Wszystko o wycieczkach z Hurghady. Odległości między miastami w Egipcie. Ceny, zabytki Egiptu, trasy przejazdu, mapy miast w Egipcie. Filmy, zdjęcia. Экскурсии из Хургады Хургада — идеальное место в Египте, чтобы отправиться хотя бы в одну длительную организованную поездку во время недельного или двухнедельного отпуска. Двигаясь из Хургады, мы можем посетить Каир , Луксор , Александрию , Суэц или Асуан . Я очень рекомендую поездки в Каир и Луксор. Я рекомендую организованные туры. Египет состоит из четырех основных регионов. Дельта Нила — это область, простирающаяся на север, недалеко от Каира, где Нил разделяется на две меньшие части, простирающиеся от Александрии до Порт-Саида. На побережье воды Нила впадают в Средиземное море. Вдоль береговой линии расположены города, в том числе Эль-Альмейн, музеи Марса-Матрух и Саллум. На востоке Александрии находится знаменитая Розетта, в которой был найден Розеттский камень, очень важный артефакт, оказавшийся ключом к расшифровке древней иероглифической письменности. Далее по побережью находятся города Дамиетта и Порт-Саид. Долина Нила простирается от побережья Средиземного моря до границы с Суданом на юге. Города на его берегу — это места, где можно найти самые важные и самые ценные реликвии древней цивилизации. Именно здесь расположены пирамиды Гизы и Сфинкс , великолепный Луксорский храм , Долина царей и многое другое. Пустыня Сахара, вторая по величине пустыня в мире, вместе с оазисами образует территорию с небольшой численностью населения, но скрывающую множество ценных культовых сооружений или памятников. По ту сторону Нила есть Ривьера Красного моря посетили туристами со всего мира с такими городами, как Хургада, Марса Алам или Сафага . Самые ранние следы цивилизации на территории современного Египта. датируются доисторическим периодом, но некоторые города, сохранившиеся до наших дней, уходят своими корнями в 8000 год до н.э. В то время, когда начала формироваться пустыня Сахара и начали переселяться жители ближе к плодородным районам долины Нила они заложили основы социальных структур. Эта древняя цивилизация возникла и развивалась практически благодаря реке Нил в период, известный как дофараоновский. Династический период, носящий это имя, начался около 3000 г. до н.э. из-за династий, правивших страной.Менес считается первым фараоном, который должен был объединить разделенный Египет. Первое название страны означало «две земли». Всего правителей династий было 30. Они правили страной более 3 тысячелетий, пока к 30 г. до н.э. Многие фараоны хотели оставить свой след в истории, строя дворцы, храмы и гробницы. Именно в этот период было построено большинство удивительных сооружений, сохранившихся до наших дней, таких как пирамиды Гизы и Сфинкс, Луксорский дворец. Египетское состояние сознания Закрыв глаза, я легко могу вспомнить свой первый восход солнца в Египте. Теплый песок, ласкающий ступни, легкий бриз с моря, ласково ласкавший лицо как приветствие. Каждый луч солнца заливает очередной кусочек египетской земли. Мне повезло, что я могу вспомнить этот момент в любой, даже самый страшный момент. Я всегда мечтал побывать в Египте. В детстве, читая рассказы о путешествиях, с лампой под одеялом, я познавал мир Говарда Картера - первооткрывателя гробницы фараона Тутанхамона. Я познал этот нереальный и такой далекий для меня мир. его волшебство, красота, дикость и все его секреты. Мысленным взором я представлял себя идущим по пустыне и открывающим все то, что еще не посчастливилось обнаружить кому-то другому. Конечно, я хотел быть следующим Говардом Картером. Я верил, что так и будет. Что ж, жизнь есть жизнь и в том-то и дело, что она подтверждает все наши детские мечты, налагая на нас обязательство жить здесь и сейчас. Я не стал археологом и исследователем, по крайней мере, не таким легендарным исследователем. Когда я впервые ступил на египетскую землю, я был глубоко тронут. Это место моей мечты, которое открывается мне. Я знал, что ничто не остановит жажду знаний, прикосновений и чувства общности. Мы с Египтом наконец встретились лично. К тому времени я был уже взрослым, зрелым мужчиной. Видите ли, мне пришлось дорасти до своей первой встречи, и сегодня я знаю, почему. Когда я слышу, что один из моих друзей идет в том направлении, я всегда спрашиваю, что ты знаешь о месте, куда ты направляешься? И вообще, зачем ты туда идешь? Ответы сильно различаются. Увидеть пирамиды. Ложитесь на пляж. Познакомьтесь с коралловым рифом. Конечно, Египет — это не только пляж, риф и напитки с пальмы. Это колыбель цивилизации и место, пропитанное историей в каждом фрагменте. Здесь вы можете прикоснуться к этой истории, почувствовать ее, узнать ее. Увидьте своими глазами мощь цивилизации, сохранившейся на протяжении тысячелетий, которая доказывает, что не все в нашем мире проходит. Египет вечен. Отправляясь в свою первую поездку в эту замечательную страну, стоит познакомиться с ее историей. Подготовьтесь мысленно к этому путешествию, почувствуйте его магию. Я знаю, что это сделает ваше первое путешествие незабываемым и пробудит любовь, которая, как и моя, останется частью вас и навсегда свяжет вас с этим далеким местом. Одним из хороших названий является книга Анны Свидеркувны «Повседневная жизнь в Египте греческих папирусов» - этот пункт покажет вам связь Египта с культурой Древней Греции. Это рассказ выдающегося знатока папирусов, Египта, эпохи грека Птолемея, эллинистических времен, а также Библии и Евангелия. Книга знакомит с миром эллинистического и раннехристианского Средиземноморья, немного забытого, но все же сияющего неувядаемым великолепием. Ведь Египет и весь античный мир были неразрывно связаны с Грецией. Вы научитесь находить следы переплетения культур, их сосуществование в истории, архитектуре и культуре. Читателю, предпочитающему драматические повороты сюжета и позицию прямиком из американских приключенческих фильмов, рекомендую ставшую уже легендарной книгу замечательного CW Ceram "Боги, могилы и ученые". Это своего рода библия археологов, путешественников и студентов-историков. Написана легким, приятным языком. Как научная книга, читается с легкостью приключенческого романа. Я честно признаюсь, что это одна из книг, которая посеяла во мне семена исследователя. В качестве любопытства я хотел бы добавить, что она была впервые опубликована на польском языке в 1958 году и по сей день переиздается с последующими изданиями. Вам не нужна лучшая реклама. Планируя свою первую или следующую поездку, стоит спланировать то, что вы на самом деле хотите увидеть. Пока вы не научились просто жарить на пляже и дегустировать местные напитки, составьте маршрут. Вы найдете много информации о факультативных поездках, направлениях, в которые стоит отправиться, чтобы хотя бы немного познакомиться с историей. Конечно, все увидеть невозможно и месячной поездки точно не хватит, но, по крайней мере, вы почувствуете это место и, возможно, влюбитесь в него надолго. Также стоит помнить, что Египет является отличной отправной точкой для мест, расположенных в непосредственной близости. Кто-то когда-то сказал, что когда вы узнаете одну арабскую страну, вы узнаете их все. Я считаю, что это крайне неправильное утверждение. Конечно, песок, пляж, море везде одинаковые, но у каждого места своя отдельная и красивая история. должно быть известно. Без Египта нет современного мира, нет его истории. Египет оказал и продолжает оказывать большое влияние на искусство, архитектуру и культуру многих народов. О ее великой истории мы узнаем уже в школе, о цивилизациях узнаем по следам их деятельности и развития, которые продолжаются и по сей день. Это наша история, точно так же, как историю Египта создали поляки. Достаточно упомянуть храмы Белид Эль Вали, спасенные от затопления водами озера Насер. Храм перенесли поляки. Египет – страна многих народов, религий и культур. Здесь они объединяются, сосуществуют и облагораживают пространство этой чудесной страны, границы которой невозможно точно определить, ведь границы Египта лишь рисуются нашим воображением. Об этом стоит помнить, впервые прикоснувшись к теплой египетской земле. текст: Хуберт Станислав Бисто, Египет Эксклюзив Расстояния между городами Египта Каир Алекс Люкс Асва Хург Шарм Исмаил Суэц Марс Матр Порт-Саид Минья Каир 139 420 563 329 342 87 81 318 139 154 Алекс 224 556 701 472 438 169 226 179 222 293 Люкс 676 895 139 186 644 489 503 736 556 241 Асва 906 1128 223 319 861 648 649 879 701 407 Хург 529 759 299 513 458 303 245 651 354 378 Шарм 550 705 1036 1386 737 268 213 617 352 454 Исмаил 140 272 785 1043 487 431 57 348 53 241 Суэц 130 364 810 1044 395 342 91 405 108 241 Марс Матр 512 288 1185 1415 1047 993 560 652 401 472 Порт-Саид 224 357 895 1128 569 566 85 174 645 293 Минья 248 472 387 655 608 730 387 388 760 472 Дорожная карта Египта mapa drogowa egiptu mapa kolejowe egiptu Железнодорожная карта Египта Путешествие после Египта Автобусом по Египту - транспортные компании Классические автобусные маршруты курсируют из Хургады в Каир (а также в другие города Египта). Чтобы быть уверенным в времени отправления и месте отправления, лучше всего за сутки связаться по указанным телефонам с представителями одной из нескольких компаний, предлагающих поездки по этому маршруту. Firmy transportowe w Egipcie Автобусная компания Эль-Гуны: Остановка находится в Хургаде на улице Эль-Наср в Дахаре, в 200 метрах от больницы. Информация для путешественников, тел: +206503556188 Автобусная компания SuperJet: Остановка находится на улице Эль-Наср в Дахаре. Информация для путешественников, тел: +20653553499 Автобусная компания HiJet: Остановка находится на площади АКА в Сакале. Информация для путешественников, тел: +20653449700-2 Время в пути на автобусе между городами Египта: Каир - Луксор: 9 часов Каир - Асуан: 12 часов Каир - Александрия: 3 с половиной часа Каир - Хургада: 6 часов Каир - Шарм-эль-Шейх: 9 часов Каир - Марса Матрух: 6 часов Хургада - Луксор: 4 часа Хургада - Александрия: 9 с половиной часов Асуан - Абу-Симбел: 5 часов Луксор - Чарга: 5 с половиной часов Tak wygladają autokary Go Bus Egypt Tak wygladają autokary Blue Bus Egypt Паромы из Хургады Mapa Egiptu Wycieczka do Kairu kair Powiedzieć, że Kair jest miastem pełnym kontrastów to nie powiedzieć nic. Jest to zapierające dech w piersiach połączenie pozostałości starożytnych czasów, które łączy się z nowoczesnością. Można tu zobaczyć historyczne budowle i targowiska w części Starego Kairu, wspaniałe minarety i meczety otomańskie, kościoły chrześcijańskie, luksusowe hotele, współczesne biurowce w nowoczesnej części Kairu, parki porośnięte bujną roślinnością, dzielnice mieszkaniowe oraz zdumiewającą część z Piramidami w Gizie i Sfinksem - w miejscu gdzie miasto spotyka się z pustynią. Do listy miejsc, które trzeba odwiedzić w Kairze należy Muzeum Egiptu z jedyną w swoim rodzaju ekspozycją, a także ulice Khan El-Khali - najstarszy bazar na Bliskim Wschodzie, oraz Operę. Odwiedzając Kair, jedno z najbardziej zaludnionych miast na świecie, z populacją przekraczającą 10 milionów mieszkańców, doświadczymy niezapomnianych wrażeń. Turyści z całego świata czekają na otwarcie Wielkiego Muzeum Egipskiego w Gizie. Na razie, z uwagi na pandemię data otwarcia Grand Egyptian Museum nie jest znana. pifamidy Kair leży w delcie Nilu. Jest to miasto o bardzo ciepłym klimacie, z wysoką wilgotność powietrza. Lipiec i sierpień są najgorętszymi miesiącami w roku. Temperatura sięga 30-40 stopni Celsjusza. W miesiącach zimowych temperatura wynosi 24-30 stopni Celsjusza. Opady deszczu są tutaj rzadkie. Kair podzielony jest na kilka dzielnic. Każda jest inna. Część centralna i nowoczesna Kairu jest administracyjnym sercem miasta i całego Egiptu. Kair leży na północy kraju zajmując część Gizy znajdującą się na zachodnim brzegu rzeki. Ta część miasta jest nowoczesna, z siecią bulwarów przypominających układem takie miasta jak np. Paryż; z błyszczącymi, futurystycznymi budynkami, parkami, restauracjami i hotelami. Obszar ten jest zupełnie inny od pozostałych części miasta. Bulwar El-nil biegnie wzdłuż Nilu po jego wschodniej części. Mostami można przedostać się na wyspę Gezira w rejonie Zamalek. Wieża telewizyjna w Kairze, kształtem przypominająca kwiat lotosu, jest widoczna w zasadzie z każdej części miasta. Ze szczytu rozciąga się wspaniały panoramiczny widok. W środkowej części Kairu warto odwiedzić XIX wieczną Operę, plac Midan Ataba, Mauzoleum pierwszego premiera Egiptu Saada Zaghloula, Pałac Manial, który kiedyś był siedzibą członków rodziny królewskiej, oraz nowy budynek Opery. Midan Tahrir jest sercem środkowej części Kairu ze słynną ulicą jak Qasr El-Nil. Znajduje się tu także Amerykański Uniwersytet oraz Muzeum Egiptu, absolutnie obowiązkowe miejsce do odwiedzenia. Do muzeum można dotrzeć wysiadając na stacji metra Sadat. Muzeum znajduje się w neoklasycznym budynku, pomalowanym na kolor spranego różu. Szacuje się, że znajduje się w nim ponad 120 tysięcy eksponatów łącznie z mumiami, sarkofagami i oczywiście słynną na całym świecie kolekcją złotych i alabastrowych skarbów króla Tutanhamona, które odnaleziono wraz z grobowcem młodego faraona w 1922 roku. Można również zobaczyć replikę Kamienia Rosetty. Oryginał odkryto w Rosecie Rashid na północnym wybrzeżu i okazał się niezbędny do rozszyfrowania hieroglifów (starożytnej egipskiej formy pisma odręcznego). Khan el-Khalili - znana sieć ulic - tworzy największy bazar na Bliskim Wschodzie i jeden z najstarszych rynków na świecie. To muzułmańska część Kairu. Bazar został zbudowany przez Emira Djaharks el-Khalili, który stworzył karawanseraj dla kupców (zajazd dla karawan). Od 1382 roku handlowcy oferują tu swoje towary. Tuż obok bazaru położony jest wielki Meczet Sayyidna al-Hussein, uważany za najbardziej święte miejsce w Kairze. Warto odwiedzić Meczet al-Azhar, Meczet Ibn Tulun, XII-wieczną Cytadelę wzniesioną przez Salah El Din, Meczet Mohamed Ali na Cytadeli, oraz Wikalat al-Ghouri (średniowieczny, były karawanseraj). Na zachód od centralnego Kairu zobaczymy piramidy w Gizie i płaskowyż w Gizie, niedaleko od miejsca starożytnego miasta Memphis i Saqqara. Można zwiedzać Wielką Piramidę zbudowaną dla króla Khufu XIV dynastii, nieco mniejszą Piramidę Khafre datowaną na około 2500 p. n. e. oraz Piramidę Menkaure. W około znajdują się mniejsze piramidy w których pochowani są byli członkowie rodzin królewskich. Nieco niżej znajduje się Sfinks z ciałem lwa i głową człowieka. Nieopodal znajduje się Muzeum Solar Boat, które mieści pełnowymiarową starożytną łódź egipską. Warto zwiedzić także kompleks piramid i zabytków Saqqara, którego główną atrakcją są Piramida Djoser, oraz Piramida Sekhmket, wraz miastem Memphis (za czasów faraonów było stolicą Egiptu). Starówka Kairu (Koptyjski Kair) została założona około VI w n. e. Według legendy, arabski generał Amr Ibn al-Aas postanowił, że obszar obecnego Kairu będzie dobrym punktem do osiedlenia i rozpoczął budowę domów oraz miejsc kultu. Na kairskiej starówce trzeba zobaczyć kościół św. Barbary (jeden z największych w Egipcie), który nadal służy do regularnego kultu religijnego, kościół św. Jerzego, kościół św. Sergiusza, który jest najstarszym kościołem koptyjskim w Kairze, synagogę Ben Ezra Synagogue, meczet Amr Ibn al-Aas, oraz Wiszący Kościół - zwany tak z uwagi na fakt, iż zbudowano go na szczycie starorzymskiej konstrukcji fortecy Fortu Babilon. Turystów z całego świata zaprasza także Muzeum Koptyjskie w którym zobaczymy jedną z najznakomitszych kolekcji sztuki koptyjskiej na świecie obejmującą okres od czasów faraona do grecko-rzymskich i muzułmańskich. Historia Kairu jest niezwykła. Miasto widziało faraonów, chrześcijan, oraz wyznawców islamu. Było miejscem rządów dynastii królewskiej, Fatimid Caliphate, stolicą w okresie Mamluk i Otomańskim oraz ośrodkiem imperium Napoleona w czasie gdy Francja okupowała Egipt w XVIII wieku. Kair zatrzymał statut stolicy pod rządami brytyjskimi do czasu gdy Egipt odzyskał niepodległość w 1922 roku. Obecnie Kair jest nadal stolicą administracyjną Egiptu. Jednak niedługo się to zmieni. Powoli kończy się budowa Nowej Stolicy Administracyjnej. New Administrative Capital / NAC), bo tak nazywa się roboczo nowa stolica Egiptu powstaje około 45 kilometrów na wschód od obecnego najważniejszego miasta Egiptu i jednocześnie największego miasta Afryki. NAC ma zająć powierzchnię 700 kilometrów kwadratowych. Dla porównania, Warszawa ma 516 kilometrów kwadratowych. Obecnie prace są dość zaawansowane, a poziom ukończenia projektu ocenia się na 80%. Według wstępnych założeń inwestycja w nową stolicę warta 58 mld dolarów miała zostać ukończona w 2024 roku. źródło: www.egypt.travel Wycieczka jednodniowa do Kairu Z Hurghady do Kairu możemy się wybrać na jedno, lub dwudniową wycieczkę. Z własnego doświadczenia wiemy, iż wyjazd do Kairu na 1 dzień wiąże się z niedogodnościami bowiem wielu atrakcji z braku czasu po prostu nie zwiedzimy. W trakcie jednodniowej wycieczki trochę irytujący jest ciągły pośpiech i niedoczas, ale to przypadłość wszystkich zorganizowanych wyjazdów grupowych. Z drugiej strony, gdy nasze wakacje w Hurghadzie trwają tylko tydzień, trochę szkoda czasy, by aż dwa dni spędzić na zwiedzaniu Kairu. Jest przecież jeszcze Luksor, Aleksandria, Asuan... Cena wycieczki jednodniowej to 52 dolary. To dużo, ale i mało zważywszy na to co będziemy mogli zobaczyć (np. muzeum kairskie, piramidy w Gizie, Sfinksa). Zapewniamy; widoki i wrażenia pozostaną na długo w naszej pamięci. Wyjazd na wycieczkę jednodniową do Kairu rozpoczyna się sprzed hotelu około godz. 1.00 w nocy (w zależności od lokalizacji hotelu). Dojazd do Kairu następuje około godz 9:00-9:30. Zwiedzanie rozpoczyna się od starego Muzeum Kairskiego przy placu Tahrir. Polskojęzyczny licencjonowany przewodnik jedzie z grupą już z Hurghady, lub czeka przed muzeum. Po zwiedzaniu jest obiad w formie szwedzkiego stołu. Następnie przejazd do Gizy, gdzie podziwiamy Piramidy i Sfinksa z zewnątrz. Jest możliwość wejścia do wnętrza piramidy za dodatkową opłatą od 100 do 400 funtów egipskich, w zależności do której piramidy chce się wejść. Później jest wizyta w instytucie papirusów i w fabryce perfum. Powrót do Hurghady przewidziany. jest około godziny 23:30 w zależności od lokalizacji hotelu i natężenia ruchu na autostradzie. Na wycieczkę należy zabrać śniadanie i napoje. Paszporty nie są potrzebne. Można zabrać kserokopie, albo telefonem zrobić zdjęcie tej strony w paszporcie, gdzie umieszczone są dane osobowe. Miejsca, które trzeba zobaczyć w Kairze Piramidy w Gizie i Sphinx Wielka Piramida Cheposa Step Piramida w Sakkarze Nowe Groby w Sakkarze Piramida Meidum Piramidy w Dahszur Wielka Piramida Cheopsa (wejście) Muzeum łodzi przy Piramidzie Cheopsa Druga Piramida Chefrena Piramida w Hawarze Piramida El-Lahun Open Air Museum of Memphis Muzeum w Kairze Pokój mumii w muzeum w Kairze Islamic Museum Kasr El-Manayal Palace Museum Gayer Anderson Museum Cytadela Saladyna Virgin Mary Muzeum Koptyjskie Wiszący Kościół Prowincja El-Fayoum Kościół św Barbary Ben Ezra Synagoga Kościół św Sergio (Sergiusz lub Abu Serga) Meczet Amr Ibn Al-As Meczet Ahmed Ben Tulun Khan El-Khalili Bazaar Sultan Hassan Madrassa i Meczet Wycieczka do Luxoru luksor Luxor znajduje się w południowo-zachodniej części Egiptu. Miasto składa się z trzech dzielnic; centrum, Karnaku i Teb. Miasto zyskało na ważności około 2000 roku p. n. e. podczas rządów 11 dynastii. W starożytności nazywane było Waset co oznacza siłę. Pod rządami Greków nazwę zmieniono na Teby. Homer opisał Luxor jako "miasto tysiąca bram". Przez wiele lat było to jedno z najważniejszych miast na świecie. Tutaj znajdowało się centrum polityczne, ekonomiczne, religijne i militarne starożytnego Egiptu. W Luxorze mieszka ponad 380 tysięcy osób. Lotnisko znajduje się 20 minut drogi od centrum. Centrum atrakcji Luxoru jest bulwar biegnący wzdłuż brzegu Nilu. Znajduje się tu między innymi hotel Winter Palace w którym Agatha Christie napisała jedną z najważniejszych swoich powieści "Śmierć na Nilu". Pozostałe dwie główne ulice to al-Mahetta, przy której znajduje się dworzec kolejowy, oraz al-Karnak, która biegnie od Świątyni Karnaku do Świątyni Luxorskiej. Od czasów Amenhotepa II i Ramzesa II Światynia Luxorska jest poświęcona bogowi Amenowi i jego żonie Mut. Świątynia wzniesiona w okresie Nowego Królestwa posiada ogromny pylon zbudowany przez Ramzesa II. Istnieją również pozostałości po jednym z dwóch 25-metrowych obelisków wykonanych z granitu. Wewnątrz Świątyni w Karnaku znajdują się dziedzińce, kolumny i przepiękne perystazy, z których każdy mierzy 100 metrów długości i zostały zbudowane przez Amenhotepa III. Świątynie zostały wybudowane, by oddać cześć potędze faraonów Nowego Królestwa. Świątynia Karnak to największe starożytne miejsce religijne na świecie. Nazwa pochodzi od wioski Al-Karnak. Świątynia składa się z trzech różnych świątyń. Największa Precint z Amun-Re to starożytna świątynia poświęcona bogowi Amon. Jest to jedyny obszar udostępniony dla turystów. Obok znajdują się również Świątynie: Precint z Montu i Precint z Mut, oraz Świątynia Amenhotepa IV. Karnak wybudowano w roku 2000 p. n. e. i uważa się, że około 30 faraonów dobudowało budynki, świątynie, kaplice przez okres około dwóch tysięcy lat (od Średniowiecznego Królestwa do czasów ptolomejskich). Wynikiem i efektem tego jest skarb starożytnych budowli i konstrukcji, kolumn, dziedzińców, pylonów i obelisków. Przy wejściu do Karnaku mijamy rząd figur. Miejsce znane jest jako Aleja Rams. Warto odwiedzić także Muzeum Mumifikacji, które znajduje się tuż obok Karnaku. Jest tu graficzna wystawa tego jak starożytni Egipcjanie mumifikowali nie tylko ludzi, ale również krokodyle, zwierzęta domowe, czy ryby. Wszystko jest przedstawione w zmumifikowanej formie, łącznie z ciałem Masaharta, wyższego szczeblem duchownego Amun w Tebach około 1050 r. p. n. e. W Muzeum Mumifikacji możemy również zobaczyć narzędzia, których używano do usuwania organów wewnętrznych i upuszczania płynów. W Luxorze warto odwiedzić także Meczet El-Mekashkesh, gdzie znajdują się zwłoki X-wiecznego islamskiego świętego oraz wspaniałą Bazylikę Koptyjską. Na zachodnim brzegu Nilu trzeba zobaczyć Dolinę Królów, Dolinę Królowych. oraz Dolinę Nobles. Warto zwiedzić Świątynię Madinet Habu w której są Świątynie Amenhotepa oraz Ramzesa III. Trzeba zobaczyć również Kolosy Memnona, Świątynię Ramesseum oraz Świątynię Hatszepsut. Ta świątynia została zaprojektowana przez osobistego architekta faraona - Senemtuta w czasie XVII dynastii. Dodatkowo, po jednej stronie Świątyni Hatszepsut znajdują się ruiny Świątyni Montuhetop II, a po drugiej grób Amuna i Sanktuarium Słońca. Warto zwiedzić także kaplicę Anubis. Grobowiec Hutenchamona Dolina Królów Dolina Królów Grobowiec Hutenchamona 1/4 Wycieczka Do Luksoru rozpoczyna się sprzed hotelu około godziny 5:00 rano w zależności od lokalizacji hotelu. Dojazd do Luksoru następuje około godziny 9.30. Zwiedzanie rozpoczyna się od Świątyni w Karnaku. Następnie wsiadamy na łódź motorową i płyniemy przez Nil. Później idziemy do restauracji gdzie podawany jest obiad w formie szwedzkiego stołu. Kolejny punkt programu to wizyta w fabryce alabastru. Potem zwiedzanie Doliny Królów (wejście do 3 grobowców są w cenie wycieczki), a dla chętnych możliwość wejścia do grobowca Tutenchamona za dodatkową opłatą 300 funtów egipskich od osoby. Jadąc dalej zatrzymujemy się przy Świątyni Hatszepsut. To Świątynia Grobowa królowej Egiptu, jedynej w historii kobiety-faraon. Na koniec przystanek przy Kolosach Memnona - pozostałości świątyni grobowej Amenhotepa III. Powrót do Hurghady jest przewidziany ok. godz. 22:00-22:30 w zależności od lokalizacji hotelu. Na wycieczkę należy zabrać śniadanie i napoje. Paszporty nie są potrzebne. Koszt wycieczki to 60 dolarów od osoby (z Doliną Królów). Bez Doliny Królów - 50 dolarów. Kolosy Memnona Karnak Karnak Kolosy Memnona 1/4 Jeżeli w planie naszej wycieczki jest Dolina Królów mamy ważną informację; szczególnie w okresie letnim temperatura w dolinie, a zwłaszcza w grobowcach jest nie do zniesienia. Może nawet dochodzić do 50 stopni. Ponadto grobowce nie są klimatyzowane i panuje w nich zaduch. Dolina Królów to miejsce otoczone wysokimi górami, bez naturalnego ruchu powietrza, gdzie nie ma ani drzew, ani miejsc w których można się przed upałem schować. To niestety wykorzystują miejscowi sprzedawcy, którzy proponują napoje w cenie kilkunastokrotnie przewyższającej ich wartość. Bezwarunkowo: na wyjazd do Doliny Królów trzeba zabrać co najmniej dwie duże butelki wody niegazowanej na osobę. W tym miejscu żartów nie ma. Bardzo często na miejscu zdarzają się przypadki zasłabnięć, omdleń, a nawet zawałów serca. Przed wyjazdem na wycieczkę do Doliny Królów nie radzimy pić alkoholu. Zalecamy także zabranie wygodnego obuwia. Do grobowców schodzimy po drewnianych deskach. Delta Nilu Karnak Osiedle Beduinów Delta Nilu 1/4 W Dolinie Królów zostało ukrytych wiele starożytnych grobowców takich jak: Grobowiec Tutenhamona, Setiego I, Ramzesa I, Ramzesa II, Ramzesa III, Ramzesa IV, Siptaha. W dolinie znajduje się ponad 60 grobowców. Powstanie Doliny Królów datuje się na okres od XVI do XI wieku p. n. e., kiedy to miejsce stało się nekropolią faraonów pochodzących z dynastii panujących w Nowym Państwie. Uważa się, że Dolina Królów była używana jako miejsce pochówku przez około 500 lat i spoczywają tu królowie, oraz członkowie ich rodzin od XVII do XX wieku p. n. e. W 1979 roku nekropolia została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Do Doliny Królów dostaniemy się specjalną kolejką podążając wśród piaszczystych wydm i wzgórz. Po prawej stronie doliny znajduje się grobowiec Tutenhamona oznaczony numerem KV62. Grobowiec został odkryty 26 listopada 1922 roku przez brytyjskiego archeologa Howarda Cartera. Mumia króla znajdowała się w trzech sarkofagach: pierwsze dwa wykonane były ze złoconego drewna (drugi dodatkowo zdobiony był szkliwem), trzeci został wykonany ze złota. Obecnie skarby z grobowca znajdują się w Muzeum Egiptu w Kairze, między innymi: sarkofag, biżuteria, mniejszy sarkofag zawierający wnętrzności usunięte podczas mumifikacji, oraz słynna złota maska, która stała się symbolem starożytnego Egiptu. Sam grobowiec jest dość mały, prowadzi do niego wąski i duszny korytarz długości kilkudziesięciu metrów. Na dole nie wolno robić zdjęć i należy zachowywać się bardzo cicho. Grobowiec Tutenhamona nie jest udekorowany w przeciwieństwie do tych, w których spoczęli Ramzes I i III. Oba znajdują się po lewej stronie Doliny. Do grobowców wchodzimy po schodach prowadzących korytarzami bogato zdobionymi malowidłami i hieroglifami. Kolor żółty , pomarańczowy i czerwony są tak jasne, że trudno uwierzyć, że zostały narysowane wieki temu. Grobowiec Ramzesa I (KV16) , drugiego faraona pochodzącego z XIX dynastii jest dosłownie urzekający, tak samo jak grobowiec Ramzesa III odkryty w XVII wieku. Znany inaczej jako grobowiec Harfisty po tym, jak odkryto w nim malowidła przedstawiające muzyków, czasem nazywany nazwiskiem swojego odkrywcy Jamesa Bruce'a. Następnym grobowcem jest grobowiec króla Sipatha (KV47) pochodzącego z XIX dynastii. Jest jednym z najwcześniej odkrytych. Mumia faraona została odkryta w grobowcu króla Amenhotepa II (KV35) w 1898 roku. Wizyta w Dolinie Królów jest absolutną koniecznością podczas pobytu w Egipcie. Wiele wycieczek z przewodnikiem obejmuje także wizytę w blisko położonej Dolinie Arystokracji, leżącej na południe od Doliny Królów, gdzie spoczęło wiele ważnych osobistości ówczesnego Egiptu. Niedaleko także znajduje się Deir El-Medina, gdzie znajdują się groby robotników i artystów, którzy pracowali przy budowie królewskich grobowców. Czas ich powstania datuje się na erę ptolomejską. źródło: www.egypt.travel Zwiedzanie Luxoru należy do obowiązkowych punktów programu każdej wycieczki w Egipcie. Nigdzie indziej nie spotkamy tak wielu pozostałości po jednej z pierwszych rozwiniętych kultur na świecie. Luxor to miasto w południowym Egipcie, na prawym brzegu Nilu, oddzielone kanałem od części północnej, zwanej obecnie Karnak. W starożytności zwane "Haremem Południowym". Nazwa miasta oznacza dosłownie "miasto pałaców". ponoć arabscy najeźdźcy w VII wieku widząc wszystkie świątynie mieli pomyśleć, że są one pałacami królewskimi. Stąd też miałaby wywodzić się nazwa. Imponujące zabytki Luxoru nawiązują do "miasta o stu bramach", czyli Teb, o których pisał Homer w swojej Iliadzie. Teby były ważnym miastem już w początkach państwa egipskiego, lecz dopiero po wygnaniu Hykosów w połowie II wieku p. n. e. stały się one politycznym i religijnym centrum Egiptu, przejmując funkcję dawnej stolicy - Memfis. Po wschodniej stronie Nilu znajdowały się królewskie pałace i świątynie, zaś na zachód rozciągało się miasto zmarłych. W czasach Nowego Państwa, Teby należały do najwspanialszych miast starożytnego świata, a około 1300 roku p. n. e. liczyły prawie milion mieszkańców. XXI dynastia przeniosła stolicę państwa do Tanisu położonego w delcie Nilu. Około 666 p. n. e. Teby zostały splądrowane i zniszczone przez Asyryjczyków. W okresie ptolomejskim Teby/Luxor były zaledwie małą prowincjonalną miejscowością. Na początku rządów rzymskich Korneliusz Gallus sprawujący władzę nad miastem kazał zniszczyć Teby. Ponownie nabrały one znaczenia dopiero wraz z rozwojem turystyki pod koniec XIX i na początku XX wieku. Z czasów dawnej świetności zostały jedynie dwa kompleksy świątyń położonych na terenie ówczesnego miasta, oraz doskonale zachowane miast zmarłych, w którym zostali pochowani władcy Nowego Państwa. Świątynia w Karnaku Około 3 km od świątyni w Luxorze, w pobliżu Nilu rozciąga się kompleks budowli tworzony przez wielu władców Egiptu. Budowa całości trwała 2 tysiące lat. Nowsze budowle leżą w okolicach obecnego wejścia, najstarsze znajdują się na zachodnim krańcu. Sercem tego kompleksu jest świątynia Amuna, znana przede wszystkim z "lasu" kolumn. 122 kolumny z papirusowymi kapitelami rozpościerają się na prawo i lewo od głównego wejścia, które zostało oznaczone dalszymi 12 kolumnami. Warto odwiedzić też miejsca znajdujące się w głębi po lewej stronie muzeum na wolnym powietrzu, gdzie znajduje się część poświęcona królowej Hatszepsut i "biała kaplica" Senostrisa. Dobrze widoczne są dwa pnące się ku niebu obeliski. Jeden z nich - po wschodniej stronie - wzniósł Tumosis. Waży on 143 tony i ma wysokość 23 metrów. Drugi obelisk wybudowała Hatszepsut, zaś trzeci - przewrócony - znajdował się przy świętym jeziorze, które służyło kapłanom do rytualnych obmyć i przejażdżek łódką. nad jeziorem znajdował się także ogromny skarabeusz wybudowany za czasów Amenofisa III, będący symbolem boga słońca Re. W przejściu do południowej części świątyni znajduje się stela "Izrael" - jedyna wzmianka o Hebrajczykach z czasów starożytnego Egiptu. "Jakże piękna jest świątynia Amun" - głosi napis - "gdy dzień uroczyście mija". Dolina Królów Dolina Królów - Biban al-Muluk, to łącznie 64 kamienne grobowce faraonów XVIII-XX dynastii. Aby chronić cenne malowidła ścienne przedstawiające sceny ze świata zmarłych, tylko niektóre grobowce są otwarte dla zwiedzających. Pierwszym faraonem, który nakazał budowę swojego grobowca w dolinie, z dala od znanych nekropolii, był Totmes I, ostatnim Ramzes XI. Grobowce w Dolinie są wykutymi w skale kompleksami grobowymi, składającymi się z ciągu licznych korytarzy i sal. Juz w czasach współczesnych faraonom, wiele grobów zostało otwartych i ograbionych. Proceder ten trwał przez wieki. Z tego powodu juz w czasach panowania starożytnych władców zdarzały się sytuacje przenoszenia mumii, mające na celu ochronę ich przed zbeszczeszczeniem. W Dolinie Królów odkryto nie tylko miejsca pochówku, ale i niedokończone komory grobowe. Najciekawsze grobowce to te należące do Ramzesa IX (nr 6), Merenptaha (nr 8), Ramzesa VI (nr 57), oraz Tutenchamona (nr 62). Jest on ostatnim miejscem spoczynku dziecka faraona, odkryty 26 listopada 1922 roku przez Howarda Cartera, który prowadził prace w imieniu Carnarvona. Było to sensacyjne odkrycie, po raz pierwszy bowiem udało się znaleźć grób z pełnym wyposażeniem. Mumia króla spoczywała w sarkofagu wykonanym z kwarcytu w trzech mumio kształtnych trumnach: pierwsze dwie wykonane były ze złoconego drewna. trzecia została wykonana ze złota. Złota maska, okrywająca mumię, oddawała rysy młodego króla. Na czole umieszczono królewski ureusz - głowy kobry i sępa - symbol władzy królewskiej, mający zapewnić ochronę zmarłemu. Sztuczna broda z zagiętym końcem symbolizuje związek faraona z Ozyzysem. Świątynia Hatszepsut Świątynia Hatszepsut jest jedną z najbardziej okazałych budowli w Tebach zachodnich i położona jest u podnóża stromego, wysokiego na około 300 metrów masywu górskiego. Córka Tutmozisa I panowała w latach 1490-1468 p. n. e., pozbawiając władzy prawowitego następcę Tutmozisa III. Po jej śmierci Tutmozis III kazał zburzyć wiele powstałych za jej życia budowli, aby zniszczyć jej imię i pamięć. Świątynia powstała według planów i pod nadzorem budowlanym, ubóstwiającego królową Hatszepsut, Senenmuta. Rozciąga się na trzech tarasach, rampy łączą poziomy świątyni. Znamienne są jej naturalne ozdoby reliefowe. Najciekawsze wydają się naturalne ciągi obrazów w południowej części środkowego tarasu. Opowiadają o ekspedycji handlowej do owianej legendami "złotej krainy" Punt. Dolina Królowych W Dolinie Królowych znajdują się grobowce zon egipskich władców i książąt. Składają się najczęściej z przedsionka, korytarza, miejsca kultu i bocznego pomieszczenia, w którym ustawiany był sarkofag. Niektóre z nich pochodzą z czasów XVII dynastii. Na szczególną uwagę zasługuje grób Nefertiti. Malowidła ścienne na grobowcu żony Ramzesa zostały w ubiegłych latach odnowione przez ekspertów, wciąż jednak nie jest jeszcze pewne, kiedy miejsce spoczynku Nefrititi zostanie udostępnione zwiedzającym. Kolosy Memnona i Medinat Habu Kolosy Memnona to dwie siedzące postacie o wysokości 18 metrów. Przedstawiają Amenofisa II. Są to jedyne zachowane szczątki świątyni. Trzęsienie ziemi w 27 roku n. e. spowodowało poważne uszkodzenia i pęknięcia głazu. Świątynia grobowa Ramzesa III jest jednym z najlepiej zachowanych ówczesnych zabytków w Tebach Zachodnich. Jej wejście przypomina twierdzę. "Syryjska brama" jest jedynym w swoim rodzaju zabytkiem Egiptu. Pełniła ona nie tylko funkcję obronną. Znajdujące się w niej apartamenty, służyły jako harem. Świątynię kazała wybudować królowa Hatszepsut. Świątynia w Luxorze Bezpośrednio przy nadbrzeżnej ulicy stoi świątynia wybudowana przez Aminofisa III i Ramzesa II, która nazwana została "Triadą Teb" na cześć boga Amuna, jego małżonki Mut i syna Chonsu. Dwa gigantyczne posągi Ramzesa II trzymają straż przy wejściu do świątyni. Z pierwotnych dwóch obelisków został tylko jeden. Drugi stoi na placu Concorde w Paryżu. Został on podarowany Francji przez Mohammeda Aliego. Aleja sfinksów prowadzi do wejścia, na którego bramie przedstawiono bitwę pod Kadesz. Na lewo od wejścia natkniemy się na meczet Abdul Haggaga. Szejk Yussuf Abdul Haggaga był twórcą bractwa Sufi w Luxorze na przełomie XI i XII wieku. źródło: Egipt Exclusive Miejsca, które trzeba zobaczyć w Luxorze Kolosy Memnona Dolina Królów Dolina Królowych Valley Of The Nobles Świątynia Medinat Hapu Świątynia w Karnaku Świątynia w Luxorze Świątynia królowej Hatszepsut Świątynia Abydos Grobowce Beni Hassan Groby Tel el-Amarna Luxor Museum Muzeum mumifikacji Groby El-Kab Świątynia Ramesseum Świątynia Dendera Świątynia Esna Grobowiec króla Tutanchamona Grób rozgałęziony Grób Manna i Nakhet Grób Assasif Świątynia Edfu Wycieczka na wyspę Giftun Wyspa Giftun nazywana