Tu znajdziesz wszystkie informacje dotyczące Egiptu. Przepisy celne, prawne, ubezpieczenie, służby zdrowia. Bezpieczeństwo w Egipcie, religia, obyczaje Štart Mesto Dôležité Počasie Zábava a oddych Krčmy Obchody Letisko vy hotely Prehliadky Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Dôležité informácie pre turistu wizy, oprzepisy celne Víza, vstupné predpisy infomacje dla turysty Medzi Poľskom a Egyptom prebieha vízový styk. Pred príchodom do Egypta môže občan Poľskej republiky požiadať o vízum na egyptskej diplomatickej misii alebo ho získať na letisku v Egypte za 25 USD. Do Egypta môžete získať aj elektronické víza. Egypt ponúka dva typy elektronických víz: Jednovstupové elektronické víza na 30 dní: platné tri mesiace od dátumu vydania. Povoľuje jednu cestu do Egypta počas doby platnosti na turistické aj obchodné účely. 30-dňové viacvstupové elektronické víza: platné šesť mesiacov od dátumu vydania. Do Egypta môžete vstúpiť kedykoľvek počas tohto obdobia a zostať tam maximálne 30 po sebe nasledujúcich dní. Túto krajinu môžete opustiť a vstúpiť viackrát Uistite sa, že váš pas zostane platný minimálne 6 mesiacov od plánovaného dátumu vstupu do Egypta. Podrobnosti, postupy a možnosť podania žiadosti o e-vízum do Egypta nájdete Nájdete tu všetky dôležité informácie týkajúce sa pravidiel vstupu do Egypta V tomto jazyku zatiaľ neboli zverejnené žiadne príspevky Zostaňte naladení... Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (971) 971 príspevkov Informacje z Egiptu (0) 0 príspevkov Wiadomości z Hurghady (0) 0 príspevkov Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 príspevkov Historia Egiptu (0) 0 príspevkov Vývoz z Egypta bez súhlasu colných orgánov väčšieho množstva tovaru, ako sú napríklad dotované drogy, môže mať za následok jeho zhabanie a pokutu. Dovoz cudzích mien do Egypta si nevyžaduje vyplnenie colnej deklarácie – za predpokladu, že ich hodnota nepresiahne 10 000 PLN. AMERICKÝ DOLÁR. Rovnakú sumu v USD alebo maximálne 5 000 egyptských libier si z Egypta môžete odniesť bez nahlásenia colníkom. Jednotliví cestujúci, na ktorých sa nevzťahujú osobitné dohody, nemajú nárok na vrátenie DPH za zakúpený tovar. Pašovanie všetkých druhov drog (vrátane marihuany), obchodovanie s nimi alebo ich užívanie sa trestá smrťou. Mak sa tiež považuje za halucinogénnu látku. Pokus o odstránenie predmetov historickej hodnoty, t. j. všetkých archeologických artefaktov, ako aj koralov, mušlí atď., je trestný. Cudzinec nie je povinný prihlásiť sa, ale zodpovedá zaň majiteľ zariadenia, v ktorom sa turista zdržiava. V prípade súkromného prenájmu sa podpisuje príslušná nájomná zmluva s vlastníkom bytového domu, ktorý pobyt cudzinca nahlási na polícii. poistenie Zdravotné poistenie je povinné. Treba mať na pamäti, že poľské poisťovne niekedy spochybňujú oprávnenosť nákladov na ošetrenie, preto sa treba vyhnúť najlacnejším, t. j. najobmedzenejším z hľadiska služieb, ponukám poistenia. Je vhodné si zaobstarať komplexný servis, aby poisťovňa nemohla napríklad odmietnuť úhradu nákladov na hospitalizáciu (veľmi drahá služba v Egypte) alebo liečbu chronického ochorenia. V prípade choroby je potrebné pred odchodom k lekárovi alebo do nemocnice telefonicky kontaktovať poisťovateľa (bez ohľadu na dennú dobu) a prekonzultovať s ním náklady a rozsah liečby, aby vám neskôr náklady neboli odmietnuté. . zdrowie ubezpieczenie Očkovanie, zdravotná starostlivosť przepisy w egipcie Povinnosť očkovania neexistuje. V Egypte by ste mali dodržiavať pravidlá zvýšenej hygieny: často si umývať ruky, piť prevarenú alebo originál balenú vodu a dôkladne umývať ovocie a zeleninu. Obzvlášť opatrní by ste mali byť pri jedení jedál, najmä v prvých dňoch pobytu v Egypte, pretože sa u nás môžu vyskytnúť gastrointestinálne poruchy bežne označované ako „faraónova pomsta“. V prípade prvých príznakov takýchto porúch by ste si mali zohnať lieky (ich ceny v miestnych lekárňach sú relatívne nízke a dajú sa vydávať bez lekárskeho predpisu) alebo zájsť k lekárovi. Úroveň lekárskych služieb sa veľmi líši. Okrem pomerne početných, veľmi drahých kliník a nemocníc s medzinárodným renomé existuje sieť verejných zdravotníckych zariadení, ktoré sa úrovňou služieb líšia od európskych štandardov. Nedostatok vlastných prostriedkov sa rovná neschopnosti využívať akúkoľvek lekársku starostlivosť. V tomto jazyku zatiaľ neboli zverejnené žiadne príspevky Zostaňte naladení... podrózowanie po egipcie Cestovanie po krajine Vo všeobecnosti neexistujú žiadne obmedzenia, pokiaľ ide o pohyb po Egypte, neodporúča sa však cestovať po Sinaji a po meste Suez . Malo by sa pamätať na to, že cudzinec nebude mať povolený vstup na určité miesta (napr. vojenské zóny alebo tie, ktoré miestne úrady považujú za nebezpečné). Odporúča sa cestovať len v organizovaných skupinách a so sprievodcom. Vyhýbať sa treba najmä výletom do púšte pri hraniciach so Sudánom a Líbyou. Náboženstvo, zvyky religia obyczaje V Egypte neexistujú žiadne špeciálne morálne obmedzenia, ale treba mať na pamäti, že moslimské zvyky do značnej miery určujú život priemerného Egypťana, preto je obzvlášť dôležité rešpektovať spôsob života jeho obyvateľov a vyznávané hodnoty. nimi počas svojho pobytu v tejto krajine, a na čo si preto okrem iného treba dávať pozor na outfite, v ktorom sa ukazujeme na ulici. Preto sa neodporúča – okrem turistických oblastí – nosiť krátke sukne, šortky a plážové oblečenie. Pre mužov je tiež nevhodné nosiť krátke nohavice. Počas kontaktov s miestnymi ľuďmi by ženy mali nosiť oblečenie, ktoré zakrýva ruky a nohy po kolená. Malo by sa tiež pamätať na to, že ženy bez spoločnosti mužov môžu byť vystavené obťažovaniu zo strany miestneho obyvateľstva. Je zakázané fotografovať vojenské budovy, sídla štátnych hodnostárov, ako aj mosty a prístavy. Užitočná informácia Piatok a sobota sú oficiálne dni pracovného pokoja. Prítomnosť osemmiliónovej kresťanskej menšiny (koptov) v Egypte znamená, že aj v nedeľu sa môžete stretnúť s ťažkosťami pri návštevách úradov, najmä miestnych. Kancelárie pracujú na čiastočný úväzok aj počas pôstneho mesiaca ramadán. Kontakty dla polskiego turysty w Hurghadzie kontakty Ambasada RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.secretariat@msz.gov.pl Wydział Konsularny ambasady RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.consul@msz.gov.pl Godziny obsługi interesantów: od niedzieli do czwartku 9:00-12:00 - sprawy wizowe niedziela, wtorek, czwartek 12:00-14:30 - sprawy prawne poniedziałek, środa 12:00-14:00 - sprawy paszportowe Telefon dyżurny ambasady W sytuacjach nagłych, wymagających pilnej interwencji konsula możliwy jest kontakt pod numerem telefonu: +20 10 6200 1116. UWAGA! Telefon dyżurny służy ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego, poszukiwaniu zaginionych, ew. nawiązaniu kontaktu z bliskimi poszkodowanych, czy zatrzymanych obywateli polskich. Telefon ten NIE SŁUŻY udzielaniu informacji turystycznych, o usługach, natężeniu ruchu na drogach itp. Nieznajomość jęz. obcych, nieporozumienia pomiędzy klientem a usługodawcą, konieczność opłacenia mandatu za wykroczenie, poszukiwanie usług itp. nie są nagłymi wypadkami. Media społecznościowe ambasady RP w Kairze Twitter: @PLinEgypt Facebook: Ambasada RP w Kairze Ważne numery telefonów w Hurghadzie + 20 numer kierunkowy do Hurghady 122 - Policja 126 - Policja turystyczna 123 - Pogotowie 125 - Straż pożarna Numery telefonów szpitali w Hurghadzie Hurghada General Hospital , tel: +20653549698 ‎ T he Egyptian Hospital , tel: +20653450318 ‎ El Salam Hospital , tel: +20653548785 ‎ Nile Hospital , tel: +20653550974 ‎ El Gouna Hospital , tel: ++20 65 3580016 Red Sea Hospital , tel: +20653544850 ‎El Hekma Hospital, tel: +20653553999‎ Tabarak Children's Hospital , tel: +20163314438 ‎El Arish Military Hospital , tel: +20653549513‎ Internet i telefon w Hurghadzie Telefon w Hurghadzie internet i telefon Na wstępie od razu zaznaczamy; jeżeli jesteś bardzo bogata/bogaty i stać cię - dzwoń z Hurghady do Polski z normalnego polskiego numeru telefonu komórkowego. Dodamy, że jeżeli w ciągu 14-dniowych wakacji rozmawiać będziesz w sumie kilkadziesiąt minut - spodziewaj się rachunku na ~2 tysiące złotych. Jeżeli dodasz do tego korzystanie w swoim smartfonie z internetu, poczty itp. - dodaj do tego kolejne 2 tysiące złotych. A więc, jeżeli wakacje all inclusive w Hurghadzie kosztowały Cię 3 tysiące złotych to koszt całego wyjazdu (wraz z łącznością do Polski) wzrośnie do siedmiu tysięcy złotych. Jeżeli jeszcze oglądasz codziennie Netflixa, albo słuchasz cały czas Spotify... nawet nie chcemy wiedzieć jak się czujesz. Nie straszymy. Informujemy i radzimy. Sami popełniliśmy ten błąd, a rachunek za telefon był wyższy niż koszt wakacji w Hurghadzie. Teraz chcemy pomóc Tobie, abyś nie popełniła/popełnił tego samego błędu i nie było wściekłości i płaczu. Najgorsze jest w tym wszystkim to, że zawsze taki rachunek przychodzi w najmniej odpowiednim momencie, czyli kilka dni po wspaniałym i niezapomnianym wypoczynku w Hurghadzie. Niestety zawsze musi być tak, że jak jesteśmy w miejscu, które jest piękne, tanie i stosunkowo niedaleko od kraju to musi być jakiś "haczyk". W przypadku wakacji w Hurghadzie tym haczykiem jest cena za połączenia telefoniczne. Trudno to zrozumieć dlaczego akurat Egipt znajduje się w grupie państw w najwyższej strefy numerowej, czyli najdroższych, wraz z np. Afganistanem, Zimbabwe, czy Koreą Północną. Cena za połączenie (sieć Plus) wynosi aż 6 złotych i 5 groszy za minutę netto. Dla przykładu dzwoniąc z Kirgistanu zapłacimy 2.02 zł, a z Australii 4.03 zł za minutę połączenia. Ale zostawmy to. Nic nie poradzimy. Jak zrobić, by połączenie było tańsze? Jest kilka sposobów, choć i tak cena będzie dosyć wysoka. Teraz mały prztyczek w noc dla większości właścicieli hoteli w Hurghadzie. Kupując wycieczkę w konkretnym hotelu w większości przypadków te ostatnie informują, iż oferują turystom bezpłatny internet. Po przyjeździe na miejsce okazuje się, że bezpłatny internet co prawda jest, ale tylko w okolicach lobby, a jego szybkość i dostęp pozostawia wiele do życzenia. W większości przypadków w ogóle on nie działa z powodu zbyt dużego obciążenia. Hotele oferują wówczas "dostęp do internetu z hasłem" przeważnie za 15/20 dolarów za cały pobyt. Niby fajnie i w sumie niedrogo, ale ta usługa także jest nie najlepszej jakości zwłaszcza wtedy, gdy dużo korzystamy z internetu, połączeń live, chcemy oglądać filmy, albo słuchać radia, czy muzyki streamingowej, a reszta turystów w hotelu robi to samo. Wówczas pozostaje nam korzystanie, lub zakup egipskiego telefonu i internetu. Najprostszym (oprócz niedzwonienia do Polski) jest skorzystanie z telefonu, który stoi na biurku w naszym pokoju hotelowym, lub zadzwonienie do Polski z recepcji hotelu. Taka usługa powinna kosztować około 5/6 funtów egipskich za minutę połączenia. Jednak przecież nie o to chodzi. Lepszym sposobem (nieco droższym) jest kupno egipskiej karty telefonicznej Prepaid SIM Data. W Egipcie mamy czterech operatorów sieci komórkowych, to: Orange Vodafone Etisalat WE Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się salony operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, Etisalat, WE, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych (z egipskim numerem telefonu), czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów )GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafone za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. W Orange pakiet internetowy Go-Net oferuje 40 GB za 400 funtów egipskich. Za 100 funtów otrzymamy 9 GB. W Etisalat w planie "Szmaragdowym" za 450 funtów egipskich otrzymamy 25 GB internetu, 4500 minut połączeń lokalnych i 30 minut rozmów międzynarodowych. Gdzie jest salon Vodafone w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Orange w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Etisalat w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon sieci WE w Sakali? Odpowiedź w filmie... Kupując kartę SIM do telefonu, czy internetu radzimy zabrać ze sobą smartfona, tablet, Iphona, czy laptop, by na miejscu pracownik salonu przy nas zainstalował karty oraz sprawdził, czy nasze urządzenia działają bez zarzutu. Często zdarza się bowiem tak, że jest z tym problem. Ceny rozmów do Polski u egipskich operatorów sieci komórkowej to: 4 funty egipskie za 1 minutę w Orange, 3,5 funta w Vodafone, 2 funty za 1 min w Etisalat. I na zakończenie najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęty Simlock. I jeszcze jedno. Przed wylotem z Polski radzimy ustawić swój telefon w "tryb samolotowy" i nie zmieniać tych ustawień do momentu zainstalowania w naszych urządzeniach elektronicznych egipskich kart. Kurs funta egipskiego kurs funta Gdzie jest kantor wymiany walut w Sakali? Odpowiedź w filmie... Jadąc do Hurghady najwygodniej zabrać ze sobą dolary, które wymienimy później w kantorze na funty egipskie. W hotelach o każdej porze dnia i nocy wymienimy pieniądze tylko po trochę mniej opłacalnym dla nas kursie. Na wymianie stracimy około 10% w porównaniu z kursem w kantorze. Oczywiście w sklepach, restauracjach, czy za wycieczki fakultatywne można płacić w dolarach, lub euro, ale odradzamy, gdyż przelicznik zawsze nie będzie dla nas opłacalny. Można, a nawet warto korzystać z bankomatów, których w mieście jest bardzo dużo. Trzeba jednak wiedzieć, że za każdą transakcję - niezależnie od wypłacanej sumy - zapłacimy około 20 zł. Ważne: dobrze mieć przy sobie, na początek pobytu w Hurghadzie, odliczona kwotę 25 dolarów. Tyle kosztuje wiza, którą nabywamy na lotnisku po wylądowaniu oraz drobne (1 dolar), by zapłacić bagażowemu za dostarczenie naszych bagaży do hotelowego pokoju. Egipskie banknoty i moneta Kurs funta egipskiego Funt egipski moneta Go to link Kurs funta egipskiego Jeden funt egipski banknot Go to link Kurs funta egipskiego Pięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dziesięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwadzieścia funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Pięćdziesiąt funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Sto funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwieście funtów egipskich Go to link 1/1 Język arabski Przydatne zwroty arabskie dla Turysty zwroty po arabsku nie potrzebuje niczego - ana musz ajz haaga nie mam pieniędzy - ana musz maaja flus idź, odejdź - emszi nie - la dziekuję - szokram - odpowiedź: afłan cześć - salam aleikom dzień dobry - sabah al hir dobranoc - tasbah ala hir jak się masz - izajek jak się nazywasz - ismak e nazywam się... - ismi... nie mówię po arabsku - mabatkalemsz arabi czy mówisz po angielsku - bitikalem inglizi co - e tak - aiła nie - la'a ok - meszi (lub) masbut proszę - men fadlak dziękuję - szukran co to jest - e da ile kosztuje - bikam di (r.ż); da (r.m) nie chcę - misz ajez (r.m); ajza (r.ż) pozdrowienie - salam alejku dzień dobry - saba al hir cześć - saida drogo - rheli bardzo drogo - rheli giden woda - maija jedna woda - łached maija dalej / szybko - jalla co się stało - hasal ej nie mam - me andisz mam - andi masz - andak kto - min nie ma go tutaj - hoła misz hena jutro - udla teraz - talla póżniej - baad w dzień - kuljum w nocy - elil nie ma problemu - misz muszkila bardzo dobrze - behi jessir żle - musz behi kocham cie - en hebbyk jak sie masz - keifa halak dobrze - kłajs źle - łakesz pocałunek - busa daj mi buzi - ani mi busa kiedy ty wrócisz - laktesz mysztarża lina jesteś bardzo piękna - yn heb nahki maak jesteś śliczna - inti żmila barsza masz piękne oczy - ejnik helulin nie mogę spać w nocy - meneżimtisz dojadę... - kifasz ghadi nuwsu jak daleko - bszhal ba id na lewo/na prawo - liser/limin tu/tam - hna/hnak obok - hda północ - szimal południe - żanub wschód - szerq zachód - gherb koniec - halas gdzie jest... - fejn kejn... bank - szi banka fryzjer - szi hellaq ambasada - ssifara djal meczet - żame muzeum - mathaf teraz - daba rozumiem - fhemt nie rozumiem - mafhemtsz jak masz na imię - sznu smitek mam na imię - smiti... ile masz lat - szhal f amrek jestem/jesteśmy z... - ana/hna min... pałac - cqasr apteka - farmasjan posterunek - policji kumisarja poczta - busta restauracja - mat am/ ristura zadzwonię na policje - hakalem polis gdzie jest - fejn kejn jakiś hotel - szi util ile kosztuje pokój - bszhal kejn lbitna jak - kifasz który - aszmen gdzie - fejn czy jest... - wosz kejn... co to jest - asz dak szi duży/mały - kbir/sghir otwarty - mehlul zamknięty - masdud 0 - syfr 1 - łahet 2 - etnin 3- teleta 4 - arbaa 5 - hamsa 6 - seta 7 - seba 8 - temenia 9 - tesa 10 - aszra 11 - hedaszar 12 - etnaszar 13 - teletaszar 14 - arbaataszar 15 - thamastaszar 16 - setaszar 17 - sebataszar 18 - tamantaszar 19 - tesaataszar 20 - aszrin 21 - łahed ła aszrin Liczby arabskie Porady dla Turysty jadącego do Hurghady porady Jedzenie - co wziąć do Hurghady Wyjeżdżając do Hurghady warto zabrać z Polski wędlinę wieprzową. Polecamy wędliny pakowane próżniowo. Co prawda jedzenie w hotelach i restauracjach jest wyśmienite, ale nie zmienia to jednak naszych nawyków żywieniowych i przyzwyczajeń, szczególnie do wieprzowiny, której w Hurghadzie po prostu się nie jada. Transport w Hurghadzie Najlepszym, ale i najdroższym. środkiem komunikacji w Hurgadzie i okolicach są taksówki. Koszt jazdy „po mieście” taksówką to około 40 funtów egipskich. Koszt jazdy z jednego końca miasta na drugi, lub poza miasto to około 80 funtów egipskich. Taksówek w mieście jest bardzo dużo. Nie należy zgadzać się od razu na ceny proponowane za kurs przez pierwszego lepszego taksówkarza. Ceny podawane przez niektórych kierowców są często zawyżane nawet o kilkaset procent. Dobrze jest jeszcze przed rozpoczęciem kursu ustalić z taksówkarzem cenę za przejazd. W zasadzie nie powinno się robić inaczej. Innym, bardzo tanim sposobem transportu w Hurghadzie są busiki, które jeżdżą na określonych trasach. Koszt takiego przejazdu wynosi 3 funty egipskie od osoby. Przed wejściem do busika należy podać dokąd chcemy dojechać i za ile osób płacimy. Wycieczki fakultatywne Wycieczki fakultatywne są proponowane przez przedstawicieli biur turystycznych, z którymi przylecieliśmy do Hurghady, najczęściej podczas pierwszego zapoznawczego spotkania. Trzeba wiedzieć, że biura turystyczne zrezygnowały z klasycznych rezydentów, więc wszystkie problemy z którymi się możemy spotkać musimy przekazywać bezpośrednio do biur turystycznych za pośrednictwem ich aplikacji. Przedstawiciele biur turystycznych w razie kłopotów nam nie pomogą. wracając do wycieczek... najpopularniejsze z nich to: Kair, Luxor, całodniowa wycieczka statkiem wraz z nurkowaniem, lub snurkowaniem na wyspę Giftun, jazda quadami po pustyni. Dokładnie takie same wycieczki proponują nam lokalne biura turystyczne. My polecamy sprawdzone i tanie polskie biuro turystyczne www.hurghadawycieczki.pl Odradzamy kupowanie wycieczek od "naganiaczy", których spotkamy na plaży. Gdy samolot już wylądował Tuż po wyjściu z samolotu po wejściu do hali przylotów w Hurghadzie musimy pokazać wydrukowany "paszport covidowy", a następnie kupić wizę. Koszt jednej wizy to 25 dolarów. Wizy należy kupować w trzech "okienkach bankowych", a nie u przedstawicieli biur turystycznych, którzy stoją kilka metrów dalej. Po prostu jest taniej. Kupując wizę dobrze mieć odliczoną kwotę. Następnie wypełniamy deklarację wjazdową i idziemy do stanowisk odprawy. Tam pokazujemy paszport, a celnik zabiera „deklarację” i wbija do paszportu na wizie pieczątkę wjazdową. Kilka metrów dalej idąc wyznaczoną trasą raz jeszcze okazujemy paszport. Na naszej drodze stoi człowiek, choć nie wygląda, jest ważny. Sprawdza paszport, przepuszcza... i zjeżdżamy schodami ruchomymi do hali bagażowej. Zabieramy bagaże i opuszczamy lotnisko. Kilkadziesiąt metrów dalej czekają przedstawiciele biur turystycznych i zabierają swoich turystów do autobusów, ustawionych na wielkim parkingu. Następnie autobusy rozwożą turystów do hoteli, a w tym czasie przedstawiciele biur podróży podają nam podstawowe wiadomości oraz zapraszają na spotkanie informacyjne. Już w hotelu, zmiana pokoju, rezydent W recepcji wypełniamy kartę pobytu, okazujemy paszport covidowy oraz paszport w celu zameldowania. W tym czasie obsługa hotelowa dostarcza nasz bagaże do wskazanego w recepcji pokoju. Za tę usługę warto wręczyć 5/10 funtów egipskich, lub drobne w innej walucie. Wcześniej w recepcji otrzymujemy klucze do pokoju oraz bloczki na ręczniki plażowe, które wymieniamy w specjalnym stanowisku, na ręczniki plażowe, gdy idziemy na plażę hotelową, lub basen. Pokój nie spełnia oczekiwań? Spokojnie wracamy do recepcji, informujemy recepcjonistę, że prosimy o zmianę pokoju wręczając 20/30 dolarów. Ta suma „czyni cuda” i zostaniemy przeniesieni do dużo ładniejszego lokum. Niestety bardzo często zdarza się tak, że pracownicy hoteli właśnie w ten sposób dorabiają sobie do pensji. Inna sprawa, że zostali przez turystów przyzwyczajeni do takiego zachowania i wykorzystują to z premedytacją. Na spotkanie z "rezydentem" warto poświęcić czas. Choć, jak pisaliśmy wcześniej biura podróży zrezygnowały ze swoich rezydentów (są to teraz przedstawiciele biur podróży), ale na takim spotkaniu możemy zapytać o wszystko co chcemy wiedzieć. Ważna informacja; wiadomość dotyczącą naszego wylotu do Polski otrzymamy tylko na stronie naszego biura w miejscu, gdzie dostawaliśmy wszystkie dane dotyczące wylotu. Pracownik biura podróży nie poinformuje nas o dacie wylotu. Telefony z Hurghady do Polski Połączenie z telefonu komórkowego do Polski za minutę rozmowy to koszt wysoki. Dla przykładu w "Plusie" to 6 zł złotych netto za minutę. SMS; 0,62 zł. MMS; 2,46 zł. Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się punkty operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, WE, Etisalad, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych z egipskim numerem telefonu, czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów (GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafne za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. I najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęte zabezpieczenie Simlock. Wracając z Hurghady, lotnisko Autobus przyjeżdża po nas do hotelu, tak by na lotnisko dojechać 2 godziny przed odlotem. Przed wejściem do odprawy następuje szczegółowa kontrola bezpieczeństwa. Osobna dla kobiet i mężczyzn. Później odbywa się odprawa bagażowa i paszportowa i podobnie jak po przylocie znowu wypełniamy Deklarację podróży, którą wraz z paszportem podajemy celnikowi. Przed wejściem do hali odlotów czeka nas kolejna kontrola bezpieczeństwa. Tu niestety musimy się pozbyć nawet wody w butelkach. Można poprosić o pozostawienie choćby jednej, ale nie zawsze nasze prośby skutkują. Potem już tylko czekamy na samolot by wrócić do kraju. Sklepy duty free otwarte są 24 godziny na dobę. Na lotnisku możemy kupić pamiątki, alkohol, papierosy, kosmetyki, słodycze. Możemy płacić w dolarach, euro i funtach egipskich. Możemy także coś zjeść na zimno, ciepło, napić się herbaty, cz. kawy. Hala odlotów jest przestronna i klimatyzowana. Jest toaleta i miejsce gdzie można palić papierosy. Niestety ceny w lotniskowych barach są bardzo wysokie. Np; mała butelka wody kosztuje 50 funtów egipskich, a piwo Heineken 140 funtów. Nie popełnij gafy w Hurghadzie nie popełnij gfy Nie popełnij gafy w hotelu w Hurghadzie Najczęściej trafiamy do kompleksów hotelowych, które oferują wszystko; od spania i jedzenia przez dodatkowe wycieczki, masaże, kluby nocne. Zrealizują też większość naszych zachcianek. W hotelach mamy dość dużo swobody. Raczej nikogo nie razi na plaży i przy basenie skąpy strój kąpielowy, nawet bikini, czy opalanie się topless (lepiej jednak robić to w zacisznym zakątku plaży, bo nie każdy rodzic ma ochotę tłumaczyć dziecku, dlaczego ta pani ma, albo nie ma), lub nieprzesadne okazywanie sobie czułości. Nie wypada pojawiać się na posiłkach (także w restauracjach tuż przy plaży) w stroju kąpielowym suchym, lub ociekającym wodą. Wypada się ubrać nawet w pareo, lub kawałek tkaniny. Zakryć chociażby nogi do kolan i biust, jeśli już nie jesteśmy w stanie założyć bluzeczki z krótkim rękawem. Tyle nakazuje grzeczność. Są hotele w których nie zwrócą nam uwagi na niestosowny strój w barze przy plaży, co najwyżej popatrzą z politowaniem, ale są i takie, w których obsługa to zrobi. Do restauracji hotelowej w ogóle nie wybieramy się w nieodpowiednim stroju (kąpielówki + koszulka, lub strój kąpielowy), bo tu już możemy zostać niewpuszczeni do środka i poproszeni o jego zmianę. Z reguły egipskie hotele mają liczne restauracje i bary czynne niemalże całą dobę. Dlatego każdy, kto poczuje się głodny, a ma wakacje w wersji all inclusive może jeść i pić do woli. Nie wynosi się jednak żadnego jedzenia poza teren restauracji i baru. To nie tylko kwestia dobrego wychowania, ale także dbałości o higienę. Tam, gdzie jest jedzenie są i insekty, owady. Wysoka temperatura też robi swoje. Dobrym zwyczajem jest zostawianie napiwku, czyli "bakszyszu" osobom sprzątającym nasze pokoje hotelowe. W tej chwili wypada zostawić 5 funtów egipskich na niepościelonym łóżku. Bakszysz warto także zostawić od czasu do czasu w barze przy plaży, lub w restauracji, gdzie chodzimy po drinki i napoje. Nie popełnij gafy poza hotelem w Hurghadzie Jeżeli decydujemy się wyjść poza teren hotelu lepiej jest ubrać się tak, by nie pokazywać kolan i mieć osłonięte ramiona. W kulturze islamskiej skąpo ubrana kobieta jest uważana za rozwiązłą - stąd też biorą się nierzadko niewybredne zaczepki mężczyzn. Niektórzy Egipcjanie nie przyjmują do wiadomości, że rozbieramy się nie z rozwiązłości tylko z gorąca, a skąpe bluzeczki, szorty nie są zaproszeniem do seksu. To po prostu kwestia ich wychowania i zasad religijnych. Najlepsze dla kobiet będą ubrania luźne, zakrywające nogi oraz ramiona. Jeśli kobieta chce uniknąć nieprzyjemnych zaczepek ze strony mężczyzn powinna zakryć również włosy, uszy oraz szyję. Włosy w Egipcie są symbolem seksualności. W rozmowie z Egipcjanami unikajmy tematów politycznych i religijnych. Nie chwalmy się też wizytą w Izraelu. O drogę lepiej zapytać mężczyznę. Do meczetu podczas modlitwy (namaz) wchodzić nie wolno. Namaz odbywa się pięć razy w ciągu dnia. Poza modlitwami do meczetów można wchodzić, jednak należy zachować absolutną ciszę oraz zdjąć buty przed wejściem. Można robić zdjęcia, ale należy unikać fotografowania modlących się. Na ulicy należy unikać "okazywania sobie czułości" - całowania się, lub wylewnego przytulania. Należy pamiętać, że wszelkie kontakty homoseksualne w Egipcie są zakazane pod groźbą więzienia. Przy powitaniu mężczyzna nie powinien całować, lub przytulać kobiety. Kobieta nie powinna w ogóle dotykać mężczyzny. Należy pamiętać, iż w krajach muzułmańskich należy jeść prawą ręką. Lewa ręka uważana jest za nieczystą (służy do podmywania się). Również nie wolno lewą ręką nic podawać ani brać. Podczas rozmowy nie można wskazywać na kogoś palcem, lub długopisem. Pośpiech nie jest mile widziany wśród Egipcjan. Jeśli jesteś na spotkaniu, czekasz na posiłek, w kolejce, lub u kogoś w domu nie patrz na zegarek, ani nie zachowuj tak, jakbyś miał mało czasu. Egipcjanie mogą się obrazić za takie zachowanie. Czas w Egipcie jest znacznie mniej zaplanowany niż w krajach zachodnich. Fotografowanie w Egipcie Kwestię fotografowania regulują nie tylko przepisy prawne, ale także kultura i religia. W Egipcie nie wolno fotografować: - obiektów oraz przedstawicieli służb mundurowych - budynków urzędowych, dworców kolejowych i lotniczych, portów morskich, mostów - przedstawicieli władzy, osób duchownych, misjonarzy - dzielnic biedy i ich mieszkańców - sprzedawców na targach, handlarzy na bazarach, bezdomnych - znanych aktorów, piosenkarzy, sportowców, polityków w codziennych sytuacjach Ponadto nie wolno fotografować: wnętrz Muzeum Kairskiego, świątyni Abu Simbel, Kanału Sueskiego, tam na Nilu, grobowców w Dolinie Królów, rezydencji dostojników państwowych. W Egipcie często za możliwość fotografowania trzeba zapłacić, niezależnie od tego, że już zapłaciliśmy za wstęp do jakiegoś obiektu. Informacje na ten temat znajdziemy przed wejściem. Pieniędzy czasem oczekują też dorośli, albo dzieci „spacerujący” z wielbłądami. Elementarz dla turysty w Hurghadzie elmentarz Dla turysty, który po raz pierwszy jedzie do Hurghady, lub w ogóle do państwa muzułmańskiego zetknięcie się z zupełnie inną kulturą może być szokiem. Aby ten szok był mniejszy postaramy się przygotować Cię na to, z czym niezrozumiałym, lub z pozoru strasznym na pewno się zetkniesz. Już na lotnisku w Hurghadzie przekonasz się, że Egipt to państwo zbiurokratyzowane. Zanim opuścisz halę przylotów z bagażami, wcześniej musisz; kupić wizę, wypełnić wniosek wjazdowy, wiza zostanie sprawdzona w klasycznej kontroli paszportowej, następnie co najmniej kilka razy Twój paszport będzie sprawdzany przez z pozoru "nieważnych panów" siedzących sobie na krzesełkach w drodze do hali bagażowej. Pomijamy procedury związane z Covidem, gdyż te zmieniają się dosyć często. Wiadomo; gdy jesteśmy w pełni zaszczepienie i posiadamy wszystkie potrzebne dokumenty potwierdzające nasze szczepienia możemy być pewni, że do Egiptu zostaniemy wpuszczeni. Po drodze czekają nas kontrole i kolejki z tym związane. Niestety, musimy przez to wszystko przejść. Trzeba pamietać: Egipcjanom nigdzie się nie spieszy. Oni działają według własnego zegara. Poganianie ich, nerwy, krzyki nic nie dadzą, a nawet mogą spowodować kłopoty i wydłużyć procedury. I tak trzeba pamiętać, iż po szczegółowej kontroli dokumentów i tak będziemy musieli czekać na nasze bagaże. Zapewniamy, bagażowym na lotnisku w Hurghadzie też się nigdzie nie spieszy. Oni pracując w upale naprawdę ruszają się jak muchy w smole. Ponadto starają się dbać o nasze walizki, ponieważ wiedzą, iż za ich zniszczenie mogą odpowiadać. Zupełnie inaczej ma się sprawa w momencie naszego wylotu z Hurghady. Wtedy bagażowi robią wszystko bardzo szybko, wiadomo wylatujemy, więc ewentualne uszkodzenie walizki, to już nie ich problem. Reasumując lotnisko; od momentu kupienia wizy do momentu wyjścia z hali przylotów minie co najmniej 60 minut. Pierwszy szok. Turysta, który po raz pierwszy jest w Hurghadzie może przeżyć przy wyjeździe z lotniska. Na drodze, która prowadzi do miasta ustawiony jest klasyczny punkt kontrolny. Stoją na nim uzbrojeni w karabiny żołnierze. Są zasieki, worki z piaskiem, specjalne pancerne tarcze chroniące przed atakiem karabinowym, lub bombowym Od razu dodamy; żołnierze nie stoją tam by nas przestraszyć, ale by nas uspokoić. Egipcjanie rozumują tak: skoro jest wojsko, to nikt niepożądany na lotnisko się nie dostanie, wszystko jest pod kontrolą, turyści powinni czuć się bezpieczni. Egipcjanie tak rozumują i nic tego nie zmieni. Należy pamiętać, iż właśnie egipska armia jest dla samych Egipcjan gwarantem spokoju i bezpieczeństwa. Dodamy, że żołnierze na lotnisku w Hurghadzie nie stoją od momentu zamieszek w Kairze, czy wcześniej - obalenia prezydenta Mubaraka. Żołnierze swój posterunek na lotnisku w Hurghadzie mieli zawsze. Od początku jego istnienia. Kolejny szok możemy przeżyć wchodząc do swojego hotelu. W wejściu stoi bramka do wykrywania metalu . Przy specjalnym stole siedzi także uzbrojony w pistolet policjant. Od razu dodamy, że nikt nas nie będzie sprawdzać co wnosimy do hotelu. Bramki po prostu stoją i piszczą. Po co więc stoją? Bo tak wymyśliły władze w Kairze. Postanowiono, że bramki mają być we wszystkich hotelach we wszystkich egipskich kurortach... i koniec. Więc stoją. W zasadzie służą tylko do tego, by policjant siedzący przy biurku mógł odnotowywać wejścia i wyjścia z hotelu. I znów kłania się egipski tryb myślenia. Nad Nilem rozumują tak; Europejczyk zobaczy bramkę do wykrywania metalu przed wejściem do hotelu w którym mieszka - to zapewne poczuje się bezpieczniej... coś w tym jest. Przechodząc przez bramkę nie musimy się zatrzymywać, nikt nas nie sprawdza, nie powoduje to żadnych kolejek, nie wpływa to na nasz komfort wypoczynku. Zapewniamy, że po kilku dniach pobytu nie będziemy zwracać uwagi ani na tę bramkę, ani na policjanta, który grzecznie sobie siedzi przy swoim stoliku przy wejściu do hotelu. Bardzo często z policjantem możemy robić sobie zdjęcia, pomaga nam z bagażami, podpowiada, gdzie są najbliższe sklepy, czy restauracje. Po co w hotelu policja? Dobre pytanie. Policjant, który pracuje w konkretnym hotelu ubrany jest przeważnie w biały mundur, czarny pas i czarną czapkę. Ta formacja w Egipcie to policja turystyczna. Formacja została stworzona po to, by pomagać turystom. Funkcjonariusze są specjalnie szkoleni w większości znają język angielski przynajmniej w stopniu podstawowym. Oprócz pracy w hotelach policja turystyczna w Egipcie bierze udział w konwojach wycieczek do Kairu , Luxoru , czy podczas innych, dłuższych wycieczek fakultatywnych. Obecność policji turystycznej w hotelach ma także bardzo wymierne korzyści dla Egiptu. Należy pamiętać, iż Egipt to kraj zbiurokratyzowany, ale i kraj policyjny. Państwo chce wiedzieć o swoich obywatelach (i turystach też) jak najwięcej, a najlepiej wszystko. Policjanci sporządzają więc zapewne raporty dotyczące wszystkiego o co poprosi "centrala". Po drugie obecność policjanta w hotelu (nota bene na całym świecie są takie służby, ale po cywilnemu i nie są to policjanci, a zwykli agenci zatrudnieni przez hotel) powoduje, iż nieproszeni goście nie dostaną się do hotelu, czyli złodzieje, naciągacze, alfonsi, prostytutki itp. Kolejny szok możemy przeżyć widząc przedstawicieli służb bezpieczeństwa (z karabinami) przed ważnymi budynkami użyteczności publicznej, niektórymi bankami (czasami banki same o to proszą), czy kościołami koptyjskimi. Niekiedy, by wzmocnić swoją ważność w tych miejscach służby bezpieczeństwa wykorzystują małe transportery opancerzone. Kolejny szok może wywołać widok kontroli drogowych w Hurghadzie. Takie zdarzają się bardzo często. Wówczas klasyczna policja (nie turystyczna), tylko normalna policja (ubrana w czarne stroje) po prostu zamyka drogę i sprawdza każdy, powtarzamy każdy samochód. Wygląda to niesamowicie, bowiem tworzą się wówczas gigantyczne korki. Przeważnie takie kontrole przeprowadzane się na drogach łączących dzielnice, lub na drogach wylotowych z miasta. Policja jest uzbrojona i ma pozwolenie na jej używanie. Kolejny szok; stałe posterunki policji, czyli ciemno-niebieskie budki z biało-czerwonymi pasami. W tych budkach siedzą uzbrojeni klasyczni policjanci. Budki znajdują się w zasadzie we wszystkich ważniejszych miejscach w Hurghadzie. Ostatni szok; klasyczne punkty kontrolne ze szlabanem na rogatkach miasta . Tu zobaczymy i żołnierzy z karabinami, policję turystyczną, policję klasyczną i służby bezpieczeństwa. Te miejsca (znajdują się kilka kilometrów poza wszelkimi granicami miasta), w których przygotowywane są autokary i konwojenci do konwojów wycieczek w stronę Kairu, czy Luxoru. Generalnie, żołnierza, policjanta, czy przedstawiciela służb bezpieczeństwa w Hurghadzie spotkamy na pewno. Zobaczymy także na ich plecach, lub w kaburze karabin, czy pistolet. Być może zobaczymy też transporter opancerzony, lub punkt obronny opatulony workami z piaskiem. To może nas zaniepokoić i możemy poczuć się niekomfortowo. Zapewniamy jednak, że ewentualny szok minie w momencie, gdy przekonamy się, iż żołnierze się nudzą, policja turystyczna