Достопримечательности Хургады Хургада – это прежде всего место, где можно отдохнуть от шума и суеты повседневной жизни в серой и занятой Польше. Место, которое позволит вам забыть о любых неприятностях хотя бы на несколько дней. В Хургаде, как и везде в мире, можно в полной мере насладиться жизнью, «взять ее горстями» и даже позволить себе сойти с ума. Уверяю вас, дни и даже часы, проведенные на Ривьере Красного моря, вы не забудете до конца своей жизни. Вообще Египет – страна, которую нельзя обойти вниманием. Либо ты влюбляешься в него, либо ненавидишь. Эта страна не вызывает никаких косвенных эмоций. Хургада прежде всего пляж , солнце, веселье, хорошая еда и веселье. Хургада в сухой субтропический климат - солнце светит круглый год. В феврале самый холодный месяц, температура воздуха днем 23-25 градусов тепла. Температура воды в море в это время была около 20 градусов по Цельсию. В августе, самом теплом месяце года, температура воздуха выше 35 градусов, а воды 26-28 градусов по Цельсию. Зимой с моря дует сильный холодный ветер, который вызывает большие колебания температуры в течение дня. Вода в бассейнах отеля, к сожалению, не держит тепло так, как морская, поэтому стоит позаботиться о том, чтобы вода в бассейне в выбранном отеле была с подогревом. Облака бывают несколько десятков дней в году. На этом языке пока нет опубликованных постов Когда посты будут опубликованы, вы увидите их здесь. В окрестностях Хургады около 50 коралловых рифов. Здесь около 200 дайвинг-баз. На некоторых базах есть польские инструкторы. Большинство из них работают с настоящими профессионалами, но прежде чем выбрать конкретного, советую хорошенько подумать и взять его правильный решения... Мы можем видеть своими глазами, в том числе затонувшие корабли: Маркус, Кимон М, Карнатик, Крисула К, Данрейвен, Гианнис Д, Салем Экспресс, Систарм или Тистлегорм. Хургада также, и, возможно, прежде всего, самая красивая в мире на рифах AFY Эрг Абу Рамада, Омо Гаммар Эль Арук, Шабрур Ом Гаммар, Южная Абу Рамада и Ота Абу Рамада, Шааб Эль Эрг, Шааб Абу Нахас, Сааб Абу Рамада или Шааб Торфа. Дополнительным развлечением для дайверов Подводный парк является пейзаж Шарм-эль-Нага и острова Гифтун . Hurghada to jedno z najlepszych miejsc na świecie do uprawiania kitesurfingu. Tereny położone w północnej części Hurghady (pomiędzy dzielnicą Fayrous, a El-Gouną z uwagi na silne wiatry, szeroką lagunę i długie zatoczki nadają się idealnie do uprawiania tego sportu. W tej części Hurghady znajduje się kilkanaście szkółek dla kitesurferów. Quad Safari w Hurghadzie quad safri Wycieczkę na quady w Hurghadzie polecamy wszystkim, który chcą poczuć na własnej skórze smak prawdziwej pustyni. Wycieczka o nazwie "Poranne Quad safari" trwa mniej więcej 5 godzin z czego dojazd na miejsce i z powrotem to 2 godziny. Wycieczka kosztuje 25 dolarów od osoby. Z hotelu około 8.00 rano odbiera Cię jeep, lub busik i zawozi na pustynie, gdzie w ośrodku organizującym pustynne safari przesiadasz się na quady, czyli czterokołowe jednoosobowe motory dostępne dla osób powyżej 16 roku życia. Z ośrodka, już na quadach całą grupą (kilku, lub kilkunastu quadów) ruszacie do wioski beduinów ok. 20-25 km w głąb pustyni. W cenę wliczony jest poczęstunek beduińską herbata i przejażdżka na wielbłądach. Powrót do ośrodka na quadach, a do hotelu busikiem przewidziany. jest ok. godziny. 13.00. Szczególnie polecamy wycieczkę, tym którzy już kiedyś byli na safari, a chcą po prostu poszaleć quadami po Pustyni Arabskiej. Na quad safari potrzebne będą na pewno butelka wody do picia, okulary słoneczne i chusta typu arafatka do zakrycia głowy (chusty i okulary ochronne typu gogle nie są wliczone w cenę wycieczki. Chustę można kupić, a gogle wypożyczyć w centrum safari ze bezzwrotną kaucję w wysokości 50 funtów). Aby nie przepłacać proponujemy na quady radzimy zabrać ze sobą litrową butelkę wody, arafatkę, która zasłoni naszą głowę i szyję, okulary przeciwsłoneczne, oraz wygodne buty bez obcasów - najlepiej trampki. Warto założyć długie skarpety zasłaniające kostki i część łydek, które ochronią nas przed gorącą rurą wydechową. Od razu zaznaczamy; podróż quadem jest bardzo prosta, mamy do dyspozycji manetkę gazu, sprzęgło i trzy biegi do przodu. Nie ma do tyłu. Nawet osoba, która w życiu nie jechała quadem, czy motorem nauczy się obsługi pojazdu w ciągu kilku minut. Ponadto na miejscu są instruktorzy, którzy wytłumaczą co i jak. Jazda quadami nie jest szybka. Poruszamy się w kolumnie kilku, lub kilkunastu quadów z prędkością nie przekraczającą 40/60 kilometrów na godzinę. Każde wyjście z szeregu kolumny jest natychmiast monitorowane i jesteśmy upominani przez obsługę, aby wrócić na swoje miejsce. Należy pamiętać, iż pustynia w okolicach Hurghady ma niewiele wspólnego z pustynią z naszych wyobrażeń. Tam nie ma sypkiego piachu. Jest zbity na beton tor jazdy z dużą liczbą małych kamieni i grubego piachu. Oczywiście istnieją miejsca, gdzie piasku jest sporo, ale nigdy nie zakopiemy się w nim, ani nie zostaniemy bez pomocy. Obsługa czuwa. Każdy konwój eskortowany jest przez wykwalifikowanych przewodników, którzy w razie potrzeby zawsze służą pomocą. Oni także przemieszczają się quadami. Mają także do dyspozycji łączność telefoniczną z bazą. Wyprawa nie jest niebezpieczna. Jeżeli jesteśmy trzeźwi, nie będziemy szaleć na quadzie, będziemy stosować się do zaleceń organizatorów - będzie to naprawdę niezapomniana chwila spędzona w Hurghadzie. Po powrocie na miejsce startu możemy kupić zimną wodę, przemyć twarz i ręce. Organizatorzy sprzedają także zdjęcia, które robili nam podczas wycieczki. Quady w Hurghadzie polecamy. Naprawdę fajna zabawa. Jedno co boli to to, że po powrocie do hotelu, wszystko co mieliśmy na sobie trzeba wyprać i to kilka razy. Skarpety najlepiej wyrzucić - tak będą zabrudzone pyłem i kurzem pustyni. Niby jedziemy po "betonie", ale piach znajdziemy wszędzie. Taki to egipski beton... Jeep Safari w Hurghadzie Jeep Safari w Hurghadzie polecamy wszystkim tym, którzy z różnych powodów nie mogą wziąć udziału w quad safari, lub quad safari już zaliczyli. Na pierwszy rzut oka obie wycieczki są do siebie podobne, ale zapewniamy - różnią się od siebie i to bardzo. Po pierwsze Jeep Safari rozpoczyna się po południu, po drugie nie jest tak ekstremalne. Po prostu jest to wycieczka dla tych, którzy lubią wygodę (o ile zwiedzanie, jazda i chodzenie po pustyni w ciągu dnia może być wygodne). Na wycieczkę bezwzględnie należy zabrać ze sobą co najmniej litrową butelkę wody, arafatkę kryjącą głowę i szyję, okulary przeciwsłoneczne, wygodne buty nie na obcasach - najlepiej trampki. Oczywiście wodę, arafatkę, czy okulary będziemy mogli kupić w wiosce beduińskiej, ale ceny nie należą do najniższych. Ponadto, dojeżdżając do wioski dwa razy będziemy wychodzili z samochodu podczas dużego upału. Tak więc woda, arafatka, czy czapka z daszkiem oraz wygodne buty bardzo się przydadzą. Jeep safari to pustynna wycieczka doskonała dla osób starszych i rodzin z dziećmi. Z hotelu około 13.30 odbiera Cię jeep i ruszacie do wioski Beduinów (około 25 km wgłąb pustyni). W drodze jest jeden lub dwa przystanki na podziwianie wspaniałych widoków Pustyni Arabskiej. Jeep safari ma spokojne tempo zwiedzania. Jest czas na zrobienie wspaniałych zdjęć krajobrazów. Po dojechaniu do wioski beduińskiej czeka na Ciebie przejażdżka na wielbłądach, wizyta w tzw. aptece (zielarnia), w tzw. piekarni (oglądacie jak wyrabia się beduiński chleb + degustacja) oraz w tzw. zakładzie tkackim, gdzie można zakupić beduińskie wyroby. Obejrzysz także ręcznie kopaną studnię, meczet oraz beduińskie domostwa. Zrobisz zdjęcia przepięknego zachodu słońca. Po zwiedzaniu jest posiłek, czyli barbecue przy świecach. Po kolacji ostatni punkt jeep safari – mała dawka beduińskiego folkloru. Powrót do hotelu z jeep safari następuje około godziny 18.00-18.30. ​ Jeep Safari kosztuje 23 dolary od osoby. W większości przypadków przez cały czas towarzyszy "karawanie jeepów" operator z kamerą i aparatem fotograficznym. Po zakończeniu wycieczki można kupić płytę CD z nagraniem wycieczki, oraz zdjęcia. Koszt w granicach 10 dolarów. jeep safri Wycieczki glass boat i submarine Glass boat - łódź ze szklanym dnem glass boat Wycieczka łodzią ze szklanym dnem (glass boat) należy do najbardziej popularnych i bezpiecznych form zwiedzania życia podwodnego Morza Czerwonego w Hurghadzie. Polecana jest przede wszystkim dla osób, które boją się wody, nie potrafią pływać, nie chcą tracić całego dnia na nurkowaniu, lub snurkowaniu na pełnym morzu, albo po prostu są leniwe.Wycieczka glass boat trwa dwie godziny - od momentu wyjścia w morze. Przeważnie statek zabiera na swój pokład kilkanaście do 20 osób. Statek wycieczkowy z zewnątrz wyglada normalnie, ale wewnątrz zamiast klasycznego dna łodzi, mamy specjalne okna z grubą szybą przez którą można obserwować to, co dzieje się pod nami. Od razu zaznaczamy; glass boat się nie zanurza, pływa jak normalny statek. Wycieczka jest bardzo prosta. Łódź wypływa w morze i podpływa do konkretnej rafy koralowej, przy której staje na kilka minut, następnie podpływa do kolejnej i kolejnej. W tym czasie turyści mogą oglądać podwodne życie Morza Czerwonego, robią filmy i zdjęcia. Wycieczka łodzią ze szklanym dnem kosztuje 10 dolarów. Na wycieczkę glass boat warto się wybrać, choćby po to, by nie mocząc nóg zobaczyć z bliska rafy koralowe, a także ryby Morza Czerwonego. Nie należy jednak wiązać z wycieczką wielkich nadziei na piękne podwodne zdjęcia. Trzeba wiedzieć i pogodzić się z tym, że, jakość zdjęć i filmów z wnętrza statku nie będzie najwyższa, bo być nie może. Powierzchnia okien podłogowych (przeważnie sześciu, lub ośmiu) jest niewielka. W tych oknach odbija się słońce przez co na zdjęciach, rafy nie są już tak kolorowe jak w rzeczywistości. Oprócz tego szyby, przez które oglądamy życie morskie, nie są nigdy przeźroczyste - z oczywistych względów. Ale i tak glass boat to atrakcja, na którą warto się wybrać. Wycieczki łodzią ze szklanym dnem łączone są także ze snurkowaniem. Taka wycieczka kosztuje 10 dolarów. Rejs trwa dwie godziny. W trakcie wycieczki łódź podpływa do raf koralowych, cumuje i w tym czasie mamy możliwość zejścia do wody i podziwiania na własne oczy podwodnego życia Morza Czerwonego. Na wszystkich statkach, które oferują tego typu atrakcje wypożyczymy sprzęt do snurkowania, czyli maski, płetwy i kapoki. Warto jednak mieć swoją maskę i ewentualnie płetwy. Ten rodzaj eksploracji Morza Czerwonego polecamy szczególnie rodzinom z dziećmi. Za jednym razem możemy połączyć wyprawę glass boat i snurkowanie w Morzu Czerwonym. Warto zaopatrzyć się także w aparat do robienia zdjęć podwodnych. Co ważne; łódź nie odpływa daleko od brzegu. W Hurghadzie rafy koralowe znajdują się już kilkaset metrów od linii brzegowej. Wycieczkę polecamy jak najbardziej. Submarine - wycieczkowa łódź podwodna łodz podwodna Submarine w Hurghadzie Wnętrze submarine w Hurghadzie Podwodny świat w wodach wokół Hurghady Submarine w Hurghadzie 1/3 Submarine w Hurghadzie Submarine w Hurghadzie Submarine w Hurghadzie Submarine w Hurghadzie 1/3 Wycieczka łodzią podwodną Sindbad Submarines to jedna z największych atrakcji w Hurghadzie. Wycieczka nie jest tania. Kosztuje 40 dolarów za osobę dorosłą, dzieci do lat 12 płacą 20 dolarów, ale wrażenia z podróży są nieprawdopodobne. Tak jak w przypadku glass boat możemy podziwiać w zasadzie tylko rafy koralowe, tak w przypadku submarine możemy oglądać nie tylko rafy, ale także ryby i wszystko to, co żyje w głębinach Morza Czerwonego. Na pokładzie mieści się do 44 pasażerów. Po wypłynięciu w morze łódź schodzi pod wodę nawet do 25 metrów głębokości. Pasażerowie siedzą na długich niskich siedziskach. Podwodny świat można oglądać przez szerokie okrągłe okna. Siedziska umiejscowione są po lewej i po prawej burcie. Zaręczamy, iż wrażenie z przebywania pod wodą jest nieprawdopodobne. Na głębokości 25 metrów zobaczymy takie ryby i zwierzęta morskie, których nie zobaczylibyśmy nigdy snurkując. Dla większości ryb, łódź podwodna jest ciekawym obiektem, dzięki czemu podpływają one blisko jednostki (w zasadzie dotykają nosami szyb). Bardzo często zdarza się, iż podczas rejsu możemy zobaczyć rekiny i żółwie morskie. Generalnie na głębokości już 15 metrów zdarzają się ryby, które mają ponad metr długości. Nie należy także zapominać o rafach koralowych, które także możemy podziwiać. Pomieszczenie łodzi podwodnej jest klimatyzowane. Nie powinno być wrażenia klaustrofobii. Okna są duże i okrągłe. Wewnątrz łodzi jest sporo miejsca. Wycieczkowa łódź podwodna wygląda wewnątrz zupełnie inaczej niż podwodna łódź na wyposażeniu marynarki wojennej. W zasadzie w wycieczkowej łodzi podwodnej czujemy się jak w samolocie średniego zasięgu. Wycieczka trwa od półtorej do dwóch godzin. Pod wodą jesteśmy do 55 minut. Po zakończeniu rejsu i wypłynięciu na powierzchnię każdy z uczestników rejsu otrzymuje certyfikat zaświadczający o tym, że byliśmy w "pełnym zanurzeniu", czyli jesteśmy pełnoprawnymi "podwodniakami". Najbardziej popularną formą podwodnej eksploracji Morza Czerwonego jest wycieczka łodzią półpodwodną, która tylko z nazwy jest podwodną. Otóż, statek płynie po morzu, ale jego dolna część jest zanurzona kilka metrów pod wodą. Taka forma poznawania życia w Morzu Czerwonym też jest bardzo atrakcyjna. Może nawet bardziej dla osób, które mają jednak problem z klaustrofobią. Wycieczka niestety nie jest dużo tańsza niż wycieczka łodzią, która się zanurza w całości. Taka wycieczka, która trwa także dwie godziny kosztuje 25 dolarów. Pomieszczenie w którym możemy podziwiać życie podwodne wybrzeży Hurghady jest klimatyzowane. Co ważne zawsze zawsze możemy wyjść na świeże powietrze. Tego rodzaju wycieczkę polecamy jak najbardziej. Watersport - Sliders Cablepark El Gouna Sliders Cablepark El Gouna to pierwszy Waterpark w Egipcie i jedyny w Afryce Północnej, gdzie pojeździmy na nartach wodnych dzięki specjalnym wyciągom. Cablepark znajduje się w El Gounie - 15 kilometrów od centrum Hurghady. Obiekt oferuje trasę mierzącą 780 metrów, w tym 300 metrów olimpijskiego slalomu standardowego. Jest także krótsza, 460 metrowa trasa, która zawiera wiele przeszkód. Ponadto istnieją dwie łatwe trasy - 50 i 80 metrowe. Sprzęt do jazdy na nartach wodnych można wynająć na miejscu i jest obowiązkowy dla wszystkich (kask i kamizelka) niezależnie od doświadczenia. Prędkość może być regulowana od zera do 60 kilometrów w zależności od doświadczenia i poziomu zawodnika. Elegancki, nowoczesny, przyjazny obiekt szybko stał się doskonałym miejscem na spędzenie wolnego czasu. Klimatyzowany główny budynek wykonany jest ze szkła. Tu znajduje się biuro, bar i restauracja. Na miejscu mamy do dyspozycji plażę, podgrzewany basen i plac zabaw dla dzieci. Goście mają do dyspozycji szatnie, prysznice, schowki na cenne rzeczy i wielopoziomowy taras. Cablepark jest otwarty od 9 rano aż do późnego wieczora. Może pomieścić 17 zawodników na raz, 11 na dłuższej trasie i sześciu na krótszej. Hurghada słynie na świecie z idealnych warunków do uprawiania kitesurfingu. W zasadzie cała północna część miasta (na wysokości dzielnicy Faurous, aż do El Gouny) usiana jest szkółkami dla kitesurferów oraz samych kiteserferów śmigających na deskach z latawcem. Idealne warunki polegają na tym, że w tym miejscu występuje kilkukilometrowa płytka laguna i wieją bardzo silne wiatry północno-zachodnie. Laguna wchodzi w morze na odległość kilkuset metrów. Rafy koralowe Hurghady rafy koralowe Snurkowanie w Hurghadzie Na snurkowanie w okolicach Hurghady najlepiej wybrać się podczas wycieczki na wyspę Giftun. W trakcie wycieczki, która trwa od ~ godziny 9.00 do ~ godziny 16.00 snurkować można w dwóch miejscach. Jedno wyjście do wody trwa ~ godzinę. Rafy koralowe wokół których zatrzymują się statki są oddalone od raf o kilkadziesiąt metrów. Rafy są dosyć płytko, tak więc widać idealnie nie tylko je, ale także całą różnorodność życia morskiego wokół nich. Schodząc do wody (jeżeli jest taka potrzeba) możemy na statku zaopatrzyć się w kapoki. W porcie, przed wycieczką możemy także wypożyczyć niezbędny do snurkowania sprzęt. Ponadto podczas samego pobytu na wyspie Giftun, który trwa ~2 godziny możemy z brzegu podpłynąć do raf, które są oddalone od brzegu o kilkadziesiąt metrów. Snurkować można także podczas zwykłego wypoczynku na plażach w Hurghadzie. Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady 1/3 Rafy koralowe Hurghady Shaab El Erg - najdalej na północ położone miejsce nurkowe. Znajduje się pomiędzy Hurghadą a El Gouną (na wschód od El Gouny). W północnej części rafy zlokalizowane są wieże porośnięte koralowcami. Nazwa rafy oznacza dosłownie „koralowce i sterczyny”. To rafa w kształcie podkowy, która ma ponad 5 kilometrów. W okolicach rafy można, w lagunie spotkać wędrujące przez ten obszar Morza Czerwonego delfiny butlonose pływające kanałami pomiędzy główną rafą a Gota Saab El Erg. To niepowtarzalna szansa, aby spotkać je w naturalnym środowisku. Istnieje tu 7 miejsc do nurkowania. Abu Nugar Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady 1/3 Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady 1/3 ralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady ralowe Hurghady Rafy koralowe Hurghady 1/3 - rafa o kształcie litery T posiada plateau (czyli płaskowyż) z dużą liczbą ergów. W obrębie tej rafy mamy także dwa inne miejsca nurkowe : Gota Abu Nugar i Shab Iris. Shab Iris polecane jest dla osób zajmujących się fotografia podwodną. Miejsce dla nurków z doświadczeniem z uwagi na dosyć silne prądy morskie. Erg Abu Nugar - składa się z szeregu szczytów. Jest to płytkie miejsce nurkowe, maksymalna głębokość 14 metrów, ale z wielką różnorodnością życia morskiego. Szczyty pokryte są pięknymi koralami. Można spotkać sporadycznie ryby barakudowate. W koralowej ogrodzie wokół szczytów jest szansa, aby zobaczyć ryby rozdymkowate, a nawet żółwie. Spotkać można także delfiny. Abu Nugar North - to miejsce jest znane dzięki „półce”, które ucieka na morze, na głębokość 6 metrów z dużym ogrodem koralowym. Półka pokryta jest koralami twardymi w różnych rozmiarach. Torfa Fanus East - to wąska rafa z ogromną laguną, w której bardzo często można spotkać delfiny. To idealne miejsce na przystanek na lunch i wypoczynek przed kolejnym – bardziej wymagającym nurkowaniem. Wypływając z laguny dotrzemy do ergów bujnie porośniętych koralami. Pomiędzy ergami rozciąga się ogród koralowy, w którym natknąć się możemy na żółwie. Wyspa Abu Ramada - to tak naprawdę dwie małe wyspy otoczone jedną rafą. Bardzo dobre miejsce do nurkowania. Dryfujemy wzdłuż ściany wschodniej. Możemy tu wykonać zarówno nurkowania stacjonarne jak i w prądzie. Najbardziej popularne miejsce nurkowe to South Abu Ramada - charakterystyczne tarasy plateau, na których rozmieszczone są bloki skalne. Ponieważ ściana główna rafy jest oddalona - możemy nurkować tylko w dni bezwietrzne. Występują duże barakudy. Gota Abu Ramada - obszar ten jest powszechnie znany jako "Akwarium", ze względu na bogactwo życia morskiego. Znajdziemy tu olbrzymi ogród koralowy z twardych i miękkich korali - uformowany w labirynt, wiele ławic ryb oraz podwodne ergi porośnięte koralowcami. Maksymalna głębokość - 15 metrów. Znajduje się tu kilka miejsc nurkowych: Gota Abu Ramada (East), Gota Abu Ramada (West) Pomimo, że jest to miejsce bardzo popularne nadal uważane jest za jedno z piękniejszych w Hurghadzie. Wraki statków w okolicach Hurghady Carnatic: statek pasażersko-towarowy, zatonął w 1869 r. Głębokość 25 m. Chrisoula K: statek towarowy, zatonął w 1981 r. Głębokość 20 metrów. Ghiannis D: statek handlowy, zatonął w 1983 r. Głębokość 23 metry. Statek towarowy: na północ od Gobal Saghir. Głębokość 19 metrów. Salem Express: prom, zatonął w 1991 r. Głębokość 22 metry. Seastar: statek towarowy, zatonął w lipcu 1976 r. Głębokość 19 metrów. Thistlegorm: statek handlowy, zatopiony w 1940 r. Głębokość 28 metrów. Z butlą na placach. Kuszące wody Morza Czerwonego Kolorowy, a zarazem tajemniczy świat Morza Czerwonego, idealne warunki klimatyczne, bogactwo koralowych krajobrazów, jak również niezwykle bogate życie podwodne, sprawiają, że coraz więcej turystów decyduje się na spędzenie tu aktywnego wypoczynku z butlą na plecach. Poniżej prezentujemy trzy najczęściej odwiedzane rejony, które podczas wizyty w Egipcie warto pod wodą zobaczyć. W okolicach Sharm el-Sheikh Na południowym wybrzeżu Półwyspu Synaj znajduje się słynna miejscowość Sharm el Sheikh, uchodząca za najbardziej luksusowy kurort w Egipcie. Sharm el Sheikh oferuje wiele ciekawych miejsc nurkowych, począwszy od niesamowitych ogrodów, zwiedzanych pod bacznym okiem instruktorów (również przez osoby początkujące), po wraki statków takich jak Dunvaren czy SS Thistlegorm, polecane bardziej aktywnym nurkom. Oko w oko ze skrzydlicą Bez względu na to, czy jesteśmy nurkami początkującymi, czy też mamy juz