jest często „Rajską Wyspą”. Na wyspę codzienne odbywają się wycieczki z Hurghady. Za wycieczkę trwającą około 6 godzin zapłacimy 33 dolary. W czasie rejsu statek dwukrotnie cumuje przy rafach koralowych w okolicach wyspy. Na pokładzie każdego statku, lub w porcie - przed jego wypłynięciem - możemy wypożyczyć odpowiedni sprzęt (maski, rurki, czy płetwy). Każdy statek zaopatrzony jest także w kapoki, dzięki którym nawet słabo potrafiący pływać mogą popływać w morzu". wycieczkan giftun Na samej wyspie możemy skorzystać z kilku barów oferujących napoje i przekąski. Wyspa ma jedyną w swoim rodzaju szeroką plażę z bardzo drobnym piaskiem. Błękitna woda, niesamowite widoki oraz bliskość raf koralowych sprawia, że wyspa Giftun jest jednym z najpiękniejszych miejsc w tej części świata. Przed wypłynięciem na wycieczkę warto sprawdzić pogodę i wiatr w okolicach Hurghady. Program wycieczki wygląda następująco; rano około 7.30-8.00 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżasz do przystani. Tam dostępny jest sprzęt do snurkowania - tzw. ABC rurka, maska, pletwy. Zabawę zaczynamy już na pierwszym postoju; wsiadamy na dmuchane banany i kanapy, które holuje rozpędzona motorówka. Kolejny przystanek to snurkowanie przy rafach koralowych. Często widzimy mureny, skrzydlice, ryby napoleony, a nawet delfiny! Snurkujemy około 45 minut i płyniemy do innej rafy koralowej, gdzie znów pływamy. Po pływaniu wracamy na łódź, gdzie czeka posiłek. Lunch podawany jest w formie szwedzkiego stołu. Jest duży wybór potraw; między innymi smażona ryba, makaron, ziemniaki, sałatki, napoje woda, herbata, napoje gazowane. Następnie łódź podpływa do przystani i schodzimy na wyspę Giftun. Przez około dwie godziny opalamy się, pływamy. Po plażowaniu łódź zabiera nas do portu, a busy do hotelu. Powrót do hotelu około godziny 16.30 Wycieczkę na wyspę Giftun polecamy wszystkim. Szczególnie po kilku dniach spędzonych na plaży, gdy jesteśmy już odpowiednio opaleni, gdy książki, które zabraliśmy z Polski jakoś nie chcą się czytać, muzyka zaczyna nas denerwować i szukamy sobie miejsca między barem, leżakiem, pokojem hotelowym i basenem. Wycieczka na Giftun nie męczy. Jedno o czym trzeba pamiętać to nakrycie głowy. i olejek z mocnym filtrem. Polecamy na wszelki wypadek założyć na siebie koszulki z ramiączkami. Trzeba zabrać ze sobą własny ręcznik na którym będziemy się mogli położyć na pokładzie statku, a po dopłynięciu na wyspę na plaży. Musisz wziąć ze sobą jedną dużą butelkę wody. wycieczk sharm el naga Wycieczka do Sharm el Naga Rezerwat Sharm el Naga to dziewiczy podwodny park krajobrazowy, a zarazem rezerwat raf Morza Czerwonego. Nurkowanie odbywa się z plaży, a piaszczyste dno opada do 30 metrów i przechodzi w skały opadające do 80 metrów. To idealne miejsce dla początkujących i bardziej doświadczonych nurków. Rezerwat Sharm El Naga oddalony jest od Hurghady o 35 kilometrów (40 minut jazdy autokarem). Rezerwat został uznany za jedno z najlepszych miejsc do nurkowania i snorkelingu na całym świecie przede wszystkim z uwagi na łatwość dostania się do raf. Nurkowanie odbywa się na rafach, które oddalone są od siebie o kilkanaście metrów, a pierwsze znajdują się 25 metrów od brzegu. Można dotrzeć do ponad 20 ciekawych miejsc, między innymi: Canyon Reef, Coral Garden, Panorama Reef, Sharm El Naga Street, Sadana Point, Sadana Drop Off, Sadana Gorgonia, Tunel Lama i Ziyad Cave. Na miejscu mamy do dyspozycji wykwalifikowaną obsługę z uprawnieniami, co daje szczególne poczucie bezpieczeństwa. Obsługa dba o utrzymanie raf koralowych w nie naruszonym stanie. Dbanie o środowisko to priorytet obsługi rezerwatu. Co ciekawe i istotne w Sharm El Naga naprawdę wystarczy przepłynąć kilkanaście metrów, aby zobaczyć podwodny świat. To super fajne i niedrogie miejsce. Wycieczki odbywają się codziennie. Około 8.30 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżacie do rezerwatu. Na miejscu otrzymujesz sprzęt do snurkowania tzw. ABC rurka, maska, pletwy oraz ręcznik plażowy. Na plaży, każdy ma zapewnione zacienione miejsce pod wielkim parasolem. Sharm el Naga oferuje Ci piaszczystą plażę, rafę do pływania z maską i rurką, duży basen kąpielowy, bar i restaurację. Można tu kupić piwo i inne napoje. Jest plac zabaw dla dzieci. Pływanie i snurkowanie odbywa się pod opieką doświadczonego przewodnika. Około godziny 13.00 podawany jest lunch w formie szwedzkiego stołu. Powrót do hotelu przewidziany jest około godziny 16.00 w zależności od lokalizacji hotelu. Wycieczka kosztuje 40 dolarów. Dzieci do lat 12 płacą połowę ceny. Sharm el Naga ma jeszcze jedną, ważną zaletę. Jest tu naprawdę cicho. Nie gra żadna muzyka, nie ma hotelowych animatorów. Słychać jedynie szum fal. Zatoka otoczona jest kilkumetrowymi skałami z których rozpościera się fantastyczny widok na okolicę. Jeżeli potrzebujesz wytchnienia od hotelowego zgiełku i gwaru Hurghady - Sharm el Naga to idealne miejsce na "reset" i prawdziwe ładowanie "wakacyjnych baterii". Wycieczka do El Gouny Это интерактивная карта Эль-Гуны. Wycieczka do El Gouny Hotel w El Gounie Port jachtowy w El Gounie Wycieczka do El Gouny 1/10 El Gouna to prywatne, sztucznie utworzone luksusowe miasteczko hotelowe. To ciche i czyste miejsce. Składa się z kilku wysp rozdzielonych kanałami i połączonych mostami. El Gouna nazywana jest egipską Wenecją. Wycieczka statkiem z Hurghady do El Gouny kosztuje 45 dolarów. Rano około 8.30 z hotelu odbiera Cię busik, którym dojeżdżasz do przystani. W trakcie rejsu do El Gouny możesz snurkować i łowić ryby na żyłkę. Sprzęt dostępny na statku. Po dotarciu na miejsce przesiadasz się na małą łódź motorową, dzięki której możliwe jest zwiedzanie El Gouny. W programie jest też krótki rejs łodzią z oknami w burtach typu Seascope, a także odpoczynek w lokalnej kawiarni. Na statku podawany jest lunch w formie szwedzkiego stołu oraz napoje. Powrót do hotelu przewidziany jest około godziny 16.30-17.00. Podczas rejsu bardzo często spotykamy się delfiny, ponieważ statek pływa w okolicach rafy znanej jako “Dom Delfina". Wycieczka do El Gouny El Gouna Port jachtowy w El Gounie Wycieczka do El Gouny 1/17 Lądem dostaniemy się taksówką do El Gouny w godzinę. Koszt to około 100 funtów egipskich w jedną stronę z centrum Sakali. Należy jednak pamiętać, iż El Gouna to tak naprawdę prywatny kompleks turystyczny. Prowadzą do niego dwie drogi na początku których jest punkt kontrolny. W tym miejscu - przed wjazdem na teren wszystkie samochody i autokary sprawdzane są przez policję turystyczną. Jeżeli wjedziemy już za bramę co jest bardzo proste, przed nami jeszcze ponad 3 kilometry jazdy do "centrum". Tam już jest prościej z komunikacją. El Gouna ma wewnętrzny, płatny system transportu autobusowego oraz można wynająć rowery, lub ryksze. W El Gounie naprawdę jest co robić. To znakomite miejsce dla wszystkich, którzy lubią spacery. El Gouna jest dużo spokojniejsza niż Hurghada. Jest niestety trochę droższa. W El Gounie jest sklep wolnocłowy. El Gouna została zaprojektowana przez twórców Euro Disneylandu Gene Batesa i Freda Couplesa. Kurort słynie z tego, że znajdują się tam luksusowe hotele, długie, 300 metrowe molo, bary, restauracje, sklepy, port dla prywatnych statków, pole golfowe, tor cartingowy, szpital, kasyno, kościół katolicki, lotnisko dla małych samolotów i wille. El Gouna to fantastyczne miejsce do uprawiania sportów wodnych, w szczególności kitesurfingu. Od grudnia do końca lutego to jedno z najlepszych miejsc na świecie gdzie można nauczyć się "latania", ale także dla bardziej zaawansowanych, by po prostu potrenować. W tym czasie panują tu wręcz idealne warunki pogodowe. Jest ciepło, woda także jest ciepła, ale wieje odpowiednio silny wiatr. Co ważne nie ma tłoku. Można do woli i w zasadzie samemu "bawić się" lataniem. Zresztą proszę obejrzeć filmy... El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/3 El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/3 El Gouna El Gouna El Gouna El Gouna 1/4 El Gouna oferuje 16 hoteli na najwyższym światowym poziomie. Do wyboru mamy 3 hotele 5 gwiazdkowe (Movenpick Resort and Spa, Sheraton Miramar Resort, Steigenberger Golf Resort), osiem hoteli czterogwiazdkowych (Club Paradisio, The Three Corners Ocean View Hotel, Dawar El Omda Hotel Sultan Bey Hotel, The Three Corners Rihana Resort, The Three Corners Rihana Inn, Fanadir Hotel Mosaique Hotel), oraz cztery hotele trzygwiazdkowe ( Arena Inn Hotel, Ali Pasha Hotel, Captain's Inn Hotel, Turtle's Inn Hotel). W El Gounie nie tylko wypoczniemy w bardzo komfortowych warunkach, ale także możemy bardzo aktywnie spędzić czas. Do dyspozycji jest wiele atrakcji. Między innymi można wędkować. Łodzie, wędki i osprzęt dostępny jest w Abydos Marina. Możemy wybrać się na wycieczkę łodzią ze szklanym dnem. Łodzie wypływają z ośrodka Fun Sport, Mangroovy Aqua Beach oraz z hoteli Steigenberger i Rihana. El Gouna słynie na całym świecie ze znakomitych warunków do windsurfingu. The Sports and Fun Aqua oferują szereg kursów windsurfingu. Centra działają w Mangroovy Beach i hotelach Steigenberger i Rihana. El Gouna oferuje jazdę na nartach wodnych. The Orange Concept oferuje kursy dla początkujących wakeboarding, narty wodne, wakeskating, wakesurfing jak również pojedyncze sesje we wszystkich dyscyplinach. W El Gounie znajduje się także Water-Ski & Wakeboard School. Szkoła zaspokaja potrzeby na wszystkich poziomach dla narciarzy wodnych - od początkujących do profesjonalistów. Dla sympatyków dużych szybkości czekają katamarany zdolne płynąć po wodzie z prędkością 26 węzłów - są stabilne, przyjazne środowisku i bardzo wygodne. Podczas wycieczki odwiedzamy rafy koralowe, gdzie można pływać, nurkować, lub po prostu odpocząć. W El Gounie znajduje się najlepsze i największe w tym rejonie świata 18-dołkowe pole golfowe. Pole słynie z nienagannych warunków do gry (zielona trawa) oraz fantastycznych widoków - z jednej strony Morze Czerwone, z drugiej góry. El Gouna jest bardzo przyjazna dla dzieci. Pod opieką wyspecjalizowanych opiekunów oferowane są lekcje nurkowania, mini golfa, czy jazdy na torze kartingowym. Dla dzieci młodszych oferowane są przejażdżki na kucyku na plaży Zeytouna. El Gouna oferuje szereg usług opieki nad dziećmi. Działają: Little Gounies oraz przedszkole HoneyBee. Usługi przedszkolne i opieki nad dziećmi są dostępne w wymiarze miesięcznym, tygodniowym i dziennym. Wycieczka objazdowa po Hurghadzie "Busikiem" po Hurghadzie Hurghada z okna taksówki Wycieczka objazdowa po Hurghadzie to coś dla tych, którzy swój czas skoncentrowali na innych atrakcjach, niż zwiedzanie i chcą mieć choć ogólne pojęcie o miejscu, w którym byli przez ostatnie dni. Z wycieczki skorzystać powinny także osoby, które nie miały ochoty, lub odwagi opuścić swój hotel, , albo mieszkały w resorcie daleko od centrum miasta. Na miejscu, wycieczkę objazdową po Hurghadzie oferują tylko nieliczne biura podróży. W większości przypadków jest to usługa dla tych, którzy zaczynają, lub kończą swój objazdowy pobyt w Egipcie, lub wybrali rejs po Nilu . Chcesz zobaczyć Hurghadę a boicie się natarczywości tutejszych sprzedawców? Wybierz się na citytour wycieczkę po Hurghadzie, a spokojnie zobaczysz najciekawsze miejsca i zrobisz zakupy w miłej atmosferze. Około godziny 15.00 spod hotelu odbiera Cię busik. Z polskojęzycznym przewodnikiem jedziesz do głównej dzielnicy Hurghady, czyli Sakali. Po drodze busik zatrzymuje się przy Hotelu Sheraton oraz przy restauracji Felfela. To okazja do zrobienia zdjęć na tle panoramy Hurghady. Następnie zapraszamy na spacer po deptaku “Nowa Marina” oraz zwiedzanie największego w Hurghadzie meczetu. Niestety obecnie nie możemy wejść do środka. Po obejrzeniu meczetu następuje przejazd do dzielnicy Dahar. Tu mamy postój przy kościele koptyjskim. Jeśli nie ma akurat jakiś uroczystości wchodzimy do środka. Potem wchodzimy na tradycyjny egipski targ warzywno-owocowy (suk). Pod koniec wycieczki, zapraszamy na zakupy w zależności od Twoich potrzeb – papirusy, perfumy lub suweniry. Powrót do hotelu planowany jest około godziny 19.00. Wycieczka kosztuje 10 dolarów. Dolina Nilu dolina nilu Od Fayoum do Hermopolis Fayoum - leży po zachodniej stronie Nilu, kilka kilometrów na południe od Abusir. Do tutejszych monumentów należą zespoły piramid. Fayoum jest największą egipska oazą. Miasto otoczone jest płaskowyżami i "otula" starożytne jezioro Qarun, które zasilane jest wodami Nilu poprzez rzekę Józefa (bahr Yusuf). Zespół kanałów utworzony został przez faraona Amenemhata III z 12 dynastii. Pośród pamiątek po czasach faraonów znajduje się tutaj Piramida Hawara wzniesiona przez Amenemhata III, Piramida Al-Lahoun, oraz ruiny Piramidy Amenemhata III, a także Obelisk Senousert, który znajduje się przy wjeździe do Fayoum. Warto zobaczyć również Świątynię Medinet Madi z czasów XII dynastii, małą Świątynię Qasr Al Sagha, która leży na północ od jeziora, oraz Kiman Fares - oryginalne miasto starożytne. Od Asyut do Dandary Asyut - to miasto chrześcijańsko-koptyjskie zamieszkane przez ponad 400 tysięcy osób. To najważniejsze miasto Górnego Egiptu. To bardzo ważny ośrodek akademicki. W Asyut działa jedna z najważniejszych uczelni - Uniwersytet w Asyut. Pierwsza społeczność osiadła tutaj za czasów faraonów i nazywała się Syut. Później otrzymała nazwę Lycopolis, tworząc oddzielny, lokalny dialekt w czasach grecko-rzymskich zwany Lykopolitan. Przez pewien czas Asyut był stolicą Egiptu, jednak oddano ten przywilej Tebom w okresie Nowego Królestwa. Jednym z najbardziej wartościowych skarbów miasta jest główny obszar wykopalisk archeologicznych w grobowcach z Asyut, znajdujących się na zachodzie miasta. Grobowce zostały wycięte w skale gór i uznaje się, że zawierają one także szczątki faraonów IX, X i XII dynastii. Inne starożytne miejsce wokół miasta to grobowce Hair Rocky zawierające szczątki księżniczki z Ousseia, Beir El Gabrawy w Abnub - gdzie grobowce znajdują się w klasztorze, oraz nekropolia Deir El-Berscha, która była ważnym cmentarzem w Środkowym Królestwie, gdzie grzebani byli arystokraci i rządzący. Aby zobaczyć starożytne monumenty należy się udać bardziej na północ do miasta Karanis. Znajdują się tam świątynie, rzymskie łaźnie, oraz pozostałości po kulturze koptyjskiej, arabskiej, ptolomejskiej, ruiny Demlet al-Sesea, gdzie znajdują się pozostałości greckiej świątyni, w której są dekoracyjne rzeźby, oraz inskrypcje. Koniecznie należy odwiedzić piramidę w Meidum, przepiękną strukturę schodkową zbudowaną dla ostatniego z faraonów III dynastii Hunów. Fayoum w swojej historii było zamieszkałe zarówno przez chrześcijan jak i wyznawców islamu. Pozostały po nich liczne kościoły i meczety. Najznakomitszym przykładem jest klasztor Al-Azab w wiosce Al-Azab, który znajduje się na południe od miasta i zawiera fascynujące muzeum kultury koptyjskiej. Znajduje się tu także klasztor Al-Malah, oraz islamski monument - meczet Quaitbay powstanie którego datuje się na okres panowania mameluków i posiada zachwycającą mównicę wyłożoną kością słoniową, oraz "zawieszony" meczet nazywany tak, ponieważ jest on zbudowany na zboczu wzgórza w okresie otomańskim. Podróżując na południe wzdłuż Nilu mija się małe miasteczko Beni Suef, które słynie z wyrobu bawełny, oraz oradycyjną wioskę Beni Mazar. Następnie dociera się do przepięknego miasteczka El Minya. El Minya - leży w północnej części Górnego Egiptu i jest stolicą okręgu Minya. Jest to wielki obszar na zachodnim brzegu Nilu znany dzięki przemysłowi bawełniarskiemu. Kupcy zamieszkujący te obszary wybudowali domy w stylu włoskim, które przetrwały do dziś. Dzięki bulwarowi i licznym pałacom, oraz monumentom z czasów faraonów, grecko-rzymskich, bizantyjskich, koptyjskich i islamskich El Minya jest miejscem bardzo atrakcyjnym turystycznie. Hermopolis - tuż obok miasta znajdują się świątynie zbudowane przez kobiety faraonów - Hatszepsut, oraz Thutmosis III, wraz z grobami faraonów w Deir El Barsha i ruinami miasta, oraz grobami z tego okresu w Tell Al-Amarna. Mówi się, że jest to były dom faraona Akhenatona i jego żony słynnej Nefretete. W Mallawi, wzdłuż brzegu Nilu możemy zobaczyć ruiny grecko-rzymskiej stolicy, gdzie nadal można zaobserwować ruiny bazyliki w stylu Akropolu. W końcu dotrzemy do ważnego miejsca Hermopolis, lub Tuna El Gebel jak nazywana jest przez ludność miejscową. Na południe od Asyut znajduje się klasztor Al Muhharaq, w którym znajduje się kościół noszący imię Dziewicy Maryi. Uważa się, że to właśnie tutaj Święta Rodzina zatrzymała się podczas swojej podróży do Egiptu. Panuje powszechne przekonanie, że Kamień z ołtarza jest "tym kamieniem", którego Święta Rodzina używała do zasłaniania wejścia do jaskini, w której mieszkała. W czasach bardziej współczesnych Asyut stał się znany z tego, iż znajdował się na końcu trasy karawany z Sudanu, w rezultacie czego miasto stało się głównym ośrodkiem handlu niewolnikami w Egipcie. Obecnie dominuje tu przemysł bawełniany i dywanowy. Miasto posiada zaporę wodną wybudowaną pod koniec 1800 roku, która reguluje stan wody na Nilu. Ważnym miejscem w Asyut jest pierwszy sierociniec w Egipcie założony przez amerykańską chrześcijankę Lilianę Trasher. Obecnie jest to jeden z największych sierocińców na świecie. Suhag - na południe od Asyut znajduje się miasto Suhag gdzie odkryto w XIX wieku grobowce Abrydos. Uważa się, że spoczywają tu władcy z I i II dynastii. Można tu zobaczyć świątynie Seti I, monument upamiętniający wielkiego króla Setha I, a także światynię Ramzesa I. W Suhag znajduje się wiele kościołów i klasztorów. Najpiękniejszym jest Biały Klasztor zwany inaczej Deir al-Abiad, w którym znajduje się kościół wybudowany w V wieku. Dandara - jest klejnotem w koronie na tym obszarze wokół Nilu. Znajduje się na granicy z pustynią i oferuje jedne z najlepiej zachowanych Świątyń w Egipcie. Ogromny kompleks Świątyń w Dandarze, łącznie ze Świątynią Hathar były ukryte pod piaskiem aż do XIX wieku. Znajdujące się tu budowle datowane są na czasy ptolomejskie, jednak znajdują się tu także formy grecko-rzymskiej architektury. źródło: www.egypt.travel Rejs po Nilu Jest wiele sposobów żeglowania po Nilu. Można wziąć udział w kilkugodzinnym rejsie na statku wycieczkowym, lub na feluce - małej drewnianej łódce żaglowej. Można także wybrać się na kilkudniowy rejs na jednym ze statków wycieczkowych, lub jednym z odnowionych parowców. Wiele z nich to luksusowe jednostki spełniające pięciogwiazdkowe standardy. Zazwyczaj rejs rozpoczyna się w Asuanie. Można wykupić luksusowy rejs do Abu Simbel, lub skierować się na północ w stronę Luxoru. Następnie można popłynąć do Com Ombo, gdzie zobaczymy świątynię Sobka i Hareoris. Dalsza część rejsu prowadzi do Edfu, ale można płynąć dalej, aby zwiedzić świątynię Horusa i do Esny i świątynię Khunum. Rejs można zakończyć w Luxorze. Niektóre rejsy rozpoczynają się w Luxorze, w związku z tym trasa rejsu jest odwrócona. Bardzo popularne są wycieczki dwutygodniowe. Plan rejsu może wyglądać tak: 1. dzień: Przylot do Hurghady. Transfer do hotelu, zakwaterowanie, nocleg. 2. dzień: Wypoczynek w wybranym hotelu. 3. dzień: Wcześnie rano wyjazd do Luksoru (4 godziny jazdy). Zwiedzanie zespołu świątyń w Karnaku. Po południu zakwaterowanie na statku. Po kolacji wycieczka „Egipskie Impresje”– przejażdżka dorożkami przez bulwar – Corniche, zwiedzanie luksorskiego suku pełnego kramów, straganów oraz sklepików. Nocleg na statku. 4. dzień: Możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej Madinat Habu i Dajr Al – Madina. Podczas wycieczki zwiedzanie Madinat Habu – świątyni grobowej Ramzesa III, najlepiej zachowanego zabytku tego typu; Dajr Al – Madina – miejsce zamieszkiwane przez robotników zatrudnionych przy budowie królewskich grobowców w Dolinie Królów oraz Dom Howarda Cartera, odkrywcy grobowca Tutanchamona. Powrót na statek, rejs do Edfu, przekroczenie śluzy w Esna. 5. dzień: Zwiedzanie świątyni w Edfu – miejsca kultu Horusa, boga nieba i opiekuna egipskiej monarchii. Jest to druga, co do wielkości świątynia spośród wszystkich zachowanych w Egipcie. Powrót na statek, rejs do Com Ombo wzdłuż urodzajnych brzegów Nilu. 6. dzień: Zwiedzanie Wielkiej Tamy Asuańskiej regulującej bieg Nilu, uważanej za jeden z technicznych cudów XX wieku oraz niedokończonego obelisku królowej Hatszepsut. Powrót na statek. Dzień wolny w Asuanie – możliwość spaceru po słynnym targu arabskim oraz asuańskiej promenadzie lub możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej do wioski nubijskiej – spacer po wyspie botanicznej, zwiedzanie nubijskiego domu oraz szkoły. Powrót na statek. Po kolacji wieczór nubijski. 7 dzień: Pobyt w Asuanie, czas wolny na odpoczynek lub możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej do słynnego zespołu świątyń w Abu Simbel, stanowiącego w chwili obecnej jeden z najistotniejszych zabytków Egiptu. Po południu rejs do Com Ombo. Następnie wizyta w zespole świątyń w Com Ombo, poświęconym dwóm triadom boskim. Po kolacji rejs do Luxoru. 8. dzień: Rejs z Edfu do Luxoru. 9. dzień: Zwiedzanie zachodniego brzegu Nilu - słynna Dolina Królów – miejsce spoczynku królów Egiptu w okresie od XVIII do XX dynastii – możliwość wejścia do grobowca Tutanchamona, zwiedzanie Kolosów Memnona, doliny Deir El Bahari z majestatyczną świątynią Hatszepsut. Możliwość skorzystania z wycieczki fakultatywnej „ Światło i Dźwięk” w Karnaku. 10-14. dzień: Wykwaterowanie z hotelu, transfer do Hurghady, kontynuacja części pobytowej w wybranym hotelu. 15. dzień: wykwaterowanie z hotelu, transfer na lotnisko i powrót do Polski. asuan Atrakcje Asuan w Egipcie Asuan leży przy pierwszej katarakcie Nilu. Miasto znajduje się po wschodniej stronie rzeki oraz na dwóch wysepkach. Po zachodniej stronie Nilu znajduje się klasztor Św. Szymona, mauzoleum Aba Kham i grobowce arystokracji. Asuan leży w miejscu, gdzie spotyka się pustynia zachodnia ze wschodnią na północ od jeziora Masser. Asuan jest miastem handlowym. Jego starożytna nazwa Swemet oznaczała "handlowy". Uważa się, że w Asuan powstała pierwsza społeczność Egipska. Jako Swemet, miasto (wtedy najbardziej wysunięte na południe) odgrywało ważną rolę w ochronie Egiptu przed najeźdźcami i obronie południowych granic w czasach dynastii faraonów. Uważa się także, iż to właśnie stąd dostarczana była skała do budowania świątyń, kolumn i obelisków, łącznie z piramidami w Gizie. Asuan to miasto bardzo "zielone" z drzewami palmowymi i tropikalnymi ogrodami rosnącymi w najszerszym miejscu Nilu. Znajdują się tu wyspy, najważniejsze to wyspa Kitchenera, oraz Elefantyna. Wyspa Kitchenera znajduje się pośrodku rzeki. Została podarowana Lordowi Kitchenerowi w podzięce za jego usługi w czasie Kampanii Sudańskiej w latach 1896-1898. Lord Kitchener stworzył wyspę wypełnioną fantastycznymi drzewami i roślinnością, którą obecnie z powodzeniem można nazwać ogrodem botanicznym. Wiele gatunków roślin zostało sprowadzonych z różnych zakątków świata, łącznie z ogromnymi palmami. Znacznie większa jest wyspa Elefantyna (w czasach starożytnych służyła jako fort broniący miasto). Stanowiła południową granicę z Nubią. W Asuanie znajdują się pozostałości po świątyni poświęconej Chnum - to bóg katarakt o baraniej głowie datowane na okres Starego Królestwa. Można tutaj zwiedzić Muzeum Asuańskie, w którym znajdują się artefakty z czasów grecko-rzymskich, oraz zobaczyć jeden z najstarszych nilometrów (przyrząd używany do ustalania poziomu wody w Nilu). W Asuan mieszkali Nubijczycy, znani ze swojego zamiłowania do festiwali i kolorowych ubrań. Uważa się, że to właśnie w Asuan żyła pierwsza cywilizacja nubijska w roku około 2000 p. n. e. Do Asuan dostaniemy się samochodem, lub autokarem, samolotem, koleją (pociągi ekspresowe i kuszetki). Asuan jest popularnym punktem startowym statków wycieczkowych. Asuan oferuje programy zwiedzania obejmujące Wysoką Tamę, niedokończony obelisk, oraz Świątynię Philae, a także żeglowanie z Fleccą. W Asuan warto zobaczyć wielki bazar, pokaz "światło-dźwięk" w Philae, oraz Muzeum Cywilizacji Nubijskiej. źródło: www.egypt.travel Północny Egipt - czyli wybrzeże Morza Śródziemnego Egipt na północy posiada nieregularną linię brzegową z wieloma zatokami i długimi plażami. Wybrzeże rozciąga się od Sallum - ostatniego miasta przed granicą z Libią, poprzez Marsa Matruh, El-Alamain, Alexandrię i dalej poprzez Rossetę, aż po Diamettę i Port Said. Marsa Matruh - leży 290 kilometrów od Alexandrii. Miejsce to jest niezwykle popularne wśród Egipcjan. Miasto posiada siedmiokilometrową plażę z białym piaskiem. Plaża osłonięta jest naszyjnikiem naturalnych skał trasowych. Znajduje się tu słynna Plaża Kleopatry, która znajduje się po zachodniej stronie miasta. Inne plaże to Raas Al-Hakma, Al-Abyad i Aquiba. Za założyciela Marsa Matruh uznawany jest Aleksander Wielki, który podczas swojej wyprawy do Oazy Siwa złożył je w hołdzie Amonowi. Kolejną atrakcją do zwiedzania jest Świątynia Koptyjska i Muzeum Rommla, stworzone we wnętrzu jaskini, uznawanej za miejsce, gdzie Erwin Rommel, niemiecki dowódca miał swoją kwaterę główną. W muzeum wystawiona jest broń z tego okresu, oraz rzeczy osobiste feldmarszałka. polnocny egipt El-Alamein znajduje się 200 kilometrów od Marsa Matruh. Najlepiej jest znana jako miasto, które odegrało ważna rolę podczas II wojny światowej. Można tu zobaczyć muzeum wojenne upamiętniające bitwy, które zmieniły kampanię na korzyść Aliantów, jak również Wojenny Cmentarz Wspólnoty z bronią i sprzętami poświęconymi wojskom greckim, południowoafrykańskim, australijskim i nowozelandzkim, które walczyły po stronie brytyjskiej, oraz cmentarz upamiętniający męstwo żołnierzy włoskich i niemieckich. W El-Alamein miały miejsce dwie bitwy. Pierwsza w lipcu 1942 roku, gdy alianci bez powodzenia zaatakowali Alexandrię, a druga, gdy VIII armia brytyjskiego generała Montgomerego stoczyła bitwę z wojskami Rommla, które zostały zmuszone do odwrotu w stronę Tunezji. Premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill powiedział o tych bitwach "Przed Alamein nie było zwycięzców, a po nim nie było przegranych". Idąc wzdłuż wybrzeża mijamy drogę na Abu Mina i jej piękny Klasztor Koptyjski Abu Mina. Klasztor wybudowany jest w miejscu starożytnej bazyliki i jest miejscem Światowego Dziedzictwa Kultury. Rosetta (Rashid) leży około 60 kilometrów na wschód od Alexandrii. Historia Rosetty rozpoczęła się w roku 800, gdy założył ją Ibn Tulun (muzułmański gubernator Egiptu). Znana jest z pięknych willi w stylu otomańskim. To właśnie tutaj odnaleziono kamień Rosetty w 1799 roku. Egipska kamienna płyta z epoki ptolomejskiej "Kamien Rosetty" to klucz do odszyfrowania hieroglifów. Podróż po wybrzeżu kończymy w Damiecie i Port Said, ruchliwych portach i Kanale Sueskim. źródło: www.egypt.travel Atrakcje Abu Simbel w Egipcie Abu Simbel jest słynne na całym świecie dzięki dwom wspaniałym świątyniom, które zostały wycięte w skałach na zboczu góry w około XIII wieku p. n. e. Znajdują się ona na liście UNESCO i są znane jako pomniki nubijskie poświęcone bogom słońca Amonowi i Re Horachte, oraz bogowi sztuki i rzemiosł Ptahowi. Zostały wybudowane, aby uhonorować Ramzesa II. Kiedy została wybudowana nowa tama regulująca wody Nilu i utworzono jezioro Nasera wzrastający poziom Nilu groził ich podtopieniem. Świątynie zostały przeniesione wyżej ponad lustro wody. Świątynie zostały ustawione w taki sposób, aby posągi patrzyły ponad wodą, tak jak to robiły przez wieki. Świątynie są dosłownie wykrojone ze stoków. Świątynie znane jako Wielka Świątynia Ramzesa II i Mniejsza Świątynia Nefertari powstały w czasach panowania Ramzesa II. Jak głosi legenda faraon chciał na wieki upamiętnić czasy swoich rządów, oraz królowej Nefertari. Zwycięstwo w bitwie pod Kadesz stworzyło doskonałą okazję do zbudowania kompleksu świątyń. Uznaje się, że prace rozpoczęły się od budowy wielkiej świątyni w połowie 1200 roku p. n. e. i trwały 20 lat. Wejścia do większej świątyni strzegą cztery olbrzymie posągi przedstawiające Ramzesa II na których wyraźnie widać, że nosi on podwójną koronę Górnego i Dolnego Egiptu.Są to kolosy o wysokości 20 metrów. Wewnątrz kompleksu znajdują się malunki scen bitewnych upamiętniające zwycięską walkę Ramzesa II w bitwie pod Kadesz. W skład kompleksu wchodzą także inne posągi poświęcone Nefertari, oraz synom i córkom Ramzesa II, oraz bóstw którym świątynia jest poświęcona. Świątynia została zbudowana na wschodnio-zachodnim zboczu, w związku z tym wczesnym rankiem słońce dociera do jej wnętrza i oświetla niektóre z posągów. Widać to szczególnie 22 lutego i w październiku każdego roku. Mniejsza świątynia Nefertari (czasem nazywana świątynią Hathor) znajduje się w odległości około 50 metrów. Zdobią ją przepiękne malowidła Ramzesa i jego żony składający ofiary bogom. źródło: www.egypt.travel Egipski kult słońca Dla człowieka żyjącego w starożytnym Egipcie, słońce i jego blask zawsze pełniło, oprócz zapewnienia poczucia bezpieczeństwa czy funkcji rozświetlającej przestrzeń, także bardzo ważną funkcję sakralną. Od szeregu wieków architekturze związanej z wyznawaniem kultu, architekturze sakralnej reprezentowanej przez jej kluczowe obiekty - świątynie - przypisuje się najważniejsze znaczenie społeczne pośród innych budowli architektonicznych. Przeznaczeniem świątyni nie jest tylko funkcjonowanie jako miejsce zgromadzeń, lecz także miejsce spotkania człowieka z Istotą Najważniejszą. ma ono być oazą spokoju, miejscem, w którym spływająca na wiernych łaska przemienia ich wewnętrznie. W perspektywie historycznej można stwierdzić, że najsilniej na człowieka oddziaływały świątynie staroegipskie i katedry średniowieczne. Jego zadaniem było kreowanie stanów emocjonalnych w gronie uczestników sprawowanego kultu. Jak twierdzi Marcin Zagórny, światło lub mrok przejmowały role bóstwa, równocześnie rozdzielając wyraźnie sferę sacrum od sfery profanum. Manipulowanie światłem, umocowanie symboliczne, uświęcało miejsce doznań. W Egipcie, w starożytnej świątyni, zaciemniano miejsce najświętsze, natomiast doświetlano sferę profanum. Jak twierdzi wspomniany autor, im wyższy stopień uświęcenia miejsca, tym stawało się ono fizycznie ciemniejsze. Zasada ta znajduje swój najpełniejszy wyraz w świątyni grobowej, czyli w pogrążonej w mroku piramidzie. Świątynia Abu Simbel w Dolinie Królów reprezentuje wyjątkowy przykład budowli uwidaczniającej perfekcyjne operowanie światłem w celach kultowych. Pochowano w niej faraona Ramzesa II. Obiekt ten składa się z trzech wyciosanych w masywie skalnym pomieszczeń, które są ze sobą połączone. Do wnętrza świątyni wchodziło się jednym otworem wejściowym. Prowadził od do pierwszej komory. Ta pierwsza komora połączona była z dziedzińcem. Jest ona najmocniej doświetlona, co oznacza obszar najmniej uświęcony. Usytuowane są tutaj posągi Ozyrysa, o wysokości około 10 metrów każdy. Są to symboliczni strażnicy chroniący wejścia do następnych dwóch komór. Kolejna komora jest już słabiej oświetlona, co, według Zagórnego, oznacza obszar nieco bardziej uświęcony. Ostatnia komora, która mieści się na samym końcu, jest salą grobową i jako taka jest miejscem o najwyższym stopniu uświęcenia. jest ona mniejsza od pozostałych, co sprawia, iż fizycznie staje się niejako przestrzennym apogeum kultowego dramatu. Owo miejsce tonie w mroku. W komorze znajdują się umieszczone naprzeciw wejścia cztery posągi: Ramzesa II, Ra, Hemarkhisa i Ptaha. Opisana wyżej świątynia grobowa Abu Simbel stanowi wybitny przykład reżyserii, która w celach kultowych używa światła. jedynie w dwóch krótkich momentach w cyklu rocznym, wyznaczających słoneczne przesilenie, o konkretnej godzinie promienie słoneczne drogą wyznaczonej osi wędrowały kolejno przez następujące po sobie komory, dochodząc w końcu do sanktuarium. Jeden z posągów nigdy nie zostaje rozświetlony. Jest to posąg Ptaha. Pozostaje nieustannie w mroku. Jest to zabieg świadomy i celowy, bowiem Ptah będąc bogiem świata umarłych, jest jednocześnie władcą krainy ciemności. jak twierdzi badacz Marcin Zagórny, to niezwykłe zjawisko, obserwowane jedynie przez nielicznych, stanowi jedno z najwybitniejszych zaprojektowanych działań światłem w historii architektury. Biorąc pod uwagę skalę trudności technicznych, przed jakimi stali projektanci, tym bardziej należy im się uznanie za niewiarygodną dokładność w określeniu kąta usytuowania świątyni w stosunku do stron świata. Mając świadomość, jak trudne było to zadanie kilka tysięcy lat temu, warto wspomnieć, iż w połowie XX wieku, ze względu na budowę Wysokiej Tamy Asuańskiej, przeniesiono budowlę na wyższy poziom gruntu. Pomimo dysponowania przez inżynierów nowoczesna techniką, popełniono niewielki błąd w kacie nachylenia świątyni. Wystarczyło to, aby w wyniku tej nieścisłości przesunąć o jeden dzień kulminacyjny dzień dramatu, wyznaczony astronomicznym przesileniem. Opisane działanie światła w przeszłości było widoczne do momentu pochowania faraona. Po jego śmierci świątynie grobową pochłaniał mrok, gdyż zasypywano ja piachem. W egipskim budownictwie sakralnym "odwrócenie świetlnego porządku" było prawdopodobnie pochodną faktu, iż w tym rejonie geograficznym palącego słońca zawsze było ponad miarę. W tym kontekście jego brak, cień, chłód miały większą wartość. Były więc bliżej sacrum. Bóstwo tamtych czasów identyfikowano z czymś groźnym,. tajemniczym, czego nie sposób ogarnąć wiedzą. Był tylko mrok niewiedzy. W tradycyjnej orientacji świątyń egipskich na kierunku wschód zachód, o świcie słońce ukazywało się nad wierzchołkiem świątynnej bramy, sprawiając wrażenie, iż wychodzi na nieboskłon z samego wnętrza świątyni, jako bóstwo z własnego domu, pisze Andrzej Niwiński. Spotykane w literaturze przedmiotu określenie dom boży, w stosunku do egipskiej świątyni, wydaje się w pełni uzasadnione. W owych czasach władca, faraon uznawany był za największego boga, a miejsce, w którym na stałe przebywał - pałac - traktowane było jak sanktuarium. Egipskie wierzenia przekonywały, że życie doczesne jest krótkie i nietrwałe, jedynie życie duchowe trwa wiecznie. W związku z tak pojmowaną teologią, budownictwo mające służyć celom duchowym, musiało być trwałe. Powyższą ideę reprezentowały świątynia i grobowiec. Grobowiec stał się dla starożytnych Egipcjan bramą do życia a świątynia 0 siedzibą bóstwa. Starożytne państwo egipskie przestało istnieć, piramidy i świątynie trwają w piaskach pustyni i w palącym słońcu, będąc źródłem podziwu dla kunsztu ich budowniczych i siły ducha społeczeństwa, które potrafiło stworzyć skromnymi środkami technicznymi takie pomniki, świadectwa swojej duchowości zaliczane do cudów świata. Piramidy były początkowo pokryte jasnym licowaniem z kamienia wapiennego, tworzącego czysto białe ściany. Szczyty wieńczyły pozłacane piramidiony, ostrosłupy, intensywnie odbijające promienie słoneczne i tym samym podkreślające mistyczny związek zmarłego faraona z bogiem słońca Re. Ten zabieg architektoniczny nadawał nekropolii olśniewający wyraz. W czasie, gdy powracająca do świątyni egipskiej procesja religijna znalazła się na dziedzińcu, zatrzymywano się, by odprawić ostatnie rytuały i pożegnać bóstwo, pisze Nowiński. Składano prawdopodobnie wówczas ofiary i recytowano hymny do zachodzącego słońca. Dziedzińce były tradycyjnie otoczone kolumnami, pomiędzy którymi przechodziła procesja. Niekiedy jednak do tego celu wyznaczano specjalny, drugi dziedziniec, n który mogli dostać się jedynie wyselekcjonowani staranie uczestnicy ceremonii. Do sali hypostylowej poza kapłanami mogli dostać się tylko nieliczni. było to możliwe w trakcie święta. Od tego miejsca im dalej w głąb świątyni pomieszczenia stawały się niższe, jego posadzka znajdowała się na wyższym poziomie a światła