faktycznie pomaga turystom, policjanci w budkach przeważnie czytają gazety, policja drogowa dba, by samochody miały ważne badania techniczne, kierowcy nie byli pod wpływem alkoholu, czy narkotyków, a służby bezpieczeństwa naprawdę dbają o nasze bezpieczeństwo. Zemsta Faraona Co to jest Zemsta Faraona? Zemsta Faraona, czyli mówiąc po ludzku biegunka, a tak naprawdę zespół objawów w przebiegu ostrego zakażenia przewodu pokarmowego dotyka od 20 do 40% wszystkich podróżujących do Egiptu. Zemstę Faraona wywołują w większości przypadków bakterie. Zemsta Faraona objawia się biegunką, odwodnieniem, bólami brzucha, nudnościami, wymiotami i gorączką. Chorobie można zapobiec stosując podstawowe zasady higieny, nie spożywając pokarmów i płynów z niewiadomego źródła. Zaleca się unikania jedzenia potraw podawanych w temperaturze pokojowej, świeżych warzyw, owoców nie obranych ze skórki. Podczas wakacji w Hurghadzie bardzo często trudno o zachowanie wszystkich tych zaleceń, stąd bardzo częste zachorowania, które mogą mieć różny przebieg. Do apteki w Hurghadzie marsz... zemst fraona Na wszelki wypadek, po każdorazowym przyjeździe do Hurghady zalecamy udanie się do apteki i kupno lekarstwa, które w razie potrzeby pomoże. To Antinal. Antinal jest dostępny w formie tabletek i syropu. Cena nie powinna przekraczać 30 funtów egipskich. Antinal składem jest bardzo podobny do dostępnego w Polsce Nifuroksyzadu. Jeżeli mamy zaufanie do polskich lekarstw - zabierzmy do Egiptu polski Nifuroksyzad. Jednak my polecamy Antinal, który już kilka razy bardzo nam pomógł. Polski specyfiki nie zawsze. Dlaczego tak upieramy się przy konieczności posiadania lekarstwa na Zemstę Faraona? A co, jeżeli nas dopadnie nagle, znienacka, w nocy, albo (najgorsze) podczas wycieczki? Wtedy, pomijając problemy z organizmem, musimy zdać się na pomoc innych ludzi. Sorry, ale ostatnią rzeczą, o którą prosilibyśmy innych turystów (szczególnie z innego kraju) byłyby lekarstwa. Nie daj się wykorzystać, miej swoje lekarstwa Sytuację z Zemstą Faraona bardzo często wykorzystują także Egipcjanie. Oczywiście nam pomogą, ale w wielu przypadkach jest tak, że cena za specyfik i pomoc może być wysoka. Bardzo często zdarzają się także przypadki wzywania do nas lekarza specjalisty, za co często musimy dodatkowo zapłacić. Po co nam to. Umiesz liczyć - licz na siebie. Jedno jest pewne. W Hurghadzie obowiązkowo musimy mieć ze sobą lekarstwo na Zemstę Faraona nawet, jeżeli ta przypadłość nigdy nas nie dopadła. Musimy pamiętać, iż w takim klimacie, spożywając tak różnorodne potrawy i bardzo często alkohol na świeżym powietrzu - właśnie ten pierwszy raz może być za kilkadziesiąt minut, lub za kilka godzin. Reguły na Zemstę Faraona nie ma. Jest zbyt wiele czynników, które mają wpływ na naszą florę bakteryjną. Praktyczne rady, jak zredukować do minimum zagrożenie ze strony Zemsty Faraona Oczywiście oklepanym stereotypem jest to, iż Zemsta Faraona dosięgnie nas, gdy napijemy się wody z kranu - przypadkiem, podczas mycia zębów, czy kąpieli. Takie przypadki oczywiście także się zdarzają, ale to margines. Wówczas na wszelki wypadek zalecamy mycie zębów z użyciem wody butelkowanej. Jeżeli chodzi o picie wody, tu problem jest prosty do rozwiązania. Pijemy tylko wodę butelkowaną. Jeżeli mamy wątpliwości (na przykład w restauracji), czy butelka jest fabrycznie zamknięta zawsze możemy poprosić, a nawet kazać wymienić ją na inną. Tu nie musimy się niczego wstydzić. Egipcjanie doskonale zdają sobie sprawę, że w takiej sytuacji nasza prośba to dla nich polecenie. Służby sanitarne w Egipcie, za niestosowanie się do tych zaleceń wymierzają na właścicieli restauracji bardzo wysokie kary, z zamknięciem lokalu włącznie. Wyjeżdżając do Egiptu musimy wiedzieć, że na kontynencie afrykańskim panuje zupełnie inna flora bakteryjna niż w Europie. Zapewne wielu z nas zwróciło uwagę, iż po przyjeździe do Hurghady mamy problem z normalnym wypróżnianiem się. To nic nadzwyczajnego. Tak właśnie nasz organizm dostosowuje się do nowych warunków. Trzeba wiedzieć, że takie dostosowywanie się przechodzimy także i w Polsce. Na przykład jadąc nad morze, czy w góry, też to przechodzimy. Nazywamy to po prostu aklimatyzacją. Z Egiptem jest tak samo z tą różnicą, że skala jest zjawiska jest o wiele większa. Ważnym elementem wpływającym na pojawienie się Zemsty Faraona jest także olej na którym smażone, lub polewane są spożywane przez nas potrawy. W Egipcie większość potraw smażonych jest na oleju kukurydzianym, lub słonecznikowym. Nasz organizm przyzwyczajony jest raczej do oleju rzepakowego, lub oliwy tłoczonej z oliwek. To także może mieć ogromny wpływ na pojawienie się biegunki. Sprawdzonym sposobem na Zemstę Faraona jest alkohol. To właśnie alkohol redukuje zagrożenie chorobą i w małych ilościach bardzo dobrze wpływa na nasz organizm. Należy tylko pamiętać, iż picie mocnego alkoholu w takich warunkach klimatycznych jednym pomoże, innym (którzy z jego ilością przesadzą) zaszkodzi. Od razu dodamy, że na Zemstę Faraona pomaga alkohol europejski, czyli wyprodukowany na wodzie europejskiej, a nie alkohol miejscowy. Alkohol miejscowy tylko "zaleczy" dolegliwości, by później je spotęgować. Bardzo wielu turystów często rano (po obfitym śniadaniu) wypija 50/100 gram czystej wódki, lub whisky i dopiero wówczas udaje się na plażę, czy jedzie na wycieczkę, bądź do miasta. Jak twierdzi większość turystów to pomaga, więc nie ma co z faktami dyskutować. Jeżeli zachowamy umiar - nasz organizm będzie funkcjonował w miarę normalnie i Zemsta Faraona nie powinna nas dopaść. Niestety problemy pojawiają się, gdy obok alkoholu lubimy także dużo zjeść. Największym błędem większości turystów, którzy jadą na wakacje do Hurghady jest "amok jedzeniowy". Zapewne każdy z nas widział jak nowi turyści w hotelu rzucają się na jedzenie i jedzą, jedzą i jedzą. To w zasadzie normalne, gdy widzimy i czujemy zapachy w restauracjach hotelowych makaronów, różnego rodzaju mięs, ryb, sosów, zup, warzyw, owoców, lodów, ciast i ciasteczek. Kubki smakowe działają, kolory potraw aż proszą "zjedz właśnie mnie"... i się zaczyna uczta. Zapominamy o jednym. Jeżeli jest to kolacja to nasz organizm, który przez cały dzień był wystawiony na ostre słońce, lub na wysoką temperaturę i tak jest zmęczony. Jeżeli jeszcze do tego napakujemy organizm dwoma, trzema kilogramami różnych potraw - po prostu nie wytrzyma i się zbuntuje. Najpierw organizm rozpocznie walkę, ale w pewnym momencie nie wytrzyma i podda się. W tym momencie wirus wywołujący Zemstę Faraona przejdzie do natarcia. Jeżeli do tego dojdzie alkohol, mało snu, opalenizna - jest po nas. Zemsta Faraona przywita nas na muszli klozetowej w łazience i przez kilka dni nie puści. Dlatego bardzo ważne, choć bardzo chce nam się jeść (szczególnie przez kilka pierwszych dni pobytu) ograniczajmy spożywanie. Jeżeli jesteśmy bardzo głodni - jedzmy potrawy proste i znane; kurczak z wody, lekki bulion, gotowane jajka. Pijmy bardzo dużo niegazowanej wody, herbatę, rzadziej kawę. Unikajmy soków z automatów, czy lodów z automatów. Jeżeli warzywa to pomidory, obrane zielone ogórki, marchewka. Jeżeli owoce to banany, lub pomarańcze. Najważniejsze; nie mieszajmy zbyt wielu produktów, czyli; nie jedzmy za jednym posiedzeniem makaronu, ryb, kawałka pizzy, kury w sosie, mięsa z grila, sałatek, warzyw, owoców, lodów, a na zakończenie ciasta. Proszę wyobraź sobie jak wygląda taka mieszanka w Twoim żołądku i jaką pracę musi wykonać organizm (często już zmęczony opalaniem, zabawą na plaży, i alkoholem), by to wszystko strawić. Taka dawka nawet byka zwaliłaby z nóg. Sami Egipcjanie twierdzą, iż najważniejszym posiłkiem w ciągu dnia jest śniadanie. Nie musi być wystawne, z dużą liczbą potraw, ale musi dostarczyć do organizmu potrzebnej energii, czyli kalorii. Co daje w Egipcie energię? To proste (do wyboru); jajecznica, omlet, jajka na twardo, dżem, parówki z wody, tosty, słodkie bułki, full (czyli tradycyjna egipska potrawa z bobu), sok pomarańczowy. Egipcjanie w ciągu dnia nie jedzą praktycznie w ogóle. Piją dużo mocnej herbaty, lub kawę. Do tego oczywiście piją dużo niegazowanej wody. My jemy obiad, później często podwieczorek. W międzyczasie przekąski, wino, piwo, drinki... Wieczorem co prawda dla Egipcjan zaczyna się uczta, ale głównymi składnikami potraw są fasola, bób, sałatki, pita (rodzaj chleba), warzywa, owoce, kawa, lub herbata. Czego brakuje? Oczywiście alkoholu - stąd oni rano mogą iść do pracy, my (po wszystkim tym co robiliśmy dnia poprzedniego + to co zjedliśmy + alkohol) mamy nawet problem, by doczłapać się do leżaka stojącego na plaży... Wielokulturowa Hurghada to nawet nie Kołobrzeg pełen turystów z Niemiec Jadąc do Hurghady należy pamiętać, iż udajemy się do miasta w większości zamieszkanego przez muzułmanów. W Hurghadzie żyje także kilkadziesiąt tysięcy obywateli byłego Związku Radzieckiego (różnych wyznań), oraz kilka tysięcy katolików. Niewielki procent zajmują agnostycy, lub niewierzący. Miasto jest otwarte na Europejską kulturę, ale pewnych zasad należy przestrzegać i nie należy dziwić się pewnym zachowaniom Egipcjan. Hurghada nie jest miastem, którego mieszkańcy nie rozumieją, lub nie wiedzą po co przyjechaliśmy nad Morze Czerwone. Mieszkańcy Hurghady wiedzą dokładnie, że przyjeżdżamy tam po to, aby odpocząć na plaży, kąpać się w morzu do woli, nurkować, snurkować, dobrze się zabawić, napić alkoholu, dobrze zjeść, zrobić zakupy, udać się na ciekawą wycieczkę, poznać kogoś ciekawego, a nawet nawiązać przelotny romans. To wszystko to niby nic nadzwyczajnego (dla nas Europejczyków), ale w postrzeganiu niektórych Egipcjan to aż nadto i nie do pomyślenia. Na szczęście lata obcowania z turystami z Europy powodują, iż mieszkańcy Hurghady już to rozumieją i tolerują nasz styl życia, zupełnie inny od ich stylu życia. Działa to także w drugą stronę. Turyści z Europy rozumieją, że są w kraju muzułmańskim, że niektórych rzeczy nie wypada robić. To dokładnie tak, jak z turystami z Wysp Brytyjskich, którzy jeszcze kilka lat temu przylatywali masowo do Krakowa. Pijani Brytyjczycy traktowali nasz kraj jak "czarny ląd", gdzie bezkarnie można wysikać się na Krakowskim Rynku, a Polska to kraj, gdzie za pieniądze można mieć wszystko, a mieszkają tu sami idioci. Na szczęście ten stan trwał bardzo krótko. Jedni nauczyli się drugich, poznali się i zaczęli szanować. Nie inaczej jest w Hurghadzie. Egipcjanie rozumieją nasze potrzeby, my powinniśmy zrozumieć i uszanować ich zwyczaje. Najważniejszą sprawą na którą powinniśmy zwrócić uwagę to nasz ubiór (zwłaszcza kobiet). Panie (oczywiście poza plażą) nie powinny swoim strojem zbytnio drażnić mężczyzn. Wszystkie Panie doskonale wiedzą o co chodzi. Przyjmijmy taką zasadę; jeżeli w Polsce strój, który Pani ma na sobie drażni mężczyzn - w Hurghadzie powinien zostać ograniczony o połowę. Oczywiście nie dotyczy to Pań, które specjalnie chcą się tak ubrać i wyjść na ulicę Hurghady. I w tym wypadku wszystkie Panie wiedzą o co chodzi. Te obostrzenia w zasadzie nie dotyczą centrum Sakali, czyli Sheraton Road. Tam Egipcjanie widzieli już nie jedno i są przyzwyczajeni do gołych nóg, wyeksponowanych piersi i ramion, ale wiadomo licho nie śpi. Jeżeli chcemy wybrać się do najstarszej części Hurghady - Daharu, proponujemy "opcję zero". Najlepiej dłuższa spódnica, lub spodnie i zakryte ramiona. W tej części miasta nagość jest rzadka. Po co komu problemy. Od razu dodamy, iż wyzywający strój nie spowoduje, iż będziemy mieli nieprzyjemności, czy zamkną nas do więzienia, ale permanentne spojrzenia, zaczepki napalonych Egipcjan mogą spowodować naszą irytację. Dla Egipcjan każda Europejka (chodzi o kolor skóry) jest atrakcyjna. Dla większości młodych Egipcjan nagość kobiety to oznaka rozwiązłości, czyli poszukiwania okazji do przeżyć miłosnych. Niestety tak to wygląda z ich perspektywy i nic nie da się z tym zrobić. Tak mają w większości młodzi Egipcjanie. Niektórzy starsi patrzą na to zupełnie w inny sposób. Zachowują się podobnie jak polskie moherowe dewotki. Takie Panie widząc w naszym kraju dwóch mężczyzn idących ulicą i trzymających się za rękę, od razu przyklejają łatkę "sodoma i gomora" i " jak tak można". Jak widać co kraj to obyczaj, ale pewne stałe się nie zmieniają. Jeżeli chcemy odwiedzić jeden z wielu meczetów w Hurghadzie bezsprzecznie obowiązuje nas opcja zero. Od tego nie ma odstępstw. Panowie też, udając się do meczetu powinni być ubrani schludnie (długie spodnie, a nie majtki z plaży) i koszulka (broń boże odkryty tors). Jeżeli udajemy się na wycieczkę do Luxoru, czy Kairu Panie muszą mieć ze sobą strój opcja zero. Panowie co najmniej krótkie spodnie i koszulka. Oczywiście możemy na wycieczkę pojechać ubrani jak chcemy, ale wtedy wiele zabytków obejrzymy tylko z zewnątrz. Nie powinno to nikogo dziwić. Każdy kto był np. we Włoszech wie, że tam obowiązują dokładnie takie same zasady, a nawet bardziej surowe. Jedno czego nie wolno nam robić publicznie w Hurghadzie to seks i obnażanie się (nawet na plaży). Nie zalecamy także publicznego (na ulicy) całowania się w sposób wyzywający osób, które nie wyglądają na parę, lub małżeństwo (chyba, że w restauracji, czy barze). Po prostu nie jest to przyjęte w ramach dobrych obyczajów. Panowie, ważna sprawa; Egipcjanie nie szanują pijanych ludzi. Wstawionych tak, kompletnie pijanych nie. Generalnie (oficjalnie) sami nie piją, więc stąd brak szacunku i wytłumaczenia dlaczego ktoś potrafi doprowadzić się do takiego stanu. Jeszcze jedna ważna sprawa; jeżeli zobaczysz sznur samochodów jadących przez miasto przy odgłosie klaksonów, strzelających w powietrze fajerwerków, i krzyków z otwartych okien przejeżdżających Egipcjan nie bój się. To nie początek rewolucji, ani zamach na turystów. To po prostu egipskie wesele. Ostatnio musieliśmy to tłumaczyć "dziennikarzom" jednej z informacyjnych stacji telewizyjnych, którzy wzniecili niepotrzebne zamieszanie medialne w Polsce. To był kompletny brak odpowiedzialności za słowo... Cóż, wielokulturowa Hurghada to nie smutny (niemiecko-polski) Kołobrzeg. Tu coś się dzieje... Ponadto...hulaj dusza, w Hurghadzie piekła nie ma. Hurghada dla Polaków Hurghada to idealne miejsce na wypoczynek dla Polaków. Dla znających Egipt to banał, ale dla osób, które nigdy tam nie były, lub wiadomości o tym kraju czerpią z telewizji, że w Egipcie jest niebezpiecznie, to informacja do której w dalszym ciągu trzeba przekonywać. Hurghada była, jest i będzie bezpieczna. Kair jest miejscem, gdzie w czasami dochodzi do manifestacji, to fakt, ale Kair to nie Hurghada. Jedno miasto oddalone jest od drugiego o 454 kilometry. To zupełnie dwa inne światy. Kair to stolica ponad 110 milionowego kraju z każdym elementem życia politycznego i gospodarczego. Ze wszystkimi problemami 20 milionowej metropolii. Hurghada to perła w koronie turystycznej części Egiptu na którą wszyscy chuchają i dmuchają ponieważ przynosi miliardowe zyski dla Państwa Faraonów każdego roku. Turyści z całego świata chętnie jadą na Kubę, Dominikanę, do Kambodży, czy Wietnamu, ale także do USA, gdzie praktycznie co tydzień ktoś strzela w szkołach podstawowych do nauczycieli i uczniów. Nikt nie myśli o zagrożeniu, lub manifestacjach, które odbywają się w stolicach tych krajów. Po co w takim razie jechać gdziekolwiek? To zasadnicze pytanie. Odpowiedź jest prosta, bo świat jest piękny i warty zobaczenia. Teoretycznie tak naprawdę najlepiej pojechać nad polskie morze, bo blisko, niby tanio, wszyscy mówią po polsku i miejsce jest znane. Ale sami wiemy jak jest. Nie jest ani blisko, jest bardzo drogo, a znane miejsca są tak zapchane turystami, że się odechciewa. Ale jedziemy nad polskie morze, znajdujemy wolne miejsce na przeludnionej plaży, zjadamy potwornie drogą zapiekankę, lub rybę (jeszcze droższą) i... patrzymy na Bałtyk, leżąc na nigdy nie do końca czystej plaży, wśród setek tysięcy innych turystów. Leżymy, opalamy się (jeżeli jest słońce) i patrzymy na przelewającą się co kilka sekund wraz z falami przypływu brązowo-zielonkawą breję, czyli substancję z której składa się woda Morza Bałtyckiego. Ręka do góry - kto ostatnio kąpał się w Bałtyku w ciągu ostatnich pięciu lat. Powtarzamy; KĄPAŁ SIĘ W BAŁTYKU ...śmiało... ręka do góry !?! Kto czuł się w pełni bezpieczny wieczorem na ulicach Łeby, Władysławowa, czy Gdańska, wśród podpitych, niekiedy naćpanych małolatów, którym wydaje się, że podczas wakacji wolno im jeszcze więcej niż na swojej "dzielni". Generalnie życie pełne jest niebezpieczeństw. Wszyscy o tym wiemy. Złe informacje rozchodzą się bardzo szybko. Częściej do nas dociera wiadomość, że kogoś zabili, porwali, zgwałcili, niż, że jest fajnie, normalnie i miło..., bo co to za informacja. Niestety jeszcze kilka lat temu informacje o Egipcie ociekały krwią, wojskiem na ulicach, śmiercią, ale to prawda dotycząca tylko Kairu... Damy przykład. Jeżeli coś dzieje się "groźnego" np. w Warszawie, niektórzy ludzie na świecie (uważają, że na pewno mieszkańcy Koszalina czują się zagrożeni. W końcu z Koszalina do Warszawy jest tylko 456 kilometrów - czyli prawie tyle samo co z Hurghady do Kairu. W Polsce panuje takie samo przekonanie; jeżeli ktoś wychodzi na ulice Kairu - na pewno w Hurghadzie wszyscy o tym mówią, w mieście jest stan zagrożenia, wojsko stoi z karabinami na ulicach, ludzie siedzą w domach i nie podchodzą nawet do okien, a zapasy jedzenia i wody mają na co najmniej miesiąc. Nic takiego nie ma miejsca. Ludzie żyją normalnie, chodzą do pracy, restauracji, piją herbatę w kawiarniach, kąpią się w morzu i zajmują swoimi codziennymi sprawami. O tym, że Hurghada to nie Kair, że Hurghada to wręcz idealne miejsce na wypoczynek, bo jest tanie, bezpieczne, przyjazne turystom, z pięknym słońcem, ciepłym morzem i cudownymi plażami przekonali się na początku grudnia 2013 roku polscy dziennikarze, którzy na własne oczy mogli zobaczyć jak Hurghada wygląda naprawdę. Do Hurghady Ministerstwo Turystyki Egiptu zaprosiło stu dziennikarzy z całej Polski. W tej grupie byli i ci, którzy Hurghadę znają dobrze i ci, którzy się bali, że coś im się złego stanie, a także ci, którzy pojechali tam z ciekawości. Byli też i tacy, którzy za wszelką cenę szukali jakiejkolwiek sensacji. Co działo się podczas tygodniowego pobytu? Nic. Dziennikarze zostali zakwaterowani w jednym z najlepszych hoteli pod Hurghadą Sunrise Royal Makadi & Spa. Zwiedzili Luxor , wybrali się na wycieczkę statkiem na wyspę Giftun , pojechali na Safari, zwiedzali Hurghadę, robili zakupy, odwiedzili szkołę podstawową, piekarnię, oprócz tego codziennie opalali się na plaży, wieczorem tańczyli na dyskotece i brali udział w wieczornych przedstawieniach. Jedli śniadania, obiady i kolacje, pili drinki, czyli robili dokładnie to samo co zwykli turyści. Po prostu odpoczywali od zgiełku życia codziennego w Polsce. Oprócz tego własnymi zmysłami mogli się przekonać, że Hurghada to normalny kurort do którego nadal chętnie przyjeżdżają turyści z całego świata. Czy ktoś czuł się zagrożony, czy ktoś chciał wracać do Polski, lub widział jakieś niebezpieczeństwo? Nie, bo takiego niebezpieczeństwa w Hurghadzie nie ma. W mieście był i nadal jest spokój. Tradycyjne konwojowane wycieczki do Luxoru czy Kairu jeżdżą normalnie. Turyści korzystają z tych wyjazdów. Na rogatkach miasta kontrole jak za najspokojniejszych czasów, czyli płynne i przepuszczające wszystkie samochody i autokary. Nikt nikogo nie legitymuje, nie ma żadnych manifestacji, na stacjach benzynowych brak kolejek po paliwo (te były jeszcze w połowie 2013 roku). Cena funta egipskiego jest taka sama jak pół roku temu. Gdyby nie rzadkie incydenty w Kairze, nikomu do głowy by nie przyszło, że Egipt to niebezpieczny kraj.

Wszystko o wycieczkach z Hurghady. Odległości między miastami w Egipcie. Ceny, zabytki Egiptu, trasy przejazdu, mapy miast w Egipcie. Filmy, zdjęcia. Zájazdy z Hurghady Hurghada je ideálne miesto v Egypte, kam sa vydať aspoň na jeden dlhší organizovaný výlet počas týždňovej či dvojtýždňovej dovolenky. Z Hurghady môžeme navštíviť Káhiru , Luxor , Alexandriu , Suez, príp Asuán . Vrelo odporúčame výlety do Káhiry a Luxoru. Odporúčame organizované zájazdy. Nie preto, že by cestovanie v Egypte bolo nebezpečné (lebo nie), ale preto, že je to jednoducho jednoduchšie, pohodlnejšie a celkovo lacnejšie. V Hurghade nájdeme na každom kroku cestovné kancelárie, ktoré nám ponúkajú zájazdy na konkrétne miesto. Taktiež nám počas pobytu na hotelovej pláži vždy ponúknu špeciálne „predajcovia turistických ponúk“ výlety do bližších oblastí Hurghady: na Safari , na ostrov Giftun . alebo do Delfinária . Predajcom sa dá dôverovať, ale v obmedzenej miere. Je pravda, že všetky majú povolenie na predaj a prevádzku so súhlasom majiteľov hotelov, ale vždy existuje riziko uzavretia občianskoprávnych zmlúv s ľuďmi, ktorých vidíme prvýkrát a ktorí majú prevziať zodpovednosť za naše zdravie a života. Zopakujeme znova; Odporúčame výlety organizované s cestovnými kanceláriami, najlepšie také, kde sprievodca/majiteľ hovorí po poľsky. Odporúčame kanceláriu www.hurghadawycieczki.pl Egypt sa skladá zo štyroch hlavných oblastí. Delta Nílu je oblasť siahajúca na sever, blízko Káhiry, kde sa Níl rozdeľuje na dve menšie časti siahajúce od Alexandrie po Port Said. Na pobreží sa vody Nílu vlievajú do Stredozemného mora. Pozdĺž pobrežia sa nachádzajú mestá a mestá vrátane El-Almein a múzeí Marsa Matruh a Sallum. Na východe Alexandrie je známa Rosetta, v ktorej sa našla Rosettská doska, veľmi dôležitý artefakt, ktorý sa ukázal byť kľúčom k rozlúšteniu starovekého hieroglyfického písma. Ďalej na pobreží sú mestá Damietta a Port Said. Údolie Nílu sa tiahne od pobrežia Stredozemného mora až po hranicu so Sudánom na juhu. Mestá pozdĺž jeho pobrežia sú miestami, kde sa nachádzajú najvýznamnejšie a najcennejšie pamiatky starovekej civilizácie. Tu sa nachádzajú pyramídy v Gíze a Sfinga , nádherný Luxorský chrám , Údolie kráľov a mnohé ďalšie. Saharská púšť, druhá najväčšia púšť sveta, tvorí spolu s oázami územie s malým počtom obyvateľov, no ukrývajúce množstvo cenných pietnych miest či pamiatok. Na druhej strane Nílu je tu navštevovaná riviéra Červeného mora turistami z celého sveta s mestami ako Hurghada, Marsa Alam alebo Safaga . Najstaršie stopy civilizácie na území dnešného Egypta sú datované do praveku, no niektoré mestá, ktoré sa zachovali dodnes, majú korene v roku 8000 pred Kristom V čase, keď sa začala formovať saharská púšť a obyvatelia sa začali sťahovať bližšie k úrodným oblastiam údolia Nílu položili základy sociálnych štruktúr. Táto staroveká civilizácia vznikla a rozvíjala sa prakticky vďaka rieke Níl v období známom ako predfaraón. Dynastické obdobie nesúce toto meno začalo okolo roku 3000 pred Kristom kvôli dynastiám, ktoré vládli krajine. Menes je považovaný za prvého faraóna, ktorá mala zjednotiť rozdelený Egypt. Prvý názov krajiny znamenal „dve krajiny“. Celkový počet panovníkov dynastií bol 30. Krajine vládli viac ako 3 tisícročia, až do r. do roku 30 pred Kristom Mnohí faraóni chceli zanechať svoju stopu v histórii stavaním palácov, chrámov a hrobiek. Počas tohto obdobia bola postavená väčšina úžasných stavieb, ktoré prežili dodnes, ako sú pyramídy v Gíze a Sfinga a palác Luxor. Egyptský stav vedomia Keď zavriem oči, ľahko si spomeniem na svoj prvý egyptský východ slnka. Teplý piesok hladiaci nohy, jemný vánok od mora, ktorý ako privítanie jemne hladil tvár. Každý lúč slnka zaplaví ďalší kúsok egyptskej zeme. Mám to šťastie, že si ten moment môžem spomenúť v každom, aj v tom najhoršom okamihu. Vždy som sníval o tom, že pôjdem do Egypta. Ako dieťa som pri čítaní cestovateľských príbehov s lampou pod prikrývkou spoznával svet Howarda Cartera – objaviteľa hrobky faraóna Tutanchamona. Spoznal som tento neskutočný a pre mňa tak vzdialený svet. jeho mágiu, krásu, divokosť a všetky jej tajomstvá. V duchu som sa videl, ako kráčam po púšti a objavujem všetko, čo niekto iný nemal to šťastie objaviť. Samozrejme, že som chcel byť ďalším Howardom Carterom. Veril som, že to tak bude. Nuž, život je život a súvisí to s tým, že overuje všetky naše detské sny a ukladá nám povinnosť žiť tu a teraz. Nestal som sa archeológom a prieskumníkom, aspoň nie tak ako legendárnym prieskumníkom. Keď som prvýkrát vstúpil na egyptskú pôdu, bol som hlboko dojatý. Toto je miesto mojich snov, ktoré sa mi otvára. Vedel som, že nič nezastaví hlad po poznaní, dotykoch a pocite spolupatričnosti. S Egyptom sme sa konečne stretli osobne. Vtedy som už bol dospelý, zrelý muž. Vidíte, na prvé stretnutie som musel dospieť a dnes už viem prečo. Keď počujem, že niekto z mojich priateľov ide týmto smerom, vždy sa spýtam, čo viete o mieste, kam idete? A prečo tam vlastne ideš? Odpovede sa značne líšia. Pozrite si pyramídy. Ľahnite si na pláž. Spoznajte koralový útes. Egypt samozrejme nie je len o pláži, útese a drinkoch s palmou. Je to kolíska civilizácie a miesto plné histórie v každom kúsku. Tu sa môžete dotknúť tohto príbehu, cítiť ho, spoznať ho. Vidieť na vlastné oči silu civilizácie, ktorá prežila tisícročia, čo dokazuje, že nie všetko v našom svete pominie. Egypt je večný. Keď sa vyberiete na prvý výlet do tejto nádhernej krajiny, oplatí sa spoznať niečo z jej histórie. Pripravte sa mentálne na túto cestu, precíťte jej kúzlo. Viem, že to urobí tvoj prvý výlet nezabudnuteľným a prebudí lásku, ktorá tak ako tá moja zostane tvojou súčasťou a navždy ťa bude spájať s týmto vzdialeným miestom. Jedným z dobrých titulov je kniha Anny Świderkówny „Každodenný život gréckych papyrusov v Egypte“ – táto položka vám priblíži vzťah Egypta s kultúrou starovekého Grécka. Toto je príbeh vynikajúceho odborníka na papyrus, Egypt, epochu gréckeho Ptolemaia, helenistické časy, ako aj Bibliu a evanjelium. Kniha predstavuje svet helenistického a ranokresťanského Stredomoria, ktorý je tak trochu zabudnutý, no stále žiari večnou nádherou. Veď Egypt a celý staroveký svet boli nerozlučne späté s Gréckom. Naučíte sa nachádzať stopy prepletených kultúr, ich spolunažívanie v príbehoch, architektúre a kultúre. Čitateľovi, ktorý má radšej dramatické dejové zvraty a polohy priamo z amerických dobrodružných filmov, odporúčam už legendárnu knihu "Bohovia, groby a učenci" od úžasného CW Cerama. Ide o akúsi bibliu archeológov, cestovateľov a študentov histórie. Napísané ľahkým, príjemným jazykom. Ako vedecká kniha a číta sa s ľahkosťou dobrodružného románu. Úprimne sa priznám, že je to jedna z kníh, ktoré vo mne zasiali semienko prieskumníka. Pre zaujímavosť dodám, že prvýkrát vyšla v poľštine v roku 1958 a dodnes vychádza v ďalších vydaniach. Nepotrebujete lepšiu reklamu. Pri plánovaní prvej alebo ďalšej cesty sa oplatí naplánovať si, čo vlastne chcete vidieť. Pokiaľ ste neprišli na to, že sa budete len smažiť na pláži a ochutnávať miestne nápoje, urobte si itinerár. Nájdete tu množstvo informácií o fakultatívnych výletoch, smeroch, kam by ste sa mali vydať, aby ste spoznali aspoň kúsok histórie. Samozrejme, všetko sa nedá vidieť a mesačný výlet určite nestačí, no aspoň toto miesto pocítite a možno si ho zamilujete na dlhšie. Je tiež potrebné pripomenúť, že Egypt je výborným východiskovým bodom do miest, ktoré sa nachádzajú v blízkom okolí. Niekto raz povedal, že keď spoznáte jednu arabskú krajinu, spoznáte ich všetky. Domnievam sa, že ide o mimoriadne nesprávne tvrdenie. Samozrejme, piesok, pláž, more sú všade podobné, no každé miesto má svoju samostatnú a krásnu históriu by mal byť známy. Bez Egypta neexistuje moderný svet, neexistuje žiadna jeho história. Egypt mal a stále má veľký vplyv na umenie, architektúru a kultúru mnohých národov. O jeho veľkej histórii sa učíme už v škole, o civilizáciách sa učíme na základe stôp ich činnosti a vývoja, ktoré trvajú dodnes. Toto sú naše dejiny, rovnako ako dejiny Egypta vytvorili Poliaci. Stačí spomenúť chrámy Belid El Wali, ktoré zachránili pred zaplavením vody jazera Nasser. Chrám presťahovali Poliaci. Egypt je krajinou mnohých národov, náboženstiev a kultúr. Tu sa spájajú, koexistujú a zušľachťujú priestor tejto nádhernej krajiny, ktorej hranice sa nedajú presne vymedziť, pretože hranice Egypta kreslí len naša predstavivosť. Stojí za to si to pripomenúť, keď sa prvýkrát dotknete teplej egyptskej pôdy. text: Hubert Stanisław Bisto, Egypt Exclusive Vzdialenosti medzi mestami v Egypte Káhira Alex Lux Aswa Hurg Sharm Ismail Suez Mars Matr Port Said Minya Káhira 139 420 563 329 342 87 81 318 139 154 Alex 224 556 701 472 438 169 226 179 222 293 Lux 676 895 139 186 644 489 503 736 556 241 Aswa 906 1128 223 319 861 648 649 879 701 407 Hurg 529 759 299 513 458 303 245 651 354 378 Sharm 550 705 1036 1386 737 268 213 617 352 454 Ismail 140 272 785 1043 487 431 57 348 53 241 Suez 130 364 810 1044 395 342 91 405 108 241 Mars Matr 512 288 1185 1415 1047 993 560 652 401 472 Port Said 224 357 895 1128 569 566 85 174 645 293 Minya 248 472 387 655 608 730 387 388 760 472 Cestovná mapa Egypta mapa drogowa egiptu mapa kolejowe egiptu Egyptská železničná mapa Cestovanie po Egypte Autokarom po Egypte - prepravné spoločnosti Z Hurghady do Káhiry (ale aj iných miest v Egypte) premávajú klasické autobusové linky. Aby ste si boli istí časom a miestom odchodu, najlepšie je deň vopred kontaktovať na uvedených telefónnych číslach zástupcov jednej z viacerých spoločností ponúkajúcich cesty na tejto trase. Cestovanie po Egypte je bezpečné. Samozrejme, vždy existuje riziko, že sa po ceste niečo stane, no tieto informácie odovzdávame nie preto, aby sme niekoho vystrašili, ale aby sme vás upozornili na možné problémy a nebezpečenstvá cestovania z jedného mesta do druhého v náhodnej spoločnosti a kvalita tamojších ciest. Uisťujeme vás, že každé nahlásenie porušenia pokoja alebo nedotknuteľnosti turistu (najmä turistov z Európy) miestne úrady okamžite podrobne vysvetlia. Cesta z Hurghady do Káhiry trvá 5 až 7 hodín (v závislosti od času odchodu a frekvencie zastávok na ceste). Autobusy (najmä tam, kde sú lístky drahšie) majú klimatizáciu a toalety. Predávajú sa aj studené nápoje a občerstvenie. Spoločnosti ponúkajúce stále spojenie na trase Hurghada - Káhira informujú, že cesta pre Európana je úplne bezpečná, no v prípade akýchkoľvek problémov treba okamžite upozorniť vodiča autobusu alebo turistickej polície či najbližšej policajnej kontroly. Dopravné spoločnosti v Egypte Spoločnosť GoBus Modrý autobus Autobusová spoločnosť HiJet Časy cestovania medzi mestami: Káhira – Luxor: 9 hodín Káhira – Asuán: 12 hodín Káhira – Alexandria: 3 a pol hodiny Káhira – Hurghada: 6 hodín Káhira – Sharm el-Sheikh: 9 hodín Káhira – Marsa Matruh: 6 hodín Hurghada - Luxor: 4 hodiny Hurghada – Alexandria: 9 a pol hodiny Asuán – Abú Simbel: 5 hodín Luxor - Charga: 5 a pol hodiny Tak wygladają autokary Go Bus Egypt Tak wygladają autokary Blue Bus Egypt Trajekty z Hurghady Mapa Egypta Wycieczka do Kairu kair Powiedzieć, że Kair jest miastem pełnym kontrastów to nie powiedzieć nic. Jest to zapierające dech w piersiach połączenie pozostałości starożytnych czasów, które łączy się z nowoczesnością. Można tu zobaczyć historyczne budowle i targowiska w części Starego Kairu, wspaniałe minarety i meczety otomańskie, kościoły chrześcijańskie, luksusowe hotele, współczesne biurowce w nowoczesnej części Kairu, parki porośnięte bujną roślinnością, dzielnice mieszkaniowe oraz zdumiewającą część z Piramidami w Gizie i Sfinksem - w miejscu gdzie miasto spotyka się z pustynią. Do listy miejsc, które trzeba odwiedzić w Kairze należy Muzeum Egiptu z jedyną w swoim rodzaju ekspozycją, a także ulice Khan El-Khali - najstarszy bazar na Bliskim Wschodzie, oraz Operę. Odwiedzając Kair, jedno z najbardziej zaludnionych miast na świecie, z populacją przekraczającą 10 milionów mieszkańców, doświadczymy niezapomnianych wrażeń. Turyści z całego świata czekają na otwarcie Wielkiego Muzeum Egipskiego w Gizie. Na razie, z uwagi na pandemię data otwarcia Grand Egyptian Museum nie jest znana. pifamidy Kair leży w delcie Nilu. Jest to miasto o bardzo ciepłym klimacie, z wysoką wilgotność powietrza. Lipiec i sierpień są najgorętszymi miesiącami w roku. Temperatura sięga 30-40 stopni Celsjusza. W miesiącach zimowych temperatura wynosi 24-30 stopni Celsjusza. Opady deszczu są tutaj rzadkie. Kair podzielony jest na kilka dzielnic. Każda jest inna. Część centralna i nowoczesna Kairu jest administracyjnym sercem miasta i całego Egiptu. Kair leży na północy kraju zajmując część Gizy znajdującą się na zachodnim brzegu rzeki. Ta część miasta jest nowoczesna, z siecią bulwarów przypominających układem takie miasta jak np. Paryż; z błyszczącymi, futurystycznymi budynkami, parkami, restauracjami i hotelami. Obszar ten jest zupełnie inny od pozostałych części miasta. Bulwar El-nil biegnie wzdłuż Nilu po jego wschodniej części. Mostami można przedostać się na wyspę Gezira w rejonie Zamalek. Wieża telewizyjna w Kairze, kształtem przypominająca kwiat lotosu, jest widoczna w zasadzie z każdej części miasta. Ze szczytu rozciąga się wspaniały panoramiczny widok. W środkowej części Kairu warto odwiedzić XIX wieczną Operę, plac Midan Ataba, Mauzoleum pierwszego premiera Egiptu Saada Zaghloula, Pałac Manial, który kiedyś był siedzibą członków rodziny królewskiej, oraz nowy budynek Opery. Midan Tahrir jest sercem środkowej części Kairu ze słynną ulicą jak Qasr El-Nil. Znajduje się tu także Amerykański Uniwersytet oraz Muzeum Egiptu, absolutnie obowiązkowe miejsce do odwiedzenia. Do muzeum można dotrzeć wysiadając na stacji metra Sadat. Muzeum znajduje się w neoklasycznym budynku, pomalowanym na kolor spranego różu. Szacuje się, że znajduje się w nim ponad 120 tysięcy eksponatów łącznie z mumiami, sarkofagami i oczywiście słynną na całym świecie kolekcją złotych i alabastrowych skarbów króla Tutanhamona, które odnaleziono wraz z grobowcem młodego faraona w 1922 roku. Można również zobaczyć replikę Kamienia Rosetty. Oryginał odkryto w Rosecie Rashid na północnym wybrzeżu i okazał się niezbędny do rozszyfrowania hieroglifów (starożytnej egipskiej formy pisma odręcznego). Khan el-Khalili - znana sieć ulic - tworzy największy bazar na Bliskim Wschodzie i jeden z najstarszych rynków na świecie. To muzułmańska część Kairu. Bazar został zbudowany przez Emira Djaharks el-Khalili, który stworzył karawanseraj dla kupców (zajazd dla karawan). Od 1382 roku handlowcy oferują tu swoje towary. Tuż obok bazaru położony jest wielki Meczet Sayyidna al-Hussein, uważany za najbardziej święte miejsce w Kairze. Warto odwiedzić Meczet al-Azhar, Meczet Ibn Tulun, XII-wieczną Cytadelę wzniesioną przez Salah El Din, Meczet Mohamed Ali na Cytadeli, oraz Wikalat al-Ghouri (średniowieczny, były karawanseraj). Na zachód od centralnego Kairu zobaczymy piramidy w Gizie i płaskowyż w Gizie, niedaleko od miejsca starożytnego miasta Memphis i Saqqara. Można zwiedzać Wielką Piramidę zbudowaną dla króla Khufu XIV dynastii, nieco mniejszą Piramidę Khafre datowaną na około 2500 p. n. e. oraz Piramidę Menkaure. W około znajdują się mniejsze piramidy w których pochowani są byli członkowie rodzin królewskich. Nieco niżej znajduje się Sfinks z ciałem lwa i głową człowieka. Nieopodal znajduje się Muzeum Solar Boat, które mieści pełnowymiarową starożytną łódź egipską. Warto zwiedzić także kompleks piramid i zabytków Saqqara, którego główną atrakcją są Piramida Djoser, oraz Piramida Sekhmket, wraz miastem Memphis (za czasów faraonów było stolicą Egiptu). Starówka Kairu (Koptyjski Kair) została