyli. Niektórzy zaczynają chcieć żyć inaczej, ale jak? Co ma teraz zastąpić nasze codzienne rytuały? Jak to zmienić? Pojawia się lęk. Świat islamu jest rozdarty. Na przykład wielbi popkulturę amerykańską, a jednocześnie gardzi Ameryką, nienawidzi jej... - Kolejki pod ambasadą amerykańską są ogromne, wszędzie widać amerykański sprzęt, słychać muzykę amerykańską, widać amerykańskie ubrania. A z drugiej strony 80 procent ludzi - młodych, starych, każdych - nienawidzi Ameryki. Same sprzeczności! Przecież ponad 80 procent Egipcjan chce w różnej formie wprowadzenia szariatu! Ale ci sami ludzie obalili najpierw jednego dyktatora, a potem znieśli dyktaturę fundamentalistów. Co prawda stawiając na armię, ale była to w tym momencie jedyna siła, która mogła zablokować marsz po władzę Bractwa Muzułmańskiego. Nie do pojęcia! To są takie sprzeczności, które dla mnie czynią ten świat fascynującym. W jednym z reportaży „przebierasz się” za zwykłego turystę i prowadzisz z napotkanym ortodoksyjnym kaznodzieją salafickim dyskusję. Prowokujesz go do opowieści, co jest słuszne, a co nie. Pada tam zdanie, że wizja przyszłości, którą oni reprezentują, już niedługo może być wizją, która będzie dotyczyć nas wszystkich. Rzeczywiście tak myślisz? - To się już staje. Społeczność muzułmańska na Zachodzie rośnie, to nie ulega wątpliwości. W związku z tym rozszerzają się tam środowiska radykalne i w wielu zachodnich krajach są już zauważalną siłą. Nasze dzieci czy wnuki mogą stanąć wobec problemu, że nie będziemy mieli do czynienia z muzułmanami jako zwykłymi obywatelami, ale z ludźmi, którzy będą chcieli wprowadzać swoje porządki, obyczaje. W Anglii mamy już przecież początki sądów szariackich. Dlatego trzeba tę kulturę poznawać, żeby tych ludzi integrować, asymilować, uczyć ich naszych wartości. Nie znaczy to, że muszą tracić swoją tożsamość, ale będąc w Europie, muszą żyć tak, jak wymagają tego podstawy równości, wolności, braterstwa. Ważne, żebyśmy się wzajemnie integrowali - my i oni, bo inaczej będzie coraz więcej gett, coraz więcej wykluczonych. Wspomniałeś o egipskich feministkach. W twoich reportażach pojawiają się właśnie osoby, które wyłamują się z tego tradycjonalistycznego społeczeństwa, buntownicy. Jak młodzi ateiści, którzy myślą o emigracji, jak muzycy deathmetalowi, jak Jasmin - aktywistka walcząca z okrucieństwem rytualnego uboju - czy profesor A., który „od dziecka” był niepogodzony z Egiptem. - Egipt zawsze miał silną grupę intelektualistów, doskonałych pisarzy, filmowców, twórców teatru. W skali tego kraju to co prawda mała grupa, bo to ogromny naród, w tej chwili ok. 90 milionów ludzi, ale działaczy prowolnościowych jest całkiem sporo. Są też maoiści, socjaldemokraci, komuniści - pełen przegląd. Jest to jednak nieporównywalne w skali do krajów europejskich. To jest jakaś nisza nisz. Czy ta nisza się poszerzyła choć trochę po rewolucji arabskiej? - Nie