docierało stopniowo coraz mniej. W znajdującym się w głębi sanktuarium było juz zupełnie ciemno. Ta atmosfera tajemniczości i, jak pisze Niwiński, swoistej intymności była wyrazem wymagań liturgicznych. Do miejsca świętego świętych w praktyce miał dostęp tylko jeden człowiek. Nieopodal od sanktuarium znajdowały się schody prowadzące na dach, gdzie kultowy posąg był ustawiany o poranku w dniu egipskiego Nowego Roku. W tym miejscu znajdowało się prawdopodobnie sanktuarium słoneczne, zwane Domem Re na Dachu Domu Amona. Re - bóstwo słońca, podróżujące barką po nieboskłonie od wschodu do zachodu, było według staroegipskich wierzeń stwórcą bogów i ludzi. jak zgodnie twierdzą Jadwiga Lipińska i Marek Marciniak, koncepcja tego boga jest stosunkowo stara w religii egipskiej. Sądzi się, że powstała ona dopiero za panowania pierwszych dynastii, a etapy jej prześledzić możemy do czasów V dynastii, gdy Re został opatrzony zaszczytnym tytułem króla bogów. W czasach XVIII dynastii syn króla Amenhotepa III, Echnaton, sprawujący godność arcykapłana Re w Heliopolis, po dojściu do władzy zreformował na pewien okres religię egipską, wprowadzając powszechnie obowiązujący kult boga słońca Atona. Wprowadzona przez Amenhotepa IV Echnatona monoteistyczna doktryna religijna była na swój sposób rewolucją religijną. Władca sięgnął do dziedzictwa dawniejszych kultów solarnych. Faraon zerwał z tradycją antropomorfizacji oraz zoomorfizacji w przedstawianiu postaci bóstwa, twierdzi Roksana Małek. Widzialną postacią Atona stała się teraz tarcza słoneczna z wychodzącymi z niej promieniami zakończonymi dłońmi. Ten doktrynalny zabieg sprawił ograniczenie wpływu kapłanów w państwie. Odtąd wyłącznym pośrednikiem między poddanymi a bóstwem stał się faraon piastujący funkcje najwyższego kapłana. Pośród wielkich ośrodków religijnych starożytnego Egiptu wyjątkowe miejsce zajmowało miasto, któremu Grecy nadali nazwę Heliopolis - Miasto Słońca. WS III tysiącleciu p. n. e. Heliopolis zaczęło stanowić ośrodek kultu boga słońca i stwórcy świata. Boga tego symbolizował obelisk. Heliopolis uległo zagładzie. jego teren wyznacza dziś tylko jeden obelisk wzniesiony w XX wieku p. n. e. Kilka z tamtejszych obelisków zachowało się do dzisiaj. Tzw. Iły Kleopatry ustawione są w Londynie, w Central parku w Nowym Jorku, oraz w Rzymie. Zaostrzony na końcu monolit był symbolem dla czcicieli słońca. Pierwsze poranne promienie padały na wypolerowany, pokryty złotą blachą wierzchołek każdego dnia. tekst: Jerzy Walkowiak, Egipt Exclusive Западная Ривьера Красного моря Западная Ривьера Красного моря простирается более чем на 1500 километров по западному берегу Красного моря, от Суэцкого канала до Бир Шалатейна. Вместе Ривьера застроена аэропортами, шоссе, отелями, ресторанами, торговыми центрами, пляжами и всем, что нужно взыскательным туристам со всего мира. Широкий спектр возможностей для проведения времени на Ривьере не может сравниться ни с одним другим местом в мире. Уникальные коралловые рифы, широкие песчаные пляжи, теплые и голубые воды Красного моря, прекрасная погода практически круглый год делают Западную Ривьеру Красного моря местом мечты для всех. Здесь огромные курорты. они придают значение к комфорту туристов и качеству предлагаемых услуг, от кондиционированных номеров, через СПА-процедуры до качественных блюд и напитков. Оставаясь на западной Ривьере Красного моря, вы можете испытать это на себе и очарование моря, и культура благодаря небольшому расстоянию до таких городов, как Луксор, Асуан или Каир. Рейсы местных авиалиний легко доступны и относительно дешевы, а поездки по суше дают возможность любуясь удивительным пейзажем. Вы ищете релакса на пляже и безумия на дискотеках и в ресторанах, или для активного отдыха, дайвинга, серфинга или рыбалки, или, наконец, для посещения древних городов - Ривьера Красного моря Египта ждет и ближе, чем Ты думаешь. Исмаилия, Айн Сукхана, Зафарана Исмаилия - столица Суэцкого канала расположена на его западном берегу в 120 километрах от Каир. Он известен как город садов и цветов. Он возник во время строительства Суэцкого канала. В результате город имеет характерный колониальный стиль 19 века со зданиями в британском и французском стиле. В настоящее время, благодаря связи со знаменитым каналом и увлекательной историей, Исмаилия пользуется популярностью. туристическое направление для богатые люди Каира, многие из которых имеют здесь свои дома и квартиры. Исмаилия – город контрастов, с сюрреалистическими огромными кораблями, проходящими через Суэцкий канал, через романтические бульвар вдоль канала Сладкой Воды, следуя за оживленным оживленный рынок. Айн Сухна (горячий источник) – протянулся на 60 километров вдоль берегу Суэцкого залива и является ближайшим курортом к Каиру. Еще одной достопримечательностью является Порто Эль Сухна – новый курорт с очень известным полем для гольфа и СПА. Айн-Сухна известен как центр глубоководной рыбалки, а Зафарана — одно из лучших мест для дайвинга и кайтсерфинга. Рядом с Зафараном находятся монастыри св. Павел и св. Энтони. св. Энтони это старейшее действующее сооружение такого типа в мире. Потому что Айн-Сукхана — это всего лишь признанный развивающийся туристический регион. это слишком дешевле, чем, например, в Хургаде или Сафаге. Однако следует помнить, что большинство туристы здесь египтяне. Сафага Сафага находится в 53 километрах от Хургады. Это древний морской порт, известный своим чистым воздухом, черными песчаными дюнами и термальными источниками. Город зарекомендовал себя как СПА и оздоровительный курорт. Сафага также является излюбленным местом для любителей виндсерфинга, кайтсерфинга и дайвинга. Мелководье у берегов города очень соленое, поэтому научиться плавать на доске очень легко. Сафага сохранила большую часть своего первоначального древнего колорита и атмосферы, поэтому туристы найдут местные магазины и рынки, где продаются сувениры, а также традиционные товары, такие как специи и изделия ручной работы. Сафага также предлагает отличные места для дайвинга. Коралловые рифы нетронуты. Они находят сам здесь места для низких, средних и продвинутых дайверов. В городе есть школы дайвинга. Любители приключений могут принять участие в однодневных поездках в пустыню на автомобилях или квадроциклах. В 40 километрах от Сафаги находится Монс Клавдиан – древнеримский комплекс гранитных крепостей. Посреди залива Сафага находится небольшой остров Тобиа. около песчаного берега. Отели, дайвинг-центры предлагают однодневные поездки на остров. Он расположен недалеко от Сафаги. также лагуна Рас Абу Сома. До него легко добраться с берега благодаря пирсу. Очень часто в В этом районе можно встретить мурен, мотыльков, рыб-клоунов и осьминогов. Предлагая отличные места для дайвинга, виндсерфинга, кайтсерфинга, экскурсий по пустыне и расслабляющей атмосферы, Сафага является идеальным местом для тех, кто предпочитает отправиться в отпуск. тишина и мир. Аль-Кусейр Эль-Кусейр расположен в 85 км к югу от Сафаги. От более 4000 лет он использовался как торговый порт. Это был один из первых городов Египта. Город находится в конце кратчайшего пути между Нилом и Ривьерой Красного моря. Туристы, ищущие следы древней цивилизации, найдут здесь множество мест для посещения. Найдены остатки римского порта Миос-Гормос. 8 км от города. Вы можете увидеть бывшие портовые постройки, а также римские вазы и артефакты, разбросанные по окрестностям. На скалах в долине Вади Хаммамат 200 иероглифических таблиц. У них много таких досок 4 тысячи лет и показывают традиционные лодки из тростника, плывущие по Нилу. Османская эпоха также оказала большое влияние на внешний вид города. Крепость султана Селима, правителя Египта в 16 веке, была военной крепость, защищающая порт от захватчиков и паломников, направляющихся в Мекку. Отреставрированный форт можно посетить. Вслед за османским периодом ушло наполеоновское время и правление Британской империи (оккупация порта). сама по себе разнообразная архитектура обоих периодов, многие здания 19-го века сочетают в себе британский, французский и исламский стили, а Роман. Аль-Кусейр предлагает отличные отели, такие как Movenpick, Flamenco Beach Resort и Utopia Beach, а также Mangrove Bay Resort и Fanadir. Коралловые рифы Эль-Кусейра разнообразны: здесь есть разбросанные пики, туннели, дымоходы, выходы на поверхность и пещеры. Вы можете встретиться здесь мурена, крылатка, кефаль, переменная маржа, свищ и морской окунь, а также подорожник, креветка и кальмар. Воды вокруг Аль-Кусейра, несомненно, являются одним из лучших мест для дайвинга на Ривьере Красного моря. может в мире. Порт Галиб Легенда Порт-Галиба гласит, что на рубеже 1-го и 2-го веков молодой человек по имени Галиб основал порт для своих торговых кораблей после того, как его соперник в руках его возлюбленной помешал его торговым судам швартоваться в порту Аидхаба. После того, как порт был построен, конкурент попытался его разрушить, отправив флот военных кораблей. Согласно легенде, во время нападения появился призрачный флот и прогнал нападавших, позволив порту Галиб процветать. Галиб, разумеется, женился на своей возлюбленной. Порт Галиб находится в 5 минутах ходьбы. Международный аэропорт Марса Алам и два с половиной часа езды до Долины Царей. Город представляет собой роскошный туристический курорт гавань для кораблей и яхт. они в городе есть пляжные отели, предлагающие СПА и оздоровительные процедуры. Сама пристань является центром Порт-Галиба. Современная и полностью приспособленная ко всем потребностям гавань вмещает более тысячи больших яхт. Курорт простирается от недалеко от 4-километрового песчаного берега Красного моря. Здесь есть центр с набережной, магазинами, бутиками, кафе и ресторанами. На Приморском бульваре (растяжка от пристани) расположены магазины, рестораны и кафе. По соседству за бульваром на нефе хана есть традиционный египетский рынок. Порт Галиб предлагает туристам водные виды спорта, такие как каякинг, водные мотоциклы, виндсерфинг, парасейлинг, вейкбординг, парусный спорт, дайвинг, подводная фотосъемка, сноркелинг. и сафари с дельфинами, а также глубоководная рыбалка, катание на банане и колесе. На суше Порт-Галиб предлагает прогулки на верблюдах, мотоциклы, квадроциклы, пейнтбол, скалолазание и зиплайн. В Курорты отеля могут пользоваться бассейнами и теннисными кортами. велосипеды. Для самых маленьких Port Ghalib предлагает клубы. Lulee Kids Camp предлагает программу активного отдыха под присмотром опекуна. Готовятся такие развлечения, как охота за сокровищами, обезьянья роща, мини-гольф, батуты, надувные лодки, боулинг, надувные прыжки и скользящие предметы. Порт Галиб имеет два пляжа. Юг идеально подходит для купания, а на востоке есть пирс, с которого открывается вид на коралловые рифы, окружающие курорт. Они расположены недалеко от города три из десяти лучших мест для дайвинга в мире: Братья Иснанды, Дедал Риф и Скалистый остров. Этот район является лучшим местом для наблюдения за дельфинами. Поскольку Порт-Галиб расположен на юге Ривьеры Красного моря, отсюда легко добраться до Луксора. Марса Алам Примерно в 220 км к югу от Хургады находится Марса Алам, одно из самых быстрорастущих туристических направлений на Ривьере. Это популярное направление среди виндсерферы, дайверы, любители подводного плавания и пляжного отдыха. Окруженный пальмами и мангровыми зарослями, это настоящий тропический рай и отличная отправная точка. Марса-Алам (как и другие деревни на Ривьере) раньше был она была деревней ловля рыбы. Сейчас, благодаря международному аэропорту, это важный курорт. Марса-Алам славится тем, что здесь не так много туристов, как в Хургада или Сафаге. Город также известен своими фантастическими условиями для дайвинга. Дайв-сайты целые, почти нетронутые. Эльфинстонский риф, расположенный в 6,5 милях от берега, кишит морской жизнью. Вы можете встретиться здесь водяные черепахи и крабы. Мелководье на севере идеально подходит для подводного плавания, а на юге оно гораздо глубже, поэтому этот район подходит для дайверов любого уровня подготовки. Шааб Самадай (Дельфин Хоус), волнистый риф к югу от Марса Алама, обрел свою имя благодаря дельфинам они видел здесь очень часто. Помимо дельфинов, в этой мелководной бирюзовой лагуне обитают бутерброды, крылатки и рыбы-бабочки. Fury Shoal — это разнообразный коралловый сад, который представляет собой уникальное место для дайвинга. Сеть твердых коралловых образований образует рифовый комплекс, населенный разнообразными рыбами и дельфины. Здесь есть обломки буксира и парусника. Легенда гласит, что древнеегипетский фараон выкопал великолепные зеленые изумруды в гористой Восточной пустыне к юго-западу от Марса Алама. Копи Клеопатры и Монс Смарагдус (Изумрудные горы) стали самыми известными комплексами шахты древнего мира. Шахты Вади Гимал, Вади Сикейт, Вади Нукрус и Гебель Забра эксплуатировались во времена правления Птолемеев и римлян. В настоящее время руины шахт в Забре и Сикейте все еще видны возле Марса Алама, как и остатки храмов и гротов. Недалеко от Марса-Алама находятся также руины римского порта Миос-Хормос, где можно увидеть удивительно хорошо сохранившиеся римские артефакты и около 200 табличек с иероглифами, украшающих скалу в долине Вади-Хаммамат. Хаммамат также известен Бехенским камнем – зеленой декоративной скалой, считавшейся в древности священной. Этот камень активно добывали до до римских времен и использовались для изготовления чаш, статуй и даже саркофагов. Вади Гемаль, Беренис, Бир Шалатейн В древности площадь этот был частью главный торговый путь между Нилом и Красным морем и миром за его пределами. Именно по этой причине есть много археологических находок, таких как римские смотровые башни, выстроенные вдоль дороги для защиты конвоев от нападений. Вади-эль-Гемаль — это охраняемый национальный парк, расположенный в Восточной пустыне. Парк занимает площадь почти 100 квадратных километров. Здесь есть пальмовые рощи, мангровые бухты и нетронутые пляжи с белым песком. Береника - древний город, названный в честь матери правителем Филадельфа Птолемеем II, в 275 г. до н.э. был торговым портом. Руины храма Семирамиды, построенного Траяном и Тиберием, расположены находится недалеко от города. Далее находятся остатки изумрудного рудника Вади Сакаит, который действовал со времен фараонов до римских времен. На внешних стенах храма есть картины, изображающие императора Тиберия, стоящего перед богом Мином, и другие, посвященные божествам Зеленых рудников. Побережье разделено мангровыми болотами и нетронутыми бухтами. Стоит посетить тектонический остров Забаргад, который представляет собой геологическое явление и также известен источниками полудрагоценных камней оливы, добываемых здесь с 1500 г. до н.э. до середины ХХ века. С холма Перидот открывается захватывающий вид на окружающие голубые лагуны, богатые морской жизнью. Береника славится не только возможностью рыбалки, но и водится сам Вот одни из лучших СПА-центров в Египте. Бир Шалатейн - это небольшой поселок на границе Египта с Суданом. Раньше он был главным морским портом, а сегодня этот район славится своими живописными местами для дайвинга. источник: www.egypt.travel Отцы пустыни. Монастырь Святого Антония и Святого Павла Вербное воскресенье, непосредственно перед Пасхой, было идеальным днем для посещения монастырей — св. Антония и св. Paweł Хотя это была моя следующая поездка в эти места, посещение монахов и красивых храмов всегда доставляет мне много радости. В этот раз было похоже. Не испугавшись раннего утра, мы выехали из Хургады в 7 утра. 250 километров на север в сторону Каира — это всего 3 часа езды с остановкой, чтобы протереть еще сонные глаза. Пейзаж за окном автобуса, возможно, для многих однообразный - Красное море справа, пустыня с холмами слева - идеален для меня, чтобы подготовиться к переступлению порога первого монастыря. св. Энтони был нашей первой остановкой. Буквально за километр до ворот на горизонте показались две башни с крестами, и через несколько минут нас должен был встретить друг – отец Равис. Опытным путем, несмотря на высокую температуру, я накинула на плечи шарф и платье до щиколоток. В противном случае монахи преподнесут «приветственный набор» в виде абэя длиной до щиколотки. Мы посмеялись над тем, что они выглядели как больничные пижамы, но это не удержало двух девушек от того, чтобы не класть в багаж топы и брюки с длинными рукавами. С самого начала я вижу очарование в глазах моих друзей. Красивый оливковый сад, бледно-желтые стены, окружающие монастырь, и отец Рауи, который начал наше путешествие с того, что нарисовал образ Марии на руках девушек. Мы помогаем нашему пожилому отцу показать нам окрестности - сначала стены монастырей, которые были закрыты 100 лет назад, а ворота замурованы. Посетителей и продукты тащили с помощью веревок и корзин, опасаясь разграбления храма бедуинами и другими враждебно настроенными египетскими коптами. Следующие полтора часа нас ведут к крепости, церкви с мощами св. Антония, где отец Равис благословил и помазал нас маслами. В толстых стенах храма приятно и прохладно, везде чувствуется запах масел. На коврах, по которым мы ходим босиком, лежат пальмовые листья, оставшиеся после литургии. Они совсем не похожи на наши польские дворцы - красиво оформлены и красочны. Отец Равис дал каждому из нас такой лист. Продолжаем наше путешествие по монастырю узкими улочками, задавая отцу множество вопросов о жизни монахов, истории, обрядах, которые схожи с теми, что известны нам по католической церкви. Легенда о св. Антония, рассказанная нам отцом в старой монашеской столовой, где стол и скамьи сделаны из камня, производит на всех большое впечатление. Святой продал свое имение и поселился в скальном гроте, где провел в молитвах около 80 лет. Ввиду возраста моего отца мы проехали на машине 300 метров вверх по склону холма к тому месту, где началась история монастыря. Перед собой мы увидели лестницу, петляющую высоко вверх по скалистому холму, вплоть до грота св. Энтони. И здесь часть группы решила отдохнуть в новой часовне, вырубленной в скале. Мы же, наоборот, решили подняться по 1153 или 1152 ступенькам по жаре с шарфами на головах и бутылками с водой в руках, которые были уже наполовину пусты. Мой отец попросил каждого из нас записать наши пожелания или то, за что мы хотели бы поблагодарить их на маленьких листочках бумаги. Карты пришлось отнести в грот. На полпути мы оторвали взгляд от лестницы. Перед нами предстал удивительный пейзаж гор. Вид придал нам сил. На полпути и мы окажемся выше - на смотровой площадке. По пути мы встречаем нескольких паломников, которые тепло приветствуют нас и утешают. Приехав, мы не нашли нужной нам тени, солнце остановилось в зените. Мы решили войти в грот сразу через очень узкую расщелину в скале. В коротком 10-метровом коридоре было совершенно темно. Нас освещали вспышки фотоаппаратов и телефонов. В нескольких метрах еще одна вспышка фотоаппарата, и мы увидели небольшую лестницу, ведущую вниз на метр-полтора. К нашему удивлению, мы увидели небольшой алтарь с изображением святого Антония. Строгий, скромный, он как нельзя лучше подходил к рассказанному монахом рассказу о жизни св. Антония в подвижничестве. Волшебное, спокойное место. Наш подъем был уже неактуален. Мы молча достали наши карты, каждый вставил свою в прорезь наконечника стрелы, как это делали наши предшественники. Мы провели еще несколько минут в концентрации и тишине в гроте, прежде чем решили вернуться тем же путем. Это был вызов для всех нас. До сих пор, следуя примеру св. Антоний, в горах есть несколько монахов. Они посещают монастырь раз в неделю, чтобы принять участие в воскресной литургии и взять с собой продукты. Довольные, собираем группу и отправляемся в следующий монастырь. Нам предстоит преодолеть 60 километров. По пути встречаем паломников из Нидерландов, которые с проводником-бедуином решили пройтись по горам - около 14 километров до ближайшего монастыря св. Павел. Желаем вам удачи и говорим о том, что 1153 или, может быть, 1152 ступеньки — это лишь малая часть дороги, которую предстоит преодолеть голландцам. По дороге останавливаемся на большой парковке, где есть несколько ресторанов. Обедаем на скорую руку, на посещение очередного монастыря у нас всего два с половиной часа. Он открыт для посетителей до 16:30. Приехав туда, я спрашиваю об отце моего друга. Быстро находим его в доме пилигрима, где через несколько минут пьем холодную шейку и надеваем длинные платья. Отец расспрашивает о друзьях, цели нашего визита, и через несколько минут в тени стен монастыря св. Павел, слушаем историю этого места. Монастырь более строгий, аутентичный, с явными следами истории места. Мельница, деревянные лодки, на которых монахи ловили верблюдов в Красном море (14 километров) еще 60 лет, имеют явные следы использования. Выслушал удивительную историю о св. Павла, спускаемся в следующий грот, где, как и св. Антония, св. Павел провел большую часть своей жизни. Прекрасные фрески, сделанные несколько веков назад, рассказывают историю Св. Павел. Картины, связывающие культуры и религии, также бросаются в глаза. То, как мой отец ведет нас по улицам монастыря и рассказывает о жизни монахов в прошлом и сегодня, снова трогает меня и моих друзей. Он ведет с нами диалог, полный любопытства и любопытства, мы говорим о традициях, религии, обрядах, пальмах, елке и блюдах на пасхальный стол. Есть много смеха. Отец показывает нам снимки, сделанные 100 лет назад известным американским фотографом, документировавшим жизнь монахов. Мы видим там места, предназначенные ныне для посетителей, а в прошлом места повседневного обихода - столовая, крепость, бьющий из скал родник. Монахи на фотографиях одеты как современники - в черных рясах и капюшонах с крестами на головах. Этот элемент остался неизменным. Направляемся к оливковому саду. По сей день отцы делают варенье. Однако наш взгляд привлекает пальма с тремя ветвями. Похоже на крест. Мы сразу спрашиваем отца о ней. Она отвечает, что находится в саду уже 30 лет и что его ветви символизируют Святую Троицу. Делаем несколько фотографий и возвращаемся в дом паломника на отдых. Девушки снимают платья, мы прощаемся с нашим гидом, благодарим за угощение и масла, которые мы получили в подарок и отправляемся в обратный путь в Хургаду. Только сейчас у нас есть время поговорить о поездке и обменяться комментариями. Я вижу удовлетворенность и усталость на лицах моих друзей. Они впечатлены. Они и не думали, что в Египте есть такие красивые места - мирные, без тысяч туристов, где никто не надоедает, не пытается продать свой товар и вытащить из кармана несколько долларов. История и удивительные пейзажи наверняка останутся в их памяти надолго. И я уверен, что вернусь туда снова. как всегда с любопытством и новыми вопросами к монахам. текст: Эвелина Сивек, Египет Эксклюзив Ze względu na wiek ojca pojechaliśmy samochodem 300 metrów ku zboczu góry do miejsca, w którym zaczęła się historia klasztoru. Przed sobą zobaczyliśmy schody, wijące się wysoko po skalnym wzgórzu, aż do groty Św. Antoniego. I tu część grupy zdecydowała się na odpoczynek w nowej kaplicy wyrytej w skale. My natomiast zdecydowaliśmy się na pokonanie 1153 lub 1152 schodów w upale z chustami na głowie i butelkami wody w rękach, które już w połowie drogi były puste. Ojciec poprosił wcześniej, aby każdy z nas na małych karteczkach napisał swoje życzenie lub coś, za co chcielibyśmy podziękować. Karteczki należało zanieść do groty. Po pokonaniu połowy drogi oderwaliśmy wzrok od schodów. Przed nami pojawił się niesamowity krajobraz gór. Widok dodał nam sił. Jeszcze połowa drogi i będziemy wyżej - na tarasie widokowym. Po drodze mijamy kilku pielgrzymów, którzy serdecznie nas pozdrawiają i dodają otuchy. Po dotarciu nie znaleźliśmy upragnionego skrawka cienia, słońce zatrzymało się w zenicie. Zdecydowaliśmy natychmiast wejść do groty przez bardzo wąską szczelinę w skale. Krótki 10-metrowy korytarz był zupełnie ciemny. Przyświecały nam flesze aparatów i latarki w telefonach. Kilka metrów dalej, kolejny błysk aparatu i zobaczyliśmy niewielkie schody wiodące półtora metra w dół. Ku naszemu zaskoczeniu zobaczyliśmy niewielki ołtarz z obrazem św Antoniego. Surowy, skromny, idealnie pasował do historii opowiedzianej przez mnicha o życiu św. Antoniego w ascezie. Miejsce magiczne, spokojne. Nasza wędrówka w górę była już nieistotna. Wyciągnęliśmy w ciszy nasze karteczki, każdy wcisnął własną w szczelinę groty tak, jak zrobili to nasi poprzednicy. Jeszcze kilka minut w skupieniu i ciszy spędziliśmy w grocie, zanim zdecydowaliśmy się na powrót tą samą drogą. Dla każdego z nas było to wyzwanie. Do dzisiaj na wzór św. Antoniego w górach żyje kilku mnichów. Raz w tygodniu odwiedzają klasztor, aby wziąć udział w niedzielnej liturgii i zabrać ze sobą artykuły spożywcze. Zadowoleni zbieramy grupę i wyruszamy do następnego klasztoru. Mamy do pokonania 60 kilometrów. Po drodze spotykamy pielgrzymów z Holandii, którzy z beduińskim przewodnikiem zdecydowali się przebyć drogę pieszo górami - około 14 kilometrów do kolejnego klasztoru św. Pawła. Życzymy powodzenia i rozmawiamy o tym, że 1153, a może 1152 schody to zaledwie niewielka część drogi, którą mają do pokonania Holendrzy. Po drodze zatrzymujemy się na dużym parkingu, gdzie jest kilka restauracji. Jemy w pośpiechu obiad, mamy zaledwie dwie i pół godziny na wizytę w kolejnym klasztorze. Jest otwarty dla zwiedzających do godziny 16.30. Po dotarciu pytam o zaprzyjaźnionego ojca. Szybko odnajdujemy go w domu pielgrzyma, gdzie już po kilku minutach pijemy zimną karkadę i ubieramy długie suknie. Ojciec pyta o przyjaciół, cel naszej wizyty i już po kilku minutach w cieniu murów klasztoru św. Pawła słuchamy historii miejsca. Klasztor jest bardziej surowy, autentyczny, z wyraźnymi śladami historii miejsca. Młyn, drewniane łodzie, w których mnisi jeszcze 60 lat temu, idąc z wielbłądami nad Morze Czerwone (14 kilometrów) łowili ryby, mają wyraźne ślady użytkowania. Zasłuchani w niesamowitą opowieść o św. Pawle schodzimy do kolejnej groty, w której podobnie jak św. Antonii, św. Paweł spędził większość swojego życia. Piękne freski sprzed kilku wieków pokazują historię św. Pawła. Również malowidła łączące kultury i religie, przykuwają nasz wzrok. Sposób, w jaki ojciec prowadzi nas uliczkami klasztoru i opowiada o życi mnichów kiedyś i dziś, porusza moich przyjaciół i mnie po raz kolejny. Prowadzi z nami pełen ciepła i ciekawości dialog, rozmawiamy o tradycji, religii, obrzędach, palmach, bożonarodzeniowej choince i potrawach na wielkanocnym stole. Jest dużo śmiechu. Ojciec pokazuje nam zdjęcia wykonane 100 lat temu przez sławnego amerykańskiego fotografa, który dokumentował życie mnichów. Widzimy na nich miejsca, teraz przeznaczone dla odwiedzających a kiedyś miejsca codziennego użytku - jadalnię, fortecę, źródełko bijące ze skał. Mnisi na fotografiach ubrani są jak współcześni - w czarne sutanny i kaptury z krzyżami na głowie. Ten element pozostał niezmienny. Kierujemy się w stronę ogrodu oliwnego. Ojcowie do dzisiaj wykonują przetwory. Jednak nasz wzrok przykuwa palma z trzema odnogami. Wygląda jak krzyż. Natychmiast pytamy o nią ojca. Odpowiada, że od 30 lat jest w ogrodzie a jej odnogi symbolizują Trójcę Świętą. Robimy kilka zdjęć i wracamy na odpoczynek do domu pielgrzyma. Dziewczyny ściągają suknie, żegnamy się z naszym przewodnikiem, dziękujemy za poczęstunek i olejki, które otrzymaliśmy w prezencie i wyruszamy w drogę powrotną do Hurghady. Dopiero teraz mamy czas na rozmowę o wycieczce i wymianę komentarzy. Widzę zadowolenie i zmęczenie na twarzach przyjaciół. Są pod wrażeniem. Nie sądzili, że w Egipcie są tak piękne miejsca - spokojne, bez tysięcy turystów, gdzie nikt nie zaczepia, nie próbuje sprzedać swojego towaru i wyciągnąć kilku dolarów z kieszeni. Historia i niesamowite krajobrazy z pewnością pozostaną na długo w ich pamięci. A ja jestem pewna, że wrócę tam jeszcze raz. jak zwykle z ciekawością i nowymi pytaniami do mnichów. tekst: Ewelina Siwek, Egypt Exclusive Wycieczka do Jerozolimy Wycieczka do Jerozolimy z Hurghady to bardzo długa i męcząca wyprawa. Wycieczka jest kosztowna. Zaczniemy od kosztów. Wycieczka, która trwa ponad 30 godzin kosztuje od 230 do 300 dolarów. Niektóre z biur podróży nie zapewniają także obiadu w cenie wycieczki. Co istotne, to podróż łączona; samolot + autokar + samolot. Z Hurghady nie lecimy samolotem bezpośrednio do Jerozolimy. Wylatujemy wieczorem (~21.00) z Hurghady do Dahab, Taby, lub Sharm el-Sheikh, a dalej autokarem w kierunku granicy. Przekraczamy granicę w Tabie i dalej jedziemy do Jerozolimy. Na miejscu w większości przypadków w programie jest Góra Oliwna, Stare Miasto, a tam Ściana Płaczu, Via Dolorosa, Bazylika Grobu Świętego, Góra Syjon, czyli Wieczernik, Grobowiec Króla Dawida, Bazylika Narodzenia. Po zwiedzaniu obiad i transfer powrotny do Dahab. Po drodze postój nad Morzem Martwym. Przylot do Hurghady następuje w nocy ~ godziny 2.00. Plan przykładowej wycieczki do Jerozolimy Wyjazd autokarem z Dahab do Taby, Przejazd nad Morze Martwe – kąpiel w Morzu Martwym (proszę zabrać kostiumy kąpielowe). Zwiedzanie Jerozolimy: GÓRA OLIWNA wznosi się na wschód od Wzgórza Świątynnego. Tradycja żydowska mówi, że właśnie tutaj rozpocznie się zmartwychwstanie ludzi w dniu Sądu Ostatecznego. Największą jednak atrakcją Góry Oliwnej jest przepiękna panorama na Stare Miasto i Wzgórze Świątynne z pozłacaną Kopułą Skały. KOŚCIÓŁ DOMINUS FLEVIT - został wzniesiony na skale na Górze Oliwnej, gdzie Jezus płakał nad Jerozolimą, stąd nazwa Dominus Flavit (czyli Pan zapłakał). Na północ od tego miejsca znajduje się KOŚCIÓŁ PATER NOSTER. Został on wzniesiony tuż obok groty, w której Jezus nauczał swoich apostołów. Ciekawostką miejsca tego jest ułożony z kafli ceramicznych tekst modlitwy Pańskiej w ponad 60 językach. VIA DOLOROSA – droga krzyżowa prowadzi przez dzielnice muzułmańską i chrześcijańską. Droga, którą szedł Jezus, dźwigając krzyż na miejsce stracenia. Zaczyna się ona w dzielnicy muzułmańskiej na dziedzińcu rzymskiej twierdzy Antonina. Dalej biegnie obok łuku Ecce Homo i prowadzi do BAZYLIKI GROBU PAŃSKIEGO - w dzielnicy chrześcijańskiej. ŚCIANA PŁACZU – jest centralnym punktem dzielnicy żydowskiej. Pod Ścianą Płaczu zawsze można spotkać modlących się Żydów. Jest to pozostałość zewnętrznego muru po Drugiej Świątyni Jerozolimskiej, zbudowanej w końcu VI wieku p.n.e. na miejscu Świątyni, wzniesionej przez Salomona. W 688 roku w tym miejscu muzułmanie wznieśli Kopułę Skały, zamykając dostęp Żydom. Od tego momentu, Żydzi mogą lamentować jedynie przy zewnętrznym murze. Obecnie, pobożni Żydzi wtykają kartki z modlitwami i prośbami do Boga między kamienie starożytnego muru wierząc, że jest to miejsce najbardziej zbliżone do domu Boga. GÓRA SYJONU - najpopularniejszym budynkiem na górze Syjon jest bajkowy kościół i klasztor ZAŚNIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY. Kościół i klasztor z białego piaskowca jest według tradycji kościoła katolickiego miejscem zaśnięcia w sen wieczny Dziewicy Marii. Tuż za kościołem znajduje się GRÓB DAWIDA, otaczany czcią przez pobożnych Żydów, jak i przez wielu chrześcijan. Miejsce to dla wielu Żydów jest celem pielgrzymek, to miejsce modlitwy i wspomnień o czasach minionych. Na piętrze znajduje się sklepiona sala Wieczernika. Jest to domniemane miejsce spożywania OSTATNIEJ WIECZERZY Jezusa z apostołami. Schodząc z góry Syjon w kierunku wschodnim, wśród drzew ukryty, na zboczu góry, stoi kościół ŚW. PIOTRA IN GALLICANTU (w miejscu piania koguta). Według tradycji chrześcijan, w tym miejscu apostoł Piotr zaparł się Jezusa. Rozciąga się z tego miejsca wspaniały widok na Miasto Dawida wraz z dolinami otaczającymi Jerozolimę. Powrót do Sharm El Sheikh w godzinach nocnych. Wylot do Hurghady w nocy. NALEŻY ZABRAĆ paszport, oryginał rachunku, strój stosowny do zwiedzania Jerozolimy, wygodne buty. za: polsharm Wycieczka do Alexandrii Alexandria jest drugim co do wielkości miastem w Egipcie, zamieszkała przez 4 miliony ludzi. Posiada największe w kraju lotnisko. Jest także jednym z najstarszych miast w Egipcie i znajduje się 225 kilometrów na północny-zachód od Kairu. Miasto zostało założone przez Alexandria Wielkiego ok. 332 roku p. n. e. obok małej wioski zwanej Rhakotis. Alexandria pozostawała stolicą Egiptu przez prawie tysiąc lat i była miastem bardzo dobrze prosperującym ponieważ znajdowała się w strategicznym punkcie handlu morskiego - pomiędzy krajami basenu Morza Śródziemnego, a Morzem Czerwonym. Alexandria stała się także centrum nauki starożytnego świata i do dziś jest ważnym miejscem nauki. Jednym z najważniejszych budynków w Alexandrii jest Pałac Montaza, który zbudowano na wzgórzu. W dawnych czasach pałac był rezydencją rodziny królewskiej. Teraz znajduje się w nim muzeum królewskie. Zbudowany w turecko-włoskim stylu architektonicznym, otoczony jest jednymi z najpiękniejszych ogrodów w mieście. Ogrody są otwarte dla zwiedzających. Biura podróży oferują w większości przypadków wycieczkę do Alexandrii połączoną z wycieczką do Kairu. Jest to autokarowy wyjazd dwudniowy. Podczas pierwszego dnia zwiedzamy Kair (Muzeum Egipskie, Piramidy i Sfinx w Gizie, wytwórnia perfum) + obiad, kolacja i nocleg. W drugim dniu przejazd autokarem do Alexandrii. Zwiedzamy pałac Montaza, Teatr Rzymski, Cytadelę i Bibliotekę Aleksandryjską + obiad i suchy prowiant. Koszt wycieczki ~ 200 dolarów. Cytadela Qait-Baja zbudowana w XV wieku w miejscu latarni w Alexandrii, jednej z siedmiu cudów starożytnego świata jest miejscem obowiązkowym do odwiedzenia. Uznaje się, że kamienie oryginalnej latarni zbudowanej w III wieku p. n. e. zostały użyte do budowy tej fortecy. W mieście można obejrzeć wiele wspaniałych monumentów, pośród których najbardziej znany jest XIV wieczny meczet El Mursi Abul Abbas ze strzelistym minaretem i kopułą. Muzeum sztuki grecko-rzymskiej ulokowane w centrum Alexandrii zawiera ponad 40 tysiecy eksponatów odnalezionych na terenie miasta i wokół niego. Niektóre z nich datowane są na 332 rok p. n. e. Muzeum zostało założone w XV wieku. W Alexandrii warto zobaczyć rzymski amfiteatr Nem Al-Dekka, Filar Saraplum datowany na III wiek n. e. zwany Słupem Pompejskim, starożytne katakumby w Kom Al-Shuqafa ukazujące połączenie sztuki faraonów ze stylem grecko-rzymskim, oraz nekropolię Al-Szalby i rzędy grobowców. Chlubą miasta jest Biblioteka Alexandryjska, która jest centrum kulturowym i naukowym. Została ona wybudowana niedaleko starożytnej biblioteki utworzonej w III wieku n. e., która uznawana była za największą starożytną bibliotekę na świecie. Pośród słynnych naukowców, którzy tam studiowali są matematyk Euklides w roku 300 p. n. e. i Haron w 62 roku n. e. Nowa Biblioteka Alexandryjska została otwarta w 2002 roku, a jej projekt został wyłoniony w konkursie zorganizowanym przez UNESCO. Jej futurystyczny projekt został wybrany i uzupełniony o szklany dach i tak ustawiony, aby wejście skierowane było w stronę morza. Alexandria posiada swoje lotnisko międzynarodowe, morski port dla statków rejsowych. Jest obsługiwana przez expresowe autobusy, oraz sieć kolejową. Warto zobaczyć w Alexandrii Katakumby Al-Shuqafa Słup Pompejski ( Filar Saraplum ) Cytadela Qauit-Baja Alexandryjskie Muzeum Narodowe Muzeum Biżuterii Mohameda Ali Rzymski Amfiteatr Nem Al-Dekka Ogrody w Pałacu Montaza Biblioteka Aleksandryjska Klasztor Świętej Katarzyny Pałac Ras-at-Tin Synaj Jeżeli zespół ekspertów turystycznych zostałby poproszony o zaplanowanie idealnego miejsca na spędzenie wakacji, prawdopodobnie przypominałoby ono Synaj. Synaj zajmuje ogromny obszar rozciągający się od Sharm el Sheikh na południu do El Arish na północy półwyspu. Synaj ma bardzo