założona około VI w n. e. Według legendy, arabski generał Amr Ibn al-Aas postanowił, że obszar obecnego Kairu będzie dobrym punktem do osiedlenia i rozpoczął budowę domów oraz miejsc kultu. Na kairskiej starówce trzeba zobaczyć kościół św. Barbary (jeden z największych w Egipcie), który nadal służy do regularnego kultu religijnego, kościół św. Jerzego, kościół św. Sergiusza, który jest najstarszym kościołem koptyjskim w Kairze, synagogę Ben Ezra Synagogue, meczet Amr Ibn al-Aas, oraz Wiszący Kościół - zwany tak z uwagi na fakt, iż zbudowano go na szczycie starorzymskiej konstrukcji fortecy Fortu Babilon. Turystów z całego świata zaprasza także Muzeum Koptyjskie w którym zobaczymy jedną z najznakomitszych kolekcji sztuki koptyjskiej na świecie obejmującą okres od czasów faraona do grecko-rzymskich i muzułmańskich. Historia Kairu jest niezwykła. Miasto widziało faraonów, chrześcijan, oraz wyznawców islamu. Było miejscem rządów dynastii królewskiej, Fatimid Caliphate, stolicą w okresie Mamluk i Otomańskim oraz ośrodkiem imperium Napoleona w czasie gdy Francja okupowała Egipt w XVIII wieku. Kair zatrzymał statut stolicy pod rządami brytyjskimi do czasu gdy Egipt odzyskał niepodległość w 1922 roku. Obecnie Kair jest nadal stolicą administracyjną Egiptu. Jednak niedługo się to zmieni. Powoli kończy się budowa Nowej Stolicy Administracyjnej. New Administrative Capital / NAC), bo tak nazywa się roboczo nowa stolica Egiptu powstaje około 45 kilometrów na wschód od obecnego najważniejszego miasta Egiptu i jednocześnie największego miasta Afryki. NAC ma zająć powierzchnię 700 kilometrów kwadratowych. Dla porównania, Warszawa ma 516 kilometrów kwadratowych. Obecnie prace są dość zaawansowane, a poziom ukończenia projektu ocenia się na 80%. Według wstępnych założeń inwestycja w nową stolicę warta 58 mld dolarów miała zostać ukończona w 2024 roku. źródło: www.egypt.travel Wycieczka jednodniowa do Kairu Z Hurghady do Kairu możemy się wybrać na jedno, lub dwudniową wycieczkę. Z własnego doświadczenia wiemy, iż wyjazd do Kairu na 1 dzień wiąże się z niedogodnościami bowiem wielu atrakcji z braku czasu po prostu nie zwiedzimy. W trakcie jednodniowej wycieczki trochę irytujący jest ciągły pośpiech i niedoczas, ale to przypadłość wszystkich zorganizowanych wyjazdów grupowych. Z drugiej strony, gdy nasze wakacje w Hurghadzie trwają tylko tydzień, trochę szkoda czasy, by aż dwa dni spędzić na zwiedzaniu Kairu. Jest przecież jeszcze Luksor, Aleksandria, Asuan... Cena wycieczki jednodniowej to 52 dolary. To dużo, ale i mało zważywszy na to co będziemy mogli zobaczyć (np. muzeum kairskie, piramidy w Gizie, Sfinksa). Zapewniamy; widoki i wrażenia pozostaną na długo w naszej pamięci. Wyjazd na wycieczkę jednodniową do Kairu rozpoczyna się sprzed hotelu około godz. 1.00 w nocy (w zależności od lokalizacji hotelu). Dojazd do Kairu następuje około godz 9:00-9:30. Zwiedzanie rozpoczyna się od starego Muzeum Kairskiego przy placu Tahrir. Polskojęzyczny licencjonowany przewodnik jedzie z grupą już z Hurghady, lub czeka przed muzeum. Po zwiedzaniu jest obiad w formie szwedzkiego stołu. Następnie przejazd do Gizy, gdzie podziwiamy Piramidy i Sfinksa z zewnątrz. Jest możliwość wejścia do wnętrza piramidy za dodatkową opłatą od 100 do 400 funtów egipskich, w zależności do której piramidy chce się wejść. Później jest wizyta w instytucie papirusów i w fabryce perfum. Powrót do Hurghady przewidziany. jest około godziny 23:30 w zależności od lokalizacji hotelu i natężenia ruchu na autostradzie. Na wycieczkę należy zabrać śniadanie i napoje. Paszporty nie są potrzebne. Można zabrać kserokopie, albo telefonem zrobić zdjęcie tej strony w paszporcie, gdzie umieszczone są dane osobowe. Miejsca, które trzeba zobaczyć w Kairze Piramidy w Gizie i Sphinx Wielka Piramida Cheposa Step Piramida w Sakkarze Nowe Groby w Sakkarze Piramida Meidum Piramidy w Dahszur Wielka Piramida Cheopsa (wejście) Muzeum łodzi przy Piramidzie Cheopsa Druga Piramida Chefrena Piramida w Hawarze Piramida El-Lahun Open Air Museum of Memphis Muzeum w Kairze Pokój mumii w muzeum w Kairze Islamic Museum Kasr El-Manayal Palace Museum Gayer Anderson Museum Cytadela Saladyna Virgin Mary Muzeum Koptyjskie Wiszący Kościół Prowincja El-Fayoum Kościół św Barbary Ben Ezra Synagoga Kościół św Sergio (Sergiusz lub Abu Serga) Meczet Amr Ibn Al-As Meczet Ahmed Ben Tulun Khan El-Khalili Bazaar Sultan Hassan Madrassa i Meczet Wycieczka do Luxoru luksor Luxor znajduje się w południowo-zachodniej części Egiptu. Miasto składa się z trzech dzielnic; centrum, Karnaku i Teb. Miasto zyskało na ważności około 2000 roku p. n. e. podczas rządów 11 dynastii. W starożytności nazywane było Waset co oznacza siłę. Pod rządami Greków nazwę zmieniono na Teby. Homer opisał Luxor jako "miasto tysiąca bram". Przez wiele lat było to jedno z najważniejszych miast na świecie. Tutaj znajdowało się centrum polityczne, ekonomiczne, religijne i militarne starożytnego Egiptu. W Luxorze mieszka ponad 380 tysięcy osób. Lotnisko znajduje się 20 minut drogi od centrum. Centrum atrakcji Luxoru jest bulwar biegnący wzdłuż brzegu Nilu. Znajduje się tu między innymi hotel Winter Palace w którym Agatha Christie napisała jedną z najważniejszych swoich powieści "Śmierć na Nilu". Pozostałe dwie główne ulice to al-Mahetta, przy której znajduje się dworzec kolejowy, oraz al-Karnak, która biegnie od Świątyni Karnaku do Świątyni Luxorskiej. Od czasów Amenhotepa II i Ramzesa II Światynia Luxorska jest poświęcona bogowi Amenowi i jego żonie Mut. Świątynia wzniesiona w okresie Nowego Królestwa posiada ogromny pylon zbudowany przez Ramzesa II. Istnieją również pozostałości po jednym z dwóch 25-metrowych obelisków wykonanych z granitu. Wewnątrz Świątyni w Karnaku znajdują się dziedzińce, kolumny i przepiękne perystazy, z których każdy mierzy 100 metrów długości i zostały zbudowane przez Amenhotepa III. Świątynie zostały wybudowane, by oddać cześć potędze faraonów Nowego Królestwa. Świątynia Karnak to największe starożytne miejsce religijne na świecie. Nazwa pochodzi od wioski Al-Karnak. Świątynia składa się z trzech różnych świątyń. Największa Precint z Amun-Re to starożytna świątynia poświęcona bogowi Amon. Jest to jedyny obszar udostępniony dla turystów. Obok znajdują się również Świątynie: Precint z Montu i Precint z Mut, oraz Świątynia Amenhotepa IV. Karnak wybudowano w roku 2000 p. n. e. i uważa się, że około 30 faraonów dobudowało budynki, świątynie, kaplice przez okres około dwóch tysięcy lat (od Średniowiecznego Królestwa do czasów ptolomejskich). Wynikiem i efektem tego jest skarb starożytnych budowli i konstrukcji, kolumn, dziedzińców, pylonów i obelisków. Przy wejściu do Karnaku mijamy rząd figur. Miejsce znane jest jako Aleja Rams. Warto odwiedzić także Muzeum Mumifikacji, które znajduje się tuż obok Karnaku. Jest tu graficzna wystawa tego jak starożytni Egipcjanie mumifikowali nie tylko ludzi, ale również krokodyle, zwierzęta domowe, czy ryby. Wszystko jest przedstawione w zmumifikowanej formie, łącznie z ciałem Masaharta, wyższego szczeblem duchownego Amun w Tebach około 1050 r. p. n. e. W Muzeum Mumifikacji możemy również zobaczyć narzędzia, których używano do usuwania organów wewnętrznych i upuszczania płynów. W Luxorze warto odwiedzić także Meczet El-Mekashkesh, gdzie znajdują się zwłoki X-wiecznego islamskiego świętego oraz wspaniałą Bazylikę Koptyjską. Na zachodnim brzegu Nilu trzeba zobaczyć Dolinę Królów, Dolinę Królowych. oraz Dolinę Nobles. Warto zwiedzić Świątynię Madinet Habu w której są Świątynie Amenhotepa oraz Ramzesa III. Trzeba zobaczyć również Kolosy Memnona, Świątynię Ramesseum oraz Świątynię Hatszepsut. Ta świątynia została zaprojektowana przez osobistego architekta faraona - Senemtuta w czasie XVII dynastii. Dodatkowo, po jednej stronie Świątyni Hatszepsut znajdują się ruiny Świątyni Montuhetop II, a po drugiej grób Amuna i Sanktuarium Słońca. Warto zwiedzić także kaplicę Anubis. Grobowiec Hutenchamona Dolina Królów Dolina Królów Grobowiec Hutenchamona 1/4 Wycieczka Do Luksoru rozpoczyna się sprzed hotelu około godziny 5:00 rano w zależności od lokalizacji hotelu. Dojazd do Luksoru następuje około godziny 9.30. Zwiedzanie rozpoczyna się od Świątyni w Karnaku. Następnie wsiadamy na łódź motorową i płyniemy przez Nil. Później idziemy do restauracji gdzie podawany jest obiad w formie szwedzkiego stołu. Kolejny punkt programu to wizyta w fabryce alabastru. Potem zwiedzanie Doliny Królów (wejście do 3 grobowców są w cenie wycieczki), a dla chętnych możliwość wejścia do grobowca Tutenchamona za dodatkową opłatą 300 funtów egipskich od osoby. Jadąc dalej zatrzymujemy się przy Świątyni Hatszepsut. To Świątynia Grobowa królowej Egiptu, jedynej w historii kobiety-faraon. Na koniec przystanek przy Kolosach Memnona - pozostałości świątyni grobowej Amenhotepa III. Powrót do Hurghady jest przewidziany ok. godz. 22:00-22:30 w zależności od lokalizacji hotelu. Na wycieczkę należy zabrać śniadanie i napoje. Paszporty nie są potrzebne. Koszt wycieczki to 60 dolarów od osoby (z Doliną Królów). Bez Doliny Królów - 50 dolarów. Kolosy Memnona Karnak Karnak Kolosy Memnona 1/4 Jeżeli w planie naszej wycieczki jest Dolina Królów mamy ważną informację; szczególnie w okresie letnim temperatura w dolinie, a zwłaszcza w grobowcach jest nie do zniesienia. Może nawet dochodzić do 50 stopni. Ponadto grobowce nie są klimatyzowane i panuje w nich zaduch. Dolina Królów to miejsce otoczone wysokimi górami, bez naturalnego ruchu powietrza, gdzie nie ma ani drzew, ani miejsc w których można się przed upałem schować. To niestety wykorzystują miejscowi sprzedawcy, którzy proponują napoje w cenie kilkunastokrotnie przewyższającej ich wartość. Bezwarunkowo: na wyjazd do Doliny Królów trzeba zabrać co najmniej dwie duże butelki wody niegazowanej na osobę. W tym miejscu żartów nie ma. Bardzo często na miejscu zdarzają się przypadki zasłabnięć, omdleń, a nawet zawałów serca. Przed wyjazdem na wycieczkę do Doliny Królów nie radzimy pić alkoholu. Zalecamy także zabranie wygodnego obuwia. Do grobowców schodzimy po drewnianych deskach. Delta Nilu Karnak Osiedle Beduinów Delta Nilu 1/4 W Dolinie Królów zostało ukrytych wiele starożytnych grobowców takich jak: Grobowiec Tutenhamona, Setiego I, Ramzesa I, Ramzesa II, Ramzesa III, Ramzesa IV, Siptaha. W dolinie znajduje się ponad 60 grobowców. Powstanie Doliny Królów datuje się na okres od XVI do XI wieku p. n. e., kiedy to miejsce stało się nekropolią faraonów pochodzących z dynastii panujących w Nowym Państwie. Uważa się, że Dolina Królów była używana jako miejsce pochówku przez około 500 lat i spoczywają tu królowie, oraz członkowie ich rodzin od XVII do XX wieku p. n. e. W 1979 roku nekropolia została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Do Doliny Królów dostaniemy się specjalną kolejką podążając wśród piaszczystych wydm i wzgórz. Po prawej stronie doliny znajduje się grobowiec Tutenhamona oznaczony numerem KV62. Grobowiec został odkryty 26 listopada 1922 roku przez brytyjskiego archeologa Howarda Cartera. Mumia króla znajdowała się w trzech sarkofagach: pierwsze dwa wykonane były ze złoconego drewna (drugi dodatkowo zdobiony był szkliwem), trzeci został wykonany ze złota. Obecnie skarby z grobowca znajdują się w Muzeum Egiptu w Kairze, między innymi: sarkofag, biżuteria, mniejszy sarkofag zawierający wnętrzności usunięte podczas mumifikacji, oraz słynna złota maska, która stała się symbolem starożytnego Egiptu. Sam grobowiec jest dość mały, prowadzi do niego wąski i duszny korytarz długości kilkudziesięciu metrów. Na dole nie wolno robić zdjęć i należy zachowywać się bardzo cicho. Grobowiec Tutenhamona nie jest udekorowany w przeciwieństwie do tych, w których spoczęli Ramzes I i III. Oba znajdują się po lewej stronie Doliny. Do grobowców wchodzimy po schodach prowadzących korytarzami bogato zdobionymi malowidłami i hieroglifami. Kolor żółty , pomarańczowy i czerwony są tak jasne, że trudno uwierzyć, że zostały narysowane wieki temu. Grobowiec Ramzesa I (KV16) , drugiego faraona pochodzącego z XIX dynastii jest dosłownie urzekający, tak samo jak grobowiec Ramzesa III odkryty w XVII wieku. Znany inaczej jako grobowiec Harfisty po tym, jak odkryto w nim malowidła przedstawiające muzyków, czasem nazywany nazwiskiem swojego odkrywcy Jamesa Bruce'a. Następnym grobowcem jest grobowiec króla Sipatha (KV47) pochodzącego z XIX dynastii. Jest jednym z najwcześniej odkrytych. Mumia faraona została odkryta w grobowcu króla Amenhotepa II (KV35) w 1898 roku. Wizyta w Dolinie Królów jest absolutną koniecznością podczas pobytu w Egipcie. Wiele wycieczek z przewodnikiem obejmuje także wizytę w blisko położonej Dolinie Arystokracji, leżącej na południe od Doliny Królów, gdzie spoczęło wiele ważnych osobistości ówczesnego Egiptu. Niedaleko także znajduje się Deir El-Medina, gdzie znajdują się groby robotników i artystów, którzy pracowali przy budowie królewskich grobowców. Czas ich powstania datuje się na erę ptolomejską. źródło: www.egypt.travel Zwiedzanie Luxoru należy do obowiązkowych punktów programu każdej wycieczki w Egipcie. Nigdzie indziej nie spotkamy tak wielu pozostałości po jednej z pierwszych rozwiniętych kultur na świecie. Luxor to miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu, oddzielone kanałem od części północnej, zwanej obecnie Karnak. W starożytności zwane "Haremem Południowym". Nazwa miasta oznacza dosłownie "miasto pałaców". ponoć arabscy najeźdźcy w VII wieku widząc wszystkie świątynie mieli pomyśleć, że są one pałacami królewskimi. Stąd też miałaby wywodzić się nazwa. Imponujące zabytki Luxoru nawiązują do "miasta o stu bramach", czyli Teb, o których pisał Homer w swojej Iliadzie. Teby były ważnym miastem już w początkach państwa egipskiego, lecz dopiero po wygnaniu Hykosów w połowie II wieku p. n. e. stały się one politycznym i religijnym centrum Egiptu, przejmując funkcję dawnej stolicy - Memfis. Po wschodniej stronie Nilu znajdowały się królewskie pałace i świątynie, zaś na zachód rozciągało się miasto zmarłych. W czasach Nowego Państwa, Teby należały do najwspanialszych miast starożytnego świata, a około 1300 roku p. n. e. liczyły prawie milion mieszkańców. XXI dynastia przeniosła stolicę państwa do Tanisu położonego w delcie Nilu. Około 666 p. n. e. Teby zostały splądrowane i zniszczone przez Asyryjczyków. W okresie ptolomejskim Teby/Luxor były zaledwie małą prowincjonalną miejscowością. Na początku rządów rzymskich Korneliusz Gallus sprawujący władzę nad miastem kazał zniszczyć Teby. Ponownie nabrały one znaczenia dopiero wraz z rozwojem turystyki pod koniec XIX i na początku XX wieku. Z czasów dawnej świetności zostały jedynie dwa kompleksy świątyń położonych na terenie ówczesnego miasta, oraz doskonale zachowane miast zmarłych, w którym zostali pochowani władcy Nowego Państwa. Świątynia w Karnaku Około 3 km od świątyni w Luxorze, w pobliżu Nilu rozciąga się kompleks budowli tworzony przez wielu władców Egiptu. Budowa całości trwała 2 tysiące lat. Nowsze budowle leżą w okolicach obecnego wejścia, najstarsze znajdują się na zachodnim krańcu. Sercem tego kompleksu jest świątynia Amuna, znana przede wszystkim z "lasu" kolumn. 122 kolumny z papirusowymi kapitelami rozpościerają się na prawo i lewo od głównego wejścia, które zostało oznaczone dalszymi 12 kolumnami. Warto odwiedzić też miejsca znajdujące się w głębi po lewej stronie muzeum na wolnym powietrzu, gdzie znajduje się część poświęcona królowej Hatszepsut i "biała kaplica" Senostrisa. Dobrze widoczne są dwa pnące się ku niebu obeliski. Jeden z nich - po wschodniej stronie - wzniósł Tumosis. Waży on 143 tony i ma wysokość 23 metrów. Drugi obelisk wybudowała Hatszepsut, zaś trzeci - przewrócony - znajdował się przy świętym jeziorze, które służyło kapłanom do rytualnych obmyć i przejażdżek łódką. nad jeziorem znajdował się także ogromny skarabeusz wybudowany za czasów Amenofisa III, będący symbolem boga słońca Re. W przejściu do południowej części świątyni znajduje się stela "Izrael" - jedyna wzmianka o Hebrajczykach z czasów starożytnego Egiptu. "Jakże piękna jest świątynia Amun" - głosi napis - "gdy dzień uroczyście mija". Dolina Królów Dolina Królów - Biban al-Muluk, to łącznie 64 kamienne grobowce faraonów XVIII-XX dynastii. Aby chronić cenne malowidła ścienne przedstawiające sceny ze świata zmarłych, tylko niektóre grobowce są otwarte dla zwiedzających. Pierwszym faraonem, który nakazał budowę swojego grobowca w dolinie, z dala od znanych nekropolii, był Totmes I, ostatnim Ramzes XI. Grobowce w Dolinie są wykutymi w skale kompleksami grobowymi, składającymi się z ciągu licznych korytarzy i sal. Juz w czasach współczesnych faraonom, wiele grobów zostało otwartych i ograbionych. Proceder ten trwał przez wieki. Z tego powodu juz w czasach panowania starożytnych władców zdarzały się sytuacje przenoszenia mumii, mające na celu ochronę ich przed zbeszczeszczeniem. W Dolinie Królów odkryto nie tylko miejsca pochówku, ale i niedokończone komory grobowe. Najciekawsze grobowce to te należące do Ramzesa IX (nr 6), Merenptaha (nr 8), Ramzesa VI (nr 57), oraz Tutenchamona (nr 62). Jest on ostatnim miejscem spoczynku dziecka faraona, odkryty 26 listopada 1922 roku przez Howarda Cartera, który prowadził prace w imieniu Carnarvona. Było to sensacyjne odkrycie, po raz pierwszy bowiem udało się znaleźć grób z pełnym wyposażeniem. Mumia króla spoczywała w sarkofagu wykonanym z kwarcytu w trzech mumio kształtnych trumnach: pierwsze dwie wykonane były ze złoconego drewna. trzecia została wykonana ze złota. Złota maska, okrywająca mumię, oddawała rysy młodego króla. Na czole umieszczono królewski ureusz - głowy kobry i sępa - symbol władzy królewskiej, mający zapewnić ochronę zmarłemu. Sztuczna broda z zagiętym końcem symbolizuje związek faraona z Ozyzysem. Świątynia Hatszepsut Świątynia Hatszepsut jest jedną z najbardziej okazałych budowli w Tebach zachodnich i położona jest u podnóża stromego, wysokiego na około 300 metrów masywu górskiego. Córka Tutmozisa I panowała w latach 1490-1468 p. n. e., pozbawiając władzy prawowitego następcę Tutmozisa III. Po jej śmierci Tutmozis III kazał zburzyć wiele powstałych za jej życia budowli, aby zniszczyć jej imię i pamięć. Świątynia powstała według planów i pod nadzorem budowlanym, ubóstwiającego królową Hatszepsut, Senenmuta. Rozciąga się na trzech tarasach, rampy łączą poziomy świątyni. Znamienne są jej naturalne ozdoby reliefowe. Najciekawsze wydają się naturalne ciągi obrazów w południowej części środkowego tarasu. Opowiadają o ekspedycji handlowej do owianej legendami "złotej krainy" Punt. Dolina Królowych W Dolinie Królowych znajdują się grobowce zon egipskich władców i książąt. Składają się najczęściej z przedsionka, korytarza, miejsca kultu i bocznego pomieszczenia, w którym ustawiany był sarkofag. Niektóre z nich pochodzą z czasów XVII dynastii. Na szczególną uwagę zasługuje grób Nefertiti. Malowidła ścienne na grobowcu żony Ramzesa zostały w ubiegłych latach odnowione przez ekspertów, wciąż jednak nie jest jeszcze pewne, kiedy miejsce spoczynku Nefrititi zostanie udostępnione zwiedzającym. Kolosy Memnona i Medinat Habu Kolosy Memnona to dwie siedzące postacie o wysokości 18 metrów. Przedstawiają Amenofisa II. Są to jedyne zachowane szczątki świątyni. Trzęsienie ziemi w 27 roku n. e. spowodowało poważne uszkodzenia i pęknięcia głazu. Świątynia grobowa Ramzesa III jest jednym z najlepiej zachowanych ówczesnych zabytków w Tebach Zachodnich. Jej wejście przypomina twierdzę. "Syryjska brama" jest jedynym w swoim rodzaju zabytkiem Egiptu. Pełniła ona nie tylko funkcję obronną. Znajdujące się w niej apartamenty, służyły jako harem. Świątynię kazała wybudować królowa Hatszepsut. Świątynia w Luxorze Bezpośrednio przy nadbrzeżnej ulicy stoi świątynia wybudowana przez Aminofisa III i Ramzesa II, która nazwana została "Triadą Teb" na cześć boga Amuna, jego małżonki Mut i syna Chonsu. Dwa gigantyczne posągi Ramzesa II trzymają straż przy wejściu do świątyni. Z pierwotnych dwóch obelisków został tylko jeden. Drugi stoi na placu Concorde w Paryżu. Został on podarowany Francji przez Mohammeda Aliego. Aleja sfinksów prowadzi do wejścia, na którego bramie przedstawiono bitwę pod Kadesz. Na lewo od wejścia natkniemy się na meczet Abdul Haggaga. Szejk Yussuf Abdul Haggaga był twórcą bractwa Sufi w Luxorze na przełomie XI i XII wieku. źródło: Egipt Exclusive Miejsca, które trzeba zobaczyć w Luxorze Kolosy Memnona Dolina Królów Dolina Królowych Valley Of The Nobles Świątynia Medinat Hapu Świątynia w Karnaku Świątynia w Luxorze Świątynia królowej Hatszepsut Świątynia Abydos Grobowce Beni Hassan Groby Tel el-Amarna Luxor Museum Muzeum mumifikacji Groby El-Kab Świątynia Ramesseum Świątynia Dendera Świątynia Esna Grobowiec króla Tutanchamona Grób rozgałęziony Grób Manna i Nakhet Grób Assasif Świątynia Edfu Wycieczka na wyspę Giftun Wyspa Giftun nazywana jest często „Rajską Wyspą”. Na wyspę codzienne odbywają się wycieczki z Hurghady. Za wycieczkę trwającą około 6 godzin zapłacimy 33 dolary. W czasie rejsu statek dwukrotnie cumuje przy rafach koralowych w okolicach wyspy. Na pokładzie każdego statku, lub w porcie - przed jego wypłynięciem - możemy wypożyczyć odpowiedni sprzęt (maski, rurki, czy płetwy). Każdy statek zaopatrzony jest także w kapoki, dzięki którym nawet słabo potrafiący pływać mogą popływać w morzu". wycieczkan giftun Na samej wyspie możemy skorzystać z kilku barów oferujących napoje i przekąski. Wyspa ma jedyną w swoim rodzaju szeroką plażę z bardzo drobnym piaskiem. Błękitna woda, niesamowite widoki oraz bliskość raf koralowych sprawia, że wyspa Giftun jest jednym z najpiękniejszych miejsc w tej części świata. Przed wypłynięciem na wycieczkę warto sprawdzić pogodę i wiatr w okolicach Hurghady. Program wycieczki wygląda następująco; rano około 7.30-8.00 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżasz do przystani. Tam dostępny jest sprzęt do snurkowania - tzw. ABC rurka, maska, pletwy. Zabawę zaczynamy już na pierwszym postoju; wsiadamy na dmuchane banany i kanapy, które holuje rozpędzona motorówka. Kolejny przystanek to snurkowanie przy rafach koralowych. Często widzimy mureny, skrzydlice, ryby napoleony, a nawet delfiny! Snurkujemy około 45 minut i płyniemy do innej rafy koralowej, gdzie znów pływamy. Po pływaniu wracamy na łódź, gdzie czeka posiłek. Lunch podawany jest w formie szwedzkiego stołu. Jest duży wybór potraw; między innymi smażona ryba, makaron, ziemniaki, sałatki, napoje woda, herbata, napoje gazowane. Następnie łódź podpływa do przystani i schodzimy na wyspę Giftun. Przez około dwie godziny opalamy się, pływamy. Po plażowaniu łódź zabiera nas do portu, a busy do hotelu. Powrót do hotelu około godziny 16.30 Wycieczkę na wyspę Giftun polecamy wszystkim. Szczególnie po kilku dniach spędzonych na plaży, gdy jesteśmy już odpowiednio opaleni, gdy książki, które zabraliśmy z Polski jakoś nie chcą się czytać, muzyka zaczyna nas denerwować i szukamy sobie miejsca między barem, leżakiem, pokojem hotelowym i basenem. Wycieczka na Giftun nie męczy. Jedno o czym trzeba pamiętać to nakrycie głowy. i olejek z mocnym filtrem. Polecamy na wszelki wypadek założyć na siebie koszulki z ramiączkami. Trzeba zabrać ze sobą własny ręcznik na którym będziemy się mogli położyć na pokładzie statku, a po dopłynięciu na wyspę na plaży. Musisz wziąć ze sobą jedną dużą butelkę wody. wycieczk sharm el naga Wycieczka do Sharm el Naga Rezerwat Sharm el Naga to dziewiczy podwodny park krajobrazowy, a zarazem rezerwat raf Morza Czerwonego. Nurkowanie odbywa się z plaży, a piaszczyste dno opada do 30 metrów i przechodzi w skały opadające do 80 metrów. To idealne miejsce dla początkujących i bardziej doświadczonych nurków. Rezerwat Sharm El Naga oddalony jest od Hurghady o 35 kilometrów (40 minut jazdy autokarem). Rezerwat został uznany za jedno z najlepszych miejsc do nurkowania i snorkelingu na całym świecie przede wszystkim z uwagi na łatwość dostania się do raf. Nurkowanie odbywa się na rafach, które oddalone są od siebie o kilkanaście metrów, a pierwsze znajdują się 25 metrów od brzegu. Można dotrzeć do ponad 20 ciekawych miejsc, między innymi: Canyon Reef, Coral Garden, Panorama Reef, Sharm El Naga Street, Sadana Point, Sadana Drop Off, Sadana Gorgonia, Tunel Lama i Ziyad Cave. Na miejscu mamy do dyspozycji wykwalifikowaną obsługę z uprawnieniami, co daje szczególne poczucie bezpieczeństwa. Obsługa dba o utrzymanie raf koralowych w nie naruszonym stanie. Dbanie o środowisko to priorytet obsługi rezerwatu. Co ciekawe i istotne w Sharm El Naga naprawdę wystarczy przepłynąć kilkanaście metrów, aby zobaczyć podwodny świat. To super fajne i niedrogie miejsce. Wycieczki odbywają się codziennie. Około 8.30 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżacie do rezerwatu. Na miejscu otrzymujesz sprzęt do snurkowania tzw. ABC rurka, maska, pletwy oraz ręcznik plażowy. Na plaży, każdy ma zapewnione zacienione miejsce pod wielkim parasolem. Sharm el Naga oferuje Ci piaszczystą plażę, rafę do pływania z maską i rurką, duży basen kąpielowy, bar i restaurację. Można tu kupić piwo i inne napoje. Jest plac zabaw dla dzieci. Pływanie i snurkowanie odbywa się pod opieką doświadczonego przewodnika. Około godziny 13.00 podawany jest lunch w formie szwedzkiego stołu. Powrót do hotelu przewidziany jest około godziny 16.00 w zależności od lokalizacji hotelu. Wycieczka kosztuje 40 dolarów. Dzieci do lat 12 płacą połowę ceny. Sharm el Naga ma jeszcze jedną, ważną zaletę. Jest tu naprawdę cicho. Nie gra żadna muzyka, nie ma hotelowych animatorów. Słychać jedynie szum fal. Zatoka otoczona jest kilkumetrowymi skałami z których rozpościera się fantastyczny widok na okolicę. Jeżeli potrzebujesz wytchnienia od hotelowego zgiełku i gwaru Hurghady - Sharm el Naga to idealne miejsce na "reset" i prawdziwe ładowanie "wakacyjnych baterii". Wycieczka do El Gouny Interaktívna mapa El Gouna Wycieczka do El Gouny Hotel w El Gounie Port jachtowy w El Gounie Wycieczka do El Gouny 1/10 El Gouna to prywatne, sztucznie utworzone luksusowe miasteczko hotelowe. To ciche i czyste miejsce. Składa się z kilku wysp rozdzielonych kanałami i połączonych mostami. El Gouna nazywana jest egipską Wenecją. Wycieczka statkiem z Hurghady do El Gouny kosztuje 45 dolarów. Rano około 8.30 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżasz do przystani. W trakcie rejsu do El Gouny możesz snurkować i łowić ryby na żyłkę. Sprzęt dostępny na statku. Po dotarciu na miejsce przesiadasz się na małą łódź motorową, dzięki której możliwe jest zwiedzanie El Gouny. W programie jest też krótki rejs łodzią z oknami w burtach typu Seascope, a także odpoczynek w lokalnej kawiarni. Na statku podawany jest lunch w formie szwedzkiego stołu oraz napoje. Powrót do hotelu przewidziany jest około godziny 16.30-17.00. Podczas rejsu bardzo często spotykamy się delfiny, ponieważ statek pływa w okolicach rafy znanej jako “Dom Delfina". Wycieczka do El Gouny El Gouna Port jachtowy w El Gounie Wycieczka do El Gouny 1/17 Lądem dostaniemy się taksówką do El Gouny w godzinę. Koszt to około 100 funtów egipskich w jedną stronę z centrum Sakali. Należy jednak pamiętać, iż El Gouna to tak naprawdę prywatny kompleks turystyczny. Prowadzą do niego dwie drogi na początku których jest punkt kontrolny. W tym miejscu - przed wjazdem na teren wszystkie samochody i autokary sprawdzane są przez policję turystyczną. Jeżeli wjedziemy już za bramę co jest bardzo proste, przed nami jeszcze ponad 3 kilometry jazdy do "centrum". Tam już jest prościej z komunikacją. El Gouna ma wewnętrzny, płatny system transportu autobusowego oraz można wynająć rowery, lub ryksze. W El Gounie naprawdę jest co robić. To znakomite miejsce dla wszystkich, którzy lubią spacery. El Gouna jest dużo spokojniejsza niż Hurghada. Jest niestety trochę droższa. W El Gounie jest sklep wolnocłowy. El Gouna została zaprojektowana przez twórców Euro Disneylandu Gene Batesa i Freda Couplesa. Kurort słynie z tego, że znajdują się tam luksusowe hotele, długie, 300 metrowe molo, bary, restauracje, sklepy, port dla prywatnych statków, pole golfowe, tor cartingowy, szpital, kasyno, kościół katolicki, lotnisko dla małych samolotów i wille. El Gouna to fantastyczne miejsce do uprawiania sportów wodnych, w szczególności kitesurfingu. Od grudnia do końca lutego to jedno z najlepszych miejsc na świecie gdzie można nauczyć się "latania", ale także dla bardziej zaawansowanych, by po prostu potrenować. W tym czasie panują tu wręcz idealne warunki pogodowe. Jest ciepło, woda także jest ciepła, ale wieje odpowiednio silny wiatr. Co ważne nie ma tłoku. Można do woli i w zasadzie samemu "bawić się" lataniem. Zresztą proszę obejrzeć filmy... El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/3 El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/3 El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/4 El Gouna oferuje 16 hoteli na najwyższym światowym poziomie. Do wyboru mamy 3 hotele 5 gwiazdkowe (Movenpick Resort and Spa, Sheraton Miramar Resort, Steigenberger Golf Resort), osiem hoteli czterogwiazdkowych (Club Paradisio, The Three Corners Ocean View Hotel, Dawar El Omda Hotel Sultan Bey Hotel, The Three Corners Rihana Resort, The Three Corners Rihana Inn, Fanadir Hotel Mosaique Hotel), oraz cztery hotele trzygwiazdkowe ( Arena Inn Hotel, Ali Pasha Hotel, Captain's Inn Hotel, Turtle's Inn Hotel). W El Gounie nie tylko wypoczniemy w bardzo komfortowych warunkach, ale także możemy bardzo aktywnie spędzić czas. Do dyspozycji jest wiele atrakcji. Między innymi można wędkować. Łodzie, wędki i osprzęt dostępny jest w Abydos Marina. Możemy wybrać się na wycieczkę łodzią ze szklanym dnem. Łodzie wypływają z ośrodka Fun Sport, Mangroovy Aqua Beach oraz z hoteli Steigenberger i Rihana. El Gouna słynie na całym świecie ze znakomitych warunków do windsurfingu. The Sports and Fun Aqua oferują szereg kursów windsurfingu. Centra działają w Mangroovy Beach i hotelach Steigenberger i Rihana. El Gouna oferuje jazdę na nartach wodnych. The Orange Concept oferuje kursy dla początkujących wakeboarding, narty wodne, wakeskating, wakesurfing jak również pojedyncze sesje we wszystkich dyscyplinach. W El Gounie znajduje się także Water-Ski & Wakeboard School. Szkoła zaspokaja potrzeby na wszystkich poziomach dla narciarzy wodnych - od początkujących do profesjonalistów. Dla sympatyków dużych szybkości czekają katamarany zdolne płynąć po wodzie z prędkością 26 węzłów - są stabilne, przyjazne środowisku i bardzo wygodne. Podczas wycieczki odwiedzamy rafy koralowe, gdzie można pływać, nurkować, lub po prostu odpocząć. W El Gounie znajduje się najlepsze i największe w tym rejonie świata 18-dołkowe pole golfowe. Pole słynie z nienagannych warunków do gry (zielona trawa) oraz fantastycznych widoków - z jednej strony Morze Czerwone, z drugiej góry. El Gouna jest bardzo przyjazna dla dzieci. Pod opieką wyspecjalizowanych opiekunów oferowane są lekcje nurkowania, mini golfa, czy jazdy na torze kartingowym. Dla dzieci młodszych oferowane są przejażdżki na kucyku na plaży Zeytouna. El Gouna oferuje szereg usług opieki nad dziećmi. Działają: Little Gounies oraz przedszkole HoneyBee. Usługi przedszkolne i opieki nad dziećmi są dostępne w wymiarze miesięcznym, tygodniowym i dziennym. Wycieczka objazdowa po Hurghadzie "Busikiem" po Hurghadzie Hurghada z okna taksówki Wycieczka objazdowa po Hurghadzie to coś dla tych, którzy swój czas skoncentrowali na innych atrakcjach, niż zwiedzanie i chcą mieć choć ogólne pojęcie o miejscu, w którym byli przez ostatnie dni. Z wycieczki skorzystać powinny także osoby, które nie miały ochoty, lub odwagi opuścić swój hotel, , albo mieszkały w resorcie daleko od centrum miasta. Na miejscu, wycieczkę objazdową po Hurghadzie oferują tylko nieliczne biura podróży. W większości przypadków jest to usługa dla tych, którzy zaczynają, lub kończą swój objazdowy pobyt w Egipcie, lub wybrali rejs po Nilu . Chcesz zobaczyć Hurghadę a boicie się natarczywości tutejszych sprzedawców? Wybierz się na citytour wycieczkę po Hurghadzie, a spokojnie zobaczysz najciekawsze miejsca i zrobisz zakupy w miłej atmosferze. Około godziny 15.00 spod hotelu odbiera Cię busik. Z polskojęzycznym przewodnikiem jedziesz do głównej dzielnicy Hurghady, czyli Sakali. Po drodze busik zatrzymuje się przy Hotelu Sheraton oraz przy restauracji Felfela. To okazja do zrobienia zdjęć na tle panoramy Hurghady. Następnie zapraszamy na spacer po deptaku “Nowa Marina” oraz zwiedzanie największego w Hurghadzie meczetu. Niestety obecnie nie możemy wejść do środka. Po obejrzeniu meczetu następuje przejazd do dzielnicy Dahar. Tu mamy postój przy kościele koptyjskim. Jeśli nie ma akurat jakiś uroczystości wchodzimy do środka. Potem wchodzimy na tradycyjny egipski targ warzywno-owocowy (suk). Pod koniec wycieczki, zapraszamy na zakupy w zależności od Twoich potrzeb – papirusy, perfumy lub suweniry. Powrót do hotelu planowany jest około godziny 19.00. Wycieczka kosztuje 10 dolarów. Dolina Nilu dolina nilu Od Fayoum do Hermopolis Fayoum - leży po zachodniej stronie Nilu, kilka kilometrów na południe od Abusir. Do tutejszych monumentów należą zespoły piramid. Fayoum jest największą egipska oazą. Miasto otoczone jest płaskowyżami i "otula" starożytne jezioro Qarun, które zasilane jest wodami Nilu poprzez rzekę Józefa (bahr Yusuf). Zespół kanałów utworzony został przez faraona Amenemhata III z 12 dynastii. Pośród pamiątek po czasach faraonów znajduje się tutaj Piramida Hawara wzniesiona przez Amenemhata III, Piramida Al-Lahoun, oraz ruiny Piramidy Amenemhata III, a także Obelisk Senousert, który znajduje się przy wjeździe do Fayoum. Warto zobaczyć również Świątynię Medinet Madi z czasów XII dynastii, małą Świątynię Qasr Al Sagha, która leży na północ od jeziora, oraz Kiman Fares - oryginalne miasto starożytne. Od Asyut do Dandary Asyut - to miasto chrześcijańsko-koptyjskie zamieszkane przez ponad 400 tysięcy osób. To najważniejsze miasto Górnego Egiptu. To bardzo ważny ośrodek akademicki. W Asyut działa jedna z najważniejszych uczelni - Uniwersytet w Asyut. Pierwsza społeczność osiadła tutaj za czasów faraonów i nazywała się Syut. Później otrzymała nazwę Lycopolis, tworząc oddzielny, lokalny dialekt w czasach grecko-rzymskich zwany Lykopolitan. Przez pewien czas Asyut był stolicą Egiptu, jednak oddano ten przywilej Tebom w okresie Nowego Królestwa. Jednym z najbardziej wartościowych skarbów miasta jest główny obszar wykopalisk archeologicznych w grobowcach z Asyut, znajdujących się na zachodzie miasta. Grobowce zostały wycięte w skale gór i uznaje się, że zawierają one także szczątki faraonów IX, X i XII dynastii. Inne starożytne miejsce wokół miasta to grobowce Hair Rocky zawierające szczątki księżniczki z Ousseia, Beir El Gabrawy w Abnub - gdzie grobowce znajdują się w klasztorze, oraz nekropolia Deir El-Berscha, która była ważnym cmentarzem w Środkowym Królestwie, gdzie grzebani byli arystokraci i rządzący. Aby zobaczyć starożytne monumenty należy się udać bardziej na północ do miasta Karanis. Znajdują się tam świątynie, rzymskie łaźnie, oraz pozostałości po kulturze koptyjskiej, arabskiej, ptolomejskiej, ruiny Demlet al-Sesea, gdzie znajdują się pozostałości greckiej świątyni, w której są dekoracyjne rzeźby, oraz inskrypcje. Koniecznie należy odwiedzić piramidę w Meidum, przepiękną strukturę schodkową zbudowaną dla ostatniego z faraonów III dynastii Hunów. Fayoum w swojej historii było zamieszkałe zarówno przez chrześcijan jak i wyznawców islamu. Pozostały po nich liczne kościoły i meczety. Najznakomitszym przykładem jest klasztor Al-Azab w wiosce Al-Azab, który znajduje się na południe od miasta i zawiera fascynujące muzeum kultury koptyjskiej. Znajduje się tu także klasztor Al-Malah, oraz islamski monument - meczet Quaitbay powstanie którego datuje się na okres panowania mameluków i posiada zachwycającą mównicę wyłożoną kością słoniową, oraz "zawieszony" meczet nazywany tak, ponieważ jest on zbudowany na zboczu wzgórza w okresie otomańskim. Podróżując na południe wzdłuż Nilu mija się małe miasteczko Beni Suef, które słynie z wyrobu bawełny, oraz oradycyjną wioskę Beni Mazar. Następnie dociera się do przepięknego miasteczka El Minya. El Minya - leży w północnej części Górnego Egiptu i jest stolicą okręgu Minya. Jest to wielki obszar na zachodnim brzegu Nilu znany dzięki przemysłowi bawełniarskiemu. Kupcy zamieszkujący te obszary wybudowali domy w stylu włoskim, które przetrwały do dziś. Dzięki bulwarowi i licznym pałacom, oraz monumentom z czasów faraonów, grecko-rzymskich, bizantyjskich, koptyjskich i islamskich El Minya jest miejscem bardzo atrakcyjnym turystycznie. Hermopolis - tuż obok miasta znajdują się świątynie zbudowane przez kobiety faraonów - Hatszepsut, oraz Thutmosis III, wraz z grobami faraonów w Deir El Barsha i ruinami miasta, oraz grobami z tego okresu w Tell Al-Amarna. Mówi się, że jest to były dom faraona Akhenatona i jego żony słynnej Nefretete. W Mallawi, wzdłuż brzegu Nilu możemy zobaczyć ruiny grecko-rzymskiej stolicy, gdzie nadal można zaobserwować ruiny bazyliki w stylu Akropolu. W końcu dotrzemy do ważnego miejsca Hermopolis, lub Tuna El Gebel jak nazywana jest przez ludność miejscową. Na południe od Asyut znajduje się klasztor Al Muhharaq, w którym znajduje się kościół noszący imię Dziewicy Maryi. Uważa się, że to właśnie tutaj Święta Rodzina zatrzymała się podczas swojej podróży do Egiptu. Panuje powszechne przekonanie, że Kamień z ołtarza jest "tym kamieniem", którego Święta Rodzina używała do zasłaniania wejścia do jaskini, w której mieszkała. W czasach bardziej współczesnych Asyut stał się znany z tego, iż znajdował się na końcu trasy karawany z Sudanu, w rezultacie czego miasto stało się głównym ośrodkiem handlu niewolnikami w Egipcie. Obecnie dominuje tu przemysł bawełniany i dywanowy. Miasto posiada zaporę wodną wybudowaną pod koniec 1800 roku, która reguluje stan wody na Nilu. Ważnym miejscem w Asyut jest pierwszy sierociniec w Egipcie założony przez amerykańską chrześcijankę Lilianę Trasher. Obecnie jest to jeden z największych sierocińców na świecie. Suhag - na południe od Asyut znajduje się miasto Suhag gdzie odkryto w XIX wieku grobowce Abrydos. Uważa się, że spoczywają tu władcy z I i II dynastii. Można tu zobaczyć świątynie Seti I, monument upamiętniający wielkiego króla Setha I, a także światynię Ramzesa I. W Suhag znajduje się wiele kościołów i klasztorów. Najpiękniejszym jest Biały Klasztor zwany inaczej Deir al-Abiad, w którym znajduje się kościół wybudowany w V wieku. Dandara - jest klejnotem w koronie na tym obszarze wokół Nilu. Znajduje się na granicy z pustynią i oferuje jedne z najlepiej zachowanych Świątyń w Egipcie. Ogromny kompleks Świątyń w Dandarze, łącznie ze Świątynią Hathar były ukryte pod piaskiem aż do XIX wieku. Znajdujące się tu budowle datowane są na czasy ptolomejskie, jednak znajdują się tu także formy grecko-rzymskiej architektury. źródło: www.egypt.travel Rejs po Nilu Jest wiele sposobów żeglowania po Nilu. Można wziąć udział w kilkugodzinnym rejsie na statku wycieczkowym, lub na feluce - małej drewnianej łódce żaglowej. Można także wybrać się na kilkudniowy rejs na jednym ze statków wycieczkowych, lub jednym z odnowionych parowców. Wiele z nich to luksusowe jednostki spełniające pięciogwiazdkowe standardy. Zazwyczaj rejs rozpoczyna się w Asuanie. Można wykupić luksusowy rejs do Abu Simbel, lub skierować się na północ w stronę Luxoru. Następnie można popłynąć do Com Ombo, gdzie zobaczymy świątynię Sobka i Hareoris. Dalsza część rejsu prowadzi do Edfu, ale można płynąć dalej, aby zwiedzić świątynię Horusa i do Esny i świątynię Khunum. Rejs można zakończyć w Luxorze. Niektóre rejsy rozpoczynają się w Luxorze, w związku z tym trasa rejsu jest odwrócona. Bardzo popularne są wycieczki dwutygodniowe. Plan rejsu może wyglądać tak: 1. dzień: Przylot do Hurghady. Transfer do hotelu, zakwaterowanie, nocleg. 