spore doświadczenie w nurkowaniu ze sprzętem, w południowych wodach wybrzeża Półwyspu Synaj natrafimy na niesamowite koralowce, zamieszkiwane przed ponad tysiąc gatunków ryb. Nieopodal Sharm el Sheikh znajduje się park narodowy, uznawany za jedno z najpiękniejszych i niezniszczonych miejsc na świecie. Spotkamy w nim bajeczne kolorowe podwodne ogrody, obfitujące w najróżniejsze wielobarwne koralowce, zamieszkiwane przez kilka tysięcy gatunków stworzeń morskich: ryby, jeżowce, rozgwiazdy czy skorupiaki. Trudno się zatem dziwić amatorom podwodnych przygód, którzy z całego świata przypływają tutaj licznie, by oko w oko móc pod wodą odbyć choć krótkie spotkanie z uroczym napoleonem (wargaczem garbogłowym), posępną skrzydlicą, czy przebiegłą bakakudą. Warto dodać, że do podwodnego parku narodowego możemy dostać sie jedynie łodzią. Nie będzie to trudne, bowiem na terenie Sharm el Sheikh znajduje się ponad 150 szkół i baz nurkowych, organizujących wyprawy nurkowe. Podziwiając z bliska płaszczkę Niesamowite wrażenie z pewnością wywoła u wszystkich nurkujących Ras Muhammad - przylądek , który utworzony został z prastarych, wystających ponad powierzchnię wody koralowców. To tu, na głębokości 5-18 metrów znajduje się słynna Aleja Płaszczek, zwana również Aleją Karanksów, w której spotkamy barakudy, tuńczyki, jak również znanego z filmy Disneya nemo (błazenka plamistego). Przejrzyste wody Hurghady Doskonałe warunki do nurkowania znajdują się również w okolicach Hurghady, która ze względu na bogactwo występujących tu raf koralowych, jak również łagodny klimat i widoczność pod wodą, osiągającą niekiedy do 35 metrów, uważana jest za jedno z najatrakcyjniejszych miejsc do nurkowania. To tu, przy odrobinie szczęścia, uda nam się spotkać w wodzie skaczące i bawiące się delfiny. Dla miłośników wypraw wrakowych Okolice Hurghady to także prawdziwa gratka dla fanatyków podwodnych wypraw wrakowych. Na głębokości 39-50 metrów spoczywa tutaj wraz statku Rosalie Moller, który w 1941 roku transportując węgiel do Alexandrii, został zbombardowany przez niemieckie lotnictwo. Trzeba przyznać, ze do dnia dzisiejszego wrak statku zachował się w bardzo dobrym stanie, robiąc niesamowite wrażenie na tych wszystkich, którzy mieli okazję podziwiać go pod wodą na żywo. Niestety, ze względu na głębokości, ograniczoną widoczność, jak również występujące tu silne prądy, zwiedzanie wraku udostępniane jest jedynie wytrawnym nurkom, posiadającym doświadczenie i odpowiedni do nurkowań wrakowych sprzęt. Zwiedzanie zatopionego miasta W rejonie Hurghady, zaledwie kilka metrów od Sahl Hasheesh, znajduje się pod wodą zatopione miasto, w którym, poza niezliczoną ilością ryb, natrafimy na niesamowite budowle, kolumny, elementy architektoniczne, łudząco przypominające morskie świątynie. Ze względu na sprzyjające warunki, to właśnie Hurghadę warto wybrać na miejsce pierwszej nurkowej przygody. Nie będzie to trudne, bowiem w miejscowości znajduje się około 200 baz nurkowych. Z dala od zgiełku miasta - Marsa Alam Jednym z najbardziej dziewiczych i niesamowitych miejsc odwiedzanych przez nurków jest Marsa Alam, położone pomiędzy pustynią a Morzem Czerwonym, w południowo-wschodniej części Egiptu. Usytuowane z dala od tętniących życiem kurortów, urzeknie wszystkich tych, którzy w otoczeniu niesamowitych plaż i kuszących błękitem wód kochają spokój i ciszę. Podobnie jak Hurghada, Marsa Alam polecane jest zarówno osobom z doświadczeniem, jak i wszystkim tym, którzy dopiero planują rozpocząć przygodę z nurkowaniem. Rezerwat Marsa Abu Dahab Popularną wśród nurków atrakcją jest zwiedzanie znajdującego się blisko 30 kilometrów na północ od marsa Alam rezerwatu Marsa Abu Dahab. Jest to niewątpliwie niezwykłe miejsce, zamieszkiwane przez nietypowe stworzenia morskie. Nurkując w Marsa Abu Dahab, istnieje możliwość spotkania nie tylko żółwia morskiego czy rekina gitarowego, ale i bytującego w tamtejszych podwodnych trawach dugonia, określanego potocznie (choć mylnie) krową morską. Także i tutaj istnieje spora szansa na spotkanie z delfinami. Nurkowanie z brzegu lub łodzi Będąc w Egipcie, możemy skorzystać z różnych form nurkowania, począwszy od nurkowania z brzegu, która odbywa się w okolicach Dahab, po nurkowanie z łodzi, najbardziej popularną formę w Egipcie, dostępną w niemal wszystkich regionach. Safari nurkowe Niezwykle dużą popularnością cieszą się w Egipcie "safari nurkowe", polegające na spędzeniu tygodnia lub dwóch na luksusowym jachcie. Organizatorzy gwarantują pobyt, wyżywienie i przede wszystkim nurkowanie w różnych regionach Egiptu. Tydzień spędzony na łodzi, nierzadko bez zasięgu telefonu i internetu, do tego nawet 4 nurkowania dziennie, pozwalają na prawdziwy wypoczynek i oderwanie się od wszystkiego, z czym mamy do czynienia przez pozostałą część roku. Zwiedzanie Salem Express Oprócz podziwiania przepięknej fauny i flory Morza Czerwonego, a także kwitnącej w październiku rafy koralowej, spragnieni wrażeń turyści podczas safari nurkowego mogą zwiedzić też ciekawe wraki statków. Uwagę zwraca zatopiony w 19991 roku, leżący w okolicach Safagi na głębokości około 30 metrów, prom Salem Express, który na swoim ponad 100-metrowym pokładzie przewoził pielgrzymów wracających z Mekki. Coś dla mniej odważnych By móc podziwiać niezwykle bogate piękno podwodnego świata, nie trzeba koniecznie nurkować ze sprzętem. Tym, których przeraża oddychanie pod wodą przez automat, polecany snorkeling, czyli pływanie po powierzchni w podstawowym sprzęcie ABC (płetwach, masce i rurce). Nurkowanie w masce z pewnością, choć w niewielkim stopniu , przybliży tajemnice magicznego świata skrywane pod taflą wody. Jedna wizyta to za mało W morskich głębinach Morza czerwonego kryje się wielkie bogactwo podwodnych krajobrazów, unikalnych ekosystemów i różnorodnych gatunków, że trudno wybrać jeden najpiękniejszy i najciekawszy rejon. Na szczęście wcale nie musimy tego robić. Możemy zwiedzać je wszystkiego kolei. Podczas jednej wizyty w Egipcie z pewnością nie uda się nam zobaczyć wszystkiego. tekst: Magda Zdrenka, Egypt Exclusive Hurghada dla dzieci Snurkowanie w Hurghadzie Wycieczka statkiem... Dziecko na plaży wyspy Giftun Snurkowanie w Hurghadzie 1/3 Mama z dzieckiem na plaży na wyspie Giftun Dziecko na statku wycieczkowym Dziecko na statku wycieczkowym Mama z dzieckiem na plaży na wyspie Giftun 1/3 Dzieci są w Egipcie najmilszymi gośćmi. Wszędzie są otaczane specjalną opieką. Dzieciom (w szczególności europejskim) wolno wszystko. Jeśli nie chcecie mieć problemów to nigdy przy Egipcjaninie nie wolno używać wobec dziecka kar cielesnych. W Hurghadzie na wypoczywających rodziców z dziećmi czekają przepiękne piaszczyste plaże . W pobliżu hoteli nie ma raf koralowych, ani silnych prądów przybrzeżnych, jest za to piasek z łagodnym zejściem do morza. Nawet całkiem małe dzieci mogą bawić się i biegać po czystym piasku bez ryzyka, że poranią nogi. Oczywiście najlepiej przyjeżdżać z dziećmi do Hurghady od września do maja. Wtedy temperatura powietrza przekracza 30 stopni, a woda morska ma ok. 27 stopni. Od czerwca do września temperatura powietrza może przekraczać 40 stopni. Dobrze też pamiętać, że egipskie dzieci nie są "trędowate" i spokojnie można pozwolić swoim pociechom bawić się z nimi. Bezwzględnie nie pozwalajcie natomiast swoim pociechom bawić się z tamtejszymi zwierzętami. czegoś takiego jak opieka weterynaryjna nad zwierzętami w miasteczkach turystycznych w zasadzie nie istnieje. Nie zabierajcie pociech na wycieczki autokarowe . Rówieśników nie będą w Polsce interesowały opowieści waszego dziecka o zabytkach, a umordujecie je do granic możliwości. 6-10 godzin w autokarze z jedną przerwą to bardzo ciężka, wręcz traumatyczna dla dziecka wyprawa. Na wypoczynek w Hurghadzie z dzieckiem warto zabrać mały czajnik elektryczny. Zdecydowana większość hoteli nie posiada ich w pokojach. Ciepłe ubranka warto wziąć jedynie na podróż, za to bezwzględnie zabrać przynajmniej 2 nakrycia głowy i bardzo silny filtr UV (szczególnie w okresach upalnych). Słodycze dla dziecka warto zabrać jedynie takie, które w wysokich temperaturach nie zamieniają swojej konsystencji. Czekolada/czekoladki nie są wskazane. Egipskie wyroby cukiernicze są słynne na cały świat, więc podczas posiłków dziecko będzie w swoim żywiole. Nie ma obawy o zatrucie, nawet jeśli zauważymy, że krem w ciastku zaczyna się rozpuszczać. Środek dezynfekujący, gazę warto wziąć ze sobą, bądź co bądź dzieci lubią nabijać sobie guzy, lub obcierać kolana. W lecie dziecko nawet do morza powinno być ubrane w jakąś przewiewną koszulkę i czapeczkę. Porażenie słoneczne, czy oparzenia bez tego jest wielce prawdopodobne.. Jeżeli zdecydujemy się karmić dziecko we własnym zakresie to trzeba wiedzieć, że wszystkie posiłki należy przygotowywać dzieciom tylko i wyłącznie na przegotowanej wodzie mineralnej. Tamtejsza z kranu nie nadaje się do spożycia przez dziecko nawet po przegotowaniu. Jednak dzieci, nawet te najmniejsze, mogą śmiało spożywać posiłki podawane w ramach hotelowego wyżywienia. w niektórych hotelach są nawet specjalne kąciki z pożywieniem przygotowanym dla dzieci. Nie brakuje w nich lodów. Uwaga! Zabierając wózek dla dziecka powinniście być przygotowani na bardzo wysokie krawężniki i wiele dziur w chodnikach w całej Hurghadzie. dla dzieci Dziecko na plaży na wyspie Giftun Posiłek na statku wycieczkowym Snurkowanie Dziecko na plaży na wyspie Giftun 1/4 Aquaparki w Hurghadzie Polecamy Jungle Aquapark w hotelu Pickalbatros Jungle Aquapark. Kompleks składa się z 21 basenów i 35 zjeżdżalni. To największy aquapark w Hurghadzie. Posiada 14 lagunowych basenów połączonych mostami i kanałami wodnymi, 21 zjeżdżalni dla dorosłych oraz 14 ślizgawek dla dzieci. Jeden z basenów podgrzewany zimą, jeden basen kryty. Do dyspozycji gości są bezpłatne leżaki i parasole, 5 restauracji i 8 barów. Na terenie kompleksu działa miniclub i plac zabaw dla dzieci. Dla rodziców z dziećmi polecamy także Aquapark w hotelu Titanic Palace Resort położony bezpośrednio przy plaży. Ma 8 zjeżdżalniami dla dorosłych i 6 dla dzieci, do tego basen z falami, oraz rafting w tunelu z wodą. Aquapark w hotelu Sindbad Aqua Park ma 10 zjeżdżalni i basen odkryty (1.500 m2). Ponadto jest Aquapark w hotelu Titanic Beach Hotel, czyli kompleks basenów ze słodką wodą o łącznej powierzchni 6000 m2, basen ze sztuczną falą, zjeżdżalnie oraz tzw. leniwa rzeka. Jeden z basenów jest podgrzewany, a dla dzieci jest. brodzik. Do dyspozycji gości są bezpłatne leżaki i parasole oraz bary i restauracje. Grand Aquarium w Hurghadzie grand aquarium Grand Aquarium w Hurghadzie zostało oddane do użytku w 2015 roku. Miejsce otwiera nam okno do całkowicie nowego świata życia w Morzu Czerwonym. Morze Czerwone to w końcu jedna z niewielu na świecie skarbnic rafy koralowej, wielu ryb i stworzeń morskich. Ponadto Grand Aquarium oferuje nam mini zoo, wystawę skamieniałości i las tropikalny. Grand Aguarium położone jest na południu Hurghady, naprzeciwko hotelu Mercure. Akwarium otwarte jest od 11 rano do 17. Wejście kosztuje 32 dolary. Dla dzieci od 4 do 12 lat 16 dolarów. Zwiedzanie trwa półtorej godziny. Akwarium jest znakomitym miejscem, aby dowiedzieć się więcej na temat życia kryjącego się w Morzu Czerwonym. Zobaczymy tu rekiny, płaszczki, żółwie, czy ośmiornice. Grand Aquarium szczególnie polecane jest wszystkim, którzy zamierzają nurkować, lub snurkować w rafach koralowych. Po prostu łatwiej będzie identyfikować wszystko to, na co napotkamy schodząc pod wodę. Akwarium otwarte jest siedem dni w tygodniu. To jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w Hurghadzie. W Hurghada Grand Aquarium zobaczymy ponad 1200 zwierząt morskich reprezentujących 100 gatunków. Godne uwagi okazy to: żarłacz brunatny, rekin tygrysi, rekin pielęgniarski, płaszczka, żółw zielony, rekin łopatonosy, płaszczka orleń, rekin czarnopłetwy i wiele innych... Plaże w Hurghadzie plaże W Hurghadzie plaże są w większości prywatne. Do dyspozycji są zatem plaże hotelowe, lub przyhotelowe. Są one zadbane, czyste, zaopatrzone w leżaki, ręczniki, parasole, popielniczki i kosze na śmieci. Z plaż hotelowych można korzystać gratis będąc gościem hotelu, lub odpłatnie nie mieszkając w hotelu do którego należy plaża. Koszt waha się od 50 do 100 funtów egipskich od osoby za dzień. Są też plaże ogólnie dostępne, czyli płatne plaże publiczne. Wejście kosztuje od 30 funtów egipskich. Z uwagi na niepewny kurs funta egipskiego i inflację w Egipcie uprzedzamy, iż ceny za wejście na plaże mogą się różnić od podanych przez nas. W Hurghadzie, przed wyjściem na plażę warto wybrać się do sklepu z ręcznikami. Oczywiście w każdym hotelu otrzymamy służbowy ręcznik plażowy, ale wiadomo - co swoje to swoje. Ręczniki z Hurghady cieszą się zasłużoną renomą. Są dobre gatunkowo i nie dużo nie kosztują. Ich ceny wahają się w granicach od 80 do 250 funtów egipskich. Sklepy z ręcznikami znajdują się w zasadzie w całym mieście. Centrum ze sklepami oferującymi ręczniki znajduje się w Sakali na Sheraton Road . W Hurghadzie są cztery najważniejsze plaże publiczne. Pierwsza z nich znajduje się obok hotelu Sunny Days El Palacio. To plaża, a w zasadzie cały kompleks rozrywkowy, uczęszczany przez Egipcjan. Przyjęło się, iż turyści z tej plaży nie korzystają, ale oczywiście mogą na nią wejść. W cenie dostępne są ręczniki oraz leżaki. W tej chwili plaża jest zamknięta z powodu generalnego remontu. Na wszystkich plażach publicznych w Hurghadzie znajdują się bary, gdzie można kupić jedzenie i napoje bezalkoholowe. Plaża przy hotelu Sunny Days El Palacio jest bardzo długa. Ma blisko kilometr. Miejsce do pływania jest specjalnie wydzielone. Egipcjanie chętnie korzystają także z miejsc widokowych, w szczególności kobiety, które z uwagi na religię i strój rzadko wchodzą do wody. Dlaczego? Chodzi przede wszystkim o to, że na plaży nie wolno im się rozbierać. Egipskie kobiety muszą kapać się w morzu w ubraniu. Nie wszystkie Panie tego chcą ,choćby z uwagi na zwykłe zamoczenie ubrania. Egipcjanki przychodzą nad morze w większości przypadków, by przypilnować bawiące się w wodzie dzieci, spędzić czas, lub po prostu popatrzeć na morze. Co ciekawe ta plaża, a w zasadzie kompleks rozrywkowy, zapełnia się gośćmi po południu i wieczorem, kiedy to otwierane są wszystkie bary, restauracje, tor kartingowy, plac zabaw czy mini dyskoteka. Plaża jest ogrodzona. Ogólnodostępna plaża publiczna znajduje się w Sakali (na samym końcu Sheraton Road w Sakali). Plaża jest płatna (40 funtów od osoby). Dostępne są leżaki i ręczniki. Na miejscu jest bar z ciepłymi i zimnymi napojami oraz przekąskami. Plaża jest czysta, zadbana. Co ważne, są tu bardzo dobre warunki do kąpieli. Zejście do wody jest płaskie, nie ma raf koralowych, ani kamieni. Kilkanaście metrów od brzegu jest głęboka woda. Wejście na plażę hotelu Sunny Days El Palacio kosztuje 70 funtów egipskich od osoby. Plaża oferuje wszystko to, czego potrzebujemy, czyli bar, restaurację, leżaki, ręczniki, toalety, natryski, plac zabaw dla dzieci i boisko do gry w siatkówkę. Ponadto po wykupieniu biletu możemy brać udział we wszystkich zabawach plażowych proponowanych przez obsługę. Co istotne, ta plaża hotelowa oferują alkohol (oczywiście dodatkowo płatny). Największa plaża publiczna w Hurghadzie Plaża publiczna El Sawaky Plaża publiczna w Sakali Największa plaża publiczna w Hurghadzie znajduje się pomiędzy hotelem Sunny Days a hotelem Beirut (nieczynnym) . Plaża to w zasadzie kompleks wypoczynkowo-rozrywkowy. W tej chwili plaża przechodzi gruntowną modernizację i jest zamknięta. Otwarcie ma nastąpić w czerwcu 2022 roku. Plaża jest bardzo popularna wśród Egipcjan. Na miejscu możemy wypożyczyć (odpłatnie) leżaki, oraz ręczniki. Możemy także zagrać w piłkę nożną i siatkówkę. Jest bar bez alkoholu. Jest także scena, gdzie wieczorami odbywają się mini dyskoteki. Plaża ma ponad kilometr długości. Miejsce do kapania znajduje się niedaleko hotelu Sunny Days. Nad plażą wybudowany został specjalny bulwar - ulubione miejsce spotkań Egipcjan. Plaża publiczna El Sawaky znajduje się w Daharze (niedaleko hotelu Sheraton). W tej chwili plaża jest zamknięta z powodu remontu. Zostanie oddana do użytku w czerwcu 2022 roku. Plaża jest płatna. Wejście na plażę kosztować ma 40 funtów. Na miejscu możemy skorzystać z leżaków i ręczników. Są parasole. Na plaży znajduje się toaleta, prysznice, oraz bar, gdzie kupimy zimne i ciepłe napoje, kawę, herbatę oraz przekąski. Możemy zagrać w bilard i siatkówkę. Plaża jest czysta i zadbana. Jedyny mankament to duża odległość od brzegu do miejsca w którym można się wykąpać - wynosi nawet 150 metrów. Plaża nie jest oblegana przez turystów. Plaża publiczna w Sakali znajduje się niedaleko Hotelu Roma - wejście od Sheraton Road. Wejście na plażę może odstraszyć, ale po przejściu kilkunastu metrów zobaczymy bardzo małe, ale zadbane miejsce. Plaża jest płatna. Wejście kosztuje 50 funtów. Na miejscu możemy skorzystać z leżaków i parasoli. Plaża nie jest duża. Może pomieścić najwyżej 40 osób. Na miejscu jest bar z zimnymi i ciepłymi napojami i przekąskami. Nie ma alkoholu. Plaża jest o tyle ciekawa, iż znajduje się praktycznie w samym centrum Sakali. Korzystają z niej przede wszystkim turyści z pobliskich hoteli, które nie mają własnej plaży. Plaża ma duża zaletę. Praktycznie już kilka metrów od brzegu można pływać. Plaża hotelu Sunny Days Plaża hotelu Sunny Days oczywiście dostępna jest za darmo dla wszystkich gości hotelowych. Skorzystać z niej mogą także goście spoza hotelu. Wejście kosztuje 70 funtów. Plaża jest bardzo czysta i zadbana. Są leżaki oraz parasole. Na terenie plaży znajduje się bar z alkoholami (all inclusive) oraz przekąskami. Można zagrać w siatkówkę i piłkę nożną. Na miejscu znajdują się także sklepiki w których kupimy sprzęt do nurkowania. Jest plac zabaw dla dzieci. Wejście do morza jest płynne. Można się kąpać już kilkanaście metrów od brzegu. Na plaży na raz może przebywać nawet kilkaset osób. Na miejscu są animatorzy, którzy proponują turystom różne gry i zabawy. Wokół plaży nie ma żadnego portu jachtowego, ani cum do których mogą przypływać statki. To bardzo ułatwia kąpiel. Elysees Dream Beach w Memszy Plaża Elysees Dream Beach znajduje się w Memszy , naprzeciwko restauracji Bulls . To jedna z najpiękniejszych plaż w Hurghadzie. Plaża jest płatna. Wejście kosztuje 100 funtów. Na miejscu oprócz zwykłych leżaków są do dyspozycji specjalne, bardzo wygodne "leżako-materace". Jedne usytuowane są na brzegu, inne znajdują się na specjalnym kilkudziesięciometrowym molo. Plaża dysponuje kilkoma barami i mini restauracją. Podawany jest alkohol . Wieczorami odbywają się tu dyskoteki. Wejście do wody jest bardzo wygodne. Można się kąpać już kilka metrów od brzegu. Fascynujące są widoki z Elysees Dream Beach. Z jednej strony widzimy statki wycieczkowe kierujące się na wyspy w okolicach Hurghady, z drugiej mamy panoramę południowej części miasta. City Beach w Hurghadzie City Beach w Hurghadzie to najstarsza i najlepiej utrzymana plaża publiczna w Hurghadzie. Znajduje się niedaleko hotelu Hilton oraz plaży El Sawaky. Wejście na plażę jest płatne. Kosztuje 30 funtów. Do dyspozycji mamy leżaki, parasole i ręczniki. Na miejscu jest basen ze zjeżdżalnią dla dzieci, prysznice oraz restauracja z której mamy bardzo piękny widok na morze. Plaża jest bardzo duża, piaszczysta. Jest czysto i schludnie. Z plaży korzystają przede wszystkim turyści z pobliskich hoteli oraz nieliczni Egipcjanie. Jedyny mankament to duża odległość od brzegu do miejsca, w którym można się kąpać. Niedaleko plaży cumują łodzie rybackie, które łowią kraby. Widok jest piękny, ale kąpiącym się na pewno obecność kutrów przeszkadza. Zobacz w Hurghadzie Sklep wolnocłowy w Hurghadzie Tuż po przyjeździe do Hurghady warto wybrać się do sklepu wolnocłowego. Jeden z nich znajduje się w Sakali, tuż obok hotelu Sea Gull . Sklep znajduje się na 1. piętrze. Można w nim kupić (za dolary i euro, funty egipskie nie są w tym sklepie walutą) mocne alkohole, piwo, wino, papierosy, a także zabawki, słodycze, sprzęt RTV i AGD i biżuterię. Wybór jest niewielki. Ceny? porównywalne jak na lotnisku. Trzeba pamiętać o jednym, by zrobić zakupy trzeba mieć przy sobie paszport oraz odwiedzić sklep najpóźniej 48 godzin po przylocie do Egiptu. W sklepie nie ma ograniczeń ilościowych dotyczących kupowanych towarów. Niestety, skrzętnie korzystają z tego szczególnie Rosjanie, którzy kupują w ilościach hurtowych - stąd niewielki wybór. Należy także pamiętać, iż zakupy w sklepie jedna osoba może zrobić tylko raz. Sklep wolnocłowy w Hurghadzie to specyficzne miejsce. Więcej tam formalności, wypisywania kwitów i czekania, niż kupowania. Trzeba uważać na wydawaną resztę. Sprzedawcy lubią się mylić, lub wydawać resztę w funtach egipskich. Aby nie zostać oszukanym radzimy mieć przy sobie jak najdrobniejsze banknoty (dolary amerykańskie, lub euro). Sklep wolnocłowy w Sakali oferuje