różnorodny krajobraz. Na stosunkowo niewielkim terenie można zobaczyć piękne morskie wybrzeże, oszałamiające pustynie oraz góry. Ras Sidr Znajduje się na wybrzeżu Zatoki Sueskiej i cieszy się ogromną popularnością wśród mieszkańców Kairu. Kurort rozciąga się na 95 kilometrach wzdłuż wybrzeża. Obszar ten podzielony jest na Północny Ras Sidr posiadający centra turystyczne w Ras Masalla, South Oyoun Moussa i Ras Dehaisah, oraz Południowy Ras Sidr z takimi miejscowościami jak Ras Matarma, an-Nakhila i Ras Mal'ab. Ras Sidr jak większość kurortów tej części świata w był cichym, nadbrzeżnym miasteczkiem do którego przyjeżdżali mieszkańcy Egiptu by uprawiać windsurfing. Obecnie jest miejscowością turystyczną odwiedzaną przez cały rok, pełnym sklepów i prywatnych willi. Oprócz windsurfingu można tu uprawić kitesurfing, korzystać z kąpieli słonecznych i wodnych, a także odwiedzić miejsca, umożliwiające poznanie historii Egiptu. Ten wyjątkowy obszar może pochwalić się licznymi, naturalnymi skarbami, których nie ma w żadnym innym miejscu w kraju. Znajdują się tutaj: pustynia, góry, doliny zachwycające bogatą roślinnością i dziewiczymi plażami. Rejon ten jest znany także ze swoich naturalnych źródeł mających działanie terapeutyczne, są to Źródła Mojżesza. Obszar bogaty jest także w roślinność pustynną, a wody morskie zamieszkuje wiele rodzajów rzadkich ryb. W Ras Sidr można zwiedzić osiemnastowieczną fortecę Calat El Gulndi. Park Narodowy Ras Mohammed Narodowy Park Ras Mohammed zajmujący 480 kilometrów kwadratowych znajduje się na samym szczycie półwyspu Synaj, około 20 kilometrów od Sharm El Sheikh. Park Narodowy został ustanowiony by chronić życie morskie, florę i faunę i zachować naturalne piękno tego regionu. Dla pasjonatów nurkowania ten obszar jest swoistym rajem. W Parku Narodowym Ras Mohammed znajduje się ponad 220 rodzajów koralowca, 40 rodzajów rozgwiazd, 25 gatunków jeżozwierzy, 100 rodzajów mięczaków i 150 rodzajów skorupiaków a także ponad 1000 rodzajów ryb. Ponadto w rejonie tym, na dnie morza, znajduje się wiele wraków z czasów gdy statki patrolowały ten obszar uznawany dawniej za punkt strategiczny z powodu bliskości Kanału Sueskiego. Zatem nurkowanie w tym rejonie jest wielką przygodą. Podstawowe miejsca do nurkowania to: Shark Reef i Yolanda Reef – dwie bliźniacze rafy koralowe rozciągające się na setkach metrów pod powierzchnią wody. Miejsca te są rekomendowane doświadczonym nurkom. Shark Reef jest też miejscem zamieszkania rekinów młotów, białych i szarych. Rejon ten zamieszkują także barakudy i ogromne tuńczyki. Yolanda Reef zyskała swoją nazwę od wraku frachtowca Yolanda, którego część nadal można „zwiedzać” nurkując odpowiednio głęboko. Rozsiane pod dnie morza kontenery ze statku stanowią ciekawe znaleziska dla nurkujących. Cały ekosystem w Ras Mohammed chroniony jest prawem. Zabronione jest stawianie jakichkolwiek konstrukcji zarówno na wodzie jak i na lądzie. Sharm el Sheikh i Zatoka Na'ama Miejscowość ta w skrócie nazywa sie po prostu Szarm. Nazwa miasta po raz pierwszy pojawiła się na mapach w XVII wieku i przez dwa wieki była to mała wioska rybacka. W języku arabskim słowo "sharm" oznacza zatokę, a "el Sheikh" starego, mądrego człowieka. Obecnie Sharm el Sheikh jest to obok Hurghady najbardziej znany kurort Morza Czerwonego na świecie. Rejon składa się ze śródmieścia Sharm el-Maya, ruchliwej zatoki Naam i Zatoki Rekinów położonej wzdłuż wybrzeża. Szarm jest najbardziej popularnym kurortem Południowego Synaju i idealną bazą wypadową. Można tutaj nurkować, lub po prostu bawić się w wodzie w Ras Um Sid, Zatoce Żółwi i Cieśninie Tirańskiej. Według niektórych ekspertów rejon Szarmu uznawany jest za najlepszy akwen do nurkowania na świecie. Plaże w Szarmie nie są zbyt szerokie z powodu klifów, które znajdują się czasami zaledwie kilka metrów od morza. Plaże są jednak w większości piaszczyste. Co ciekawe wiele pięknych ryb można zobaczyć siedząc na jednym z wielu pomostów zbudowanych, aby chronić koralowce przed ludzkimi stopami. Długa promenada obejmująca plażę w Zatoce Naama jest miejscem przechadzek. Tuż obok znajduje się deptak - centralne miejsce Szarmu z dyskotekami, kawiarniami, restauracjami i sklepami. Życie nocne z Zatoce Na'ama zasługuje na swoją sławę i już zdążyło obrosnąć legendą. Na miejscu turyści mają do dyspozycji kasyno, Hard Rock Cafe, Mc Donalds'a , Pizzę Hut, Burger Kinga, oraz bardzo dużą liczbę kawiarni i restauracji na każdą kieszeń. Zwolennicy zabawy w klubach mają tutaj szeroki wybór dyskotek, szczególnie w alei Pacha. Szarm jest jednym z najpopularniejszych miejsc konferencyjnych na świecie. Posiada międzynarodowe lotnisko łączące się z miastem autostradą. Okolica miasta stała się ważnym miejscem dla miłośników golfa. Takie pola golfowe jak to w Martim Jollie spełnia międzynarodowe standardy z gwarancją pogody każdego dnia. Co istotne dla Europejczyków, Szarm jest jedynym miastem w Egipcie, w którym istnieją sklepy monopolowe i sprzedawane jest w nich piwo, oraz mocne alkohole. Dahab i Nabq Dahab - jest małym beduińskim miastem znajdującym się 100 kilometrów na północ od Szarm. Jego nazwa oznacza "złoto" i pochodzi od jego pięknych plaż. Środowisko naturalne w całym rejonie jest chronione przez władze Egiptu. Tak jak i inne rejony Morza Czerwonego i Synaju, Dahab posiada kilka ciekawych miejsc do nurkowania. Blue Hole, dosłownie oznaczające "głęboką dziurę" w rafie koralowej znajduje się około 30 minut drogi samochodem od centrum Dahabu i jest miejscem dla bardziej doświadczonych nurków. Blue Hole to rafa o szerokości 150 metrów i głębokości 110 metrów. Bryza wiejąca od strony Morza Czerwonego sprawia, że miasto jest centrum windsurfingowym a laguna zdaje się być "szyta na miarę" dla kiteserfingowców. Nabq leży 30 kilometrów na północ od Szarm. Rafy koralowe rozciągają się tu na całej długości wybrzeża, gdzie pustynia spotyka się z morzem. Jest to chroniony port, który powstał w 1992 roku, aby chronić rafę koralową, oraz namorzyny rozciągające się wzdłuż linii brzegowej. W większości teren zamieszkany jest przez Beduinów. W Nabq znajduje się największy namorzynowy las na Synaju.Wrak statku Maria Schroeder, który zatonął na rafie koralowej w 1965 roku, z częścią nadal wystającą ponad powierzchnią wody nadal jest dobrze widoczny i często eksplorowany przez nurków. Park Narodowy Abu Gallum Na północy od Dahabu znajduje się Park Narodowy Ras Abu Gallum. Nie ma tutaj żadnych hoteli, sklepów głośnej muzyki i tłumu turystów. Ten zajmujący powierzchnie 400 kilometrów kwadratowych obszar chroniony jest prawem Egiptu. W Parku mieszkają Beduini. Miejsce słynie z fantastycznych warunków do nurkowania. Gebel Fuga jest największym płaskowyżem pustynnym otoczonym przez góry, który można zwiedzić podczas safari. Obszar ten nosi nazwę Las Słupców, ponieważ pokryty jest czarną lawą, jakby kolumnami skalnymi, które zdają się wyrastać wprost z gór. Na szlaku wielbłądów do Parku Narodowego Abu Gallum, wasz sprzęt do nurkowania, wraz z jedzeniem, napojami i bagażami będzie niesiony przez wielbłąda. Wycieczka szlakiem do Parku Narodowego odbywa się przy udziale instruktorów nurkowania, oraz doświadczonych przewodników beduińskich. Pod wodą można spotkać żółwie wodne, płaszczki i wielkie baradudy. Nuweiba Nuwejba - jest miejscowością znajdującą się na południowym wybrzeżu Synaju, około 180 kilometrów na północ od Szarm. Miasto otoczone jest przez Parki Narodowe. Tarabin znajdujący się na północ od Nuweiby znane jest z gęstych gajów palmowych, płytkich zatok i ruin tureckich fortów. Studnia znajdująca się w tych ruinach służyła jako źródło słodkiej wody dla plemion Beduinów, którzy zamieszkują te tereny od wieków. Tutejsze restauracje są umeblowane w beduińskim stylu, z dywanami, poduszkami nadającymi poczucie przytulności. Część miejska leży pomiędzy Tarabin a Diunami. W centrum znajdziemy bazary, restauracje i tradycyjne piekarnie serwujące ciepły chleb pita. Diuny łączą miasto Nuweiba z portem. Najpopularniejszą z wycieczek oferowanych z Nuweiby jest wycieczka do Klasztoru Św. Katarzyny, która często zahacza o pobliskie miejscowości takie jak Mawamis, gdzie znajdują się komnaty grobowe z wczesnej epoki brązu. Inne przystanki obejmują Kamień z Inskrypcjami, zawierający starożytne napisy tworzone przez różne cywilizacje. Inne wycieczki obejmują wyprawy na wielbłądach. Niektóra mogą trwać od 3 do 5 dni. Kolorowe kaniony i oaza Ain Hudra umożliwiają spacer pośród palmowych ogrodów i wspaniałych krajobrazów. Oaza Ain Um Ahmad jest najpiękniejszą i największą oazą na południu Synaju. Beduini uprawiają tu pomarańcze, migdały, brzoskwinie, figi i daktyle. Taba i Wzgórza Taba Region Taba zwrócił na siebie uwagę w 1970 roku , kiedy stał się magnesem przyciągającym turystów podróżujących z plecakami, poszukującymi miejsca na prowadzenie prostego hipisowskiego życia. Oczywiście od tego czasu miejscowość ta znacznie się rozrosła, ale spokojny styl życia jest tutaj nadal bardzo widoczny, szczególnie kiedy porówna się go do miejsc tak tętniących życiem jak Szarm czy Hurghada. Poczucie relaksu i bliskość z naturą są jednym z głównych powodów popularności tego regionu. Wiele osób uznaje Tabę za idealne miejsce na rodzinne wakacje. Kilka kilometrów od Taby znajduje się Wyspa Faraona, miejsce z nieprawdopodobnymi widokami. Pole golfowe na Wzgórzach Taba posiada najdłuższą w Egipcie odległość do dołka. 14 dołek ma 640 jardów. Góra Synaj i Klasztor Św. Katarzyny Te dwie atrakcje i otaczające je majestatyczne góry podsumowują magię i różnorodność regionu Synaj. Góra Synaj jest nazwą zespołu wierzchołków i czasem nazywana jest Świętą Górą. Na południowym krańcu znajduje się Góra Mojżesza, gdzie (według przekazów) Mojżesz komunikował się z Bogiem i otrzymał tablice z 10 przykazaniami. Góra Mojżesza jest najwyższym szczytem Synaju. Najwyższą góra w Egipcie jest leżąca obok Góra Katarzyny, która mierzy 2500 metrów. Najkrótszą drogą na Górę Katarzyny (gdzie znajduje się Klasztor Św. Katarzyny) jest Siket Syidna Musa. Są to schody składające się z 3 750 stopni, zwanych schodami skruchy. Zostały one wycięte w skale przez mnichów z Klasztoru św. Katarzyny i znajdują się u północno-zachodniego podnóża góry. Wiele osób wspina się po zapadnięciu zmroku, częściowo by uniknąć gorąca, ale także dlatego, aby nie przegapić wchodu słońca. Dłuższą trasą jest El Bashait. Na tej trasie możemy skorzystać z pomocy wielbłądów. Wspinaczka trwa około dwóch godzin, a po drodze można kupić jedzenie i wodę w małych straganach. Na górze jest możliwość zwiedzenia Klasztoru Św. Katarzyny. Klasztor zostało zbudowany na rozkaz Cesarza Justyniana, znajduje się wokół miejsca, które uznaje się za to, w którym Mojżesz zobaczył gorejący krzew. W Klasztorze znajdują się manuskrypty, obrazy olejne i arabskie mozaiki. Znajduje się tu 5 tysięcy woluminów w różnych językach. Sercem klasztoru jest Kaplica Gorejącego Krzewu. Niedaleko od kaplicy znajduje się gorejący krzew, rzadki rodzaj róży o nazwie Rubus Sanctus. Klasztor jest także swojego rodzaju fortecą. Ogromne ściany zbudowane z granitu chroniły mnichów i skarby klasztoru. Najbardziej zaskakującą częścią historii klasztoru jest to, iż był on zawsze pod specjalną opieką różnych władców panujących na tych terenach - bez względu na religię i światopogląd. Wokół klasztoru znajduje się Park Narodowy gdzie można spotkać kozła skalnego i wilka z Europy, oraz hieny z Afryki, a także węże. źródło: www.egypt.travel Oazy Nieoswojona tajemnica Khargs, Dakhla, Farafra, Baharija i Siwa: oazy w zachodniej części Egiptu, są jak wyspy zagubione nie tylko w przestrzeni w bezgranicznych piaskach Sahary, ale także w czasie. Rzeczywistość i świat baśni przenikają się. Można tu zobaczyć wschód słońca z grzbietu wielbłąda, albo wspiąć się na szczyt wydmy i ujrzeć majestatyczny bezkres pustyni. Można tu spędzić południe w zacisznym cieniu palmowego zagajnika lub w wypełnionym chłodną wodą basenie w jednym z rewelacyjnych ekodomków, charakterystycznych dla tego regionu, albo pospacerować późnym wieczorem do faraońskiej świątyni, wąskimi uliczkami wioski w której czas się zatrzymał. Albo spędzić noce przy ognisku przed namiotem Beduina i posłuchać zaczarowanych opowieści i zobaczyć migotanie gwiazd na bezchmurnym, pustynnym niebie. Oaza Fajum: ogród Kairu – rajska przygoda i bogata historia Najbliżej doliny Nilu, zaledwie godzinę jazdy na południe od Kairu, leży oaza Fajum. Gleba w tej okolicy jest tak żyzna, iż od niepamiętnych czasów oaza służyła za spichlerz stolicy. Warto wybrać się na całodzienną wycieczkę do Fajum choćby tylko po to by zobaczyć soczystą zieleń roślinności i zakosztować wiejskiej ciszy. Miejscowi rolnicy zwani fellachami nadal uprawiają ziemię a widok kobiet i dzieci stojących przed glinianymi domkami, przy kanałach wzdłuż których rosną plamy, odznacza się takim samym, ponadczasowym wdziękiem jak płaskorzeźby przedstawiające ich przodków na ścianach pobliskich grobowców. Jezioro Karun o powierzchni 30 kilometrów kwadratowych i przylegający do niego Park Narodowy Wadi – El – Rayan stanowią obszar chroniony. Ptaki, odwiedzające te okolice są wyjątkową atrakcją dla amatorów ornitologii. W Wadi – El – Hitan można podziwiać gigantyczne szkielety prehistorycznych wielorybów, wyrzuconych na ląd, gdy Morze Śródziemne sięgało znacznie dalej na południe niż teraz. Nie brakuje też atrakcji dla osób interesujących się kulturą. Na uwagę zasługują piramidy w Hawara i El-Lahun. Oaza Baharija: palmowe zagajniki, źródła mineralne i złote mumie Pustynna depresja, zwana Oazą Północną o powierzchni ok. 4000 kilometrów kwadratowych zbudowana z czarnej wulkanicznej skały odległa jest od Kairu o siedem godzin jazdy. Już w czasach starożytnych znana była z kopalń rudy, żyznych ogrodów, leczniczych wód i malowniczych widoków na czarne, poszarpane wulkaniczne skały, wyrastające z pustynnej równiny. Miejsce to stało się sławne na świecie, gdy pod koniec lat 90-tych ubiegłego wieku odkryto tu przypadkiem ogromną nekropolię z czasów grecko-rzymskich. W grobowcach znaleziono tysiące bogato zdobionych mumii. Po tym sensacyjnym odkryciu okolica ta została ochrzczona mianem Doliny Złotych Mumii. Oaza Farafra: wyspa zieleni na obrzeżu Pustyni Białej W tej najmniejszej i najbardziej osamotnionej oazie warto zobaczyć kilka źródeł siarczanych oraz Kasr-el-Farafra jedyne miejsce w tym rejonie, dziś ruiny fortecy w otoczeniu palm. Największą atrakcję zaledwie 30 km na północ stanowi jednak Pustynia Biała, gdzie wiatr rzeźbiąc w białej, wapiennej skale wyczarował surrealistyczne, ogromne formy odznaczające się niezwykłym pięknem. Oaza Dakhla: tradycyjne gliniane budowle na tle wspaniałych form skalnych Oaza Dakhla służyła niegdyś Rzymianom za spichlerz. Dziś ten ogromny obszar nadal wygląda jak kraj z bajki. Dwa najpiękniejsze z czternastu osiedli to Balad (Gliniana Wioska), El-Kasr (Cytadela składające się z wąskich, cienistych uliczek. O uroku tego miejsca decyduje kontrast między bujną zielenią licznych sadów i pól koniczyny, ryżu i orzechów ziemnych a wydmami w kolorze miodu i pastelowo-różowymi skalnymi formami otaczającej pustyni. Z czasów świetności oazy zachowały się ruiny świątyń i grobowców. Oaza Kharga: niegdyś zatrzymywały się tu karawany, dziś jest to kwitnące centrum prowincji Najbardziej na południe wysunięta oaza Pustyni Zachodniej była kiedyś ważnym punktem na słynnym szlaku karawan Darb-el-Arbain, Drog Czterdziestodniowej, którą kupcy handlujący wielbłądami i niewolnikami docierali do rynków w północnej i południowej Afryce. Dziś jest to administracyjna stolica prowincji New Valley (Nowa Dolina). Oprócz gajów palmowych i pól znajduje się tu kilka samodzielnych osiedli takich jak Kasr Kharga Bulak i Baris. Najciekawsze zabytki sakralne to wczesnochrześcijańska nekropolia El-Bagawat i świątynia Hibis. Oaza Siwa, najdalej na zachód wysunięta oaza w Egipcie. To kąpiele w naturalnych źródłach mineralnych, jeziora i legendarne świątynie Oaza Siwa położona jest o 500 kilometrów na zachód od Nilu. 300 kilometrów od Marsa Matruh kilkanaście metrów poniżej poziomu morza. 2700 lat temu, gdy Rzym był tylko wioską a Homer właśnie skończył komponować Iliadę, Oaza Siwa już była sławna w całym rejonie Morza Śródziemnego jako siedziba wyroczni Amona-Re. Sława na skalę światową przyszła w 331 roku przed nasza erą gdy Aleksander Wielki zatrzymał się, aby zasięgnąć rady owej wyroczni. W oazie do dziś jest atmosfera czaru i magii. Niezwykły urok tego miejsca potęgują skarby przyrody: zagajniki palm daktylowych i drzew oliwnych, jeziora o brzegach porośniętych trzciną , góry o płaskich szczytach i piaszczyste wydmy, źródła mineralne zachęcające do kąpieli. Inne atrakcje Oazy Siwa to doskonale zakwaterowanie w ekodomkach, dwa malownicze zamki na wzgórzach, zabytkowe ruiny i unikalna kultura z silnym wpływem tradycji berberyjskiej. El-Fajum – żyzny raj już w czasach Faraonów Bogata historycznie oaza Fajum z lotu ptaka wygląda jak zielony pączek wyrastający na łodydze Nilu. Leży na bagnistej depresji o powierzchni 1800 kilometrów kwadratowych. Od zarania dziejów była ulubionym miejscem polowań zarówno faraonów jak i późniejszych monarchów. Dzięki sieci kanałów i grobli wybudowanej ponad 3500 lat temu stała się żyznym terenem rolniczym. Bar Jusuf, kanał wykopany w czasach panowania XII Dynastii, do dziś doprowadza tu wodę z Nilu, dzięki której wegetacja jest tak bujna. O wysokim poziomie cywilizacji Średniego Państwa świadczy świątynia w Medinet Madi oraz piramidy Senusereta II w El-Lahun i Amenemhata III w Hawara. Ta druga należała niegdyś do kompleksu do którego należał legendarny labirynt, składający się z ponad 1500 komór i uważany przez Greków za jeden z cudów świata. Świadectwem obecności Rzymian w tym rejonie są słynne portrety mumiowe, tzw. fajumskie, których wielką liczbę znaleziono w miejscowych grobowcach, a także w ruinach rzymskich miast w Dime, Tebtynis, Diomysias i Karanis Kom Auszim. Dwa głośno skrzypiące drewniane koła młyńskie wciąż obracają się na rynku Medinet El Fajum, starożytnego miasta i miejsca kultu boga sobka. O unikalnym charakterze oazy El-Fajum decyduje słone jezioro Karun (powierzchnia to 230 kilometrów kwadratowych) na brzegach którego żyją liczne gatunki ptaków. Wokół jeziora na przybyszów czekają liczne, kameralne restauracje. Warto odwiedzić wioskę Tunis znany ośrodek garncarstwa oraz Wadi El-Hitan tzw. Wioskę Wielorybów. Oaza Baharija – soczysta zieleń bujnych ogrodów w Dolinie Złotych Mumii Historia oazy Baharija składającej się z ośmiu wiosek położonych 360 km na południowy zachód od Kairu, sięga czasów panowania faraonów. Mimo to aż do końca XX wieku była prawie nieznana. Do głównych atrakcji należały świątynia wzniesiona za życia Aleksandra Wielkiego, 400 gorących i zimnych źródeł mineralnych i siarczanych oraz sielankowe krajobrazy. Tak było do 1996 roku, kiedy to przypadkiem dokonano sensacyjnego odkrycia archeologicznego. Na pograniczu dwóch osiedli El-Bawiti i El-Kasr pod przechodzącym osłem zapadł się strop komory grobowej, jak się później okazało części faraońsko-rzymskiej nekropoli, w której zachowały się tysiące misternie dekorowanych mumii. Wprawdzie same wykopaliska nie są udostępniane zwiedzającym, to jednak w El-Bawiti niektóre z mumii można oglądać. Wśród innych atrakcji oazy warto wymienić dawne brytyjskie fortyfikacje na wzgórzach Gebel El-Ingleez i Gebel Maghrafa, gdzie odkryto wielki szkielet dinozaura oraz skalne formy na Pustyni Czarnej. Nie trzeba dodawać, że noc spędzona w beduińskim namiocie pod rozgwieżdżonym niebem to przeżycie, którego długo się nie zapomina. Dakhla – oaza o niezwykłym pięknie i starożytnej historii Około 300 km na południowy wschód od Farafry położona jest oaza Dakhla. Zajmuje ona obszar o długości 120 kilometrów, obfitujący w piękne krajobrazy, bujną roślinność (dzięki wodzie czerpanej z 500 studni) i urozmaicona faunę. U stop surowych, pustynnych gór można napotkać zabytki z czasów średniowiecza a nawet z czasów panowania faraonów. Szczególnie malownicza jest wioska Kalamon i stare ufortyfikowane miasto El-Kasr. Wszystkie budynki wykonane są z gliny a wąskie, tworzące istny labirynt uliczki, przykryte są trzcinowymi matami. W Mut nowoczesnej stolicy oazy, znajduje się zabytkowy zamek z gliny oraz muzeum folklorystyczne. Warta odwiedzenia jest także rzymska świątynia Deir El-Mozawaka i Baszendi, faraoński grób Balad i oaza Baris wysunięta najdalej na południe. Na znużonego wędrowca czeka regenerująca siły kąpiel w ciepłej wodzie z siarczanego źródła Ajn El-Kasr oraz posiłek pod palmami nad brzegiem słonego jeziora Bir El-Gabal. Kharga – centrum Nowej Doliny: nowoczesność i historia Oaza wysunięta najbardziej na południe Egiptu. Zamieszkuje ją około 60 tysięcy osób. To największa i najgęściej zaludniona egipska oaza. Większość gruntów jest uprawiana, co stanowi nie lada wyczyn, zważywszy, że Kharga jest jednym z najgorętszych miejsca ziemi a słońce świeci tu prawie przez 4400 godzin rocznie. Dominującym stylem stolicy jest nowoczesny funkcjonalizm. Bardzo atrakcyjnie prezentuje się świątynia Hibis. Jest ona uważana za najlepiej zachowany perski obiekt kultu religijnego w Egipcie. Budowa ufortyfikowanej świątyni Kasr Ghuwata także została zakończona w okresie panowania Dariusza I. Z czasów rzymskich pochodzi Kasr El-Zayan. W Dusz, na samym południu, w otoczeniu wielkich wydm wznosi się Świątynia Ozyrysa. Ponad 100 misternie dekorowanych kaplic grobowych w nekropolii El-Bagawat ma rodowód wczesnochrześcijański. Po dniu wypełnionym zwiedzaniem można odpocząć zażywając kąpieli w gorących źródłach Naser i Bulak. Kąpiel ma również właściwości terapeutyczne. Pomaga przy schorzeniach reumatycznych i alergiach. Farafra – gorące źródła i białe, surrealistyczne rzeźby na pustyni Po długiej drodze przez pustynię warto odpocząć w cieniu palmowego zagajnika w oazie Farafra, położonej w połowie drogi między oazami Dakhla i Baharija. Kąpiel w siarczanych źródłach Bir Setta lub El-Mufid pomaga spłukać z siebie nie tylko pył ale i zmęczenie. W nekropoli Ain Besal 15 kilometrów na południowy zachód od osady znajdują się kaplice skalne grobowce z czasów rzymskich i wczesnochrześcijańskich. Warto też zajrzeć do pobudzającego wyobraźnię muzeum Badra, gdzie prezentowane są obrazy figurki wykonane przez miejscowych artystów. Na Pustyni Białej, 20 minut jazdy na północ od Farafry, będziemy podziwiać skały wapienne o niezwykłych, uformowanych przez wiatr kształtach, przypominających grzyby, stożki i góry o płaskich szczytach. Surrealistyczne formy, jakby wyrzeźbione rekami artysty-kolosa, rozrzucone są na obszarze ok. 30 kilometrów kwadratowych. O zmierzchu i wschodzie słońca nabierają one pięknych pastelowych kolorów. Siwa – oaza w której bogowie pobłogosławili Aleksandra Wielkiego Najbardziej osamotniona z pięciu egipskich oaz wyrasta niczym fatamorgana na Pustyni Zachodniej, dobre godziny jazdy od wybrzeża. W miejscu, w którym boska wyrocznia potwierdziła kiedyś prawo Aleksandra Wielkiego do panowania nad Egiptem, zmęczeni zgiełkiem codziennego życia szukają dziś samotności. W sercu oazy o powierzchni 2400 kilometrów kwadratowych stało niegdyś ufortyfikowane miasto. Z jego najwyższego szczytu, nad dachami glinianych domów, roztacza się wspaniały widok na mieniące się w słońcu jeziora. Główną atrakcją turystyczną oazy Siwa są ruiny miasta Aghurmi z dwoma sanktuariami Amona. Kąpiel na wyspie Katnis lub w krystalicznej wodzie mineralnej z „Fontanny Kleopatry” to ulga dla ciała i duszy. U stóp wzgórza Gebel Dakhrour osoby cierpiące na reumatyzm mogą poddać się terapii polegającej na zakopaniu się po szyję w ciepłym piasku. Natomiast miłośnicy pamiątek mogą w tym czasie kupować na miejscowym targu sztuki ludowej oryginalne wyroby ze srebra i ceramiki. Wielka przyjemnością dla amatorów ornitologii jest wycieczka rowerem lub „karettą” (rodzaj wózka ciągniętego przez osła) do zacisznych zagajników palmowych na brzegach jeziora. Gnieździ się tam wiele rzadkich gatunków ptaków. Z kolei koneserów starodawnych zwyczajów zainteresuje wizyta Muzeum Oazy Siwa oraz doroczny festiwal urządzany w październiku z okazji zbioru daktyli. Najbliższy kontakt z Przyrowów zapewni nocleg w jednym z ekodomków z których oaza Siwa stała się znana w ostatnich latach. źródło: www.egypt.travel

Tu znajdziesz wszystkie informacje dotyczące Egiptu. Przepisy celne, prawne, ubezpieczenie, służby zdrowia. Bezpieczeństwo w Egipcie, religia, obyczaje Начинать Город Важный Погода Развлечения и отдых Пабы Магазины аэропорт Ты Отели Экскурсии Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Важная информация для туриста wizy, oprzepisy celne Виза, правила въезда infomacje dla turysty Между Польшей и Египтом существует визовый трафик. Перед приездом в Египет гражданин Республики Польша может подать заявление на получение визы в египетском дипломатическом представительстве или получить ее в аэропорту Египта за 25 долларов США. Туристическая виза выдается на 30 дней. Паспорт должен быть действителен не менее 6 месяцев. Szczegóły, procedury i możliwość złożenia wniosku e-vizy do Egiptu znajdziesz tu Wszystkie ważne informacje dotyczące zasad wjazdu na teren Egiptu znajdziesz tu На этом языке пока нет опубликованных постов Когда посты будут опубликованы, вы увидите их здесь. Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (971) 971 пост Informacje z Egiptu (0) 0 постов Wiadomości z Hurghady (0) 0 постов Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 постов Historia Egiptu (0) 0 постов Вывоз из Египта без согласования с таможенными органами большего количества товаров, например субсидируемых лекарств, может повлечь за собой их конфискацию и штраф. Ввоз иностранной валюты в Египет не требует заполнения таможенной декларации – при условии, что ее стоимость не превышает 10 000 злотых. ДОЛЛАР США. Такую же сумму в долларах можно взять из Египта, не отчитываясь перед таможней. Индивидуальные путешественники, не охваченные специальными соглашениями, не имеют права на возмещение НДС с приобретенных товаров. Контрабанда всех видов наркотиков (включая марихуану), торговля ими или их употребление караются смертной казнью. Семена мака также считаются галлюциногенным средством. Попытка вывезти предметы, представляющие историческую ценность, т.е. все археологические артефакты, а также кораллы, ракушки и т.п., наказуема. Иностранец не обязан регистрироваться, но это обязанность владельца объекта, в котором находится турист. В случае частной аренды соответствующий договор аренды подписывается с собственником многоквартирного дома, который сообщает о месте жительства иностранца в полицию. Страхование Медицинское страхование является обязательным. Следует иметь в виду, что польские страховые компании иногда ставят под сомнение законность стоимости лечения, поэтому следует избегать самых дешевых, т.е. наиболее ограниченных в плане услуг, страховых предложений. Целесообразно приобрести полис комплексного обслуживания, чтобы страховая компания не смогла, например, отказать в покрытии расходов на госпитализацию (очень дорогая услуга в Египте) или лечение хронического заболевания. В случае болезни перед обращением к врачу или в больницу необходимо связаться со страховщиком по телефону (независимо от времени суток) и согласовать с ним стоимость и объем лечения, чтобы потом не получить отказ в расходах . zdrowie ubezpieczenie Прививки, здравоохранение przepisy w egipcie Обязанности делать прививки нет. Находясь в Египте, следует соблюдать правила повышенной гигиены: чаще мыть руки, пить кипяченую или оригинальную бутилированную воду, тщательно мыть фрукты и овощи. Следует соблюдать особую осторожность при приеме пищи, особенно в первые дни пребывания в Египте, поскольку у нас могут возникнуть желудочно-кишечные расстройства, именуемые в народе «месть фараона». В случае появления первых симптомов таких нарушений следует приобрести лекарства (цены на них в местных аптеках сравнительно невысоки и их можно отпускать без рецепта) или обратиться к врачу. Уровень медицинских услуг сильно различается. Помимо относительно многочисленных, очень дорогих клиник и больниц с международной репутацией, существует сеть государственных медицинских учреждений, отличающихся по уровню услуг от европейских стандартов. Отсутствие собственных средств равносильно невозможности воспользоваться какой-либо медицинской помощью. На этом языке пока нет опубликованных постов Когда посты будут опубликованы, вы увидите их здесь. podrózowanie po egipcie Путешествие по стране Как правило, в передвижении по Египту ограничений нет, однако путешествовать по Синаю и по городу Суэц не рекомендуется. Следует помнить, что иностранец не будет допущен в определенные места (например, военные зоны или те, которые местные власти считают опасными). Путешествовать рекомендуется только организованными группами и с гидом. В частности, следует избегать поездок в пустыню у границы с Суданом и Ливией. Религия, обычаи religia obyczaje Особых моральных ограничений в Египте нет, но следует помнить, что мусульманские обычаи во многом определяют жизнь среднего египтянина, поэтому особенно важно уважать образ жизни его жителей и исповедуемые ценности ими во время их пребывания в этой стране, и почему при этом следует обратить внимание, среди прочего на наряд, в котором мы показываемся на улице. Поэтому не рекомендуется — кроме как в туристических зонах — носить короткие юбки, шорты и пляжную одежду. Мужчинам также неуместно носить короткие штаны. Во время контактов с местными жителями женщины должны носить одежду, закрывающую руки и ноги до колен. Также следует помнить, что женщины без компании мужчин могут подвергаться притеснениям со стороны местного населения. Запрещено фотографировать военные сооружения, резиденции государственных деятелей, а также мосты и порты. Полезная информация Пятница и суббота официально нерабочие дни. Присутствие в Египте восьмимиллионного христианского меньшинства (коптов) означает, что и в воскресенье вы можете столкнуться с трудностями при посещении офисов, особенно местных. Офисы также работают неполный рабочий день во время постного месяца Рамадан. Kontakty dla polskiego turysty w Hurghadzie kontakty Ambasada RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.secretariat@msz.gov.pl Wydział Konsularny ambasady RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.consul@msz.gov.pl Godziny obsługi interesantów: od niedzieli do czwartku 9:00-12:00 - sprawy wizowe niedziela, wtorek, czwartek 12:00-14:30 - sprawy prawne poniedziałek, środa 12:00-14:00 - sprawy paszportowe Telefon dyżurny ambasady W sytuacjach nagłych, wymagających pilnej interwencji konsula możliwy jest kontakt pod numerem telefonu: +20 10 6200 1116. UWAGA! Telefon dyżurny służy ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego, poszukiwaniu zaginionych, ew. nawiązaniu kontaktu z bliskimi poszkodowanych, czy zatrzymanych obywateli polskich. Telefon ten NIE SŁUŻY udzielaniu informacji turystycznych, o usługach, natężeniu ruchu na drogach itp. Nieznajomość jęz. obcych, nieporozumienia pomiędzy klientem a usługodawcą, konieczność opłacenia mandatu za wykroczenie, poszukiwanie usług itp. nie są nagłymi wypadkami. Media społecznościowe ambasady RP w Kairze Twitter: @PLinEgypt Facebook: Ambasada RP w Kairze Ważne numery telefonów w Hurghadzie + 20 numer kierunkowy do Hurghady 122 - Policja 126 - Policja turystyczna 123 - Pogotowie 125 - Straż pożarna Numery telefonów szpitali w Hurghadzie Hurghada General Hospital , tel: +20653549698 ‎ T he Egyptian Hospital , tel: +20653450318 ‎ El Salam Hospital , tel: +20653548785 ‎ Nile Hospital , tel: +20653550974 ‎ El Gouna Hospital , tel: ++20 65 3580016 Red Sea Hospital , tel: +20653544850 ‎El Hekma Hospital, tel: +20653553999‎ Tabarak Children's Hospital , tel: +20163314438 ‎El Arish Military Hospital , tel: +20653549513‎ Internet i telefon w Hurghadzie Telefon w Hurghadzie internet i telefon Na wstępie od razu zaznaczamy; jeżeli jesteś bardzo bogata/bogaty i stać cię - dzwoń z Hurghady do Polski z normalnego polskiego numeru telefonu komórkowego. Dodamy, że jeżeli w ciągu 14-dniowych wakacji rozmawiać będziesz w sumie kilkadziesiąt minut - spodziewaj się rachunku na ~2 tysiące złotych. Jeżeli dodasz do tego korzystanie w swoim smartfonie z internetu, poczty itp. - dodaj do tego kolejne 2 tysiące złotych. A więc, jeżeli wakacje all inclusive w Hurghadzie kosztowały Cię 3 tysiące złotych to koszt całego wyjazdu (wraz z łącznością do Polski) wzrośnie do siedmiu tysięcy złotych. Jeżeli jeszcze oglądasz codziennie Netflixa, albo słuchasz cały czas Spotify... nawet nie chcemy wiedzieć jak się czujesz. Nie straszymy. Informujemy i radzimy. Sami popełniliśmy ten błąd, a rachunek za telefon był wyższy niż koszt wakacji w Hurghadzie. Teraz chcemy pomóc Tobie, abyś nie popełniła/popełnił tego samego błędu i nie było wściekłości i płaczu. Najgorsze jest w tym wszystkim to, że zawsze taki rachunek przychodzi w najmniej odpowiednim momencie, czyli kilka dni po wspaniałym i niezapomnianym wypoczynku w Hurghadzie. Niestety zawsze musi być tak, że jak jesteśmy w miejscu, które jest piękne, tanie i stosunkowo niedaleko od kraju to musi być jakiś "haczyk". W przypadku wakacji w Hurghadzie tym haczykiem jest cena za połączenia telefoniczne. Trudno to zrozumieć dlaczego akurat Egipt znajduje się w grupie państw w najwyższej strefy numerowej, czyli najdroższych, wraz z np. Afganistanem, Zimbabwe, czy Koreą Północną. Cena za połączenie (sieć Plus) wynosi aż 6 złotych i 5 groszy za minutę netto. Dla przykładu dzwoniąc z Kirgistanu zapłacimy 2.02 zł, a z Australii 4.03 zł za minutę połączenia. Ale zostawmy to. Nic nie poradzimy. Jak zrobić, by połączenie było tańsze? Jest kilka sposobów, choć i tak cena będzie dosyć wysoka. Teraz mały prztyczek w noc dla większości właścicieli hoteli w Hurghadzie. Kupując wycieczkę w konkretnym hotelu w większości przypadków te ostatnie informują, iż oferują turystom bezpłatny internet. Po przyjeździe na miejsce okazuje się, że bezpłatny internet co prawda jest, ale tylko w okolicach lobby, a jego szybkość i dostęp pozostawia wiele do życzenia. W większości przypadków w ogóle on nie działa z powodu zbyt dużego obciążenia. Hotele oferują wówczas "dostęp do internetu z hasłem" przeważnie za 15/20 dolarów za cały pobyt. Niby fajnie i w sumie niedrogo, ale ta usługa także jest nie najlepszej jakości zwłaszcza wtedy, gdy dużo korzystamy z internetu, połączeń live, chcemy oglądać filmy, albo słuchać radia, czy muzyki streamingowej, a reszta turystów w hotelu robi to samo. Wówczas pozostaje nam korzystanie, lub zakup egipskiego telefonu i internetu. Najprostszym (oprócz niedzwonienia do Polski) jest skorzystanie z telefonu, który stoi na biurku w naszym pokoju hotelowym, lub zadzwonienie do Polski z recepcji hotelu. Taka usługa powinna kosztować około 5/6 funtów egipskich za minutę połączenia. Jednak przecież nie o to chodzi. Lepszym sposobem (nieco droższym) jest kupno egipskiej karty telefonicznej Prepaid SIM Data. W Egipcie mamy czterech operatorów sieci komórkowych, to: Orange Vodafone Etisalat WE Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się salony operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, Etisalat, WE, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych (z egipskim numerem telefonu), czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów )GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafone za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. W Orange pakiet internetowy Go-Net oferuje 40 GB za 400 funtów egipskich. Za 100 funtów otrzymamy 9 GB. W Etisalat w planie "Szmaragdowym" za 450 funtów egipskich otrzymamy 25 GB internetu, 4500 minut połączeń lokalnych i 30 minut rozmów międzynarodowych. Gdzie jest salon Vodafone w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Orange w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Etisalat w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon sieci WE w Sakali? Odpowiedź w filmie... Kupując kartę SIM do telefonu, czy internetu radzimy zabrać ze sobą smartfona, tablet, Iphona, czy laptop, by na miejscu pracownik salonu przy nas zainstalował karty oraz sprawdził, czy nasze urządzenia działają bez zarzutu. Często zdarza się bowiem tak, że jest z tym problem. Ceny rozmów do Polski u egipskich operatorów sieci komórkowej to: 4 funty egipskie za 1 minutę w Orange, 3,5 funta w Vodafone, 2 funty za 1 min w Etisalat. I na zakończenie najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęty Simlock. I jeszcze jedno. Przed wylotem z Polski radzimy ustawić swój telefon w "tryb samolotowy" i nie zmieniać tych ustawień do momentu zainstalowania w naszych urządzeniach elektronicznych egipskich kart. Kurs funta egipskiego kurs funta Gdzie jest kantor wymiany walut w Sakali? Odpowiedź w filmie... Jadąc do Hurghady najwygodniej zabrać ze sobą dolary, które wymienimy później w kantorze na funty egipskie. W hotelach o każdej porze dnia i nocy wymienimy pieniądze tylko po trochę mniej opłacalnym dla nas kursie. Na wymianie stracimy około 10% w porównaniu z kursem w kantorze. Oczywiście w sklepach, restauracjach, czy za wycieczki fakultatywne można płacić w dolarach, lub euro, ale odradzamy, gdyż przelicznik zawsze nie będzie dla nas opłacalny. Można, a nawet warto korzystać z bankomatów, których w mieście jest bardzo dużo. Trzeba jednak wiedzieć, że za każdą transakcję - niezależnie od wypłacanej sumy - zapłacimy około 20 zł. Ważne: dobrze mieć przy sobie, na początek pobytu w Hurghadzie, odliczona kwotę 25 dolarów. Tyle kosztuje wiza, którą nabywamy na lotnisku po wylądowaniu oraz drobne (1 dolar), by zapłacić bagażowemu za dostarczenie naszych bagaży do hotelowego pokoju. Egipskie banknoty i moneta Kurs funta egipskiego Funt egipski moneta Go to link Kurs funta egipskiego Jeden funt egipski banknot Go to link Kurs funta egipskiego Pięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dziesięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwadzieścia funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Pięćdziesiąt funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Sto funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwieście funtów egipskich Go to link 1/1 Język arabski Przydatne zwroty arabskie dla Turysty zwroty po arabsku nie potrzebuje niczego - ana musz ajz haaga nie mam pieniędzy - ana musz maaja flus idź, odejdź - emszi nie - la dziekuję - szokram - odpowiedź: afłan cześć - salam aleikom dzień dobry - sabah al hir dobranoc - tasbah ala hir jak się masz - izajek jak się nazywasz - ismak e nazywam się... - ismi... nie mówię po arabsku - mabatkalemsz arabi czy mówisz po angielsku - bitikalem inglizi co - e tak - aiła nie - la'a ok - meszi (lub) masbut proszę - men fadlak dziękuję - szukran co to jest - e da ile kosztuje - bikam di (r.