2. dzień: Wypoczynek w wybranym hotelu. 3. dzień: Wcześnie rano wyjazd do Luksoru (4 godziny jazdy). Zwiedzanie zespołu świątyń w Karnaku. Po południu zakwaterowanie na statku. Po kolacji wycieczka „Egipskie Impresje”– przejażdżka dorożkami przez bulwar – Corniche, zwiedzanie luksorskiego suku pełnego kramów, straganów oraz sklepików. Nocleg na statku. 4. dzień: Możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej Madinat Habu i Dajr Al – Madina. Podczas wycieczki zwiedzanie Madinat Habu – świątyni grobowej Ramzesa III, najlepiej zachowanego zabytku tego typu; Dajr Al – Madina – miejsce zamieszkiwane przez robotników zatrudnionych przy budowie królewskich grobowców w Dolinie Królów oraz Dom Howarda Cartera, odkrywcy grobowca Tutanchamona. Powrót na statek, rejs do Edfu, przekroczenie śluzy w Esna. 5. dzień: Zwiedzanie świątyni w Edfu – miejsca kultu Horusa, boga nieba i opiekuna egipskiej monarchii. Jest to druga, co do wielkości świątynia spośród wszystkich zachowanych w Egipcie. Powrót na statek, rejs do Com Ombo wzdłuż urodzajnych brzegów Nilu. 6. dzień: Zwiedzanie Wielkiej Tamy Asuańskiej regulującej bieg Nilu, uważanej za jeden z technicznych cudów XX wieku oraz niedokończonego obelisku królowej Hatszepsut. Powrót na statek. Dzień wolny w Asuanie – możliwość spaceru po słynnym targu arabskim oraz asuańskiej promenadzie lub możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej do wioski nubijskiej – spacer po wyspie botanicznej, zwiedzanie nubijskiego domu oraz szkoły. Powrót na statek. Po kolacji wieczór nubijski. 7 dzień: Pobyt w Asuanie, czas wolny na odpoczynek lub możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej do słynnego zespołu świątyń w Abu Simbel, stanowiącego w chwili obecnej jeden z najistotniejszych zabytków Egiptu. Po południu rejs do Com Ombo. Następnie wizyta w zespole świątyń w Com Ombo, poświęconym dwóm triadom boskim. Po kolacji rejs do Luxoru. 8. dzień: Rejs z Edfu do Luxoru. 9. dzień: Zwiedzanie zachodniego brzegu Nilu - słynna Dolina Królów – miejsce spoczynku królów Egiptu w okresie od XVIII do XX dynastii – możliwość wejścia do grobowca Tutanchamona, zwiedzanie Kolosów Memnona, doliny Deir El Bahari z majestatyczną świątynią Hatszepsut. Możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej „ Światło i Dźwięk” w Karnaku. 10-14. dzień: Wykwaterowanie z hotelu, transfer do Hurghady, kontynuacja części pobytowej w wybranym hotelu. 15. dzień: wykwaterowanie z hotelu, transfer na lotnisko i powrót do Polski. asuan Atrakcje Asuan w Egipcie Asuan leży przy pierwszej katarakcie Nilu. Miasto znajduje się po wschodniej stronie rzeki oraz na dwóch wysepkach. Po zachodniej stronie Nilu znajduje się klasztor Św. Szymona, mauzoleum Aba Kham i grobowce arystokracji. Asuan leży w miejscu, gdzie spotyka się pustynia zachodnia ze wschodnią na północ od jeziora Masser. Asuan jest miastem handlowym. Jego starożytna nazwa Swemet oznaczała "handlowy". Uważa się, że w Asuan powstała pierwsza społeczność Egipska. Jako Swemet, miasto (wtedy najbardziej wysunięte na południe) odgrywało ważną rolę w ochronie Egiptu przed najeźdźcami i obronie południowych granic w czasach dynastii faraonów. Uważa się także, iż to właśnie stąd dostarczana była skała do budowania świątyń, kolumn i obelisków, łącznie z piramidami w Gizie. Asuan to miasto bardzo "zielone" z drzewami palmowymi i tropikalnymi ogrodami rosnącymi w najszerszym miejscu Nilu. Znajdują się tu wyspy, najważniejsze to wyspa Kitchenera, oraz Elefantyna. Wyspa Kitchenera znajduje się pośrodku rzeki. Została podarowana Lordowi Kitchenerowi w podzięce za jego usługi w czasie Kampanii Sudańskiej w latach 1896-1898. Lord Kitchener stworzył wyspę wypełnioną fantastycznymi drzewami i roślinnością, którą obecnie z powodzeniem można nazwać ogrodem botanicznym. Wiele gatunków roślin zostało sprowadzonych z różnych zakątków świata, łącznie z ogromnymi palmami. Znacznie większa jest wyspa Elefantyna (w czasach starożytnych służyła jako fort broniący miasto). Stanowiła południową granicę z Nubią. W Asuanie znajdują się pozostałości po świątyni poświęconej Chnum - to bóg katarakt o baraniej głowie datowane na okres Starego Królestwa. Można tutaj zwiedzić Muzeum Asuańskie, w którym znajdują się artefakty z czasów grecko-rzymskich, oraz zobaczyć jeden z najstarszych nilometrów (przyrząd używany do ustalania poziomu wody w Nilu). W Asuan mieszkali Nubijczycy, znani ze swojego zamiłowania do festiwali i kolorowych ubrań. Uważa się, że to właśnie w Asuan żyła pierwsza cywilizacja nubijska w roku około 2000 p. n. e. Do Asuan dostaniemy się samochodem, lub autokarem, samolotem, koleją (pociągi ekspresowe i kuszetki). Asuan jest popularnym punktem startowym statków wycieczkowych. Asuan oferuje programy zwiedzania obejmujące Wysoką Tamę, niedokończony obelisk, oraz Świątynię Philae, a także żeglowanie z Fleccą. W Asuan warto zobaczyć wielki bazar, pokaz "światło-dźwięk" w Philae, oraz Muzeum Cywilizacji Nubijskiej. źródło: www.egypt.travel Północny Egipt - czyli wybrzeże Morza Śródziemnego Egipt na północy posiada nieregularną linię brzegową z wieloma zatokami i długimi plażami. Wybrzeże rozciąga się od Sallum - ostatniego miasta przed granicą z Libią, poprzez Marsa Matruh, El-Alamain, Alexandrię i dalej poprzez Rossetę, aż po Diamettę i Port Said. Marsa Matruh - leży 290 kilometrów od Alexandrii. Miejsce to jest niezwykle popularne wśród Egipcjan. Miasto posiada siedmiokilometrową plażę z białym piaskiem. Plaża osłonięta jest naszyjnikiem naturalnych skał trasowych. Znajduje się tu słynna Plaża Kleopatry, która znajduje się po zachodniej stronie miasta. Inne plaże to Raas Al-Hakma, Al-Abyad i Aquiba. Za założyciela Marsa Matruh uznawany jest Aleksander Wielki, który podczas swojej wyprawy do Oazy Siwa złożył je w hołdzie Amonowi. Kolejną atrakcją do zwiedzania jest Świątynia Koptyjska i Muzeum Rommla, stworzone we wnętrzu jaskini, uznawanej za miejsce, gdzie Erwin Rommel, niemiecki dowódca miał swoją kwaterę główną. W muzeum wystawiona jest broń z tego okresu, oraz rzeczy osobiste feldmarszałka. polnocny egipt El-Alamein znajduje się 200 kilometrów od Marsa Matruh. Najlepiej jest znana jako miasto, które odegrało ważna rolę podczas II wojny światowej. Można tu zobaczyć muzeum wojenne upamiętniające bitwy, które zmieniły kampanię na korzyść Aliantów, jak również Wojenny Cmentarz Wspólnoty z bronią i sprzętami poświęconymi wojskom greckim, południowoafrykańskim, australijskim i nowozelandzkim, które walczyły po stronie brytyjskiej, oraz cmentarz upamiętniający męstwo żołnierzy włoskich i niemieckich. W El-Alamein miały miejsce dwie bitwy. Pierwsza w lipcu 1942 roku, gdy alianci bez powodzenia zaatakowali Alexandrię, a druga, gdy VIII armia brytyjskiego generała Montgomerego stoczyła bitwę z wojskami Rommla, które zostały zmuszone do odwrotu w stronę Tunezji. Premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill powiedział o tych bitwach "Przed Alamein nie było zwycięzców, a po nim nie było przegranych". Idąc wzdłuż wybrzeża mijamy drogę na Abu Mina i jej piękny Klasztor Koptyjski Abu Mina. Klasztor wybudowany jest w miejscu starożytnej bazyliki i jest miejscem Światowego Dziedzictwa Kultury. Rosetta (Rashid) leży około 60 kilometrów na wschód od Alexandrii. Historia Rosetty rozpoczęła się w roku 800, gdy założył ją Ibn Tulun (muzułmański gubernator Egiptu). Znana jest z pięknych willi w stylu otomańskim. To właśnie tutaj odnaleziono kamień Rosetty w 1799 roku. Egipska kamienna płyta z epoki ptolomejskiej "Kamien Rosetty" to klucz do odszyfrowania hieroglifów. Podróż po wybrzeżu kończymy w Damiecie i Port Said, ruchliwych portach i Kanale Sueskim. źródło: www.egypt.travel Atrakcje Abu Simbel w Egipcie Abu Simbel jest słynne na całym świecie dzięki dwom wspaniałym świątyniom, które zostały wycięte w skałach na zboczu góry w około XIII wieku p. n. e. Znajdują się ona na liście UNESCO i są znane jako pomniki nubijskie poświęcone bogom słońca Amonowi i Re Horachte, oraz bogowi sztuki i rzemiosł Ptahowi. Zostały wybudowane, aby uhonorować Ramzesa II. Kiedy została wybudowana nowa tama regulująca wody Nilu i utworzono jezioro Nasera wzrastający poziom Nilu groził ich podtopieniem. Świątynie zostały przeniesione wyżej ponad lustro wody. Świątynie zostały ustawione w taki sposób, aby posągi patrzyły ponad wodą, tak jak to robiły przez wieki. Świątynie są dosłownie wykrojone ze stoków. Świątynie znane jako Wielka Świątynia Ramzesa II i Mniejsza Świątynia Nefertari powstały w czasach panowania Ramzesa II. Jak głosi legenda faraon chciał na wieki upamiętnić czasy swoich rządów, oraz królowej Nefertari. Zwycięstwo w bitwie pod Kadesz stworzyło doskonałą okazję do zbudowania kompleksu świątyń. Uznaje się, że prace rozpoczęły się od budowy wielkiej świątyni w połowie 1200 roku p. n. e. i trwały 20 lat. Wejścia do większej świątyni strzegą cztery olbrzymie posągi przedstawiające Ramzesa II na których wyraźnie widać, że nosi on podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu.Są to kolosy o wysokości 20 metrów. Wewnątrz kompleksu znajdują się malunki scen bitewnych upamiętniające zwycięską walkę Ramzesa II w bitwie pod Kadesz. W skład kompleksu wchodzą także inne posągi poświęcone Nefertari, oraz synom i córkom Ramzesa II, oraz bóstw którym świątynia jest poświęcona. Świątynia została zbudowana na wschodnio-zachodnim zboczu, w związku z tym wczesnym rankiem słońce dociera do jej wnętrza i oświetla niektóre z posągów. Widać to szczególnie 22 lutego i w październiku każdego roku. Mniejsza świątynia Nefertari (czasem nazywana świątynią Hathor) znajduje się w odległości około 50 metrów. Zdobią ją przepiękne malowidła Ramzesa i jego żony składający ofiary bogom. źródło: www.egypt.travel Egipski kult słońca Dla człowieka żyjącego w starożytnym Egipcie, słońce i jego blask zawsze pełniło, oprócz zapewnienia poczucia bezpieczeństwa czy funkcji rozświetlającej przestrzeń, także bardzo ważną funkcję sakralną. Od szeregu wieków architekturze związanej z wyznawaniem kultu, architekturze sakralnej reprezentowanej przez jej kluczowe obiekty - świątynie - przypisuje się najważniejsze znaczenie społeczne pośród innych budowli architektonicznych. Przeznaczeniem świątyni nie jest tylko funkcjonowanie jako miejsce zgromadzeń, lecz także miejsce spotkania człowieka z Istotą Najważniejszą. ma ono być oazą spokoju, miejscem, w którym spływająca na wiernych łaska przemienia ich wewnętrznie. W perspektywie historycznej można stwierdzić, że najsilniej na człowieka oddziaływały świątynie staroegipskie i katedry średniowieczne. Jego zadaniem było kreowanie stanów emocjonalnych w gronie uczestników sprawowanego kultu. Jak twierdzi Marcin Zagórny, światło lub mrok przejmowały role bóstwa, równocześnie rozdzielając wyraźnie sferę sacrum od sfery profanum. Manipulowanie światłem, umocowanie symboliczne, uświęcało miejsce doznań. W Egipcie, w starożytnej świątyni, zaciemniano miejsce najświętsze, natomiast doświetlano sferę profanum. Jak twierdzi wspomniany autor, im wyższy stopień uświęcenia miejsca, tym stawało się ono fizycznie ciemniejsze. Zasada ta znajduje swój najpełniejszy wyraz w świątyni grobowej, czyli w pogrążonej w mroku piramidzie. Świątynia Abu Simbel w Dolinie Królów reprezentuje wyjątkowy przykład budowli uwidaczniającej perfekcyjne operowanie światłem w celach kultowych. Pochowano w niej faraona Ramzesa II. Obiekt ten składa się z trzech wyciosanych w masywie skalnym pomieszczeń, które są ze sobą połączone. Do wnętrza świątyni wchodziło się jednym otworem wejściowym. Prowadził od do pierwszej komory. Ta pierwsza komora połączona była z dziedzińcem. Jest ona najmocniej doświetlona, co oznacza obszar najmniej uświęcony. Usytuowane są tutaj posągi Ozyrysa, o wysokości około 10 metrów każdy. Są to symboliczni strażnicy chroniący wejścia do następnych dwóch komór. Kolejna komora jest już słabiej oświetlona, co, według Zagórnego, oznacza obszar nieco bardziej uświęcony. Ostatnia komora, która mieści się na samym końcu, jest salą grobową i jako taka jest miejscem o najwyższym stopniu uświęcenia. jest ona mniejsza od pozostałych, co sprawia, iż fizycznie staje się niejako przestrzennym apogeum kultowego dramatu. Owo miejsce tonie w mroku. W komorze znajdują się umieszczone naprzeciw wejścia cztery posągi: Ramzesa II, Ra, Hemarkhisa i Ptaha. Opisana wyżej świątynia grobowa Abu Simbel stanowi wybitny przykład reżyserii, która w celach kultowych używa światła. jedynie w dwóch krótkich momentach w cyklu rocznym, wyznaczających słoneczne przesilenie, o konkretnej godzinie promienie słoneczne drogą wyznaczonej osi wędrowały kolejno przez następujące po sobie komory, dochodząc w końcu do sanktuarium. Jeden z posągów nigdy nie zostaje rozświetlony. Jest to posąg Ptaha. Pozostaje nieustannie w mroku. Jest to zabieg świadomy i celowy, bowiem Ptah będąc bogiem świata umarłych, jest jednocześnie władcą krainy ciemności. jak twierdzi badacz Marcin Zagórny, to niezwykłe zjawisko, obserwowane jedynie przez nielicznych, stanowi jedno z najwybitniejszych zaprojektowanych działań światłem w historii architektury. Biorąc pod uwagę skalę trudności technicznych, przed jakimi stali projektanci, tym bardziej należy im się uznanie za niewiarygodną dokładność w określeniu kąta usytuowania świątyni w stosunku do stron świata. Mając świadomość, jak trudne było to zadanie kilka tysięcy lat temu, warto wspomnieć, iż w połowie XX wieku, ze względu na budowę Wysokiej Tamy Asuańskiej, przeniesiono budowlę na wyższy poziom gruntu. Pomimo dysponowania przez inżynierów nowoczesna techniką, popełniono niewielki błąd w kacie nachylenia świątyni. Wystarczyło to, aby w wyniku tej nieścisłości przesunąć o jeden dzień kulminacyjny dzień dramatu, wyznaczony astronomicznym przesileniem. Opisane działanie światła w przeszłości było widoczne do momentu pochowania faraona. Po jego śmierci świątynie grobową pochłaniał mrok, gdyż zasypywano ja piachem. W egipskim budownictwie sakralnym "odwrócenie świetlnego porządku" było prawdopodobnie pochodną faktu, iż w tym rejonie geograficznym palącego słońca zawsze było ponad miarę. W tym kontekście jego brak, cień, chłód miały większą wartość. Były więc bliżej sacrum. Bóstwo tamtych czasów identyfikowano z czymś groźnym,. tajemniczym, czego nie sposób ogarnąć wiedzą. Był tylko mrok niewiedzy. W tradycyjnej orientacji świątyń egipskich na kierunku wschód zachód, o świcie słońce ukazywało się nad wierzchołkiem świątynnej bramy, sprawiając wrażenie, iż wychodzi na nieboskłon z samego wnętrza świątyni, jako bóstwo z własnego domu, pisze Andrzej Niwiński. Spotykane w literaturze przedmiotu określenie dom boży, w stosunku do egipskiej świątyni, wydaje się w pełni uzasadnione. W owych czasach władca, faraon uznawany był za największego boga, a miejsce, w którym na stałe przebywał - pałac - traktowane było jak sanktuarium. Egipskie wierzenia przekonywały, że życie doczesne jest krótkie i nietrwałe, jedynie życie duchowe trwa wiecznie. W związku z tak pojmowaną teologią, budownictwo mające służyć celom duchowym, musiało być trwałe. Powyższą ideę reprezentowały świątynia i grobowiec. Grobowiec stał się dla starożytnych Egipcjan bramą do życia a świątynia 0 siedzibą bóstwa. Starożytne państwo egipskie przestało istnieć, piramidy i świątynie trwają w piaskach pustyni i w palącym słońcu, będąc źródłem podziwu dla kunsztu ich budowniczych i siły ducha społeczeństwa, które potrafiło stworzyć skromnymi środkami technicznymi takie pomniki, świadectwa swojej duchowości zaliczane do cudów świata. Piramidy były początkowo pokryte jasnym licowaniem z kamienia wapiennego, tworzącego czysto białe ściany. Szczyty wieńczyły pozłacane piramidiony, ostrosłupy, intensywnie odbijające promienie słoneczne i tym samym podkreślające mistyczny związek zmarłego faraona z bogiem słońca Re. Ten zabieg architektoniczny nadawał nekropolii olśniewający wyraz. W czasie, gdy powracająca do świątyni egipskiej procesja religijna znalazła się na dziedzińcu, zatrzymywano się, by odprawić ostatnie rytuały i pożegnać bóstwo, pisze Nowiński. Składano prawdopodobnie wówczas ofiary i recytowano hymny do zachodzącego słońca. Dziedzińce były tradycyjnie otoczone kolumnami, pomiędzy którymi przechodziła procesja. Niekiedy jednak do tego celu wyznaczano specjalny, drugi dziedziniec, n który mogli dostać się jedynie wyselekcjonowani staranie uczestnicy ceremonii. Do sali hypostylowej poza kapłanami mogli dostać się tylko nieliczni. było to możliwe w trakcie święta. Od tego miejsca im dalej w głąb świątyni pomieszczenia stawały się niższe, jego posadzka znajdowała się na wyższym poziomie a światła docierało stopniowo coraz mniej. W znajdującym się w głębi sanktuarium było juz zupełnie ciemno. Ta atmosfera tajemniczości i, jak pisze Niwiński, swoistej intymności była wyrazem wymagań liturgicznych. Do miejsca świętego świętych w praktyce miał dostęp tylko jeden człowiek. Nieopodal od sanktuarium znajdowały się schody prowadzące na dach, gdzie kultowy posąg był ustawiany o poranku w dniu egipskiego Nowego Roku. W tym miejscu znajdowało się prawdopodobnie sanktuarium słoneczne, zwane Domem Re na Dachu Domu Amona. Re - bóstwo słońca, podróżujące barką po nieboskłonie od wschodu do zachodu, było według staroegipskich wierzeń stwórcą bogów i ludzi. jak zgodnie twierdzą Jadwiga Lipińska i Marek Marciniak, koncepcja tego boga jest stosunkowo stara w religii egipskiej. Sądzi się, że powstała ona dopiero za panowania pierwszych dynastii, a etapy jej prześledzić możemy do czasów V dynastii, gdy Re został opatrzony zaszczytnym tytułem króla bogów. W czasach XVIII dynastii syn króla Amenhotepa III, Echnaton, sprawujący godność arcykapłana Re w Heliopolis, po dojściu do władzy zreformował na pewien okres religię egipską, wprowadzając powszechnie obowiązujący kult boga słońca Atona. Wprowadzona przez Amenhotepa IV Echnatona monoteistyczna doktryna religijna była na swój sposób rewolucją religijną. Władca sięgnął do dziedzictwa dawniejszych kultów solarnych. Faraon zerwał z tradycją antropomorfizacji oraz zoomorfizacji w przedstawianiu postaci bóstwa, twierdzi Roksana Małek. Widzialną postacią Atona stała się teraz tarcza słoneczna z wychodzącymi z niej promieniami zakończonymi dłońmi. Ten doktrynalny zabieg sprawił ograniczenie wpływu kapłanów w państwie. Odtąd wyłącznym pośrednikiem między poddanymi a bóstwem stał się faraon piastujący funkcje najwyższego kapłana. Pośród wielkich ośrodków religijnych starożytnego Egiptu wyjątkowe miejsce zajmowało miasto, któremu Grecy nadali nazwę Heliopolis - Miasto Słońca. WS III tysiącleciu p. n. e. Heliopolis zaczęło stanowić ośrodek kultu boga słońca i stwórcy świata. Boga tego symbolizował obelisk. Heliopolis uległo zagładzie. jego teren wyznacza dziś tylko jeden obelisk wzniesiony w XX wieku p. n. e. Kilka z tamtejszych obelisków zachowało się do dzisiaj. Tzw. Iły Kleopatry ustawione są w Londynie, w Central parku w Nowym Jorku, oraz w Rzymie. Zaostrzony na końcu monolit był symbolem dla czcicieli słońca. Pierwsze poranne promienie padały na wypolerowany, pokryty złotą blachą wierzchołek każdego dnia. tekst: Jerzy Walkowiak, Egipt Exclusive Západná riviéra Červeného mora Západná riviéra Červeného mora sa rozprestiera v dĺžke viac ako 1500 kilometrov na západnom pobreží Červeného mora, od Suezského prieplavu po Bir Shalatein. Pozdĺž Na riviére sú letiská, diaľnica, hotely, reštaurácie, nákupné centrá, pláže a všetko, čo potrebujú nároční turisti z celého sveta. Široká škála možností trávenia času na riviére sa nedá porovnať so žiadnym iným miestom na svete. Jedinečné koralové útesy, široké piesočnaté pláže, teplé a modré vody Červeného mora, nádherné počasie prakticky po celý rok robia zo Západnej riviéry Červeného mora vysnívanú destináciu pre každého. Sú tu obrovské rezorty prikladajú dôležitosť až po pohodlie turistov a kvalitu ponúkaných služieb, od klimatizovaných izieb, cez SPA procedúry až po kvalitné jedlá a nápoje. Počas pobytu na Západnej riviére Červeného mora to môžete zažiť kúzlo mora a kultúry vďaka krátkej vzdialenosti do takých miest ako Luxor, Asuán alebo Káhira. Lety miestnych leteckých spoločností sú ľahko dostupné a relatívne lacné a cesty po súši poskytujú príležitosť obdivovať úžasnú krajinu. Hľadáte oddych na pláži a bláznenie na diskotékach a reštauráciách, či aktívne trávenie voľného času, potápanie, surfovanie či rybárčenie, alebo konečne návštevu starobylých miest - egyptská Červenomorská riviéra čaká a bližšie ako Myslíš. Ismailia, Ain Sukhana, Za'farana Ismailia - hlavné mesto Suezského prieplavu sa nachádza na jeho západnom pobreží 120 kilometrov od neho Káhira. Je známe ako mesto záhrad a kvetov. Vyvinul sa pri výstavbe Suezského prieplavu. Výsledkom je, že mesto má charakteristický koloniálny štýl z 19. storočia s budovami v britskom a francúzskom štýle. V súčasnosti je Ismailia populárna vďaka spojeniu so slávnym kanálom a fascinujúcej histórii turistická destinácia pre bohatí ľudia z Káhiry, mnohé z nich tu majú svoje vlastné domy a byty. Ismailia je mestom kontrastov, s neskutočnými obrovskými loďami, ktoré prechádzajú cez Suezský prieplav, cez romantickú bulvár pozdĺž kanála sladkej vody po rušnom kanáli živý trh. Ain Sukhna (horúci prameň) - tiahne sa v dĺžke 60 kilometrov na pobreží Suezského zálivu a je najbližším letoviskom Káhiry. Ďalšou atrakciou je Porto El Sukhna – nový rezort s veľmi známym golfovým ihriskom a SPA. Ain Sukhna je známy ako centrum hlbokomorského rybolovu, zatiaľ čo Za'farana je jedným z najlepších miest na potápanie a kitesurfing. V blízkosti Za'faran sa nachádzajú kláštory sv. Pavla a sv. Anthony. St. Anthony ide o najstaršie fungujúce zariadenie tohto typu na svete. Pretože Ain Sukhana je uznávaný len rozvíjajúci sa turistický región je príliš lacnejšia ako napríklad Hurghada alebo Safaga. Treba však pripomenúť, že väčšina turisti sú tu Egypťania. Safaga Safaga sa nachádza 53 kilometrov od Hurghady. Je to starobylý námorný prístav známy čistým vzduchom, čiernymi pieskovými dunami a termálnymi prameňmi. Mesto si vydobylo povesť kúpeľného a wellness rezortu. Safaga je tiež obľúbenou destináciou pre nadšencov windsurfingu, kitesurfingu a potápania. Plytké vody pri pobreží mesta sú veľmi slané, vďaka čomu je veľmi jednoduché naučiť sa plávať na doske. Safaga si zachovala veľa zo svojej pôvodnej starobylej farby a atmosféry, preto tu turisti nájdu miestne obchody a trhy so suvenírmi, ako aj tradičným tovarom, ako sú koreniny a remeselné výrobky. Safaga tiež ponúka skvelé miesta na potápanie. Koralové útesy sú neporušené. Našli seba tu miesta pre nízkych, stredných a pokročilých potápačov. V meste sú potápačské školy. Odvážlivci sa môžu zúčastniť celodenných výletov do púšte autami alebo štvorkolkami. 40 kilometrov od Safagy sa nachádza Mons Claudianus – starorímsky žulový komplex pevností. Uprostred zálivu Safaga sa nachádza malý ostrov Tobia o pieskovom pobreží. Hotely, potápačské centrá ponúkajú celodenné výlety na ostrov. Nachádza sa v blízkosti mesta Safaga aj lagúna Ras Abu Soma. Vďaka mólu je ľahko dostupný z brehu. Veľmi často v V tejto oblasti môžete stretnúť murény, nočné motýle, klauny a chobotnice. Safaga, ktorá ponúka skvelé miesta na potápanie, windsurfing, kitesurfing, výlety do púšte a relaxačnú atmosféru, je ideálnou destináciou pre tých, ktorí uprednostňujú dovolenku. ticho a mier. Al Quseir Al Quseir sa nachádza 85 kilometrov južne od Safagy. Autor: už viac ako 4000 rokov sa používa ako obchodný prístav. Bolo to jedno z prvých miest v Egypte. Mesto je na konci najkratšej trasy medzi Nílom a Červenou riviérou. Turisti, ktorí hľadajú stopy starovekej civilizácie, tu nájdu množstvo miest, ktoré by mohli navštíviť. Našli sa pozostatky rímskeho prístavu Myos Hormos 8 kilometrov od mesta. Môžete vidieť budovy bývalého prístavu, ako aj rímske vázy a artefakty roztrúsené po okolí. Na útesoch v údolí Wadi Hammamat existuje 200 hieroglyfických tabuliek. Majú veľa takýchto dosiek 4 tisíc rokov staré a zobrazujú tradičné trstinové lode plaviace sa po Níle. Veľký vplyv na vzhľad mesta mala aj osmanská éra. Pevnosť sultána Selima, vládcu Egypta v 16. storočí, bola vojenská pevnosť chrániaca prístav pred útočníkmi a pútnikmi cestujúcimi do Mekky. Obnovenú pevnosť je možné navštíviť. Po osmanskom období odišiel napoleonský čas a vláda Britského impéria (okupujúceho prístav). sama o sebe je rôznorodou architektúrou z oboch období, s mnohými budovami z 19. storočia, v ktorých sa miešajú britský, francúzsky a islamský štýl, a Roman. Al Quseir ponúka skvelé hotely ako Movenpick, Flamenco Beach Resort a Utopia Beach, ako aj Mangrove Bay Resort a Fanadir. Koralové útesy Al Quseir sú rozmanité s rozptýlenými vrcholmi, tunelmi, komínmi, výbežkami a jaskyňami. Tu sa môžete stretnúť murény, perutýny, parmice, premenlivé okraje, fistula a kanica, ako aj plantain, krevety a chobotnice. Vody okolo Al Quseir sú nepochybne jednou z najlepších lokalít na potápanie na Riviére Červeného mora. možno vo svete. Prístav Ghalib Legenda o Port Ghalib hovorí, že na prelome 1. a 2. storočia mladý muž menom Ghalib zriadil prístav pre svoje obchodné lode po tom, čo jeho rival v rukách jeho milovanej zabránil jeho obchodným lodiam kotviť v prístave Aidhab. Po vybudovaní prístavu sa ho konkurent pokúsil zničiť vyslaním flotily vojnových lodí. Podľa legendy sa v čase útoku objavila flotila duchov a zahnala útočníkov preč, čo umožnilo prístavu Ghalib prekvitať. Ghalib sa samozrejme oženil so svojou milovanou. Prístav Ghalib je vzdialený 5 minút Medzinárodné letisko Marsa Alam a dve a pol hodiny jazdy do Údolia kráľov. Mesto je luxusným turistickým strediskom útočisko pre lode a jachty. Sú v meste sú tu plážové hotely, ktoré ponúkajú SPA a wellness procedúry. Samotný prístav je ústredným bodom Port Ghalib. Marina je moderná a plne prispôsobená všetkým potrebám a má priestor pre viac ako tisíc veľkých jácht. Stredisko sa rozprestiera podľa v blízkosti 4 km dlhého piesočnatého pobrežia Červeného mora. Má centrum s promenádou, obchodmi, butikmi, kaviarňami a reštauráciami. Na prímorskom bulvári (rozťahuje sa podľa prístavy) sa nachádzajú obchody, reštaurácie a kaviarne. Ďalšie dvere za bulvárom na hlavnej lodi chána je tradičný egyptský trh. Prístav Ghalib ponúka turistom vodné športy ako jazda na kajaku, vodné skútre, windsurfing, parasailing, wakeboarding, plachtenie, potápanie, podvodné fotografovanie, šnorchlovanie a delfínové safari, ako aj hlbokomorský rybolov, jazda na banánoch a na kolesách. Na súši ponúka Port Ghalib jazdy na ťavách, motokros, štvorkolky, paintball, horolezectvo a zipsy. IN Hotelové rezorty môžu využívať bazény a tenisové kurty bicykle. Pre najmenších ponúka Port Ghalib kluby. Lulee Kids Camp ponúka aktívny oddychový program pod dohľadom opatrovníka. Pripravená je zábava ako hľadanie pokladu, opičí háj, minigolf, trampolíny, nafukovacie člny, bowling, nafukovacie skákacie a šmýkacie predmety. Prístav Ghalib má dve pláže. Juh je ideálny na kúpanie, zatiaľ čo východný má mólo, z ktorého je výhľad na koralové útesy obklopujúce rezort. Nachádzajú sa v blízkosti mesta tri z desiatich najlepších potápačských lokalít na svete: Bratia Isnands, Daedalus Reef a Rocky Island. Táto oblasť je najlepším miestom na pozorovanie delfínov. Keďže Port Ghalib sa nachádza na juhu riviéry Červeného mora, je ľahké sa odtiaľto dostať do Luxoru. Marsa Alam Asi 220 kilometrov južne od Hurghady sa nachádza Marsa Alam, jedna z najrýchlejšie rastúcich turistických destinácií na Riviére. Je to obľúbená destinácia medzi surferi, potápači, šnorchlisti a milovníci pláží. Obklopený palmami a mangrovníkmi je skutočným tropickým rajom a skvelým východiskovým bodom. Marsa Alam (ako iné dediny na Riviére) bývala bola dedina rybolov. Teraz je vďaka medzinárodnému letisku dôležitým letoviskom. Marsa Alam je známa tým, že nie je preplnená turistami ako Hurghada alebo Safaga. Mesto je známe aj svojimi fantastickými podmienkami na potápanie. Potápačské lokality sú neporušené, takmer nedotknuté. Elphinstone Reef, 6,5 míle od pobrežia, sa hemží morským životom. Tu sa môžete stretnúť vodné korytnačky a kraby. S plytkými vodami na severe, ideálnymi na šnorchlovanie, a oveľa hlbšími na juhu je táto oblasť vhodná pre potápačov všetkých úrovní. Shaab Samadai (Dolphin Houce), zvlnený útes južne od Marsa Alam, získal svoj meno vďaka delfínom, ktorými sú vidno tu veľmi často. Okrem delfínov obývajú túto plytkú tyrkysovú lagúnu sendviče, perutýny a motýle ryby. Fury Shoal je rozmanitá koralová záhrada, ktorá vytvára jedinečné miesto na potápanie. Sieť tvrdých koralových útvarov tvorí útesový komplex obývaný rôznymi rybami a delfíny. Nachádzajú sa tu vraky remorkéra a plachetnice. Legenda hovorí, že staroegyptský faraón vykopal nádherné zelené smaragdy v hornatej východnej púšti juhozápadne od Marsa Alam. Najznámejšími komplexmi sa stali Kleopatra bane a Mons Smaragdus (Smaragdové hory). bane starovekého sveta. Bane Wadi Gimal, Wadi Sikeit, Wadi Nuqrus a Gebel Zabra boli prevádzkované počas vlády Ptolemaiovcov a Rimanov. V súčasnosti sú ruiny baní v Zabre a Sikeit stále viditeľné v blízkosti Marsa Alam, rovnako ako zvyšky chrámov a jaskýň. Neďaleko Marsa Alam sa nachádzajú aj ruiny rímskeho prístavu Myos Hormos, kam môžete vidieť prekvapivo dobre zachované rímske artefakty a asi 200 tabuliek s hieroglyfmi, ktoré zdobia útes v údolí Wadi Hammamat. Hammamat je známy aj kameňom Bekheny – zelenou okrasnou skalou, ktorá bola v staroveku považovaná za posvätnú. Tento kameň sa aktívne ťažil až do r do rímskych čias a vyrábali sa z nich misy, sochy a dokonca sarkofágy. Wadi Gemal, Berenice, Bir Shalatein V dávnych dobách oblasť tento bol súčasťou hlavná obchodná cesta medzi Nílom a Červeným morom a svetom za ním. Z tohto dôvodu existuje veľa archeologických nálezov, ako sú rímske vyhliadkové veže zoradené pozdĺž cesty na ochranu konvojov pred útokmi. Wadi El Gemal - je chránený národný park nachádzajúci sa vo východnej púšti. Park sa rozkladá na ploche takmer 100 kilometrov štvorcových. Sú tu palmové háje, mangrovové zátoky a nedotknuté pláže s bielym pieskom. Berenice - starobylé mesto pomenované po svojej matke vládcom Ptolema II Philadelphos v roku 275 pred Kristom bolo obchodným prístavom. Nachádzajú sa tu ruiny chrámu Semiramis, ktorý postavili Traianus a Tiberius nachádza v blízkosti mesta. Ďalej sú to pozostatky smaragdovej bane Wadi Sakait, ktorá fungovala od čias faraónov až po rímske časy. Na vonkajších stenách chrámu sú maľby zobrazujúce cisára Tiberia stojaceho pred bohom Minom a iných na poctu božstvám Zelených baní. Pobrežie je rozdelené mangrovovými močiarmi a neporušenými zálivmi. Oplatí sa navštíviť tektonický ostrov Zabargad, ktorý je geologickým fenoménom a preslávili ho aj pramene olivových polodrahokamov, ktoré sa tu ťažili od roku 1500 pred Kr. až do polovice dvadsiateho storočia. Z vrchu Peridot sú úchvatné výhľady na okolité modré lagúny, bohaté na morský život. Berenice je preslávená nielen možnosťou rybolovu, ale tiež sa tu nachádza seba tu sú niektoré z najlepších SPA centier v Egypte. Bir Shalatein – je malá dedinka na egyptskej hranici so Sudánom. Kedysi to bol hlavný námorný prístav a dnes je oblasť známa svojimi veľkolepými miestami na potápanie. zdroj: www.egypt.travel Otcovia púšte. Kláštor svätého Antona a svätého Pavla Kvetná nedeľa, tesne pred Veľkou nocou, bola ideálnym dňom na návštevu kláštorov – sv. Antona a sv. Paweł Hoci to bola moja ďalšia cesta do týchto miest, návšteva mníchov a krásnych chrámov mi vždy prinesie veľa radosti. Tentoraz to bolo podobné. Neohrození rannými hodinami sme z Hurghady odišli o 7:00. 