przede wszystkim alkohol. Z uwagi na dużą liczbę turystów z Rosji asortyment jest ograniczony. Kupimy tu wódki białe, whisky, gin i rum. Pojawia się także europejskie piwo. Należy pamiętać, iż skorzystać ze sklepu wolnocłowego możemy tylko do 48 godzin od przybycia do Hurghady. Aby zrobić zakupy musimy mieć przy sobie paszport. Zakupy w sklepie wolnocłowym możemy zrobić tylko raz. Jeżeli nie wykorzystamy swojego czasu na zakupy jest jeszcze inne wyjście. Wystarczy poprosić kupujących, którzy mogą to zrobić, o zrobienie zakupów dla nas.. i już. Wiemy, że to trochę poniżające, ale zapewniamy; w ten sposób bardzo często swoje zapasy alkoholu uzupełniają np. Rosjanie. Po prostu czekają kilkanaście minut przed wejściem do sklepu na swoich rodaków, przekazują im pieniądze, ci kupują alkohol i po kłopocie. Tania perfumeria w Hurghadzie To miejsce warto, a nawet trzeba odwiedzić pod warunkiem, że lubimy dobre perfumy za bardzo rozsądną cenę. Mniej więcej 30/40 metrów od Sakala Square, czyli słynnego ronda, gdzie stoi Syrenka znajduje się Perfumeria Tiba. Perfumeria znajduje się przy ulicy prowadzącej do Mariny, nie do Sakali. Perfumeria oferuje w zasadzie wszystko to, co inne perfumerie w Hurghadzie, ale tu zapłacimy za podobny towar kilkadziesiąt funtów egipskich, a nie kilkaset. Buteleczka perfum (100 ml) kosztuje w Perfumerii Tiba 50 funtów egipskich. Co ważne, w cenę wliczone jest szklane opakowanie (buteleczka) wraz z atomizerem. Na miejscu są wszelkie zapachy najlepszych światowych firm. Podkreślamy; wszelkie. Perfumy są rozlewane na miejscu do wskazanych przez nas buteleczek. Możemy sobie wybrać ich kolor oraz kształt. Od razu zaznaczymy; perfumy nie są przygotowywane z tak bardzo zagęszczonych esencji jak w innych perfumeriach, ale ich bazą są takie same absoluty kwiatowe i olejki zapachowe. Fakt, nieco szybciej się kończą, ale... coś za coś. Perfumy w Hurghadzie kupimy w zasadzie na każdej ulicy. Są jednak miejsca, gdzie kupimy je tanio, a w porównaniu ze sklepami na Sheraton Road bardzo tanio. Jedna z takich perfumerii znajduje się w Sakali. Warto ją odwiedzić ponieważ oferuje perfumy w cenach jakich nie znajdziemy gdzie indziej. Perfumeria niczym się nie wyróżnia. Głównymi kupującymi są Rosjanie i Egipcjanie. Zapewniamy; na miejscu kupimy perfumy jakie tylko chcemy. Nie jest to żadna podróbka. Po prostu tyle powinny kosztować wody perfumowane. Na miejscu esencje olejków są mieszane ze specjalnymi rozpuszczalnikami (etanolami, lub mieszaniną alkoholi alifatycznych), oraz przelewane do buteleczek. Na miejscu kupimy perfumy, wody perfumowane i wody toaletowe. Są wszystkie zapachy, które można kupić w najlepszych sklepach na całym świecie za dużo wyższą cenę. Konkretnych cen nie podajemy, gdyż wszystko zależy od tego ile i jakie perfumy kupujemy - średnio to 70 funtów za flakonik 100 ml. meczet Największy meczet w Hurghadzie W Hurghadzie warto zobaczyć nowy meczet. Znajduje się tuż przy Marinie. Został otwarty pod koniec 2012 roku. To ogromna budowla. Meczet widoczny jest z daleka, dzięki bardzo wysokim minaretom, czyli smukłym wieżom z nadwieszonymi balkonikami i galeryjkami. Nad salami modlitewnymi znajdują się także charakterystyczne kopuły symbolizujące sklepienie niebieskie. Według prawa islamskiego w meczetach (nowy meczet w Hurghadzie jest dostępny dla turystów) kobiety powinny mieć na sobie ubranie zakrywające ramiona, nogi, plecy i dekolt. Mężczyźni muszą mieć długie spodnie. Przed wejściem do meczetu należy zdjąć obuwie, lub założyć ochraniacze na buty. Przed nowym meczetem w Hurghadzie znajduje się szeroki plac dla wiernych odgrodzony od ulicy płotem. Każdy dorosły muzułmanin powinien codziennie odbyć rytualną modlitwę, zwaną salat co najmniej pięć razy. W większości meczetów odbywa się więc pięć spotkań modlitewnych dziennie; przed wschodem Słońca, w południe, po południu, po zachodzie słońca i wieczorem. W związku z wieczornymi modlitwami (w i przed nowym meczetem w Hurghadzie) niektóre ulice prowadzące do tego miejsca oraz ulice tuż przy meczecie są zamykane, co wiąże się z kłopotami komunikacyjnymi i objazdami. Jest to bardzo uciążliwe, gdyż w tej części miasta tworzą się gigantyczne korki. Z centrum Sakali lepiej dojść do meczetu pieszo. Wycieczka trwać będzie kilkanaście minut, ale zapewniamy - warto. Meczet jest przepiękny. Budowla robi wrażenie. Meczet jest olbrzymi i naprawdę bardzo ładny z zewnątrz jak i wewnątrz. Można spokojnie wejść do środka. Należy tylko przed wejściem zdjąć buty i być odpowiednio obranym. Wewnątrz należy zachowywać się z powagą, podobnie jak w polskich kościołach. Wewnątrz można robić zdjęcia. Należy tylko pamiętać, iż muzułmanie modlą się sześć razy dziennie. W tym czasie najlepiej jednak nie odwiedzać meczetu, aby nikomu nie przeszkadzać. Godziny modlitw są zmienne. Jeżeli mamy zamiar odwiedzić meczet warto zrobić to w ciągu dnia (około godziny 10/11, lub 17). Naprawdę warto odwiedzić ten meczet. Szczególnie kopuła robi niesamowite wrażenie. Przed meczetem znajduje się duży plac wyłożony granitem. Meczet znajduje się tuż przy Marinie - spacerem z Sheraton Road w Sakali to 10 minut drogi. Stocznia jachtowa w Hurghadzie Tuż obok meczetu znajduje się stocznia jachtowa w Hurghadzie. Z bliska możemy zobaczyć w jaki sposób budowane są jachty, w tym jachty oceaniczne. Co ciekawe większość prac wykonywanych jest ręcznie ponieważ niektóre z nich budowane są z drewna. W stoczni w jednym czasie budowanych jest (lub naprawianych) od kilku do kilkunastu jednostek. Do stoczni jachtowej w zasadzie wchodzić nie wolno, ale warto choć przez chwilę popatrzeć jak powstają jachty. W większości prace wykonywane są ręcznie i w bardzo szybkim tempie. W stoczni powstają i remontowane są jednostki pływające po Morzu Czerwonym, czyli średniej wielkości i duże. Stocznia jachtowa znajduje się tuż obok największego meczetu w Hurghadzie. Jeżeli ktoś jest zainteresowany kupieniem jachtu - istnieje taka możliwość. Wgłębi stoczni jachtowej znajduje się biuro, w którym możemy dowiedzieć się wszystkiego na temat ceny. Jeżeli uda nam się wejść na teren stoczni, z bardzo bliska możemy zobaczyć jak powstają jednostki, lub są remontowane. To wielka gratka dla wszystkich, którzy kochają żeglowanie i znają się na budowie jachtów... Targ rybny w Hurghadzie Pomiędzy Mariną a nowym meczetem znajduje się największy w Hurghadzie targ rybny. Kupimy tu nie tylko ryby, ale i owoce morza. Ryby są świeże. Targ znajduje się tuż przy porcie z którego każdego ranka wypływają na połowy kutry rybackie. Na zakupy najlepiej wybrać się około godziny 8 rano, kiedy kutry wracają z morza. Ceny są bardzo przystępne. Np. kilogram krewetek kosztuje 10 dolarów. Na miejscu sprzedawcy oprawiają ryby. Tuż obok targu znajdują się także bary i restauracje, które oferują przygotowane do zjedzenia ryby i owoce morza. W tej chwili targ został przeniesiony o kilkadziesiąt metrów. Znajduje się bliżej meczetu, co pokazujemy na filmie. Targ rybny obok Mariny. Fajne miejsce. Tu można kupić (zobaczyć) ryby z Morza Czerwonego. Są zawsze świeże. Warto zobaczyć ten film. Targ rybny znajduje się przy Marinie po drodze do największego meczetu w Hurghadzie. Targ nie jest duży, ale panuje na nim spory ruch. Obok targu znajdują się liczne restauracje i bary rybne, gdzie serwowane są właśnie produkty z tego miejsca. Na targu - jak to na targu "trochę pachnie", ale wszystkie ryby od rana do wieczora znajdują się w specjalnych pojemnikach i na stołach, przykryte lodem. Ponadto na miejscu ryby są patroszone i solone. Na targ wchodzimy przez bramę. Sprzedawcy są bardzo mili, nie namolni. O rybach wiedzą wszystko... Transport w Hurghadzie Po Hurghadzie możemy przemieszczać się taksówkami, ale również busikami. Busiki, których na ulicach miasta jest równie dużo co taksówek jeżdżą stałymi trasami, ale łączą ze sobą kluczowe i najważniejsze części Hurghady. Busiki są tanie. Dla przykładu: za przejazd z Sakali do Daharu (~ 10 kilometrów) zapłacimy trzy funty za osobę. Za tę samą drogę jazdy taksówką zapłacimy nawet 50 funtów . Sklep Cleopatra w Sakali trochę przypomina nasze Domy Towarowe z lat 80-tych ubiegłego wieku, ale gdy tam wejdziesz zobaczysz pamiątki, których nie kupisz w innym sklepach w Hurghadzie. Pięć pięter, na każdym inny asortyment. Sklep jest bardzo popularny ponieważ jest tani. Tu zakupy robią także Egipcjanie. Lepszej rekomendacji nie trzeba. Co istotne, każdy produkt w sklepie Cleopatra ma przyklejoną cenę, co nie zdarza się we wszystkich sklepach w Hurghadzie. Sklep jest klimatyzowany, bardzo czysty, z miłą obsługą. Posiada windę. Sprzedawcy chętnie podpowiadają i służą pomocą w wyborze najlepszych towarów. Na parterze jest sklep spożywczy. W sutenerze - warzywa i owoce. wieczorem Zobacz wieczorem w Hurghadzie Sakala nocą Sakala, Sheraton Road Co zrobić ze sobą wieczorem w Hurghadzie. To pytanie nurtuje zapewne niejednego turystę, który jest już na miejscu kilka dni, już się nieco opalił, poznał najbliższą okolicę, dał się „naciągnąć” na wieczorne hotelowe atrakcje, odwiedził kilka lokali i sklepów, był na wycieczce, na dyskotece, ale czuje, że chce więcej. Co robić? Odpowiadamy. Jest co robić w Hurghadzie. Na początek proponujemy wybrać się do centrum Sakali na Sheraton Road . Ulica ma kilka kilometrów długości . Po jednej i po drugiej jej stronie znajdziesz wszystko: sklepy, bary, restauracje, kasyno, banki, hotele, kantory wymiany walut . To miejsce, w którym - jeżeli chcesz - wydasz pieniądze. Gwarantujemy; na pewno znajdziesz coś dla siebie, a przy okazji miło spędzisz czas. Sheraton Road to centrum handlowe dla turystów. Trochę tandetne, pełne turystów z całego świata, ale ze swoim klimatem. Ulica niby nie jest długa, ale wraz z przyległymi uliczkami potrafi „wciągnąć” nawet na kilka długich godzin. Dahar Jeżeli nie interesuje Cię miejsce, w którym wszystko jest „trochę plastikowe” wszyscy sprzedają w zasadzie to samo, a europejczyków jest więcej niż Egipcjan, wybierz się do starej części Hurghady, do Daharu . Od razu zaznaczymy; nie spodziewaj się, że Dahar to taka „warszawska starówka”. Nie. To po prostu najstarsza część miasta. Różni ją od innych przede wszystkim to , że w Daharze mieszkają Egipcjanie. Jest mniej hoteli i sklepów. J est jednak to czego nie ma w innych częściach Hurghady. Bazar w Daharze Jest klasyczny targ (czyli Suk ). Właśnie na tym targu Egipcjanie, a przede wszystkim Egipcjanki robią zakupy. Można tam kupić wszystko co jest potrzebne do normalnego życia - nie figurki faraonów, t-shirty, ręczniki czy pocztówki. Na suku kupisz, lub możesz zobaczyć jak się kupuje drób, wołowinę , mięso z wielbłąda, ryby, owoce morza, owoce, warzywa . Ci o mocnych nerwach mogą obejrzeć jak ów drób , wołowinę, ryby, czy owoce morza przygotowuje się dla klienta, czyli po prostu zabija, obdziera ze skóry, pierza, spuszcza krew itd.) Od razu powiemy; sam widok tego miejsca robi ogromne wrażenie - nie mówiąc o zapachu. W Daharze zobaczysz prawdziwą egipską codzienność. Wszyscy sprzedawcy to panowie w średnim, lub zaawansowanym wieku w galabijach w ogóle nie mówiący po angielsku. Po drugiej stronie suku z „mięsem” znajduje się suk z owocami, warzywami i przyprawami . Tu zapachy są już znośne, ale i tak widok jest niecodzienny. To właśnie stąd owoce i warzywa jadą to wszystkich hoteli, barów i restauracji w całym mieście. Produkty leżą na wielkich stołach w ilościach hurtowych. Suk z owocami i warzywami znajduje się pod wielkim szaroburym namiotem w którym palą się nieliczne i słabe lampy. Nie ma podłogi, ani zwyklej betonowej wylewki. Chodzi się po bardzo nierównej ziemi, która co pewien czas oblewana jest wodą. W obu miejscach ruch jest ogromny. Przeważają Egipcjanie. Tylko co jakiś czas spotkasz europejczyka z tak samo otwartymi ustami ze zdziwienia, a nawet przerażenia jak i Ty. Wokół targów znajdują się niezliczone bary i miejsca rozrywki dla Egipcjan. Jedzą, piją, palą sziszę, oglądają telewizję, grają w różne arabskie gry, korzystają z fryzjera, rozmawiają przez telefony komórkowe, modlą się. Obok suku z mięsem i owocami znajduje się suk z odzieżą . Tu kupującymi są przede wszystkim egipskie kobiety. Towar leży na ziemi, lub na prowizorycznych stołach. Warto zobaczyć czym dla Egipcjanek są zakupy. To nie zwykłe wyście z domu by wydać trochę kas”. To prawdziwa celebra, rozrywka, ale rzecz jak najbardziej poważna. W końcu te Panie wydają ciężko zarobione pieniądze przez swoich mężów. Egipcjanki chodzą, przebierają, szukają najtańszych, ale i najlepszych rzeczy. Potrafią się targować jak nikt inny. Znają wartość pieniądza, ale i wartość produktów które kupują. Nie kupują rzeczy, które się nie przydadzą w domu. Potrafią także zadbać o swój wygląd. Choć niektóre z nich zakryte są burkami i w ogóle ich nie widać – kupują ozdoby, klapki, buty, paski, szale, sukienki itp., itd. Nie ma co, fajne miejsce. Bazary w Daharze znajdują się w okolicy zbiegu ulic El Nasr z El Farik Abd El-Aziz Fahmy . Memsza, najpiękniejszy deptak w Hurghadzie Memsza nocą Marina nocą Jeżeli nie masz ochoty na egipskie życie, europejski szum - wybierz się do Memszy . Ktoś powie że tam się nic nie dzieje..., ale może właśnie dlatego warto się tam wybrać. Memsza różni się od Sakali ty, że właśnie w Memszy jest spokojnie. Nikt Cię nie zaczepi na ulicy, nie będzie za wszelką cenę starał zaprosić do swojego sklepu. Memsza to 3 kilometrowy, szeroki deptak ze sklepami po obu stronach. Wieczorem pięknie oświetlony – robi wrażenie . Jest tam i McDonald’s, KFC, bary i restauracje, ale jest jakoś inaczej. Ceny? podobne, lub nieco wyższe niż w Sakali, ale i zakupy są mniej stresujące. W Memszy jest dużo mniej turystów. Memsza znajduje się na południe od Sakali, w okolicy Marlin Inn Beach Resort. To miejsce polecamy wszystkim tym, którzy mają dość gwarnej Sakali. Tu naprawdę można odpocząć przechadzając się deptakiem, lub pijąc piwo, czy wino w jednej z kilkudziesięciu małych restauracyjek i barów. Szczególnie wieczorem Memsza jest urokliwa. Zapalają się wówczas niewielkie latarnie. Deptak powoli zaludnia się, jednak nikomu się nigdzie nie spieszy. Nikt na nikogo nie pokrzykuje, by go zachęcić do wstąpienia właśnie do jego restauracji, czy sklepu. Wszystko toczy się tu własnym rytmem. Oczywiście Memsza jest nieznacznie droższa od centrum Sakali, ale coś za coś. Tu można spędzić cały dzień i się nie zmęczyć. Sakala takiego komfortu nie daje. Centrum Handlowe Senzo Mall Jeżeli brakuje Ci Europy, masz dość Egiptu polecamy Senzo Mall. To klasyczne centrum handlowe w europejskim wydaniu. Tu także kupisz wszystko co chcesz. Zjesz wszystko co chcesz w prawie europejskich warunkach. Senzo znajduje się na południu Hurghady w okolicach Dana Beach Resort. Warto wybrać się do największego centrum handlowego w Hurghadzie choćby po to, by porównać ceny z polskimi.

Начинать Город Важный Погода Развлечения и отдых Пабы Магазины аэропорт Ты Отели Экскурсии Wyniki wyszukiwania Sklep Plany i cennik More Важная информация для туриста wizy, oprzepisy celne Виза, правила въезда infomacje dla turysty Между Польшей и Египтом существует визовый трафик. Перед приездом в Египет гражданин Республики Польша может подать заявление на получение визы в египетском дипломатическом представительстве или получить ее в аэропорту Египта за 25 долларов США. Туристическая виза выдается на 30 дней. Паспорт должен быть действителен не менее 6 месяцев. Szczegóły, procedury i możliwość złożenia wniosku e-vizy do Egiptu znajdziesz tu Wszystkie ważne informacje dotyczące zasad wjazdu na teren Egiptu znajdziesz tu На этом языке пока нет опубликованных постов Когда посты будут опубликованы, вы увидите их здесь. Wszystkie newsy Hurghady i Egiptu (872) 872 поста Informacje z Egiptu (0) 0 постов Wiadomości z Hurghady (0) 0 постов Informacje znad Morza Czerwonego (0) 0 постов Historia Egiptu (0) 0 постов Вывоз из Египта без согласования с таможенными органами большего количества товаров, например субсидируемых лекарств, может повлечь за собой их конфискацию и штраф. Ввоз иностранной валюты в Египет не требует заполнения таможенной декларации – при условии, что ее стоимость не превышает 10 000 злотых. ДОЛЛАР США. Такую же сумму в долларах можно взять из Египта, не отчитываясь перед таможней. Индивидуальные путешественники, не охваченные специальными соглашениями, не имеют права на возмещение НДС с приобретенных товаров. Контрабанда всех видов наркотиков (включая марихуану), торговля ими или их употребление караются смертной казнью. Семена мака также считаются галлюциногенным средством. Попытка вывезти предметы, представляющие историческую ценность, т.е. все археологические артефакты, а также кораллы, ракушки и т.п., наказуема. Иностранец не обязан регистрироваться, но это обязанность владельца объекта, в котором находится турист. В случае частной аренды соответствующий договор аренды подписывается с собственником многоквартирного дома, который сообщает о месте жительства иностранца в полицию. Страхование Медицинское страхование является обязательным. Следует иметь в виду, что польские страховые компании иногда ставят под сомнение законность стоимости лечения, поэтому следует избегать самых дешевых, т.е. наиболее ограниченных в плане услуг, страховых предложений. Целесообразно приобрести полис комплексного обслуживания, чтобы страховая компания не смогла, например, отказать в покрытии расходов на госпитализацию (очень дорогая услуга в Египте) или лечение хронического заболевания. В случае болезни перед обращением к врачу или в больницу необходимо связаться со страховщиком по телефону (независимо от времени суток) и согласовать с ним стоимость и объем лечения, чтобы потом не получить отказ в расходах . zdrowie ubezpieczenie Прививки, здравоохранение przepisy w egipcie Обязанности делать прививки нет. Находясь в Египте, следует соблюдать правила повышенной гигиены: чаще мыть руки, пить кипяченую или оригинальную бутилированную воду, тщательно мыть фрукты и овощи. Следует соблюдать особую осторожность при приеме пищи, особенно в первые дни пребывания в Египте, поскольку у нас могут возникнуть желудочно-кишечные расстройства, именуемые в народе «месть фараона». В случае появления первых симптомов таких нарушений следует приобрести лекарства (цены на них в местных аптеках сравнительно невысоки и их можно отпускать без рецепта) или обратиться к врачу. Уровень медицинских услуг сильно различается. Помимо относительно многочисленных, очень дорогих клиник и больниц с международной репутацией, существует сеть государственных медицинских учреждений, отличающихся по уровню услуг от европейских стандартов. Отсутствие собственных средств равносильно невозможности воспользоваться какой-либо медицинской помощью. На этом языке пока нет опубликованных постов Когда посты будут опубликованы, вы увидите их здесь. podrózowanie po egipcie Путешествие по стране Как правило, в передвижении по Египту ограничений нет, однако путешествовать по Синаю и по городу Суэц не рекомендуется. Следует помнить, что иностранец не будет допущен в определенные места (например, военные зоны или те, которые местные власти считают опасными). Путешествовать рекомендуется только организованными группами и с гидом. В частности, следует избегать поездок в пустыню у границы с Суданом и Ливией. Религия, обычаи religia obyczaje Особых моральных ограничений в Египте нет, но следует помнить, что мусульманские обычаи во многом определяют жизнь среднего египтянина, поэтому особенно важно уважать образ жизни его жителей и исповедуемые ценности ими во время их пребывания в этой стране, и почему при этом следует обратить внимание, среди прочего на наряд, в котором мы показываемся на улице. Поэтому не рекомендуется — кроме как в туристических зонах — носить короткие юбки, шорты и пляжную одежду. Мужчинам также неуместно носить короткие штаны. Во время контактов с местными жителями женщины должны носить одежду, закрывающую руки и ноги до колен. Также следует помнить, что женщины без компании мужчин могут подвергаться притеснениям со стороны местного населения. Запрещено фотографировать военные сооружения, резиденции государственных деятелей, а также мосты и порты. Полезная информация Пятница и суббота официально нерабочие дни. Присутствие в Египте восьмимиллионного христианского меньшинства (коптов) означает, что и в воскресенье вы можете столкнуться с трудностями при посещении офисов, особенно местных. Офисы также работают неполный рабочий день во время постного месяца Рамадан. Kontakty dla polskiego turysty w Hurghadzie kontakty Ambasada RP w Kairze adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.secretariat@msz.gov.pl ​ Wydział Konsularny ambasady RP w Kairze ​ adres: 5 El-Aziz Osman, Zamalek, Egipt, Kair telefon: +20 227367456 faks: +20 227355427 e-mail: cairo.consul@msz.gov.pl ​ Godziny obsługi interesantów: ​ od niedzieli do czwartku 9:00-12:00 - sprawy wizowe niedziela, wtorek, czwartek 12:00-14:30 - sprawy prawne