ż); da (r.m) nie chcę - misz ajez (r.m); ajza (r.ż) pozdrowienie - salam alejku dzień dobry - saba al hir cześć - saida drogo - rheli bardzo drogo - rheli giden woda - maija jedna woda - łached maija dalej / szybko - jalla co się stało - hasal ej nie mam - me andisz mam - andi masz - andak kto - min nie ma go tutaj - hoła misz hena jutro - udla teraz - talla póżniej - baad w dzień - kuljum w nocy - elil nie ma problemu - misz muszkila bardzo dobrze - behi jessir żle - musz behi kocham cie - en hebbyk jak sie masz - keifa halak dobrze - kłajs źle - łakesz pocałunek - busa daj mi buzi - ani mi busa kiedy ty wrócisz - laktesz mysztarża lina jesteś bardzo piękna - yn heb nahki maak jesteś śliczna - inti żmila barsza masz piękne oczy - ejnik helulin nie mogę spać w nocy - meneżimtisz dojadę... - kifasz ghadi nuwsu jak daleko - bszhal ba id na lewo/na prawo - liser/limin tu/tam - hna/hnak obok - hda północ - szimal południe - żanub wschód - szerq zachód - gherb koniec - halas gdzie jest... - fejn kejn... bank - szi banka fryzjer - szi hellaq ambasada - ssifara djal meczet - żame muzeum - mathaf teraz - daba rozumiem - fhemt nie rozumiem - mafhemtsz jak masz na imię - sznu smitek mam na imię - smiti... ile masz lat - szhal f amrek jestem/jesteśmy z... - ana/hna min... pałac - cqasr apteka - farmasjan posterunek - policji kumisarja poczta - busta restauracja - mat am/ ristura zadzwonię na policje - hakalem polis gdzie jest - fejn kejn jakiś hotel - szi util ile kosztuje pokój - bszhal kejn lbitna jak - kifasz który - aszmen gdzie - fejn czy jest... - wosz kejn... co to jest - asz dak szi duży/mały - kbir/sghir otwarty - mehlul zamknięty - masdud 0 - syfr 1 - łahet 2 - etnin 3- teleta 4 - arbaa 5 - hamsa 6 - seta 7 - seba 8 - temenia 9 - tesa 10 - aszra 11 - hedaszar 12 - etnaszar 13 - teletaszar 14 - arbaataszar 15 - thamastaszar 16 - setaszar 17 - sebataszar 18 - tamantaszar 19 - tesaataszar 20 - aszrin 21 - łahed ła aszrin Liczby arabskie Porady dla Turysty jadącego do Hurghady porady Jedzenie - co wziąć do Hurghady Wyjeżdżając do Hurghady warto zabrać z Polski wędlinę wieprzową. Polecamy wędliny pakowane próżniowo. Co prawda jedzenie w hotelach i restauracjach jest wyśmienite, ale nie zmienia to jednak naszych nawyków żywieniowych i przyzwyczajeń, szczególnie do wieprzowiny, której w Hurghadzie po prostu się nie jada. Transport w Hurghadzie Najlepszym, ale i najdroższym. środkiem komunikacji w Hurgadzie i okolicach są taksówki. Koszt jazdy „po mieście” taksówką to około 40 funtów egipskich. Koszt jazdy z jednego końca miasta na drugi, lub poza miasto to około 80 funtów egipskich. Taksówek w mieście jest bardzo dużo. Nie należy zgadzać się od razu na ceny proponowane za kurs przez pierwszego lepszego taksówkarza. Ceny podawane przez niektórych kierowców są często zawyżane nawet o kilkaset procent. Dobrze jest jeszcze przed rozpoczęciem kursu ustalić z taksówkarzem cenę za przejazd. W zasadzie nie powinno się robić inaczej. Innym, bardzo tanim sposobem transportu w Hurghadzie są busiki, które jeżdżą na określonych trasach. Koszt takiego przejazdu wynosi 3 funty egipskie od osoby. Przed wejściem do busika należy podać dokąd chcemy dojechać i za ile osób płacimy. Wycieczki fakultatywne Wycieczki fakultatywne są proponowane przez przedstawicieli biur turystycznych, z którymi przylecieliśmy do Hurghady, najczęściej podczas pierwszego zapoznawczego spotkania. Trzeba wiedzieć, że biura turystyczne zrezygnowały z klasycznych rezydentów, więc wszystkie problemy z którymi się możemy spotkać musimy przekazywać bezpośrednio do biur turystycznych za pośrednictwem ich aplikacji. Przedstawiciele biur turystycznych w razie kłopotów nam nie pomogą. wracając do wycieczek... najpopularniejsze z nich to: Kair, Luxor, całodniowa wycieczka statkiem wraz z nurkowaniem, lub snurkowaniem na wyspę Giftun, jazda quadami po pustyni. Dokładnie takie same wycieczki proponują nam lokalne biura turystyczne. My polecamy sprawdzone i tanie polskie biuro turystyczne www.hurghadawycieczki.pl Odradzamy kupowanie wycieczek od "naganiaczy", których spotkamy na plaży. Gdy samolot już wylądował Tuż po wyjściu z samolotu po wejściu do hali przylotów w Hurghadzie musimy pokazać wydrukowany "paszport covidowy", a następnie kupić wizę. Koszt jednej wizy to 25 dolarów. Wizy należy kupować w trzech "okienkach bankowych", a nie u przedstawicieli biur turystycznych, którzy stoją kilka metrów dalej. Po prostu jest taniej. Kupując wizę dobrze mieć odliczoną kwotę. Następnie wypełniamy deklarację wjazdową i idziemy do stanowisk odprawy. Tam pokazujemy paszport, a celnik zabiera „deklarację” i wbija do paszportu na wizie pieczątkę wjazdową. Kilka metrów dalej idąc wyznaczoną trasą raz jeszcze okazujemy paszport. Na naszej drodze stoi człowiek, choć nie wygląda, jest ważny. Sprawdza paszport, przepuszcza... i zjeżdżamy schodami ruchomymi do hali bagażowej. Zabieramy bagaże i opuszczamy lotnisko. Kilkadziesiąt metrów dalej czekają przedstawiciele biur turystycznych i zabierają swoich turystów do autobusów, ustawionych na wielkim parkingu. Następnie autobusy rozwożą turystów do hoteli, a w tym czasie przedstawiciele biur podróży podają nam podstawowe wiadomości oraz zapraszają na spotkanie informacyjne. Już w hotelu, zmiana pokoju, rezydent W recepcji wypełniamy kartę pobytu, okazujemy paszport covidowy oraz paszport w celu zameldowania. W tym czasie obsługa hotelowa dostarcza nasz bagaże do wskazanego w recepcji pokoju. Za tę usługę warto wręczyć 5/10 funtów egipskich, lub drobne w innej walucie. Wcześniej w recepcji otrzymujemy klucze do pokoju oraz bloczki na ręczniki plażowe, które wymieniamy w specjalnym stanowisku, na ręczniki plażowe, gdy idziemy na plażę hotelową, lub basen. Pokój nie spełnia oczekiwań? Spokojnie wracamy do recepcji, informujemy recepcjonistę, że prosimy o zmianę pokoju wręczając 20/30 dolarów. Ta suma „czyni cuda” i zostaniemy przeniesieni do dużo ładniejszego lokum. Niestety bardzo często zdarza się tak, że pracownicy hoteli właśnie w ten sposób dorabiają sobie do pensji. Inna sprawa, że zostali przez turystów przyzwyczajeni do takiego zachowania i wykorzystują to z premedytacją. Na spotkanie z "rezydentem" warto poświęcić czas. Choć, jak pisaliśmy wcześniej biura podróży zrezygnowały ze swoich rezydentów (są to teraz przedstawiciele biur podróży), ale na takim spotkaniu możemy zapytać o wszystko co chcemy wiedzieć. Ważna informacja; wiadomość dotyczącą naszego wylotu do Polski otrzymamy tylko na stronie naszego biura w miejscu, gdzie dostawaliśmy wszystkie dane dotyczące wylotu. Pracownik biura podróży nie poinformuje nas o dacie wylotu. Telefony z Hurghady do Polski Połączenie z telefonu komórkowego do Polski za minutę rozmowy to koszt wysoki. Dla przykładu w "Plusie" to 6 zł złotych netto za minutę. SMS; 0,62 zł. MMS; 2,46 zł. Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się punkty operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, WE, Etisalad, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych z egipskim numerem telefonu, czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów (GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafne za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. I najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęte zabezpieczenie Simlock. Wracając z Hurghady, lotnisko Autobus przyjeżdża po nas do hotelu, tak by na lotnisko dojechać 2 godziny przed odlotem. Przed wejściem do odprawy następuje szczegółowa kontrola bezpieczeństwa. Osobna dla kobiet i mężczyzn. Później odbywa się odprawa bagażowa i paszportowa i podobnie jak po przylocie znowu wypełniamy Deklarację podróży, którą wraz z paszportem podajemy celnikowi. Przed wejściem do hali odlotów czeka nas kolejna kontrola bezpieczeństwa. Tu niestety musimy się pozbyć nawet wody w butelkach. Można poprosić o pozostawienie choćby jednej, ale nie zawsze nasze prośby skutkują. Potem już tylko czekamy na samolot by wrócić do kraju. Sklepy duty free otwarte są 24 godziny na dobę. Na lotnisku możemy kupić pamiątki, alkohol, papierosy, kosmetyki, słodycze. Możemy płacić w dolarach, euro i funtach egipskich. Możemy także coś zjeść na zimno, ciepło, napić się herbaty, cz. kawy. Hala odlotów jest przestronna i klimatyzowana. Jest toaleta i miejsce gdzie można palić papierosy. Niestety ceny w lotniskowych barach są bardzo wysokie. Np; mała butelka wody kosztuje 50 funtów egipskich, a piwo Heineken 140 funtów. Nie popełnij gafy w Hurghadzie nie popełnij gfy Nie popełnij gafy w hotelu w Hurghadzie Najczęściej trafiamy do kompleksów hotelowych, które oferują wszystko; od spania i jedzenia przez dodatkowe wycieczki, masaże, kluby nocne. Zrealizują też większość naszych zachcianek. W hotelach mamy dość dużo swobody. Raczej nikogo nie razi na plaży i przy basenie skąpy strój kąpielowy, nawet bikini, czy opalanie się topless (lepiej jednak robić to w zacisznym zakątku plaży, bo nie każdy rodzic ma ochotę tłumaczyć dziecku, dlaczego ta pani ma, albo nie ma), lub nieprzesadne okazywanie sobie czułości. Nie wypada pojawiać się na posiłkach (także w restauracjach tuż przy plaży) w stroju kąpielowym suchym, lub ociekającym wodą. Wypada się ubrać nawet w pareo, lub kawałek tkaniny. Zakryć chociażby nogi do kolan i biust, jeśli już nie jesteśmy w stanie założyć bluzeczki z krótkim rękawem. Tyle nakazuje grzeczność. Są hotele w których nie zwrócą nam uwagi na niestosowny strój w barze przy plaży, co najwyżej popatrzą z politowaniem, ale są i takie, w których obsługa to zrobi. Do restauracji hotelowej w ogóle nie wybieramy się w nieodpowiednim stroju (kąpielówki + koszulka, lub strój kąpielowy), bo tu już możemy zostać niewpuszczeni do środka i poproszeni o jego zmianę. Z reguły egipskie hotele mają liczne restauracje i bary czynne niemalże całą dobę. Dlatego każdy, kto poczuje się głodny, a ma wakacje w wersji all inclusive może jeść i pić do woli. Nie wynosi się jednak żadnego jedzenia poza teren restauracji i baru. To nie tylko kwestia dobrego wychowania, ale także dbałości o higienę. Tam, gdzie jest jedzenie są i insekty, owady. Wysoka temperatura też robi swoje. Dobrym zwyczajem jest zostawianie napiwku, czyli "bakszyszu" osobom sprzątającym nasze pokoje hotelowe. W tej chwili wypada zostawić 5 funtów egipskich na niepościelonym łóżku. Bakszysz warto także zostawić od czasu do czasu w barze przy plaży, lub w restauracji, gdzie chodzimy po drinki i napoje. Nie popełnij gafy poza hotelem w Hurghadzie Jeżeli decydujemy się wyjść poza teren hotelu lepiej jest ubrać się tak, by nie pokazywać kolan i mieć osłonięte ramiona. W kulturze islamskiej skąpo ubrana kobieta jest uważana za rozwiązłą - stąd też biorą się nierzadko niewybredne zaczepki mężczyzn. Niektórzy Egipcjanie nie przyjmują do wiadomości, że rozbieramy się nie z rozwiązłości tylko z gorąca, a skąpe bluzeczki, szorty nie są zaproszeniem do seksu. To po prostu kwestia ich wychowania i zasad religijnych. Najlepsze dla kobiet będą ubrania luźne, zakrywające nogi oraz ramiona. Jeśli kobieta chce uniknąć nieprzyjemnych zaczepek ze strony mężczyzn powinna zakryć również włosy, uszy oraz szyję. Włosy w Egipcie są symbolem seksualności. W rozmowie z Egipcjanami unikajmy tematów politycznych i religijnych. Nie chwalmy się też wizytą w Izraelu. O drogę lepiej zapytać mężczyznę. Do meczetu podczas modlitwy (namaz) wchodzić nie wolno. Namaz odbywa się pięć razy w ciągu dnia. Poza modlitwami do meczetów można wchodzić, jednak należy zachować absolutną ciszę oraz zdjąć buty przed wejściem. Można robić zdjęcia, ale należy unikać fotografowania modlących się. Na ulicy należy unikać "okazywania sobie czułości" - całowania się, lub wylewnego przytulania. Należy pamiętać, że wszelkie kontakty homoseksualne w Egipcie są zakazane pod groźbą więzienia. Przy powitaniu mężczyzna nie powinien całować, lub przytulać kobiety. Kobieta nie powinna w ogóle dotykać mężczyzny. Należy pamiętać, iż w krajach muzułmańskich należy jeść prawą ręką. Lewa ręka uważana jest za nieczystą (służy do podmywania się). Również nie wolno lewą ręką nic podawać ani brać. Podczas rozmowy nie można wskazywać na kogoś palcem, lub długopisem. Pośpiech nie jest mile widziany wśród Egipcjan. Jeśli jesteś na spotkaniu, czekasz na posiłek, w kolejce, lub u kogoś w domu nie patrz na zegarek, ani nie zachowuj tak, jakbyś miał mało czasu. Egipcjanie mogą się obrazić za takie zachowanie. Czas w Egipcie jest znacznie mniej zaplanowany niż w krajach zachodnich. Fotografowanie w Egipcie Kwestię fotografowania regulują nie tylko przepisy prawne, ale także kultura i religia. W Egipcie nie wolno fotografować: - obiektów oraz przedstawicieli służb mundurowych - budynków urzędowych, dworców kolejowych i lotniczych, portów morskich, mostów - przedstawicieli władzy, osób duchownych, misjonarzy - dzielnic biedy i ich mieszkańców - sprzedawców na targach, handlarzy na bazarach, bezdomnych - znanych aktorów, piosenkarzy, sportowców, polityków w codziennych sytuacjach Ponadto nie wolno fotografować: wnętrz Muzeum Kairskiego, świątyni Abu Simbel, Kanału Sueskiego, tam na Nilu, grobowców w Dolinie Królów, rezydencji dostojników państwowych. W Egipcie często za możliwość fotografowania trzeba zapłacić, niezależnie od tego, że już zapłaciliśmy za wstęp do jakiegoś obiektu. Informacje na ten temat znajdziemy przed wejściem. Pieniędzy czasem oczekują też dorośli, albo dzieci „spacerujący” z wielbłądami. Elementarz dla turysty w Hurghadzie elmentarz Dla turysty, który po raz pierwszy jedzie do Hurghady, lub w ogóle do państwa muzułmańskiego zetknięcie się z zupełnie inną kulturą może być szokiem. Aby ten szok był mniejszy postaramy się przygotować Cię na to, z czym niezrozumiałym, lub z pozoru strasznym na pewno się zetkniesz. Już na lotnisku w Hurghadzie przekonasz się, że Egipt to państwo zbiurokratyzowane. Zanim opuścisz halę przylotów z bagażami, wcześniej musisz; kupić wizę, wypełnić wniosek wjazdowy, wiza zostanie sprawdzona w klasycznej kontroli paszportowej, następnie co najmniej kilka razy Twój paszport będzie sprawdzany przez z pozoru "nieważnych panów" siedzących sobie na krzesełkach w drodze do hali bagażowej. Pomijamy procedury związane z Covidem, gdyż te zmieniają się dosyć często. Wiadomo; gdy jesteśmy w pełni zaszczepienie i posiadamy wszystkie potrzebne dokumenty potwierdzające nasze szczepienia możemy być pewni, że do Egiptu zostaniemy wpuszczeni. Po drodze czekają nas kontrole i kolejki z tym związane. Niestety, musimy przez to wszystko przejść. Trzeba pamietać: Egipcjanom nigdzie się nie spieszy. Oni działają według własnego zegara. Poganianie ich, nerwy, krzyki nic nie dadzą, a nawet mogą spowodować kłopoty i wydłużyć procedury. I tak trzeba pamiętać, iż po szczegółowej kontroli dokumentów i tak będziemy musieli czekać na nasze bagaże. Zapewniamy, bagażowym na lotnisku w Hurghadzie też się nigdzie nie spieszy. Oni pracując w upale naprawdę ruszają się jak muchy w smole. Ponadto starają się dbać o nasze walizki, ponieważ wiedzą, iż za ich zniszczenie mogą odpowiadać. Zupełnie inaczej ma się sprawa w momencie naszego wylotu z Hurghady. Wtedy bagażowi robią wszystko bardzo szybko, wiadomo wylatujemy, więc ewentualne uszkodzenie walizki, to już nie ich problem. Reasumując lotnisko; od momentu kupienia wizy do momentu wyjścia z hali przylotów minie co najmniej 60 minut. Pierwszy szok. Turysta, który po raz pierwszy jest w Hurghadzie może przeżyć przy wyjeździe z lotniska. Na drodze, która prowadzi do miasta ustawiony jest klasyczny punkt kontrolny. Stoją na nim uzbrojeni w karabiny żołnierze. Są zasieki, worki z piaskiem, specjalne pancerne tarcze chroniące przed atakiem karabinowym, lub bombowym Od razu dodamy; żołnierze nie stoją tam by nas przestraszyć, ale by nas uspokoić. Egipcjanie rozumują tak: skoro jest wojsko, to nikt niepożądany na lotnisko się nie dostanie, wszystko jest pod kontrolą, turyści powinni czuć się bezpieczni. Egipcjanie tak rozumują i nic tego nie zmieni. Należy pamiętać, iż właśnie egipska armia jest dla samych Egipcjan gwarantem spokoju i bezpieczeństwa. Dodamy, że żołnierze na lotnisku w Hurghadzie nie stoją od momentu zamieszek w Kairze, czy wcześniej - obalenia prezydenta Mubaraka. Żołnierze swój posterunek na lotnisku w Hurghadzie mieli zawsze. Od początku jego istnienia. Kolejny szok możemy przeżyć wchodząc do swojego hotelu. W wejściu stoi bramka do wykrywania metalu . Przy specjalnym stole siedzi także uzbrojony w pistolet policjant. Od razu dodamy, że nikt nas nie będzie sprawdzać co wnosimy do hotelu. Bramki po prostu stoją i piszczą. Po co więc stoją? Bo tak wymyśliły władze w Kairze. Postanowiono, że bramki mają być we wszystkich hotelach we wszystkich egipskich kurortach... i koniec. Więc stoją. W zasadzie służą tylko do tego, by policjant siedzący przy biurku mógł odnotowywać wejścia i wyjścia z hotelu. I znów kłania się egipski tryb myślenia. Nad Nilem rozumują tak; Europejczyk zobaczy bramkę do wykrywania metalu przed wejściem do hotelu w którym mieszka - to zapewne poczuje się bezpieczniej... coś w tym jest. Przechodząc przez bramkę nie musimy się zatrzymywać, nikt nas nie sprawdza, nie powoduje to żadnych kolejek, nie wpływa to na nasz komfort wypoczynku. Zapewniamy, że po kilku dniach pobytu nie będziemy zwracać uwagi ani na tę bramkę, ani na policjanta, który grzecznie sobie siedzi przy swoim stoliku przy wejściu do hotelu. Bardzo często z policjantem możemy robić sobie zdjęcia, pomaga nam z bagażami, podpowiada, gdzie są najbliższe sklepy, czy restauracje. Po co w hotelu policja? Dobre pytanie. Policjant, który pracuje w konkretnym hotelu ubrany jest przeważnie w biały mundur, czarny pas i czarną czapkę. Ta formacja w Egipcie to policja turystyczna. Formacja została stworzona po to, by pomagać turystom. Funkcjonariusze są specjalnie szkoleni w większości znają język angielski przynajmniej w stopniu podstawowym. Oprócz pracy w hotelach policja turystyczna w Egipcie bierze udział w konwojach wycieczek do Kairu , Luxoru , czy podczas innych, dłuższych wycieczek fakultatywnych. Obecność policji turystycznej w hotelach ma także bardzo wymierne korzyści dla Egiptu. Należy pamiętać, iż Egipt to kraj zbiurokratyzowany, ale i kraj policyjny. Państwo chce wiedzieć o swoich obywatelach (i turystach też) jak najwięcej, a najlepiej wszystko. Policjanci sporządzają więc zapewne raporty dotyczące wszystkiego o co poprosi "centrala". Po drugie obecność policjanta w hotelu (nota bene na całym świecie są takie służby, ale po cywilnemu i nie są to policjanci, a zwykli agenci zatrudnieni przez hotel) powoduje, iż nieproszeni goście nie dostaną się do hotelu, czyli złodzieje, naciągacze, alfonsi, prostytutki itp. Kolejny szok możemy przeżyć widząc przedstawicieli służb bezpieczeństwa (z karabinami) przed ważnymi budynkami użyteczności publicznej, niektórymi bankami (czasami banki same o to proszą), czy kościołami koptyjskimi. Niekiedy, by wzmocnić swoją ważność w tych miejscach służby bezpieczeństwa wykorzystują małe transportery opancerzone. Kolejny szok może wywołać widok kontroli drogowych w Hurghadzie. Takie zdarzają się bardzo często. Wówczas klasyczna policja (nie turystyczna), tylko normalna policja (ubrana w czarne stroje) po prostu zamyka drogę i sprawdza każdy, powtarzamy każdy samochód. Wygląda to niesamowicie, bowiem tworzą się wówczas gigantyczne korki. Przeważnie takie kontrole przeprowadzane się na drogach łączących dzielnice, lub na drogach wylotowych z miasta. Policja jest uzbrojona i ma pozwolenie na jej używanie. Kolejny szok; stałe posterunki policji, czyli ciemno-niebieskie budki z biało-czerwonymi pasami. W tych budkach siedzą uzbrojeni klasyczni policjanci. Budki znajdują się w zasadzie we wszystkich ważniejszych miejscach w Hurghadzie. Ostatni szok; klasyczne punkty kontrolne ze szlabanem na rogatkach miasta . Tu zobaczymy i żołnierzy z karabinami, policję turystyczną, policję klasyczną i służby bezpieczeństwa. Te miejsca (znajdują się kilka kilometrów poza wszelkimi granicami miasta), w których przygotowywane są autokary i konwojenci do konwojów wycieczek w stronę Kairu, czy Luxoru. Generalnie, żołnierza, policjanta, czy przedstawiciela służb bezpieczeństwa w Hurghadzie spotkamy na pewno. Zobaczymy także na ich plecach, lub w kaburze karabin, czy pistolet. Być może zobaczymy też transporter opancerzony, lub punkt obronny opatulony workami z piaskiem. To może nas zaniepokoić i możemy poczuć się niekomfortowo. Zapewniamy jednak, że ewentualny szok minie w momencie, gdy przekonamy się, iż żołnierze się nudzą, policja turystyczna faktycznie pomaga turystom, policjanci w budkach przeważnie czytają gazety, policja drogowa dba, by samochody miały ważne badania techniczne, kierowcy nie byli pod wpływem alkoholu, czy narkotyków, a służby bezpieczeństwa naprawdę dbają o nasze bezpieczeństwo. Zemsta Faraona Co to jest Zemsta Faraona? Zemsta Faraona, czyli mówiąc po ludzku biegunka, a tak naprawdę zespół objawów w przebiegu ostrego zakażenia przewodu pokarmowego dotyka od 20 do 40% wszystkich podróżujących do Egiptu. Zemstę Faraona wywołują w większości przypadków bakterie. Zemsta Faraona objawia się biegunką, odwodnieniem, bólami brzucha, nudnościami, wymiotami i gorączką. Chorobie można zapobiec stosując podstawowe zasady higieny, nie spożywając pokarmów i płynów z niewiadomego źródła. Zaleca się unikania jedzenia potraw podawanych w temperaturze pokojowej, świeżych warzyw, owoców nie obranych ze skórki. Podczas wakacji w Hurghadzie bardzo często trudno o zachowanie wszystkich tych zaleceń, stąd bardzo częste zachorowania, które mogą mieć różny przebieg. Do apteki w Hurghadzie marsz... zemst fraona Na wszelki wypadek, po każdorazowym przyjeździe do Hurghady zalecamy udanie się do apteki i kupno lekarstwa, które w razie potrzeby pomoże. To Antinal. Antinal jest dostępny w formie tabletek i syropu. Cena nie powinna przekraczać 30 funtów egipskich. Antinal składem jest bardzo podobny do dostępnego w Polsce Nifuroksyzadu. Jeżeli mamy zaufanie do polskich lekarstw - zabierzmy do Egiptu polski Nifuroksyzad. Jednak my polecamy Antinal, który już kilka razy bardzo nam pomógł. Polski specyfiki nie zawsze. Dlaczego tak upieramy się przy konieczności posiadania lekarstwa na Zemstę Faraona? A co, jeżeli nas dopadnie nagle, znienacka, w nocy, albo (najgorsze) podczas wycieczki? Wtedy, pomijając problemy z organizmem, musimy zdać się na pomoc innych ludzi. Sorry, ale ostatnią rzeczą, o którą prosilibyśmy innych turystów (szczególnie z innego kraju) byłyby lekarstwa. Nie daj się wykorzystać, miej swoje lekarstwa Sytuację z Zemstą Faraona bardzo często wykorzystują także Egipcjanie. Oczywiście nam pomogą, ale w wielu przypadkach jest tak, że cena za specyfik i pomoc może być wysoka. Bardzo często zdarzają się także przypadki wzywania do nas lekarza specjalisty, za co często musimy dodatkowo zapłacić. Po co nam to. Umiesz liczyć - licz na siebie. Jedno jest pewne. W Hurghadzie obowiązkowo musimy mieć ze sobą lekarstwo na Zemstę Faraona nawet, jeżeli ta przypadłość nigdy nas nie dopadła. Musimy pamiętać, iż w takim klimacie, spożywając tak różnorodne potrawy i bardzo często alkohol na świeżym powietrzu - właśnie ten pierwszy raz może być za kilkadziesiąt minut, lub za kilka godzin. Reguły na Zemstę Faraona nie ma. Jest zbyt wiele czynników, które mają wpływ na naszą florę bakteryjną. Praktyczne rady, jak zredukować do minimum zagrożenie ze strony Zemsty Faraona Oczywiście oklepanym stereotypem jest to, iż Zemsta Faraona dosięgnie nas, gdy napijemy się wody z kranu - przypadkiem, podczas mycia zębów, czy kąpieli. Takie przypadki oczywiście także się zdarzają, ale to margines. Wówczas na wszelki wypadek zalecamy mycie zębów z użyciem wody butelkowanej. Jeżeli chodzi o picie wody, tu problem jest prosty do rozwiązania. Pijemy tylko wodę butelkowaną. Jeżeli mamy wątpliwości (na przykład w restauracji), czy butelka jest fabrycznie zamknięta zawsze możemy poprosić, a nawet kazać wymienić ją na inną. Tu nie musimy się niczego wstydzić. Egipcjanie doskonale zdają sobie sprawę, że w takiej sytuacji nasza prośba to dla nich polecenie. Służby sanitarne w Egipcie, za niestosowanie się do tych zaleceń wymierzają na właścicieli restauracji bardzo wysokie kary, z zamknięciem lokalu włącznie. Wyjeżdżając do Egiptu musimy wiedzieć, że na kontynencie afrykańskim panuje zupełnie inna flora bakteryjna niż w Europie. Zapewne wielu z nas zwróciło uwagę, iż po przyjeździe do Hurghady mamy problem z normalnym wypróżnianiem się. To nic nadzwyczajnego. Tak właśnie nasz organizm dostosowuje się do nowych warunków. Trzeba wiedzieć, że takie dostosowywanie się przechodzimy także i w Polsce. Na przykład jadąc nad morze, czy w góry, też to przechodzimy. Nazywamy to po prostu aklimatyzacją. Z Egiptem jest tak samo z tą różnicą, że skala jest zjawiska jest o wiele większa. Ważnym elementem wpływającym na pojawienie się Zemsty Faraona jest także olej na którym smażone, lub polewane są spożywane przez nas potrawy. W Egipcie większość potraw smażonych jest na oleju kukurydzianym, lub słonecznikowym. Nasz organizm przyzwyczajony jest raczej do oleju rzepakowego, lub oliwy tłoczonej z oliwek. To także może mieć ogromny wpływ na pojawienie się biegunki. Sprawdzonym sposobem na Zemstę Faraona jest alkohol. To właśnie alkohol redukuje zagrożenie chorobą i w małych ilościach bardzo dobrze wpływa na nasz organizm. Należy tylko pamiętać, iż picie mocnego alkoholu w takich warunkach klimatycznych jednym pomoże, innym (którzy z jego ilością przesadzą) zaszkodzi. Od razu dodamy, że na Zemstę Faraona pomaga alkohol europejski, czyli wyprodukowany na wodzie europejskiej, a nie alkohol miejscowy. Alkohol miejscowy tylko "zaleczy" dolegliwości, by później je spotęgować. Bardzo wielu turystów często rano (po obfitym śniadaniu) wypija 50/100 gram czystej wódki, lub whisky i dopiero wówczas udaje się na plażę, czy jedzie na wycieczkę, bądź do miasta. Jak twierdzi większość turystów to pomaga, więc nie ma co z faktami dyskutować. Jeżeli zachowamy umiar - nasz organizm będzie funkcjonował w miarę normalnie i Zemsta Faraona nie powinna nas dopaść. Niestety problemy pojawiają się, gdy obok alkoholu lubimy także dużo zjeść. Największym błędem większości turystów, którzy jadą na wakacje do Hurghady jest "amok jedzeniowy". Zapewne każdy z nas widział jak nowi turyści w hotelu rzucają się na jedzenie i jedzą, jedzą i jedzą. To w zasadzie normalne, gdy widzimy i czujemy zapachy w restauracjach hotelowych makaronów, różnego rodzaju mięs, ryb, sosów, zup, warzyw, owoców, lodów, ciast i ciasteczek. Kubki smakowe działają, kolory potraw aż proszą "zjedz właśnie mnie"... i się zaczyna uczta. Zapominamy o jednym. Jeżeli jest to kolacja to nasz organizm, który przez cały dzień był wystawiony na ostre słońce, lub na wysoką temperaturę i tak jest zmęczony. Jeżeli jeszcze do tego napakujemy organizm dwoma, trzema kilogramami różnych potraw - po prostu nie wytrzyma i się zbuntuje. Najpierw organizm rozpocznie walkę, ale w pewnym momencie nie wytrzyma i podda się. W tym momencie wirus wywołujący Zemstę Faraona przejdzie do natarcia. Jeżeli do tego dojdzie alkohol, mało snu, opalenizna - jest po nas. Zemsta Faraona przywita nas na muszli klozetowej w łazience i przez kilka dni nie puści. Dlatego bardzo ważne, choć bardzo chce nam się jeść (szczególnie przez kilka pierwszych dni pobytu) ograniczajmy spożywanie. Jeżeli jesteśmy bardzo głodni - jedzmy potrawy proste i znane; kurczak z wody, lekki bulion, gotowane jajka. Pijmy bardzo dużo niegazowanej wody, herbatę, rzadziej kawę. Unikajmy soków z automatów, czy lodów z automatów. Jeżeli warzywa to pomidory, obrane zielone ogórki, marchewka. Jeżeli owoce to banany, lub pomarańcze. Najważniejsze; nie mieszajmy zbyt wielu produktów, czyli; nie jedzmy za jednym posiedzeniem makaronu, ryb, kawałka pizzy, kury w sosie, mięsa z grila, sałatek, warzyw, owoców, lodów, a na zakończenie ciasta. Proszę wyobraź sobie jak wygląda taka mieszanka w Twoim żołądku i jaką pracę musi wykonać organizm (często już zmęczony opalaniem, zabawą na plaży, i alkoholem), by to wszystko strawić. Taka dawka nawet byka zwaliłaby z nóg. Sami Egipcjanie twierdzą, iż najważniejszym posiłkiem w ciągu dnia jest śniadanie. Nie musi być wystawne, z dużą liczbą potraw, ale musi dostarczyć do organizmu potrzebnej energii, czyli kalorii. Co daje w Egipcie energię? To proste (do wyboru); jajecznica, omlet, jajka na twardo, dżem, parówki z wody, tosty, słodkie bułki, full (czyli tradycyjna egipska potrawa z bobu), sok pomarańczowy. Egipcjanie w ciągu dnia nie jedzą praktycznie w ogóle. Piją dużo mocnej herbaty, lub kawę. Do tego oczywiście piją dużo niegazowanej wody. My jemy obiad, później często podwieczorek. W międzyczasie przekąski, wino, piwo, drinki... Wieczorem co prawda dla Egipcjan zaczyna się uczta, ale głównymi składnikami potraw są fasola, bób, sałatki, pita (rodzaj chleba), warzywa, owoce, kawa, lub herbata. Czego brakuje? Oczywiście alkoholu - stąd oni rano mogą iść do pracy, my (po wszystkim tym co robiliśmy dnia poprzedniego + to co zjedliśmy + alkohol) mamy nawet problem, by doczłapać się do leżaka stojącego na plaży... Wielokulturowa Hurghada to nawet nie Kołobrzeg pełen turystów z Niemiec Jadąc do Hurghady należy pamiętać, iż udajemy się do miasta w większości zamieszkanego przez muzułmanów. W Hurghadzie żyje także kilkadziesiąt tysięcy obywateli byłego Związku Radzieckiego (różnych wyznań), oraz kilka tysięcy katolików. Niewielki procent zajmują agnostycy, lub niewierzący. Miasto jest otwarte na Europejską kulturę, ale pewnych zasad należy przestrzegać i nie należy dziwić się pewnym zachowaniom Egipcjan. Hurghada nie jest miastem, którego mieszkańcy nie rozumieją, lub nie wiedzą po co przyjechaliśmy nad Morze Czerwone. Mieszkańcy Hurghady wiedzą dokładnie, że przyjeżdżamy tam po to, aby odpocząć na plaży, kąpać się w morzu do woli, nurkować, snurkować, dobrze się zabawić, napić alkoholu, dobrze zjeść, zrobić zakupy, udać się na ciekawą wycieczkę, poznać kogoś ciekawego, a nawet nawiązać przelotny romans. To wszystko to niby nic nadzwyczajnego (dla nas Europejczyków), ale w postrzeganiu niektórych Egipcjan to aż nadto i nie do pomyślenia. Na szczęście lata obcowania z turystami z Europy powodują, iż mieszkańcy Hurghady już to rozumieją i tolerują nasz styl życia, zupełnie inny od ich stylu życia. Działa to także w drugą stronę. Turyści z Europy rozumieją, że są w kraju muzułmańskim, że niektórych rzeczy nie wypada robić. To dokładnie tak, jak z turystami z Wysp Brytyjskich, którzy jeszcze kilka lat temu przylatywali masowo do Krakowa. Pijani Brytyjczycy traktowali nasz kraj jak "czarny ląd", gdzie bezkarnie można wysikać się na Krakowskim Rynku, a Polska to kraj, gdzie za pieniądze można mieć wszystko, a mieszkają tu sami idioci. Na szczęście ten stan trwał bardzo krótko. Jedni nauczyli się drugich, poznali się i zaczęli szanować. Nie inaczej jest w Hurghadzie. Egipcjanie rozumieją nasze potrzeby, my powinniśmy zrozumieć i uszanować ich zwyczaje. Najważniejszą sprawą na którą powinniśmy zwrócić uwagę to nasz ubiór (zwłaszcza kobiet). Panie (oczywiście poza plażą) nie powinny swoim strojem zbytnio drażnić mężczyzn. Wszystkie Panie doskonale wiedzą o co chodzi. Przyjmijmy taką zasadę; jeżeli w Polsce strój, który Pani ma na sobie drażni mężczyzn - w Hurghadzie powinien zostać ograniczony o połowę. Oczywiście nie dotyczy to Pań, które specjalnie chcą się tak ubrać i wyjść na ulicę Hurghady. I w tym wypadku wszystkie Panie wiedzą o co chodzi. Te obostrzenia w zasadzie nie dotyczą centrum Sakali, czyli Sheraton Road. Tam Egipcjanie widzieli już nie jedno i są przyzwyczajeni do gołych nóg, wyeksponowanych piersi i ramion, ale wiadomo licho nie śpi. Jeżeli chcemy wybrać się do najstarszej części Hurghady - Daharu, proponujemy "opcję zero". Najlepiej dłuższa spódnica, lub spodnie i zakryte ramiona. W tej części miasta nagość jest rzadka. Po co komu problemy. Od razu dodamy, iż wyzywający strój nie spowoduje, iż będziemy mieli nieprzyjemności, czy zamkną nas do więzienia, ale permanentne spojrzenia, zaczepki napalonych Egipcjan mogą spowodować naszą irytację. Dla Egipcjan każda Europejka (chodzi o kolor skóry) jest atrakcyjna. Dla większości młodych Egipcjan nagość kobiety to oznaka rozwiązłości, czyli poszukiwania okazji do przeżyć miłosnych. Niestety tak to wygląda z ich perspektywy i nic nie da się z tym zrobić. Tak mają w większości młodzi Egipcjanie. Niektórzy starsi patrzą na to zupełnie w inny sposób. Zachowują się podobnie jak polskie moherowe dewotki. Takie Panie widząc w naszym kraju dwóch mężczyzn idących ulicą i trzymających się za rękę, od razu przyklejają łatkę "sodoma i gomora" i " jak tak można". Jak widać co kraj to obyczaj, ale pewne stałe się nie zmieniają. Jeżeli chcemy odwiedzić jeden z wielu meczetów w Hurghadzie bezsprzecznie obowiązuje nas opcja zero. Od tego nie ma odstępstw. Panowie też, udając się do meczetu powinni być ubrani schludnie (długie spodnie, a nie majtki z plaży) i koszulka (broń boże odkryty tors). Jeżeli udajemy się na wycieczkę do Luxoru, czy Kairu Panie muszą mieć ze sobą strój opcja zero. Panowie co najmniej krótkie spodnie i koszulka. Oczywiście możemy na wycieczkę pojechać ubrani jak chcemy, ale wtedy wiele zabytków obejrzymy tylko z zewnątrz. Nie powinno to nikogo dziwić. Każdy kto był np. we Włoszech wie, że tam obowiązują dokładnie takie same zasady, a nawet bardziej surowe. Jedno czego nie wolno nam robić publicznie w Hurghadzie to seks i obnażanie się (nawet na plaży). Nie zalecamy także publicznego (na ulicy) całowania się w sposób wyzywający osób, które nie wyglądają na parę, lub małżeństwo (chyba, że w restauracji, czy barze). Po prostu nie jest to przyjęte w ramach dobrych obyczajów. Panowie, ważna sprawa; Egipcjanie nie szanują pijanych ludzi. Wstawionych tak, kompletnie pijanych nie. Generalnie (oficjalnie) sami nie piją, więc stąd brak szacunku i wytłumaczenia dlaczego ktoś potrafi doprowadzić się do takiego stanu. Jeszcze jedna ważna sprawa; jeżeli zobaczysz sznur samochodów jadących przez miasto przy odgłosie klaksonów, strzelających w powietrze fajerwerków, i krzyków z otwartych okien przejeżdżających Egipcjan nie bój się. To nie początek rewolucji, ani zamach na turystów. To po prostu egipskie wesele. Ostatnio musieliśmy to tłumaczyć "dziennikarzom" jednej z informacyjnych stacji telewizyjnych, którzy wzniecili niepotrzebne zamieszanie medialne w Polsce. To był kompletny brak odpowiedzialności za słowo... Cóż, wielokulturowa Hurghada to nie smutny (niemiecko-polski) Kołobrzeg. Tu coś się dzieje... Ponadto...hulaj dusza, w Hurghadzie piekła nie ma. Hurghada dla Polaków Hurghada to idealne miejsce na wypoczynek dla Polaków. Dla znających Egipt to banał, ale dla osób, które nigdy tam nie były, lub wiadomości o tym kraju czerpią z telewizji, że w Egipcie jest niebezpiecznie, to informacja do której w dalszym ciągu trzeba przekonywać. Hurghada była, jest i będzie bezpieczna. Kair jest miejscem, gdzie w czasami dochodzi do manifestacji, to fakt, ale Kair to nie Hurghada. Jedno miasto oddalone jest od drugiego o 454 kilometry. To zupełnie dwa inne światy. Kair to stolica ponad 110 milionowego kraju z każdym elementem życia politycznego i gospodarczego. Ze wszystkimi problemami 20 milionowej metropolii. Hurghada to perła w koronie turystycznej części Egiptu na którą wszyscy chuchają i dmuchają ponieważ przynosi miliardowe zyski dla Państwa Faraonów każdego roku. Turyści z całego świata chętnie jadą na Kubę, Dominikanę, do Kambodży, czy Wietnamu, ale także do USA, gdzie praktycznie co tydzień ktoś strzela w szkołach podstawowych do nauczycieli i uczniów. Nikt nie myśli o zagrożeniu, lub manifestacjach, które odbywają się w stolicach tych krajów. Po co w takim razie jechać gdziekolwiek? To zasadnicze pytanie. Odpowiedź jest prosta, bo świat jest piękny i warty zobaczenia. Teoretycznie tak naprawdę najlepiej pojechać nad polskie morze, bo blisko, niby tanio, wszyscy mówią po polsku i miejsce jest znane. Ale sami wiemy jak jest. Nie jest ani blisko, jest bardzo drogo, a znane miejsca są tak zapchane turystami, że się odechciewa. Ale jedziemy nad polskie morze, znajdujemy wolne miejsce na przeludnionej plaży, zjadamy potwornie drogą zapiekankę, lub rybę (jeszcze droższą) i... patrzymy na Bałtyk, leżąc na nigdy nie do końca czystej plaży, wśród setek tysięcy innych turystów. Leżymy, opalamy się (jeżeli jest słońce) i patrzymy na przelewającą się co kilka sekund wraz z falami przypływu brązowo-zielonkawą breję, czyli substancję z której składa się woda Morza Bałtyckiego. Ręka do góry - kto ostatnio kąpał się w Bałtyku w ciągu ostatnich pięciu lat. Powtarzamy; KĄPAŁ SIĘ W BAŁTYKU ...