250 kilometrov na sever smerom na Káhiru sú to len 3 hodiny jazdy so zastávkou, aby ste si utreli ešte ospalé oči. Krajina za oknom autobusu, pre mnohých možno monotónna – napravo Červené more, naľavo púšť s kopcami – ako stvorená na to, aby som sa pripravil na prekročenie prahu prvého kláštora. St. Antoni bola naša prvá zastávka. Len kilometer pred bránou sa na obzore objavili dve veže s krížmi a o pár minút nás mal privítať kamarát – páter Rawis. Poučená skúsenosťami som si aj napriek vysokej teplote dala na plecia šatku a šaty po členky. V opačnom prípade mnísi predstavia „uvítací balíček“ v podobe Abei po členky. Smiali sme sa, že vyzerajú ako nemocničné pyžamá, ale to neodradilo dve dievčatá od toho, aby si do batožiny nedali topy s dlhým rukávom a nohavice. Už od začiatku vidím to očarenie v očiach mojich priateľov. Nádherná olivová záhrada, bledožlté steny obklopujúce kláštor a páter Rawie, ktorý začal našu cestu maľovaním obrazu Márie na ruky dievčat. Pomáhame nášmu staršiemu otcovi pri prevádzaní - spočiatku okolo múrov kláštorov, ktoré boli pred 100 rokmi zatvorené a brány zamurované. Návštevníkov a potraviny vláčili lanami a košmi, pretože sa báli vyplienenia chrámu beduínmi a inými nepriateľskými egyptskými Koptmi. Ďalšiu hodinu a pol nás vedie k pevnosti, kostolu s relikviami sv. Antona, kde nás páter Rawis požehnal a pomazal olejmi. V hrubých stenách chrámu je príjemne chladno, všade cítiť oleje. Na kobercoch, po ktorých chodíme bosí, ostali palmové listy po liturgii. Sú úplne odlišné od našich poľských palas – krásne zdobené a farebné. Otec Rawis každému z nás podal list. Pokračujeme v putovaní kláštorom úzkymi uličkami, pričom otcovi kladieme množstvo otázok o živote mníchov, histórii, obradoch, ktoré sú podobné tým, ktoré poznáme z katolíckej cirkvi. Legenda o sv. Antony, o ktorom nám rozprával náš otec v jedálni starých mníchov, kde sú stôl a lavice vyrobené zo skaly, na každého urobí veľký dojem. Svätý predal svoj majetok a žil v skalnej jaskyni, kde strávil asi 80 rokov v modlitbách. Vzhľadom na vek môjho otca sme auto vyviezli 300 metrov do svahu k miestu, kde sa začala história kláštora. Pred nami sme videli schody, vinúce sa vysoko na skalnatý kopec, až k jaskyni sv. Anthony. A tu sa časť skupiny rozhodla odpočívať v novej kaplnke vytesanej do skaly. My sme sa, naopak, rozhodli vyjsť v horúčave 1153 alebo 1152 schodov so šatkami na hlavách a fľašami vody v rukách, ktoré už boli poloprázdne. Otec každého z nás požiadal, aby sme si na malé papieriky napísali svoje želania alebo niečo, za čo by sme sa im chceli poďakovať. Karty museli odniesť do jaskyne. V polovici cesty sme spustili oči zo schodov. Pred nami sa objavila úžasná krajina hôr. Pohľad nám dodal silu. V polovici cesty a budeme vyššie - na vyhliadkovej plošine. Cestou míňame pár pútnikov, ktorí nás srdečne vítajú a utešujú. Po príchode sme nenašli požadovaný tieň, slnko sa zastavilo na svojom zenite. Rozhodli sme sa okamžite vstúpiť do jaskyne cez veľmi úzku štrbinu v skale. V krátkej 10-metrovej chodbe bola úplná tma. Osvetľovali nás blesky fotoaparátov a telefónov. O pár metrov ďalej, ďalší záblesk fotoaparátu a videli sme malé schodisko vedúce dolu meter a pol. Na naše prekvapenie sme videli malý oltárik s obrazom svätého Antona. Prísny, skromný, dokonale sa hodil k príbehu, ktorý rozprával mních o živote sv. Anton v asketizme. Kúzelné, pokojné miesto. Naša túra hore už bola irelevantná. V tichosti sme vytiahli svoje karty, každý vtlačil svoje vlastné do otvoru v hrote šípu, ako to robili naši predchodcovia. Strávili sme ešte niekoľko minút v sústredení a tichu v jaskyni, než sme sa rozhodli ísť tou istou cestou späť. Bola to výzva pre nás všetkých. Dodnes podľa vzoru sv. Anthony, v horách je niekoľko mníchov. Raz týždenne navštevujú kláštor, aby sa zúčastnili na nedeľnej liturgii a vzali si so sebou potraviny. Spokojní zbierame skupinu a vyrážame do ďalšieho kláštora. Čaká nás 60 kilometrov. Cestou stretávame pútnikov z Holandska, ktorí sa s beduínskym sprievodcom rozhodli prejsť po horách – asi 14 kilometrov k ďalšiemu kláštoru sv. Paul. Prajeme vám veľa šťastia a hovoríme o tom, že 1153 alebo možno 1152 schodov je len malá časť cesty, ktorú musia Holanďania prekonať. Cestou sa zastavujeme na veľkom parkovisku, kde je niekoľko reštaurácií. Narýchlo obedujeme, na návštevu ďalšieho kláštora máme len dve a pol hodiny. Pre návštevníkov je otvorená do 16:30. Po príchode sa pýtam na kamarátovho otca. Rýchlo ho nájdeme v pútnickom dome, kde po pár minútach pijeme studený krk a nosíme dlhé šaty. Otec sa pýta na priateľov, účel našej návštevy a po pár minútach v tieni múrov kláštora sv. Paweł, počúvame históriu miesta. Kláštor je strohejší, autentickejší, s jasnými stopami histórie miesta. Mlyn, drevené člny, na ktorých mnísi ešte 60 rokov lovili s ťavami do Červeného mora (14 kilometrov), majú jasné známky používania. Vypočul si úžasný príbeh o sv. Pavla, ideme dolu do ďalšej jaskyne, kde, podobne ako sv. Antonia, sv. Paweł strávil väčšinu svojho života. Nádherné fresky spred niekoľkých storočí zobrazujú príbeh sv. Paul. Upútajú nás aj maľby spájajúce kultúry a náboženstvá. Spôsob, akým nás otec vedie po uliciach kláštora a rozpráva o živote mníchov v minulosti a dnes, sa opäť dotýka aj mňa a mojich priateľov. Vedie s nami dialóg plný zvedavosti a zvedavosti, rozprávame sa o tradíciách, náboženstve, rituáloch, palmách, vianočnom stromčeku a jedlách na veľkonočnom stole. Je tu veľa smiechu. Otec nám ukazuje fotografie, ktoré pred 100 rokmi urobil slávny americký fotograf, ktorý dokumentoval život mníchov. Môžeme tam vidieť miesta, dnes určené pre návštevníkov a v minulosti miesta každodenného používania - jedáleň, pevnosť, prameň vytekajúci zo skál. Mnísi na fotografiách sú oblečení ako súčasníci – v čiernych sutanách a kapucniach s krížmi na hlave. Tento prvok zostal nezmenený. Ideme smerom k olivovej záhrade. Otcovia dodnes vyrábajú zaváraniny. Náš pohľad však upúta palma s tromi vetvami. Vyzerá to ako kríž. Hneď sa na ňu pýtame otca. Odpovedá, že je v záhrade 30 rokov a jej konáre symbolizujú Najsvätejšiu Trojicu. Urobíme pár fotiek a ideme si oddýchnuť späť do pútnického domu. Dievčatá sa vyzliekajú, lúčime sa s našou sprievodkyňou, ďakujeme za občerstvenie a oleje, ktoré sme dostali ako darček a vydávame sa na cestu späť do Hurghady. Až teraz máme čas porozprávať sa o výlete a vymeniť si komentáre. Na tvárach mojich priateľov vidím spokojnosť a únavu. Sú ohromení. Nemysleli si, že v Egypte sú také krásne miesta – pokojné, bez tisícov turistov, kde nikoho netrápi, nesnaží sa predať svoj tovar a vytiahnuť z vreciek pár dolárov. História a úžasná krajina im určite zostane dlho v pamäti. A som si istý, že sa tam ešte vrátim. ako obvykle so zvedavosťou a novými otázkami na mníchov. text: Ewelina Siwek, Egypt Exclusive Ze względu na wiek ojca pojechaliśmy samochodem 300 metrów ku zboczu góry do miejsca, w którym zaczęła się historia klasztoru. Przed sobą zobaczyliśmy schody, wijące się wysoko po skalnym wzgórzu, aż do groty Św. Antoniego. I tu część grupy zdecydowała się na odpoczynek w nowej kaplicy wyrytej w skale. My natomiast zdecydowaliśmy się na pokonanie 1153 lub 1152 schodów w upale z chustami na głowie i butelkami wody w rękach, które już w połowie drogi były puste. Ojciec poprosił wcześniej, aby każdy z nas na małych karteczkach napisał swoje życzenie lub coś, za co chcielibyśmy podziękować. Karteczki należało zanieść do groty. Po pokonaniu połowy drogi oderwaliśmy wzrok od schodów. Przed nami pojawił się niesamowity krajobraz gór. Widok dodał nam sił. Jeszcze połowa drogi i będziemy wyżej - na tarasie widokowym. Po drodze mijamy kilku pielgrzymów, którzy serdecznie nas pozdrawiają i dodają otuchy. Po dotarciu nie znaleźliśmy upragnionego skrawka cienia, słońce zatrzymało się w zenicie. Zdecydowaliśmy natychmiast wejść do groty przez bardzo wąską szczelinę w skale. Krótki 10-metrowy korytarz był zupełnie ciemny. Przyświecały nam flesze aparatów i latarki w telefonach. Kilka metrów dalej, kolejny błysk aparatu i zobaczyliśmy niewielkie schody wiodące półtora metra w dół. Ku naszemu zaskoczeniu zobaczyliśmy niewielki ołtarz z obrazem św Antoniego. Surowy, skromny, idealnie pasował do historii opowiedzianej przez mnicha o życiu św. Antoniego w ascezie. Miejsce magiczne, spokojne. Nasza wędrówka w górę była już nieistotna. Wyciągnęliśmy w ciszy nasze karteczki, każdy wcisnął własną w szczelinę groty tak, jak zrobili to nasi poprzednicy. Jeszcze kilka minut w skupieniu i ciszy spędziliśmy w grocie, zanim zdecydowaliśmy się na powrót tą samą drogą. Dla każdego z nas było to wyzwanie. Do dzisiaj na wzór św. Antoniego w górach żyje kilku mnichów. Raz w tygodniu odwiedzają klasztor, aby wziąć udział w niedzielnej liturgii i zabrać ze sobą artykuły spożywcze. Zadowoleni zbieramy grupę i wyruszamy do następnego klasztoru. Mamy do pokonania 60 kilometrów. Po drodze spotykamy pielgrzymów z Holandii, którzy z beduińskim przewodnikiem zdecydowali się przebyć drogę pieszo górami - około 14 kilometrów do kolejnego klasztoru św. Pawła. Życzymy powodzenia i rozmawiamy o tym, że 1153, a może 1152 schody to zaledwie niewielka część drogi, którą mają do pokonania Holendrzy. Po drodze zatrzymujemy się na dużym parkingu, gdzie jest kilka restauracji. Jemy w pośpiechu obiad, mamy zaledwie dwie i pół godziny na wizytę w kolejnym klasztorze. Jest otwarty dla zwiedzających do godziny 16.30. Po dotarciu pytam o zaprzyjaźnionego ojca. Szybko odnajdujemy go w domu pielgrzyma, gdzie już po kilku minutach pijemy zimną karkadę i ubieramy długie suknie. Ojciec pyta o przyjaciół, cel naszej wizyty i już po kilku minutach w cieniu murów klasztoru św. Pawła słuchamy historii miejsca. Klasztor jest bardziej surowy, autentyczny, z wyraźnymi śladami historii miejsca. Młyn, drewniane łodzie, w których mnisi jeszcze 60 lat temu, idąc z wielbłądami nad Morze Czerwone (14 kilometrów) łowili ryby, mają wyraźne ślady użytkowania. Zasłuchani w niesamowitą opowieść o św. Pawle schodzimy do kolejnej groty, w której podobnie jak św. Antonii, św. Paweł spędził większość swojego życia. Piękne freski sprzed kilku wieków pokazują historię św. Pawła. Również malowidła łączące kultury i religie, przykuwają nasz wzrok. Sposób, w jaki ojciec prowadzi nas uliczkami klasztoru i opowiada o życi mnichów kiedyś i dziś, porusza moich przyjaciół i mnie po raz kolejny. Prowadzi z nami pełen ciepła i ciekawości dialog, rozmawiamy o tradycji, religii, obrzędach, palmach, bożonarodzeniowej choince i potrawach na wielkanocnym stole. Jest dużo śmiechu. Ojciec pokazuje nam zdjęcia wykonane 100 lat temu przez sławnego amerykańskiego fotografa, który dokumentował życie mnichów. Widzimy na nich miejsca, teraz przeznaczone dla odwiedzających a kiedyś miejsca codziennego użytku - jadalnię, fortecę, źródełko bijące ze skał. Mnisi na fotografiach ubrani są jak współcześni - w czarne sutanny i kaptury z krzyżami na głowie. Ten element pozostał niezmienny. Kierujemy się w stronę ogrodu oliwnego. Ojcowie do dzisiaj wykonują przetwory. Jednak nasz wzrok przykuwa palma z trzema odnogami. Wygląda jak krzyż. Natychmiast pytamy o nią ojca. Odpowiada, że od 30 lat jest w ogrodzie a jej odnogi symbolizują Trójcę Świętą. Robimy kilka zdjęć i wracamy na odpoczynek do domu pielgrzyma. Dziewczyny ściągają suknie, żegnamy się z naszym przewodnikiem, dziękujemy za poczęstunek i olejki, które otrzymaliśmy w prezencie i wyruszamy w drogę powrotną do Hurghady. Dopiero teraz mamy czas na rozmowę o wycieczce i wymianę komentarzy. Widzę zadowolenie i zmęczenie na twarzach przyjaciół. Są pod wrażeniem. Nie sądzili, że w Egipcie są tak piękne miejsca - spokojne, bez tysięcy turystów, gdzie nikt nie zaczepia, nie próbuje sprzedać swojego towaru i wyciągnąć kilku dolarów z kieszeni. Historia i niesamowite krajobrazy z pewnością pozostaną na długo w ich pamięci. A ja jestem pewna, że wrócę tam jeszcze raz. jak zwykle z ciekawością i nowymi pytaniami do mnichów. tekst: Ewelina Siwek, Egypt Exclusive Wycieczka do Jerozolimy Wycieczka do Jerozolimy z Hurghady to bardzo długa i męcząca wyprawa. Wycieczka jest kosztowna. Zaczniemy od kosztów. Wycieczka, która trwa ponad 30 godzin kosztuje od 230 do 300 dolarów. Niektóre z biur podróży nie zapewniają także obiadu w cenie wycieczki. Co istotne, to podróż łączona; samolot + autokar + samolot. Z Hurghady nie lecimy samolotem bezpośrednio do Jerozolimy. Wylatujemy wieczorem (~21.00) z Hurghady do Dahab, Taby, lub Sharm el-Sheikh, a dalej autokarem w kierunku granicy. Przekraczamy granicę w Tabie i dalej jedziemy do Jerozolimy. Na miejscu w większości przypadków w programie jest Góra Oliwna, Stare Miasto, a tam Ściana Płaczu, Via Dolorosa, Bazylika Grobu Świętego, Góra Syjon, czyli Wieczernik, Grobowiec Króla Dawida, Bazylika Narodzenia. Po zwiedzaniu obiad i transfer powrotny do Dahab. Po drodze postój nad Morzem Martwym. Przylot do Hurghady następuje w nocy ~ godziny 2.00. Plan przykładowej wycieczki do Jerozolimy Wyjazd autokarem z Dahab do Taby, Przejazd nad Morze Martwe – kąpiel w Morzu Martwym (proszę zabrać kostiumy kąpielowe). Zwiedzanie Jerozolimy: GÓRA OLIWNA wznosi się na wschód od Wzgórza Świątynnego. Tradycja żydowska mówi, że właśnie tutaj rozpocznie się zmartwychwstanie ludzi w dniu Sądu Ostatecznego. Największą jednak atrakcją Góry Oliwnej jest przepiękna panorama na Stare Miasto i Wzgórze Świątynne z pozłacaną Kopułą Skały. KOŚCIÓŁ DOMINUS FLEVIT - został wzniesiony na skale na Górze Oliwnej, gdzie Jezus płakał nad Jerozolimą, stąd nazwa Dominus Flavit (czyli Pan zapłakał). Na północ od tego miejsca znajduje się KOŚCIÓŁ PATER NOSTER. Został on wzniesiony tuż obok groty, w której Jezus nauczał swoich apostołów. Ciekawostką miejsca tego jest ułożony z kafli ceramicznych tekst modlitwy Pańskiej w ponad 60 językach. VIA DOLOROSA – droga krzyżowa prowadzi przez dzielnice muzułmańską i chrześcijańską. Droga, którą szedł Jezus, dźwigając krzyż na miejsce stracenia. Zaczyna się ona w dzielnicy muzułmańskiej na dziedzińcu rzymskiej twierdzy Antonina. Dalej biegnie obok łuku Ecce Homo i prowadzi do BAZYLIKI GROBU PAŃSKIEGO - w dzielnicy chrześcijańskiej. ŚCIANA PŁACZU – jest centralnym punktem dzielnicy żydowskiej. Pod Ścianą Płaczu zawsze można spotkać modlących się Żydów. Jest to pozostałość zewnętrznego muru po Drugiej Świątyni Jerozolimskiej, zbudowanej w końcu VI wieku p.n.e. na miejscu Świątyni, wzniesionej przez Salomona. W 688 roku w tym miejscu muzułmanie wznieśli Kopułę Skały, zamykając dostęp Żydom. Od tego momentu, Żydzi mogą lamentować jedynie przy zewnętrznym murze. Obecnie, pobożni Żydzi wtykają kartki z modlitwami i prośbami do Boga między kamienie starożytnego muru wierząc, że jest to miejsce najbardziej zbliżone do domu Boga. GÓRA SYJONU - najpopularniejszym budynkiem na górze Syjon jest bajkowy kościół i klasztor ZAŚNIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY. Kościół i klasztor z białego piaskowca jest według tradycji kościoła katolickiego miejscem zaśnięcia w sen wieczny Dziewicy Marii. Tuż za kościołem znajduje się GRÓB DAWIDA, otaczany czcią przez pobożnych Żydów, jak i przez wielu chrześcijan. Miejsce to dla wielu Żydów jest celem pielgrzymek, to miejsce modlitwy i wspomnień o czasach minionych. Na piętrze znajduje się sklepiona sala Wieczernika. Jest to domniemane miejsce spożywania OSTATNIEJ WIECZERZY Jezusa z apostołami. Schodząc z góry Syjon w kierunku wschodnim, wśród drzew ukryty, na zboczu góry, stoi kościół ŚW. PIOTRA IN GALLICANTU (w miejscu piania koguta). Według tradycji chrześcijan, w tym miejscu apostoł Piotr zaparł się Jezusa. Rozciąga się z tego miejsca wspaniały widok na Miasto Dawida wraz z dolinami otaczającymi Jerozolimę. Powrót do Sharm El Sheikh w godzinach nocnych. Wylot do Hurghady w nocy. NALEŻY ZABRAĆ paszport, oryginał rachunku, strój stosowny do zwiedzania Jerozolimy, wygodne buty. za: polsharm Wycieczka do Alexandrii Alexandria jest drugim co do wielkości miastem w Egipcie, zamieszkała przez 4 miliony ludzi. Posiada największe w kraju lotnisko. Jest także jednym z najstarszych miast w Egipcie i znajduje się 225 kilometrów na północny-zachód od Kairu. Miasto zostało założone przez Alexandria Wielkiego ok. 332 roku p. n. e. obok małej wioski zwanej Rhakotis. Alexandria pozostawała stolicą Egiptu przez prawie tysiąc lat i była miastem bardzo dobrze prosperującym ponieważ znajdowała się w strategicznym punkcie handlu morskiego - pomiędzy krajami basenu Morza Śródziemnego, a Morzem Czerwonym. Alexandria stała się także centrum nauki starożytnego świata i do dziś jest ważnym miejscem nauki. Jednym z najważniejszych budynków w Alexandrii jest Pałac Montaza, który zbudowano na wzgórzu. W dawnych czasach pałac był rezydencją rodziny królewskiej. Teraz znajduje się w nim muzeum królewskie. Zbudowany w turecko-włoskim stylu architektonicznym, otoczony jest jednymi z najpiękniejszych ogrodów w mieście. Ogrody są otwarte dla zwiedzających. Biura podróży oferują w większości przypadków wycieczkę do Alexandrii połączoną z wycieczką do Kairu. Jest to autokarowy wyjazd dwudniowy. Podczas pierwszego dnia zwiedzamy Kair (Muzeum Egipskie, Piramidy i Sfinx w Gizie, wytwórnia perfum) + obiad, kolacja i nocleg. W drugim dniu przejazd autokarem do Alexandrii. Zwiedzamy pałac Montaza, Teatr Rzymski, Cytadelę i Bibliotekę Aleksandryjską + obiad i suchy prowiant. Koszt wycieczki ~ 200 dolarów. Cytadela Qait-Baja zbudowana w XV wieku w miejscu latarni w Alexandrii, jednej z siedmiu cudów starożytnego świata jest miejscem obowiązkowym do odwiedzenia. Uznaje się, że kamienie oryginalnej latarni zbudowanej w III wieku p. n. e. zostały użyte do budowy tej fortecy. W mieście można obejrzeć wiele wspaniałych monumentów, pośród których najbardziej znany jest XIV wieczny meczet El Mursi Abul Abbas ze strzelistym minaretem i kopułą. Muzeum sztuki grecko-rzymskiej ulokowane w centrum Alexandrii zawiera ponad 40 tysiecy eksponatów odnalezionych na terenie miasta i wokół niego. Niektóre z nich datowane są na 332 rok p. n. e. Muzeum zostało założone w XV wieku. W Alexandrii warto zobaczyć rzymski amfiteatr Nem Al-Dekka, Filar Saraplum datowany na III wiek n. e. zwany Słupem Pompejskim, starożytne katakumby w Kom Al-Shuqafa ukazujące połączenie sztuki faraonów ze stylem grecko-rzymskim, oraz nekropolię Al-Szalby i rzędy grobowców. Chlubą miasta jest Biblioteka Alexandryjska, która jest centrum kulturowym i naukowym. Została ona wybudowana niedaleko starożytnej biblioteki utworzonej w III wieku n. e., która uznawana była za największą starożytną bibliotekę na świecie. Pośród słynnych naukowców, którzy tam studiowali są matematyk Euklides w roku 300 p. n. e. i Haron w 62 roku n. e. Nowa Biblioteka Alexandryjska została otwarta w 2002 roku, a jej projekt został wyłoniony w konkursie zorganizowanym przez UNESCO. Jej futurystyczny projekt został wybrany i uzupełniony o szklany dach i tak ustawiony, aby wejście skierowane było w stronę morza. Alexandria posiada swoje lotnisko międzynarodowe, morski port dla statków rejsowych. Jest obsługiwana przez expresowe autobusy, oraz sieć kolejową. Warto zobaczyć w Alexandrii Katakumby Al-Shuqafa Słup Pompejski ( Filar Saraplum ) Cytadela Qauit-Baja Alexandryjskie Muzeum Narodowe Muzeum Biżuterii Mohameda Ali Rzymski Amfiteatr Nem Al-Dekka Ogrody w Pałacu Montaza Biblioteka Aleksandryjska Klasztor Świętej Katarzyny Pałac Ras-at-Tin Synaj Jeżeli zespół ekspertów turystycznych zostałby poproszony o zaplanowanie idealnego miejsca na spędzenie wakacji, prawdopodobnie przypominałoby ono Synaj. Synaj zajmuje ogromny obszar rozciągający się od Sharm el Sheikh na południu do El Arish na północy półwyspu. Synaj ma bardzo różnorodny krajobraz. Na stosunkowo niewielkim terenie można zobaczyć piękne morskie wybrzeże, oszałamiające pustynie oraz góry. Ras Sidr Znajduje się na wybrzeżu Zatoki Sueskiej i cieszy się ogromną popularnością wśród mieszkańców Kairu. Kurort rozciąga się na 95 kilometrach wzdłuż wybrzeża. Obszar ten podzielony jest na Północny Ras Sidr posiadający centra turystyczne w Ras Masalla, South Oyoun Moussa i Ras Dehaisah, oraz Południowy Ras Sidr z takimi miejscowościami jak Ras Matarma, an-Nakhila i Ras Mal'ab. Ras Sidr jak większość kurortów tej części świata w był cichym, nadbrzeżnym miasteczkiem do którego przyjeżdżali mieszkańcy Egiptu by uprawiać windsurfing. Obecnie jest miejscowością turystyczną odwiedzaną przez cały rok, pełnym sklepów i prywatnych willi. Oprócz windsurfingu można tu uprawić kitesurfing, korzystać z kąpieli słonecznych i wodnych, a także odwiedzić miejsca, umożliwiające poznanie historii Egiptu. Ten wyjątkowy obszar może pochwalić się licznymi, naturalnymi skarbami, których nie ma w żadnym innym miejscu w kraju. Znajdują się tutaj: pustynia, góry, doliny zachwycające bogatą roślinnością i dziewiczymi plażami. Rejon ten jest znany także ze swoich naturalnych źródeł mających działanie terapeutyczne, są to Źródła Mojżesza. Obszar bogaty jest także w roślinność pustynną, a wody morskie zamieszkuje wiele rodzajów rzadkich ryb. W Ras Sidr można zwiedzić osiemnastowieczną fortecę Calat El Gulndi. Park Narodowy Ras Mohammed Narodowy Park Ras Mohammed zajmujący 480 kilometrów kwadratowych znajduje się na samym szczycie półwyspu Synaj, około 20 kilometrów od Sharm El Sheikh. Park Narodowy został ustanowiony by chronić życie morskie, florę i faunę i zachować naturalne piękno tego regionu. Dla pasjonatów nurkowania ten obszar jest swoistym rajem. W Parku Narodowym Ras Mohammed znajduje się ponad 220 rodzajów koralowca, 40 rodzajów rozgwiazd, 25 gatunków jeżozwierzy, 100 rodzajów mięczaków i 150 rodzajów skorupiaków a także ponad 1000 rodzajów ryb. Ponadto w rejonie tym, na dnie morza, znajduje się wiele wraków z czasów gdy statki patrolowały ten obszar uznawany dawniej za punkt strategiczny z powodu bliskości Kanału Sueskiego. Zatem nurkowanie w tym rejonie jest wielką przygodą. Podstawowe miejsca do nurkowania to: Shark Reef i Yolanda Reef – dwie bliźniacze rafy koralowe rozciągające się na setkach metrów pod powierzchnią wody. Miejsca te są rekomendowane doświadczonym nurkom. Shark Reef jest też miejscem zamieszkania rekinów młotów, białych i szarych. Rejon ten zamieszkują także barakudy i ogromne tuńczyki. Yolanda Reef zyskała swoją nazwę od wraku frachtowca Yolanda, którego część nadal można „zwiedzać” nurkując odpowiednio głęboko. Rozsiane pod dnie morza kontenery ze statku stanowią ciekawe znaleziska dla nurkujących. Cały ekosystem w Ras Mohammed chroniony jest prawem. Zabronione jest stawianie jakichkolwiek konstrukcji zarówno na wodzie jak i na lądzie. Sharm el Sheikh i Zatoka Na'ama Miejscowość ta w skrócie nazywa sie po prostu Szarm. Nazwa miasta po raz pierwszy pojawiła się na mapach w XVII wieku i przez dwa wieki była to mała wioska rybacka. W języku arabskim słowo "sharm" oznacza zatokę, a "el Sheikh" starego, mądrego człowieka. Obecnie Sharm el Sheikh jest to obok Hurghady najbardziej znany kurort Morza Czerwonego na świecie. Rejon składa się ze śródmieścia Sharm el-Maya, ruchliwej zatoki Naam i Zatoki Rekinów położonej wzdłuż wybrzeża. Szarm jest najbardziej popularnym kurortem Południowego Synaju i idealną bazą wypadową. Można tutaj nurkować, lub po prostu bawić się w wodzie w Ras Um Sid, Zatoce Żółwi i Cieśninie Tirańskiej. Według niektórych ekspertów rejon Szarmu uznawany jest za najlepszy akwen do nurkowania na świecie. Plaże w Szarmie nie są zbyt szerokie z powodu klifów, które znajdują się czasami zaledwie kilka metrów od morza. Plaże są jednak w większości piaszczyste. Co ciekawe wiele pięknych ryb można zobaczyć siedząc na jednym z wielu pomostów zbudowanych, aby chronić koralowce przed ludzkimi stopami. Długa promenada obejmująca plażę w Zatoce Naama jest miejscem przechadzek. Tuż obok znajduje się deptak - centralne miejsce Szarmu z dyskotekami, kawiarniami, restauracjami i sklepami. Życie nocne z Zatoce Na'ama zasługuje na swoją sławę i już zdążyło obrosnąć legendą. Na miejscu turyści mają do dyspozycji kasyno, Hard Rock Cafe, Mc Donalds'a , Pizzę Hut, Burger Kinga, oraz bardzo dużą liczbę kawiarni i restauracji na każdą kieszeń. Zwolennicy zabawy w klubach mają tutaj szeroki wybór dyskotek, szczególnie w alei Pacha. Szarm jest jednym z najpopularniejszych miejsc konferencyjnych na świecie. Posiada międzynarodowe lotnisko łączące się z miastem autostradą. Okolica miasta stała się ważnym miejscem dla miłośników golfa. Takie pola golfowe jak to w Martim Jollie spełnia międzynarodowe standardy z gwarancją pogody każdego dnia. Co istotne dla Europejczyków, Szarm jest jedynym miastem w Egipcie, w którym istnieją sklepy monopolowe i sprzedawane jest w nich piwo, oraz mocne alkohole. Dahab i Nabq Dahab - jest małym beduińskim miastem znajdującym się 100 kilometrów na północ od Szarm. Jego nazwa oznacza "złoto" i pochodzi od jego pięknych plaż. Środowisko naturalne w całym rejonie jest chronione przez władze Egiptu. Tak jak i inne rejony Morza Czerwonego i Synaju, Dahab posiada kilka ciekawych miejsc do nurkowania. Blue Hole, dosłownie oznaczające "głęboką dziurę" w rafie koralowej znajduje się około 30 minut drogi samochodem od centrum Dahabu i jest miejscem dla bardziej doświadczonych nurków. Blue Hole to rafa o szerokości 150 metrów i głębokości 110 metrów. Bryza wiejąca od strony Morza Czerwonego sprawia, że miasto jest centrum windsurfingowym a laguna zdaje się być "szyta na miarę" dla kiteserfingowców. Nabq leży 30 kilometrów na północ od Szarm. Rafy koralowe rozciągają się tu na całej długości wybrzeża, gdzie pustynia spotyka się z morzem. Jest to chroniony port, który powstał w 1992 roku, aby chronić rafę koralową, oraz namorzyny rozciągające się wzdłuż linii brzegowej. W większości teren zamieszkany jest przez Beduinów. W Nabq znajduje się największy namorzynowy las na Synaju.Wrak statku Maria Schroeder, który zatonął na rafie koralowej w 1965 roku, z częścią nadal wystającą ponad powierzchnią wody nadal jest dobrze widoczny i często eksplorowany przez nurków. Park Narodowy Abu Gallum Na północy od Dahabu znajduje się Park Narodowy Ras Abu Gallum. Nie ma tutaj żadnych hoteli, sklepów głośnej muzyki i tłumu turystów. Ten zajmujący powierzchnie 400 kilometrów kwadratowych obszar chroniony jest prawem Egiptu. W Parku mieszkają Beduini. Miejsce słynie z fantastycznych warunków do nurkowania. Gebel Fuga jest największym płaskowyżem pustynnym otoczonym przez góry, który można zwiedzić podczas safari. Obszar ten nosi nazwę Las Słupców, ponieważ pokryty jest czarną lawą, jakby kolumnami skalnymi, które zdają się wyrastać wprost z gór. Na szlaku wielbłądów do Parku Narodowego Abu Gallum, wasz sprzęt do nurkowania, wraz z jedzeniem, napojami i bagażami będzie niesiony przez wielbłąda. Wycieczka szlakiem do Parku Narodowego odbywa się przy udziale instruktorów nurkowania, oraz doświadczonych przewodników beduińskich. Pod wodą można spotkać żółwie wodne, płaszczki i wielkie baradudy. Nuweiba Nuwejba - jest miejscowością znajdującą się na południowym wybrzeżu Synaju, około 180 kilometrów na północ od Szarm. Miasto otoczone jest przez Parki Narodowe. Tarabin znajdujący się na północ od Nuweiby znane jest z gęstych gajów palmowych, płytkich zatok i ruin tureckich fortów. Studnia znajdująca się w tych ruinach służyła jako źródło słodkiej wody dla plemion Beduinów, którzy zamieszkują te tereny od wieków. Tutejsze restauracje są umeblowane w beduińskim stylu, z dywanami, poduszkami nadającymi poczucie przytulności. Część miejska leży pomiędzy Tarabin a Diunami. W centrum znajdziemy bazary, restauracje i tradycyjne piekarnie serwujące ciepły chleb pita. Diuny łączą miasto Nuweiba z portem. Najpopularniejszą z wycieczek oferowanych z Nuweiby jest wycieczka do Klasztoru Św. Katarzyny, która często zahacza o pobliskie miejscowości takie jak Mawamis, gdzie znajdują się komnaty grobowe z wczesnej epoki brązu. Inne przystanki obejmują Kamień z Inskrypcjami, zawierający starożytne napisy tworzone przez różne cywilizacje. Inne wycieczki obejmują wyprawy na wielbłądach. Niektóra mogą trwać od 3 do 5 dni. Kolorowe kaniony i oaza Ain Hudra umożliwiają spacer pośród palmowych ogrodów i wspaniałych krajobrazów. Oaza Ain Um Ahmad jest najpiękniejszą i największą oazą na południu Synaju. Beduini uprawiają tu pomarańcze, migdały, brzoskwinie, figi i daktyle. Taba i Wzgórza Taba Region Taba zwrócił na siebie uwagę w 1970 roku , kiedy stał się magnesem przyciągającym turystów podróżujących z plecakami, poszukującymi miejsca na prowadzenie prostego hipisowskiego życia. Oczywiście od tego czasu miejscowość ta znacznie się rozrosła, ale spokojny styl życia jest tutaj nadal bardzo widoczny, szczególnie kiedy porówna się go do miejsc tak tętniących życiem jak Szarm czy Hurghada. Poczucie relaksu i bliskość z naturą są jednym z głównych powodów popularności tego regionu. Wiele osób uznaje Tabę za idealne miejsce na rodzinne wakacje. Kilka kilometrów od Taby znajduje się Wyspa Faraona, miejsce z nieprawdopodobnymi widokami. Pole golfowe na Wzgórzach Taba posiada najdłuższą w Egipcie odległość do dołka. 14 dołek ma 640 jardów. Góra Synaj i Klasztor Św. Katarzyny Te dwie atrakcje i otaczające je majestatyczne góry podsumowują magię i różnorodność regionu Synaj. Góra Synaj jest nazwą zespołu wierzchołków i czasem nazywana jest Świętą Górą. Na południowym krańcu znajduje się Góra Mojżesza, gdzie (według przekazów) Mojżesz komunikował się z Bogiem i otrzymał tablice z 10 przykazaniami. Góra Mojżesza jest najwyższym szczytem Synaju. Najwyższą góra w Egipcie jest leżąca obok Góra Katarzyny, która mierzy 2500 metrów. Najkrótszą drogą na Górę Katarzyny (gdzie znajduje się Klasztor Św. Katarzyny) jest Siket Syidna Musa. Są to schody składające się z 3 750 stopni, zwanych schodami skruchy. Zostały one wycięte w skale przez mnichów z Klasztoru św. Katarzyny i znajdują się u północno-zachodniego podnóża góry. Wiele osób wspina się po zapadnięciu zmroku, częściowo by uniknąć gorąca, ale także dlatego, aby nie przegapić wchodu słońca. Dłuższą trasą jest El Bashait. Na tej trasie możemy skorzystać z pomocy wielbłądów. Wspinaczka trwa około dwóch godzin, a po drodze można kupić jedzenie i wodę w małych straganach. Na górze jest możliwość zwiedzenia Klasztoru Św. Katarzyny. Klasztor zostało zbudowany na rozkaz Cesarza Justyniana, znajduje się wokół miejsca, które uznaje się za to, w którym Mojżesz zobaczył gorejący krzew. W Klasztorze znajdują się manuskrypty, obrazy olejne i arabskie mozaiki. Znajduje się tu 5 tysięcy woluminów w różnych językach. Sercem klasztoru jest Kaplica Gorejącego Krzewu. Niedaleko od kaplicy znajduje się gorejący krzew, rzadki rodzaj róży o nazwie Rubus Sanctus. Klasztor jest także swojego rodzaju fortecą. Ogromne ściany zbudowane z granitu chroniły mnichów i skarby klasztoru. Najbardziej zaskakującą częścią historii klasztoru jest to, iż był on zawsze pod specjalną opieką różnych władców panujących na tych terenach - bez względu na religię i światopogląd. Wokół klasztoru znajduje się Park Narodowy gdzie można spotkać kozła skalnego i wilka z Europy, oraz hieny z Afryki, a także węże. źródło: www.egypt.travel Oazy Nieoswojona tajemnica Khargs, Dakhla, Farafra, Baharija i Siwa: oazy w zachodniej części Egiptu, są jak wyspy zagubione nie tylko w przestrzeni w bezgranicznych piaskach Sahary, ale także w czasie. Rzeczywistość i świat baśni przenikają się. Można tu zobaczyć wschód słońca z grzbietu wielbłąda, albo wspiąć się na szczyt wydmy i ujrzeć majestatyczny bezkres pustyni. Można tu spędzić południe w zacisznym cieniu palmowego zagajnika lub w wypełnionym chłodną wodą basenie w jednym z rewelacyjnych ekodomków, charakterystycznych dla tego regionu, albo pospacerować późnym wieczorem do faraońskiej świątyni, wąskimi uliczkami wioski w której czas się zatrzymał. Albo spędzić noce przy ognisku przed namiotem Beduina i posłuchać zaczarowanych opowieści i zobaczyć migotanie gwiazd na bezchmurnym, pustynnym niebie. Oaza Fajum: ogród Kairu – rajska przygoda i bogata historia Najbliżej doliny Nilu, zaledwie godzinę jazdy na południe od Kairu, leży oaza Fajum. Gleba w tej okolicy jest tak żyzna, iż od niepamiętnych czasów oaza służyła za spichlerz stolicy. Warto wybrać się na całodzienną wycieczkę do Fajum choćby tylko po to by zobaczyć soczystą zieleń roślinności i zakosztować wiejskiej ciszy. Miejscowi rolnicy zwani fellachami nadal uprawiają ziemię a widok kobiet i dzieci stojących przed glinianymi domkami, przy kanałach wzdłuż których rosną plamy, odznacza się takim samym, ponadczasowym wdziękiem jak płaskorzeźby przedstawiające ich przodków na ścianach pobliskich grobowców. Jezioro Karun o powierzchni 30 kilometrów kwadratowych i przylegający do niego Park Narodowy Wadi – El – Rayan stanowią obszar chroniony. Ptaki, odwiedzające te okolice są wyjątkową atrakcją dla amatorów ornitologii. W Wadi – El – Hitan można podziwiać gigantyczne szkielety prehistorycznych wielorybów, wyrzuconych na ląd, gdy Morze Śródziemne sięgało znacznie dalej na południe niż teraz. Nie brakuje też atrakcji dla osób interesujących się kulturą. Na uwagę zasługują piramidy w Hawara i El-Lahun. Oaza Baharija: palmowe zagajniki, źródła mineralne i złote mumie Pustynna depresja, zwana Oazą Północną o powierzchni ok. 4000 kilometrów kwadratowych zbudowana z czarnej wulkanicznej skały odległa jest od Kairu o siedem godzin jazdy. Już w czasach starożytnych znana była z kopalń rudy, żyznych ogrodów, leczniczych wód i malowniczych widoków na czarne, poszarpane wulkaniczne skały, wyrastające z pustynnej równiny. Miejsce to stało się sławne na świecie, gdy pod koniec lat 90-tych ubiegłego wieku odkryto tu przypadkiem ogromną nekropolię z czasów grecko-rzymskich. W grobowcach znaleziono tysiące bogato zdobionych mumii. Po tym sensacyjnym odkryciu okolica ta została ochrzczona mianem Doliny Złotych Mumii. Oaza Farafra: wyspa zieleni na obrzeżu Pustyni Białej W tej najmniejszej i najbardziej osamotnionej oazie warto zobaczyć kilka źródeł siarczanych oraz Kasr-el-Farafra jedyne miejsce w tym rejonie, dziś ruiny fortecy w otoczeniu palm. Największą atrakcję zaledwie 30 km na północ stanowi jednak Pustynia Biała, gdzie wiatr rzeźbiąc w białej, wapiennej skale wyczarował surrealistyczne, ogromne formy odznaczające się niezwykłym pięknem. Oaza Dakhla: tradycyjne gliniane budowle na tle wspaniałych form skalnych Oaza Dakhla służyła niegdyś Rzymianom za spichlerz. Dziś ten ogromny obszar nadal wygląda jak kraj z bajki. Dwa najpiękniejsze z czternastu osiedli to Balad (Gliniana Wioska), El-Kasr (Cytadela składające się z wąskich, cienistych uliczek. O uroku tego miejsca decyduje kontrast między bujną zielenią licznych sadów i pól koniczyny, ryżu i orzechów ziemnych a wydmami w kolorze miodu i pastelowo-różowymi skalnymi formami otaczającej pustyni. Z czasów świetności oazy zachowały się ruiny świątyń i grobowców. Oaza Kharga: niegdyś zatrzymywały się tu karawany, dziś jest to kwitnące centrum prowincji Najbardziej na południe wysunięta oaza Pustyni Zachodniej była kiedyś ważnym punktem na słynnym szlaku karawan Darb-el-Arbain, Drog Czterdziestodniowej, którą kupcy handlujący wielbłądami i niewolnikami docierali do rynków w północnej i południowej Afryce. Dziś jest to administracyjna stolica prowincji New Valley (Nowa Dolina). Oprócz gajów palmowych i pól znajduje się tu kilka samodzielnych osiedli takich jak Kasr Kharga Bulak i Baris. Najciekawsze zabytki sakralne to wczesnochrześcijańska nekropolia El-Bagawat i świątynia Hibis. Oaza Siwa, najdalej na zachód wysunięta oaza w Egipcie. To kąpiele w naturalnych źródłach mineralnych, jeziora i legendarne świątynie Oaza Siwa położona jest o 500 kilometrów na zachód od Nilu. 300 kilometrów od Marsa Matruh kilkanaście metrów poniżej poziomu morza. 