poniedziałek, środa 12:00-14:00 - sprawy paszportowe ​ Telefon dyżurny ambasady W sytuacjach nagłych, wymagających pilnej interwencji konsula możliwy jest kontakt pod numerem telefonu: +20 10 6200 1116. ​ UWAGA! Telefon dyżurny służy ratowaniu zdrowia i życia ludzkiego, poszukiwaniu zaginionych, ew. nawiązaniu kontaktu z bliskimi poszkodowanych, czy zatrzymanych obywateli polskich. Telefon ten NIE SŁUŻY udzielaniu informacji turystycznych, o usługach, natężeniu ruchu na drogach itp. Nieznajomość jęz. obcych, nieporozumienia pomiędzy klientem a usługodawcą, konieczność opłacenia mandatu za wykroczenie, poszukiwanie usług itp. nie są nagłymi wypadkami. ​ Media społecznościowe ambasady RP w Kairze Twitter: @PLinEgypt ​ ​ Facebook: Ambasada RP w Kairze Ważne numery telefonów w Hurghadzie + 20 numer kierunkowy do Hurghady 122 - Policja 126 - Policja turystyczna 123 - Pogotowie 125 - Straż pożarna Numery telefonów szpitali w Hurghadzie Hurghada General Hospital , tel: +20653549698 ‎ T he Egyptian Hospital , tel: +20653450318 ‎ El Salam Hospital , tel: +20653548785 ‎ Nile Hospital , tel: +20653550974 ‎ El Gouna Hospital , tel: ++20 65 3580016 Red Sea Hospital , tel: +20653544850 ‎El Hekma Hospital, tel: +20653553999‎ Tabarak Children's Hospital , tel: +20163314438 ‎El Arish Military Hospital , tel: +20653549513‎ Internet i telefon w Hurghadzie Telefon w Hurghadzie internet i telefon Na wstępie od razu zaznaczamy; jeżeli jesteś bardzo bogata/bogaty i stać cię - dzwoń z Hurghady do Polski z normalnego polskiego numeru telefonu komórkowego. Dodamy, że jeżeli w ciągu 14-dniowych wakacji rozmawiać będziesz w sumie kilkadziesiąt minut - spodziewaj się rachunku na ~2 tysiące złotych. Jeżeli dodasz do tego korzystanie w swoim smartfonie z internetu, poczty itp. - dodaj do tego kolejne 2 tysiące złotych. A więc, jeżeli wakacje all inclusive w Hurghadzie kosztowały Cię 3 tysiące złotych to koszt całego wyjazdu (wraz z łącznością do Polski) wzrośnie do siedmiu tysięcy złotych. Jeżeli jeszcze oglądasz codziennie Netflixa, albo słuchasz cały czas Spotify... nawet nie chcemy wiedzieć jak się czujesz. Nie straszymy. Informujemy i radzimy. Sami popełniliśmy ten błąd, a rachunek za telefon był wyższy niż koszt wakacji w Hurghadzie. Teraz chcemy pomóc Tobie, abyś nie popełniła/popełnił tego samego błędu i nie było wściekłości i płaczu. Najgorsze jest w tym wszystkim to, że zawsze taki rachunek przychodzi w najmniej odpowiednim momencie, czyli kilka dni po wspaniałym i niezapomnianym wypoczynku w Hurghadzie. Niestety zawsze musi być tak, że jak jesteśmy w miejscu, które jest piękne, tanie i stosunkowo niedaleko od kraju to musi być jakiś "haczyk". W przypadku wakacji w Hurghadzie tym haczykiem jest cena za połączenia telefoniczne. Trudno to zrozumieć dlaczego akurat Egipt znajduje się w grupie państw w najwyższej strefy numerowej, czyli najdroższych, wraz z np. Afganistanem, Zimbabwe, czy Koreą Północną. Cena za połączenie (sieć Plus) wynosi aż 6 złotych i 5 groszy za minutę netto. Dla przykładu dzwoniąc z Kirgistanu zapłacimy 2.02 zł, a z Australii 4.03 zł za minutę połączenia. Ale zostawmy to. Nic nie poradzimy. Jak zrobić, by połączenie było tańsze? Jest kilka sposobów, choć i tak cena będzie dosyć wysoka. Teraz mały prztyczek w noc dla większości właścicieli hoteli w Hurghadzie. Kupując wycieczkę w konkretnym hotelu w większości przypadków te ostatnie informują, iż oferują turystom bezpłatny internet. Po przyjeździe na miejsce okazuje się, że bezpłatny internet co prawda jest, ale tylko w okolicach lobby, a jego szybkość i dostęp pozostawia wiele do życzenia. W większości przypadków w ogóle on nie działa z powodu zbyt dużego obciążenia. Hotele oferują wówczas "dostęp do internetu z hasłem" przeważnie za 15/20 dolarów za cały pobyt. Niby fajnie i w sumie niedrogo, ale ta usługa także jest nie najlepszej jakości zwłaszcza wtedy, gdy dużo korzystamy z internetu, połączeń live, chcemy oglądać filmy, albo słuchać radia, czy muzyki streamingowej, a reszta turystów w hotelu robi to samo. Wówczas pozostaje nam korzystanie, lub zakup egipskiego telefonu i internetu. Najprostszym (oprócz niedzwonienia do Polski) jest skorzystanie z telefonu, który stoi na biurku w naszym pokoju hotelowym, lub zadzwonienie do Polski z recepcji hotelu. Taka usługa powinna kosztować około 5/6 funtów egipskich za minutę połączenia. Jednak przecież nie o to chodzi. Lepszym sposobem (nieco droższym) jest kupno egipskiej karty telefonicznej Prepaid SIM Data. W Egipcie mamy czterech operatorów sieci komórkowych, to: ​ ​ Orange Vodafone Etisalat WE Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się salony operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, Etisalat, WE, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych (z egipskim numerem telefonu), czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów )GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafone za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. W Orange pakiet internetowy Go-Net oferuje 40 GB za 400 funtów egipskich. Za 100 funtów otrzymamy 9 GB. W Etisalat w planie "Szmaragdowym" za 450 funtów egipskich otrzymamy 25 GB internetu, 4500 minut połączeń lokalnych i 30 minut rozmów międzynarodowych. Gdzie jest salon Vodafone w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Orange w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon Etisalat w Sakali? Odpowiedź w filmie... Gdzie jest salon sieci WE w Sakali? Odpowiedź w filmie... Kupując kartę SIM do telefonu, czy internetu radzimy zabrać ze sobą smartfona, tablet, Iphona, czy laptop, by na miejscu pracownik salonu przy nas zainstalował karty oraz sprawdził, czy nasze urządzenia działają bez zarzutu. Często zdarza się bowiem tak, że jest z tym problem. Ceny rozmów do Polski u egipskich operatorów sieci komórkowej to: 4 funty egipskie za 1 minutę w Orange, 3,5 funta w Vodafone, 2 funty za 1 min w Etisalat. I na zakończenie najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęty Simlock. I jeszcze jedno. Przed wylotem z Polski radzimy ustawić swój telefon w "tryb samolotowy" i nie zmieniać tych ustawień do momentu zainstalowania w naszych urządzeniach elektronicznych egipskich kart. Kurs funta egipskiego kurs funta Gdzie jest kantor wymiany walut w Sakali? Odpowiedź w filmie... Jadąc do Hurghady najwygodniej zabrać ze sobą dolary, które wymienimy później w kantorze na funty egipskie. W hotelach o każdej porze dnia i nocy wymienimy pieniądze tylko po trochę mniej opłacalnym dla nas kursie. Na wymianie stracimy około 10% w porównaniu z kursem w kantorze. Oczywiście w sklepach, restauracjach, czy za wycieczki fakultatywne można płacić w dolarach, lub euro, ale odradzamy, gdyż przelicznik zawsze nie będzie dla nas opłacalny. Można, a nawet warto korzystać z bankomatów, których w mieście jest bardzo dużo. Trzeba jednak wiedzieć, że za każdą transakcję - niezależnie od wypłacanej sumy - zapłacimy około 20 zł. Ważne: dobrze mieć przy sobie, na początek pobytu w Hurghadzie, odliczona kwotę 25 dolarów. Tyle kosztuje wiza, którą nabywamy na lotnisku po wylądowaniu oraz drobne (1 dolar), by zapłacić bagażowemu za dostarczenie naszych bagaży do hotelowego pokoju. Egipskie banknoty i moneta Kurs funta egipskiego Funt egipski moneta Go to link Kurs funta egipskiego Jeden funt egipski banknot Go to link Kurs funta egipskiego Pięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dziesięć funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwadzieścia funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Pięćdziesiąt funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Sto funtów egipskich Go to link Kurs funta egipskiego Dwieście funtów egipskich Go to link 1/1 Język arabski Przydatne zwroty arabskie dla Turysty zwroty po arabsku nie potrzebuje niczego - ana musz ajz haaga nie mam pieniędzy - ana musz maaja flus idź, odejdź - emszi nie - la dziekuję - szokram - odpowiedź: afłan cześć - salam aleikom dzień dobry - sabah al hir dobranoc - tasbah ala hir jak się masz - izajek jak się nazywasz - ismak e nazywam się... - ismi... nie mówię po arabsku - mabatkalemsz arabi czy mówisz po angielsku - bitikalem inglizi co - e tak - aiła nie - la'a ok - meszi (lub) masbut proszę - men fadlak dziękuję - szukran co to jest - e da ile kosztuje - bikam di (r.ż); da (r.m) nie chcę - misz ajez (r.m); ajza (r.ż) pozdrowienie - salam alejku dzień dobry - saba al hir cześć - saida drogo - rheli bardzo drogo - rheli giden woda - maija jedna woda - łached maija dalej / szybko - jalla co się stało - hasal ej nie mam - me andisz mam - andi masz - andak kto - min nie ma go tutaj - hoła misz hena jutro - udla teraz - talla póżniej - baad w dzień - kuljum w nocy - elil nie ma problemu - misz muszkila bardzo dobrze - behi jessir żle - musz behi kocham cie - en hebbyk jak sie masz - keifa halak dobrze - kłajs źle - łakesz pocałunek - busa daj mi buzi - ani mi busa kiedy ty wrócisz - laktesz mysztarża lina jesteś bardzo piękna - yn heb nahki maak jesteś śliczna - inti żmila barsza masz piękne oczy - ejnik helulin nie mogę spać w nocy - meneżimtisz dojadę... - kifasz ghadi nuwsu jak daleko - bszhal ba id na lewo/na prawo - liser/limin tu/tam - hna/hnak obok - hda północ - szimal południe - żanub wschód - szerq zachód - gherb koniec - halas gdzie jest... - fejn kejn... bank - szi banka fryzjer - szi hellaq ambasada - ssifara djal meczet - żame muzeum - mathaf teraz - daba rozumiem - fhemt nie rozumiem - mafhemtsz jak masz na imię - sznu smitek mam na imię - smiti... ile masz lat - szhal f amrek jestem/jesteśmy z... - ana/hna min... pałac - cqasr apteka - farmasjan posterunek - policji kumisarja poczta - busta restauracja - mat am/ ristura zadzwonię na policje - hakalem polis gdzie jest - fejn kejn jakiś hotel - szi util ile kosztuje pokój - bszhal kejn lbitna jak - kifasz który - aszmen gdzie - fejn czy jest... - wosz kejn... co to jest - asz dak szi duży/mały - kbir/sghir otwarty - mehlul zamknięty - masdud 0 - syfr 1 - łahet 2 - etnin 3- teleta 4 - arbaa 5 - hamsa 6 - seta 7 - seba 8 - temenia 9 - tesa 10 - aszra 11 - hedaszar 12 - etnaszar 13 - teletaszar 14 - arbaataszar 15 - thamastaszar 16 - setaszar 17 - sebataszar 18 - tamantaszar 19 - tesaataszar 20 - aszrin 21 - łahed ła aszrin Liczby arabskie Porady dla Turysty jadącego do Hurghady porady Jedzenie - co wziąć do Hurghady Wyjeżdżając do Hurghady warto zabrać z Polski wędlinę wieprzową. Polecamy wędliny pakowane próżniowo. Co prawda jedzenie w hotelach i restauracjach jest wyśmienite, ale nie zmienia to jednak naszych nawyków żywieniowych i przyzwyczajeń, szczególnie do wieprzowiny, której w Hurghadzie po prostu się nie jada. Transport w Hurghadzie Najlepszym, ale i najdroższym. środkiem komunikacji w Hurgadzie i okolicach są taksówki. Koszt jazdy „po mieście” taksówką to około 40 funtów egipskich. Koszt jazdy z jednego końca miasta na drugi, lub poza miasto to około 80 funtów egipskich. Taksówek w mieście jest bardzo dużo. Nie należy zgadzać się od razu na ceny proponowane za kurs przez pierwszego lepszego taksówkarza. Ceny podawane przez niektórych kierowców są często zawyżane nawet o kilkaset procent. Dobrze jest jeszcze przed rozpoczęciem kursu ustalić z taksówkarzem cenę za przejazd. W zasadzie nie powinno się robić inaczej. Innym, bardzo tanim sposobem transportu w Hurghadzie są busiki, które jeżdżą na określonych trasach. Koszt takiego przejazdu wynosi 3 funty egipskie od osoby. Przed wejściem do busika należy podać dokąd chcemy dojechać i za ile osób płacimy. Wycieczki fakultatywne Wycieczki fakultatywne są proponowane przez przedstawicieli biur turystycznych, z którymi przylecieliśmy do Hurghady, najczęściej podczas pierwszego zapoznawczego spotkania. Trzeba wiedzieć, że biura turystyczne zrezygnowały z klasycznych rezydentów, więc wszystkie problemy z którymi się możemy spotkać musimy przekazywać bezpośrednio do biur turystycznych za pośrednictwem ich aplikacji. Przedstawiciele biur turystycznych w razie kłopotów nam nie pomogą. wracając do wycieczek... najpopularniejsze z nich to: Kair, Luxor, całodniowa wycieczka statkiem wraz z nurkowaniem, lub snurkowaniem na wyspę Giftun, jazda quadami po pustyni. Dokładnie takie same wycieczki proponują nam lokalne biura turystyczne. My polecamy sprawdzone i tanie polskie biuro turystyczne www.hurghadawycieczki.pl Odradzamy kupowanie wycieczek od "naganiaczy", których spotkamy na plaży. Gdy samolot już wylądował Tuż po wyjściu z samolotu po wejściu do hali przylotów w Hurghadzie musimy pokazać wydrukowany "paszport covidowy", a następnie kupić wizę. Koszt jednej wizy to 25 dolarów. Wizy należy kupować w trzech "okienkach bankowych", a nie u przedstawicieli biur turystycznych, którzy stoją kilka metrów dalej. Po prostu jest taniej. Kupując wizę dobrze mieć odliczoną kwotę. Następnie wypełniamy deklarację wjazdową i idziemy do stanowisk odprawy. Tam pokazujemy paszport, a celnik zabiera „deklarację” i wbija do paszportu na wizie pieczątkę wjazdową. Kilka metrów dalej idąc wyznaczoną trasą raz jeszcze okazujemy paszport. Na naszej drodze stoi człowiek, choć nie wygląda, jest ważny. Sprawdza paszport, przepuszcza... i zjeżdżamy schodami ruchomymi do hali bagażowej. Zabieramy bagaże i opuszczamy lotnisko. Kilkadziesiąt metrów dalej czekają przedstawiciele biur turystycznych i zabierają swoich turystów do autobusów, ustawionych na wielkim parkingu. Następnie autobusy rozwożą turystów do hoteli, a w tym czasie przedstawiciele biur podróży podają nam podstawowe wiadomości oraz zapraszają na spotkanie informacyjne. Już w hotelu, zmiana pokoju, rezydent W recepcji wypełniamy kartę pobytu, okazujemy paszport covidowy oraz paszport w celu zameldowania. W tym czasie obsługa hotelowa dostarcza nasz bagaże do wskazanego w recepcji pokoju. Za tę usługę warto wręczyć 5/10 funtów egipskich, lub drobne w innej walucie. Wcześniej w recepcji otrzymujemy klucze do pokoju oraz bloczki na ręczniki plażowe, które wymieniamy w specjalnym stanowisku, na ręczniki plażowe, gdy idziemy na plażę hotelową, lub basen. Pokój nie spełnia oczekiwań? Spokojnie wracamy do recepcji, informujemy recepcjonistę, że prosimy o zmianę pokoju wręczając 20/30 dolarów. Ta suma „czyni cuda” i zostaniemy przeniesieni do dużo ładniejszego lokum. Niestety bardzo często zdarza się tak, że pracownicy hoteli właśnie w ten sposób dorabiają sobie do pensji. Inna sprawa, że zostali przez turystów przyzwyczajeni do takiego zachowania i wykorzystują to z premedytacją. Na spotkanie z "rezydentem" warto poświęcić czas. Choć, jak pisaliśmy wcześniej biura podróży zrezygnowały ze swoich rezydentów (są to teraz przedstawiciele biur podróży), ale na takim spotkaniu możemy zapytać o wszystko co chcemy wiedzieć. Ważna informacja; wiadomość dotyczącą naszego wylotu do Polski otrzymamy tylko na stronie naszego biura w miejscu, gdzie dostawaliśmy wszystkie dane dotyczące wylotu. Pracownik biura podróży nie poinformuje nas o dacie wylotu. Telefony z Hurghady do Polski Połączenie z telefonu komórkowego do Polski za minutę rozmowy to koszt wysoki. Dla przykładu w "Plusie" to 6 zł złotych netto za minutę. SMS; 0,62 zł. MMS; 2,46 zł. Najbardziej opłaca się kupić w Hurghadzie egipską kartę SIM Prepaid Data. W całym mieście znajdują się punkty operatorów sieci komórkowych. Kartę SIM można także kupić w większości sklepów spożywczych, ale zachęcamy do zakupu w autoryzowanych salonach największych marek (Vodafone, WE, Etisalad, czy Orange. Odradzamy kupowanie kart do telefonów na lotnisku z uwagi na pośpiech i brak czasu. Warto się bowiem zastanowić, czy potrzebna jest nam karta tylko do rozmów telefonicznych z egipskim numerem telefonu, czy karta do rozmów telefonicznych i internetu, czy tylko karta do internetu. Warto wiedzieć, że zakupione karty działają tylko przez trzy miesiące. Jeżeli po tym czasie nie zostaną ponownie "aktywowane w Egipcie" po prostu stracą ważność pomimo niewykorzystanych "impulsów", czy gigabajtów (GB). Ponadto warto się zastanowić ile GB nam potrzeba. Dla przykładu w egipskim Vodafne za pakiet; 10 GB do internetu, 20 minut międzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych zapłacimy 250 funtów egipskich. Inny pakiet za 500 funtów egipskich to; 30 GB, 30 minut rozmów miedzynarodowych i 200 minut rozmów lokalnych. Sam pakiet do internetu (80GB) to wydatek rzędu 750 funtów egipskich. I najważniejsze; wybierając się na zakup karty trzeba mieć przy sobie paszport, a Twój telefon musi mieć zdjęte zabezpieczenie Simlock. Wracając z Hurghady, lotnisko Autobus przyjeżdża po nas do hotelu, tak by na lotnisko dojechać 2 godziny przed odlotem. Przed wejściem do odprawy następuje szczegółowa kontrola bezpieczeństwa. Osobna dla kobiet i mężczyzn. Później odbywa się odprawa bagażowa i paszportowa i podobnie jak po przylocie znowu wypełniamy Deklarację podróży, którą wraz z paszportem podajemy celnikowi. Przed wejściem do hali odlotów czeka nas kolejna kontrola bezpieczeństwa. Tu niestety musimy się pozbyć nawet wody w butelkach. Można poprosić o pozostawienie choćby jednej, ale nie zawsze nasze prośby skutkują. Potem już tylko czekamy na samolot by wrócić do kraju. Sklepy duty free otwarte są 24 godziny na dobę. Na lotnisku możemy kupić pamiątki, alkohol, papierosy, kosmetyki, słodycze. Możemy płacić w dolarach, euro i funtach egipskich. Możemy także coś zjeść na zimno, ciepło, napić się herbaty, cz. kawy. Hala odlotów jest przestronna i klimatyzowana. Jest toaleta i miejsce gdzie można palić papierosy. Niestety ceny w lotniskowych barach są bardzo wysokie. Np; mała butelka wody kosztuje 50 funtów egipskich, a piwo Heineken 140 funtów. Nie popełnij gafy w Hurghadzie nie popełnij gfy Nie popełnij gafy w hotelu w Hurghadzie Najczęściej trafiamy do kompleksów hotelowych, które oferują wszystko; od spania i jedzenia przez dodatkowe wycieczki, masaże, kluby nocne. Zrealizują też większość naszych zachcianek. W hotelach mamy dość dużo swobody. Raczej nikogo nie razi na plaży i przy basenie skąpy strój kąpielowy, nawet bikini, czy opalanie się topless (lepiej jednak robić to w zacisznym zakątku plaży, bo nie każdy rodzic ma ochotę tłumaczyć dziecku, dlaczego ta pani ma, albo nie ma), lub nieprzesadne okazywanie sobie czułości. Nie wypada pojawiać się na posiłkach (także w restauracjach tuż przy plaży) w stroju kąpielowym suchym, lub ociekającym wodą. Wypada się ubrać nawet w pareo, lub kawałek tkaniny. Zakryć chociażby nogi do kolan i biust, jeśli już nie jesteśmy w stanie założyć bluzeczki z krótkim rękawem. Tyle nakazuje grzeczność. Są hotele w których nie zwrócą nam uwagi na niestosowny strój w barze przy plaży, co najwyżej popatrzą z politowaniem, ale są i takie, w których obsługa to zrobi. Do restauracji hotelowej w ogóle nie wybieramy się w nieodpowiednim stroju (kąpielówki + koszulka, lub strój kąpielowy), bo tu już możemy zostać niewpuszczeni do środka i poproszeni o jego zmianę. Z reguły egipskie hotele mają liczne restauracje i bary czynne niemalże całą dobę. Dlatego każdy, kto poczuje się głodny, a ma wakacje w wersji all inclusive może jeść i pić do woli. Nie wynosi się jednak żadnego jedzenia poza teren restauracji i baru. To nie tylko kwestia dobrego wychowania, ale także dbałości o higienę. Tam, gdzie jest jedzenie są i insekty, owady. Wysoka temperatura też robi swoje. Dobrym zwyczajem jest zostawianie napiwku, czyli "bakszyszu" osobom sprzątającym nasze pokoje hotelowe. W tej chwili wypada zostawić 5 funtów egipskich na niepościelonym łóżku. Bakszysz warto także zostawić od czasu do czasu w barze przy plaży, lub w restauracji, gdzie chodzimy po drinki i napoje. Nie popełnij gafy poza hotelem w Hurghadzie Jeżeli decydujemy się wyjść poza teren hotelu lepiej jest ubrać się tak, by nie pokazywać kolan i mieć osłonięte ramiona. W kulturze islamskiej skąpo ubrana kobieta jest uważana za rozwiązłą - stąd też biorą się nierzadko niewybredne zaczepki mężczyzn. Niektórzy Egipcjanie nie przyjmują do wiadomości, że rozbieramy się nie z rozwiązłości tylko z gorąca, a skąpe bluzeczki, szorty nie są zaproszeniem do seksu. To po prostu kwestia ich wychowania i zasad religijnych. Najlepsze dla kobiet będą ubrania luźne, zakrywające nogi oraz ramiona. Jeśli kobieta chce uniknąć nieprzyjemnych zaczepek ze strony mężczyzn powinna zakryć również włosy, uszy oraz szyję. Włosy w Egipcie są symbolem seksualności. W rozmowie z Egipcjanami unikajmy tematów politycznych i religijnych. Nie chwalmy się też wizytą w Izraelu. O drogę lepiej zapytać mężczyznę. Do meczetu podczas modlitwy (namaz) wchodzić nie wolno. Namaz odbywa się pięć razy w ciągu dnia. Poza modlitwami do meczetów można wchodzić, jednak należy zachować absolutną ciszę oraz zdjąć buty przed wejściem. Można robić zdjęcia, ale należy unikać fotografowania modlących się. Na ulicy należy unikać "okazywania sobie czułości" - całowania się, lub wylewnego przytulania. Należy pamiętać, że wszelkie kontakty