może się zbytnio poszerzać, jeżeli chodzi o swobodę działalności politycznej, bo to ciągle państwo wojskowo-policyjne. Ale bardzo się poszerza np. artystycznie. Jest ogromny wykwit fundacji, teatrów, grup twórczych. Rozwój sztuki jest niebywały po rewolucji, a to jest przecież przejaw ludzkiej niezależności, wewnętrznej wolności. W książce zwracasz uwagę na bardzo silną kastowość tego społeczeństwa - To jeden z objawów tradycjonalizmu społecznego. Tam każdy od razu każdego rozpoznaje, każdy jest gdzieś przypisany. Trochę podobnie było w przedwojennej Polsce - do pewnych knajp nie mógł wejść robotnik, nawet jak się przebrał w garnitur. Do naszego dozorcy w Aleksandrii powinienem się zwracać „ya usta”, czyli coś jak: „człowiecze prosty”, co nie przechodzi mi przez usta. Sąsiedzi mnie oczywiście napominają. Ta kastowość to kolejna rzecz, która wstrzymuje rozwój tego i innych społeczeństw arabskich, opóźnia wejście w demokrację. Podobnie brzmi cytat z Nadżiba Mahfuza, egipskiego pisarza noblisty, który przytaczasz na początku książki, że trzeba przebudować całe społeczeństwo egipskie, żeby demokracja tam była możliwa - Tak. Ale jak to zrobić i kto to ma zrobić - nikt do końca nie wie. Jako tako udało się to w Turcji i teraz po rewolucji islamskiej - w Tunezji. Z punktu widzenia europejskiego Turcja nie jest może jakąś wielką demokracją, ale z punktu widzenia krajów islamskich - jest! Mówisz, że w Tunezji tzw. rewolucja arabska się udała. Czy rzeczywiście? Czy ostatnie tragiczne wydarzenia w tym kraju nie wskazują na coś innego? - Mimo dwóch krwawych zamachów na turystów rewolucja tunezyjska powiodła się lepiej niż egipska, i to m.in. z tego powodu, że Tunezja jest i była krajem o wiele bardziej zorientowanym na Zachód, przede wszystkim na Francję, swojego byłego okupanta. To smutny paradoks: im więcej wpływów kolonialnych w krajach arabskich, tym bardziej społeczeństwo otwarte i większe szanse przynajmniej na podstawy demokracji. Tunezja, tak jak i Turcja przeszły wieloletnie procesy sekularyzacyjne. Te procesy, mimo iż niekiedy dramatyczne i brutalne, otworzyły społeczeństwa obu tych krajów na zachodnią, racjonalną myśl o wiele bardziej niż społeczeństwa innych krajów arabskich, gdzie wpływy zachodnie były słabsze. Ostatnie tragiczne wydarzenia w Tunezji tylko to podkreślają: fundamentaliści i konserwatyści islamscy całego świata arabskiego są przerażeni wizją potencjalnej wolności Tunezji i wprowadzenia tam demokratycznych rządów na wzór znienawidzonego Zachodu. To byłby koszmar dla fundamentalistów oraz początek końca religijnie i obyczajowo opresyjnego społeczeństwa arabskiego, rozciągającego się od Mauretanii po Iran. Podobny mechanizm myślenia widać u rosyjskich polityków despotów obserwujących, jak „ich świat” - Ukraina, Gruzja, kraje bałtyckie - wymyka się im pod kontroli, podążając w kierunku wolności i demokracji. Tunezja, pomimo zamachów, ma