śmiało... ręka do góry !?! Kto czuł się w pełni bezpieczny wieczorem na ulicach Łeby, Władysławowa, czy Gdańska, wśród podpitych, niekiedy naćpanych małolatów, którym wydaje się, że podczas wakacji wolno im jeszcze więcej niż na swojej "dzielni". Generalnie życie pełne jest niebezpieczeństw. Wszyscy o tym wiemy. Złe informacje rozchodzą się bardzo szybko. Częściej do nas dociera wiadomość, że kogoś zabili, porwali, zgwałcili, niż, że jest fajnie, normalnie i miło..., bo co to za informacja. Niestety jeszcze kilka lat temu informacje o Egipcie ociekały krwią, wojskiem na ulicach, śmiercią, ale to prawda dotycząca tylko Kairu... Damy przykład. Jeżeli coś dzieje się "groźnego" np. w Warszawie, niektórzy ludzie na świecie (uważają, że na pewno mieszkańcy Koszalina czują się zagrożeni. W końcu z Koszalina do Warszawy jest tylko 456 kilometrów - czyli prawie tyle samo co z Hurghady do Kairu. W Polsce panuje takie samo przekonanie; jeżeli ktoś wychodzi na ulice Kairu - na pewno w Hurghadzie wszyscy o tym mówią, w mieście jest stan zagrożenia, wojsko stoi z karabinami na ulicach, ludzie siedzą w domach i nie podchodzą nawet do okien, a zapasy jedzenia i wody mają na co najmniej miesiąc. Nic takiego nie ma miejsca. Ludzie żyją normalnie, chodzą do pracy, restauracji, piją herbatę w kawiarniach, kąpią się w morzu i zajmują swoimi codziennymi sprawami. O tym, że Hurghada to nie Kair, że Hurghada to wręcz idealne miejsce na wypoczynek, bo jest tanie, bezpieczne, przyjazne turystom, z pięknym słońcem, ciepłym morzem i cudownymi plażami przekonali się na początku grudnia 2013 roku polscy dziennikarze, którzy na własne oczy mogli zobaczyć jak Hurghada wygląda naprawdę. Do Hurghady Ministerstwo Turystyki Egiptu zaprosiło stu dziennikarzy z całej Polski. W tej grupie byli i ci, którzy Hurghadę znają dobrze i ci, którzy się bali, że coś im się złego stanie, a także ci, którzy pojechali tam z ciekawości. Byli też i tacy, którzy za wszelką cenę szukali jakiejkolwiek sensacji. Co działo się podczas tygodniowego pobytu? Nic. Dziennikarze zostali zakwaterowani w jednym z najlepszych hoteli pod Hurghadą Sunrise Royal Makadi & Spa. Zwiedzili Luxor , wybrali się na wycieczkę statkiem na wyspę Giftun , pojechali na Safari, zwiedzali Hurghadę, robili zakupy, odwiedzili szkołę podstawową, piekarnię, oprócz tego codziennie opalali się na plaży, wieczorem tańczyli na dyskotece i brali udział w wieczornych przedstawieniach. Jedli śniadania, obiady i kolacje, pili drinki, czyli robili dokładnie to samo co zwykli turyści. Po prostu odpoczywali od zgiełku życia codziennego w Polsce. Oprócz tego własnymi zmysłami mogli się przekonać, że Hurghada to normalny kurort do którego nadal chętnie przyjeżdżają turyści z całego świata. Czy ktoś czuł się zagrożony, czy ktoś chciał wracać do Polski, lub widział jakieś niebezpieczeństwo? Nie, bo takiego niebezpieczeństwa w Hurghadzie nie ma. W mieście był i nadal jest spokój. Tradycyjne konwojowane wycieczki do Luxoru czy Kairu jeżdżą normalnie. Turyści korzystają z tych wyjazdów. Na rogatkach miasta kontrole jak za najspokojniejszych czasów, czyli płynne i przepuszczające wszystkie samochody i autokary. Nikt nikogo nie legitymuje, nie ma żadnych manifestacji, na stacjach benzynowych brak kolejek po paliwo (te były jeszcze w połowie 2013 roku). Cena funta egipskiego jest taka sama jak pół roku temu. Gdyby nie rzadkie incydenty w Kairze, nikomu do głowy by nie przyszło, że Egipt to niebezpieczny kraj.

Egipt oczyma Piotra Ibrahima Kalwasa, pisarza, muzułmanina, który mieszka w Aleksandrii Петр Ибрагим Калвас - поляк, живущий в Египте Я в шоке от того, что у молодежи в телефонах. Я встретил египтянина, который слушал Лютославского. В свою очередь, молодые египетские дэт-металлисты знают о Нергале все: и о его жизни, и о концертах, и о похищении Библии. Вы видели, что сделали египетские феминистки? Они разместили в своем профиле фотографию двух женщин, сидящих на флаге ИГИЛ с вышитым на нем шахом. Один в никабе сидит вниз головой, подняв средний палец, и колотит стопку. Петр Ибрагим Калвас в 2008 году вместе с женой и сыном Хасаном покинул Польшу и поселился в Египте, в Александрии. Он пережил правление Мубарака, «арабскую весну», правление фундаменталистов и Сиси. Начал писать репортажи, в том числе для "Duży Format". об обрезании девушек, атеистах и ультраконсерваторах или кровавой ритуальной бойне. Он не представляет свою жизнь без этой страны, говорит, что это любовь к лучшему и к худшему. Я решил поехать в Александрию, чтобы узнать, каким был Египет после революции. - Безопасен ли Египет? Волна революции прошла и снова безопасно. - Две недели назад, когда я приехал в Каир, перед моим кварталом расстреляли двух полицейских. Через день в поезде из Каира в Александрию, на котором я сегодня приехал, взорвалась бомба. Вы говорите о политическом насилии, которое на самом деле происходит после революции. На Синае есть джихадисты, это зона беззакония. В Каире произошли нападения на военных и полицию. Но так называемый общая преступность на улицах очень низка. У нас никогда не было проблем. В этом отношении Египет безопасен, хотя и хуже, чем был, потому что полиция развалилась после революции. - Более 6 лет назад вы переехали в Александрию, потому что, как вы сказали, Польша была страной хамства, пошлости, пивного сброда и порнографической мерзости в СМИ. Однако спустя 4 года ваш подход к «безопасному и совершенному Египту» изменился на очень критический, это видно по вашим докладам, в которых вы поднимаете такие темы, как: атеизм, вырезание клиторов у девочек, религиозная дискриминация, издевательства над студентами ультраконсервативными салафитами или кровавый ритуальный забой животных. Когда был прорыв? Однажды я действительно проклинал Польшу. Я преувеличивал. Сейчас это немного изменилось, потому что изменилась Польша. Но у меня по-прежнему негативное отношение к полякам во многих отношениях. Прорыв произошел во время революции. Революция открыла мне глаза, потому что состояние кажущегося мира рухнуло. Когда мы приехали в Александрию, мы жили под властью Мубарака 2,5 года. Та страна тогда была заморожена, ничего не происходило, об обрезании никто не говорил вслух, никто ничего не публиковал. Невероятно, что на улицах было так тихо. Когда началась революция, все отпустило. Сначала был хаос, потом открытие. К счастью, Сирия или Ливия здесь не стали. Власть перешла к фундаменталистскому «Братьям-мусульманам», а затем к генералу Сиси. — В одной из ваших статей молодой египтянин сказал, что большинство из них не хотят религиозного государства, предложенного «Братьями-мусульманами», но и не приемлют западную демократию с ее разнузданным либерализмом, наготой, атеизмом и спорным искусством. Есть ли тогда какой-то другой «третий путь»? Египтяне до сих пор ищут этот «третий путь», но его там нет. Просто посмотрите на последние события. Когда в 2011 году началась революция, египетский журналист сказал, что впервые за пять тысяч лет у Египта появился шанс на демократию. Но демократия не только не в конституции, но и не в людях. Нет демократического, гражданского мышления. Египтяне не могут себе представить, что они решают сами, здесь всегда правил провиденциальный человек и он был лидером общества. Революция была механизмом, с помощью которого животное выпрыгивало из клетки. Египтяне выскочили из авторитарной системы на свободу и не знали, что с ней делать. - Через год состоялись первые свободные и демократические президентские выборы. да. Затем народ выбрал «Братьев-мусульман», и началась исламизация Египта. Во время их правления алкогольные магазины были закрыты. 98% египтян заявляют, что никогда не употребляли алкоголь, а машины продолжают подъезжать к Дринки. В пабах пьют безалкогольное пиво, но имеют при себе маленькие бутылочки с алкоголем. Они покупают банку колы, напиваются и выливают содержимое бутылки. После выходных целые улицы завалены бутылками дешевого узуи и банками Stella. Братья сделали это. Подкупленные салафиты (мусульмане, постулирующие возрождение ислама путем возвращения к его первоистокам, так называемой «религии предков» — прим. ред.) совершали набеги на магазины, били витрины и били бутылки из-под алкоголя. Братья сказали, что это было «спонтанное движение людей». Они начали строить первые отели только для мусульман на Красном море: без бикини и без алкоголя. Хотели легализовать женское обрезание, запрещенное в 2007 году Сюзанной Мубарак, женой свергнутого президента.Обрезание должно было стоить 5 фунтов, что составляет... чуть больше 2 злотых. Ярость на Мурси была непонятна, люди ненавидели его больше, чем Мубарака. Полмиллиона египтян вышли на улицы и свергли его. - Сейчас видно, что они потихоньку возвращаются к авторитарному правителю. Да, и это правильный выбор, потому что иначе армия не может здесь не править. После переворота 2013 года к власти пришел Сиси. Люди в Европе не верили, что египтяне могут выбрать другого полководца - деспота, но как вы знаете местные реалии, вы знаете, что другого выбора нет, иначе наступит хаос. Вторая Ливия. В Египте и в этих людях прописана диктатура, а армия является гарантом безопасности и стабильности. - Как Сиси справляется с этой постреволюционной реальностью? Он проводит деликатную политику кнута и пряника между сторонниками светского государства и исламистами. Он считал «Братья-мусульмане» террористической организацией и арестовывал ее членов. Парадоксально, но гораздо более радикальные салафитские организации, которые из-за страха поддержали Сиси, пользуются поддержкой правительства. Но через 5 лет все они могут сесть в тюрьму. Диктатура — это заблуждение, и рано или поздно оно всегда заканчивается страшным падением, и тогда то, что было подавлено, выходит наружу. Он скажет правду - Что случилось в Египте? Как изменилось общество после революции? Произошел расцвет искусств и художественных кружков. Молодые люди, неспособные реализовать себя в политике, опасаясь преследований и слежки, реализуют себя в искусстве: в танце, театре, музыке, литературе. Это проявление экспрессии и разрядка эмоций. Я в шоке от того, что у молодежи в телефонах. Я встретил египтянина, который слушал Лютославского. В свою очередь, молодые египетские дэт-металлисты знают о Нергале все: о его жизни, концертах, похищении Библии и т.д. А сколько у них музыки из Израиля! Сколько контактов с молодыми израильтянами в чате. Каждый день египтянин будет говорить, что Израиль - это гадость, бандиты и убийцы палестинцев. В СМИ Израиль к черту. Но когда разговариваешь с людьми из высших слоев общества, завидуешь, что рядом с ними есть богатая страна с пабами и ночной жизнью Тель-Авива. Только они боятся говорить об этом друг с другом. Это очередная порция двуличия. Вот почему этот мир так завораживает. Удивительно постоянно проникать в суть египтянства и ислама. - Молодые египтянки все смелее выражают свои взгляды, все чаще выступают феминистки или атеисты. Они не боятся последствий? Недавно двое молодых людей организовали акцию под названием «Человек-паук в Каире». Один из них переоделся Человеком-пауком и висел у мясника рядом с тушами овец или на самом верху мечети, рядом с полумесяцем с выставленными в знак сатаны пальцами, Человек-паук тоже молился в мечети. Даже я не решился опубликовать это в своем профиле. Лицо и имя этого мальчика повсюду в СМИ, журналисты берут у него интервью, и он не боится. Вы видели, что сделали египетские феминистки? В своем профиле они разместили фото двух женщин, сидящих на флаге ИГИЛ с вышитым шахом, символом веры, стилизованным под ранние арабские буквы. Один в никабе, повернутый назад со средним пальцем вверх (один палец, поднятый вверх, является знаком ИГИЛ и означает единого Бога) и забивает кучу. А другой, голый, сидит на корточках рядом с ней, с нее капает менструальная кровь. Такого не сделали бы даже европейцы, хотя бы из уважения к шаху. - Почему такое явное возражение? Эти страны стоят на грани традиционализма и модернизма, которые никто не может остановить. Ускорение современности не обходит стороной мусульманские страны. Его можно сдерживать, как это делают фундаменталисты, но ислам таким не останется. Фундаменталисты отвергают современность, которую они не понимают и боятся. Они боятся, что постоянство и преемственность будут разрушены, и тогда что придет на их место? Наверное, это зло с запада, голые женщины, переодетые в женщин мальчики, трансвеститы, наркотики, алкоголизм, все эти болезни. О Кончите Вурст не упоминалось даже в независимых СМИ. Но это эволюция человеческой жизни. Вы можете себе представить, что через тысячу лет людей будут побивать камнями, а вора резать или бичевать? - Однако признаков изменений нет, так как 30% египтян не умеют читать и писать. Эти люди не живут в интеллектуальной атмосфере. Ни у кого нет книг. В книжных магазинах Александрии есть только религиозная литература или кулинарные книги. В Каире немного лучше. Чтение для них пустая трата времени. Что касается 6 лет, я не видел пьяного человека на улице, я не видел человека, читающего книгу. Недавно соседка хотела воспользоваться телефоном, она подошла к нам, вошла в гостиную, где мы держим книги, их почти две тысячи. Увидев это, она чуть не потеряла сознание. Для чего все это? Тот же вопрос задал друг, когда он вошел в эту комнату, чтобы помолиться: Вы все это читали? Ему было противно. Он сел перед телевизором, где выступал шейх, и сказал: «Пять минут этого шейха стоят больше, чем все ваши книги». ПРОКЛЯТЫЙ КРУГ - Общественное возмущение растет и по поводу процедуры женского обрезания - разрезания клитора и зашивания влагалища, эту практику вы описали в докладе "Женский ад". Статистика показывает, что более 95% египетских женщин подвергаются насилию. Его вообще не увидишь на улицах, потому что это другая культура - взаперти дома. В повседневной жизни египтяне гостеприимны и милы, но не открыты. На протяжении веков это была культура внутри: они показывают что-то другое дома, что-то другое для своей семьи, друзей и иностранцев. Вы где-нибудь на улице видели женщину с сигаретой? Нет? Точно. Курить можно только дома или на балконе. Я живу в квартале среднего класса и сталкиваюсь с этим каждый день. То, что происходит дома, — это совсем другая история. - Это значит? Что происходит? Существует много насилия в отношении женщин и детей. Хотя они кажутся счастливыми каждый день. Устраиваются браки по договоренности и тесты на девственность — мать, бабушка или тетя проверяют, есть ли у девушки девственная плева. Все происходит за ставнями, в мануалах. Вы видели, как строятся квартиры. Впереди большая гостиная, дальше по коридору, а в конце спальни: все темные, с окнами внутрь здания, в мануарий. Там развешивают белье и выбрасывают мусор. В этих мануалах можно услышать весь Египет: Коран, свадьбы, песни, смех, но и страшные пьяные ссоры, побои, ругань, крики. Снаружи неизвестно, кто кричит, кто сумасшедший или пьяный, кто бьет жену. Утром все идут к лифту и там всем "салям" (салам алейкум — одно из арабских приветствий — прим. ред.). Кроме того, секс вне брака является обычным явлением. - Об этом говорят? С трудом, но вытягиваю эту информацию из друзей. Презервативы можно купить в любой аптеке. У меня была подруга, она всегда носила черный никаб и держала две аптеки, где было много презервативов, но, конечно, только для моего мужа и жены. Ислам не запрещает презервативы. Несмотря на дороговизну, в наличии есть все противозачаточные средства, кроме средств для прерывания беременности на ранних сроках. - Они используют все? Все. Но есть проблема с сохранением девственности. Потому что у хорошей жены должна быть девственная плева. Более богатые женщины ездят в Европу и поставить новый. Я все чаще слышу, что такие офисы создаются и в Египте. Поэтому анальный секс общепринят, особенно среди молодежи. Моя жена есть проблема с покупкой тампонов, есть только прокладки. Подруга объяснила мне, что женщины боялись, что тампон проткнет их мембраны. Брак урфи (временный брак) популярен среди подростков. Они хотят секса, а можно только пожениться. Поэтому они записывают контракт, который не имеет юридической силы. Но записать все равно хотят, потому что, когда "молодой" посинеет, а у девушки останется только бумажка и никакой пленки, у нее есть справка, что она не отпустила, а жениха имела. Египтяне очень стыдятся этого. Когда-то это можно было скрыть, но в сегодняшнюю эпоху глобализированного Интернета скрыть ничего нельзя. - Им стыдно, но они что-нибудь с этим делают? Они не могут. Они не могут выбраться из порочного круга традиционализма, в котором жили поколениями. Вот это работает, двуличие это нормально. Разведенная Дина когда-то жила в моей квартире на верхнем этаже, вся в черном никабе. Она вырастила двоих детей. Часто, когда она спускалась с 16-го этажа, я присоединялся к ней на восьмом. Затем она обнаружила никаб, и мы поговорили. Она изучала философию в Бостоне, отлично знала английский. Она спросила меня, читал ли я уже текст Платона или Канта. Лифт ехал довольно медленно, мы успели обменяться фразами с десяток. Когда мы ушли, она накинула никаб и больше меня не знала. Здесь все время надеваются маски благочестия. Многое сокрыто от неверующих или странников. Потому что все новое неопределенно. Это связано с традиционализмом — привязанностью к консервативным ценностям, основанным на религии. И пока ислам существует в том варианте, то есть в арабской интерпретации, ничего не изменится. - Отсталость связана с религией? Да и звучит брутально. Я осторожен, чтобы не сказать этого здесь. Но речь идет не о самом исламе, а о традиционалистской интерпретации ислама, которая действует во всем исламском мире и ассоциируется с арабами. Этот религиозный традиционализм является ключом, закрывающим дверь к модернизации, новизне, интеллектуальному развитию и обучению. Это досовременный, традиционалистский мир. Шейхи по телевидению говорят то же, что и их предки 200 или 500 лет назад. Египтяне оглушают себя, играя Коран повсюду. Молитва он везде: в такси, магазинах, на улицах. Помимо того, что ислам является самой консервативной религией в мире, он еще и является самой быстрорастущей религией. Когда мы пришли 7 лет назад, в Египте было 80 миллионов человек, сейчас почти 90. Безумие. - Это та страна, в которой ты хочешь жить? Я люблю Египет, я люблю его. Это любовь к лучшему и к худшему. Я не могу представить свою жизнь без этой страны. Кроме того, все очень дешево. У нас есть квартира площадью 160 квадратных метров, и мы платим 120 злотых в месяц за содержание всей квартиры - здесь нет арендной платы. И мы к этому привыкли. Этот город завораживает и жизнь завораживает. А какая вкусная еда! Все овощи и фрукты настоящие, а мы вегетарианцы. Когда я приезжаю в Варшаву, я схожу с ума. Я слышу азан (молитву - прим. ред.) повсюду, звуки египетской улицы, торговцев, продавцов, автобусов. Я не могу жить без этого. источник: pdf.edu.pl, Катажина Зайонц В течение многих лет мы поддерживали кровавых диктаторов за нефть и за мир. Это была недальновидная политика. Теперь у нас есть бородатые демоны, дышащие ненавистью в беспрецедентных масштабах — со времен инквизиции — и сотни тысяч иммигрантов, — говорит Петр Ибрагим Калвас, поляк и мусульманин, писатель и журналист, переехавший с семьей в Египет семь лет назад. . Сборник репортажей «Египет: харам халяль» он посвятил своей новой родине. Они показывают образ страны, которая существует в постоянном напряжении между «халяльным», то есть тем, что согласуется с религией, и «харамом» — тем, что запрещено. Когда мы впервые встретились семь лет назад, вы как раз продавали свою квартиру, чтобы осуществить свой грандиозный план в жизненной революции: переехать с семьей в Египет. Помню, как меня это заинтриговало, я подумал, что это нетипичное направление эмиграции… - Вы бы удивились, узнав, сколько поляков селится в Египте. Конечно, большинство из них покупают квартиру в Хургаде или Дахабе и регулярно туда ездят, рассматривая ее как «дачу», но доступную по чартеру. Но есть и люди, особенно пожилые, которые живут в Египте постоянно, греются. Даже для средней польской пенсии жить там хорошо. А квартиры смехотворно дешевые - около 1000 злотых за квадратный метр. Вы, однако, не "нагрели кости". Вы выбрали не туристический Дахаб, а Александрию, город провинциальный, хотя и с большим мультикультурным прошлым. В чем причина? Потому что вы приняли ислам? Потому что ты хотел начать новую жизнь? Потому что Польша вас разозлила? - Польша меня немного бесила и до сих пор во многом бесит. В книге написано, что Египет вас тоже бесит. - Да я везде буду жаловаться. (смех) Мусульманин, но "настоящий поляк"? - Знаю ли я... По крайней мере, ситуацию с минуту назад. Мы сидим в этом культурном варшавском кафе-книжном магазине, а рядом со столиком две молодые девушки ругаются как сапожники и даже не могут устоять перед тем, что ребенок слушает! Это меня бесит! Одной из причин моего отъезда было то, что меня беспокоила бытовая польская грубость. И я стою на этом. В Египте нет хамства? - Да, я хотел бы это подчеркнуть - в Египте гораздо меньше грубости в быту. Бывают примитивные или простые люди, бывает грязно, криво, отключают электричество или воду, шум ужасный - процентов 70. Египтяне слабослышащие, но такого хамства там нет. Есть и другие ужасные вещи, которые я описал. С другой стороны, средний египтянин — чрезвычайно милый (хотя и отнюдь не открытый, потому что скрывает свой мир от иностранца) человек. Мы в абсолютной безопасности на улице, где живем, и другие тоже. Парадоксально, но это происходит от того, что все все про всех знают. Типичный юг. У этой общности или трайбализма есть две стороны: за тобой следят, не выпускают за установленные границы, но в то же время, если с тобой случится что-то плохое, ты защищен. Там нет индивидуализма, но и нет одиночества. Для нас, европейцев, — как я описываю в книге, — это немного утомительно, потому что иногда нам приходится оставаться в одиночестве. Моя семья точно. Потому что одиночество связано с книгами, музыкой и размышлениями. Это тишина. Однако людям там это не нужно. Они все время вместе, помогают друг другу. Страшная нищета, но никто не голодает, даже самый бедный. Никто не голодает на улицах, как я видел в Индии. И другие причины ухода? Выбор ислама в качестве «вашей» религии? - Ислам тоже был причиной, но в данном случае... Может быть, я не так разочаровался, как увидел, как выглядит настоящее лицо исламского традиционализма в его арабском варианте. И тут я стал очень, очень критичен. Хотя я все еще нахожу там много хорошего, все же трудно жить в семье мусульманских индивидуалистов, потому что мы так в арабском исламе. Тогда почему Египет и Александрия? - Потому что там было безопасно - кто мог предвидеть, что вспыхнет революция? Еще и потому, что в этой стране вторым языком является английский, а не французский, как в Марокко или Тунисе, а мы не очень хорошо знаем французский. Потому что легкость путешествия, бесчисленное количество дешевых чартеров. И дешевая жизнь - мы купили огромную квартиру за небольшие деньги. Кроме того, очень хорошая школа английского языка для ребенка, которую мы уже рекомендовали, еще и намного дешевле, чем аналогичные школы в Польше. Стоимость жизни в четыре раза ниже, чем в Польше, и, конечно же, приятный климат. Все это повлияло на решение уйти. Мы не сожалеем об этом. Египет стал источником моей работы, моего вдохновения. И теперь я не могу жить без этого Египта. Однако это не простое чувство любви, как мы уже говорили. Как и в названии: «Египет: харам халяль», которое растянуто между двумя крайностями — дозволенное: халяль и запретное: харам. Вся эта книга полна страсти, ты постоянно говоришь, что любишь и ненавидишь эту страну одновременно, ты не можешь жить без нее и она тебя постоянно расстраивает. Вот как это? «Меня расстраивает то, что я там, но когда я ухожу, я сразу скучаю. А вы скучаете по Польше, находясь там? - Нет. Мне очень хорошо, когда я приезжаю сюда, как сейчас, ненадолго. Тогда это здорово. Возможно, я смотрю там больше старых польских фильмов, которые всегда были моей страстью, а также старые хроники времен Польской Народной Республики. Вероятно, через несколько лет мы покинем Египет, потому что хотим, чтобы наш сын Хасан, которому сейчас 12 лет, учился в Европе. В Египте нам пришлось бы платить за обучение как иностранцам, а университетский уровень там низкий. Но даже тогда мы постараемся сохранить квартиру в Египте, чтобы вернуться туда. Мне, как и моей жене, нравится такая циркуляция: здесь есть квартира, там уголок, семья в гостях в другом месте, и я перемещаюсь между этими точками. Если у меня будет три родины, то есть Египет, Польша и третья страна, на которую мы уже присматриваемся, то для меня это будет вполне нормально. Сын говорит на трех языках и пока учит четвертый. Он открыт для религий, кухонь, цивилизаций, и это здорово! Это то, что вы искали, когда уезжали из Польши? - Да. Я всегда так жил. Космополит. Я люблю это. Но среда, в которой вы живете прямо сейчас и которую вы описываете в книге, не особенно космополитична и открыта. Осмелюсь сказать обратное. С таким же успехом можно остаться здесь и поискать здесь этот космополитизм. - Верно то, что Египет и вообще арабский ислам - закрытый мир. Но для меня это источник постоянного вдохновения, кладезь тем для статей и книг. Если бы мы жили в какой-нибудь европейской стране, писать было бы не о чем. А в Египте постоянно происходит что-то удивительное. Я живу там уже семь лет и до сих пор его не знаю. Кое-что для меня уже очевидно, но я допускаю, что во многом могу ошибаться. Хотя для нас, поляков, этот туристический Египет кажется таким близким, настоящий Египет до сих пор остается неизведанной землей для всех людей, глубоко интересующихся другими культурами. Вы говорите, что по приезде разочаровались в тамошней версии ислама. Что именно? - Дело в том, что арабский ислам абсолютно не мой ислам. Пришлось узнавать об этом там. Так ты диссидент? - Не единственные. Есть некоторые из этих несогласных, я описываю некоторых из них в книге. Это египтяне, которые не в мире со своей страной, такие как профессор А. Живя в Египте, я выработал защитный фактор против этого арабского традиционализма. Я спрятался внутри со своим исламом, и теперь для меня это очень личное, личное религиозное пространство. Я не могу принадлежать к коллективному племени, в данном случае к мусульманской общине. Есть много поляков, переехавших в арабские страны и отрастивших бороды, а также есть польки в никабах, для которых европейская культура больше не существует - они отрезали себя. Это невозможно для меня. Я воспитан на польских книгах, польских фильмах и европейской культуре, и мой ислам должен быть чем-то отличным от коллективной арабской версии. Так кто ты там? Чужой или свой? - я всегда моя (смех). В том смысле, что даже когда я жил в Польше, у меня была небольшая компания друзей — 4 или 5 человек, и мне всегда нравилось жить одному. Так же и моя жена. Я там не чужой, но они относятся ко мне как к уроду. Обычно к иностранцам относятся по-разному. Мусор, который неделями гниет на тротуаре перед многоквартирным домом и источает ужасный запах, можно убирать, а для египтянина об этом и речи быть не может. Он не позволит себе потерять сознание от вони, не так ли? - Точно. Я критикую эту культуру, но уважаю ее. В том смысле, что я не навязываюсь этим людям со своей точки зрения. Только в личных беседах и контактах. Я им не говорю: вы глупы, вы не доросли до цивилизации. Также из соображений безопасности - я не хочу раскрывать себя напрямую никому. Мы с женой живем там очень личной жизнью. У нас есть небольшая группа друзей, у Хасана есть школьные друзья, но мы тоже жили в Польше. В своем пузыре. И это нормально. Читая ваши отчеты, у меня складывается впечатление, что вы действуете как провокатор, заставляя людей конфронтировать то, о чем они не хотят говорить. Ты даже иногда заставляешь их плакать! - Ну, потому что это люди, которые так привыкли - не только в Египте, но и вообще на Востоке - таить и скрывать свои взгляды, свою жизнь от иностранцев, что для того, чтобы что-то из них получить, надо силой их немного, спровоцировать их. Иногда даже подвергается жесткой критике. Расстроена. Конечно, я всегда знаю, к кому так относиться. В Египте часто иностранцам рассказывают что-то другое и делают что-то другое для своей семьи или общины. Это своего рода лицемерие, но оно продолжается веками. Он прячется от тех «других» со своими привычками, которые иностранцы могут воспринимать как недостатки или признаки варварства. Как обрезание женщин. Вы посвятили этой теме один из самых трогательных текстов в своей книге. Обрезание официально запрещено в Египте, однако там обрезают более 90 процентов женщин, часто в ужасных условиях. Они терпят душевные и физические мучения. Матери делают это со своими дочерьми. Тоже в прогрессивных, не очень религиозных семьях. - Такова страшная сила традиционализма. Десять или около того лет назад все это было скрыто. Кто говорил об этом в Европе? Даже сегодня 90 процентов людей, с которыми я хотел поговорить об этом, отказали мне. Женщины и мужчины. То, что они говорят, является абсолютным исключением, большинство из них вообще не слышало бы об этом. Самое шокирующее — это последнее предложение, когда ваш собеседник говорит: «Помогите нам». Я думал, что если бы я жил в Египте, я бы уехал тогда, я бы не смог вынести этих страданий вокруг. - К вам это вообще не относится. Другие культуры тоже полны ужасов, например, люди очарованы Индией, и там происходят ужасные вещи. Она движется, если у вас есть эмпатия, но не влияет напрямую на нашу жизнь. Не так, чтобы уйти. Так или иначе, таких непростых тем там еще очень много. Недавно у меня был разговор с двумя египтянками о так называемом девственные тесты. Потому что там очень важно добрачное целомудрие. Я думала, что сойду с ума, это было ужасно! Никто не хотел об этом говорить, только эти две женщины, назовем их египетскими феминистками, мои подруги, которым просто нужно было выговориться. К тому же никто! И все время люди думают, что они скроют это. И все же во времена интернета и спутникового телевидения это уже не скрывают. Несколько лет назад об этом знали только специалисты. Теперь об этом говорят в мире, поэтому им приходится с этим смириться, что является проблемой. С этим также связан рост фундаментализма, джихадизма и исламского терроризма. Является ли это своего рода сопротивлением противостоянию извращениям вашей собственной традиции? - Да потому, что мир начинает обо всем этом узнавать, некоторые сограждане тоже начинают протестовать. Они хотят свободы, они хотят демократии. Они еще не знают, какой именно, но хотят. И тот традиционализм, который там царит и является основой всего, начинает разваливаться. А если он сломается, чем заполнить эту пустоту? Западный мир, по крайней мере, начиная с эпохи Возрождения, постоянно меняется, он текуч, и в нем все постоянно. Так жил мой отец, так жил мой дед, так жили все мы. Некоторые люди начинают хотеть жить по-другому, но как? Что теперь может заменить наши ежедневные ритуалы? Как это изменить? Появляется страх. Исламский мир расколот. Например, он боготворит американскую поп-культуру и в то же время презирает Америку, ненавидит ее... - Очереди в американское посольство огромные, везде можно увидеть американскую технику, услышать американскую музыку, увидеть американскую одежду. С другой стороны, 80 процентов людей — молодые, старые, все — ненавидят Америку. Только противоречия! В конце концов, более 80 процентов египтян хотят шариата в различных формах! Но эти же люди сначала свергли одного диктатора, а затем упразднили фундаменталистскую диктатуру. Верно, что она делала ставку на армию, но в тот момент она была единственной силой, которая могла преградить путь к власти «Братьев-мусульман». Невообразимо! Именно эти противоречия делают этот мир увлекательным для меня. В одном из репортажей вы «наряжаетесь» обычным туристом и ведете дискуссию с ортодоксальным салафитским проповедником, которого встречаете. Вы провоцируете его рассказывать истории о том, что правильно, а что нет. Они говорят, что видение будущего, которое они представляют, может вскоре стать видением, которое будет применимо ко всем нам. Вы действительно так думаете? - Это уже происходит. Нет сомнения, что мусульманская община на Западе растет. Поэтому там распространяются радикальные круги и во многих странах Запада они уже являются заметной силой. Наши дети или внуки могут столкнуться с проблемой, что мы будем иметь дело не с мусульманами как с обычными гражданами, а с людьми, которые захотят ввести свои правила и обычаи. У нас уже есть зачатки шариатских судов в Англии. Вот почему необходимо познакомиться с этой культурой, чтобы интегрировать этих людей, ассимилировать их и научить их нашим ценностям. Это не значит, что они должны потерять свою идентичность, но, находясь в Европе, они должны жить так, как того требуют устои равенства, свободы и братства. Важно, чтобы мы интегрировали друг друга — нас и их, иначе будет все больше и больше гетто, все больше и больше исключенных. Вы упомянули египетских феминисток. В ваших отчетах показаны люди, вырвавшиеся из этого традиционалистского общества, мятежники. Как молодые атеисты, думающие об эмиграции, как музыканты дэт-метала, как Жасмин - активистка, борющаяся с жестокостью ритуальной бойни, - или профессор А., который "с детства" не мирился с Египтом. - В Египте всегда была сильная группа интеллектуалов, прекрасных писателей, режиссеров и театральных деятелей. В масштабах этой страны это, правда, небольшая группа, потому что это огромная нация, в настоящее время около 90 миллионов человек, но борцов за свободу довольно много. Есть еще маоисты, социал-демократы, коммунисты - полный обзор. Однако он несравним с европейскими странами. Это какая-то нишевая ниша. Расширилась ли эта ниша хоть немного после арабской революции? - Он не может слишком расширяться, когда речь идет о свободе политической деятельности, потому что это все-таки военно-полицейское государство. Но это сильно расширяет, например, художественно. Идет огромный расцвет фондов, театров и творческих коллективов. Невероятно развитие искусства после революции, а ведь это и есть проявление человеческой самостоятельности, внутренней свободы. В своей книге вы обращаете внимание на очень сильную кастовую природу этого общества. - Это один из симптомов социального традиционализма. Там все сразу всех узнают, всех куда-то прикрепляют. В довоенной Польше было немного похоже - в некоторые пабы рабочий не мог войти, даже переодевшись в костюм. Я должен называть нашего дворника в Александрии "йа рот", что-то вроде "простой человек", что не проходит через мой рот. Конечно, соседи меня упрекают. Эта кастовая система — еще одна вещь, которая сдерживает развитие этого и других арабских обществ, задерживая вхождение в демократию. Аналогичная цитата Наджиба Махфуза, египетского писателя, получившего Нобелевскую премию, который цитирует в начале книги, что все египетское общество должно быть перестроено так, чтобы там была возможна демократия. - Да. Но как это сделать и кто должен это делать - точно никто не знает. Каким-то образом это было достигнуто в Турции, а теперь и в Тунисе после исламской революции. С европейской точки зрения Турция может и не быть какой-то великой демократией, но с точки зрения исламских стран - она! Вы говорите, что в Тунисе так называемая арабская революция увенчалась успехом. Это действительно так? Свидетельствуют ли недавние трагические события в этой стране о чем-то другом? - Несмотря на два кровавых нападения на туристов, тунисская революция была лучше египетской, в т.