homoseksualne w Egipcie są zakazane pod groźbą więzienia. Przy powitaniu mężczyzna nie powinien całować, lub przytulać kobiety. Kobieta nie powinna w ogóle dotykać mężczyzny. Należy pamiętać, iż w krajach muzułmańskich należy jeść prawą ręką. Lewa ręka uważana jest za nieczystą (służy do podmywania się). Również nie wolno lewą ręką nic podawać ani brać. Podczas rozmowy nie można wskazywać na kogoś palcem, lub długopisem. Pośpiech nie jest mile widziany wśród Egipcjan. Jeśli jesteś na spotkaniu, czekasz na posiłek, w kolejce, lub u kogoś w domu nie patrz na zegarek, ani nie zachowuj tak, jakbyś miał mało czasu. Egipcjanie mogą się obrazić za takie zachowanie. Czas w Egipcie jest znacznie mniej zaplanowany niż w krajach zachodnich. Fotografowanie w Egipcie Kwestię fotografowania regulują nie tylko przepisy prawne, ale także kultura i religia. W Egipcie nie wolno fotografować: - obiektów oraz przedstawicieli służb mundurowych - budynków urzędowych, dworców kolejowych i lotniczych, portów morskich, mostów - przedstawicieli władzy, osób duchownych, misjonarzy - dzielnic biedy i ich mieszkańców - sprzedawców na targach, handlarzy na bazarach, bezdomnych - znanych aktorów, piosenkarzy, sportowców, polityków w codziennych sytuacjach Ponadto nie wolno fotografować: wnętrz Muzeum Kairskiego, świątyni Abu Simbel, Kanału Sueskiego, tam na Nilu, grobowców w Dolinie Królów, rezydencji dostojników państwowych. W Egipcie często za możliwość fotografowania trzeba zapłacić, niezależnie od tego, że już zapłaciliśmy za wstęp do jakiegoś obiektu. Informacje na ten temat znajdziemy przed wejściem. Pieniędzy czasem oczekują też dorośli, albo dzieci „spacerujący” z wielbłądami. Elementarz dla turysty w Hurghadzie elmentarz Dla turysty, który po raz pierwszy jedzie do Hurghady, lub w ogóle do państwa muzułmańskiego zetknięcie się z zupełnie inną kulturą może być szokiem. Aby ten szok był mniejszy postaramy się przygotować Cię na to, z czym niezrozumiałym, lub z pozoru strasznym na pewno się zetkniesz. Już na lotnisku w Hurghadzie przekonasz się, że Egipt to państwo zbiurokratyzowane. Zanim opuścisz halę przylotów z bagażami, wcześniej musisz; kupić wizę, wypełnić wniosek wjazdowy, wiza zostanie sprawdzona w klasycznej kontroli paszportowej, następnie co najmniej kilka razy Twój paszport będzie sprawdzany przez z pozoru "nieważnych panów" siedzących sobie na krzesełkach w drodze do hali bagażowej. Pomijamy procedury związane z Covidem, gdyż te zmieniają się dosyć często. Wiadomo; gdy jesteśmy w pełni zaszczepienie i posiadamy wszystkie potrzebne dokumenty potwierdzające nasze szczepienia możemy być pewni, że do Egiptu zostaniemy wpuszczeni. Po drodze czekają nas kontrole i kolejki z tym związane. Niestety, musimy przez to wszystko przejść. Trzeba pamietać: Egipcjanom nigdzie się nie spieszy. Oni działają według własnego zegara. Poganianie ich, nerwy, krzyki nic nie dadzą, a nawet mogą spowodować kłopoty i wydłużyć procedury. I tak trzeba pamiętać, iż po szczegółowej kontroli dokumentów i tak będziemy musieli czekać na nasze bagaże. Zapewniamy, bagażowym na lotnisku w Hurghadzie też się nigdzie nie spieszy. Oni pracując w upale naprawdę ruszają się jak muchy w smole. Ponadto starają się dbać o nasze walizki, ponieważ wiedzą, iż za ich zniszczenie mogą odpowiadać. Zupełnie inaczej ma się sprawa w momencie naszego wylotu z Hurghady. Wtedy bagażowi robią wszystko bardzo szybko, wiadomo wylatujemy, więc ewentualne uszkodzenie walizki, to już nie ich problem. Reasumując lotnisko; od momentu kupienia wizy do momentu wyjścia z hali przylotów minie co najmniej 60 minut. Pierwszy szok. Turysta, który po raz pierwszy jest w Hurghadzie może przeżyć przy wyjeździe z lotniska. Na drodze, która prowadzi do miasta ustawiony jest klasyczny punkt kontrolny. Stoją na nim uzbrojeni w karabiny żołnierze. Są zasieki, worki z piaskiem, specjalne pancerne tarcze chroniące przed atakiem karabinowym, lub bombowym Od razu dodamy; żołnierze nie stoją tam by nas przestraszyć, ale by nas uspokoić. Egipcjanie rozumują tak: skoro jest wojsko, to nikt niepożądany na lotnisko się nie dostanie, wszystko jest pod kontrolą, turyści powinni czuć się bezpieczni. Egipcjanie tak rozumują i nic tego nie zmieni. Należy pamiętać, iż właśnie egipska armia jest dla samych Egipcjan gwarantem spokoju i bezpieczeństwa. Dodamy, że żołnierze na lotnisku w Hurghadzie nie stoją od momentu zamieszek w Kairze, czy wcześniej - obalenia prezydenta Mubaraka. Żołnierze swój posterunek na lotnisku w Hurghadzie mieli zawsze. Od początku jego istnienia. Kolejny szok możemy przeżyć wchodząc do swojego hotelu. W wejściu stoi bramka do wykrywania metalu . Przy specjalnym stole siedzi także uzbrojony w pistolet policjant. Od razu dodamy, że nikt nas nie będzie sprawdzać co wnosimy do hotelu. Bramki po prostu stoją i piszczą. Po co więc stoją? Bo tak wymyśliły władze w Kairze. Postanowiono, że bramki mają być we wszystkich hotelach we wszystkich egipskich kurortach... i koniec. Więc stoją. W zasadzie służą tylko do tego, by policjant siedzący przy biurku mógł odnotowywać wejścia i wyjścia z hotelu. I znów kłania się egipski tryb myślenia. Nad Nilem rozumują tak; Europejczyk zobaczy bramkę do wykrywania metalu przed wejściem do hotelu w którym mieszka - to zapewne poczuje się bezpieczniej... coś w tym jest. Przechodząc przez bramkę nie musimy się zatrzymywać, nikt nas nie sprawdza, nie powoduje to żadnych kolejek, nie wpływa to na nasz komfort wypoczynku. Zapewniamy, że po kilku dniach pobytu nie będziemy zwracać uwagi ani na tę bramkę, ani na policjanta, który grzecznie sobie siedzi przy swoim stoliku przy wejściu do hotelu. Bardzo często z policjantem możemy robić sobie zdjęcia, pomaga nam z bagażami, podpowiada, gdzie są najbliższe sklepy, czy restauracje. Po co w hotelu policja? Dobre pytanie. Policjant, który pracuje w konkretnym hotelu ubrany jest przeważnie w biały mundur, czarny pas i czarną czapkę. Ta formacja w Egipcie to policja turystyczna. Formacja została stworzona po to, by pomagać turystom. Funkcjonariusze są specjalnie szkoleni w większości znają język angielski przynajmniej w stopniu podstawowym. Oprócz pracy w hotelach policja turystyczna w Egipcie bierze udział w konwojach wycieczek do Kairu , Luxoru , czy podczas innych, dłuższych wycieczek fakultatywnych. Obecność policji turystycznej w hotelach ma także bardzo wymierne korzyści dla Egiptu. Należy pamiętać, iż Egipt to kraj zbiurokratyzowany, ale i kraj policyjny. Państwo chce wiedzieć o swoich obywatelach (i turystach też) jak najwięcej, a najlepiej wszystko. Policjanci sporządzają więc zapewne raporty dotyczące wszystkiego o co poprosi "centrala". Po drugie obecność policjanta w hotelu (nota bene na całym świecie są takie służby, ale po cywilnemu i nie są to policjanci, a zwykli agenci zatrudnieni przez hotel) powoduje, iż nieproszeni goście nie dostaną się do hotelu, czyli złodzieje, naciągacze, alfonsi, prostytutki itp. Kolejny szok możemy przeżyć widząc przedstawicieli służb bezpieczeństwa (z karabinami) przed ważnymi budynkami użyteczności publicznej, niektórymi bankami (czasami banki same o to proszą), czy kościołami koptyjskimi. Niekiedy, by wzmocnić swoją ważność w tych miejscach służby bezpieczeństwa wykorzystują małe transportery opancerzone. Kolejny szok może wywołać widok kontroli drogowych w Hurghadzie. Takie zdarzają się bardzo często. Wówczas klasyczna policja (nie turystyczna), tylko normalna policja (ubrana w czarne stroje) po prostu zamyka drogę i sprawdza każdy, powtarzamy każdy samochód. Wygląda to niesamowicie, bowiem tworzą się wówczas gigantyczne korki. Przeważnie takie kontrole przeprowadzane się na drogach łączących dzielnice, lub na drogach wylotowych z miasta. Policja jest uzbrojona i ma pozwolenie na jej używanie. Kolejny szok; stałe posterunki policji, czyli ciemno-niebieskie budki z biało-czerwonymi pasami. W tych budkach siedzą uzbrojeni klasyczni policjanci. Budki znajdują się w zasadzie we wszystkich ważniejszych miejscach w Hurghadzie. Ostatni szok; klasyczne punkty kontrolne ze szlabanem na rogatkach miasta . Tu zobaczymy i żołnierzy z karabinami, policję turystyczną, policję klasyczną i służby bezpieczeństwa. Te miejsca (znajdują się kilka kilometrów poza wszelkimi granicami miasta), w których przygotowywane są autokary i konwojenci do konwojów wycieczek w stronę Kairu, czy Luxoru. Generalnie, żołnierza, policjanta, czy przedstawiciela służb bezpieczeństwa w Hurghadzie spotkamy na pewno. Zobaczymy także na ich plecach, lub w kaburze karabin, czy pistolet. Być może zobaczymy też transporter opancerzony, lub punkt obronny opatulony workami z piaskiem. To może nas zaniepokoić i możemy poczuć się niekomfortowo. Zapewniamy jednak, że ewentualny szok minie w momencie, gdy przekonamy się, iż żołnierze się nudzą, policja turystyczna faktycznie pomaga turystom, policjanci w budkach przeważnie czytają gazety, policja drogowa dba, by samochody miały ważne badania techniczne, kierowcy nie byli pod wpływem alkoholu, czy narkotyków, a służby bezpieczeństwa naprawdę dbają o nasze bezpieczeństwo. Zemsta Faraona Co to jest Zemsta Faraona? Zemsta Faraona, czyli mówiąc po ludzku biegunka, a tak naprawdę zespół objawów w przebiegu ostrego zakażenia przewodu pokarmowego dotyka od 20 do 40% wszystkich podróżujących do Egiptu. Zemstę Faraona wywołują w większości przypadków bakterie. Zemsta Faraona objawia się biegunką, odwodnieniem, bólami brzucha, nudnościami, wymiotami i gorączką. Chorobie można zapobiec stosując podstawowe zasady higieny, nie spożywając pokarmów i płynów z niewiadomego źródła. Zaleca się unikania jedzenia potraw podawanych w temperaturze pokojowej, świeżych warzyw, owoców nie obranych ze skórki. Podczas wakacji w Hurghadzie bardzo często trudno o zachowanie wszystkich tych zaleceń, stąd bardzo częste zachorowania, które mogą mieć różny przebieg. Do apteki w Hurghadzie marsz... zemst fraona Na wszelki wypadek, po każdorazowym przyjeździe do Hurghady zalecamy udanie się do apteki i kupno lekarstwa, które w razie potrzeby pomoże. To Antinal. Antinal jest dostępny w formie tabletek i syropu. Cena nie powinna przekraczać 30 funtów egipskich. Antinal składem jest bardzo podobny do dostępnego w Polsce Nifuroksyzadu. Jeżeli mamy zaufanie do polskich lekarstw - zabierzmy do Egiptu polski Nifuroksyzad. Jednak my polecamy Antinal, który już kilka razy bardzo nam pomógł. Polski specyfiki nie zawsze. Dlaczego tak upieramy się przy konieczności posiadania lekarstwa na Zemstę Faraona? A co, jeżeli nas dopadnie nagle, znienacka, w nocy, albo (najgorsze) podczas wycieczki? Wtedy, pomijając problemy z organizmem, musimy zdać się na pomoc innych ludzi. Sorry, ale ostatnią rzeczą, o którą prosilibyśmy innych turystów (szczególnie z innego kraju) byłyby lekarstwa. Nie daj się wykorzystać, miej swoje lekarstwa Sytuację z Zemstą Faraona bardzo często wykorzystują także Egipcjanie. Oczywiście nam pomogą, ale w wielu przypadkach jest tak, że cena za specyfik i pomoc może być wysoka. Bardzo często zdarzają się także przypadki wzywania do nas lekarza specjalisty, za co często musimy dodatkowo zapłacić. Po co nam to. Umiesz liczyć - licz na siebie. Jedno jest pewne. W Hurghadzie obowiązkowo musimy mieć ze sobą lekarstwo na Zemstę Faraona nawet, jeżeli ta przypadłość nigdy nas nie dopadła. Musimy pamiętać, iż w takim klimacie, spożywając tak różnorodne potrawy i bardzo często alkohol na świeżym powietrzu - właśnie ten pierwszy raz może być za kilkadziesiąt minut, lub za kilka godzin. Reguły na Zemstę Faraona nie ma. Jest zbyt wiele czynników, które mają wpływ na naszą florę bakteryjną. Praktyczne rady, jak zredukować do minimum zagrożenie ze strony Zemsty Faraona Oczywiście oklepanym stereotypem jest to, iż Zemsta Faraona dosięgnie nas, gdy napijemy się wody z kranu - przypadkiem, podczas mycia zębów, czy kąpieli. Takie przypadki oczywiście także się zdarzają, ale to margines. Wówczas na wszelki wypadek zalecamy mycie zębów z użyciem wody butelkowanej. Jeżeli chodzi o picie wody, tu problem jest prosty do rozwiązania. Pijemy tylko wodę butelkowaną. Jeżeli mamy wątpliwości (na przykład w restauracji), czy butelka jest fabrycznie zamknięta zawsze możemy poprosić, a nawet kazać wymienić ją na inną. Tu nie musimy się niczego wstydzić. Egipcjanie doskonale zdają sobie sprawę, że w takiej sytuacji nasza prośba to dla nich polecenie. Służby sanitarne w Egipcie, za niestosowanie się do tych zaleceń wymierzają na właścicieli restauracji bardzo wysokie kary, z zamknięciem lokalu włącznie. Wyjeżdżając do Egiptu musimy wiedzieć, że na kontynencie afrykańskim panuje zupełnie inna flora bakteryjna niż w Europie. Zapewne wielu z nas zwróciło uwagę, iż po przyjeździe do Hurghady mamy problem z normalnym wypróżnianiem się. To nic nadzwyczajnego. Tak właśnie nasz organizm dostosowuje się do nowych warunków. Trzeba wiedzieć, że takie dostosowywanie się przechodzimy także i w Polsce. Na przykład jadąc nad morze, czy w góry, też to przechodzimy. Nazywamy to po prostu aklimatyzacją. Z Egiptem jest tak samo z tą różnicą, że skala jest zjawiska jest o wiele większa. Ważnym elementem wpływającym na pojawienie się Zemsty Faraona jest także olej na którym smażone, lub polewane są spożywane przez nas potrawy. W Egipcie większość potraw smażonych jest na oleju kukurydzianym, lub słonecznikowym. Nasz organizm przyzwyczajony jest raczej do oleju rzepakowego, lub oliwy tłoczonej z oliwek. To także może mieć ogromny wpływ na pojawienie się biegunki. Sprawdzonym sposobem na Zemstę Faraona jest alkohol. To właśnie alkohol redukuje zagrożenie chorobą i w małych ilościach bardzo dobrze wpływa na nasz organizm. Należy tylko pamiętać, iż picie mocnego alkoholu w takich warunkach klimatycznych jednym pomoże, innym (którzy z jego ilością przesadzą) zaszkodzi. Od razu dodamy, że na Zemstę Faraona pomaga alkohol europejski, czyli wyprodukowany na wodzie europejskiej, a nie alkohol miejscowy. Alkohol miejscowy tylko "zaleczy" dolegliwości, by później je spotęgować. Bardzo wielu turystów często rano (po obfitym śniadaniu) wypija 50/100 gram czystej wódki, lub whisky i dopiero wówczas udaje się na plażę, czy jedzie na wycieczkę, bądź do miasta. Jak twierdzi większość turystów to pomaga, więc nie ma co z faktami dyskutować. Jeżeli zachowamy umiar - nasz organizm będzie funkcjonował w miarę normalnie i Zemsta Faraona nie powinna nas dopaść. Niestety problemy pojawiają się, gdy obok alkoholu lubimy także dużo zjeść. Największym błędem większości turystów, którzy jadą na wakacje do Hurghady jest "amok jedzeniowy". Zapewne każdy z nas widział jak nowi turyści w hotelu rzucają się na jedzenie i jedzą, jedzą i jedzą. To w zasadzie normalne, gdy widzimy i czujemy zapachy w restauracjach hotelowych makaronów, różnego rodzaju mięs, ryb, sosów, zup, warzyw, owoców, lodów, ciast i ciasteczek. Kubki smakowe działają, kolory potraw aż proszą "zjedz właśnie mnie"... i się zaczyna uczta. Zapominamy o jednym. Jeżeli jest to kolacja to nasz organizm, który przez cały dzień był wystawiony na ostre słońce, lub na wysoką temperaturę i tak jest zmęczony. Jeżeli jeszcze do tego napakujemy organizm dwoma, trzema kilogramami różnych potraw - po prostu nie wytrzyma i się zbuntuje. Najpierw organizm rozpocznie walkę, ale w pewnym momencie nie wytrzyma i podda się. W tym momencie wirus wywołujący Zemstę Faraona przejdzie do natarcia. Jeżeli do tego dojdzie alkohol, mało snu, opalenizna - jest po nas. Zemsta Faraona przywita nas na muszli klozetowej w łazience i przez kilka dni nie puści. Dlatego bardzo ważne, choć bardzo chce nam się jeść (szczególnie przez kilka pierwszych dni pobytu) ograniczajmy spożywanie. Jeżeli jesteśmy bardzo głodni - jedzmy potrawy proste i znane; kurczak z wody, lekki bulion, gotowane jajka. Pijmy bardzo dużo niegazowanej wody, herbatę, rzadziej kawę. Unikajmy soków z automatów, czy lodów z automatów. Jeżeli warzywa to pomidory, obrane zielone ogórki, marchewka. Jeżeli owoce to banany, lub pomarańcze. Najważniejsze; nie mieszajmy zbyt wielu produktów, czyli; nie jedzmy za jednym posiedzeniem makaronu, ryb, kawałka pizzy, kury w sosie, mięsa z grila, sałatek, warzyw, owoców, lodów, a na zakończenie ciasta. Proszę wyobraź sobie jak wygląda taka mieszanka w Twoim żołądku i jaką pracę musi wykonać organizm (często już zmęczony opalaniem, zabawą na plaży, i alkoholem), by to wszystko strawić. Taka dawka nawet byka zwaliłaby z nóg. Sami Egipcjanie twierdzą, iż najważniejszym posiłkiem w ciągu dnia jest śniadanie. Nie musi być wystawne, z dużą liczbą potraw, ale musi dostarczyć do organizmu potrzebnej energii, czyli kalorii. Co daje w Egipcie energię? To proste (do wyboru); jajecznica, omlet, jajka na twardo, dżem, parówki z wody, tosty, słodkie bułki, full (czyli tradycyjna egipska potrawa z bobu), sok pomarańczowy. Egipcjanie w ciągu dnia nie jedzą praktycznie w ogóle. Piją dużo mocnej herbaty, lub kawę. Do tego oczywiście piją dużo niegazowanej wody. My jemy obiad, później często podwieczorek. W międzyczasie przekąski, wino, piwo, drinki... Wieczorem co prawda dla Egipcjan zaczyna się uczta, ale głównymi składnikami potraw są fasola, bób, sałatki, pita (rodzaj chleba), warzywa, owoce, kawa, lub herbata. Czego brakuje? Oczywiście alkoholu - stąd oni rano mogą iść do pracy, my (po wszystkim tym co robiliśmy dnia poprzedniego + to co zjedliśmy + alkohol) mamy nawet problem, by doczłapać się do leżaka stojącego na plaży... Wielokulturowa Hurghada to nawet nie Kołobrzeg pełen turystów z Niemiec Jadąc do Hurghady należy pamiętać, iż udajemy się do miasta w większości zamieszkanego przez muzułmanów. W Hurghadzie żyje także kilkadziesiąt tysięcy obywateli byłego Związku Radzieckiego (różnych wyznań), oraz kilka tysięcy katolików. Niewielki procent zajmują agnostycy, lub niewierzący. Miasto jest otwarte na Europejską kulturę, ale pewnych zasad należy przestrzegać i nie należy dziwić się pewnym zachowaniom Egipcjan. Hurghada nie jest miastem, którego mieszkańcy nie rozumieją, lub nie wiedzą po co przyjechaliśmy nad Morze Czerwone. Mieszkańcy Hurghady wiedzą dokładnie, że przyjeżdżamy tam po to, aby odpocząć na plaży, kąpać się w morzu do woli, nurkować, snurkować, dobrze się zabawić, napić alkoholu, dobrze zjeść, zrobić zakupy, udać się na ciekawą wycieczkę, poznać kogoś ciekawego, a nawet nawiązać przelotny romans. To wszystko to niby nic nadzwyczajnego (dla nas Europejczyków), ale w postrzeganiu niektórych Egipcjan to aż nadto i nie do pomyślenia. Na szczęście lata obcowania z turystami z Europy powodują, iż mieszkańcy Hurghady już to rozumieją i tolerują nasz styl życia, zupełnie inny od ich stylu życia. Działa to także w drugą stronę. Turyści z Europy rozumieją, że są w kraju muzułmańskim, że niektórych rzeczy nie wypada robić. To dokładnie tak, jak z turystami z Wysp Brytyjskich, którzy jeszcze kilka lat temu przylatywali masowo do Krakowa. Pijani Brytyjczycy traktowali nasz kraj jak "czarny ląd", gdzie bezkarnie można wysikać się na Krakowskim Rynku, a Polska to kraj, gdzie za pieniądze można mieć wszystko, a mieszkają tu sami idioci. Na szczęście ten stan trwał bardzo krótko. Jedni nauczyli się drugich, poznali się i zaczęli szanować. Nie inaczej jest w Hurghadzie. Egipcjanie rozumieją nasze potrzeby, my powinniśmy zrozumieć i uszanować ich zwyczaje. Najważniejszą sprawą na którą powinniśmy zwrócić uwagę to nasz ubiór (zwłaszcza kobiet). Panie (oczywiście poza plażą) nie powinny swoim strojem zbytnio drażnić mężczyzn. Wszystkie Panie doskonale wiedzą o co chodzi. Przyjmijmy taką zasadę; jeżeli w Polsce strój, który Pani ma na sobie drażni mężczyzn - w Hurghadzie powinien zostać ograniczony o połowę. Oczywiście nie dotyczy to Pań, które specjalnie chcą się tak ubrać i wyjść na ulicę Hurghady. I w tym wypadku wszystkie Panie wiedzą o co chodzi. Te obostrzenia w zasadzie nie dotyczą centrum Sakali, czyli Sheraton Road. Tam Egipcjanie widzieli już nie jedno i są przyzwyczajeni do gołych nóg, wyeksponowanych piersi i ramion, ale wiadomo licho nie śpi. Jeżeli chcemy wybrać się do najstarszej części Hurghady - Daharu, proponujemy "opcję zero". Najlepiej dłuższa spódnica, lub spodnie i zakryte ramiona. W tej części miasta nagość jest rzadka. Po co komu problemy. Od razu dodamy, iż wyzywający strój nie spowoduje, iż będziemy mieli nieprzyjemności, czy zamkną nas do więzienia, ale permanentne spojrzenia, zaczepki napalonych Egipcjan mogą spowodować naszą irytację. Dla Egipcjan każda Europejka (chodzi o kolor skóry) jest atrakcyjna. Dla większości młodych Egipcjan nagość kobiety to oznaka rozwiązłości, czyli poszukiwania okazji do przeżyć miłosnych. Niestety tak to wygląda z ich perspektywy i nic nie da się z tym zrobić. Tak mają w większości młodzi Egipcjanie. Niektórzy starsi patrzą na to zupełnie w inny sposób. Zachowują się podobnie jak polskie moherowe dewotki. Takie Panie widząc w naszym kraju dwóch mężczyzn idących ulicą i trzymających