2700 lat temu, gdy Rzym był tylko wioską a Homer właśnie skończył komponować Iliadę, Oaza Siwa już była sławna w całym rejonie Morza Śródziemnego jako siedziba wyroczni Amona-Re. Sława na skalę światową przyszła w 331 roku przed nasza erą gdy Aleksander Wielki zatrzymał się, aby zasięgnąć rady owej wyroczni. W oazie do dziś jest atmosfera czaru i magii. Niezwykły urok tego miejsca potęgują skarby przyrody: zagajniki palm daktylowych i drzew oliwnych, jeziora o brzegach porośniętych trzciną , góry o płaskich szczytach i piaszczyste wydmy, źródła mineralne zachęcające do kąpieli. Inne atrakcje Oazy Siwa to doskonale zakwaterowanie w ekodomkach, dwa malownicze zamki na wzgórzach, zabytkowe ruiny i unikalna kultura z silnym wpływem tradycji berberyjskiej. El-Fajum – żyzny raj już w czasach Faraonów Bogata historycznie oaza Fajum z lotu ptaka wygląda jak zielony pączek wyrastający na łodydze Nilu. Leży na bagnistej depresji o powierzchni 1800 kilometrów kwadratowych. Od zarania dziejów była ulubionym miejscem polowań zarówno faraonów jak i późniejszych monarchów. Dzięki sieci kanałów i grobli wybudowanej ponad 3500 lat temu stała się żyznym terenem rolniczym. Bar Jusuf, kanał wykopany w czasach panowania XII Dynastii, do dziś doprowadza tu wodę z Nilu, dzięki której wegetacja jest tak bujna. O wysokim poziomie cywilizacji Średniego Państwa świadczy świątynia w Medinet Madi oraz piramidy Senusereta II w El-Lahun i Amenemhata III w Hawara. Ta druga należała niegdyś do kompleksu do którego należał legendarny labirynt, składający się z ponad 1500 komór i uważany przez Greków za jeden z cudów świata. Świadectwem obecności Rzymian w tym rejonie są słynne portrety mumiowe, tzw. fajumskie, których wielką liczbę znaleziono w miejscowych grobowcach, a także w ruinach rzymskich miast w Dime, Tebtynis, Diomysias i Karanis Kom Auszim. Dwa głośno skrzypiące drewniane koła młyńskie wciąż obracają się na rynku Medinet El Fajum, starożytnego miasta i miejsca kultu boga sobka. O unikalnym charakterze oazy El-Fajum decyduje słone jezioro Karun (powierzchnia to 230 kilometrów kwadratowych) na brzegach którego żyją liczne gatunki ptaków. Wokół jeziora na przybyszów czekają liczne, kameralne restauracje. Warto odwiedzić wioskę Tunis znany ośrodek garncarstwa oraz Wadi El-Hitan tzw. Wioskę Wielorybów. Oaza Baharija – soczysta zieleń bujnych ogrodów w Dolinie Złotych Mumii Historia oazy Baharija składającej się z ośmiu wiosek położonych 360 km na południowy zachód od Kairu, sięga czasów panowania faraonów. Mimo to aż do końca XX wieku była prawie nieznana. Do głównych atrakcji należały świątynia wzniesiona za życia Aleksandra Wielkiego, 400 gorących i zimnych źródeł mineralnych i siarczanych oraz sielankowe krajobrazy. Tak było do 1996 roku, kiedy to przypadkiem dokonano sensacyjnego odkrycia archeologicznego. Na pograniczu dwóch osiedli El-Bawiti i El-Kasr pod przechodzącym osłem zapadł się strop komory grobowej, jak się później okazało części faraońsko-rzymskiej nekropoli, w której zachowały się tysiące misternie dekorowanych mumii. Wprawdzie same wykopaliska nie są udostępniane zwiedzającym, to jednak w El-Bawiti niektóre z mumii można oglądać. Wśród innych atrakcji oazy warto wymienić dawne brytyjskie fortyfikacje na wzgórzach Gebel El-Ingleez i Gebel Maghrafa, gdzie odkryto wielki szkielet dinozaura oraz skalne formy na Pustyni Czarnej. Nie trzeba dodawać, że noc spędzona w beduińskim namiocie pod rozgwieżdżonym niebem to przeżycie, którego długo się nie zapomina. Dakhla – oaza o niezwykłym pięknie i starożytnej historii Około 300 km na południowy wschód od Farafry położona jest oaza Dakhla. Zajmuje ona obszar o długości 120 kilometrów, obfitujący w piękne krajobrazy, bujną roślinność (dzięki wodzie czerpanej z 500 studni) i urozmaicona faunę. U stop surowych, pustynnych gór można napotkać zabytki z czasów średniowiecza a nawet z czasów panowania faraonów. Szczególnie malownicza jest wioska Kalamon i stare ufortyfikowane miasto El-Kasr. Wszystkie budynki wykonane są z gliny a wąskie, tworzące istny labirynt uliczki, przykryte są trzcinowymi matami. W Mut nowoczesnej stolicy oazy, znajduje się zabytkowy zamek z gliny oraz muzeum folklorystyczne. Warta odwiedzenia jest także rzymska świątynia Deir El-Mozawaka i Baszendi, faraoński grób Balad i oaza Baris wysunięta najdalej na południe. Na znużonego wędrowca czeka regenerująca siły kąpiel w ciepłej wodzie z siarczanego źródła Ajn El-Kasr oraz posiłek pod palmami nad brzegiem słonego jeziora Bir El-Gabal. Kharga – centrum Nowej Doliny: nowoczesność i historia Oaza wysunięta najbardziej na południe Egiptu. Zamieszkuje ją około 60 tysięcy osób. To największa i najgęściej zaludniona egipska oaza. Większość gruntów jest uprawiana, co stanowi nie lada wyczyn, zważywszy, że Kharga jest jednym z najgorętszych miejsca ziemi a słońce świeci tu prawie przez 4400 godzin rocznie. Dominującym stylem stolicy jest nowoczesny funkcjonalizm. Bardzo atrakcyjnie prezentuje się świątynia Hibis. Jest ona uważana za najlepiej zachowany perski obiekt kultu religijnego w Egipcie. Budowa ufortyfikowanej świątyni Kasr Ghuwata także została zakończona w okresie panowania Dariusza I. Z czasów rzymskich pochodzi Kasr El-Zayan. W Dusz, na samym południu, w otoczeniu wielkich wydm wznosi się Świątynia Ozyrysa. Ponad 100 misternie dekorowanych kaplic grobowych w nekropolii El-Bagawat ma rodowód wczesnochrześcijański. Po dniu wypełnionym zwiedzaniem można odpocząć zażywając kąpieli w gorących źródłach Naser i Bulak. Kąpiel ma również właściwości terapeutyczne. Pomaga przy schorzeniach reumatycznych i alergiach. Farafra – gorące źródła i białe, surrealistyczne rzeźby na pustyni Po długiej drodze przez pustynię warto odpocząć w cieniu palmowego zagajnika w oazie Farafra, położonej w połowie drogi między oazami Dakhla i Baharija. Kąpiel w siarczanych źródłach Bir Setta lub El-Mufid pomaga spłukać z siebie nie tylko pył ale i zmęczenie. W nekropoli Ain Besal 15 kilometrów na południowy zachód od osady znajdują się kaplice skalne grobowce z czasów rzymskich i wczesnochrześcijańskich. Warto też zajrzeć do pobudzającego wyobraźnię muzeum Badra, gdzie prezentowane są obrazy figurki wykonane przez miejscowych artystów. Na Pustyni Białej, 20 minut jazdy na północ od Farafry, będziemy podziwiać skały wapienne o niezwykłych, uformowanych przez wiatr kształtach, przypominających grzyby, stożki i góry o płaskich szczytach. Surrealistyczne formy, jakby wyrzeźbione rekami artysty-kolosa, rozrzucone są na obszarze ok. 30 kilometrów kwadratowych. O zmierzchu i wschodzie słońca nabierają one pięknych pastelowych kolorów. Siwa – oaza w której bogowie pobłogosławili Aleksandra Wielkiego Najbardziej osamotniona z pięciu egipskich oaz wyrasta niczym fatamorgana na Pustyni Zachodniej, dobre godziny jazdy od wybrzeża. W miejscu, w którym boska wyrocznia potwierdziła kiedyś prawo Aleksandra Wielkiego do panowania nad Egiptem, zmęczeni zgiełkiem codziennego życia szukają dziś samotności. W sercu oazy o powierzchni 2400 kilometrów kwadratowych stało niegdyś ufortyfikowane miasto. Z jego najwyższego szczytu, nad dachami glinianych domów, roztacza się wspaniały widok na mieniące się w słońcu jeziora. Główną atrakcją turystyczną oazy Siwa są ruiny miasta Aghurmi z dwoma sanktuariami Amona. Kąpiel na wyspie Katnis lub w krystalicznej wodzie mineralnej z „Fontanny Kleopatry” to ulga dla ciała i duszy. U stóp wzgórza Gebel Dakhrour osoby cierpiące na reumatyzm mogą poddać się terapii polegającej na zakopaniu się po szyję w ciepłym piasku. Natomiast miłośnicy pamiątek mogą w tym czasie kupować na miejscowym targu sztuki ludowej oryginalne wyroby ze srebra i ceramiki. Wielka przyjemnością dla amatorów ornitologii jest wycieczka rowerem lub „karettą” (rodzaj wózka ciągniętego przez osła) do zacisznych zagajników palmowych na brzegach jeziora. Gnieździ się tam wiele rzadkich gatunków ptaków. Z kolei koneserów starodawnych zwyczajów zainteresuje wizyta Muzeum Oazy Siwa oraz doroczny festiwal urządzany w październiku z okazji zbioru daktyli. Najbliższy kontakt z Przyrowów zapewni nocleg w jednym z ekodomków z których oaza Siwa stała się znana w ostatnich latach. źródło: www.egypt.travel

Lotnisko w Hurghadzie. Przyloty i odloty on-line. Sklepy wolnocłowe, restauracje, bary, toalety, miejsce dla palących. Filmy, zdjęcia, informacja. Štart Mesto Dôležité Počasie Zábava a oddych Krčmy Obchody Letisko vy hotely Prehliadky Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Letisko Hurghada Colná a pasová kontrola na letisku Cestujúci odlietajúci z Hurghady prechádzajú pasovou a colnou kontrolou a veľmi podrobnou bezpečnostnou kontrolou. Pri odlietaní z Hurghady sa nemusíte preukázať pasom na covid ani negatívnym testom na Covid-19. Pripomíname, že pri prílete do Hurghady - od 22. januára 2022 - musia mať všetci pasažieri negatívny test minimálne 72 hodín pred príletom, alebo platný covid pas. Odletová procedúra začína 2 hodiny pred plánovaným časom odletu a končí 1 hodinu pred odletom. Počas letu nás čakajú dve bezpečnostné kontroly a v niektorých prípadoch aj osobná kontrola. Prejdenie všetkých kontrol trvá približne hodinu. Ako tento ovládací prvok vyzerá, si ukážeme vo videu nižšie. Stojí za to vedieť, že colníci veľmi neradi nechajú do odletovej haly doniesť v príručnej batožine čo i len továrensky zapečatenú malú fľašu vody. Let z Hurghady do Varšavy trvá 4 hodiny a 20 minút. Čo ponúka letisko v Hurghade Na letisku (za bránami pasovej a colnej kontroly) je niekoľko kaviarní a reštaurácia Burger King. Využiť môžete aj niekoľko barov, kde si (bohužiaľ za veľké peniaze) môžeme vypiť kávu, pivo, coca-colu, alebo zjesť sendvič či šalát. Na letisku je pošta. K dispozícii je verejné WiFi, ale veľmi nízka kvalita. Aké sú konkrétne ceny v baroch? Podrobnosti vo videu... V tomto jazyku zatiaľ neboli zverejnené žiadne príspevky Zostaňte naladení... Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (971) 971 príspevkov Informacje z Egiptu (0) 0 príspevkov Wiadomości z Hurghady (0) 0 príspevkov Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 príspevkov Historia Egiptu (0) 0 príspevkov Duty Free, úschovňa batožiny na letisku Na medzinárodnom letisku Hurghada môžete nakupovať v obchodoch Dute Free, ako aj v obchodoch so suvenírmi, šperkami a parfumami. Bohužiaľ, ceny suvenírov sú veľmi vysoké. Pred odletom si v bezcolných obchodoch bez problémov nakúpime cigarety, alkohol, parfumy, potraviny a sladkosti. Duty free obchody sú otvorené 24 hodín denne. V bezcolných obchodoch môžete platiť kartou, no veľmi často sa stáva, že terminály nefungujú. Preto sa oplatí mať so sebou hotovosť. Burger King a reštaurácia sú v noci zatvorené. Letisko ponúka cestujúcim úschovňu batožiny, a to aj na dlhšie obdobie. Na letisku v Hurghade je samozrejme stanica, kde môžeme nahlásiť stratu batožiny. Aké sú ceny v duty free obchodoch? Podrobnosti nižšie... detské ihrisko, zariadenia pre telesne postihnutých Medzinárodné letisko Hurghada je vybavené plošinami pre invalidné vozíky. Je tu možnosť využitia špeciálnej služby pre osoby so zdravotným postihnutím (vyžaduje však predchádzajúce upozornenie). Pre mamičky s bábätkami sú špeciálne izby. Medzinárodný terminál je vybavený aj špeciálnymi ihriskami pre deti. Na letisku nie sú žiadne špeciálne miestnosti na obchodné stretnutia. Letisko ponúka VIP salóniky (to si však vyžaduje predchádzajúce upozornenie). V priestranných VIP salónikoch je k dispozícii bezplatné občerstvenie a medzinárodná tlač. Na letisku Hurghda nie je žiadny hotel. 5 minút od letiska sú však prvé hotely ponúkajúce miesta pre cestovateľov. Požičovňa áut, parkovanie na letisku V blízkosti letiska je možné prenajať si auto (spoločnosť Hertz). Online rezervácia je možná. Na letisku majú svoje body aj miestne spoločnosti, ktoré ponúkajú prenájom áut. Letisko Hurghada má strážené parkovisko - na krátke parkovacie časy (do 24 hodín) aj na dlhé parkovanie (od 24 hodín do niekoľkých dní). Pred terminálom je bežné parkovisko pre autá a autobusy. Pred letiskom sa nachádza aj stanovište taxíkov a turistických taxíkov. A takto vyzerá pristátie v Hurghade z okna lietadla ... Lądowanie w Hurghadzie od strony południowej Wyjazd z lotniska w Hurghadzie; parking, zapory... Lądowanie w Hurghadzie od strony północnej Podrobnosti o letisku v Hurghade, prenájom auta Kód letiska: HRG Tel: +2065443976 Fax: +2065443976 Trasa: 15 minút jazdy od centra Sakala. Nachádza sa na hlavnom obchvate. Požičanie auta: Služba dostupná na letisku - Hertz, tel: +20 653 444 146. V meste: Avis - Oproti rezortu Aqua Village, Tel: +20653447400. Hertz - Aden Beach El Corniche, tel: +20 653 463 176 Letové časy na vnútroštátnych linkách Národná letecká spoločnosť Egyptair obsluhuje všetky vnútroštátne lety. Egyptiair využíva 11 letísk: Abu Simbel, Alexandria, Asyut, Asuán, Káhira, Hurghada, Luxor, Marsa Alam, Marsa Matruh, Sharm el-Sheikh a Taba. Časy vzorových vnútroštátnych letov: Káhira - Luxor: 1 hodina Káhira – Asuán: 1 hodina 25 minút Káhira – Sharm el-Sheikh: 1 hodina Káhira – Alexandria: 45 minút Káhira – Hurghada 1 hodina Hurghada - Sharm el-Sheikh: 1 hodina Hurghada - Luxor: 1 hodina Hurghada - Alexandria: 1 hodina 20 minút Luxor - Sharm el-Sheikh: 1 hodina 10 minút Mapa samolotów nad Hurghadą, radar on-line wyloty z Hurghady przyloty do hurghady Wyloty (Abflue) z lotniska w Hurghadzie on-line Przyloty (Ankunfte) na lotnisko w Hurghadzie on-line przylotywyloty

Egipt oczyma Piotra Ibrahima Kalwasa, pisarza, muzułmanina, który mieszka w Aleksandrii Piotr Ibrahim Kalwas – Poliak žijúci v Egypte Som šokovaný, čo všetko majú mladí ľudia v telefónoch. Stretol som Egypťana, ktorý počúval Lutosławského. Mladí egyptskí death metalisti zase vedia o Nergalovi všetko: o jeho živote, koncertoch, únose Biblie. Videli ste, čo urobili egyptské feministky? Na svojom profile zverejnili fotografiu dvoch žien sediacich na vlajke ISIS s vyšitým šachom. Jeden v nikábe sedí hore nohami so zdvihnutým prostredníkom a búši do kopy. Piotr Ibrahim Kalwas v roku 2008 spolu s manželkou a synom Hasanom opustili Poľsko a usadili sa v Egypte, v Alexandrii. Prežil vládu Mubaraka, Arabskú jar, vládu fundamentalistov aj Sisiho. Začal písať reportáže okrem iného pre „Duży Format“. o obriezke dievčat, ateistov a ultrakonzervatívcov či krvavých rituálnych zabíjačkách. Bez tejto krajiny si svoj život nevie predstaviť, hovorí, že je to láska v dobrom aj v zlom. Rozhodol som sa ísť do Alexandrie, aby som zistil, aký bol Egypt po revolúcii. - Je Egypt bezpečný? Vlna revolúcie pominula a opäť je bezpečne. - Pred dvoma týždňami, keď som prišiel do Káhiry, pred mojím blokom zastrelili dvoch policajtov. O deň neskôr vybuchla bomba vo vlaku z Káhiry do Alexandrie, ktorým som dnes pricestoval. Hovoríte o politickom násilí, ktoré v skutočnosti prichádza po revolúcii. Na Sinaji sú džihádisti, je to zóna bez zákona. V Káhire došlo k útokom na armádu a políciu. Ale tzv bežná kriminalita v uliciach je veľmi nízka. Nikdy sme nemali žiadne problémy. V tomto smere je Egypt bezpečný, aj keď je na tom horšie, ako bol, pretože polícia po revolúcii skolabovala. - Pred viac ako 6 rokmi ste sa presťahovali do Alexandrie, pretože, ako ste povedali, Poľsko bolo krajinou hrubosti, vulgárnosti, pivnej chýry, pornografickej špiny v médiách. Po 4 rokoch sa však váš prístup k „bezpečnému a dokonalému Egyptu“ zmenil na veľmi kritický, je to vidieť na vašich reportážach, v ktorých nastoľujete témy ako: ateizmus, vystrihovanie malých dievčatiek, náboženská diskriminácia, ultrakonzervatívni salafiovia obťažujúci študentov či krvavé rituálne zabíjanie zvierat. Kedy nastal prelom? Raz som skutočne nadával na Poľsko. Preháňal som. Teraz sa to trochu zmenilo, pretože Poľsko sa zmenilo. Ale Poliakov vnímam v mnohých ohľadoch stále negatívne. Prelom nastal počas revolúcie. Revolúcia mi otvorila oči, pretože stav zdanlivého pokoja sa zrútil. Keď sme prišli do Alexandrie, žili sme 2,5 roka pod vládou Mubaraka. Tá krajina bola vtedy zamrznutá, nič sa nestalo, nikto nahlas o obriezke nehovoril, nikto nič nezverejnil. Bolo neuveriteľné, že ulice boli také tiché. Keď začala revolúcia, všetko povolilo. Najprv nastal chaos, potom otvorenie. Našťastie sa tu nestala Sýria či Líbya. Moc prevzalo fundamentalistické Moslimské bratstvo, vtedajší generál Sisi. - V jednom z vašich článkov sa mladý Egypťan vyjadril, že väčšina z nich si neželá náboženský štát navrhnutý Moslimským bratstvom, ale neakceptuje ani západnú demokraciu s jej nespútaným liberalizmom, nahotou, ateizmom a kontroverzným umením. Existuje teda nejaká iná „tretia cesta“? Egypťania túto „tretiu cestu“ stále hľadajú, no nie je. Stačí sa pozrieť na nedávny vývoj. Keď sa v roku 2011 začala revolúcia, egyptský novinár povedal, že po prvýkrát za päťtisíc rokov má Egypt šancu na demokraciu. Ale demokracia nie je len v ústave, ale nie je ani v ľuďoch. Neexistuje demokratické, občianske myslenie. Egypťania si nevedia predstaviť, že by rozhodovali sami, vždy tu vládol prozreteľný muž a bol vodcom spoločnosti. Revolúciou bol mechanizmus, ktorým zviera vyskočilo z klietky. Egypťania vyšli z autoritárskeho systému na slobodu a nevedeli, čo s ňou robiť. - O rok neskôr sa uskutočnili prvé slobodné a demokratické prezidentské voľby. Áno. Ľudia si potom zvolili Moslimské bratstvo a začala sa islamizácia Egypta. Počas ich vlády boli obchody s alkoholom zatvorené. 98% Egypťanov vyhlasuje, že nikdy nepili alkohol a autá naďalej jazdia až do Drinkies. V krčmách čapujú nealko pivo, no majú so sebou malé fľaštičky alkoholu. Kúpia si plechovku koly, opijú sa a vylejú obsah fľaše. Po víkende sú celé ulice posiate fľašami lacných plechoviek ouzoi a Stella. Bratia to dokázali. Úplatky podplatených salafistov (moslimovia postulujúci obrodu islamu návratom k jeho pôvodným zdrojom, takzvanému „náboženstvu predkov“ – pozn. red.) prepadávali obchody, rozbíjali výklady a rozbíjali fľaše od alkoholu. Bratia uviedli, že išlo o „spontánne hnutie ľudí“. Začali stavať prvé hotely len pre moslimov pri Červenom mori: bez bikín a bez alkoholu. Chceli uzákoniť ženskú obriezku, ktorú v roku 2007 zakázala manželka zvrhnutého prezidenta Suzanne Mubarak. Obriezka mala stáť 5 libier, čo je ... niečo cez 2 zloté. Hnev na Mursího bol nepochopiteľný, ľudia ho nenávideli viac ako Mubaraka. Pol milióna Egypťanov vyšlo do ulíc a zvrhlo ho. - Teraz môžete vidieť, že sa pomaly vracajú k autoritárskemu vládcovi. Áno, a je to správna voľba, pretože iná cesta, aby tu nevládla armáda, neexistuje. Po prevrate v roku 2013 prevzal moc Sisi. Ľudia v Európe neverili, že by si Egypťania mohli zvoliť iného generála – despotu, no ako poznáte miestne reálie, viete, že iná možnosť nie je, inak by nastal chaos. Druhá Líbya. V Egypte a v týchto ľuďoch je vpísaná diktatúra a armáda je garantom bezpečnosti a stability. - Ako sa Sisi vyrovnáva s touto porevolučnou realitou? Medzi zástancami sekulárneho štátu a islamistami uplatňuje jemnú politiku mrkvy a biča. Moslimské bratstvo považoval za teroristickú organizáciu a jej členov zatýkal. Paradoxne, oveľa radikálnejšie salafistické organizácie, ktoré Sísího zo strachu podporovali, sú vládou zvýhodnené. Ale o 5 rokov môžu ísť všetci do väzenia. Diktatúra je klam a skôr či neskôr sa vždy skončí hrozným pádom a potom vyjde najavo to, čo bolo potlačené. Povie pravdu - Čo sa stalo v Egypte? Ako sa zmenila spoločnosť po revolúcii? Nastal rozkvet umenia a umeleckých kruhov. Mladí ľudia, ktorí sa nedokážu realizovať v politike, obávajú sa prenasledovania a sledovania, sa realizujú v umení: v tanci, divadle, hudbe, literatúre. Je to prejav prejavu a vybitia emócií. Som šokovaný, čo všetko majú mladí ľudia v telefónoch. Stretol som Egypťana, ktorý počúval Lutosławského. Mladí egyptskí death metalisti zase vedia o Nergalovi všetko: o jeho živote, koncertoch, únose Biblie atď. A koľko hudby z Izraela majú! Koľko kontaktov s mladými Izraelčanmi na chate. Každý deň Egypťan povie, že Izrael je svinstvo, banditi a vrahovia Palestínčanov. V médiách Izrael do pekla. No pri rozhovore s ľuďmi z vyšších vrstiev človek žiarli, že vedľa nich je v Tel Avive bohatá krajina s krčmami a nočným životom. Len oni sa boja o tom medzi sebou rozprávať. Toto je ďalšia splátka duplicity. Preto je tento svet taký fascinujúci. Je pozoruhodné neustále prenikať do jadra egyptskosti a islamu. - Mladí Egypťania sú vo vyjadrovaní svojich názorov čoraz odvážnejší, o slovo sa čoraz častejšie hlásia feministky či ateisti. Nebojí sa následkov? Nedávno dvaja mladíci zorganizovali akciu s názvom "Spiderman v Káhire." Jeden z nich sa prezliekol za Spidermana a visel u mäsiara vedľa tiel oviec alebo na samom vrchole mešity, vedľa polmesiaca s prstami zobrazenými v znamení Satana, v mešite sa modlil aj Spiderman. Ani ja som sa to neodvážil zverejniť na svojom profile. Tvár a meno tohto chlapca sú všade v médiách, novinári s ním robia rozhovory a on sa nebojí. Videli ste, čo urobili egyptské feministky? Na svojom profile zverejnili fotografiu dvoch žien sediacich na vlajke ISIS s vyšívaným šachom, vyhlásením viery štylizovaným do raných arabských písmen. Jeden v nikábe, otočený dozadu so zdvihnutým prostredníkom (jeden zdvihnutý prst je znakom ISIS a znamená jedného Boha) a búši do kopy. A druhá, nahá, čučí vedľa nej a kvapká jej menštruačná krv. Ani Európania by to neurobili, iba ak z úcty k šachovi. - Prečo taká jasná námietka? Tieto krajiny stoja na pokraji tradicionalizmu a modernizmu, ktorý nikto nedokáže zastaviť. Akcelerácia modernity neobchádza ani moslimské krajiny. Dá sa to odoprieť, ako to robia fundamentalisti, ale islam to tak nezostane. Fundamentalisti odmietajú modernosť, ktorej nerozumejú a ktorej sa obávajú. Obávajú sa, že stálosť a kontinuita budú zničené, a čo potom príde na jej miesto? Asi je to zlo zo západu, nahé ženy, chlapci prezlečení za ženy, transvestiti, drogy, alkoholizmus, celá táto choroba. O Conchite Wurst nepadla ani zmienka, dokonca ani v nezávislých médiách. Ale toto je vývoj ľudského života. Viete si predstaviť, že o tisíc rokov budú ľudia kameňovaní a zlodej sťatý alebo bičovaný? - Neexistujú však žiadne známky zmien, keďže 30 % Egypťanov nevie čítať a písať. Títo ľudia nežijú v intelektuálnej atmosfére. Nikto nemá knihy. V kníhkupectvách v Alexandrii je len náboženská literatúra alebo kuchárske knihy. V Káhire je to o niečo lepšie. Čítanie je pre nich strata času. Ako 6 rokov som nevidel opitého muža na ulici, nevidel som človeka čítať knihu. Nedávno chcela suseda použiť telefón, prišla k nám, vošla do obývačky, kde máme knihy, je ich takmer dvetisíc. Ako to videla, takmer omdlela. Načo to všetko je? Rovnakú otázku položil jeden priateľ, keď vošiel do tejto miestnosti, aby sa pomodlil: Čítali ste toto všetko? Bol znechutený. Sadol si pred televízor, kde hovoril šejk, a povedal: Päť minút tohto šejka má väčšiu cenu ako všetky vaše knihy. PREKLIATY KRUH - Pobúrenie verejnosti narastá aj nad zákrokom ženskej obriezky - nástrihu klitorisu a šitia vagíny, opísali ste túto praktiku v reportáži "Peklo žien". Štatistiky ukazujú, že viac ako 95% egyptských žien je zneužívaných. V uliciach to vôbec nie je vidieť, lebo je to iná kultúra – zavretá doma. Egypťania sú na dennej báze pohostinní a milí, no nie rozhľadení. Po stáročia je to kultúra vnútorná: niečo iné ukazujú doma, niečo iné pre rodinu, priateľov a cudzincov. Videli ste niekde na ulici ženu s cigaretou? nie? presne tak. Fajčiť môžu len doma alebo na balkóne. Bývam v bloku strednej triedy a riešim to každý deň. To, čo sa deje doma, je úplne iný príbeh. - To znamená? Čo sa deje? Existuje veľa násilia páchaného na ženách a deťoch. Aj keď sa zdajú byť dennodenne šťastní. Dohodnuté sú sobáše a testy panenstva – matka, stará mama alebo teta kontrolujú, či má dievča panenskú blanu. Všetko sa deje za okenicami, v manuároch. Videli ste, ako sa stavajú byty. Vpredu je veľký salónik, ďalej na chodbe, a na konci spálne: všetky tmavé, s oknami do vnútra budovy, do manuária. Tam sa vešia prádlo a vyhodia smeti. V týchto manuároch počuť celý Egypt: Korán, svadby, piesne, smiech, ale aj strašné opilecké hádky, bitie, nadávky, krik. Navonok nie je poznať, kto kričí, kto je blázon alebo opitý, kto bije manželku. Každý ide ráno do výťahu a tam sú všetky „salamy“ (Salam alejkum - jeden z arabských pozdravov - poznámka redakcie). Okrem toho je bežný sex mimo manželstva. - Hovorí sa o tom? S ťažkosťami, ale získavam tieto informácie od svojich priateľov. Kondómy je možné zakúpiť v každej lekárni. Mal som kamarátku, vždy nosila čierny nikáb a viedla dve lekárne, kde bolo po ruke dostatok kondómov, ale samozrejme len pre manžela a manželku. Islam kondómy nezakazuje. Hoci sú drahé, všetky antikoncepčné prostriedky sú dostupné, s výnimkou tých, ktoré sa týkajú predčasného potratu. - Používajú všetko? Všetky. Ale je tu problém udržať si panenstvo. Pretože dobrá manželka musí mať panenskú blánu. Jazdia bohatšie ženy do Európy a vložte nový. Čoraz častejšie počúvam, že takéto kancelárie vznikajú aj v Egypte. Preto je análny styk všeobecne akceptovaný, najmä medzi mladými ľuďmi. Moja žena má problém s kúpou tampónov, sú tam len vložky. Kamarátka mi vysvetlila, že ženy sa boja, že im tampón prepichne membrány. Urfi (dočasné manželstvo) manželstvo je obľúbené medzi tínedžermi. Chcú mať sex a vy sa môžete len oženiť. Takže spíšu zmluvu, ktorá nemá žiadnu právnu hodnotu. Ale napriek všetkému to chcú zapísať, lebo keď „mladý“ zmodrie, a dievčaťu zostane len papierik a bez filmu, má vysvedčenie, ktoré nepustila, ale mala snúbenec. Egypťania sa za to veľmi hanbia. Kedysi sa to dalo skryť, no v dnešnej globalizovanej internetovej dobe sa nedá nič zakryť. - Hanbia sa, ale robia s tým niečo? Nemôžu. Nevedia sa dostať zo začarovaného kruhu tradicionalizmu, v ktorom žili celé generácie. Tu to funguje, duplicita je normálna. Rozvedená Dina kedysi bývala v mojom byte na najvyššom poschodí, celá v čiernom nikábe. Vychovala dve deti. Často, keď schádzala zo 16. poschodia, som sa pridal na ôsme. Potom objavila nikáb a rozprávali sme sa. Študovala filozofiu v Bostone, vedela perfektne po anglicky. Spýtala sa ma, či som už čítal text od Platóna alebo Kanta. Výťah išiel dosť pomaly, stihli sme prehodiť asi tucet viet. Keď sme odišli, nahodila si nikáb a už ma nepoznala. Tu sa po celý čas nasadzujú masky zbožnosti. Pred neveriacimi alebo cudzími ľuďmi je veľa vecí skrytých. Pretože všetko nové je neisté. Je to spôsobené tradicionalizmom - pripútanosťou ku konzervatívnym hodnotám založeným na náboženstve. A pokiaľ bude existovať islam v tejto verzii, teda v arabskom výklade, nič sa nezmení. - Zaostalosť je spôsobená náboženstvom? Áno, a znie to brutálne. Dávam si pozor, aby som to tu nepovedal. Nejde ale o islam samotný, ale o tradicionalistický výklad islamu, ktorý je platný v celom islamskom svete a spája sa s Arabmi. Tento náboženský tradicionalizmus je kľúčom, ktorý zatvára dvere otvorenosti modernizácii, novosti, intelektuálnemu rozvoju a učeniu. Toto je predmoderný, tradicionalistický svet. Šejkovia v televízii hovoria to isté, čo hovorili ich predkovia pred 200 či 500 rokmi. Egypťania sa ohlušujú tým, že všade hrajú Korán. Modlitba je všade: v taxíkoch, obchodoch, na uliciach. Okrem toho, že islam je najkonzervatívnejšie náboženstvo na svete, je to aj najrýchlejšie rastúce náboženstvo. Keď sme prišli pred 7 rokmi, v Egypte bolo 80 miliónov ľudí, teraz je to takmer 90. Šialenstvo. - Je to krajina, v ktorej chcete žiť? Milujem Egypt, milujem ho. Je to láska v dobrom aj v zlom. Neviem si predstaviť svoj život bez tejto krajiny. Okrem toho je všetko veľmi lacné. Máme byt 160 metrov štvorcových a platíme 120 PLN mesačne za údržbu celého bytu - neplatí sa tu nájomné. A zvykli sme si. Toto mesto je fascinujúce a život je fascinujúci. A aké chutné jedlo! Všetka zelenina a ovocie sú skutočné a my sme vegetariáni. Keď prídem do Varšavy, zbláznim sa. Všade počujem azan (modlitbu - pozn. red.), zvuky egyptskej ulice, obchodníkov, predavačov, autobusov. Neviem bez toho žiť. zdroj: pdf.edu.pl, Katarzyna Zając Celé roky podporujeme krvavých diktátorov za ropu a mier. Bola to krátkozraká politika. Teraz tu máme bradatých démonov, ktorí dýchajú nenávisť v bezprecedentnom rozsahu – od čias inkvizície – a státisíce imigrantov – hovorí Piotr Ibrahim Kalwas, Poliak a moslim, spisovateľ a novinár, ktorý sa pred siedmimi rokmi presťahoval s rodinou do Egypta. . Novej vlasti venoval zbierku reportáží „Egypt: Haram Halal“. Ukazujú obraz krajiny, ktorá existuje v neustálom napätí medzi „halal“, teda tým, čo je v súlade s náboženstvom, a „haram“ – tým, čo je zakázané. Keď sme sa prvýkrát stretli pred siedmimi rokmi, práve ste predávali svoj byt, aby ste splnili svoj veľký plán v životnej revolúcii: presťahovať svoju rodinu do Egypta. Pamätám si, ako ma to zaujalo, myslel som si, že toto nie je typický smer emigrácie ... - Boli by ste prekvapení, koľko Poliakov sa usadilo v Egypte. Samozrejme, väčšina z nich si kúpi byt v Hurghade alebo Dahabe a pravidelne tam dochádza, berú to ako „daču“, no dostupnú charterom. Ale vyhrievajú sa aj ľudia, najmä starší ľudia, ktorí v Egypte trvale žijú. Aj na priemerný poľský výsluhový dôchodok sa tam žije dobre. A byty sú smiešne lacné - asi 1 000 PLN za meter štvorcový. Vy ste však „nezahriali kosti“. Vybrali ste si nie turistický Dahab, ale Alexandriu, provinčné mesto, aj keď s veľkou multikultúrnou minulosťou. Aký bol dôvod? Pretože ste konvertovali na islam? Pretože ste chceli začať nový život? Pretože ťa nasralo Poľsko? - Poľsko ma trochu nasralo a v mnohých ohľadoch stále štve. Kniha hovorí, že Egypt rozčuľuje aj teba. - Áno, budem sa sťažovať všade. (smiech) Moslim, ale „skutočný Poliak“? - Viem... Aspoň situácia spred chvíľky. Sedíme v tejto kultivovanej varšavskej kaviarni-kníhkupectve a vedľa stola dve mladé dievčatá nadávajú ako švec a nedokážu odolať ani tomu, že dieťa počúva! Štve ma to! Jedným z dôvodov môjho odchodu bolo, že mi prekážala každodenná poľská hrubosť. A za tým si stojím. V Egypte nie je žiadna hrubosť? - Áno, rád by som to zdôraznil - v Egypte je v bežnom živote oveľa menej hrubosti. Sú tam primitívni alebo jednoduchí ľudia, môže to byť špinavé, pokrivené, vypínajú elektrinu či vodu, hluk je strašný – 70 percent. Egypťania sú sluchovo postihnutí, ale taká hrubosť tam nie je. Sú aj iné hrozné veci, ktoré som opísal. Na druhej strane je priemerný Egypťan mimoriadne milý (aj keď v žiadnom prípade nie otvorený, pretože svoj svet pred cudzincom skrýva) muž. Na ulici, kde bývame, sme absolútne v bezpečí a ostatní tiež. Paradoxne to pramení z toho, že každý vie o každom všetko. Typický juh. Táto komunita alebo tribalizmus má dve strany: sledujú vás, nenechajú vás ísť za stanovené hranice, no zároveň, ak sa vám stane niečo zlé, ste chránení. Nie je tam individualizmus, ale ani osamelosť. Pre nás Európanov – ako popisujem v knihe – je to trochu únavné, pretože musíme byť niekedy sami. Moja rodina určite. Pretože samota je o knihách, hudbe a myslení. Je ticho. Ľudia to tam však nepotrebujú. Sú spolu neustále, pomáhajú si. Je tam strašná chudoba, ale nikto nehladuje, ani ten najchudobnejší. Nikto nehladuje na uliciach, ako som to videl v Indii. A iné dôvody odchodu? Vybrali ste si islam ako „svoje“ náboženstvo? - Dôvodom bol aj islam, ale v tomto prípade... Možno som nebol až tak sklamaný, keď som videl, ako vyzerá skutočná tvár islamského tradicionalizmu v jeho arabskej verzii. A tu som sa stal veľmi, veľmi kritickým. Aj keď tam stále nachádzam veľa pekných vecí, stále je ťažké žiť v rodine moslimských individualistov, pretože sme takí v arabskom islame. Prečo potom Egypt a Alexandria? - Pretože tam bolo bezpečne - kto by predvídal, že vypukne revolúcia? Aj preto, že je to krajina s druhým jazykom angličtinou, nie francúzštinou, ako Maroko či Tunisko, a po francúzsky veľmi nevieme. Pretože jednoduchosť cestovania, nespočetné množstvo lacných charterov. A lacný život - kúpili sme obrovský byt za málo peňazí. Navyše veľmi dobrá anglická škola pre dieťa, ktorú sme už odporúčali, je aj oveľa lacnejšia ako podobné školy v Poľsku. Životné náklady štyrikrát nižšie ako v Poľsku a príjemná klíma, samozrejme. To všetko prispelo k rozhodnutiu odísť. Neľutujeme. Egypt sa stal zdrojom mojej práce, mojou inšpiráciou. A teraz nemôžem žiť bez tohto Egypta. Nie je to však jednoduchý pocit lásky, ako sme si už povedali. Ako v názve: "Egypt: Haram Halal", ktorý je natiahnutý medzi dvoma extrémami - čo je dovolené: halal a zakázané: haram. Celá táto kniha je plná vášne, stále hovoríte, že túto krajinu milujete aj nenávidíte zároveň, neviete bez nej žiť a neustále vás frustruje. je to takto? „Frustruje ma byť tam, ale keď odídem, hneď mi to chýba. A chýba vám Poľsko, keď ste tam? - Nie. Cítim sa veľmi dobre, keď sem prídem, ako teraz, na krátky čas. Potom je to super. Snáď tam pozerám viac starých poľských filmov, ktoré boli vždy mojou vášňou, ako aj staré kroniky z čias Poľskej ľudovej republiky. Pravdepodobne o pár rokov opustíme Egypt, pretože chceme, aby náš syn Hasan, ktorý má momentálne 12 rokov, študoval v Európe. V Egypte by sme si museli platiť štúdium ako cudzinci a vysokoškolská úroveň je tam nízka. Ale aj tak sa pokúsime udržať si byt v Egypte, aby sme sa tam mohli vrátiť. Ja, rovnako ako moja manželka, mám rád tento druh obehu: mať byt tu, kútik tam, rodinu navštíviť inde a pohybovať sa medzi týmito bodmi. Ak mám tri domoviny, teda Egypt, Poľsko a tretiu krajinu, ktorú už máme na očiach, bude to pre mňa celkom OK. Syn hovorí tromi jazykmi a ešte sa učí štvrtý. Je otvorený náboženstvám, kuchyniam, civilizáciám a to je skvelé! Toto ste hľadali, keď ste odchádzali z Poľska? - Áno. Vždy som takto žil. Kozmopolitný. Milujem to. Ale prostredie, v ktorom práve žijete a ktoré popisujete v knihe, nie je príliš kozmopolitné a otvorené. Dovolím si tvrdiť opak. Môžete tiež zostať tu a hľadať tento kozmopolitizmus tu. - Je pravda, že Egypt a arabský islam vo všeobecnosti je uzavretý svet. Ale je to pre mňa zdroj neustálej inšpirácie, baňa