ciągle największe szanse bycia pierwszym krajem arabskim, który wyrwie się spod jarzma zabójczego, toksycznego konserwatyzmu islamskiego. I zapewne, właśnie dlatego, jeszcze niejeden raz islamiści tam uderzą. To jest wściekłe wycie ranionego nowoczesnością tradycjonalizmu, który widzi, jak „jego świat” ginie na jego oczach... Co ten ostatni zamach przyniesie Tunezji - jak uważasz? Zatrzyma demokratyzację czy wręcz przeciwnie? W końcu załamanie się turystyki, spowodowane lękiem przed zamachami, uderzy w gospodarkę tego kraju, odbije się na zwykłych ludziach... - Trudno prorokować o przyszłości Tunezji, tak jak trudno prorokować o przyszłości całego świata arabskiego - to kwadratura koła, ale myślę, że nic już nie zatrzyma demokratyzacji tego świata. Arabowie posmakowali wolności. Proces ten jednak będzie długi i bardzo bolesny. Ten świat czeka na swoje oświecenie i na swoją reformację. Wiemy, jak długo te epoki trwały w Europie i jak długo czekać trzeba było na ich owoce, których teraz używamy. Ale jednak współczesne czasy są dynamiczne, świat jest stechnicyzowaną „globalną wioską”, więc - być może - proces „detradycjonalizacji” i oświecenia świata arabskiego będzie trwał krócej niż w świecie zachodnim. Tunezyjski i cały arabski sektor turystyczny bardzo ucierpi na terroryzmie, nie pierwszy raz zresztą, a w konsekwencji spadać będzie i tak niski poziom życia w Egipcie czy Tunezji. To się przeniesie na nastroje społeczne, sfrustruje i tak biedne społeczeństwa, zwróci ich niechęć w kierunku własnych rządów, niektórych - głównie młodych - popchnie w ręce radykałów, a przecież o to właśnie terrorystom islamskim chodzi. Jak uważasz, dlaczego właśnie teraz doszło do tego zamachu? - Zachód popełniał w świecie islamskim całą gamę strasznych błędów od dekad, jeśli nie dłużej, i to się teraz mści. Popieraliśmy przez lata krwawych dyktatorów dla ropy i świętego spokoju. To była krótkowzroczna polityka. Teraz mamy brodate demony, ziejące nienawiścią na niespotykaną wręcz - od czasów inkwizycji - skalę, i setki tysięcy imigrantów, których już niedługo będziemy musieli przyjąć. Jeżeli Europa nie rozwiąże sensownie problemu imigracji, to będziemy mieli problem, bardzo duży problem. Miasta naszych dzieci i wnuków będą miastami euroislamskimi. Mówię to z pełną odpowiedzialnością, chociaż zdaję sobie sprawę z „niepoprawności politycznej” moich słów. Tym bardziej uczmy się tego świata, jego obyczajowości, języków, kulturowych grypsów, a przede wszystkim religii. Poznajmy ten świat sensownie, merytorycznie i głęboko, bez nerwowych uprzedzeń i stereotypów, ale też bez fascynacji i zauroczenia, na chłodno. To nam może się bardzo przydać, a na pewno przyda się naszym dzieciom. Piotr Ibrahim Kalwas (ur. 1963) - pisarz, dziennikarz, autor reportaży i książek, m.in. „Salam”, „Czas”, „Międzyrzecz”. W przeszłości znany również m.in. jako wokalista punkowej kapeli i