się za rękę, od razu przyklejają łatkę "sodoma i gomora" i " jak tak można". Jak widać co kraj to obyczaj, ale pewne stałe się nie zmieniają. Jeżeli chcemy odwiedzić jeden z wielu meczetów w Hurghadzie bezsprzecznie obowiązuje nas opcja zero. Od tego nie ma odstępstw. Panowie też, udając się do meczetu powinni być ubrani schludnie (długie spodnie, a nie majtki z plaży) i koszulka (broń boże odkryty tors). Jeżeli udajemy się na wycieczkę do Luxoru, czy Kairu Panie muszą mieć ze sobą strój opcja zero. Panowie co najmniej krótkie spodnie i koszulka. Oczywiście możemy na wycieczkę pojechać ubrani jak chcemy, ale wtedy wiele zabytków obejrzymy tylko z zewnątrz. Nie powinno to nikogo dziwić. Każdy kto był np. we Włoszech wie, że tam obowiązują dokładnie takie same zasady, a nawet bardziej surowe. Jedno czego nie wolno nam robić publicznie w Hurghadzie to seks i obnażanie się (nawet na plaży). Nie zalecamy także publicznego (na ulicy) całowania się w sposób wyzywający osób, które nie wyglądają na parę, lub małżeństwo (chyba, że w restauracji, czy barze). Po prostu nie jest to przyjęte w ramach dobrych obyczajów. Panowie, ważna sprawa; Egipcjanie nie szanują pijanych ludzi. Wstawionych tak, kompletnie pijanych nie. Generalnie (oficjalnie) sami nie piją, więc stąd brak szacunku i wytłumaczenia dlaczego ktoś potrafi doprowadzić się do takiego stanu. Jeszcze jedna ważna sprawa; jeżeli zobaczysz sznur samochodów jadących przez miasto przy odgłosie klaksonów, strzelających w powietrze fajerwerków, i krzyków z otwartych okien przejeżdżających Egipcjan nie bój się. To nie początek rewolucji, ani zamach na turystów. To po prostu egipskie wesele. Ostatnio musieliśmy to tłumaczyć "dziennikarzom" jednej z informacyjnych stacji telewizyjnych, którzy wzniecili niepotrzebne zamieszanie medialne w Polsce. To był kompletny brak odpowiedzialności za słowo... Cóż, wielokulturowa Hurghada to nie smutny (niemiecko-polski) Kołobrzeg. Tu coś się dzieje... Ponadto...hulaj dusza, w Hurghadzie piekła nie ma. Hurghada dla Polaków Hurghada to idealne miejsce na wypoczynek dla Polaków. Dla znających Egipt to banał, ale dla osób, które nigdy tam nie były, lub wiadomości o tym kraju czerpią z telewizji, że w Egipcie jest niebezpiecznie, to informacja do której w dalszym ciągu trzeba przekonywać. Hurghada była, jest i będzie bezpieczna. Kair jest miejscem, gdzie w czasami dochodzi do manifestacji, to fakt, ale Kair to nie Hurghada. Jedno miasto oddalone jest od drugiego o 454 kilometry. To zupełnie dwa inne światy. Kair to stolica ponad 110 milionowego kraju z każdym elementem życia politycznego i gospodarczego. Ze wszystkimi problemami 20 milionowej metropolii. Hurghada to perła w koronie turystycznej części Egiptu na którą wszyscy chuchają i dmuchają ponieważ przynosi miliardowe zyski dla Państwa Faraonów każdego roku. Turyści z całego świata chętnie jadą na Kubę, Dominikanę, do Kambodży, czy Wietnamu, ale także do USA, gdzie praktycznie co tydzień ktoś strzela w szkołach podstawowych do nauczycieli i uczniów. Nikt nie myśli o zagrożeniu, lub manifestacjach, które odbywają się w stolicach tych krajów. Po co w takim razie jechać gdziekolwiek? To zasadnicze pytanie. Odpowiedź jest prosta, bo świat jest piękny i warty zobaczenia. Teoretycznie tak naprawdę najlepiej pojechać nad polskie morze, bo blisko, niby tanio, wszyscy mówią po polsku i miejsce jest znane. Ale sami wiemy jak jest. Nie jest ani blisko, jest bardzo drogo, a znane miejsca są tak zapchane turystami, że się odechciewa. Ale jedziemy nad polskie morze, znajdujemy wolne miejsce na przeludnionej plaży, zjadamy potwornie drogą zapiekankę, lub rybę (jeszcze droższą) i... patrzymy na Bałtyk, leżąc na nigdy nie do końca czystej plaży, wśród setek tysięcy innych turystów. Leżymy, opalamy się (jeżeli jest słońce) i patrzymy na przelewającą się co kilka sekund wraz z falami przypływu brązowo-zielonkawą breję, czyli substancję z której składa się woda Morza Bałtyckiego.​ Ręka do góry - kto ostatnio kąpał się w Bałtyku w ciągu ostatnich pięciu lat. Powtarzamy; KĄPAŁ SIĘ W BAŁTYKU ...śmiało... ręka do góry !?! Kto czuł się w pełni bezpieczny wieczorem na ulicach Łeby, Władysławowa, czy Gdańska, wśród podpitych, niekiedy naćpanych małolatów, którym wydaje się, że podczas wakacji wolno im jeszcze więcej niż na swojej "dzielni". Generalnie życie pełne jest niebezpieczeństw. Wszyscy o tym wiemy. Złe informacje rozchodzą się bardzo szybko. Częściej do nas dociera wiadomość, że kogoś zabili, porwali, zgwałcili, niż, że jest fajnie, normalnie i miło..., bo co to za informacja. Niestety jeszcze kilka lat temu informacje o Egipcie ociekały krwią, wojskiem na ulicach, śmiercią, ale to prawda dotycząca tylko Kairu... Damy przykład. Jeżeli coś dzieje się "groźnego" np. w Warszawie, niektórzy ludzie na świecie (uważają, że na pewno mieszkańcy Koszalina czują się zagrożeni. W końcu z Koszalina do Warszawy jest tylko 456 kilometrów - czyli prawie tyle samo co z Hurghady do Kairu. W Polsce panuje takie samo przekonanie; jeżeli ktoś wychodzi na ulice Kairu - na pewno w Hurghadzie wszyscy o tym mówią, w mieście jest stan zagrożenia, wojsko stoi z karabinami na ulicach, ludzie siedzą w domach i nie podchodzą nawet do okien, a zapasy jedzenia i wody mają na co najmniej miesiąc. Nic takiego nie ma miejsca. Ludzie żyją normalnie, chodzą do pracy, restauracji, piją herbatę w kawiarniach, kąpią się w morzu i zajmują swoimi codziennymi sprawami. O tym, że Hurghada to nie Kair, że Hurghada to wręcz idealne miejsce na wypoczynek, bo jest tanie, bezpieczne, przyjazne turystom, z pięknym słońcem, ciepłym morzem i cudownymi plażami przekonali się na początku grudnia 2013 roku polscy dziennikarze, którzy na własne oczy mogli zobaczyć jak Hurghada wygląda naprawdę. Do Hurghady Ministerstwo Turystyki Egiptu zaprosiło stu dziennikarzy z całej Polski. W tej grupie byli i ci, którzy Hurghadę znają dobrze i ci, którzy się bali, że coś im się złego stanie, a także ci, którzy pojechali tam z ciekawości. Byli też i tacy, którzy za wszelką cenę szukali jakiejkolwiek sensacji. Co działo się podczas tygodniowego pobytu? Nic. Dziennikarze zostali zakwaterowani w jednym z najlepszych hoteli pod Hurghadą Sunrise Royal Makadi & Spa. Zwiedzili Luxor , wybrali się na wycieczkę statkiem na wyspę Giftun , pojechali na Safari, zwiedzali Hurghadę, robili zakupy, odwiedzili szkołę podstawową, piekarnię, oprócz tego codziennie opalali się na plaży, wieczorem tańczyli na dyskotece i brali udział w wieczornych przedstawieniach. Jedli śniadania, obiady i kolacje, pili drinki, czyli robili dokładnie to samo co zwykli turyści. Po prostu odpoczywali od zgiełku życia codziennego w Polsce. Oprócz tego własnymi zmysłami mogli się przekonać, że Hurghada to normalny kurort do którego nadal chętnie przyjeżdżają turyści z całego świata. Czy ktoś czuł się zagrożony, czy ktoś chciał wracać do Polski, lub widział jakieś niebezpieczeństwo? Nie, bo takiego niebezpieczeństwa w Hurghadzie nie ma. W mieście był i nadal jest spokój. Tradycyjne konwojowane wycieczki do Luxoru czy Kairu jeżdżą normalnie. Turyści korzystają z tych wyjazdów. Na rogatkach miasta kontrole jak za najspokojniejszych czasów, czyli płynne i przepuszczające wszystkie samochody i autokary. Nikt nikogo nie legitymuje, nie ma żadnych manifestacji, na stacjach benzynowych brak kolejek po paliwo (te były jeszcze w połowie 2013 roku). Cena funta egipskiego jest taka sama jak pół roku temu. Gdyby nie rzadkie incydenty w Kairze, nikomu do głowy by nie przyszło, że Egipt to niebezpieczny kraj.

Хургада для женщин Sklep z biżuterią w Sakali Egipska biżuteria Egipska biżuteria Sklep z biżuterią w Sakali 1/3 Что купить в Хургаде Каждая из представительниц прекрасного пола обязательно найдет что-то для себя в Хургаде. Сотни маленьких и больших магазинов, с тысячами различных безделушек, идеально подходящих для подарков и праздничных сувениров, в том числе: зажигалки в форме фараонов, мини-пирамиды, чашки, брелоки, плюшевые верблюды, «египетские» магниты на холодильник, шарфы, зеркала, шкатулки. , броши, серьги, клипсы, колье... словом, много красивых мелочей. Biżuteria egipska Biżuteria egipska Biżuteria egipska Biżuteria egipska 1/3 А также обязательно привезенные с праздников кальяны разных размеров (кальяны), табак разных вкусов и угли. Также наборы ароматных специй. Говоря об ароматах, вы должны посетить парфюмерные магазины. Собственно, это не духи, а сгущенные масла, являющиеся «базой» для производства лучших духов: Живанши, Диор, Шанель, Армани… В маленьких магазинчиках их владельцы отмечают распродажу масел. Sklep z bielizną w Sakali Sklep z odzieżą w Sakali ghada dla Pań Sklep z szalami w Sakali Sklep z bielizną w Sakali 1/3 Поэтому нюхать их можно бесконечно, пока не закружится голова, и, наконец, купить небольшую коробочку, содержащую, например, 6 маленьких флакончиков с избранными «ароматами». Стоимость такого драгоценного камня составляет не менее 100-200 египетских фунтов. Конечно, как и везде в Египте, стоит даже поторговаться. В Хургаде на Шератон-роуд в районе Сакала есть несколько магазинов полотенец. Они мягкие, пушистые, хлопковые, большие и маленькие и конечно же с египетскими мотивами. Цены от 30 до 200 египетских фунтов. Изделия из хлопка – настоящая «фишка» Египта. Здесь через каждые несколько метров расположены лавки с бесчисленным количеством футболок и платьев – полно хлопковых футболок, обязательно с изображением верблюда, пирамиды, Сфинкса или Нефертити. Стоимость 35-55 египетских фунтов. Дамы также покупают в Хургаде удобную обувь, как со вкусом подобранные шлепанцы, сандалии, идеально подходящие для пляжа, так и элегантные повседневные или вечерние туфли. Стоимость хороших шлепанцев: от 30 египетских фунтов. Другая обувь дороже. Вообще в Хургаде мы одеваемся с ног до головы. Предлагаю дамам ходить на пляж в шарфе, который оборачивает тело в купальном костюме. Головной убор и солнцезащитные очки обязательны. Вечером достаточно юбки, брюк, иногда легкого свитера, особенно когда мы посещаем Хургаду осенью или ранней весной. Это время, когда по вечерам дует прохладный ветер. Впрочем, все, что нам нужно для жизни на отдыхе, можно легко купить в Хургаде. Пожалуй, стоит только взять из дома соответствующую косметику, особенно для принятия солнечных ванн. В Хургаде они довольно дорогие. Мы заплатим 150 египетских фунтов за «кожевницу» Mari NIVEA. То же самое относится и к средствам личной гигиены. акушерские тампоны, маленькая упаковка. (8 штук) стоит 50 египетских фунтов. С другой стороны, в аптеках продаются масла, адаптированные к египетскому солнцу: для принятия солнечных ванн следует купить небольшую бутылочку маслянистой жидкости из жожоба или оливок. Это стоит около 30 египетских фунтов. Лотос - египетское сокровище Это растение уникально. его экстракты благотворно влияют на все типы кожи. И, наверное, поэтому древние египтяне считали его подарком богов... Египет всегда славился красивыми женщинами, которые бережно хранили секреты своей красоты. Именно древние жители этой страны разработали методы ухода за красотой, которые... хорошо работают и сегодня! Помимо масел и лосьонов, обеспечивающих надлежащий уровень увлажнения кожи, крайне важным препаратом, благотворно влияющим на кожу, стал экстракт цветков лотоса. Почему именно лотос? Это многолетнее растение уникально – оно цветет в стоячей воде, даже очень мутной, и тем не менее, он остается чистым и ароматным. его длинные ветвящиеся стебли тянутся к солнцу, а листья и нежные цветы растут за линией воды. Поэтому в Древнем Египте лотос считался символом чистоты и невинности. Интересно, что этот цветок раскрывается только днем и закрывает лепестки на ночь. Таким образом, цветок лотоса в древности символизировал как созидание, так и возрождение. Голубой лотос, самый редкий сорт в водах Нила (наряду с белым и розовым), считался самым священным из всех. Изображения этого растения появились на стенах египетских храмов еще за 3500 лет до нашей эры.По поверьям, именно богиня Исида поведала своим последователям, что плоды, а также корневища этого растения являются большим лакомством. Однако эту пищу могли есть люди, принадлежащие к высшим классам. Кроме того, семена лотоса чрезвычайно жизнеспособны, они могут прорасти даже после исключительно длительного периода хранения, превышающего сто лет. Сегодня экстракты цветков лотоса широко используются в косметологии. Особенно в качестве парфюмерного ингредиента. Ничего удивительного – аромат цветка лотоса нежный, пудровый, бодрящий, сладкий, но при этом легкий. В составе крема для лица лотос способен успокоить даже чувствительную, стянутую кожу, сделать ее мягкой и сияющей. Экстракт этого растения также помогает бороться со свободными радикалами, поэтому цветок лотоса иногда называют эликсиром красоты и молодости. Экстракт цветков лотоса также часто используется в масках для лица. Их концентрированное действие помогает успокоить даже очень чувствительную кожу. Благодаря этому кожа обновляется и хорошо увлажняется уже после одного применения. Цветок лотоса благотворно влияет на всю кожу. Вот почему экстракт этого растения также является частым ингредиентом лосьонов для тела, особенно для сухой и очень сухой кожи. Помимо питания и правильного увлажнения кожи, у этого косметического средства есть еще одно преимущество: оно придает телу тонкий, красивый аромат. Неудивительно, что жители Древнего Египта так охотно пользовались благами природы. Но и современные женщины, живущие по всему миру, имеют возможность лично убедиться в действии экстракта цветков лотоса. В настоящее время не только лучшие косметические компании выпускают целые серии косметических средств, содержащих «египетское сокровище». Также многочисленные спа-салоны, особенно на египетских курортах, предлагают множество расслабляющих процедур с участием этого природного вещества. Использование такого ритуала может стать ценным опытом благодаря общедоступности цветка лотоса и уникальной свежести экстракта этого растения. Поэтому стоит соблазниться магическим ритуалом с цветком лотоса в главной роли во время путешествия по египетским маршрутам... Текст: Джоанна Биелас, Египет Эксклюзив Sklep z odzieżą w Sakali Stagan z obuwiem w Sakali Sklep z odzieżą w Sakali Sklep z odzieżą w Sakali 1/3 Sklep z biżuterią w Sakali Sklep z szalami w Daharze Sklep odzieżą w Sakali Sklep z biżuterią w Sakali 1/3 Ювелирные изделия в Хургаде Широко доступны украшения из золота и серебра. В Хургаде много небольших, но элегантных ювелирных магазинов с красивыми изделиями из высококачественной руды. Мы можем найти изящные и тонкие кольца, цепочки, серьги, зажимы и браслеты, а также украшения, достойные Клеопатры, т.е. богато украшенные ожерелья, ожерелья, подвески, кольца и другие украшения. Каждая из дам может открыть «что-то» для себя. Все украшения могут выглядеть как очень классически и элегантно, так и быть богато украшены типичным египетским орнаментом времен фараонов. Лично я рекомендую «тонкие» и тонкие золотые кольца, которые в Хургаде немного дешевле, чем в Польше. Также стоит приобрести серебряные или золотые подвески в виде головы Нефертити – это отличный подарок близкому человеку. Здесь стоит упомянуть, что туристы с менее состоятельным кошельком найдут целый ряд украшений из так называемого заменители металлов. Они выглядят как настоящее золото или серебро. Все продукты следует приобретать только в магазинах, где мы можем убедиться, что они являются оригинальными. Что купить в подарок в Хургаде Египетские футболки Высококачественные хлопковые – их легко узнать по фантастической плотности материала. Несравнимо с теми, что мы покупаем в Польше. Они могут быть не фантастическими, но они намного лучшего качества, чем в Польше. Действительно хорошие стоят до 80 египетских фунтов, но вы также можете купить их по 20/30 за штуку. Рекомендую, потому что материал не растягивается и не теряет цвет. Sklep z perfumami w Sakali Sklep z perfumami w Sakali Perfumy w sklepie w Sakali Sklep z perfumami w Sakali 1/3 Конечно (как это обычно бывает) самые большие размеры (например, XXXL) купить сложно, к тому же они соответственно дороже, но уверяю вас - получатель будет очень доволен. Узоры принтов на футболках очень разнообразны - от простого типа "Хургада + солнце" до весьма причудливого и причудливого типа "верблюжья голова или разноцветная рыбка, пьющая напиток с подписью + я люблю Хургаду + сердце, купающееся в море через соломинку". Сразу отмечу: шествие в футболках с надписью Hurghada — это признак тотального китча для местных жителей, а посыл «Я только что приехал, трачу деньги на футболки, так что денег у меня много» . Такие футболки лучше не носить в Хургаде, а купить в подарок. Это стоит того. Египетские полотенца Высококачественный, хлопок. Их легко узнать, взяв полотенце в руку. Они бывают разных цветов и размеров. От крошечных (для рук) до гигантских (для пляжа). К сожалению, они дорогие. Еще несколько лет назад вы могли купить их (большие) по 50/60 египетских фунтов за штуку. Сейчас они стоят более 100 египетских фунтов. Египтяне узнавали друг друга по своим товарам и «ценили экспортный продукт». При покупке полотенец обратите внимание на вес материала и его «шероховатость». Если вы чувствуете (на ощупь), что полотенце хоть немного "жесткое или грубое" - не покупайте его. Уверяю вас – вы найдете именно то, что нужно – мягкое, пушистое и нежное для вашей кожи. Египетские шарфы, шали Если вы чувствуете (на ощупь), что полотенце хоть немного "жесткое или грубое" - не покупайте его. Уверяю вас – вы найдете именно то, что нужно – мягкое, пушистое и нежное для вашей кожи. Я рекомендую приглушенные цвета: серый в сочетании с черным. Морской блюз с розовыми вкраплениями. Апельсины с рубином. Некоторые шарфы, и в первую очередь шали, являются произведениями искусства. Sklep z obuwiem w Sakali hada dla Pań Sklep z odzieżą w Sakali Sklep z odzieżą w Sakali Sklep z obuwiem w Sakali 1/3 Sklep z pamiątkami w Daharze Sklep z odzieżą w Daharze Sklep z odzieżą w Daharze Sklep z pamiątkami w Daharze 1/3 Sklep z pamiątkami w Memszy Sklep z obuwiem w Memszy Stragan z nakryciami głowy w Sakali Sklep z pamiątkami w Memszy 1/3 Что нельзя покупать в Хургаде Ни в коем случае не покупайте украшения у уличных торговцев, которые преподносят и подталкивают вас к покупке красивых цепочек или часов - здесь мы 100% имеем дело с "подделками". Это примечание также относится к покупке сигарет и парфюмерии. Можно смело предположить, что все, что предлагает нам агрессивно набрасывающийся на нас уличный торговец, а весь его товар хранится в мешках или на развернутом картоне, - сомнительного качества, также сомнительного происхождения и... свежести. Не покупайте часы на улице в Хургаде Если вы хотите сделать кому-то подарок, не покупайте часы у уличных торговцев. Хотя они хорошие (потому что они есть), известные бренды и стоят совсем немного (даже 10 долларов), но оно того не стоит. Это все подделки из Азии, завезенные килограммами. Часы будут работать несколько месяцев, а потом сломаются. Никто в Польше даже не захочет чинить это "дерьмо". Однако, если продавец убедит вас купить — не платите больше 10/15 долларов. Столько можно заплатить за такой "сувенир". Вы должны знать, что такие «фирменные» часы покупаются оптовиками по 1 доллару. Ну, они в любом случае заработают на вас. Конкретно - почему бы не купить часы в Хургаде? Отвечаю: просто спросите у продавца: почему заводная головка на корпусе часов так странно закручена (когда вы возьмете часы в руки, вы поймете, о чем я говорю), и почему большинство часов не работают от батарейки , только по принципу "инерции" - то есть теоретически как у тебя на запястье он должен сам заводиться. Судя по всему так оно и есть, но если оставить на ночь... утром не работает, поэтому приходится сбрасывать часы. Не покупайте зажигалки и штопоры в Хургаде Как и часы, выглядят симпатично, но прослужат ровно 2 недели... а потом одни беды. Их нельзя ни заполнить газом, ни заменить шкалу. Они стоят от 10 до 50 египетских фунтов. P Ни при каких обстоятельствах не покупайте зажигалки Zippo. Почему ? Даже не спрашивай. Такой подарок будет последним, который кто-то примет от вас. Тотальный мусор. Они стоят от 20 до 100 египетских фунтов. Не покупайте винные штопоры. Штопор согнется и сломается, когда вы откроете третью бутылку. Он просто сделан из слишком "мягкого металла", хотя выглядит очень красиво. Штопоры могут стоить до и 50 египетских фунтов. Hurghada dla samotnych Pań Wycieczka na wyspę Giftun Egipscy mężczyźni męska obsługa hotelowa w Hurghadzie Wycieczka na wyspę Giftun 1/3 Lekki, łatwy i przyjemny, taki jest najczęściej pobyt samotnych Pań w Hurghadzie. Egipcjanie z przyjemnością zaopiekują się turystkami z Europy, które spędzają wakacje w kurorcie nad Morzem Czerwonym. Tak więc na samotność Panie nie będą narzekać. Już pierwszego dnia po przylocie do Hurghady, a najpóźniej następnego dnia, po spacerze ulicami Hurghady, egipscy mężczyźni będą proponować swoje towarzystwo, a także pomoc w każdej sprawie… Czego samotne Panie oczekują? Oferta zależy tak naprawdę tylko od tego, czego samotne Panie oczekują. Można zatem mieć osobistego nauczyciela windsurfingu, kitesurfingu, czy tenisa. Można też mieć tzw. zaufanego, który zrobi i dostarczy zakupy, wskaże dobrą restaurację, lub sklep za drobną opłatą. Jest także do dyspozycji w każdej trudniejszej sytuacji, czy zachcianki. Wreszcie, można też mieć towarzysza na cały popyt w Hurghadzie. Od wspólnego, przedpołudniowego pobytu na plaży, przez wspólne zwiedzanie miasta i okolic, po romantyczne wieczory spędzane w Marinie, w kawiarence lub na dyskotece. Oczywiście "nic za darmo" a, że jest to zasada wyjątkowo bliska Egipcjanom, i tutaj musimy liczyć się z pewnym wydatkami. Jednak wbrew pozorom towarzystwo przystojnego Egipcjanina podczas całego pobytu nie jest „usługą” bardzo drogą. dla samotnych pń Czego oczekują egipscy mężczyźni? Uliczny sprzedawca w Sakali Podczas wycieczki... Uliczny sprzedawca w Sakali 1/2 Egipski mężczyzna na plaży... Egipski mężczyzna na plaży... Aerobic na plaży Egipski mężczyzna na plaży... 