námetov na články a knihy. Keby sme žili v nejakej európskej krajine, nebolo by veľmi o čom písať. A v Egypte sa neustále deje niečo prekvapivé. Bývam tam sedem rokov a stále ho nepoznám. Niektoré veci sú mi už jasné, ale predpokladám, že v mnohých ohľadoch sa môžem mýliť. Hoci sa nám, Poliakom, zdá tento turistický Egypt taký blízky, skutočný Egypt je stále neznámou krajinou pre všetkých ľudí, ktorí sa hlboko zaujímajú o iné kultúry. Hovoríte, že po príchode ste boli sklamaní z tamojšej verzie islamu. Čo presne? - Skutočnosť, že arabský islam absolútne nie je môj islam. Tam som sa o tom musel dozvedieť. Takže ste disent? - Nie jediní. Sú niektorí z týchto odporcov, niektorých z nich popisujem v knihe. Sú to Egypťania, ktorí nie sú v mieri so svojou krajinou, ako napríklad profesor A. Keď som žil v Egypte, vytvoril som si obranný faktor proti tomuto arabskému tradicionalizmu. Skryl som sa vo svojom vnútri so svojím islamom a teraz je to pre mňa veľmi, veľmi individuálny, súkromný náboženský priestor. Nemôžem patriť do kolektívneho kmeňa, v tomto prípade do moslimskej komunity. Je veľa Poliakov, ktorí sa presťahovali do arabských krajín a nechali si narásť fúzy a sú aj Poľky v nikábech, pre ktoré už európska kultúra neexistuje – odstrihli sa. Pre mňa je to nemožné. Som vychovaný na poľských knihách, poľských filmoch a na európskej kultúre a môj islam musí byť niečo iné ako kolektívna arabská verzia. tak kto si tam? Cudzí alebo tvoji? - Vždy som svoj (smiech). V tom zmysle, že aj keď som žil v Poľsku, mal som malú skupinu priateľov - 4 alebo 5 ľudí a vždy sa mi páčilo žiť sám. Rovnako aj moja žena. Nie som tam cudzí, ale správajú sa ku mne trochu ako k čudákovi. Vo všeobecnosti sa s cudzincami zaobchádza inak. Odpadky, ktoré sa na chodníku pred bytovkou celé týždne rozkladajú a šíria strašný zápach, môžete upratovať a pre Egypťana to neprichádza do úvahy. Nenechal by sa omdlieť od smradu, však? - Presne tak. Kritizujem túto kultúru, ale rešpektujem ju. V zmysle, že sa týmto ľuďom z môjho pohľadu nevnucujem. Iba v súkromných rozhovoroch a kontaktoch. Nehovorím im: ste hlúpi, nedospeli ste k civilizácii. Aj z bezpečnostných dôvodov – nechcem sa nikomu priamo vystavovať. S manželkou tam žijeme veľmi súkromným životom. Máme malú partiu kamarátov, Hasan má svojich kamarátov zo školy, ale žili sme aj v Poľsku. Vo svojej bubline. A to je v poriadku. Keď čítam vaše správy, mám dojem, že pôsobíte ako provokatér, ktorý núti ľudí konfrontovať sa s vecami, o ktorých nechcú hovoriť. Niekedy ich dokonca rozplačeš! - Nuž, pretože sú to ľudia, ktorí sú tak zvyknutí - nielen v Egypte, ale celkovo v Oriente - skrývať a skrývať pred cudzincami svoje názory, životy, že na to, aby ste z nich niečo dostali, musíte prinútiť trochu ich, vyprovokuj ich. Niekedy dokonca podlieha tvrdej kritike. Rozčúlený. Samozrejme, vždy viem, ku komu sa mám takto správať. V Egypte sa často niečo iné hovorí cudzincom a niečo iné sa robí pre rodinu alebo komunitu. Je to druh pokrytectva, ale trvá to už veky. Skrýva sa pred tými „inými“ s ich zvykmi, ktoré cudzinci môžu vnímať ako nedostatky alebo príznaky barbarstva. Ako obriezka žien. Tejto téme ste venovali jeden z najdojímavejších textov vo svojej knihe. Obriezka je v Egypte oficiálne zakázaná, napriek tomu je tam obrezaných viac ako 90 percent žien, často za hrozných podmienok. Trpia duševným a fyzickým trápením. Matky to robia svojim dcéram. Aj v pokrokových, málo veriacich rodinách. - Taká je strašná sila tradicionalizmu. Pred asi tuctom rokov to bolo všetko skryté. Kto o tom hovoril v Európe? Aj dnes ma odmietlo 90 percent ľudí, s ktorými som sa o tom chcel porozprávať. Ženy a muži. To, čo hovoria, sú absolútne výnimky, väčšina z nich by o tom vôbec nepočula. Najšokujúcejšia je posledná veta, keď váš partner hovorí: "Pomôžte nám." Myslel som si, že keby som žil v Egypte, odišiel by som vtedy, nezniesol by som toto utrpenie. - Na teba by to vôbec neplatilo. Aj iné kultúry sú plné hrôz, ľudí napríklad fascinuje India, dejú sa tam hrozné veci. Pohybuje sa, ak máte empatiu, no neovplyvňuje to priamo naše životy. Nie preto, aby som odišiel. Každopádne takýchto ťažkých tém je tam stále veľa. Nedávno som mal rozhovor s dvomi Egypťankami o tzv panenské testy. Pretože tam je predmanželská čistota veľmi dôležitá. Myslel som, že sa z toho zbláznim, bolo to hrozné! Nikto o tom nechcel hovoriť, iba tieto dve ženy, nazvime ich egyptské feministky, moje kamarátky, ktoré to jednoducho potrebovali dostať von. Okrem toho nikto! A ľudia si neustále myslia, že to skryjú. A predsa v časoch internetu a satelitnej televízie sa to už neskrýva. Pred niekoľkými rokmi o tom vedeli iba odborníci. Teraz sa o tom hovorí vo svete, tak sa s tým musia zmieriť, čo je problém. S tým súvisí aj vzostup fundamentalizmu, džihádizmu a islamského terorizmu. Je to určitý druh odporu voči zvrátenostiam vlastnej tradície? - Áno, pretože svet o tom všetkom začína vedieť, začínajú protestovať aj niektorí spoluobčania. Chcú slobodu, chcú demokraciu. Ešte nevedia ktorý, ale chcú. A tradicionalizmus, ktorý tam vládne a je základom všetkého, sa začína rúcať. A ak sa to pokazí, čo vyplní túto prázdnotu? Západný svet, prinajmenšom od renesancie, sa neustále mení, je plynulý a všetko je tam nemenné. Takto žil môj otec, tak žil môj starý otec a tak sme žili všetci. Niektorí ľudia začnú chcieť žiť inak, ale ako? Čo má teraz nahradiť naše každodenné rituály? Ako to zmeniť? Objaví sa strach. Svet islamu je rozpoltený. Napríklad uctieva americkú popkultúru a zároveň Amerikou opovrhuje, nenávidí ju ... - Rady na americkej ambasáde sú obrovské, všade vidieť americkú techniku, počuť americkú hudbu, vidieť americké oblečenie. Na druhej strane 80 percent ľudí – mladých, starých, všetkých – nenávidí Ameriku. Iba rozpory! Veď viac ako 80 percent Egypťanov chce šaríu v rôznych podobách! Tí istí ľudia však najprv zvrhli jedného diktátora a potom zrušili fundamentalistickú diktatúru. Je pravda, že to vsádzalo na armádu, no v tej chvíli to bola jediná sila, ktorá mohla zablokovať pochod k moci Moslimského bratstva. Nepredstaviteľné! Toto sú rozpory, vďaka ktorým je tento svet pre mňa fascinujúci. V jednej z reportáží sa „oblečiete“ ako obyčajný turista a vediete diskusiu s ortodoxným salafistickým kazateľom, ktorého stretnete. Vyprovokujete ho, aby rozprával príbehy o tom, čo je správne a čo nie. Hovoria, že vízia budúcnosti, ktorú predstavujú, môže byť čoskoro víziou, ktorá bude platiť pre nás všetkých. Naozaj si to m yslíš? - Už sa to deje. O tom, že moslimská komunita na Západe rastie, niet pochýb. Preto sa tam rozširujú radikálne kruhy a v mnohých západných krajinách sú už badateľnou silou. Naše deti či vnúčatá môžu čeliť problému, že sa nebudeme zaoberať moslimami ako bežnými občanmi, ale ľuďmi, ktorí budú chcieť zaviesť vlastné pravidlá a zvyky. V Anglicku už máme začiatky šaría súdov. Preto je potrebné spoznať túto kultúru, aby sme týchto ľudí integrovali, asimilovali a naučili ich našim hodnotám. To neznamená, že musia stratiť svoju identitu, ale keďže sú v Európe, musia žiť tak, ako to vyžadujú základy rovnosti, slobody a bratstva. Je dôležité, aby sme sa navzájom integrovali – my aj oni, inak bude getá viac a viac, viac a viac vylúčených. Spomenuli ste egyptské feministky. Vaše správy ukazujú ľudí, ktorí sa vymanili z tejto tradicionalistickej spoločnosti, rebelov. Ako mladí ateisti, ktorí uvažujú o emigrácii, ako death metaloví hudobníci, ako Jasmin – aktivistka bojujúca proti krutosti rituálnych zabíjačiek – alebo profesor A., ktorý „od detstva“ nemal mier s Egyptom. - Egypt mal vždy silnú skupinu intelektuálov, vynikajúcich spisovateľov, filmárov a divadelníkov. V meradle tejto krajiny je to, pravdaže, malá skupina, pretože je to obrovský národ, momentálne asi 90 miliónov ľudí, ale aktivistov za slobodu je pomerne veľa. Sú tam aj maoisti, sociálni demokrati, komunisti – úplný prehľad. S európskymi krajinami je to však neporovnateľné. Toto je nejaký druh výklenku. Rozšíril sa tento priestor po arabskej revolúcii aspoň trochu? - Nemôže sa príliš rozširovať, pokiaľ ide o slobodu politickej činnosti, pretože je stále vojensko-policajným štátom. Ale veľmi sa rozširuje, napríklad umelecky. Je tu obrovský rozkvet nadácií, divadiel a tvorivých skupín. Rozvoj umenia je po revolúcii neuveriteľný, a to je napokon prejav ľudskej nezávislosti, vnútornej slobody. Vo svojej knihe venujete pozornosť veľmi silnej kastovej povahe tejto spoločnosti - Toto je jeden zo symptómov sociálneho tradicionalizmu. Tam každý pozná každého naraz, každý je niekde zaradený. V predvojnovom Poľsku to bolo trochu podobné – do niektorých krčiem robotník nemohol vstúpiť, ani keby sa prezliekol do obleku. Nášmu školníkovi v Alexandrii by som mal zavolať „ya mouth“, niečo ako „jednoduchý človek“, čo mi cez ústa neprejde. Samozrejme, susedia ma napomínajú. Tento kastový systém je ďalšou vecou, ktorá brzdí rozvoj tejto a iných arabských spoločností a odďaľuje vstup do demokracie. Podobný citát od Najiba Mahfuza, egyptského pisateľa Nobelovej ceny, ktorý na začiatku knihy cituje, že celá egyptská spoločnosť musí byť prebudovaná, aby tam bola možná demokracia - Áno. Ale ako to urobiť a kto to má robiť - nikto nevie s istotou. Nejako sa to podarilo v Turecku a teraz v Tunisku po islamskej revolúcii. Z európskeho pohľadu Turecko možno nie je nejaká veľká demokracia, ale z pohľadu islamských krajín áno! Hovoríte, že v Tunisku tzv arabská revolúcia bola úspešná. Je to naozaj? Naznačujú nedávne tragické udalosti v tejto krajine niečo iné? - Napriek dvom krvavým útokom na turistov bola tuniská revolúcia lepšia ako egyptská, vrátane pretože Tunisko je a bolo krajinou oveľa viac orientovanou na Západ, hlavne na Francúzsko, svojho bývalého okupanta. Je to smutný paradox: čím viac koloniálnych vplyvov v arabských krajinách, tým otvorenejšia spoločnosť a väčšia šanca na aspoň základy demokracie. Tunisko, podobne ako Turecko, prešlo mnohými rokmi sekularizačných procesov. Tieto procesy, hoci občas dramatické a brutálne, otvorili spoločnosti oboch krajín západnému, racionálnemu mysleniu oveľa viac ako spoločnosti iných arabských krajín, kde bol západný vplyv slabší. Nedávne tragické udalosti v Tunisku to len podčiarkujú: fundamentalisti a islamskí konzervatívci z celého arabského sveta sú zdesení z vyhliadky na možnú slobodu Tuniska a na zavedenie demokratickej vlády tam, ako nenávidený Západ. Bola by to fundamentalistická nočná mora a začiatok konca pre nábožensky a morálne utláčateľskú arabskú spoločnosť, ktorá sa rozprestierala od Mauretánie po Irán. Podobný mechanizmus myslenia možno vidieť aj u ruských despotických politikov, ktorí pozorujú, ako sa im „ich svet“ – Ukrajina, Gruzínsko, pobaltské štáty – dostáva pod kontrolu a smeruje k slobode a demokracii. Napriek útokom má Tunisko stále najväčšiu šancu byť prvou arabskou krajinou, ktorá sa vymaní z jarma smrtiaceho, toxického islamského konzervativizmu. A zrejme preto tam islamisti zaútočia viackrát. Toto je zúrivé zavýjanie tradicionalizmu zraneného modernou, ktorý vidí, ako mu „jeho svet“ hynie pred očami... Čo prinesie tento posledný prevrat Tunisku – čo myslíte? Zastaví demokratizáciu alebo naopak? Koniec koncov, kolaps cestovného ruchu spôsobený strachom z útokov zasiahne ekonomiku krajiny, zasiahne obyčajných ľudí ... - Je ťažké predpovedať budúcnosť Tuniska, rovnako ako je ťažké predpovedať budúcnosť celého arabského sveta - je to kvadratúra kruhu, ale myslím si, že nič nezastaví demokratizáciu tohto sveta. Arabi okúsili slobodu. Proces však bude dlhý a veľmi bolestivý. Tento svet čaká na svoje osvietenie a svoju reformu. Vieme, ako dlho tieto epochy v Európe trvali a ako dlho trvalo ich ovocie, čo teraz využívame. Moderná doba je však dynamická, svet je stechnizovaná „globálna dedina“, takže možno bude proces „detradicionalizácie“ a osvety v arabskom svete kratší ako v západnom. Tunisko a celý arabský turistický sektor, nie po prvý raz, bude veľmi trpieť terorizmom a v dôsledku toho sa zníži už aj tak nízka životná úroveň v Egypte či Tunisku. To sa prenesie do verejnej nálady, frustruje chudobné spoločnosti, zmení ich nevôľu voči vlastným vládam, väčšinou mladí - vtlačí do rúk radikálov, a to myslia islamskí teroristi. Prečo si myslíte, že k tomuto útoku došlo práve teraz? - Západ urobil celý rad strašných chýb v islamskom svete desaťročia, ak nie dlhšie, a teraz sa mstí. Celé roky podporujeme krvavých diktátorov za ropu a mier. Bola to krátkozraká politika. Teraz tu máme bradatých démonov, ktorí dýchajú nenávisť na bezprecedentnej úrovni - od inkvizície - rozsah a státisíce imigrantov, ktorých budeme musieť čoskoro prijať. Ak Európa zmysluplne nevyrieši problém prisťahovalectva, tak ho vyriešime problém, veľmi veľký problém. Mestá našich detí a vnúčat budú euroislamskými mestami. Hovorím to s plnou zodpovednosťou, hoci som si vedomý „politickej nekorektnosti“ mojich slov. O to viac poznávajme tento svet, jeho zvyky, jazyky, kultúrne tajomstvá a predovšetkým náboženstvo. Poznajme tento svet rozumne, vecne a do hĺbky, bez nervóznych predsudkov a stereotypov, ale aj bez fascinácie a zamilovanosti, chladne. Môže to byť veľmi užitočné pre nás a určite to bude užitočné aj pre naše deti. Piotr Ibrahim Kalwas (nar. 1963) - spisovateľ, novinár, autor reportáží a kníh vr. "Salam", "Czas", "Międzyrzecz". V minulosti známy aj napr. ako spevák punkovej skupiny a scenárista populárneho televízneho seriálu. V roku 2000 konvertoval na islam a v roku 2008 sa definitívne presťahoval do Egypta. S manželkou a 12-ročným synom žije v Alexandrii. Anna Sańczuk. Vzdelaním historička umenia, povolaním novinárka, občas sa venuje aj kultúrnemu PR. Spoluautor knihy „Warszawa. Pri hľadaní centra. Spolu s Maciejom Ulewiczom vedie program „KULTURA DO KWADRATU“ na Polsat News 2. Navrhuje a šije šperky pod značkou SANKA. Žije vo Varšave v Starej Ochote. www.weekend.gazeta.pl

Szczegółowa oferta restauracji w Hurghadzie, menu, specjalności, ceny, lokalizacja. Adresy i telefony do restauracji w Hurghadzie. Reštaurácie v Hurghade - ponuka Na wstępie uprzedzamy, iż z uwagi na wysoką inflację w Egipcie oraz niestabilną sytuację gospodarczą w tym kraju podawane przez nas ceny mogą być już nieaktualne, a prezentowane lokale zamknięte, lub działają pod zmienioną nazwą. Akropola grécka taverna Grécka taverna Acropolis sa nachádza priamo v centre mesta Sakala. Toto je jedno z najobľúbenejších miest v Hurghade. Budeme tu jesť fantastické a lacné souvlaki, mussaka, pita, avgholemono alebo keftes. Reštaurácia má dve poschodia. Na 1. poschodí máme klasickú vnútornú reštauráciu. Na prízemí sa nachádza záhrada s výhľadom na Sheraton Road. Okrem tradičných gréckych jedál tu jeme napr. aj: šošovicovú polievku, cibuľovú polievku, pizzu, vegetariánske jedlá, morské plody, chlebíčky. Dáme si drink v reštaurácii pivo a silné alkoholy. Nechýba ani víno. Reštaurácia nie je drahá, takže je často ťažké nájsť miesto (najmä večer). Acropolis Greek Taverna stojí za odporúčanie. Obsluha je milá. Na riad nečakáme príliš dlho. Pohodlné sedadlá. Prístup k Wi-Fi. Môžete platiť kreditnou kartou. Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie 1/5 Reštaurácia Agra Roma Reštaurácia sa nachádza v Sakala na Sheraton Road, hneď vedľa mešity a na kruhovom objazde s „betónovým majákom“. Agra Roma ponúka najlacnejšie pivo v baroch a reštauráciách Sakali. 0,5 litra stojí 18 libier. Veľmi chutné a lacné jedlo. Odporúčame kuracie jedlá a polievky (cibuľová polievka). Chutné sú aj jedlá z čerstvých rýb. V reštaurácii môžeme piť pivo, víno a silné alkoholy. Agra Roma je veľmi obľúbená nielen u turistov, ale aj u domácich. Vo večerných hodinách je tu veľká premávka a môže byť nedostatok voľných stolov. Jedlá sú veľké, môžete sa dosýta najesť. Príjemná služba, aj keď by mohla byť rýchlejšia. Z reštaurácie máme výhľad na malú mešitu na Sheraton Road. Agra Roma nedávno prešla rozsiahlou rekonštrukciou. Je čistý a uprataný. Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie 1/3 Amsterdam Restaurant & Bar Amsterdam Restaurant & Bar znajduje się w samym centrum Mariny. Lokal słynie przede wszystkim z "ogródka" i pięknego widoku na jachty cumujące w porcie.Amsterdam to przede wszystkim piwiarnia - przynajmniej tak mówią o lokalu sami właściciele. I faktycznie w menu znajdziemy aż osiem różnych gatunków piwa. Najtańsze - Stella kosztuje 45 funtów egipskich (LE), czyli nieco ponad 10 złotych. Najdroższe Meister Max kosztuje 60 LE (13,70 zł). Trochę drogo, ale jak na Marinę, do przyjęcia.W Amsterdamie polecamy (do tego piwka) Amsterdam Burgera za 94 LE (21,50 zł) Według właścicieli to ich popisowe danie. Twierdzą, że bułka z mięsem i dodatkami jest "the best in town". Faktycznie, burger jest smaczny... tylko mógłby być ciut większy.Do Amsterdamu warto wybrać się wieczorem. Wtedy knajpa zapełnia się w zasadzie do ostatniego miejsca. I jeszcze jedno; właściciele knajpy są fanami Roberta Lewandowskiego i piłkarskiej reprezentacji Polski, stąd nad wejściem wisi nasza flaga, a w telewizorze cały czas można oglądać futbol.Amsterdam Restaurant & Bar otwarte jest od południa do pierwszej w nocy. Bob Marley smoking&coffee Choć lokal jest malutki i w zasadzie wszystko dzieje się w ogródku, już zyskał sławę miejsca kultowego. Bob Marley znajduje się w dzielnicy Kawthar, niedaleko deptaka w Memszy, 200 metrów od nowo powstałej restauracji GAD. U "Marleya" nie dostaniemy alkoholu, czy nawet piwa. Knajpa słynie w okolicy między innymi z taniej i dobrej kawy: Late kosztuje 25 LE (6 zł), a espresso macchiato 10 LE (2,5 zł). Polecamy także mojito za 35 LE (8 zł), czy gofry z dodatkami za 40 LE (10 zł). Jednak to, co powoduje, że Bob Marley to kultowe miejsce, to akcesoria do palenia, tytonie, papierosy i cygara. Są także do wyboru, do koloru kawy i urządzenie do jej parzenia oraz tytoń do szisz i wodnych fajek.W Bob Marley smoking&coffee przeważa klientela europejska i amerykańska. Miejsce jest naprawdę niezwykłe, zresztą... wystarczy obejrzeć film, by przekonać się na własne oczy, co tam można kupić i za ile, czyli, czy warto tam wpaść "na kawkę"... Buffalo Burger Buffalo Burger łatwo znaleźć. Znajduje się na "ścianie frontowej" Esplanada Mall, czyli największego centrum handlowego przy słynnym deptaku na Memszy. Buffalo Burger to sieć szybkich restauracji serwująca swoje dania w 40 lokalizacjach w Egipcie. Skupia się głównie na dostarczaniu posiłków pod wskazany adres, ale można, a nawet warto zjeść coś na miejscu. W Buffalo Burger jest naprawdę czysto. Obsługa pracuje i podaje posiłki w maseczkach. Na jedzenie czeka się dosłownie kilka minut. Co fajne, każda "bułka z wkładką" jest dostępna w trzech rozmiarach różnych rozmiarach. Ceny? Do przyjęcia. Np. za zestaw KING dla dwóch osób (dwie naprawdę wypasione kanapki, dwie porcje frytek i dwa napoje) zapłacimy 220 LE (53 zł). Marley smoking coffee bar w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Marley smoking coffee bar w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie 1/5 che guevara Reštaurácia Che Guevara Reštaurácia Che Guevara sa nachádza v Marina (vchod zo severu). Je to klasický argentínsky Steak House. Môžeme tu jesť veľmi dobré steaky. Reštaurácia má viac ako 60 miest na sedenie vo vnútri aj vonku. Z terasy môžeme obdivovať lode stojace v Maríne. Reštaurácia nie je najlacnejšia, ale inzeruje sa ako prvý a najlepší steakhouse v Hurghade. Steaky sú naozaj výnimočné - majitelia hovoria o svojich „jedinečný“ spôsob prípravy a vyprážania mäsa. V reštaurácii si môžete zahrať biliard. Podávajú sa alkoholické nápoje a pivo. Veľká premávka vo večerných hodinách. Je možné rezervovať miesta. Efektívna služba. Miesto, ktoré stojí za to odporučiť. Tel: 010 014 49 50, 065 3450944 Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie 1/7 b's Reštaurácia B v Maríne Ak ste v Hurghade prvýkrát a chceli by ste ochutnať autentickú egyptskú kuchyňu, neváhajte toto miesto navštíviť. Jedlo je veľmi dobré. Nádherné prostredie s výhľadom na prístav. V reštaurácii budete jesť „špecialitu podniku“: ťaví steak v čokoládovej omáčke. B's je známy nielen v Hurghade, ale v celom Egypte. Reštaurácia je považovaná za jednu z najlepších v meste. Je možné si rezervovať stôl. V ponuke je pivo a silné alkoholy. Tel: 0020 0105 459 991 Restauracja B's w Hurghadzie Restauracja B's w Hurghadzie 1/1 cafe del mar Café del Mar Toto miesto prevádzkujú Švédi. Vládne tu európska atmosféra. Jedálny lístok obsahuje zmes stredoeurópskych, švédskych, nórskych a medzinárodných jedál. Môžete si tu dať šalát, trojchodovú večeru alebo len tak vypiť studené pivo. Dostupné ceny. Odporúčaný beltbuster steak - uspokojí každého gurmána. Zemiaky k steaku zadarmo. Jedlo sa určite oplatí zakončiť niektorým z výborných dezertov. Café del Mar je umelecká galéria, kde miestni umelci predvádzajú svoju prácu. Café del Mar je otvorené 24 hodín denne. Bezplatné Wi-Fi pripojenie na internet. Kuchyňa: Európska, dezerty, hamburgery, pizza, plody mora. Alkohol v ponuke: Áno. Adresa: Námestie El Arousa, Sakala, Tel.: +20 10 071 6770, +20 10 0716771 Cafe del Mar w Hurghadzie Cafe del Mar w Hurghadzie 1/1 Kaviareň Carina carina cafe Carina Cafe je ideálnym miestom na oddych po „bláznovstve na pláži“. Reštaurácia sa nachádza v meste Memsza. Nie je to drahé. Pivo Sakara stojí 35 £, Stella 30 £. Carina Cafe má malú záhradu s výhľadom na promenádu a veľký interiér. Budeme tu jesť pasty, maškrty, kuracie a mäsové jedlá. Do reštaurácie chodia piť pivo najmä turisti. V ponuke nájdete aj víno a miestne destiláty. Vo vnútri reštaurácie je biliardový stôl. Vo večerných hodinách sa tu často konajú „špeciálne biliardové zápasy“. Miesto je čisté s veľmi priateľským personálom, ktorý hovorí niekoľkými jazykmi (nemecky, anglicky, rusky). Carina Cafe nie je preplnená, ale vždy sa nájde pár stolov plných. Uisťujem vás, že tu môžete stráviť veľmi pekný čas pitím piva a sledovaním prebiehajúceho života v Memsze ... Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie 1/4 il chicco doro Kaviareň Il Chicco Doro Federica a Carl z Talianska v roku 2009 otvorili kaviareň vo vnútri nákupného centra Esplanade v Memsze - vchod blízko McDonalds. Jedálny lístok tradičných talianskych jedál je denne aktualizovaný šéfkuchárom. Tu budeme objednávať originálna talianska káva, klasické kiwi alebo jahodové tiramizu, čokoládová pena, rôzne koláčiky a talianska zmrzlina. Obzvlášť nezvyčajnou kombináciou sú horúce croissanty so zmrzlinou alebo zmrzlinou čokoláda "žula". Vynikajúce jedlo, veľmi milá obsluha. Miesto nie je najlacnejšie, ale oplatí sa ho navštíviť (najmä s deťmi). Tel.: 0168937278 Kaviareň Cinnabon cinnabon Cafe Cinnabon sa nachádza v meste Memsza pred nákupným centrom Esplanada. Táto obľúbená kaviareň amerického reťazca si veľa reklamy nevyžaduje. Čerstvé pečené sušienky - klasická roláda Cinnabon (35 egyptských libier) posypaná hnedým cukrom. Pre deti môžeme odporučiť Minibon (14 £). Karamelový pekanbon plnený škoricou, posypaný orechmi a karamelom. Skvelá kombinácia s Mochalatta Chill a Carmelatta Chill (originálne nápoje z kávy, čokolády a šľahačky). Široký výber kávy a horúcej čokolády. V horúcom počasí - osviežujúca chillattas limonáda s rôznymi ovocnými príchuťami. di vino Divino reštaurácia, vináreň a bar Považuje sa za jednu z najlepších reštaurácií v Hurghade. Podávajú sa tu jedlá stredomorskej kuchyne. Tu budeme jesť obed a večeru. Dobré miesto pre rodiny s deťmi, veľké skupiny, pre špeciálne oslavy. Perfektná atmosféra, profesionálne služby, dobrá hudba a jedlo. Jedlá sa podávajú veľmi sofistikovaným spôsobom (napríklad lahodný krabí šalát). Miesto je preplnené turistami. V ponuke je silný alkohol (odporúčame koktaily), ale aj pivo a víno. Reštaurácia má viac ako 60 miest na sedenie vo vnútri aj vonku. Všetko je udržiavané v "egyptsko-talianskom" štýle. Reštaurácia sa nachádza na ulici Andrea's Residence Calypso Road. Tel: 012 27963653. 010 01383147 Restauracja Divino w Hurghadzie Restauracja Divino w Hurghadzie 1/1 dunes Reštaurácia a bar Dunes Restaurant Dunes sa nachádza v lokalite Marina. V ponuke sú klasické jedlá; ryby, cestoviny, morské plody, steaky, polievky. Reštaurácia nie je najlacnejšia, no má svojich fanúšikov. V Dunes môžeme sledovať živé športové prenosy, je tu bezplatné Wi-Fi. Atribútom reštaurácie je veľmi uvoľnená atmosféra a veľmi priateľskí majitelia a čašníci, ktorí robia všetko pre to, aby sa tu hostia cítili "ako doma". Sú dni keď sa v Dunách pivo valí prúdmi a „všetci tancujú“. Otvorené od 10:00 do posledného hosťa. Tel: +20 (0) 186999427 Hangover Bar % Grill Odwiedzamy knajpę Hangover, czyli po prostu kac. Aby go "wyleczyć" warto usiąść w tym Bar & Grill-u i choćby na świeżym powietrzu zerknąć na jachty zacumowane w porcie. Hangover znajduje się w samym centrum Mariny, tuż przy niewielkim skwerku z zielenią. Knajpa, jak mówią o niej sami właściciele jest "na kaca" i dodają... "śmiało przyjdź, baw się dobrze i zwariuj". Ok.Trochę nie rozumiemy ustawionych wszędzie telewizorów i zegarów, bo wiadomo, że na kacu "wszystko człowiekowi dzwoni w uszach, a każdy dźwięk powoduje zawrót głowy" i tego, dlaczego "Happy Our" trwa od 20.00 do 22.00, a nie od 8 rano do 10, ale cóż... Licentia poetica. Hangover ma co innego, co powoduje, że warto tam spędzić trochę czasu. W tej knajpie podobają się nam miejsca do siedzenia, a w w zasadzie szerokie i długie leżanko-materace znajdujące się tuż nad ziemią. Do tego są jeszcze dostępne poduszki.Knajpa jak na Marinę droga nie jest. Piwo Stella 0,5 kosztuje 50 LE (12 zł), Krwawa Mery 80 LE (19 zł), a pizza Margarita 85 LE (20 zł).Miejsce jest czyste i zadbane. Obsługa nie namolna i dyskretna. Zdaje sobie sprawę, że kogoś może naprawdę boleć głowa. Restauracja Dunes w Hurghadzie Restauracja Dunes w Hurghadzie 1/1 Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie 1/4 el halaka Reštaurácia s rybami a morskými plodmi El Halaka Je to rybia reštaurácia. Nachádza sa pred Rybím trhom Marina. Má dve izby - na prvom a druhom poschodí. Toto je skvelé miesto pre tých, ktorí majú radi morské plody. Z reštaurácie máme výhľad na rybí trh a najväčšiu mešitu v Hurghade. Odporúčame pečené krevety a kalamáre. Reštaurácia je známa výborným „teplým chlebom“. Rybia polievka má tiež svojich fanúšikov. Reštaurácia El Halaka je jednou z najlacnejších reštaurácií s rybami a morskými plodmi v Hurghade. Napríklad polievky stoja okolo 30 £, špagety z morských plodov 50 £, špeciálne egyptské 50 až 200 £. Jedlo je veľmi dobré. Služba efektívna. Miesto je čisté a upratané. V ponuke bohužiaľ nie je pivo a silné alkoholy. Vo večerných hodinách je ťažké nájsť voľný stôl. el mina Reštaurácia El Mina Táto reštaurácia sa špecializuje na morské plody. Veľmi priateľský k turistom. Nachádza sa na dvoch podlažiach. K dispozícii sú fajčiarske a nefajčiarske izby. V reštaurácii El Mina si môžete vybrať z čerstvých rýb, kreviet a kalamárov. Jedlá sa pripravujú rýchlo. Polievka "El Mina" sa pripravuje z niekoľkých druhov rýb, kreviet, krabov a mušlí. Z miestnej kuchyne sa oplatí vyskúšať Tejinu a obľúbenú v Egypte dezert "Om Ali". Reštaurácia El Mina je medzi turistami veľmi obľúbená. Nie každému sa bude páčiť okolie a interiér reštaurácie (bez chuti). Poloha: 150 metrov od námestia Sakala smerom k mešite. Alkohol v ponuke: nie, vodná fajka: áno Tel .: 0105496523, +206534455910 Reštaurácia Fish House fish house Reštaurácia sa nachádza v meste Sakala. Jeho architektúra a dizajn pripomínajú obrovskú loď s veľkými oknami v podlahe. V akváriách plávajú ryby z Červeného mora. Majitelia reštaurácií dbajú najmä na hygienu pri príprave jedál. Reštaurácia je certifikovaná britskou upratovacou spoločnosťou "Cristal", čo potvrdzuje jej súlad s medzinárodnými štandardmi. Vo Fish House si môžete objednať čerstvé ryby z Červeného a Stredozemného mora, homáre a krevety. Jedálny lístok (pripravený vo viacerých jazykoch) obsahuje aj tradičné egyptské občerstvenie (tejin, mutabel, nakladaná zelenina). Medzi nové jedlá - chobotnice, úhory a losos, pečené v rúre, tagleatelli a cestoviny s lososom, rybie filé so smotanou a hubami. Pre tých, ktorí to chcú ochutnať všetko naraz, je tu jedlo s názvom „Tanec s morskými plodmi“, ktorý zahŕňa značkovú polievku, rybie filé, krevety, kalamáre, kraba alebo homára, ryžu alebo zemiaky. Môžete tiež použiť „Egyptské prekvapenie“ a „štýl Alexandrie“. Medzi tieto potraviny patria ryby pripravené na rôzne spôsoby, krevety a kalamáre. Stojí za to vyskúšať značku "Salad Fish House", ktorá zahŕňa kalamáre, ustrice, krevety, olivy, papriky a citrón. Široký výber čerstvých štiav a koktailov s lákavými názvami: "Florida" - (mango, guava, pomarančový džús a granátové jablko), "Frozen Summer" - (melón, jahody a mangová šťava), "Tropicalny Sen" - (banán, ananás , mangová šťava, granátové jablko). Priemerná cena večere je 20-30 dolárov. Pre deti - polovičné porcie. felfela Reštaurácia Felfel Egyptská reštaurácia Felfela sa nachádza na pláži. Z dvojúrovňových terás máme krásny výhľad na more. Pri vchode môžete vidieť malý umelý vodopád. Interiér je vyzdobený sochami a starožitnosťami. Nábytok je vyrobený v egyptskom štýle. Jedlá sú veľmi chutné. Oplatí sa objednať si údeniny, ale aj tradičné egyptské jedlá - pikantné baklažány, teín, ganuk, omeletu s mäsom. Porcie sú slušné. Keď idete do Felfella, oplatí sa vziať si so sebou fotoaparát kvôli nádherným výhľadom. Odporúčané jedlá: miešaný gril - jahňacina, teľacie mäso, kofta podávaná s hranolkami a šalátom, plus šošovicová polievka Tel: +20 65 442411 Restauracja Felfela w Hurghadzie Restauracja Felfela w Hurghadzie 1/1 for you Reštaurácia pre vás Reštaurácia s množstvom špecialít, lacná pivo. Odporúčame šaláty "4 you", kurací šalát, snacky (môžu byť z rôznych druhov syra a tuniaka), pizzu (najmä mäso a Margarita), polievku s mrkvou. Medzi teplé jedlá patria lahodné rezne s hubovou omáčkou a cordon bleu. Stojí za to vyskúšať ryby a kalamáre. Večer ťažko nájsť voľné miesto. Tabuľky sú vonku je aj izba na 2. poschodí s klimatizáciou. K dispozícii sú miestne alkoholické nápoje a pivo. Miesto je veľmi obľúbené. Pozícia: Sakala pred hotelom Minamark Alkohol v ponuke: áno, Vodná fajka: áno Bar For You w Hurghadzie Bar For You w Hurghadzie Bar For You w Hurghadzie 1/2 friends bar Priatelia bar Friends Bar je moderný „martini spot“ pre ľudí, ktorí majú radi intímnu, rodinnú atmosféru. Špecialitou baru sú alkoholické koktaily a bežné nápoje podávané veľmi sofistikovane a elegantne. Živé športové prenosy môžete sledovať v bare. Vo večerných hodinách môžete počúvať živú komornú hudbu. V bare sa podáva občerstvenie. Je možné rezervovať miesta. Reštaurácia sa propaguje ako miesto pre „svetobežníkov“, „svetských ľudí“ a ľudí, ktorí „poznajú svet“. Tel: 0107707864 Friends Bar w Hurghadzie Friends Bar w Hurghadzie 1/1 Reštaurácia GAD v meste Sakala gad w sakali Reštaurácia GAD Sakala sa nachádza priamo v centre Sheraton Road. GAD je egyptská reťazová reštaurácia. Budeme tu jesť doslova všetky špeciality egyptskej kuchyne a pizzu. Má to jednu chybičku – nepodáva sa alkohol. Jedlo je chutné a veľmi lacné. Porcie sú obrovské. Pred objednaním niekoľkých jedál je lepšie si premyslieť, či stihneme zjesť všetko. Reštaurácia GAD v Sakale má dve poschodia. Jedlá so sebou sa pripravujú na prízemí. Na 1. poschodí sa nachádza klasická (klimatizovaná) reštaurácia s jedálnym lístkom. GAD je rajom pre gurmánov egyptskej a arabskej kuchyne. Reštaurácia je lacná. Za večeru pre dvoch, pozostávajúcu z hlavného jedla, dvoch predjedál, zeleniny, nápoja a dezertu, zaplatíme ~ 150 libier. Hostia reštaurácie sú väčšinou Egypťania. Turisti (nevedia prečo) sa tomuto miestu vyhýbajú. Odporúčame stokrát. gad w memszy Reštaurácia GAD v Memsze Reštaurácia GAD v Memsze sa nachádza v samom centre promenády. Podáva presne tie isté jedlá ako reštaurácia GAD v Sakala. Je tu však istý rozdiel. GAD v Memsza sa nachádza na promenáde a stoly sú tiež umiestnené vonku pod slnečníkmi medzi zeleňou. GAD v Memshe nie je oveľa drahší ako ten v Sakala, ale jedlá sú rovnako veľké a chutné. Reštaurácia je veľmi čistá. Veľmi efektívny servis. Pomáha pri výbere často veľmi exotických jedál pre Európanov. Reštaurácia je veľmi zaneprázdnená. Väčšinou je väčšina stolov vždy plná. Reštaurácia je otvorená od 10.00 do 23.00 hod. Môžeme tu jesť ako raňajky, tak aj obedy či večere. Rovnako ako v Sakale a Memshe, ani v reštaurácii GAD nebudeme piť alkohol. Reštaurácia GAD sa nachádza aj na námestí Dahar. gaucho Reštaurácia Gaucho Argentínsky gril bar s vynikajúcim argentínskym hovädzím steakom grilovaným na drevenom uhlí. Steaky sú naozaj obrovské. Okrem toho: šaláty, pizze a hamburgery. Reštaurácia Gaucho ponúka najlepšie steaky v Hurghade. Nie je to tu lacné, ale jedlo je naozaj skvelý. Je možné rezervovať vopred. Reštaurácia je známa po celom Egypte. Veľmi efektívny servis a neviditeľné. Pekný interiér, veľmi čistý. Čašníci Vám radi poradia s výberom jedál vo viacerých jazykoch (angličtina, ruština, nemčina). Adresa: ul. El Corniche., Dahar, Tel.: +20 65 354 7007 The Greek Bar&Restaurant Przytulna restauracja znajduje się w Marinie, praktycznie w samym jej centrum skąd rozciąga się widok na cumujące kilkanaście metrów dalej jachty.Smaczna, acz nie tania kuchnia oferuje dania greckie oraz śródziemnomorskie. The Greek otwarta jest od 9 rano do północy, ale zapełnia się dopiero późnym popołudniem. W restauracji można zamówić dania na wynos. Można płacić kartą.Co polecamy? Alkoholi raczej nie, bo piwo Stella kosztuje 48 LE (11,50 zł), kieliszek wina 59 LE (14 zł), a Mojito 84 LE (20 zł). W zamian warto napić się Greek Coffee za 42 LE (10 zł). Bardzo smaczny i ładnie podany jest gorący ser feta - 55 LE (13 zł), czy apetyczna Musaka za 180 LE (43 zł). The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie 1/3 harbour Prístavná reštaurácia The Harbour Restaurant sa nachádza v lokalite Marina. Typické európske menu. Majitelia propagujú reštauráciu ako ideálne miesto pre všetkých, ktorí sa "vrátili od mora" - námorníkov, surfistov, windsurferov, kiterov atď. Budeme tu jesť ryby, kebab, kofty, pizzu, cestoviny. Reštaurácia nie je najlacnejšia. V ponuke nie je pivo ani silný alkohol. Reštaurácia má viac ako 50 miest vo vnútri, a vonku. Z terasy máme výhľad na prístav. Málo frekventované miesto. hard rock cafe Reštaurácia a diskotéka Hard Rock Cafe Hard Rock Cafe bola otvorená v roku 2004. Hoci reštaurácia zvonku vyzerá „egyptsky“, vo vnútri je klasická Hard Rock Cafe. Nábytok z tmavého dreva, masívny bar a samozrejme na stenách visia tradičné osobné veci rockových hviezd. Patrí medzi ne ružový kovbojský klobúk Madonny, gitara Lennyho Kravitza, biele a čierne pončo Eltona Johna a modré sako Roda Stewarta. Po 22. hodine začína diskotéka. Vedľa reštaurácie je vchod do malého obchodu, kde si môžete kúpiť suveníry. Ceny sú veľmi rozumné (okolo 15 eur za tričko). Kaviareň Hard Rock Cafe susedí s hotelom El Samaka. Ponúka bežné menu reťazca po celom svete, ako aj niektoré miestne špeciality. Objednať si môžete okrem iného fajitas alebo jahňací sendvič. Súčasťou reštaurácie je bar s malým tanečným parketom. Adresa: Nawara Center, Sheraton Road, v blízkosti El Samaka Hotel a Grand Hotel Tel.: 20653465170 Hard Rock Cafe w Hurghadzie Hard Rock Cafe w Hurghadzie 1/1 heaven Nebeská reštaurácia Reštaurácia Heaven, ktorá sa nachádza v Marina. Menu