ч. потому что Тунис есть и был страной, гораздо более ориентированной на Запад, в основном на Францию, своего бывшего оккупанта. Печальный парадокс: чем больше колониальных влияний в арабских странах, тем более открытое общество и тем больше шансов хотя бы на основы демократии. Тунис, как и Турция, пережил многолетние процессы секуляризации. Эти процессы, хотя временами драматические и жестокие, открыли общества обеих стран для западной, рациональной мысли гораздо больше, чем общества других арабских стран, где западное влияние было слабее. Недавние трагические события в Тунисе только подчеркивают это: фундаменталисты и исламские консерваторы всего арабского мира в ужасе от перспективы потенциальной свободы Туниса и введения там демократического правления по типу ненавистного Запада. Это будет фундаменталистский кошмар и начало конца для религиозно и морально угнетающего арабского общества, которое простиралось от Мавритании до Ирана. Подобный механизм мышления можно увидеть и у российских деспотичных политиков, которые наблюдают, как «их мир» — Украина, Грузия, Прибалтика — ускользает из-под их контроля, продвигаясь к свободе и демократии. Несмотря на теракты, Тунис по-прежнему имеет наилучшие шансы стать первой арабской страной, освободившейся от ярма смертоносного, ядовитого исламского консерватизма. И, наверное, поэтому там еще не раз ударят исламисты. Это яростный вой традиционализма, раненного современностью, которая видит гибнущий на глазах «свой мир»… Как вы думаете, что этот последний переворот принесет Тунису? Остановит ли это демократизацию или наоборот? Ведь коллапс туризма, вызванный боязнью терактов, ударит по экономике страны, коснется простых людей... - Будущее Туниса предсказать сложно, так же как трудно предсказать будущее всего арабского мира - он квадратит круг, но я думаю, что ничто не остановит демократизацию этого мира. Арабы вкусили свободы. Однако процесс будет долгим и очень болезненным. Этот мир ждет своего просветления и своего преобразования. Мы знаем, как долго длились эти эпохи в Европе и сколько времени потребовалось для их плодов, которыми мы пользуемся сейчас. Однако современное время динамично, мир представляет собой технологизированную «глобальную деревню», поэтому, возможно, процесс «детрадиционализации» и просвещения в арабском мире будет короче, чем в западном мире. Тунисский и весь арабский туристический сектор сильно пострадает от терроризма, причем не в первый раз, и, как следствие, снизится и без того низкий уровень жизни в Египте или Тунисе. Это отразится на общественном настроении, расстроит бедные общества, обратит их нежелание против своих собственных правительств, некоторые - в основном молодые - это толкнет в руки радикалов, а это и есть то, что имеют в виду исламские террористы. Как вы думаете, почему это нападение произошло именно сейчас? - Запад на десятилетия, если не больше, совершил в исламском мире целый ряд ужасных ошибок, и теперь мстит. В течение многих лет мы поддерживали кровавых диктаторов за нефть и за мир. Это была недальновидная политика. Теперь у нас есть бородатые демоны, дышащие ненавистью небывалого уровня - со времён инквизиции - масштабы и сотни тысяч иммигрантов, которых нам скоро придётся принять. Если Европа не решит осмысленно проблему иммиграции, то мы проблема, очень большая проблема. Города наших детей и внуков будут евроисламскими городами. Говорю это с полной ответственностью, хотя и осознаю "политкорректность" своих слов. Тем более давайте познавать этот мир, его обычаи, языки, культурные тайны и, прежде всего, религию. Давайте познавать этот мир осмысленно, содержательно и глубоко, без нервных предубеждений и стереотипов, но и без увлечения и увлечения, хладнокровно. Это может быть очень полезно для нас, и это, безусловно, будет полезно для наших детей. Петр Ибрагим Калвас (1963 г.р.) - писатель, журналист, автор репортажей и книг, в т.ч. «Салам», «Час», «Мендзыжеч». В прошлом также известен, в частности, в качестве вокалиста панк-группы и сценариста популярного сериала. В 2000 году он принял ислам, а в 2008 году навсегда переехал в Египет. Он живет в Александрии с женой и 12-летним сыном. Анна Санчук. По образованию искусствовед, по профессии журналист, иногда занимается и культурным пиаром. Соавтор книги «Варшава. В поисках центра. Вместе с Мацеем Улевичем ведет программу «КУЛЬТУРА ДО КВАДРАТУ» на Polsat News 2. Он разрабатывает и шьет украшения под брендом SANKA. Живет в Варшаве в Старой Охоте. www.weekend.gazeta.pl

Szczegółowa oferta restauracji w Hurghadzie, menu, specjalności, ceny, lokalizacja. Adresy i telefony do restauracji w Hurghadzie. Рестораны в Хургаде - предложение Na wstępie uprzedzamy, iż z uwagi na wysoką inflację w Egipcie oraz niestabilną sytuację gospodarczą w tym kraju podawane przez nas ceny mogą być już nieaktualne, a prezentowane lokale zamknięte, lub działają pod zmienioną nazwą. Греческая таверна Акрополь Греческая таверна Acropolis расположена прямо в центре Сакалы. Это одно из самых популярных мест в Хургаде. Мы поедим здесь фантастические и недорогие сувлаки, мусаку, лаваш, авголемоно или кефтес. В ресторане два этажа. На 1-м этаже у нас есть классический крытый ресторан. На первом этаже есть сад с видом на Шератон-роуд. Помимо традиционных греческих блюд, здесь также можно поесть, например: чечевичный суп, луковый суп, пиццу, вегетарианские блюда, морепродукты, бутерброды. Выпьем в ресторане пиво и крепкий алкоголь. Есть и вино. Ресторан не дорогой, поэтому часто трудно найти место (особенно вечером). Греческую таверну Acropolis стоит порекомендовать. Обслуживание хорошее. Мы не ждем слишком долго для блюд. Удобные сиденья. Доступ к Wi-Fi. Вы можете оплатить кредитной картой. Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie Restauracja Greek Taverna w Hurghadzie 1/5 Ресторан Агра Рома Ресторан находится в Сакале по адресу Шератон-роуд, прямо там у мечети и на карусели с "бетонным маяком". Agra Roma предлагает самое дешевое пиво в барах и ресторанах Сакали. 0,3 литра стоит 5,99 фунтов стерлингов. Очень вкусная и дешевая еда. Рекомендую блюда из курицы и супы (луковый суп). Вкусны и блюда из свежей рыбы. В ресторане можно пить пиво, вино и крепкие алкогольные напитки. Агра Рома очень популярен не только у туристов, но и у местных жителей. По вечерам здесь большой трафик, его может не хватать бесплатные столики. Блюда большие, можно наесться. Хороший сервис, хотя можно было бы и быстрее. Из ресторана открывается вид на небольшую мечеть на Шератон-роуд. Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie Restauracja Agra Roma w Hurghadzie 1/3 Amsterdam Restaurant & Bar Amsterdam Restaurant & Bar znajduje się w samym centrum Mariny. Lokal słynie przede wszystkim z "ogródka" i pięknego widoku na jachty cumujące w porcie.Amsterdam to przede wszystkim piwiarnia - przynajmniej tak mówią o lokalu sami właściciele. I faktycznie w menu znajdziemy aż osiem różnych gatunków piwa. Najtańsze - Stella kosztuje 45 funtów egipskich (LE), czyli nieco ponad 10 złotych. Najdroższe Meister Max kosztuje 60 LE (13,70 zł). Trochę drogo, ale jak na Marinę, do przyjęcia.W Amsterdamie polecamy (do tego piwka) Amsterdam Burgera za 94 LE (21,50 zł) Według właścicieli to ich popisowe danie. Twierdzą, że bułka z mięsem i dodatkami jest "the best in town". Faktycznie, burger jest smaczny... tylko mógłby być ciut większy.Do Amsterdamu warto wybrać się wieczorem. Wtedy knajpa zapełnia się w zasadzie do ostatniego miejsca. I jeszcze jedno; właściciele knajpy są fanami Roberta Lewandowskiego i piłkarskiej reprezentacji Polski, stąd nad wejściem wisi nasza flaga, a w telewizorze cały czas można oglądać futbol.Amsterdam Restaurant & Bar otwarte jest od południa do pierwszej w nocy. Bob Marley smoking&coffee Choć lokal jest malutki i w zasadzie wszystko dzieje się w ogródku, już zyskał sławę miejsca kultowego. Bob Marley znajduje się w dzielnicy Kawthar, niedaleko deptaka w Memszy, 200 metrów od nowo powstałej restauracji GAD. U "Marleya" nie dostaniemy alkoholu, czy nawet piwa. Knajpa słynie w okolicy między innymi z taniej i dobrej kawy: Late kosztuje 25 LE (6 zł), a espresso macchiato 10 LE (2,5 zł). Polecamy także mojito za 35 LE (8 zł), czy gofry z dodatkami za 40 LE (10 zł). Jednak to, co powoduje, że Bob Marley to kultowe miejsce, to akcesoria do palenia, tytonie, papierosy i cygara. Są także do wyboru, do koloru kawy i urządzenie do jej parzenia oraz tytoń do szisz i wodnych fajek.W Bob Marley smoking&coffee przeważa klientela europejska i amerykańska. Miejsce jest naprawdę niezwykłe, zresztą... wystarczy obejrzeć film, by przekonać się na własne oczy, co tam można kupić i za ile, czyli, czy warto tam wpaść "na kawkę"... Buffalo Burger Buffalo Burger łatwo znaleźć. Znajduje się na "ścianie frontowej" Esplanada Mall, czyli największego centrum handlowego przy słynnym deptaku na Memszy. Buffalo Burger to sieć szybkich restauracji serwująca swoje dania w 40 lokalizacjach w Egipcie. Skupia się głównie na dostarczaniu posiłków pod wskazany adres, ale można, a nawet warto zjeść coś na miejscu. W Buffalo Burger jest naprawdę czysto. Obsługa pracuje i podaje posiłki w maseczkach. Na jedzenie czeka się dosłownie kilka minut. Co fajne, każda "bułka z wkładką" jest dostępna w trzech rozmiarach różnych rozmiarach. Ceny? Do przyjęcia. Np. za zestaw KING dla dwóch osób (dwie naprawdę wypasione kanapki, dwie porcje frytek i dwa napoje) zapłacimy 220 LE (53 zł). Marley smoking coffee bar w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie Marley smoking coffee bar w Hurghadzie Buffalo Burger w Hurghadzie 1/5 che guevara Ресторан Че Гевара Ресторан Че Гевара находится в Марине (вход с севера). Это классический аргентинский стейк-хаус. Мы можем съесть очень хорошие стейки здесь. В ресторане более 60 посадочных мест как внутри, так и снаружи. С террасы мы можем полюбоваться кораблями, стоящими в марине. Ресторан не самый дешевый, но позиционирует себя как первый и лучший стейк-хаус в Хургаде. стейки действительно исключительное - владельцы говорят о своих «уникальный» способ приготовления и жарки мяса. В ресторане можно поиграть в бильярд. Подаются алкогольные напитки и пиво. По вечерам большой трафик. Есть возможность резервировать места. Эффективный сервис. Место, которое стоит рекомендовать. Тел: 010 014 49 50, 065 3450944 Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie Restauracja Che Guevara w Hurghadzie 1/7 b's Ресторан B в Марине Если вы впервые в Хургаде и хотите попробовать настоящую египетскую кухню, не раздумывая посетите этот ресторан. место еда очень хорошая. Прекрасная обстановка, с видом на пристань. В ресторане вы попробуете фирменное блюдо: стейк с верблюдом в шоколадном соусе. B's известен не только в Хургаде, но и во всем Египте. Ресторан считается одним из лучших в городе. Есть возможность забронировать столик. В меню пиво и крепкие алкогольные напитки. Тел: 0020 0105 459 991 Restauracja B's w Hurghadzie Restauracja B's w Hurghadzie 1/1 cafe del mar Кафе дель Мар Этим местом управляют шведы. Здесь царит европейская атмосфера. Меню включает в себя смесь центральноевропейских, шведских, норвежских и интернациональных блюд. Здесь вы можете съесть салат, ужин из трех блюд или просто выпить холодного пива. Доступные цены. Рекомендуемый бельтбастер стейк - удовлетворит любого гурмана. Картошка со стейком бесплатно. Обязательно стоит завершить трапезу одним из превосходных десертов. Café del Mar — это галерея искусство, где выставляются местные художники ваши работы. Кафе дель Мар открыто 24 часа в сутки. Бесплатный вай-фай. Кухня: европейская, десерты, бургеры, пицца, морепродукты. Алкоголь в меню: Да. Адрес: Площадь Эль Аруса, Сакала, Тел.: +20 10 071 6770, +20 10 0716771 Cafe del Mar w Hurghadzie Cafe del Mar w Hurghadzie 1/1 Кафе Карина carina cafe Carina Cafe — идеальное место, чтобы расслабиться после «пляжного безумия». Ресторан находится в Мемсе. Это не дорого. Пиво Сакара стоит 15 фунтов, Стелла — 10 фунтов. Кафе Carina имеет небольшой сад с видом на набережную и большой интерьер. Здесь мы будем есть паштеты, закуски, куриные и мясные блюда. Они приходят в помещение в основном туристы пьют пиво. В меню также есть вино и местные спиртные напитки. В ресторане есть бильярдный стол. Они проводятся по вечерам здесь часто проводятся «специальные бильярдные матчи». Место чистое с очень приятным говорящим персоналом на нескольких языках (немецкий, английский, русский). В Carina Cafe немноголюдно, но несколько столиков всегда заняты. Я уверяю вас, что вы можете провести здесь очень приятные моменты, когда пьешь пиво и наблюдаешь за текущей жизнью в Мемше... Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie Carina Cafe & Restaurant w Hurghadzie 1/4 il chicco doro Кафе Иль Чикко Доро Федерика и Карл из Италии в 2009 году открыли кафе внутри торгового центра Esplanade в Мемзе — вход рядом с Макдональдсом. Меню традиционных итальянских блюд ежедневно обновляется шеф-поваром. будем заказывать здесь оригинальный итальянский кофе, классическое тирамицу с киви или клубникой, шоколадный мусс, разнообразные пирожные и итальянское мороженое. Особенно необычное сочетание – горячие круассаны с мороженым или мороженым. шоколад «Гранит». Замечательная еда, очень хорошее обслуживание. Место не самое дешевое, но посетить стоит (особенно с детьми). Тел.: 0168937278 Кофейня Синнабон cinnabon Кафе Cinnabon находится в Мемсе, напротив торгового центра. Эспланада. Это популярное кафе американской сети не нуждается в особой рекламе. Свежее печенье из духовки - классический рулет с синнабоном (12 египетских фунтов) посыпанный коричневым сахаром. Для детей можно порекомендовать Minibon (9 фунтов). Карамель Пеканбон с начинкой из корицы, посыпанной орехами и карамелью. Отличное сочетание с Mochalatta Chill и Carmelatta Chill (оригинальные напитки из кофе, шоколада и взбитых сливок). Большой выбор кофе и горячего шоколада. В жаркую погоду - освежающий лимонад Chillattas с различными фруктовыми вкусами. di vino Дивино Ресторан, Вино и бар Считается одним из лучших ресторанов Хургады. Здесь подают блюда средиземноморской кухни. Мы будем обедать и ужинать здесь. Хорошее место для семей с детьми, больших компаний, для особых торжеств. Идеальная атмосфера, профессиональное обслуживание, хорошая музыка и еда. Блюда подаются очень изысканно (например, вкусный крабовый салат). Место переполнено туристы. В меню есть крепкий алкоголь (рекомендую коктейли), пиво и вино. В ресторане более 60 посадочных мест как внутри, так и снаружи. Все выдержано в «египетско-итальянском» стиле. Ресторан расположен на Андреа Резиденс Калипсо Роуд. Тел: 012 27963653. 010 01383147 Restauracja Divino w Hurghadzie Restauracja Divino w Hurghadzie 1/1 dunes Ресторан и бар Дюны Ресторан Dunes находится в Марине. В меню классические блюда; рыба, паста, морепродукты, стейки, супы. Ресторан не самый дешевый, но у него есть свои поклонники. В «Дюнах» мы можем смотреть прямые трансляции спортивных событий, есть бесплатный Wi-Fi. Атрибут ресторана – очень непринужденная атмосфера и очень приветливые хозяева и официанты, которые делают все, чтобы гости чувствовали себя «как дома». Есть дни, когда пиво льется ручьями в Дюнах и "все танцуют". Открыт с 10:00 до последнего гостя. Тел: +20 (0) 186999427 Hangover Bar % Grill Odwiedzamy knajpę Hangover, czyli po prostu kac. Aby go "wyleczyć" warto usiąść w tym Bar & Grill-u i choćby na świeżym powietrzu zerknąć na jachty zacumowane w porcie. Hangover znajduje się w samym centrum Mariny, tuż przy niewielkim skwerku z zielenią. Knajpa, jak mówią o niej sami właściciele jest "na kaca" i dodają... "śmiało przyjdź, baw się dobrze i zwariuj". Ok.Trochę nie rozumiemy ustawionych wszędzie telewizorów i zegarów, bo wiadomo, że na kacu "wszystko człowiekowi dzwoni w uszach, a każdy dźwięk powoduje zawrót głowy" i tego, dlaczego "Happy Our" trwa od 20.00 do 22.00, a nie od 8 rano do 10, ale cóż... Licentia poetica. Hangover ma co innego, co powoduje, że warto tam spędzić trochę czasu. W tej knajpie podobają się nam miejsca do siedzenia, a w w zasadzie szerokie i długie leżanko-materace znajdujące się tuż nad ziemią. Do tego są jeszcze dostępne poduszki.Knajpa jak na Marinę droga nie jest. Piwo Stella 0,5 kosztuje 50 LE (12 zł), Krwawa Mery 80 LE (19 zł), a pizza Margarita 85 LE (20 zł).Miejsce jest czyste i zadbane. Obsługa nie namolna i dyskretna. Zdaje sobie sprawę, że kogoś może naprawdę boleć głowa. Restauracja Dunes w Hurghadzie Restauracja Dunes w Hurghadzie 1/1 Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie Hangover Bar&Grill w Hurghadzie 1/4 el halaka Эль Халака Рыбный ресторан морепродуктов Это рыбный ресторан. Он расположен напротив рыбного рынка Марина. В нем две комнаты - на первом и втором этаже. Это отличное место для любителей морепродуктов. Из ресторана открывается вид на рыбный рынок и самую большую мечеть в Хургаде. Я рекомендую запеченные креветки и кальмары. Ресторан славится отменным «теплым хлебом». У рыбного супа тоже есть свои поклонники. Ресторан El Halaka — один из самых дешевых рыбных и морепродуктов в Хургаде. Например, супы стоят денег около 15 фунтов стерлингов, спагетти с морепродуктами 15 фунтов стерлингов, фирменные блюда из Египта от 15 до 60 фунтов стерлингов. Еда очень хорошая. Обслуживание эффективное. Место чистое и аккуратное. К сожалению, в меню нет пива и крепких алкогольных напитков. Вечером трудно найти свободный столик. el mina Ресторан Эль Мина Этот ресторан специализируется на блюдах из морепродуктов. Очень дружелюбен к туристам. Он расположен на двух этажах. Есть номера для курящих и некурящих. В ресторане El Mina вы можете выбрать из свежей рыбы, креветок и кальмаров. Дания готовятся быстро. Суп "Эль Мина" готовится с несколькими видами рыб, креветками, крабами и моллюск. Из местной кухни попробуйте теджину и популярный соус. в Египте десерт "Ом Али". Большой популярностью у туристов пользуется ресторан El Mina. Не всем понравится соседство и интерьер ресторана (без вкуса). Должность: 150 метров от площади Сакала в сторону мечети. Алкоголь в меню: нет, Кальян: да Тел.: 0105496523, +206534455910 Рыбный ресторан fish house Ресторан находится в Сакале. Ей архитектура и дизайн напоминают огромный корабль с большими окнами в полу. Рыбки из Красного моря плавают в аквариумах. Владельцы ресторанов уделяют особое внимание гигиене при приготовлении пищи. Ресторан сертифицирован британской клининговой компанией «Кристалл», что подтверждает его соответствие международным стандартам. В Fish House вы можете заказать свежую рыбу из Красного моря и Средиземноморье, омары, креветки. В меню (подготовлено на нескольких языках) есть и традиционные египетские закуски (тейна, мутабель, маринованные овощи). Среди новых блюд - осьминоги, угри и лосось, запеченные в духовке, тальятелли и паста с лососем, рыбное филе со сливками и грибами. Для тех, кто хочет попробовать все и сразу, есть блюдо под названием «Блюдо из морепродуктов». включает фирменный суп, рыбное филе, креветки, кальмары, краба или лобстера, рис или картофель. Вы также можете использовать «Египетский сюрприз» и «Александрийский стиль». Питание эти включают рыба, приготовленная разными способами, креветки и кальмары. Стоит попробовать фирменный «Салатный рыбный дом», который включает кальмары, устрицы, креветки, оливки и перец лимон. Широкий выбор свежевыжатых соков и смузи с соблазнительными названиями: "Флорида" - (манго, гуава, апельсиновый сок и гранат), "Замороженное лето" - (дыня, клубника и манговый сок), "Тропический Сен" - (банан, ананас, манго сок, гранат). Средняя стоимость ужина 15-20$. Для детей - порции тоже полцены. felfela Ресторан Фефель Египетский ресторан Felfela расположен на пляже. С двухуровневых террас открывается прекрасный вид на море. У входа можно увидеть небольшой искусственный водопад. Интерьер украшен скульптурами и антиквариатом. Мебель выполнена в египетском стиле. Блюда очень вкусные. Стоит заказать мясное ассорти, а также традиционные египетские блюда – острые баклажаны, теин, ганук, омлет с мясом. Порции достойные. Собираясь в Фельфеллу, стоит взять с собой фотоаппарат из-за прекрасных видов. Рекомендуемые блюда: смешанный гриль - баранина, телятина, кофта с картофелем фри и салатом, а также суп из чечевицы Тел: +20 65 442411 Restauracja Felfela w Hurghadzie Restauracja Felfela w Hurghadzie 1/1 for you Ресторан для вас Ресторан с большим количеством специальных предложений, дешево пиво. Рекомендуем салаты "4 you", куриный салат, закуски (могут быть из разных видов сыра и тунца), пиццу (особенно мясную и Маргариту), суп с морковью. Среди горячих блюд вкусные шницели с грибным соусом и кордон блю. Стоит попробовать рыбу и кальмаров. Вечером трудно найти вакансию. Столы снаружи есть также комната на 2-м этаже с кондиционером. Предлагаются местные алкогольные напитки и пиво. Место очень популярное. Должность: Сакала перед отелем Minamark Алкоголь в меню: да, Кальян: да Bar For You w Hurghadzie Bar For You w Hurghadzie Bar For You w Hurghadzie 1/2 friends bar Бар друзей Бар Friends — это современное «мартини-заведение» для любителей интимной семейной атмосферы. специальность в баре есть алкогольные коктейли и обычные напитки, которые подаются очень изысканно и элегантно. В баре можно посмотреть прямые трансляции спортивных событий. По вечерам можно послушать живую камерную музыку. В баре подают закуски. Есть возможность резервировать места. Ресторан рекламирует себя как место для «путешественников», «мирских людей» и людей, которые «знают мир». Тел: 0107707864 Friends Bar w Hurghadzie Friends Bar w Hurghadzie 1/1 Ресторан GAD в Сакале gad w sakali Ресторан Sakala's GAD расположен прямо в центре Шератон-роуд. GAD — сеть египетских ресторанов. Мы будем есть здесь буквально все блюда египетской кухни, а также пиццу. Есть один недостаток - алкоголь не подают. Еда вкусная и очень дешевая. Порции огромные. Прежде чем заказывать несколько блюд, лучше подумать, сможем ли мы это съесть все. Ресторан GAD в Сакале имеет два этажа. Еда на вынос готовится на первом этаже. На 1 этаже находится классический (кондиционированный) ресторан с картой меню. GAD – рай для гурманов египетской и арабской кухни. Ресторан очень дешевый. На ужин на двоих, состоящий из основного блюда, двух закусок, овощей, выпивка и десерт обойдутся в ~60 фунтов. Гости ресторана в основном египтяне. Туристы (не знаю почему) обходят это место стороной. Рекомендую сто раз. gad w memszy Ресторан GAD в Мемше Ресторан GAD в Мемше находится в самом центре набережной. Здесь подают точно такие же блюда, как и в ресторане GAD в Сакале. Однако есть определенная разница. GAD в Memsza находится на набережной, а столики также расставлены снаружи, под зонтами, среди зелени. ГАД в Мемше ненамного дороже, чем в Сакале, но блюда такие же большие и вкусные. Ресторан очень чистый. Очень эффективный сервис. Это помогает в выборе часто очень экзотических для европейцев блюд. Ресторан очень занят. В основном всегда большинство столы она занята. Ресторан открыт с 10:00 до 23:00 Мы можем поесть здесь и завтрак и обед или ужин. Как и в Сакале и Мемше, мы не будем пить алкоголь в ресторане GAD. gaucho Ресторан Гаучо Аргентинский гриль-бар с превосходным аргентинским стейком из говядины, приготовленным на углях. Стейки действительно огромные. Дополнительно: салаты, пицца и бургеры. В ресторане Gaucho подают лучшие стейки в Хургаде. Здесь недешево, но еда действительно здорово. Можно забронировать заранее. Ресторан известен во всем Египте. Очень эффективное обслуживание и невидимый. Хороший интерьер, очень чисто. Официанты с удовольствием проконсультируют вас по выбору блюд на нескольких языках (английский, русский, немецкий). Адрес: ул. Эль Корниш., Дахар, Тел.: +20 65 354 7007 The Greek Bar&Restaurant Przytulna restauracja znajduje się w Marinie, praktycznie w samym jej centrum skąd rozciąga się widok na cumujące kilkanaście metrów dalej jachty.Smaczna, acz nie tania kuchnia oferuje dania greckie oraz śródziemnomorskie. The Greek otwarta jest od 9 rano do północy, ale zapełnia się dopiero późnym popołudniem. W restauracji można zamówić dania na wynos. Można płacić kartą.Co polecamy? Alkoholi raczej nie, bo piwo Stella kosztuje 48 LE (11,50 zł), kieliszek wina 59 LE (14 zł), a Mojito 84 LE (20 zł). W zamian warto napić się Greek Coffee za 42 LE (10 zł). Bardzo smaczny i ładnie podany jest gorący ser feta - 55 LE (13 zł), czy apetyczna Musaka za 180 LE (43 zł). The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie The Greek Bar&Restaurant w Hurghadzie 1/3 harbour Харбор Ресторан Ресторан Harbour находится в Марине. Типичное европейское меню. Хозяева рекламируют ресторан как идеальное место для всех "вернувшихся с моря" - моряков, серферов, виндсерферов, кайтеров и т.д. Здесь будем есть рыбу, шашлыки, кофты, пиццу, пасту. Ресторан не самый дешевый. В меню нет ни пива, ни крепкого алкоголя. В ресторане более 50 посадочных мест как внутри, и снаружи. С террасы у нас есть вид на пристань. Малопосещаемое место. hard rock cafe Ресторан и дискотека Хард Рок Кафе Хард-рок-кафе открылось. в 2004 году. Хотя снаружи ресторан выглядит «египетским», внутри он классический. Хард Рок Кафе. Мебель из темного дерева, солидная барная стойка и конечно традиционные висящие стены. личные вещи рок-звезды. К ним относятся розовая ковбойская шляпа Мадонны, гитара Ленни Кравица, бело-черное пончо Элтона Джона и синяя куртка Рода Стюарта. После 22:00 начинается дискотека. Рядом с рестораном находится вход в небольшой магазинчик, где можно купить сувениры. Цены очень разумные (около 15 евро за футболку). Кафе Hard Rock находится рядом с отелем El Samaka. Он предлагает обычное меню сети по всему миру, а также некоторые местные деликатесы. Вы можете заказать в том числе фахитас или бутерброд с бараниной. В ресторане есть бар с небольшой танцплощадкой. В Вторник и пятница с 23.00 до 01.00 - вход для девушек и местные алкогольные напитки бесплатно. В среду - Мексиканская ночь (акция Tequila & Beer). В четверг - Bal Noc Masque. В субботу - Disco Night (бесплатный вход на дискотеку для пар). Ежедневно с 17.00 до 19.00 (коктейли, пиво и вино) - Happy Hour - покупаешь напиток, второй получаешь бесплатно: Appletini - 40 фунтов, Lemon drop - 35 Остров Май Тай - 28, Чай со льдом Лонг-Айленда - 59, Морской бриз - 40, Клубничный дайуири — 68. Пиво - 19 - 22, Вина - 21 египетский фунт. Адрес: Навара Центр, Шератон Дорога возле отеля El Samaka и гранд-отеля Тел.: 20653465170 Hard Rock Cafe w Hurghadzie Hard Rock Cafe w Hurghadzie 1/1 heaven Небесный ресторан Ресторан Heaven, расположенный в Марине. Меню очень разнообразное - микс итальянских блюд, включая домашнюю пасту, суши тоже стейки, морепродукты, рыба и мясо на гриле. Столы внутри и снаружи помещения. Интерьер оборудован кондиционерами, а с открытой террасы открывается великолепный вид на пристань. Ресторан Heaven — один из лучших и один из самых дорогих ресторанов Хургады. Диапазон цен от 100 египетских фунтов и выше. Живая музыка по средам. В меню пиво и крепкий алкоголь. Тел.: +20 100 383 800 Ресторан "Император" l'imperator Ресторан "Император" известен из итальянской кухни. Они рекомендуются ужины, где они самые популярные креветки со спагетти. Ресторан находится в Марине. Подается один лучшая пицца в городе. Ресторан не самый дешевый, но уверяю вас, еда стоит своих денег. Кроме того, вид на пристань компенсирует расходы. Ресторан "Император" является одним из самых известных ресторанов не только Хургады, но и всего Египта. Блюда можно есть внутри и снаружи вне помещения. Особенно рекомендую террасу. Очень эффективное и сдержанное обслуживание. В ресторане подают алкоголь: пиво, вино и крепкие спиртные напитки. Бронирование возможно. Тел: 002 0104824903 Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie Restauracja L'Imperatore w Hurghadzie 1/6 juke box 3 Музыкальный автомат 3 Ресторан и паб Juke Box 3 — уютное кафе на улице Эль Баша в центре Сакалы, где до сих пор собираются туристы. Классический "европейский" паб. Музыкальный автомат 3 очень популярен в Хургаде. Это не дешевое «снобистское» место, но об «атмосфере» бара в городе ходят легенды. По вечерам можно танцевать. Важно отметить, что сервис потрясающий и единственный в своем роде. На территории можно поесть пиццу, выпить пива, вина, водки. Рядом с отелем King Tut в Дахаре находится Juke Box 1. Это тоже «забегаловка с атмосферой». Мы также можем пить пиво, вино и крепкие алкогольные напитки здесь. Цены здесь значительно ниже. Пиво Stella стоит 8 фунтов стерлингов. Пол-литровая бутылка местного рома – 40 фунтов стерлингов. В Juke Box 1 можно купить алкоголь в бутылках на вынос. Я рекомендую пиццу - дешево и очень хорошо. Вкусный картофель. Juke Box 3 w Hurghadzie Juke Box 3 w Hurghadzie da24.pl. Juke Box 3 Juke Box 3 w Hurghadzie Juke Box 3 w Hurghadzie 1/3 jokers pub Джокер Бар Джокер Бар находится в Мемше, в очень красивом районе с видом на набережную (рядом с отель Марлин Инн). Бар открыт круглосуточно. Спокойная, дружелюбная атмосфера. Сдержанный сервис. Широкий выбор напитков: свежевыжатые соки, пиво и спирты. Это идеальное место для отдыха после прогулки или шоппинга в Мемсе. В пабе нет толп, гости в основном жители близлежащих отелей, у которых уже есть надоело пиво по системе "все включено", и охотно "заглядывают" в паб Джокера за одним "нормальным пивом". Тел.: +2065443791, +2065443790 Joker's Pub w Hurghadzie Joker's Pub w Hurghadzie 1/1 jolly cafe Веселый Кафе Приятная атмосфера в египетском стиле, на свежем воздухе. В баре есть диваны и низкие столики. Музыка вечером. Здесь можно спокойно провести вечер с друзьями. Большой выбор напитков (в том числе алкогольных). Меню на английском языке. Цены средние. Стоит попробовать пиццу с тунцом. Кафе находится в центре Сакала. По вечерам может быть многолюдно. Популярное место среди туристов. Расположение: Шератон-роуд, напротив отеля Bella Vista. Телефон: 0653445208 Jolly Cafe w Hurghadzie Jolly Cafe w Hurghadzie 1/1 la luna Пиццерия Ла Луна Гости имеют в своем распоряжении террасу или интерьер и прекрасный вид. La Luna - хорошее место для обеда или ужина. Рекомендуем: стейк с соусом из голубого сыра и домашнюю пасту, ну и конечно же пиццу, выбор которой действительно очень большой. Также есть бар и домашние десерты, включая тирамису. Еда очень вкусная. Хороший и незаметный сервис. Адрес: Береговая дорога недалеко от Фельфеля. Тел.: 121 030 0301 Pizzeria La Luna w Hurghadzie Pizzeria La Luna w Hurghadzie 1/1 little buddha Ресторан Маленький Будда Ресторан Little Buddha – это место для особых случаев. Меню простое, но положительно раздражающее и стимулирующее воображение. Он славится очень хорошими (но и дорогими) суши и блюдами из морепродуктов. Маленький Будда в сочетание вкусов японской, французской и индонезийской кухни. Шеф-повар – настоящий волшебник в своем арсенале вкусов различных блюд. Восточный декор, мерцающие огни, свечи... Это не только ресторан - это "театр вкуса". Опыт и профессионализм Маленького Будды помогают создать приятную атмосферу и предложите нам отличный опыт вкус. С 23.30 Little Buddha превращается в самый престижный диско-клуб Хургады. там регулярно выступают диджеи со всего света. Little Buddha w Hurghadzie Little Buddha w Hurghadzie 1/1 the lodge Ресторан и бар The Lodge Основная специализация ресторана уникальное разнообразие стейков и блюд на гриле. Но в меню также можно найти много вегетарианских блюд и свежую рыбу. Приятный интерьер, хорошее обслуживание помогут отдохнуть и расслабиться стакан вина. Бесплатный беспроводной доступ в Интернет. Место очень популярно у туристов. В ресторане своя специфическая атмосфера. Очень хороший и эффективный сервис. Пиво и спиртные напитки в меню. Кухня: итальянская, французская. Находится в Марине. Алкоголь в меню: да, тел.: +20168831438, +20144418223 dulphin pub Паб Lucky Dolphin Паб Lucky Dolphin - место для тех, кто любит спокойную атмосферу, туманный Лондон и английскую кухню. Отличный сервис, радушные хозяева. Обширный выбор вин. Бесплатный беспроводной доступ в Интернет. Открыт с 10:00 до 14:00 и с 17:00 до 21:00. Место: Шератон-роуд, люкс-отель Elysees. Алкоголь в меню: да, Кальян: нет. Тел.: +20653443980, +20653443981 masala Ресторан Масала В ресторане Masala подают блюда индийской кухни. Эта кухня отличается широкий выбор блюд и техник приготовления на любой вкус по региону, языку и климат этой великой страны. Все Индийский регион приносит свои уникальные блюда и тонкие разновидности ароматных популярных блюд. В ресторане Masala вы найдете все виды индийской кухни. Есть возможность забронировать столик. Ресторан находится в Марине. В ресторане есть терраса с вид на пристань. Ресторан не самый дешевый. Очень эффективное обслуживание, очень хорошая еда. Тел: 0123148859, 0121212025 Restauracja Masala w Hurghadzie Restauracja Masala w Hurghadzie 1/1 mariposa Кафе Марипоса Здесь вы можете насладиться вкусным завтраком и свежеприготовленный. Рекомендуем десерты, в том числе мороженое Movenpick, и фирменный кофе. Доступная площадь площадка для детей. Бесплатный доступ в Интернет, ЖК-телевизор. Доставка на дом бесплатно. Адрес: Эль-Каутер, улица Эль-Моатаз Белла, 218 (за супермаркетом «Метро») Тел.: 0653452191 moby dick Ресторан Моби Дик Ресторан Moby Dick специализируется на стейках из верблюда с перечным соусом и картофелем по-лионски. По сравнению с другими местами цены низкие. Мы заплатим ~ 60 фунтов за настоящий стейк. Мы также рекомендуем рыбу на гриле, кальмаров на гриле и лосося. в каждой форме. В ресторане около 50 посадочных мест как внутри, так и снаружи здания. Ресторан находится на Шератон Роуд в самом центре Сакала. В комнате есть кондиционер. По вечерам могут быть проблемы с вакансиями. meshmesha Мешмеша Лаунж Он расположен в Мемсе в торговом центре Esplanade. Известен приготовленными бутербродами и очень хорошим кофе, напитками, коктейлями и стейками. На месте мы также можем съесть салаты, супы, пасту и пиццу. Ресторан имеет открытую террасу, крытую (для ветреных и холодных дней) и элегантный интерьер. Бесплатный доступ к Wi-Fi. Ресторан не дорогой. Пиво Stella стоит 11 египетских фунтов, напитки — от 19 фунтов, алкогольные коктейли — 21 фунт. Очень интересное место. Тел.: 0653445913 Meshmesha Lounge w Hurghadzie Meshmesha Lounge w Hurghadzie 1/1 Если вы хотите выпить стакан холодного пива (сока), это место для вас. Mojito Beach предлагает широкий выбор закусок и напитков в течение дня. Вечером на пляже дискотека. Ресторан предлагает множество аттракционов и скидки. Например: по понедельникам дамы между часами 23.00 и 1.00 коктейли бесплатно. По пятницам с 19.00 а в 22.00 при покупке одного пива второе вы получите бесплатно. Хорошая музыка, "интересная атмосфера". Расположение: Шератон-роуд, напротив отеля Roma. Кальян: да Тел.: 0111774883, 0104211970 Пляж Мохито Mojito Beach Club w Hurghadzie Mojito Beach Club w Hurghadzie 1/1 mojito beach Restauracja The Moon The Moon znajduje się w w samym środku Mariny skąd rozciąga się najlepszy widok na największe jachty cumujące w porcie, a także na redę. Restauracja serwuje kuchnię libańską, śródziemnomorską, bliskowschodnią i egipską. Co istotne, jest - jak na najbardziej ekskluzywne miejsce w Hurghadzie - naprawdę tania.Dla przykładu; piwo Stella 0,5 l. kosztuje 35 LE (8 zł), steak z wielbłąda 190 LE (44 zł), a pizza Napoli 70 LE (16 zł).Restauracja jest klimatyzowana, ma darmowe Wi-Fi. Niech nikogo nie zdziwi fakt, że na filmie restauracja jest pusta, a na stołach stoją tabliczki "zarezerwowane". The Moon zapełnia się gośćmi wieczorem. Wtedy naprawdę trudno o wolne miejsce. Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie Restauracja The Moon w Hurghadzie 1/4 nice loundge Хороший лаунж-бар Бар находится в Марине. Всегда можно позавтракать, пообедать или поужинать. Итальянская кухня, стильный дизайн интерьера, уникальная система - 4 экрана, на которых можно смотреть спортивные передачи или фильмы. Огромный выбор напитков. Вы можете расслабиться внутри или на террасе. Одно место соединяет и бар, и паб, и клуб, и ресторан. В меню очень широкий выбор алкоголя, напитков и коктейлей. итальянская кухня Находится в: Марина (возле базара), Алкоголь в меню: да. Тел.: +20189791000 Nice Lounge Bar w Hurghadzie Nice Lounge Bar w Hurghadzie 1/1 nubian Нубийский ресторан и кафе Ресторан находится в Марине. Nubian — это ресторан, где подают типичные и традиционные египетские блюда. В меню среди прочего входят: молохийя - т.е. шпинат, фул мудаммас - т.е. вареная, сливочная фасоль с добавками (отлично), национальное блюдо тахини - т.е. кунжутная паста, кофта - т.е. пряный молотый баранина, кебаб - т.е. жареные кусочки баранины. Все с начинками: фри, картошка, хлеб, овощи. Ресторан не самый дешевый, но еда действительно хорошо приготовлена, представлена и вкусна. Есть возможность забронировать столик. Тел: 0122287825 Restauracja Nubian w Hurghadzie Restauracja Nubian w Hurghadzie 1/1 Папас бар papas Папас Бар я Papas II - это один из самых лучших и известных баров Хургады. Papas Bar находится в Марине, Papas II в Дахаре, недалеко от отеля Shidvan. Красивый интерьер, дружелюбная атмосфера, отличная кухня и обслуживание. Здесь можно поиграть в бильярд, попробовать свои силы в караоке, посмотреть футбол. Бары открыты с 13:00 до 2:00. В меню пиво, вино и крепкие алкогольные напитки. Программа: Понедельник и четверг - турнир по бильярду вторник и воскресенье - ночное погружение Суббота - караоке Bar Papas w Hurghadzie Bar Papas w Hurghadzie 1/1 pita sphinx Пита Сфинкс Ресторан Уютный ресторан, подходящий для любого случая - от романтического ужина на двоих до большого торжества. За 10 лет с момента открытия место приобрело большую популярность среди туристов и жителей Хургады. Разнообразное меню на четырех языках. Особенно рекомендуется индейка с ананасом и голландским сыром (на бутерброд) или в качестве основного блюда. Вкусные блюда на гриле. В меню пиво, вино и крепкие алкогольные напитки. Очень хорошее и дружелюбное место. Кухня: европейская. Адрес: Шератон-роуд по соседству. ресторан Макдоналдс. Тел.: 065 3449 105 Pita Sphinx w Hurghadzie Pita Sphinx w Hurghadzie 1/1 red sea fish Рыбный ресторан Красного моря Ресторан Red Sea I и она родственный ресторан - Red Sea II предлагает большое разнообразие морепродуктов, а также египетские блюда, пиццу, стейки и птицу. Ресторан Red Sea Fish находится в Сакале (рядом с отелем Roma). Это один из самых популярных ресторанов Хургады, который посещают в основном туристы. Здесь очень мало египтян. В ресторане более 50 посадочных мест как внутри, так и на террасе. Еда вкусная и недорогая, хотя в Хургаде есть рыбные рестораны лучше и дешевле. Red Sea Fish Restaurant w Hurghadzie Red Sea Fish Restaurant w Hurghadzie 1/1 Паб Siva предлагает своим гостям широкий выбор напитков и закусок. Для тех, кто любит - караоке. LCD телевизор - для любителей спорта. Бесплатный беспроводной доступ в Интернет. Бар расположен на набережной в центре Мемши. Расположен недалеко от фасада Siva Grand Beach в Мемше. Алкоголь в меню: да. Кальян: да Тел.: +206544748590 Шива Паб Siva Pub w Hurghadzie Siva Pub w Hurghadzie 1/1 siva pub Ресторан Sphinx Marina находится в Марине. С УЧАСТИЕМ можно любоваться террасой красивая Посмотреть на бирюзово-изумрудной лагуне Красного моря. Очарование этого места усиливается радушными хозяевами. Ресторан не дорогой и еда действительно вкусная. Пиво 0.3 стоит 10£. Рекомендую морепродукты на гриле. Сервис ненавязчивый и очень эффективный. Здесь немноголюдно. Есть возможность забронировать столик. Бесплатный беспроводной доступ в Интернет. Алкоголь в меню: да. Тел.: 0123990482 Ресторан Сфинкс Марина Restauracja Marina Sphinx w Hurghadzie Restauracja Marina Sphinx w Hurghadzie 1/1 sphinx marina sports cafe Спортивное кафе Спортивное кафе и ресторан расположен в центре Мемши. Место известно тем, что мы можем смотреть спортивные трансляции в прямом эфире на огромных телевизорах. В ресторане более 100 посадочных мест. Во время важных прямых трансляций (Лига чемпионов, важные футбольные матчи египетской премьер-лиги) полоса заполняется до последнего места. Сюда приезжают не только туристы, но и египтяне. Очень простое меню; преобладают закуски. Подается пиво. Идеальное место для каждого любителя спорта. Обратите внимание, что здесь иногда очень шумно. Sports Cafe w Hurghadzie Sports Cafe w Hurghadzie Sports Cafe w Hurghadzie 1/2 star bar Звездный бар Стелла пиво он наслаждается вкусом уже почти 110 лет и в то время он стал одним из сокровищ Египта. В Хургаде бар Stella называется Star Bar. Здесь можно узнать о настоящем гостеприимстве египтян, попробовать традиционные закуски. Бар находится в Марине. Все в этом баре должно ассоциироваться с пивом Stella. Даже люстры сделаны из… пустых бутылок из-под пива Stella. Рекомендую это место хотя бы из-за очень удобных мест для сидения (собственно "лежачих"). Место недешевое, но дружелюбное к любителям "пенки". Тел.: 0122101813, 0112555111 Star Bar w Hurghadzie Star Bar w Hurghadzie 1/1 Звездный рыбный ресторан star fish Star Fish Restaurant — относительно новый ресторан морепродуктов. Он находится в Сакале. В ресторане два этажа. На первом этаже можно поесть рыбу, разложенную на специальных столиках. На втором этаже в аквариумах живая рыба (которую мы сейчас съедим). Что касается супов, то рекомендуем супы "с костями" (т.е. с ракушками) и "без костей" - очень наваристые в креветках, кальмарах, мидиях и крабы. Вы можете заказать свежую рыбу, креветки и кальмары, приготовленные разными способами, а также египетские салаты. Для детей в меню входит "Немо" - кальмары с чипсами.Попробуйте угрей и кальмаров, фаршированных креветками.Ужин стоит 15-20$ на человека.Алкоголь не подается. Restauracja Star Fish w Hurghadzie Restauracja Star Fish w Hurghadzie Restauracja Star Fish w Hurghadzie 1/2 Он расположен в самом центре Сакалы на Шератон-роуд (первый этаж). Шеф-повар проработал 9 лет в посольстве Японии в Каире. Именно там он готовил суши и сашими. Популярны суши с лососем (лосось). В Sushi House рекомендую роллы "Калифорния". Вы можете заказать комбо-меню с различными вариациями: «Вкусное комбо», «Королевское комбо» или «Выбор короля». Средняя цена - 10 долларов. Для комбинированного меню цены варьируются от 120 до 260 египетских фунтов. В ресторане подают алкоголь. Каждый посетитель ресторана получает фирменную кепку с логотипом «Fish House». Суши Хаус Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie Sushi House w Hurghadzie 1/6 sushi house white elephant White Elephant - тайский ресторан Все блюда готовит шеф-повар прямиком из Тайланда - «Мисс Сомрал». В ресторане 70 посадочных мест. В ресторане есть крытая территория. комната и терраса с видом на пристань. Тайский ресторан имеет стоянка. Широкий выбор блюд тайской кухни в сочетании с настоящими азиатскими травами. Напитки доступны алкоголик и безалкогольные. Есть возможность забронировать столик. Тайский ресторан – излюбленное место состоятельных египтян. Кухня: Тайская. Место: Марина. Алкоголь в меню: да Тел.: 0101025117 White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie White Elephant restaurant w Hurghadzie 1/4 Szef kuchni jest z Tajlandii i naprawdę się stara. Obsługa jest miła, a nawet zbyt miła i usłużna, co czasami może wprowadzić w zakłopotanie. Co polecamy? Przede wszystkim zupę Tom Yum za 80 LE (20 zł). Do wyboru; na bazie krewetek, kurczaka, lub ryby. Zupę znajdziemy w menu White Elephanta. Z karty dań Indian Restaurant proponujemy Chicken Tikka Masala za 220 LE (52 zł). Uprzedzamy, ceny, jak na warunki egipskie są wysokie, ale zapewniamy - jedzenie i okoliczności w jakich jest serwowane - są warte wydania. Restauracja jest przestronna i bardzo czysta. Można płacić kartą. Posiłki można także zamawiać z dostawą pod wskazany adres. Restauracja jest czynna od godziny 13.00 do północy. Alkohole? Są, ale dosyć drogie. Piwo Stella kosztuje 65 LE (15 zł), a butelka białego wina Chardonnay... 450 LE (107 zł). Restauracje sieciowe w Hurghadzie restauracj siecioe Jedno jest pewne. W Hurghadzie, jeżeli posiadasz choć trochę gotówki - głodny chodzić nie możesz. Zjesz dokładnie wszystko co tylko chcesz (z wyjątkiem wieprzowiny). Kuchnia arabska jest stosunkowo prosta, wykorzystuje do maksimum wszystko to, co oferuje natura. Większość dań oparta jest na warzywach i wołowinie. Egipcjanie potrafią także w fantastyczny sposób przygotować kurczaki. Dla wszystkich, którzy chcą spróbować kuchni egipskiej proponujemy obiad w restauracji GAD - to sieciowa restauracja, bardzo popularna w Egipcie. Największa, znajduje się w centrum Sakali. Łatwo do niej trafić. Przed restauracją kłębi się zawsze grupka zamawiających jedzenie na wynos i dostarczycieli posiłków na zamówienie. Restauracja znajduje się tuż obok restauracji McDonald's. Ma ogródek i sale na 1. piętrze. Jedzenie jest naprawdę bardzo smaczne i tanie. Restauracja McDolands znajduje się tuż obok GAD. McDonalds w Sakali ma dwa piętra. Posiłki można zamawiać z dostawą pod wskazany adres. Oczywiście wewnątrz znajduje się toaleta. W centrum dzielnicy Sakala obok restauracji GAD, cz McDonalds znajdziemy także KFC. Wszystkie restauracje są w bardzo bliskiej odległości od siebie. Łatwo je znaleźć. Restauracja GAD w Sakali Przygotowanie Crepe Mix Chesse w GAD w Daharze Restauracja McDonalds w Sakali Restauracja KFC w Sakali Kuchnia arabska Mięso małych gołębi nadziewane jest ryżem lub zieloną pszenicą, a następnie pieczone. Hamam mahshi to jedna z ulubionych potraw w Egipcie. Mięso gołębie różni się w smaku od kurczaka, jest nieco ciemniejsze i smaczniejsze. kkuchnia arabska Dawood Basha Niewielkie kulki kofta (mielone mięso z natką pietruszki i cebulą), gotowane są w gęstym sosie pomidorowym, podawane na ryżu i dekorowane prażonymi orzechami. Najlepsza potrawa Dawood Basha jest przyrządzana z mięsa jagnięcego. Prawidłowo przyrządzoną potrawę można rozpoznać po tym, że sos pomidorowy nie dominuje nad smakiem mięsa. Mouloukhiya Gulasz o konsystencji zupy, zazwyczaj przygotowany z kurczaka lub królika oraz liściastej, zielonej rośliny zwanej malwą w krajach zachodu i uznawanej za jadalną na Bliskim Wschodzie, przyprawiony kolendrą i dużą ilością czosnku, podawane jest z ryżem. Wraz ze słynnym koreańskim blogerem Mino, twórcą Bohemian Kitchen zapraszamy na degustację egipskich potraw narodowych ze street foodów w Kairze. Mino odwiedził stolicę Egiptu podczas Ramadanu w 2022 roku... Karkadeh Karkadeh jest przyrządzany przez gotowanie suszonych czerwonych kwiatów hibiskusa, a następnie studzenie wody. Ze względu na niewielką ilość cukru smak jest słodko-kwaśny. Napój można również pić na gorąco, podobnie jak herbatę ziołową. Jest to bogate źródło witaminy C i minerałów, a w dużych ilościach może być stosowany w leczeniu nadciśnienia. Umm Ali Przyrządzany jest z warstw chleba nasączonego mlekiem, przekładanych rodzynkami, lub orzechami, a następnie pieczony w piekarniku do chwili, gdy skórka będzie złoto-brązowa. Wyglądem i smakiem przypomina kremowe ciasto z akcentami z rodzynek. Taameya Wegetariańska potrawa, zwana falafel w innych krajach Bliskiego Wschodu, jest podstawowym daniem w Egipcie. Utarty bób zmieszany z dużą ilością ziół jest formowany w kształcie miniaturowego pączka, smażony na głębokim oleju do chwili, gdy będzie smaczny i chrupiący, a następnie umieszczany w kanapce z dużą ilością warzyw i masła sezamowego. Koshari Potrawa przyrządzana jest z ryżu, soczewicy, smażonej cebuli i makaronu, a następnie uzupełniana gęstym pikantnym sosem pomidorowym. Aish Baladi Sporządzany z mieszaniny mąki z pełnego ziarna i mąki białej, a następnie pieczony na otwartym płomieniu, co umożliwia uzyskanie pieczywa przypominającego chleb pita. Aish Mirahrah jest cieńszy, bardziej chrupiący i przypomina placek chapati. Aish jest używany do nabierania podczas posiłków oraz przyrządzania kanapek z taameya lub shawarma (skrawki grillowanego mięsa czerwonego lub kurczaka). Ful Medammes To jedno z najtańszych i najbardziej popularnych egipskich dań. Ful przyrządzany z bobu gotowanego na wolnym ogniu, przyprawiony solą, czosnkiem, ciętą natką pietruszki, cytryną, oliwą z oliwek, czarnym pieprzem i kminkiem. Zazwyczaj podawany jest z chlebem (Aish) ułatwiającym nabieranie. Przepisy na potrawy kuchni egipskiej i bliskowschodniej 80 dag cieciorki 3 cebule 2 ząbki czosnku 2 gałązki pietruszki 2 gałązki kolendry 1 żółtko 2 łyżki tartej bułki sól, pieprz, cukier 50 dkg tłuszczu Falafel Ugotowaną cieciorkę miksuję na gładką papkę. Zamiast surowej cieciorki, którą trzeba ugotować, można użyć gotowej cieciorki z puszki. Siekam drobno czosnek, jedną cebulę i posiekane zioła. Dodaję zmiksowaną cieciorkę, surowe żółtko i bułkę tartą. Przyprawiam. Formuję kulki wielkości małego orzecha włoskiego i smażę w głębokim tłuszczu. Pozostałe cebule kroję w krążki lub drobną kostkę, posypuję. Falafel podaję z surówką. 1 kg mięsa z udek kurczaka 2 cebule, 2 zielone papryki 2 pomidory, natka pietruszki, kilka ziaren czerwonego pieprzu, 2-3 łyżeczki przyprawy do kurczaka, sok z 2 cytryn, łyżeczka soli i szczypta pieprzu, kilka łyżek oleju do smażenia. Shoarma Kurczaka płuczemy, osuszamy i kroimy na kawałki. Mieszamy przyprawę do kurczaka z sokiem z cytryn, drobno posiekaną cebulą, oraz solą i pieprzem. Wkładamy mięso kurczaka do marynaty i dokładnie mieszamy. Wstawiamy do lodówki ~30 minut. W dużym rondlu rozgrzewamy olej i smażymy kurczaka. Kroimy drugą cebulę w piórka, a papryki i pomidory w kawałki. Mieszamy i odkładamy. Tuż przed podaniem wrzucamy warzywa do kurczaka i mieszamy podgrzewając. 2 bakłażany 2 łyżki tahiny 3 ząbki czosnku 2 łyżki oliwy z oliwek Dip z bakłażana Przekrojone wzdłuż bakłażany posolić i odstawić na 15 minut, opłukać i osuszyć. Piec w piekarniku w temp. 180 C przez ~30 minut aż zmiękną, obrać ze skóry. Zmiksować z pozostałymi składnikami na gładką masę. Podawać z pitą. Mieszanka Dukkah 50 g całych migdałów 40 g ziarna sezamowego 25 g nasion kolendry 5 g nasion kminu rzymskiego, 1/2 łyżeczki grubej soli morskiej, 1/4 łyżeczki roztłuczonych ziarenek czarnego pieprzu Przygotowujemy orzechy albo migdały, które zalewamy wrzątkiem. Pozostawiamy na kilka minut, po czym obieramy ze skórki. Następnie rozgrzewamy patelnię, wkładamy migdały i wszystkie nasiona. Cały czas mieszając wszystko prażymy przez 1-2 minuty na niewielkim ogniu ( do zezłocenia się ziarna sezamu ). Wszystko przesypujemy do pojemnika i miksujemy za pomocą blendera. Dodajemy do smaku pieprz i sól. Jajka egipskie z Dukkah 4 jajka, mąka do panierowania olej do głębokiego smażenia 1-2 łyżki mieszanki dukkah kilka małych pomidorków 80 g sera typu feta, 1 łyżka natki pietruszki, 1 czerwona cebula plasterki, 60 ml oliwy z oliwek sok z cytryny lub limonki do smaku, 1 łyżka suszonej lub świeżej mięty sól, pieprz Jajka gotujemy 3 minuty. Po ugotowaniu obieramy jajka ze skorupek. Następnie panierujemy jajka w mące i smażymy w głębokim oleju ( do zezłocenia ). Po usmażeniu obtaczamy jajka w mieszance dukkah. Jajka układamy na sałatce. Fasolka po egipsku 300 g białej fasoli 2 czerwone papryki 2 cebule 1 łyżka tłuszczu sólpieprz curry Fasolkę płuczemy, zalewamy zimną wodą i gotujemy. Po zagotowaniu pozostawiamy na 2 godziny. Następnie gotujemy fasolkę w tej samej wodzie. Paprykę oczyszczamy płuczemy i kroimy w cienkie paseczki. Tak przygotowaną paprykę dodajemy do fasoli w połowie gotowania. Cebulę obieramy, płuczemy, kroimy w kostkę i smażymy (do zeszklenia). Dodajemy cebulę do fasoli razem z przyprawami. czekamy do odparowania wody. Od razu podajemy. Co zamówić i zjeść w restauracji w Hurghadzie Siorba adz: to gęsta zupa z soczewicy. Molohija: to zupa gotowana z juty (w smaku przypomina szpinak). Kebab: to jagnięcina pieczona na rożnie sposoby. Szisz Tałuk: to kebab z kurczaka pieczony na rożnie. Koszeri: to danie z gotowanego makaronu z soczewicą z dodatkiem sosu pomidorowego Kofta: to grillowane mięso na rożnie. Fitiry: to rodzaj pizzy. Makarona: to danie ze smażonego makaronu z mięsem z dodatkiem sosu beszamelowego. Mahszi: to warzywa faszerowane ryżem lub mięsem. Ejsz Baladi: to okrągły, płaski chleb. Tamamyja (Falafel): to kotlety z zielonego bobu. Ful: to pasta z gotowanego bobu. Torszi: to marynowane warzywa. Baklawa: to słodkie, czekoladowe ciasto w miodzie z orzechami. Om Ali: to pudding z orzechami, migdałami i rodzynkami. I przywita nas zapach owoców mango... Myśląc o Egipcie, widzimy piramidy, Sfinxa, Beduinów zaganiających swoje wielbłądy, wspominamy palmy i gorące słońce. Przyciąga nas egzotyka miejsca, wzbudza naszą ciekawość. Czy właśnie ta odmienność sprawia, ze osoby, które w jakiś sposób zetknęły się z Egiptem, chcą do niego wracać ? czy może mamy z Egiptem więcej wspólnego, niż nam się wydaje ? Poznając ten kraj, różnice zaczynają się zacierać. Przestajemy widzieć kulturę, stroje, budynki. Na naszej drodze pojawiają się ludzie, żywe sylwetki i prawdziwe charaktery. Chcemy ich poznać. Żyją tu i teraz, obok nas. mają podobne problemy, poczucie humoru, gesty, a my coraz bardziej ich lubimy i oczami wyobraźni malujemy ich codzienne życie. jacy są naprawdę ? jak wygląda ich dzień od wschodu do zachodu słońca ? Wyobraźnia podsuwa różne obrazy, wędruje, szuka odpowiedzi. Życie beduinów znamy pobieżnie - choćby z folderów biur podróży, prezentujących fakultatywne wycieczki. A jak żyje Egipcjanin mieszkający i pracujący w wielkim mieście ? Pozwólcie, że pomogę Wam w tej wędrówce wyobraźni i zaproszę Was do pewnego aleksandryjskiego mieszkania, w którym żyje muzułmańska rodzina, należąca do tej warstwy egipskiego społeczeństwa, którą mogę określić jako klasę średnią. Żeby dostać się do jednego z niepozornych wieżowców dzielnicy Sidi Biszr, musimy pokonać kilka alexandryjskich ulic. zaczynając wyprawę od głównego dworca autobusowego, zahaczamy o najdłuższą drogę, ciągnącą się przez cała Alexandrię, wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, z której podziwiać możemy morskie fale, łączące piękno kryształowego błękitu z siłą intensywnego turkusu. Mijają nas charakterystyczne czarno żółte taksówki (stare rosyjskie łady). Jedziemy i trąbimy. Dźwięk klaksonu jest obowiązkowy. Każdy porządny egipski kierowca musi wcisnąć klakson przynajmniej kilka razy podczas jazdy samochodem. To znak przynależności do zmotoryzowanej społeczności Egiptu. Jedziemy - więc jesteśmy jej częścią, trąbimy - więc jesteśmy żywym elementem tej rwącej rzeki samochodów. Jak krew tętni w żyłach, tak my trąbimy na ulicach Alexandrii, dając wyraz swojemu zadowoleniu, bądź zirytowaniu. Szukając parkingu, zatrzymujemy się w okolicy najbliższego meczetu. To tutaj woła nas "pan parkingowy". Sam sobie tę funkcję przydzielił i pełni ją niezawodnie od lat. On wskazuje miejsce, on rządzi ulicą, on pobiera opłatę (bakszysz), on dba o wszystko i nikomu nic do tego - wywiązuje się z zadania świetnie, więc nikt mu nie przeszkadza. Dla nas to dogodne miejsce, mamy kilka kroków do domu, wystarczy przejść na drugą stronę ulicy. Dziękujemy panu, wręczając mu kilka funtów egipskich. Przy wejściu do wieżowca wita nas portier. Uśmiecha się, pyta o samopoczucie, chwali pogodę i życzy miłego dnia. Wsiadamy do windy. najpierw trzeba zamknąć drzwi, potem zasunąć specjalną ochronną kratę i wcisnąć numer piętra. W naszym wypadku będzie to siódme piętro. Winda rusza, suniemy w górę. jest mała i czysta, jednak widać, że najlepsze lata ma juz za sobą. Podróż trwa krótko. Wysiadamy. na piętrze znajduje się troje drzwi. My udamy się do tych przy oknie po prawej stronie. Mieszkanie wita nas intensywnym zapachem owoców mango. Drzwi wejściowe prowadzą prosto do wielkiego pokoju, w którym spokojnie możemy wydzielić trzy części: jadalnię, pokój telewizyjny, salon. Pokój nie ma ścianek działowych, ale sposób urządzenia kolejnych części świadczy o ich przeznaczeniu. W pierwszej części, najdalej położonej w stosunku do drzwi wejściowych, znajduje się duży stół z krzesłami i kredens z ogromnym lustrem. Tutaj będziemy jeść posiłki i to tutaj stoi wielka misa z owocami mango. W drugiej i zarazem środkowej części pokoju stoi coś w rodzaju meblościanki i z telewizorem, ławą i trzema ozdobnymi sofami - tutaj wszyscy domownicy oglądają telewizję. Trzecia część pokoju, najbliższa drzwi wejściowych, to miejsce, gdzie na wygodnej kanapie, albo w fotelu można usiąść, porozmawiać, obejrzeć portret ślubny pani i pana domu oraz powoli włączyć się w rytm dnia. W całym mieszkaniu widzimy śnieżnobiałe ściany - nieodzowny element większości egipskich domów. Wiszą na nich obrazy z sentencjami pisanymi w języku arabskim, pochodzącymi z Koranu, świętej księgi islamu. Okna, z otwartymi okiennicami i ozdobnie upiętymi zasłonami, prezentują widok na miasto. Wielki trzyczęściowy pokój jest sercem tego mieszkania i prowadzi do pozostałych pomieszczeń: nowocześnie urządzonej kuchni i dwóch łazienek, sypialni oraz pokoju dziecięcego. Zarówno sypialnia, jak i pokój dziecięcy mają balkony. Dzięki nim podziwiamy okolicę - od pobliskiego meczetu, po wyłaniające się zza wieżowców fale Morza Śródziemnego. Gospodarze zapraszają nas na obiad. Pani domu rozstawia już półmiski i talerze, pan domu jej pomaga. Uwagę przyciąga masywny ciemnobrązowy, drewniany stół, przepięknie rzeźbiony. Krzesła zrobione są w tym samym stylu. Na stole widzimy już, miedzy innymi gorący i chrupiący falafel (kuleczki z ciecierzycy), zielona zupę malahiję, kilka rodzajów drobiowego mięsa, ryż, sosy w miseczkach i chlebek aisz baladi. Po długiej podróży chętnie skorzystamy z zaproszenia. Chociaż ten dom wydaje się inny niż znane Wam polskie mieszkania, po kilku minutach pobytu tam, poczujecie się jak u siebie. Atmosferę życzliwości wytwarzają domownicy. jedząc nieznane Wam potrawy - niejednokrotnie bardzo słone i tłuste, rozmawiając z domownikami w języku innym niż polski, paradoksalnie zaczniecie zapominać że jesteście w obcym kraju, Jesteście wśród "swoich". W dobrym guście jest wstać od stołu dopiero wtedy, gdy wszystkie półmiski opróżnimy. Nie jest to takie proste, nawet, jeśli wcześniej byliśmy bardzo głodni. Stół ugina się od jedzenia, a pochłoniecie wszystkich potraw wydaje się być niewykonalne. W Egipcie mówi się, ze kiedy gościmy kogoś w naszym domu i żywimy go swoim jedzeniem, on staje się dla nas członkiem rodziny. Im więcej jedzenia, tym jedzenie trwa dłużej, a my stajemy się sobie bliżsi. Po skończonym posiłku czas na długie rozmowy o wszystkim i o niczym. Najlepiej rozmawia się na jednym z balkonów, gdzie siedząc wygodnie na dywanie wśród miękkich poduszek, możemy delektować się ciepłem zachodzącego słońca i popijać słodką herbatę z hibiskusa. czas zatrzymuje się, a my trwamy w jedności. Nie ma Polski, nie ma Egiptu - jest jeden świat, bez granic, bez polityki, bez uprzedzeń. Świat bogaty w różnorodność i podobieństwa. Z zadumy wyrywa nas głos muezina, który wzywa muzułmanów na modlitwę. Słychać go wyraźnie. Głos echem odbija się od ścian. Nasz gospodarz przeprasza nas, udaje się do łazienki, żeby rytualnie umyć ciało i przygotować się do modlitwy. Następnie w sypialni rozkłada sadżdżadę - dywanik modlitewny, skierowany w stronę Mekki i zaczyna modlitwę. czekamy. Z balkonu obserwujemy meczet, przechodniów, wszechobecne taksówki. Zastanawiamy się nad tym wszystkim, co nas dzieli i co nas łączy. Dochodzimy do wniosku, że łączy nas jedna idea: pozostać przyjaciółmi, bez względu na różnice, które nas dzielą. Nasz gospodarz wraca, uśmiecha się szczerze. On chyba pomyślał o tym samym... Czas mija nieubłaganie szybko, wizyta dobiega końca. Pozostaną w nas wspomnienia o zapachu owoców mango, które scementują międzynarodową więź i pogłębią wzajemny szacunek, odrzucając stereotypy. Egipt to nie tylko słońce, plaże, palmy i ciepłe morze. To przede wszystkim ludzie, których się nie zapomina. Tekst: Iga Izabela Elsaid, Egipt Exclusive Egipskie słodycze Egipskie słodycze należą do jednych z najsmaczniejszych, najbadziej starannie przygotowanych i pięknie wyglądających na świecie. To oddzielna gałąź kuchni tego kraju. Niektórzy mówią, że najważniejsza. W całej Hurghadzie znajdziemy kilkaset miejsc, w których możemy kosztować wyrobów egipskich cukierników. W każdym hotelu zatrudniony jest mistrz cukiernictwa, który codziennie przygotowuje nowe słodkie bułeczki, ciasta, ciastka, wypieki, desery i słodycze. Co istotne dla wszystkich łasuchów, we wszystkich hotelach do każdego posiłku Egipcjanie serwują wyroby cukiernicze. Na pierwszy rzut oka wyglądają one na bardzo słodkie, ale gwarantujemy - wystarczy spróbować by w większości przypadków przekonać się że tak nie jest. Należy pamietać, iż w tym gorącym klimacie jedzenie słodyczy, czyli dostarczanie do organizmu cukrów, białka itp. jest bardzo wskazane, a nawet zalecane. Nie dziwmy się więc, gdy podczas śniadani zobaczymy specjalne stoły, gdzie znajdziemy ciastka, budynie, kremy, czy placki. Bardzo często (przy wyjazdach all inclusive) także w trakcie dnia proponowane są nam wyroby cukiernicze. Z kawą, lub herbatą smakują znakomicie i dostarczają nam niezbędnej energii, którą gubimy leżąc na plaży. Egipcjanie sami jedzą z samego rana słodycze. To one w najszybszy i najprostszy sposób dostarczają niezbędnej energii na wyczerpujące upałem dni. Oto najbardziej popularne wyroby cukiernicze w Egipcie: Umm Ali to deser z chleba pita namoczonego w gorącym mleku podawany na ciepło z dodatkiem rodzynek, orzechów, kokosa i śmietany. Roz bi-laban to pudding ryżowy, przybrany drobno siekanymi migdałami i orzeszkami pistacjowymi. Mahallabija to krem z mleka, zagęszczony krochmalem lub mielonym ryżem, z dodatkiem posiekanych migdałów lub wiórków kokosowych. Basbusa to ciastko z kaszki manny nasączone miodem, posypane orzechami, Baklawa to strudel z miodem, migdałami i orzechami, polany syropem z kwiatów pomarańczy. Kunafa to ciasto nadziewane gęstą śmietaną, serem ricotta lub kremem i orzechami. Fatir to bliny nadziewane różnościami np. morelami, jajkami na słodko orzeszkami. Sahlab to mleczny napój zagęszczony zmieloną bulwą orchidei, z siekanymi migdałami, orzechami i cynamonem. Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/3 Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/3 Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze Egipskie słodycze 1/4

Lotnisko w Hurghadzie. Przyloty i odloty on-line. Sklepy wolnocłowe, restauracje, bary, toalety, miejsce dla palących. Filmy, zdjęcia, informacja. Начинать Город Важный Погода Развлечения и отдых Пабы Магазины аэропорт Ты Отели Экскурсии Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More аэропорт Хургады Таможенный и паспортный контроль в аэропорту Пассажиры, прибывающие в аэропорт Хургады, проходят паспортный и таможенный контроль. Разрешение на въезд в Египет можно получить непосредственно по прибытии. Процедура отправления начинается за 3 часа до запланированного времени отправления и заканчивается за 1 час до отправления. Паспортный и таможенный контроль обязательны. Что предлагает аэропорт в Хургаде В районе аэропорта (за воротами паспортного и таможенного контроля) есть несколько кафе, баров и ресторан. Вы также можете воспользоваться кофемашинами и торговыми автоматами с легкими закусками. В аэропорту есть пункты обмена валюты и банк. Банкоматы также доступны. В аэропорту есть почтовое отделение, где можно воспользоваться Интернетом. Конечно, есть и общественные телефоны. На этом языке пока нет опубликованных постов Когда посты будут опубликованы, вы увидите их здесь. Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (971) 971 пост Informacje z Egiptu (0) 0 постов Wiadomości z Hurghady (0) 0 постов Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 постов Historia Egiptu (0) 0 постов Дьюти Фри, Хранение багажа в аэропорту В международном аэропорту Хургады вы можете делать покупки в магазинах Dute Free, а также в большом количестве сувенирных, ювелирных и парфюмерных магазинов. Перед вылетом мы легко можем купить сигареты, алкоголь, парфюмерию, еду и сладости в магазинах беспошлинной торговли. Магазины беспошлинной торговли работают круглосуточно. Бургер Кинг и ресторан закрыты на ночь. Аэропорт предлагает пассажирам камеру хранения багажа даже на более длительный срок. В аэропорту Хургады, конечно, есть станция, где мы можем сообщить о потере багажа. Детская площадка, удобства для инвалидов Международный аэропорт Хургады оборудован платформами для инвалидных колясок. Есть возможность использования специальной услуги для людей с ограниченными возможностями (однако требуется предварительное уведомление). Есть специальные комнаты для мам с малышами. Международный терминал также оборудован специальными игровыми площадками для детей. В аэропорту нет специальных помещений для деловых встреч. В аэропорту есть VIP-залы (однако требуется предварительное уведомление). Бесплатные закуски и международные газеты предлагаются в просторных VIP-залах. В аэропорту Хурды нет гостиницы. Однако в 5 минутах от аэропорта находятся первые отели, предлагающие места для путешественников. Прокат автомобилей, парковка в аэропорту Рядом с аэропортом можно арендовать автомобиль (компания Hertz). Возможно бронирование онлайн. Местные компании, предлагающие прокат автомобилей, также имеют свои точки в аэропорту. В аэропорту Хургады есть охраняемая автостоянка - как на короткое время стоянки (до 24 часов), так и на длительное время стоянки (от 24 часов до нескольких дней). Перед терминалом есть обычная стоянка для автомобилей и автобусов. Перед аэропортом также есть стоянка такси и туристического такси. Lądowanie w Hurghadzie od strony południowej Wyjazd z lotniska w Hurghadzie; parking, zapory... Lądowanie w Hurghadzie od strony północnej Детали аэропорта Хургады, аренда автомобиля Код аэропорта: HRG Тел: +2065443976 Факс: +2065443976 Схема проезда: 20 минут езды от Дахара. Он расположен на главной кольцевой дороге. Следуйте указателям, чтобы добраться до аэропорта. Прокат автомобилей: Услуга доступна в аэропорту - Hertz, тел: +20 653 444 146. В городе: Avis – напротив курорта Aqua Village, тел.: +20653447400. Hertz - Аден Бич Эль Корниш, тел: +20 653 463 176 Время полета и цены Всех их обслуживает национальная авиакомпания Egyptair. внутренние рейсы. Египетские авиалинии наслаждаться с 11 аэропорты: Абу-Симбел, Александрия, Асьют, Асуан, Каир, Хургада, Луксор, Марса Алам, Марса Матрух, Шарм-эль-Шейх и Таба. Время примерных внутренних рейсов: Каир - Луксор: 1 час Каир - Асуан: 1 час 25 минут Каир - Шарм-эль-Шейх: 1 час Каир - Александрия: 45 минут Каир-Хургада 1 час Хургада - Шарм-эль-Шейх: 1 час Хургада - Луксор: 1 час Хургада - Александрия: 1 час 20 минут Луксор - Шарм-эль-Шейх: 1 час 10 минут Обратный рейс Хургада - Каир: 80 евро. Поездка туда и обратно по маршруту Хургада - Луксор: 160 евро. Поездка туда и обратно по маршруту Хургада - Александрия: 100 евро. Обратный рейс Хургада - Шарм: € 50. Mapa samolotów nad Hurghadą, radar on-line wyloty z Hurghady przyloty do hurghady Wyloty (Abflue) z lotniska w Hurghadzie on-line Przyloty (Ankunfte) na lotnisko w Hurghadzie on-line przylotywyloty