1/3 Często bywa tak, że dla samotnej Pani jest to koszt obejmujący tzw. wikt i opierunek. Jak to w rzeczywistości wygląda? Otóż całodobowe towarzystwo to najczęściej tradycyjny sponsoring, polegający na opłaceniu "towarzyszowi naszego pobytu" wszystkich wydatków, wynikających ze wspólnego spędzania czasu - pobyty w kawiarni, czy restauracji, wycieczki itp. Bardzo mile widziane są wszelkie prezenty. Egipscy mężczyźni, przebywający w Hurghadzie nie są bogatymi ludźmi, spędzającymi czas na wakacjach. To często ubodzy mieszańcy wiosek, szukający jakiegokolwiek zarobku. Panowie dorabiający „po godzinach”, lub zwyczajnie szukający sposobu na "ciekawe i intensywne" spędzanie czasu. Dlatego mile widziane z ich strony są prezenty typu biżuteria, zegarek niekoniecznie oryginalny, łańcuszek, sygnet, garderoba (jeansy, koszule, ładne buty), kosmetyki (perfumy, woda po goleniu), lub wszystko razem. To nie żart. To fakty. Oczywiście często zdarza się, że męskie towarzystwo jest płatne. Wtedy też „kieszonkowe” uzgadniane jest indywidualnie. Są też sytuacje wyjątkowe. Z uwagi na coraz większe zubożenie egipskiego społeczeństwa, mężczyźni po prostu szukają „europejskiej żony”. Motywacja jest bardzo różna. W większości przypadków to kwestie materialne, ale i zauroczenie Europą i europejskimi kobietami. Tacy „absztyfikanci” są najbardziej „namolni i „niebezpieczni” dla kobiet, które przyjeżdżają do Hurghady tylko po to, aby się zabawić i rozerwać. A jak znaleźć odpowiednie towarzystwo? O to zupełnie nie trzeba się martwić. Znajdzie „się samo” szybciej niż samotne Panie o tym pomyślą. Romans, czy rodzina z Egipcjaninem? Małżeństwo nieoficjalne (ar. zawadż urfi) jest innowacją stosowaną przede wszystkim w Egipcie. Wobec wysokiego kosztu zawarcia związku małżeńskiego, urfi pełni funkcję instrumentalną – legitymizując związek religijnie – a zarazem jest krokiem do zawarcia prawdziwego (oficjalnego) związku małżeńskiego. Instytucja urfi została zaadaptowana w ciągu ostatnich kilkunastu lat w kontaktach między turystkami a lokalnymi mężczyznami, w ramach tzw. turystyki erotycznej czy romansu. Artykuł analizuje sposoby rozumienia i postrzegania małżeństwa urfi przez zachodnie turystki. Materiałem źródłowym są wypowiedzi kobiet na forach internetowych, poświęconych turystycznym kontaktom intymnym pomiędzy Europejkami a Arabami. Wyszczególniono kilka rodzajów narracji, wskazujących na takie aspekty jak potencjał seksualny partnera, urfi jako narzędzie dyskredytujące zachodnie kobiety, legitymację dla uprawiania seksu, oraz nieczyste intencje habiba. Motywy rodzinne mają w przedmiotowym dyskursie znaczenie minimalne, co podkreśla instrumentalny charakter relacji. Małżeństwo nieoficjalne (ar. zawadż urfi) jest z europejskiego punktu widzenia swoistą wariacją na temat małżeństwa. Wybierane jest przede wszystkim w Egipcie. Wobec wysokiego kosztu zawarcia związku małżeńskiego, młodzi muzułmanie – przed oficjalną ceremonią ślubną – mogą zdecydować się na zawarcie urfi. Taki rodzaj małżeństwa umożliwia im spotykanie się, choć w sekrecie, w tym współżycie seksualne. Pełni zatem funkcję instrumentalną – legitymizując związek religijnie – a zarazem jest krokiem do zawarcia prawdziwego (to jest oficjalnego) związku małżeńskiego. Instytucja urfi została zaadaptowana w ciągu ostatnich kilkunastu lat w kontaktach między turystkami a lokalnymi mężczyznami, w ramach tzw. turystyki erotycznej czy romansu. Urfi jest dla muzułmańskich mężczyzn furtką do legalnego uprawiania seksu, ale równie dobrze może pełnić podobne funkcje, co w przypadku małżeństw zawieranych przez pary egipskie. Celem artykułu jest analiza sposobu rozumienia i postrzegania małżeństwa urfi przez zachodnie turystki. Materiałem źródłowym będą wypowiedzi kobiet na forach internetowych, poświęconych turystycznym kontaktom intymnym pomiędzy Europejkami a Arabami. Zebrany w ten sposób materiał z pewnością nie jest reprezentatywny, jednak pozwoli na ukazanie dominujących sposobów narracji na temat urfi. Ze względu na to, że każde z forów skupia forumowiczki posługujące się tym samym językiem, możliwe jest także nakreślenie różnic między kobietami z poszczególnych państw europejskich. romans zegipcjaninm Instytucja urfi w Egipcie – ujęcie tradycyjne W świecie arabsko-muzułmańskim istnieje poza zawarciem konwencjonalnego aktu małżeńskiego (akd az-zawadż) kilka innych form małżeństw. Nie są to zatem trwałe związki małżeńskie zakładające istnienie wspólnego gospodarstwa domowego. Jednym z nich jest – będący tematem tego artykułu – zawadż urfi; inne to zawadż misjar oraz zawadż al-muta. Pierwsze z nich – zawadż misjar – jest małżeństwem „na przychodne”. Małżonkowie nie mieszkają razem; mąż odwiedza żonę np. w jej domu rodzinnym według ściśle określonych reguł (Zyzik 2003: 115) i w konkretnym celu. Zazwyczaj jest to zaspokajanie potrzeb seksualnych mężczyzny. Niektórzy uczeni muzułmańscy uznają tę formę małżeństwa za legalną i, co należy podkreślić, zawadż misjar jest oficjalnie rejestrowany w urzędzie. Może się także zdarzyć, że z awadż misjar utrzymywany jest w tajemnicy, czyli staje się zawadż as-sirr (dosłownie: „małżeństwo w tajemnicy”), co przez niektórych uczonych jest interpretowane jako zawadż urfi, który także utrzymuje się w tajemnicy. Kolejny typ małżeństwa – zawadż al-muta lub nikah al-muta (dosłownie: „małżeństwo dla przyjemności”) jest małżeństwem czasowym, zawieranym na ściśle określony czas (od kilku godzin do nawet kilkudziesięciu lat) i praktykowanym wyłącznie przez szyitów. Sunnici odrzucili tę formę małżeństwa, chociaż znana była najprawdopodobniej do czasów drugiego kalifa sprawiedliwego Umara Ibn Chattaba (591-644; Zyzik 2003: 112), który uznał ją za niezgodną z zasadami islamu. Przypuszczalnie małżeństwo tymczasowe służyło muzułmanom przede wszystkim na okoliczność prowadzenia wojen, aby w czasie rozłąki z żonami mogli utrzymywać kontakty seksualne z innymi kobietami. Jeśli chodzi o zawadż urfi, jest to małżeństwo nieoficjalne, utrzymywane w sekrecie przed rodziną albo pierwszą żoną oraz, co należy podkreślić, niezarejestrowane w urzędzie. Arabski termin zawadż urfi przekłada się na język polski jako „małżeństwo zwyczajowe” albo „małżeństwo nieoficjalne”, gdzie słowo zawadż jest ogólnym określeniem na każde małżeństwo. Pierwsze tłumaczenie jest dosłownym odzwierciedleniem arabskiej nazwy. Przymiotnik urfi, „zwyczajowy”, wywodzi się od rzeczownika urf, oznaczającego „prawo zwyczajowe”. Drugi przekład dotyczy samej formy „zawarcia” małżeństwa, a mianowicie faktu, że nie jest ono zarejestrowane w urzędzie, co odróżnia je chociażby od zawadż misjar. Małżeństwo urfi znane jest przede wszystkim w Egipcie, ale można natknąć się na nie również w Tunezji, co wynika z rozwoju turystyki w całym regionie. W Egipcie urfi stało się popularne mniej więcej w latach 80. dwudziestego wieku, chociaż można przypuszczać, że było znane już wcześniej w kulturze arabskiej. Jak pisze Marlen Zyzik (2003: 113), niektórzy wysuwają tezę, że jego [urfi] korzenie sięgają czasów wojen, kiedy wdowy, które nie chciały stracić pensji po zmarłych mężach, zawierały potajemne małżeństwa. Pytania rodzi społeczne uzasadnienie potrzeby zawierania potajemnych małżeństw przez wdowy. Najprawdopodobniej wdowy po stracie swoich mężów poszukiwały oparcia w innych mężczyznach, choć słuszna może być również teza o zaspokajaniu własnych potrzeb seksualnych. Takie stwierdzenie wydaje się dosyć śmiałe w zderzeniu z dzisiejszą tabuizacją sfery seksualności kobiecej na Bliskim Wschodzie i w Północnej Afryce. Jak już wspomnieliśmy wyżej, małżeństwo urfi zawierane jest przez muzułmanów najczęściej ze względów ekonomicznych. Młodzi ludzie decydują się na ten krok, ponieważ nie stać ich na oficjalną ceremonię ślubną, zapłatę mahru (daru ślubnego), kupno mieszkania, wychowywanie dzieci – a dzięki urfi mogą mieszkać razem, spotykać się publicznie czy wynajmować pokój hotelowy. Również biedne rodziny, zwykle ze wsi, decydują się odstępować swoje córki za określone korzyści materialne bogatym muzułmanom, którzy niejednokrotnie posiadają już jedną legalną żonę, ale pozwalają sobie na zawarcie kilku zawadż urfi (Zyzik 2003: 113). W tym jednak wypadku względy ekonomiczne mają zgoła odmienny charakter. Biedna rodzina sprzedaje niejako córkę mężczyznom z wyższych sfer, których celem jest tu zaspokojenie swoich potrzeb seksualnych. Pewnych analogii można doszukiwać się w Azji Południowo-Wschodniej. W niektórych tamtejszych krajach mężczyźni europejscy utrzymują kochankę/kochanki, mając jednocześnie żony i rodziny w Europie. Motywacja zaspokajania potrzeb seksualnych jest istotna również wśród decydujących się na małżeństwa urfi studentów arabskich. Proces ten poszedł w takim kierunku, że – jak nadmienia Marlen Zyzik (2003: 114) – w latach dziewięćdziesiątych nastąpił bezprecedensowy wzrost liczby małżeństw urfi wśród studentów, co skłoniło Islamic Research Academy do potępienia tego rodzaju praktyk i uznania związków urfi za nielegalne. Od tamtego czasu jednak w praktyce społecznej niewiele się zmieniło i mimo odrzucenia ich przez autorytety, małżeństwa urfi są nadal bardzo chętnie zawierane przez egipskich studentów. Jednak nie wszystkie kończą się podpisaniem aktu małżeńskiego, co rodzi problemy przede wszystkim w przypadku kobiet, które, jako – najczęściej – już nie dziewice, zazwyczaj nie mogą zawrzeć związku małżeńskiego. Aby zmienić swoją sytuację, decydują się więc na drogie operacje plastyczne odtworzenia błony dziewiczej, najbardziej rozpowszechnione właśnie w świecie muzułmańskim. Urfi jako wakacyjna innowacja Z instytucji urfi szeroko korzystają w ostatnich latach także turystki, odwiedzające kraje arabskie takie jak Egipt oraz tamtejszych mężczyzn, którzy nawiązują z nimi relacje romantyczne/erotyczne. Pozamałżeńskie i przedmałżeńskie kontakty seksualne są niezgodne z zasadami religijnymi – takie postępowanie jest grzechem w islamie. Stanowią również ryzyko na gruncie prawnym, ponieważ według przepisów za tego rodzaju stosunki można nawet trafić do więzienia. Aby się przed tym uchronić, muzułmanie pracujący np. w turystycznych kurortach – a zatem mający stałą i bezpośrednią styczność z przybyszkami z Europy – zawierają z turystkami małżeństwa urfi, które stanowią przede wszystkim legalizację współżycia seksualnego. Małżeństwo urfi zawiera się w obecności dwóch świadków, a czasami osoby trzeciej, która zazwyczaj (…) posiada jakąś wiedzę z zakresu jurysprudencji muzułmańskiej (Zyzik 2003: 114). Formularz odpowiedniego dokumentu, okazywanego np. policjantom podczas legitymowania czy właścicielom lokalu przy wynajmowaniu wspólnego pokoju, można nabyć nawet w sklepie. Może być to także zwykła kartka papieru, na której pod informacją o zawarciu urfi podpisują się małżonkowie. Takie urfi nie jest jednak podpisane przez prawnika, u którego także istnieje możliwość zawarcia urfi na drodze legalnej, jednak każdy ze sposobów zawarcia tego rodzaju małżeństwa dostarcza tylko jednego egzemplarza dokumentu, bez kopii. A jako że to mężczyzna najczęściej dokument ten przechowuje, wyjątkowo trudno jest kobiecie udowodnić sam fakt zawarcia małżeństwa, a prawie w ogóle niemożliwe jest dla niej dochodzenie swoich praw w sądzie. Jeśli na przykład z takiego związku zostanie poczęte dziecko, mężczyzna nie zostaje pociągnięty do odpowiedzialności, gdyż kobieta nie ma jak udowodnić zawarcia zawadż urfi. Aby jeszcze dodatkowo się zabezpieczyć, Arabowie utrzymujący relacje seksualne z turystkami po wyjeździe swojej kochanki najczęściej niszczą dokument poświadczający małżeństwo urfi. W czasie zawierania kontraktu ustala się również kwotę mahru (daru ślubnego dla żony), która zwykle przy takiej okazji jest symboliczna. Zostało to zobrazowane chociażby w polskojęzycznym dokumencie Darling aj law ju (2011), w którym muzułmanin z Egiptu zawierający urfi z Polką przekazuje jej bardzo niewielkie pieniądze. Brak mahru skutkowałby nieważnością małżeństwa. Dla niektórych turystek i ich arabskich kochanków małżeństwo urfi może być swego rodzaju wstępem do sporządzenia aktu małżeńskiego respektowanego przez wszystkich muzułmanów. Jest to jednak sytuacja bardzo rzadko spotykana. Turystki decydujące się na małżeństwo urfi bardzo często nie wiedzą, na czym dokładnie ono polega; istnieje wiele mitów na jego temat, pojawia się wiele nieporozumień – co odzwierciedlają dyskusje toczone na analizowanych przez nas forach: Urfi – na kontrakcie podpisuje się kobieta, orfi – bez podpisu kobiety; Jeśli dobrze zrozumiałam, w urfi jest napisane przyjęcie islamu, tak? Z drugiej strony zdarza się również, że internautki dosyć celnie ujmują sedno urfi: U nich są dwa rodzaje urfi, jeden ot tak po prostu dla seksu, aby policja nie wzięła za pupy. Drugi urfi jest na poważnie, prawie jak związek zawarty w Kairze. Świadków 4, notariusz i 100 USD, tyle to kosztuje, a także dosyć wymownie podkreślają fakt, iż nie jest typowe małżeństwo w rozumieniu europejskim: Bądź spokojna! Przecież to tylko urfi – papier toaletowy, nie jesteś jego żoną, a on nie jest twoim mężem. Użyte tutaj porównanie do papieru toaletowego przywodzi na myśl zarówno samą formę dokumentu, jak i jego znikome formalne znaczenie – pojedynczą kartkę papieru, którą można porwać na kawałeczki, wrzucić do sedesu, spuścić wodę i ślad po niej zaginie. We wpisach tłumaczących, na czym polega urfi, przemycane są ostrzeżenia, np. przed byciem bitą: [urfi] jest to sposób na legalne mieszkanie razem i legalny seks z Arabem. On nabywa prawa, aby cię bić itd., a ty jesteś jego żoną tylko na terytorium Egiptu; po wylocie do kraju jesteście jakby poza małżeństwem on może cię zdradzać, czy przestrogi, np. przed decydowaniem się na dzieci: „Po tym wszystkim dzieci urodzone w urfi [należą do] niego”. W internetowych wypowiedziach podkreśla się lepszą sytuację prawną mężczyzny w takim związku. Jedna z forumowiczek pisze: Urfi – ślub cywilny, który może mieć milion [mężczyzn] i według którego wasze prawa [kobiet] równe są zeru, a prawa „męża” są bardzo duże – na co u innej forumowiczki pojawiają się wątpliwości: A można [prosić] o więcej szczegółów odnośnie „bardzo dużych praw” męża urfi? Czy po urfi, jeśli nie ma dzieci, żona ma prawo opuścić Egipt, czy on ma prawa jej nie wypuścić?Można znaleźć nieprawdziwe informacje, np. odnośnie liczby urfi: oni mają prawo oficjalnie zrobić urfi cztery razy tak jest zgodnie z szari’atem? czy odnośnie długości trwania: Urfi to rodzaj zaangażowania u nich z cudzoziemcem. Urfi trwa cztery lata. Jeśli po tym czasie nie są małżeństwem, to urfi jest nieważne. Ale nie sądzę, że ktoś to kontroluje (…). W rzeczywistości urfi nie jest usankcjonowane czasowo, jak np. zawadż al-muta. Nie jest również prawdą, że po czterech latach urfi samoistnie unieważnia się. Jedynie zniszczenie dokumentu, a od 2000 roku w Egipcie również decyzja sądu, może definitywnie zakończyć małżeństwo urfi. Wyobrażenia zachodnich turystek. Analiza otwartych forów internetowych Przestawione dalej kategorie zostały opracowane na podstawie analizy otwartych forów internetowych poświęconych turystyce romantycznej z kilku państw europejskich: Rosji (kunstkamera.net i dezy-house.ru), Polski (Faceci z Egiptu oraz Tunezja – faceci z wakacji), Niemiec (1001-geschichte.de) i Szwajcarii (againstbezeness.ch). Fora zostały wybrane według kryterium popularności, a także dostępności: obecności adresu forum na innych forach lub wysokiego pozycjonowania danego forum w wyszukiwarce. Wszystkie fora są otwarte, co znaczy, że do ich przeglądania nie jest potrzebna rejestracja czy weryfikacja przez administratora. Różnią się zatem od forów zamkniętych, gdyż oferują swoim użytkownikom i użytkowniczkom większą anonimowość, a inkluzywny charakter sprawia, że większość wypowiedzi cechuje dosyć duża powierzchowność. Każde z forów ma swój specyficzny charakter. Fora zachodnioeuropejskie skupiają się wokół pojęcia bezness, czyli zniekształconego angielskiego słowa business, oddającego instrumentalny charakter relacji habiba (w ten sposób o arabskich kochankach mówią Europejki; ar. habib „ukochany”) z europejską turystką – na przykład forum niemieckie zawiera kilkaset opowieści zranionych kobiet, które zawiodły się na swoich habibach; forum szwajcarskie ma w swojej nazwie walkę z beznessem. Fora rosyjskie, o najdłuższej historii (zostały założone w 2004 roku), zawierają najwięcej postów – większość z nich dotyczy kwestii praktycznych. Fora polskie zostały założone stosunkowo niedawno i cechuje je dosyć duża powierzchowność i doraźność, zwłaszcza że wiele kobiet pozostających w związkach z muzułmanami zarejestrowana jest na zamkniętym forum Salam, które zawiera kilkanaście razy więcej postów, niż oba przytaczane w artykule polskie fora. Użytkowniczki takich forów nie są z pewnością kategorią reprezentatywną dla ogółu Europejek wchodzących w relacje intymne z egipskimi mężczyznami. Jednak analiza ich wypowiedzi umożliwia prześledzenie sposobów rozumienia i postrzegania przez nie pojęcia urfi. Analizą objęto te posty z wymienionych forów, które zawierały w treści słowo urfi (pisane także jako orfi bądź oрфи). Na tej podstawie wyszczególniono pięć dominujących sposobów postrzegania małżeństwa urfi, które zostały opisane poniżej. „Potencjał seksualny” Jako małżeństwo zwyczajowe, niezarejestrowane w urzędzie, urfi nie podlega tym samym ograniczeniom, co małżeństwo muzułmańskie. Mężczyzna może zatem teoretycznie mieć więcej niż cztery – dozwolone przez Koran – żony urfi. Liczba zawartych (faktycznie lub rzekomo) małżeństw urfi może służyć do podkreślania potencjału seksualnego danego mężczyzny, np. On jest prawdziwym graczem, który posiada co najmniej dziesięć kontraktów urfi z różnymi kobietami; Jemu ślą i dają sporo pieniędzy jego niezliczone, zagraniczne urfi-żony; Całą resztę czasu zajmuje się innymi dziewczynami. Mówi, że urfi-żonę ma w każdym kraju, a dziewczynę w każdym mieście. Jest dumny z tego, że kocha kobiety i ma ich dużo; On – profesjonalny alfons, ma setki urfi i kilka legalnych małżeństw; Niektórzy habibi to poligamiści podrabiający urfi. Większość informacji o liczbie małżeństw pochodzi bezpośrednio z tzw. „czarnych list”, na których turystki opisują mężczyzn znanych ze swojej niewierności czy nieuczciwości. Liczba urfi, wyolbrzymiona w jednym z przypadków do kilkuset, zdaje się współgrać z wyobrażeniami dotyczącymi potencjału seksualnego Arabów (Patai 1973). Niegdyś składały się na nie haremy, poligamia i rajskie hurysy (Said 2005), a obecnie jest to liczba europejskich partnerek seksualnych. Zgodnie z wypowiedziami forumowiczek, mężczyźni ci są pożądani przez wiele kobiet, jednak nie angażują się w emocjonalne związki, są wyrachowani. Jeden wiąże się z Angielkami z pobudek ekonomicznych, jednak woli seks z Rosjankami i Ukrainkami, inny zawiera małżeństwa z Rosjankami po to, by sprzątały mu mieszkanie. Liczba zawieranych małżeństw urfi pojawia się również w kontekście kulturowo-społecznym, jako immanentna cecha Arabów i/lub muzułmanów: Oni mają to w genach: hotel, urfi, żony wielokrotnego użytku…; Zapomniałam, że muzułmańska małpa może zrobić wiele urfi shit paper. Oba cytaty pokazują, że seksualność lokalnych mężczyzn odbierana jest tu przez pryzmat uwarunkowanego biologicznie popędu. Habib nie jest podmiotem, uwodzącym w wyrachowany sposób swoje ofiary, a przedmiotem swojej cielesności. Wielość urfi wiązana bywa także z czynnikami sytuacyjnymi – pracą habibów w kurortach: A jak! Nie wierzcie w to, że uda im się pozostać prawiczkami, albo specyfiką Egiptu: egipskie prawo rodzinne to ciemność i chaos. Tu i poligamia i urfi i chuj wie co jeszcze!. „Legalne uprawianie seksu” Jedną z najczęściej wskazywanych funkcji małżeństwa urfi jest funkcja