je veľmi pestré - zmes talianskych jedál vrátane domácich cestovín, sushi tiež steaky, morské plody, ryby a grilované mäso. Stoly vo vnútri aj mimo priestorov. Interiér je klimatizovaný a vonkajšia terasa ponúka skvelý výhľad na prístav. Heaven Restaurant je jednou z najlepších a jednou z najdrahších reštaurácií v Hurghade. Cenové rozpätie od 100 egyptských libier vyššie. Živá hudba v stredu. V ponuke je pivo a silný alkohol. Tel.: +20 100 383 800 Reštaurácia L'Imperator l'imperator Reštaurácia L'Imperator je slávny z talianskej kuchyne. Odporúčajú sa večere, kde sú najobľúbenejšie krevety so špagetami. Reštaurácia sa nachádza v Marina. Slúži jednému najlepšie pizze v meste. Reštaurácia nie je najlacnejšia, ale môžem vás ubezpečiť, že jedlo stojí za peniaze. Výdavky navyše kompenzuje výhľad na Marínu. Reštaurácia L'Imperator je jednou z najznámejších reštaurácií nielen v Hurghade, ale v celom Egypte. Jedlá sa môžu jesť vnútri aj vonku mimo priestorov. Odporúčam najmä terasu. Veľmi efektívny a diskrétny servis. V reštaurácii sa podáva alkohol: pivo, víno a silné alkoholy. Rezervácia možná. Tel: 002 0104824903 Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie 1/6 juke box 3 Reštaurácia Juke Box 3 & Pub Juke Box 3 je útulná kaviareň na ulici El Basha v centre Sakala, kde sa neustále schádzajú turisti. Je to klasická „európska“ krčma. Juke Box 3 je v Hurghade veľmi populárny. Nie je to lacné „snobské“ miesto, no „atmosféra“ baru je v meste legendárna. Večer môžete tancovať. Dôležité je, že služba je úžasná a jediná svojho druhu. Na mieste môžete jesť pizzu, piť pivo, víno, vodku. V blízkosti hotela King Tut v Dahare sa nachádza Juke Box 1. Je to tiež „reštaurácia s atmosférou“. Môžeme tu piť aj pivo, víno a silné alkoholy. Ceny sú tu oveľa nižšie. Pivo Stella stojí 26 libier. Pollitrová fľaša miestneho rumu - 120 £. Juke Box 1 ponúka fľaškový alkohol so sebou. Odporúčame pizzu - lacná a veľmi dobrá. Chutné hranolky. Juke Box 3 w Hurghadzie Juke Box 3 w Hurghadzie da24.pl. Juke Box 3 Juke Box 3 w Hurghadzie Juke Box 3 w Hurghadzie 1/3 jokers pub Joker's Bar Joker's Bar sa nachádza v Memsza, vo veľmi krásnej oblasti s výhľadom na promenádu (hneď vedľa Hotel Marlin Inn). Bar je otvorený 24 hodín denne. Pokojná, priateľská atmosféra. Diskrétna služba. Široký výber nápojov: čerstvo vylisované šťavy, pivá a alkoholy. Je to ideálne miesto na odpočinok po prechádzke alebo nákupoch v Memsze. V krčme žiadne davy, hostia sú väčšinou obyvatelia okolitých hotelov, ktorí už nejaký majú presýtený all inclusive pivom a ochotne „zaskočte“ do Joker's Pub na jedno „normálne pivo“. Tel .: +2065443791, +2065443790 Joker's Pub w Hurghadzie Joker's Pub w Hurghadzie 1/1 jolly cafe Veselý Caffe Príjemná atmosféra v egyptskom štýle, vonku. Bar má pohovky a nízke stolíky. Hudba vo večerných hodinách. Tu môžete stráviť večer v pokoji s priateľmi. Veľký výber nápojov (vrátane alkoholických). Menu v angličtine. Ceny sú priemerné. Stojí za to vyskúšať pizzu s tuniakom. Kaviareň sa nachádza v centre mesta Sakala. Vo večerných hodinách môže byť preplnené. Obľúbené miesto medzi turistami. Miesto: Sheraton Road, pred hotelom Bella Vista Telefón: 0653445208 Jolly Cafe w Hurghadzie Jolly Cafe w Hurghadzie 1/1 la luna Pizzeria La Luna Hostia majú k dispozícii terasu alebo interiér a nádherný výhľad. La Luna je dobré miesto na obed alebo večeru. Odporúčame: steak s omáčkou z nivy a domácimi cestovinami a samozrejme pizze, ktorých výber je naozaj veľmi veľký. K dispozícii je tiež bar a domáce dezerty vrátane tiramisu. Jedlo je veľmi chutné. Príjemná a neviditeľná obsluha. Adresa: Coast Road neďaleko Felfelu. Tel.: 121 030 0301 Pizzeria La Luna w Hurghadzie Pizzeria La Luna w Hurghadzie 1/1 little buddha Reštaurácia Malý Budha Reštaurácia Little Buddha - je miestom pre veľmi špeciálne príležitosti. Jedálny lístok je jednoduchý, ale pozitívne dráždi a podnecuje fantáziu. Je známe veľmi dobrým (ale aj drahým) sushi a pokrmami z morských plodov. Malý Budha kombinácia chutí japonskej, francúzskej a indonézskej kuchyne. Šéfkuchár je skutočným kúzelníkom vo svojom arzenáli chutí rôznych jedál. Orientálna výzdoba, blikajúce svetlá, sviečky ... Nie je to len reštaurácia - je to "divadlo chuti". Skúsenosti a profesionalita malého Budhu pomáhajú vytvárať príjemnú atmosféru a navrhnúť nám skvelá skúsenosť príchuť. Od 23.30 sa Little Buddha mení na najprestížnejší diskotékový klub v Hurghade. Pravidelne tam vystupujú DJ-i z celého sveta. Little Buddha w Hurghadzie Little Buddha w Hurghadzie 1/1 the lodge Reštaurácia a bar The Lodge Hlavnou špecializáciou reštaurácie je jedinečný výber steakov a grilovaných jedál. Ale na jedálnom lístku nájdete aj veľa vegetariánskych jedál a čerstvé ryby. Pekný interiér, dobrá obsluha vám pomôže oddýchnuť si a relaxovať sklo chyba. Bezplatné Wi-Fi pripojenie na internet. Miesto je veľmi obľúbené u turistov. Reštaurácia má svoju špecifickú atmosféru. Veľmi pekný a efektívny servis. V ponuke je pivo a destiláty. Kuchyňa: Talianska, Francúzska. Nachádza sa v Marina. Alkohol v ponuke: áno, Tel .: +20168831438, +20144418223 dulphin pub Lucky Dolphin Pub Lucky Dolphin Pub - je miestom pre tých, ktorí majú radi pokojnú atmosféru, hmlistý Londýn a anglickú kuchyňu. Skvelé služby, ústretoví hostitelia. Široký výber vín. Bezplatné Wi-Fi pripojenie na internet. Otvorené od 10:00 do 14:00 a od 17:00 do 21:00. Miesto: Sheraton Road, Suite Hotel Elysees. Alkohol v ponuke: áno, Vodná fajka: nie. Tel .: +20653443980, +20653443981 masala Reštaurácia Masala Reštaurácia Masala ponúka indickú kuchyňu. Táto kuchyňa sa vyznačuje široká škála jedál a techník varenia podľa regiónu, jazyka a podnebie tejto skvelej krajiny. Všetci indický región prináša svoje jedinečné jedlá a jemné odrody aromatických obľúbených jedál. V reštaurácii Masala nájdete všetky druhy indickej kuchyne. Je možné si rezervovať stôl. Reštaurácia sa nachádza v Marina. Súčasťou reštaurácie je terasa s výhľad na prístav. Reštaurácia nie je najlacnejšia. Veľmi efektívne služby, veľmi dobré jedlo. Tel: 0123148859, 0121212025 Restauracja Masala w Hurghadzie Restauracja Masala w Hurghadzie 1/1 mariposa Kaviareň Mariposa Tu si môžete vychutnať chutné raňajky a čerstvo pripravené. Odporúčame dezerty vrátane zmrzliny Movenpick a značkovú kávu. K dispozícii štvorec ihrisko pre deti. Bezplatný prístup na internet, LCD TV. Doručenie domov zadarmo. Miesto: El Kawther, El Moataz Bellah St, 218 (za supermarketom "Metro") Tel.: 0653452191 moby dick Reštaurácia Moby Dick Reštaurácia Moby Dick sa špecializuje na ťavie steak s paprikovou omáčkou a lyonaisse zemiakmi. V porovnaní s inými miestami sú ceny nízke. Za skutočný steak zaplatíme ~ 60 libier. Odporúčame tiež grilované ryby, grilované kalamáre a lososa v každej podobe. Reštaurácia má takmer 50 miest na sedenie vo vnútri aj mimo budovy. Reštaurácia sa nachádza na Sheraton Road v samom centre mesta Sakala. Izba je klimatizovaná. Vo večerných hodinách môžu nastať problémy s voľnými miestami. meshmesha Salónik Meshmesha Nachádza sa v Memse v nákupnom centre Esplanade. Známy pre pripravené sendviče a veľmi dobrú kávu, nápoje, koktaily a steaky. Na mieste môžeme tiež jesť šaláty, polievky, cestoviny a pizzu. Reštaurácia má vonkajšiu terasu, krytú (pre veterné a chladné dni) a elegantný interiér. Bezplatný prístup k Wi-Fi. Reštaurácia nie je drahá. Pivo Stella stojí egyptských 30 libier, nápoje od 20 libier a alkoholické koktaily 30 libier. Veľmi zaujímavé miesto. Tel.: 0653445913 Meshmesha Lounge w Hurghadzie Meshmesha Lounge w Hurghadzie 1/1 Ak chcete vypiť pohár studeného piva (džús), toto je to pravé miesto. Pláž Mojito ponúka počas dňa široký výber občerstvenia a nápojov. V noci je na pláži diskotéka. Reštaurácia ponúka množstvo atrakcií a zliav. Napríklad: v pondelok dámy medzi hodinami 23:00 a 1:00 dostanete koktaily zadarmo. V piatok medzi 19.00 hod a o 22.00 pri kúpe jedného piva dostanete druhé zadarmo. Dobrá hudba, "zaujímavá atmosféra". Miesto: Sheraton Road, pred hotelom Roma Vodná fajka: áno Tel.: 0111774883, 0104211970 Pláž Mojito Mojito Beach Club w Hurghadzie Mojito Beach Club w Hurghadzie 1/1 mojito beach Restauracja The Moon The Moon znajduje się w w samym środku Mariny skąd rozciąga się najlepszy widok na największe jachty cumujące w porcie, a także na redę. Restauracja serwuje kuchnię libańską, śródziemnomorską, bliskowschodnią i egipską. Co istotne, jest - jak na najbardziej ekskluzywne miejsce w Hurghadzie - naprawdę tania.Dla przykładu; piwo Stella 0,5 l. kosztuje 35 LE (8 zł), steak z wielbłąda 190 LE (44 zł), a pizza Napoli 70 LE (16 zł).Restauracja jest klimatyzowana, ma darmowe Wi-Fi. Niech nikogo nie zdziwi fakt, że na filmie restauracja jest pusta, a na stołach stoją tabliczki "zarezerwowane". The Moon zapełnia się gośćmi wieczorem. Wtedy naprawdę trudno o wolne miejsce. Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie 1/4 nice loundge Pekný lounge bar Bar sa nachádza v Marina. Vždy môžete mať raňajky, obed alebo večeru. Talianska kuchyňa, štýlový dizajn interiéru, unikátny systém využíva výhody - 4 obrazovky, kde môžete sledovať športové podujatia alebo filmy. Obrovský výber nápojov. Relaxovať môžete vo vnútri alebo na terase. Jedno miesto spája bar a krčmu, klub aj reštauráciu. Jedálny lístok má veľmi široký výber alkoholických nápojov, nápojov a koktailov. talianska kuchyňa Nachádza sa v: Marina (blízko bazáru), Alkohol v ponuke: áno. Tel.: +20189791000 Nice Lounge Bar w Hurghadzie Nice Lounge Bar w Hurghadzie 1/1 nubian Reštaurácia a kaviareň Nubian Reštaurácia sa nachádza v Marina. Nubian je reštaurácia, ktorá ponúka typické a tradičné egyptské jedlá. Jedálny lístok obsahuje okrem iného: molokhiyya - t.j. špenát, ful mudammas - t.j. varená, smotanová fazuľa s prísadami (výborná), národné jedlo tahini - t.j. sezamová pasta, kofta - t.j. pikantná mletá jahňacina, kebab - teda grilované kúsky jahňaciny. Všetko s polevou: hranolky, zemiaky, chlieb, zelenina. Reštaurácia nie je najlacnejšia, ale jedlo je naozaj dobre pripravené, prezentované a chutné. Je možné si rezervovať stôl. Tel: 0122287825 Restauracja Nubian w Hurghadzie Restauracja Nubian w Hurghadzie 1/1 Papas bar papas Papas Bar i Papas II - to je jeden z najlepších a najznámejších barov v Hurghade. Papas Bar je v Marina, Papas II v Dahare, neďaleko hotela Shidvan. Krásne interiéry, priateľská atmosféra, výborná kuchyňa a obsluha. Môžete si tu zahrať biliard, vyskúšať karaoke, sledovať futbal. Bary sú otvorené od 13:00 do 2:00. V ponuke je pivo, víno a silné alkoholy. Program: Pondelok a štvrtok - biliardový turnaj Utorok a nedeľa - nočný ponor Sobota - Karaoke Bar Papas w Hurghadzie Bar Papas w Hurghadzie 1/1 pita sphinx Reštaurácia Pita Sphinx Útulná reštaurácia, ideálna pre každú príležitosť - od romantickej večere pre dvoch až po veľkú oslavu. Za 10 rokov od svojho otvorenia si miesto získalo veľkú obľubu medzi turistami a obyvateľmi Hurghady. Pestré menu v štyroch jazykoch. Zvlášť odporúčaná morka s ananásom a holandským syrom (na sendvič) alebo ako hlavný chod. Lahodné grilované jedlá. V ponuke je pivo, víno a silné alkoholy. Veľmi zábavné a priateľské miesto. Kuchyňa: Európska. Adresa: Sheraton Road vedľa reštaurácia McDonalds. Tel.: 065 3449 105 Pita Sphinx w Hurghadzie Pita Sphinx w Hurghadzie 1/1 red sea fish Rybia reštaurácia Červeného mora Reštaurácia Red Sea I a ona sesterská reštaurácia - Red Sea II ponúka veľký výber morských plodov, ako aj egyptské jedlá, pizzu, steaky a hydinu. Reštaurácia Red Sea Fish sa nachádza v meste Sakala (neďaleko hotela Roma). Je to jedna z najobľúbenejších reštaurácií v Hurghade, ktorú navštevujú predovšetkým turisti. Egypťanov je tu veľmi málo. Reštaurácia má viac ako 50 miest na sedenie vo vnútri aj na terase. Jedlo je chutné a cenovo dostupné, aj keď v Hurghade sú lepšie a lacnejšie reštaurácie s morskými plodmi. Red Sea Fish Restaurant w Hurghadzie Red Sea Fish Restaurant w Hurghadzie 1/1 Pub Siva ponúka svojim hosťom široký výber nápojov a občerstvenia. Pre tých, ktorí majú radi - karaoke. LCD TV - pre športových fanúšikov. Bezplatné Wi-Fi pripojenie na internet. Bar sa nachádza na promenáde v centre Memše. Nachádza sa v blízkosti fasády Siva Grand Beach v Memsha. Alkohol v ponuke: áno. Vodná fajka: áno Tel .: +206544748590 Krčma Siva Siva Pub w Hurghadzie Siva Pub w Hurghadzie 1/1 siva pub Restaurant Sphinx Marina sa nachádza v lokalite Marina. Z terasy si môžete vychutnať krásny výhľad na tyrkysové a smaragdové lagúny Červeného mora. Čaro tohto miesta umocňujú ústretoví hostitelia. Reštaurácia nie je drahá a jedlo je naozaj chutné. Pivo 0,3 stojí 30 £. Odporúčam grilované morské plody. Služba je diskrétna a veľmi efektívna. Nie je preplnené. Je možné si rezervovať stôl. Bezplatné Wi-Fi pripojenie na internet. Alkohol v ponuke: áno. Tel.: 0123990482 Reštaurácia Sphinx Marina Restauracja Marina Sphinx w Hurghadzie Restauracja Marina Sphinx w Hurghadzie 1/1 sphinx marina sports cafe Športová kaviareň Sports Cafe & Restaurant sa nachádza v strede Memše. Miesto je známe tým, že športové prenosy môžeme sledovať naživo na obrovských televízoroch. Reštaurácia má viac ako 100 miest na sedenie. Počas dôležitého živého prenosu (Liga majstrov, dôležité futbalové zápasy egyptskej Premier League) lišta sa zapĺňa do posledného miesta. Chodia sem nielen turisti, ale aj Egypťania. Veľmi jednoduché menu; dominuje občerstvenie. Podáva sa pivo. Ideálne miesto pre každého športového fanúšika. Všimnite si, že je tu občas veľmi hlasno. Sports Cafe w Hurghadzie Sports Cafe w Hurghadzie Sports Cafe w Hurghadzie 1/2 star bar Hviezdny bar Pivo Stella je vkusné už takmer 110 rokov a za túto dobu sa stalo jedným z pokladov Egypta. V Hurghade sa Stella Bar nazýva Star Bar. Tu sa môžete dozvedieť o skutočnej pohostinnosti Egypťanov, vyskúšať tradičné občerstvenie. Bar sa nachádza v Marina. Všetko o tomto bare musí byť spojené s pivom Stella. Dokonca aj lustre sú vyrobené z ... prázdnych fliaš od piva Stella. Odporúčame toto miesto, už len kvôli veľmi pohodlným miestam na sedenie (v podstate "ležanie"). Miesto nie je lacné, ale priateľské pre milovníkov „penových nápojov“. Tel.: 0122101813, 0112555111 Star Bar w Hurghadzie Star Bar w Hurghadzie 1/1 Hviezdna rybia reštaurácia star fish Reštaurácia Star Fish je relatívne nová reštaurácia s morskými plodmi. Nachádza sa v meste Sakala. Reštaurácia má dve poschodia. Na prízemí si môžete vybrať jesť ryby na špeciálnych stoloch. Na druhom poschodí sú v akváriách živé rybky (ktoré o chvíľu zjeme). Čo sa týka polievok, odporúčame polievky "s kosťou" (t.j. s škrupinou) a "bez kosti" - veľmi sýte v krevetách, kalamároch, mušliach a kraby. Môžete si objednať čerstvé ryby, krevety a kalamáre pripravené na rôzne spôsoby, ako aj egyptské šaláty. Pre deti je v ponuke "Nemo" - kalamáre s hranolkami. Vyskúšajte úhory a chobotnice plnené krevetami. Večera stojí 15-20 $ na osobu. Nepodáva sa žiadny alkohol. Restauracja Star Fish w Hurghadzie Restauracja Star Fish w Hurghadzie Restauracja Star Fish w Hurghadzie 1/2 Nachádza sa v samom centre mesta Sakala na Sheraton Road (prvé poschodie). Šéfkuchár pôsobil 9 rokov na japonskom veľvyslanectve v Káhire. Tam sa naučil pripravovať sushi a sashimi. Obľúbené je lososové sushi (losos). V Sushi House odporúčame rolky "California". Kombinované menu si môžete objednať s rôznymi variáciami: "Toast Combo", "Royal Combo" alebo "King's Choice". Priemerná cena - 10 dolárov. Za kombinované menu sa ceny pohybujú od 120 do 260 egyptských libier. V reštaurácii sa podáva alkohol. Každý návštevník reštaurácie dostane značkovú šiltovku s logom „Fish House“. Sushi dom Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie 1/6 sushi house white elephant Biely slon - thajská reštaurácia Všetky jedlá pripravuje šéfkuchárka priamo z Thajska – „slečna Somral“. Kapacita reštaurácie je 70 miest. Reštaurácia má krytý priestor izba a terasa s výhľadom na prístav. Thajská reštaurácia má parkovisko. Široký výber thajských jedál v kombinácii s pravými ázijskými bylinkami. K dispozícii sú nápoje alkoholik a nealko. Je možné si rezervovať stôl. Thajská reštaurácia je obľúbeným miestom bohatých Egypťanov. Kuchyňa: Thajská. Miesto: Marina. Alkohol v ponuke: áno Tel.: 0101025117 White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie 1/4 Szef kuchni jest z Tajlandii i naprawdę się stara. Obsługa jest miła, a nawet zbyt miła i usłużna, co czasami może wprowadzić w zakłopotanie. Co polecamy? Przede wszystkim zupę Tom Yum za 80 LE (20 zł). Do wyboru; na bazie krewetek, kurczaka, lub ryby. Zupę znajdziemy w menu White Elephanta. Z karty dań Indian Restaurant proponujemy Chicken Tikka Masala za 220 LE (52 zł). Uprzedzamy, ceny, jak na warunki egipskie są wysokie, ale zapewniamy - jedzenie i okoliczności w jakich jest serwowane - są warte wydania. Restauracja jest przestronna i bardzo czysta. Można płacić kartą. Posiłki można także zamawiać z dostawą pod wskazany adres. Restauracja jest czynna od godziny 13.00 do północy. Alkohole? Są, ale dosyć drogie. Piwo Stella kosztuje 65 LE (15 zł), a butelka białego wina Chardonnay... 450 LE (107 zł). Restauracje sieciowe w Hurghadzie restauracj siecioe Jedno jest pewne. W Hurghadzie, jeżeli posiadasz choć trochę gotówki - głodny chodzić nie możesz. Zjesz dokładnie wszystko co tylko chcesz (z wyjątkiem wieprzowiny). Kuchnia arabska jest stosunkowo prosta, wykorzystuje do maksimum wszystko to, co oferuje natura. Większość dań oparta jest na warzywach i wołowinie. Egipcjanie potrafią także w fantastyczny sposób przygotować kurczaki. Dla wszystkich, którzy chcą spróbować kuchni egipskiej proponujemy obiad w restauracji GAD - to sieciowa restauracja, bardzo popularna w Egipcie. Największa, znajduje się w centrum Sakali. Łatwo do niej trafić. Przed restauracją kłębi się zawsze grupka zamawiających jedzenie na wynos i dostarczycieli posiłków na zamówienie. Restauracja znajduje się tuż obok restauracji McDonald's. Ma ogródek i sale na 1. piętrze. Jedzenie jest naprawdę bardzo smaczne i tanie. Restauracja McDolands znajduje się tuż obok GAD. McDonalds w Sakali ma dwa piętra. Posiłki można zamawiać z dostawą pod wskazany adres. Oczywiście wewnątrz znajduje się toaleta. W centrum dzielnicy Sakala obok restauracji GAD, cz McDonalds znajdziemy także KFC. Wszystkie restauracje są w bardzo bliskiej odległości od siebie. Łatwo je znaleźć. Restauracja GAD w Sakali Przygotowanie Crepe Mix Chesse w GAD w Daharze Restauracja McDonalds w Sakali Restauracja KFC w Sakali Kuchnia arabska Mięso małych gołębi nadziewane jest ryżem lub zieloną pszenicą, a następnie pieczone. Hamam mahshi to jedna z ulubionych potraw w Egipcie. Mięso gołębie różni się w smaku od kurczaka, jest nieco ciemniejsze i smaczniejsze. kkuchnia arabska Dawood Basha Niewielkie kulki kofta (mielone mięso z natką pietruszki i cebulą), gotowane są w gęstym sosie pomidorowym, podawane na ryżu i dekorowane prażonymi orzechami. Najlepsza potrawa Dawood Basha jest przyrządzana z mięsa jagnięcego. Prawidłowo przyrządzoną potrawę można rozpoznać po tym, że sos pomidorowy nie dominuje nad smakiem mięsa. Mouloukhiya Gulasz o konsystencji zupy, zazwyczaj przygotowany z kurczaka lub królika oraz liściastej, zielonej rośliny zwanej malwą w krajach zachodu i uznawanej za jadalną na Bliskim Wschodzie, przyprawiony kolendrą i dużą ilością czosnku, podawane jest z ryżem. Wraz ze słynnym koreańskim blogerem Mino, twórcą Bohemian Kitchen zapraszamy na degustację egipskich potraw narodowych ze street foodów w Kairze. Mino odwiedził stolicę Egiptu podczas Ramadanu w 2022 roku... Karkadeh Karkadeh jest przyrządzany przez gotowanie suszonych czerwonych kwiatów hibiskusa, a następnie studzenie wody. Ze względu na niewielką ilość cukru smak jest słodko-kwaśny. Napój można również pić na gorąco, podobnie jak herbatę ziołową. Jest to bogate źródło witaminy C i minerałów, a w dużych ilościach może być stosowany w leczeniu nadciśnienia. Umm Ali Przyrządzany jest z warstw chleba nasączonego mlekiem, przekładanych rodzynkami, lub orzechami, a następnie pieczony w piekarniku do chwili, gdy skórka będzie złoto-brązowa. Wyglądem i smakiem przypomina kremowe ciasto z akcentami z rodzynek. Taameya Wegetariańska potrawa, zwana falafel w innych krajach Bliskiego Wschodu, jest podstawowym daniem w Egipcie. Utarty bób zmieszany z dużą ilością ziół jest formowany w kształcie miniaturowego pączka, smażony na głębokim oleju do chwili, gdy będzie smaczny i chrupiący, a następnie umieszczany w kanapce z dużą ilością warzyw i masła sezamowego. Koshari Potrawa przyrządzana jest z ryżu, soczewicy, smażonej cebuli i makaronu, a następnie uzupełniana gęstym pikantnym sosem pomidorowym. Aish Baladi Sporządzany z mieszaniny mąki z pełnego ziarna i mąki białej, a następnie pieczony na otwartym płomieniu, co umożliwia uzyskanie pieczywa przypominającego chleb pita. Aish Mirahrah jest cieńszy, bardziej chrupiący i przypomina placek chapati. Aish jest używany do nabierania podczas posiłków oraz przyrządzania kanapek z taameya lub shawarma (skrawki grillowanego mięsa czerwonego lub kurczaka). Ful Medammes To jedno z najtańszych i najbardziej popularnych egipskich dań. Ful przyrządzany z bobu gotowanego na wolnym ogniu, przyprawiony solą, czosnkiem, ciętą natką pietruszki, cytryną, oliwą z oliwek, czarnym pieprzem i kminkiem. Zazwyczaj podawany jest z chlebem (Aish) ułatwiającym nabieranie. Przepisy na potrawy kuchni egipskiej i bliskowschodniej 80 dag cieciorki 3 cebule 2 ząbki czosnku 2 gałązki pietruszki 2 gałązki kolendry 1 żółtko 2 łyżki tartej bułki sól, pieprz, cukier 50 dkg tłuszczu Falafel Ugotowaną cieciorkę miksuję na gładką papkę. Zamiast surowej cieciorki, którą trzeba ugotować, można użyć gotowej cieciorki z puszki. Siekam drobno czosnek, jedną cebulę i posiekane zioła. Dodaję zmiksowaną cieciorkę, surowe żółtko i bułkę tartą. Przyprawiam. Formuję kulki wielkości małego orzecha włoskiego i smażę w głębokim tłuszczu. Pozostałe cebule kroję w krążki lub drobną kostkę, posypuję. Falafel podaję z surówką. 1 kg mięsa z udek kurczaka 2 cebule, 2 zielone papryki 2 pomidory, natka pietruszki, kilka ziaren czerwonego pieprzu, 2-3 łyżeczki przyprawy do kurczaka, sok z 2 cytryn, łyżeczka soli i szczypta pieprzu, kilka łyżek oleju do smażenia. Shoarma Kurczaka płuczemy, osuszamy i kroimy na kawałki. Mieszamy przyprawę do kurczaka z sokiem z cytryn, drobno posiekaną cebulą, oraz solą i pieprzem. Wkładamy mięso kurczaka do marynaty i dokładnie mieszamy. Wstawiamy do lodówki ~30 minut. W dużym rondlu rozgrzewamy olej i smażymy kurczaka. Kroimy drugą cebulę w piórka, a papryki i pomidory w kawałki. Mieszamy i odkładamy. Tuż przed podaniem wrzucamy warzywa do kurczaka i mieszamy podgrzewając. 2 bakłażany 2 łyżki tahiny 3 ząbki czosnku 2 łyżki oliwy z oliwek Dip z bakłażana Przekrojone wzdłuż bakłażany posolić i odstawić na 15 minut, opłukać i osuszyć. Piec w piekarniku w temp. 180 C przez ~30 minut aż zmiękną, obrać ze skóry. Zmiksować z pozostałymi składnikami na gładką masę. Podawać z pitą. Mieszanka Dukkah 50 g całych migdałów 40 g ziarna sezamowego 25 g nasion kolendry 5 g nasion kminu rzymskiego, 1/2 łyżeczki grubej soli morskiej, 1/4 łyżeczki roztłuczonych ziarenek czarnego pieprzu Przygotowujemy orzechy albo migdały, które zalewamy wrzątkiem. Pozostawiamy na kilka minut, po czym obieramy ze skórki. Następnie rozgrzewamy patelnię, wkładamy migdały i wszystkie nasiona. Cały czas mieszając wszystko prażymy przez 1-2 minuty na niewielkim ogniu ( do zezłocenia się ziarna sezamu ). Wszystko przesypujemy do pojemnika i miksujemy za pomocą blendera. Dodajemy do smaku pieprz i sól. Jajka egipskie z Dukkah 4 jajka, mąka do panierowania olej do głębokiego smażenia 1-2 łyżki mieszanki dukkah kilka małych pomidorków 80 g sera typu feta, 1 łyżka natki pietruszki, 1 czerwona cebula plasterki, 60 ml oliwy z oliwek sok z cytryny lub limonki do smaku, 1 łyżka suszonej lub świeżej mięty sól, pieprz Jajka gotujemy 3 minuty. Po ugotowaniu obieramy jajka ze skorupek. Następnie panierujemy jajka w mące i smażymy w głębokim oleju ( do zezłocenia ). Po usmażeniu obtaczamy jajka w mieszance dukkah. Jajka układamy na sałatce. Fasolka po egipsku 300 g białej fasoli 2 czerwone papryki 2 cebule 1 łyżka tłuszczu sólpieprz curry Fasolkę płuczemy, zalewamy zimną wodą i gotujemy. Po zagotowaniu pozostawiamy na 2 godziny. Następnie gotujemy fasolkę w tej samej wodzie. Paprykę oczyszczamy płuczemy i kroimy w cienkie paseczki. Tak przygotowaną paprykę dodajemy do fasoli w połowie gotowania. Cebulę obieramy, płuczemy, kroimy w kostkę i smażymy (do zeszklenia). Dodajemy cebulę do fasoli razem z przyprawami. czekamy do odparowania wody. Od razu podajemy. Co zamówić i zjeść w restauracji w Hurghadzie Siorba adz: to gęsta zupa z soczewicy. Molohija: to zupa gotowana z juty (w smaku przypomina szpinak). Kebab: to jagnięcina pieczona na rożnie sposoby. Szisz Tałuk: to kebab z kurczaka pieczony na rożnie. Koszeri: to danie z gotowanego makaronu z soczewicą z dodatkiem sosu pomidorowego Kofta: to grillowane mięso na rożnie. Fitiry: to rodzaj pizzy. Makarona: to danie ze smażonego makaronu z mięsem z dodatkiem sosu beszamelowego. Mahszi: to warzywa faszerowane ryżem lub mięsem. Ejsz Baladi: to okrągły, płaski chleb. Tamamyja (Falafel): to kotlety z zielonego bobu. Ful: to pasta z gotowanego bobu. Torszi: to marynowane warzywa. Baklawa: to słodkie, czekoladowe ciasto w miodzie z orzechami. Om Ali: to pudding z orzechami, migdałami i rodzynkami. I przywita nas zapach owoców mango... Myśląc o Egipcie, widzimy piramidy, Sfinxa, Beduinów zaganiających swoje wielbłądy, wspominamy palmy i gorące słońce. Przyciąga nas egzotyka miejsca, wzbudza naszą ciekawość. Czy właśnie ta odmienność sprawia, ze osoby, które w jakiś sposób zetknęły się z Egiptem, chcą do niego wracać ? czy może mamy z Egiptem więcej wspólnego, niż nam się wydaje ? Poznając ten kraj, różnice zaczynają się zacierać. Przestajemy widzieć kulturę, stroje, budynki. Na naszej drodze pojawiają się ludzie, żywe sylwetki i prawdziwe charaktery. Chcemy ich poznać. Żyją tu i teraz, obok nas. mają podobne problemy, poczucie humoru, gesty, a my coraz bardziej ich lubimy i oczami wyobraźni malujemy ich codzienne życie. jacy są naprawdę ? jak wygląda ich dzień od wschodu do zachodu słońca ? Wyobraźnia podsuwa różne obrazy, wędruje, szuka odpowiedzi. Życie beduinów znamy pobieżnie - choćby z folderów biur podróży, prezentujących fakultatywne wycieczki. A jak żyje Egipcjanin mieszkający i pracujący w wielkim mieście ? Pozwólcie, że pomogę Wam w tej wędrówce wyobraźni i zaproszę Was do pewnego aleksandryjskiego mieszkania, w którym żyje muzułmańska rodzina, należąca do tej warstwy egipskiego społeczeństwa, którą mogę określić jako klasę średnią. Żeby dostać się do jednego z niepozornych wieżowców dzielnicy Sidi Biszr, musimy pokonać kilka alexandryjskich ulic. zaczynając wyprawę od głównego dworca autobusowego, zahaczamy o najdłuższą drogę, ciągnącą się przez cała Alexandrię, wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, z której podziwiać możemy morskie fale, łączące piękno kryształowego błękitu z siłą intensywnego turkusu. Mijają nas charakterystyczne czarno żółte taksówki (stare rosyjskie łady). Jedziemy i trąbimy. Dźwięk klaksonu jest obowiązkowy. Każdy porządny egipski kierowca musi wcisnąć klakson przynajmniej kilka razy podczas jazdy samochodem. To znak przynależności do zmotoryzowanej społeczności Egiptu. Jedziemy - więc jesteśmy jej częścią, trąbimy - więc jesteśmy żywym elementem tej rwącej rzeki samochodów. Jak krew tętni w żyłach, tak my trąbimy na ulicach Alexandrii, dając wyraz swojemu zadowoleniu, bądź zirytowaniu. Szukając parkingu, zatrzymujemy się w okolicy najbliższego meczetu. To tutaj woła nas "pan parkingowy". Sam sobie tę funkcję przydzielił i pełni ją niezawodnie od lat. On wskazuje miejsce, on rządzi ulicą, on pobiera opłatę (bakszysz), on dba o wszystko i nikomu nic do tego - wywiązuje się z zadania świetnie, więc nikt mu nie przeszkadza. Dla nas to dogodne miejsce, mamy kilka kroków do domu, wystarczy przejść na drugą stronę ulicy. Dziękujemy panu, wręczając mu kilka funtów egipskich. Przy wejściu do wieżowca wita nas portier. Uśmiecha się, pyta o samopoczucie, chwali pogodę i życzy miłego dnia. Wsiadamy do windy. najpierw trzeba zamknąć drzwi, potem zasunąć specjalną ochronną kratę i wcisnąć numer piętra. W naszym wypadku będzie to siódme piętro. Winda rusza, suniemy w górę. jest mała i czysta, jednak widać, że najlepsze lata ma juz za sobą. Podróż trwa krótko. Wysiadamy. na piętrze znajduje się troje drzwi. My udamy się do tych przy oknie po prawej stronie. Mieszkanie wita nas intensywnym zapachem owoców mango. Drzwi wejściowe prowadzą prosto do wielkiego pokoju, w którym spokojnie możemy wydzielić trzy części: jadalnię, pokój telewizyjny, salon. Pokój nie ma ścianek działowych, ale sposób urządzenia kolejnych części świadczy o ich przeznaczeniu. W pierwszej części, najdalej położonej w stosunku do drzwi wejściowych, znajduje się duży stół z krzesłami i kredens z ogromnym lustrem. Tutaj będziemy jeść posiłki i to tutaj stoi wielka misa z owocami mango. W drugiej i zarazem środkowej części pokoju stoi coś w rodzaju meblościanki i z telewizorem, ławą i trzema ozdobnymi sofami - tutaj wszyscy domownicy oglądają telewizję. Trzecia część pokoju, najbliższa drzwi wejściowych, to miejsce, gdzie na wygodnej kanapie, albo w fotelu można usiąść, porozmawiać, obejrzeć portret ślubny pani i pana domu oraz powoli włączyć się w rytm dnia. W całym mieszkaniu widzimy śnieżnobiałe ściany - nieodzowny element większości egipskich domów. Wiszą na nich obrazy z sentencjami pisanymi w języku arabskim, pochodzącymi z Koranu, świętej księgi islamu. Okna, z otwartymi okiennicami i ozdobnie upiętymi zasłonami, prezentują widok na miasto. Wielki trzyczęściowy pokój jest sercem tego mieszkania i prowadzi do pozostałych pomieszczeń: nowocześnie urządzonej kuchni i dwóch łazienek, sypialni oraz pokoju dziecięcego. Zarówno sypialnia, jak i pokój dziecięcy mają balkony. Dzięki nim podziwiamy okolicę - od pobliskiego meczetu, po wyłaniające się zza wieżowców fale Morza Śródziemnego. Gospodarze zapraszają nas na obiad. Pani domu rozstawia już półmiski i talerze, pan domu jej pomaga. Uwagę przyciąga masywny ciemnobrązowy, drewniany stół, przepięknie rzeźbiony. Krzesła zrobione są w tym samym stylu. Na stole widzimy już, miedzy innymi gorący i chrupiący falafel (kuleczki z ciecierzycy), zielona zupę malahiję, kilka rodzajów drobiowego mięsa, ryż, sosy w miseczkach i chlebek aisz baladi. Po długiej podróży chętnie skorzystamy z zaproszenia. Chociaż ten dom wydaje się inny niż znane Wam polskie mieszkania, po kilku minutach pobytu tam, poczujecie się jak u siebie. Atmosferę życzliwości wytwarzają domownicy. jedząc nieznane Wam potrawy - niejednokrotnie bardzo słone i tłuste, rozmawiając z domownikami w języku innym niż polski, paradoksalnie zaczniecie zapominać że jesteście w obcym kraju, Jesteście wśród "swoich". W dobrym guście jest wstać od stołu dopiero wtedy, gdy wszystkie półmiski opróżnimy. Nie jest to takie proste, nawet, jeśli wcześniej byliśmy bardzo głodni. Stół ugina się od jedzenia, a pochłoniecie wszystkich potraw wydaje się być niewykonalne. W Egipcie mówi się, ze kiedy gościmy kogoś w naszym domu i żywimy go swoim jedzeniem, on staje się dla nas członkiem rodziny. Im więcej jedzenia, tym jedzenie trwa dłużej, a my stajemy się sobie bliżsi. Po skończonym posiłku czas na długie rozmowy o wszystkim i o niczym. Najlepiej rozmawia się na jednym z balkonów, gdzie siedząc wygodnie na dywanie wśród miękkich poduszek, możemy delektować się ciepłem zachodzącego słońca i popijać słodką herbatę z hibiskusa. czas zatrzymuje się, a my trwamy w jedności. Nie ma Polski, nie ma Egiptu - jest jeden świat, bez granic, bez polityki, bez uprzedzeń. Świat bogaty w różnorodność i podobieństwa. Z zadumy wyrywa nas głos muezina, który wzywa muzułmanów na modlitwę. Słychać go wyraźnie. Głos echem odbija się od ścian. Nasz gospodarz przeprasza nas, udaje się do łazienki, żeby rytualnie umyć ciało i przygotować się do modlitwy. Następnie w sypialni rozkłada sadżdżadę - dywanik modlitewny, skierowany w stronę Mekki i zaczyna modlitwę. czekamy. Z balkonu obserwujemy meczet, przechodniów, wszechobecne taksówki. Zastanawiamy się nad tym wszystkim, co nas dzieli i co nas łączy. Dochodzimy do wniosku, że łączy nas jedna idea: pozostać przyjaciółmi, bez względu na różnice, które nas dzielą. Nasz gospodarz wraca, uśmiecha się szczerze. On chyba pomyślał o tym samym... Czas mija nieubłaganie szybko, wizyta dobiega końca. Pozostaną w nas wspomnienia o zapachu owoców mango, które scementują międzynarodową więź i pogłębią wzajemny szacunek, odrzucając stereotypy. Egipt to nie tylko słońce, plaże, palmy i ciepłe morze. To przede wszystkim ludzie, których się nie zapomina. Tekst: Iga Izabela Elsaid, Egipt Exclusive Egipskie słodycze Egipskie słodycze należą do jednych z najsmaczniejszych, najbadziej starannie przygotowanych i pięknie wyglądających na świecie. To oddzielna gałąź kuchni tego kraju. Niektórzy mówią, że najważniejsza. W całej Hurghadzie znajdziemy kilkaset miejsc, w których możemy kosztować wyrobów egipskich cukierników. W każdym hotelu zatrudniony jest mistrz cukiernictwa, który codziennie przygotowuje nowe słodkie bułeczki, ciasta, ciastka, wypieki, desery i słodycze. Co istotne dla wszystkich łasuchów, we wszystkich hotelach do każdego posiłku Egipcjanie serwują wyroby cukiernicze. Na pierwszy rzut oka wyglądają one na bardzo słodkie, ale gwarantujemy - wystarczy spróbować by w większości przypadków przekonać się że tak nie jest. Należy pamietać, iż w tym gorącym klimacie jedzenie słodyczy, czyli dostarczanie do organizmu cukrów, białka itp. jest bardzo wskazane, a nawet zalecane. Nie dziwmy się więc, gdy podczas śniadani zobaczymy specjalne stoły, gdzie znajdziemy ciastka, budynie, kremy, czy placki. Bardzo często (przy wyjazdach all inclusive) także w trakcie dnia proponowane są nam wyroby cukiernicze. Z kawą, lub herbatą smakują znakomicie i dostarczają nam niezbędnej energii, którą gubimy leżąc na plaży. Egipcjanie sami jedzą z samego rana słodycze. To one w najszybszy i najprostszy sposób dostarczają niezbędnej energii na wyczerpujące upałem dni. Oto najbardziej popularne wyroby cukiernicze w Egipcie: Umm Ali to deser z chleba pita namoczonego w gorącym mleku podawany na ciepło z dodatkiem rodzynek, orzechów, kokosa i śmietany. Roz bi-laban to pudding ryżowy, przybrany drobno siekanymi migdałami i orzeszkami pistacjowymi. Mahallabija to krem z mleka, zagęszczony krochmalem lub mielonym ryżem, z dodatkiem posiekanych migdałów lub wiórków kokosowych. Basbusa to ciastko z kaszki manny nasączone miodem, posypane orzechami, Baklawa to strudel z miodem, migdałami i orzechami, polany syropem z kwiatów pomarańczy. Kunafa to ciasto nadziewane gęstą śmietaną, serem ricotta lub kremem i orzechami. Fatir to bliny nadziewane różnościami np. morelami, jajkami na słodko orzeszkami. Sahlab to mleczny napój zagęszczony zmieloną bulwą orchidei, z siekanymi migdałami, orzechami i cynamonem. Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/3 Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/3 Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/4