scenarzysta popularnego serialu telewizyjnego. W 2000 roku przeszedł na islam, a w 2008 wyjechał na stałe do Egiptu. Mieszka w Aleksandrii z żoną i 12-letnim synem. Anna Sańczuk. Z wykształcenia historyczka sztuki, z zawodu dziennikarka, czasem zajmuje się również PR-em kultury. Współautorka książki „Warszawa. W poszukiwaniu centrum”. Razem z Maciejem Ulewiczem prowadzi program „KULTURA DO KWADRATU” na antenie Polsat News 2. Projektuje i szyje biżuterię pod marką SANKA. Mieszka w Warszawie na Starej Ochocie. www.weekend.gazeta.pl

Lotnisko w Hurghadzie. Przyloty i odloty on-line. Sklepy wolnocłowe, restauracje, bary, toalety, miejsce dla palących. Filmy, zdjęcia, informacja. 开始 城市 重要的 天气 娱乐与休息 酒馆 商店 飞机场 你 酒店 旅游 Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More 赫尔格达机场 机场的海关和护照检查 从赫尔格达出发的乘客通过护照和海关检查以及非常详细的安全检查。从赫尔格达起飞时，您无需出示 covid 护照或 Covid-19 检测呈阴性。我们提醒您，从 2022 年 1 月 22 日起抵达赫尔格达时，所有乘客必须在抵达前至少 72 小时进行阴性测试，或持有有效的 covid 护照。出发程序在预定出发时间前 2 小时开始，并在出发前 1 小时结束。在飞行过程中，我们会进行两次安全检查，在某些情况下还会进行个人检查。完成所有检查大约需要一个小时。我们在下面的视频中展示了这个控件的外观。值得一提的是，海关人员非常不情愿，即使是一个工厂密封的小瓶装水，也不能放在手提行李中带到离境大厅。从赫尔格达飞往华沙需要 4 小时 20 分钟。 赫尔格达机场提供什么 机场有几家咖啡馆和汉堡王餐厅（在护照和海关检查门后面）。您还可以使用几家酒吧，（不幸的是为了赚大钱）我们可以在那里喝咖啡、啤酒、可口可乐，或者吃三明治或沙拉。机场有邮局。有公共WiFi，但质量很差。酒吧的价格具体是多少？视频中的详细信息... 此語言尚未有已發佈之文章 文章發佈後將於此處顯示。 Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (971) 971 篇文章 Informacje z Egiptu (0) 0 篇文章 Wiadomości z Hurghady (0) 0 篇文章 Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 篇文章 Historia Egiptu (0) 0 篇文章 免税, 行李寄存 在机场 在赫尔格达国际机场，您可以在 Dute Free 商店以及纪念品、珠宝和香水店购物。不幸的是，纪念品的价格非常高。出发前，我们可以在免税店轻松购买香烟、酒类、香水、食品和糖果。免税店全天 24 小时营业。您可以在免税店刷卡付款，但经常发生终端不工作的情况。因此，随身携带现金是值得的。汉堡王和餐厅晚上不营业。机场为乘客提供行李寄存服务，甚至可以存放更长时间。在赫尔格达机场，当然有可以报失行李的车站。免税店的价格是多少？详情如下... 儿童游乐场， 残疾人设施 赫尔格达国际机场配备轮椅平台。有可能使用为残疾人士提供的特殊服务（但需要事先通知）。有专门为有婴儿的妈妈准备的房间。国际航站楼还为儿童配备了特殊的游乐区。机场没有专门的商务会议室。 机场提供贵宾休息室（但需要事先通知）。宽敞的贵宾休息室提供免费小吃和国际报纸。赫尔格达机场没有酒店。然而，距机场 5 分钟路程的酒店是第一批为旅客提供住宿的酒店。 汽车租赁、机场停车 在机场附近可以租一辆车（赫兹公司）。可以在线预订。提供汽车租赁的当地公司在机场也有积分。赫尔格达机场有一个安全的停车场 - 无论是短停车时间（长达 24 小时）还是长停车时间（从 24 小时到几天）。航站楼前有汽车和长途汽车的常规停车场。机场前还有出租车和旅游出租车候客站。这就是从飞机窗口看赫尔格达着陆的样子...... Lądowanie w Hurghadzie od strony południowej Wyjazd z lotniska w Hurghadzie; parking, zapory... Lądowanie w Hurghadzie od strony północnej 赫尔格达机场详情，租车 机场代码：HRG 电话：+2065443976 传真：+2065443976 路线：距萨卡拉中心 15 分钟车程。它位于主环路上。 汽车出租： 机场提供服务 - Hertz，电话：+20 653 444 146。 在城市： Avis - Aqua Village 度假村对面，电话：+20653447400。 Hertz - Aden Beach El Corniche，电话：+20 653 463 176 国内航线飞行时间 国家航空公司埃及航空公司为所有国内航班提供服务。埃及航空公司使用 11 个机场： 阿布辛贝、亚历山大、阿斯尤特、阿斯旺、开罗、赫尔格达、卢克索、马萨阿拉姆、马萨马特鲁、沙姆沙伊赫和塔巴。 国内航班样本时间： 开罗 - 卢克索：1 小时 开罗 - 阿斯旺：1 小时 25 分钟 开罗 - 沙姆沙伊赫：1 小时 开罗 - 亚历山大：45 分钟 开罗-赫尔格达 1 小时 赫尔格达 - 沙姆沙伊赫：1 小时 赫尔格达 - 卢克索：1 小时 赫尔格达 - 亚历山大：1 小时 20 分钟 卢克索 - 沙姆沙伊赫：1 小时 10 分钟 Mapa samolotów nad Hurghadą, radar on-line wyloty z Hurghady przyloty do hurghady Wyloty (Abflue) z lotniska w Hurghadzie on-line Przyloty (Ankunfte) na lotnisko w Hurghadzie on-line przylotywyloty