utylitarna. Zawarcie związku małżeńskiego ma umożliwić legalne uprawianie seksu. Wiąże się to ze specyfiką kulturowo-religijną Egiptu jako państwa muzułmańskiego, w którym kontakty między osobami płci przeciwnej powinny być ograniczone. Osoby niebędące małżeństwem mogą być legitymowane przez policję, mogą mieć także problem z wynajęciem wspólnego mieszkania. O powszechności utylitarnego rozumienia urfi świadczy to, że element legalności bardzo często pojawia się w przytaczanych przez forumowiczki definicjach tego pojęcia, np. Kontrakt urfi to dokument będący „typem małżeństwa” wydawany po to, aby wasz habib mógł uprawiać z wami seks i mógł wejść z wami do hotelu; To jest po prostu papier, na który zgadzają się w EG z reguły tylko Europejki. To po prostu prawne zezwolenie na bzykanie przez jakiś czas; Urfi robi się, żeby usankcjonować zgodę na kurestwo po egipsku; niekiedy urfi staje się synonimem seksu – No ORFI – no SEX. Dla większości kobiet utylitarny charakter urfi wiąże się z uwarunkowaniami sytuacyjnymi. Para bez ślubu ma ograniczone możliwości wspólnego spędzania czasu. Jednak czasami pojawia się powód przypisywany cechom dyspozycyjnym habiba – jego religijności. Podkreślają to przynajmniej dwie forumowiczki: No cóż, to naprawdę proste [do wytłumaczenia], bezwzględni, fanatyczni wyznawcy islamu chcą mieć kawałek papieru urfi jako wybielenie się przed Allahem za kurestwo; On jest dziko wierzący w islam i bez papierka się boi, ponieważ go Allah ukarze. Atrybucja religijna pojawia się rzadko ze względu na charakter związków z turystkami. Można założyć, że mężczyźni, którzy się angażują w związki urfi z pobudek instrumentalnych, nie przykładają zbyt dużej wagi do tego, że w islamie stosunki pozamałżeńskie są zakazane, a w Egipcie dodatkowo penalizowane. „Nieczyste intencje” Ostrożność wpisana jest w większość wakacyjnych związków, zwłaszcza jeżeli europejskie turystyki zaczynają myśleć poważnie o wspólnej przyszłości. Nowy partner z egzotycznego kraju o odmiennej kulturze staje się przedmiotem dociekań. Potęgują je doniesienia o niewiernych i nieuczciwych habibach zamieszczane na „czarnych listach”. Angażujące się w takie związki kobiety starają się na różne sposoby weryfikować szczerość swoich partnerów. Zarzuty dotyczące szczerości dotyczą dwóch kategorii spraw. Pierwsza odnosi się do szczerości zamiarów habiba, druga – do potencjalnych oszustw z jego udziałem. Pierwszy rodzaj zastrzeżeń ilustrują odpowiedzi na pytanie jednej z użytkowniczek polskiego forum Faceci z Egiptu: Muszę przyznać, że podczas ostatniej mojej wizyty byliśmy dwukrotnie legitymowani na mieście przez policję, więc może coś w tym jest?? Na pięć odpowiedzi tylko jedna wskazywała na to, że urfi ma charakter praktyczny, umożliwiając parze przebywanie ze sobą. Pozostałe odpowiedzi brzmiały tak: Na Twoim miejscu zastanowiła bym się, dlaczego właśnie on był kontrolowany przez policję! Ja na Twoim miejscu w ogóle zastanowiłabym się, czy ten Twój luby jest wart tego ORFI, bo jeśli tak mówi, to wiadomo, że chce tylko jednego – sexu – a przecież oni tyle mówią o wierności, czystości itp…. Jeśli chodzi o Orfi to ja powiem Ci, że szanujący się Egipcjanin nie wyskoczy z taką propozycją. Gdyby naprawdę twój habibek Ciebie szanował nigdy nie mieszkałby z Tobą przed ślubem. Zapytaj się jego co by zrobił, gdyby jakiś chłopak zaproponował jego siostrze taki papier. Przytoczone wypowiedzi ukazują całą gamę wątpliwości dotyczących intencji habiba. Wyrażające je internautki podkreślają instrumentalność małżeństwa urfi, widząc w nim przede wszystkim uprawomocnienie dla współżycia z Europejką. Niekiedy tylko pojawia się pytanie, w jaki sposób do relacji podchodzi sama kobieta: A ty z nim chcesz się tylko spotkać, za mąż się nie wybierasz. Bo jeśli habib jest poważny, itd., nie oferuje urfi. Symptomatyczne jest porównywanie małżeństwa urfi z formalnym małżeństwem muzułmańskim z Egipcjanką. W takim porównaniu muzułmanka staje się kobietą szanowaną przez swojego narzeczonego, w przeciwieństwie do Europejki. Druga kategoria zarzutów odnosi się do konkretnych przejawów oszustwa. Dotyczą one nie tyle samego faktu zaproponowania urfi, co jego formy lub treści. W związku z tym, że kontrakt urfi zawierany jest w języku arabskim (z ewentualnym tłumaczeniem na język angielski), a sama forma prawna jest nieznana w państwach europejskich, częstym dążeniem kobiet jest upewnienie się, że podpisują właściwy dokument i że nie będą z tego tytułu ciążyły na nich zobowiązania. Spektrum potencjalnych niebezpieczeństw jest dosyć szerokie. Użytkowniczki forów wymieniają wiele według nich potencjalnych lub faktycznych zagrożeń, które urfi za sobą pociąga, odwołując się czy to do własnych, czy cudzych doświadczeń: Ogólnie rzecz biorąc, zawierając urfi trzeba żądać rosyjskiego tłumaczenia, bo oni tam wszystko napisać mogą. Na przykład długi męża dziedziczy jego żona, a do dzieci z małżeństwa urfi nie można mieć żadnych roszczeń. Na podstawie małżeństwa urfi kobieta może zostać skazana za poliandrię, jeżeli przyjechałaby do Egiptu ze swoim mężem. Można tam również znaleźć zapis, że musi płacić habibowi comiesięczną pensję. Ponadto urfi podpisane z jedną kobietą może służyć jako dokument legalizujący współżycie z inną, która takiego kontraktu zawierać nie chce. Wreszcie, urfi może być elementem złożonego oszustwa, w które zaangażowana jest cała rodzina habiba: A oto nasz sponsor. Cóż, było wiele przypadków, gdy egipscy habibi prowadzali turystki, urfi i inne żony do domu, przedstawiając swoją własną arabską żonę za siostrę. A cudzoziemki przedstawiano odpowiednio jako ciekawe orientalistki albo dojna looserka. Narzędzie dyskredytujące Niemalże na wszystkich analizowanych forach użytkowniczki rozróżniają urfi i „prawdziwe” małżeństwo. To pierwsze postrzegane jest jako gorsze i nic nieznaczące, na co wskazują liczne wypowiedzi: Jak się pobrali? Urfi czy normalnie? Jeżeli urfi, to jest to gówno warte; urfi nie jest małżeństwem w pełnym znaczeniu tego słowa, choć niektóre kobiety rozróżniają urfi zawarte legalnie i sfałszowane: Kochanie, sądząc po twoim opisie urfi, zostało kupione za jednego funta na rynku. A jak myślisz, fałszywka [wykonana] pod Diora w katalogu Diora miałaby jakąkolwiek wartość? Prosząca o poradę użytkowniczka została zdyskredytowana przez inną, ponieważ nie posiadała odpowiedniej wiedzy na temat urfi. Brak wiedzy lub niższy status niektórych forumowiczek, związany z byciem urfi-żoną, bywa wykorzystywany przez inne w pogardliwych wypowiedziach: wiem, że zostawił tę rosyjską dziwkę pięć miesięcy temu. Nie była jego żoną a dziewczyną urfi i w tym samym wątku: ta Rosjanka była tylko szarmutą urfi. Symptomatyczne jest wykorzystanie wulgaryzmu z dialektów języka arabskiegoszarmuta „prostytutka, dziwka”. Zgoda na małżeństwo urfi bywa bowiem utożsamiana z prostytucją czy „puszczalstwem”: Aleś się zagalopowała…. żal i współczucie, że jesteś taka łatwa (…) Miłego pobytu i seksu w „5 gwiazdkowym” mieszkanku z karaluchami u boku wyposzczonego Egiptusa. Seksturystyka pełną parą!!! Odwołanie do urfi bywa również wykorzystywane do dyskredytacji europejskich turystek ogółem. Robią to zazwyczaj osoby, które występują na forach z pozycji znawców tematu: Kiedy na samym początku zaproponował urfi, powiedziałam, że to gówno dla głupich turystów; Szkoda naiwnych dziewczyn. Chociaż myślę, że takim to mało co już pomoże. Najpierw wymagana jest obecność mózgu. Inna użytkowniczka tego samego forum podsumowuje: Cóż, to klasyka gatunku! Wszyscy chłopcy bazarowi i podawacze papierowych ręczników (dozorca, sprzątacz, kelner…) poślubią turystkę w każdym wieku i o jakimkolwiek wyglądzie fizycznym oferując wielką i świetlaną miłość, wystawiając jednocześnie następujące rachunki: ​ 1. płatność rejestracji małżeństwa (urfi 30-50 dolców, prowizja w kieszeni) 2. opłata za przytulne gniazdko dla zakochanych 3. prezenty i należności w celu wspierania jego umierającej matki (ojca, brata, siostry, jego samego). Autorki przytoczonych wypowiedzi krytykują kompetencje intelektualne turystek; inne odnoszą się do ich poczucia godności. Urfi bywa wykorzystywane do dyskredytowania osób innej narodowości (np. Urfi to wynalazek dla rosyjskich podludzi – napisała użytkowniczka posługująca się językiem angielskim) czy kobiet. Ma ono miejsce zarówno w wypowiedziach innych kobiet np. A ty byłaś dla niego legalną żoną czy kim? A urfi to zawieś w szafie. Te dokumenty są hańbą dla naszych kobiet. To pozwolenie na kurestwo, coś upokarzającego w każdym sensie, jak i w postach mężczyzn – wówczas z nutką socjobiologiczną: Tak sobie poczytałem…i słabo mi się robi. Dlaczego niektóre Polki aż tak się szanują? Ja rozumiem wyzwolenie seksualne, że nie trzeba się kochać i uprawiać seks. Ale żeby z takimi ćwokami, brudasami, którzy ma ją Cię za ostatnią… To już w Europie nie ma chętnych na seks? (…) A jakbym miał się jakimś cudem przenieść w skórę Egipcjanina, to palnąłbym sobie w łeb chyba z rozpaczy. Dyskredytowanie kobiet będących w związkach urfi jest jednym z nielicznych przejawów aktywności mężczyzn na forach poświęconych turystyce romansu. Ci, którzy na nich się pojawili piszą, że starają się zrozumieć, na czym polega fenomen habibów i w czym egipscy kochankowie są lepsi od nich samych. „Ku rodzinie”? Nieliczne forumowiczki postrzegają urfi jako zalążek prawdziwego związku małżeńskiego, a zarazem wyraz wierności i szczerych zamiarów swoich partnerów. Ulla z 1001-geschichte.de zgodziła się na urfi, ponieważ kochała go ponad wszystko. Jako żona zmuszona była do finansowania coraz odważniejszych przedsięwzięć swojego małżonka. W podobnym duchu wypowiada się inna forumowiczka, Zanni, piętnaście lat starsza od swojego urfi-męża. Również ona uległa emocjom i po gorzkim rozczarowaniu wycofała się z tego związku. Inna forumowiczka podsumowuje: …jesteśmy zapewne zbyt szczere. Teraz zrozumiałam na czym polega umowa urfi i wiem, dlaczego on chce mnie wziąć za żonę. Symptomatyczne wydaje się to, że wszystkie przytaczane wpisy pochodzą z forów pisanych w językach zachodnioeuropejskich. Również na nich popularne jest słowo bezness, o czym wspomniano już wcześniej, które ilustruje instrumentalną motywację habibów. Na forach w językach słowiańskich słowo to jest w zasadzie nieobecne. Bez odpowiednich badań empirycznych trudno jest wnioskować o przyczynach. Może to wskazywać na mniejszą łatwowierność kobiet z państw słowiańskich, albo ich mniejszą atrakcyjność jako potencjalnych sponsorek. Niektóre kobiety wskazują urfi jako instytucję legitymizującą ich związek z danym mężczyzną i stawiającą je na uprzywilejowanej pozycji w porównaniu do innych. Jedna z użytkowniczek forum Kunstkamera próbuje wykazać, że to ona ma prawo do jednego z omawianych mężczyzn: Muhammad Emara jest moim mężem, przed wieloma laty zawarliśmy ślub urfi. Bardzo go kocham. Wy chcecie z nim tylko uprawiać seks… wiele szarmut w HRG. Inna z internautek również próbuje wykazać swoje pierwszeństwo, odwołując się do urfi:ale on cię nie kocha! on kocha tylko mnie! My już sporządziliśmy urfi i 19 stycznia jadę do ukochanego. On po prostu nie może się z tobą rozstać, boi się, że będziesz miała załamanie nerwowe... Kobiety te postrzegają urfi w sposób autoteliczny, jako związek cementujący dwoje ludzi. Podsumowanie Z przedstawionej analizy forów internetowych dosyć jednoznacznie wynika, że według ich uczestniczek urfi dla egipskich mężczyzn stanowi sposób na legitymizację współżycia seksualnego bez ślubu właściwego. Motywacją nie jest tu jednak – według kobiet piszących na badanych forach – legitymizacja na gruncie religijnym, tylko na gruncie prawnym, pozwalająca mężczyźnie uniknąć negatywnych sankcji ze strony państwa. Trudno jest wyrokować na podstawie analizy forów, które stanowią przecież zaledwie wycinek rzeczywistości turystyki romansu w państwach Bliskiego Wschodu – a i każde z tych forów ma inną formę, co utrudnia porównania – jednak wydaje się, że kobiety z Europy Wschodniej podchodzą do urfi bardziej pragmatycznie, niż te z Europy Zachodniej. Wskazuje na to fakt, że wszystkie wpisy z ostatniej analizowanej kategorii – „Ku rodzinie”– były autorstwa rozczarowanych i zawiedzionych kobiet anglo- czy niemieckojęzycznych. Jeżeli faktycznie tak jest, pojawia się pytanie o przyczyny takiej różnicy. Być może wynika ona z różnych strategii uwodzenia lokalnych mężczyzn, w zależności od kraju pochodzenia Europejek. Kobiety z Europy Zachodniej mogą być postrzegane jako bardziej zamożne, a zatem istotnym elementem nawiązywanych z nimi relacji intymnych są korzyści materialne, podczas gdy w wypadku Europejek ze Wschodu istotny jest sam seks. Nierównowaga ta może wynikać również z odmiennego stopnia przyzwolenia społecznego na mówienie o własnej porażce – a przecież rozczarowanie związane z relacją intymną, która nie spełniła naszych oczekiwań, do takich należy. Wydaje się, że w Europie Wschodniej mniejsza jest akceptacja dla przyznawania się do tego rodzaju doświadczeń. Jeszcze inną przyczyną może być silniej zakorzeniony system patriarchalny w Europie Wschodniej, co może oznaczałoby, że kobiety nie roszczą sobie praw do szczęścia i uczciwości, jak kobiety z krajów zachodnich? ​ O autorach: Katarzyna Górak-Sosnowska – doktor, prodziekan Studium Magisterskiego w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, adiunkt w Katedrze Socjologii Ekonomicznej SGH oraz w Katedrze Arabistyki i Islamistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się rozwojem świata arabskiego, muzułmańską kulturą popularną oraz społecznościami muzułmańskimi na Zachodzie. Wydała trzy monografie: „Świat arabski wobec globalizacji”(2007), „Perspektywy świata arabskiego w kontekście Milenijnych Celów Rozwoju” (2007), „Muzułmańska kultura konsumpcyjna” (2011), oraz liczne materiały z zakresu edukacji rozwojowej i między-kulturowej. Od września 2012 r. współprowadzi blog Dziekanatu SM SGH „Po drugiej stronie okienka” (takdladsm.blogspot.com). Maciej Klimiuk – doktor nauk humanistycznych, arabista i islamista, specjalizuje się w dialektologii języka arabskiego, językoznawstwie semickim i austronezyjskim, kulturach Indonezji. Wykłada gramatykę arabską, dialektologię języka arabskiego oraz dialekt damasceński na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Bibliografia: Danecki, Janusz. 2001. Gramatyka języka arabskiego. Tom I. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog. Patai, Raphael. The Arab Mind. New York: Scribner. Said, Edward. 2005. Orientalizm. Przeł. Monika Wyrwas-Wiśniewska. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka. Singerman, Diane. 2007. “The Economic Imperatives of Marriage: Emerging Practices and Identities among Youth in the Middle East”. Middle East Youth Initiative Working Papers 6.Zyzik, Marlen. 2003. Małżeństwo w prawie muzułmańskim. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa. Strony internetowe: www.1001-geschichte.de ; dostęp: 20.04.2012. www.againstbezness.ch ; dostęp: 20.04.2012. www.dezy-house.ru ; dostęp: 20.04.2012. www.forum.gazeta.pl/forum; dostęp: 20.04.2012. www.kunstkamera.net ; dostęp: 20.04.2012. materiał opublikowany na: www.multiculticlub.com/romans-czy-rodzina-malzenstwo-urfi-a-wyobrazenia-o-nim-zachodnich-turystek-w-egipcie/ Związek Polki z Egipcjaninem Związek Polki z Egipcjaninem jest możliwe, co więcej jest bardzo popularny. Właściwie, patrząc chłodnym okiem takie związki można podzielić na trzy kategorie: - związek typowo wakacyjny, trwający najczęściej tyle ile trwają Twoje wakacje. - związek „na odległość", czyli co pewien czas bywasz w Egipcie i spędzasz czas z egipskim partnerem. Tutaj często mamy do czynienia z wsparciem finansowym, udzielanym egipskiemu partnerowi . związek polki zegipcjaninm - związki funkcjonujące bezpośrednio np. w Hurghadzie mieszkasz i pracujesz nad Morzem Czerwonym tworząc stały związek z Egipcjaninem. W tym przypadku stały związek nie oznacza, że jest to związek małżeński. Przekładając na polskie realia jest to typowy konkubinat jednak zarejestrowany w odpowiednim egipskim urzędzie. Taka rejestracja umożliwia wspólne zamieszkiwanie, posiadanie dzieci i wspólną codzienną egzystencję Warto wspomnieć, że związek z Europejką jest dla Egipcjanina atrakcyjny. Powody są co najmniej dwa: - często związek taki krótko, czy długotrwały związany jest z tzw. sponsorowaniem egipskiego przyjaciela przez partnerkę. - seks. W przypadku egipskich kobiet seks jest zakazany aż do dnia ślubu, możliwy dopiero z mężem. Europejki często nie mają tego typu oporów. Procedura zawarcia związku małżeńskiego z muzułmaninem Aby zawrzeć małżeństwo w Egipcie z Egipcjaninem, należy przygotować następujące dokumenty: 1. wydane przez polski Urząd Stanu Cywilnego zaświadczenie o zdolności prawnej wnioskodawcy do zawarcia związku małżeńskiego (ważne 3 miesiące). 2. zaświadczenie o wyznawanej religii np. dokument z parafii lub akt chrztu. 3. akt małżeństwa z adnotacją o rozwodzie (w przypadku osoby rozwiedzionej). 4. kopie paszportów obojga narzeczonych. Zawarcie ślubu wymaga osobistej obecności dwóch świadków (obowiązkowo mężczyźni) z dokumentami tożsamości.Oficjalny akt małżeństwa będzie gotowy po około 14 dniach. Otrzymuje się dwa oryginalne dokumenty. Może być odebrany przez jednego z małżonków. Aby móc wykorzystywać egipski akt małżeństwa w Polsce, musi on zostać zarejestrowany w polskich aktach stanu cywilnego. Aby można było tego dokonać najpierw należy gotowy akt małżeństwa zarejestrować w egipskim urzędzie na Ramsis Sq. za niewielką opłatą. Następnie egipski akt musi zostać zalegalizowany w Egipskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych (koszt ok. 30 funtów egipskich), potem przetłumaczony na język polski. Dalej tłumaczenie wraz z oryginałem powinno być poświadczone w polskim konsulacie (koszt ok. 500 funtów egipskich). Poświadczone przez konsula, polskie tłumaczenie wraz z egipskim oryginałem musi zostać wraz z wnioskiem o tzw. umiejscowienie czyli rejestrację, dostarczone do polskiego Urzędu Stanu Cywilnego. We wniosku o rejestrację określamy jakie nazwisko będą nosić zarówno małżonkowie jak i ich dzieci. Dokumenty j.w. można dostarczyć do polskiego USC osobiście lub za pośrednictwem konsulatu. źródło zrp-e.com Kontrakt ślubny Polki z Egipcjaninem Kiedy młodzi ludzie dwóch narodowości poznają się i decydują na ślub, nie zdają sobie sprawy z konsekwencji prawnych jakie niesie ze sobą w przyszłości zawarcie mieszanego małżeństwa. Często przyjaciele, znajomi, rodzina, swymi życzliwymi radami i nieprzemyślanymi wypowiedziami wprowadzają zamieszanie w ich związek. Młodzi ludzie natomiast podchodzą bardzo emocjonalnie do swego małżeństwa uważając że: jeśli się kochają to wszystko się jakoś ułoży. Czasem się układa. Jest wiele niezwykle udanych związków, zarówno w Polsce jak i w Egipcie, które mogłyby być wzorem miłości, zrozumienia, partnerstwa dla małżeństw w każdym europejskim kraju, gdzie dąży się do wyrównania szans mężczyzn i kobiet. Ale jest też wiele nieudanych związków, gdzie najwyższą cenę płaci kobieta. Dlatego decyzja co do zawarcia małżeństwa, powinna być podjęta bardzo rozważnie ze względu na społeczne i religijne przekonania panujące w Egipcie. Przyszłe życie często pokazuje, że liczne przeszkody wynikające z różnicy kultur, z dwóch sprzecznych systemów prawnych, mogą wystawić na próbę trwałość małżeństwa. Może dojść do rozwodu czasem wkrótce po ślubie, co stanowi jakieś rozwiązanie, bo młodzi ludzie mogą sobie jeszcze ułożyć życie, ale też często gdy rozwód następuje po wielu latach małżeństwa, dochodzi do dramatu, ponieważ są dzieci. Również śmierć współmałżonka niezwykle komplikuje, bądź nawet uniemożliwia egzystencję w sytuacji gdy nie ma dzieci, a powrót do kraju stoi pod znakiem zapytania, bo nie ma gdzie wrócić lub nie ma możliwości powrotu do zawodu. Polka może wtedy stanąć wobec groźby utraty wszystkiego co posiada, a więc znaleźć się w obliczu skrajnej nędzy. Prawo Egipskie dla kobiet cudzoziemek Prawo egipskie dla kobiet cudzoziemek jest w pewnym sensie skomplikowane i niejasne, szczególnie jeśli patrzy się przez pryzmat polskiego czy europejskiego prawa. W Polsce, jak wiemy, generalnie istnieje wspólnota majątkowa małżonków, tzn. w razie rozwodu następuje podział majątku w częściach równych, a w razie śmierci jednego ze współmałżonków, drugie dziedziczy po nim. Po zmianie systemu politycznego w kraju szybko nastąpiło duże zróżnicowanie jeśli chodzi o zamożność społeczeństwa. Wraca się do zwyczaju sprzed II Wojny Światowej i zawiera intercyzę. Reguluje ona stosunki prawne pomiędzy małżonkami w wielu kwestiach, w tym szczególnie finansowej, na wypadek ewentualnego sporu. W Polsce intercyza może być zawarta w dowolnym momencie trwania związku. W Egipcie kontrakt ślubny (intercyza) musi zostać sporządzony przed zawarciem małżeństwa. Nie można tego dokonać później, ponieważ musi on być zarejestrowany tego samego dnia, co akt ślubu. Często młodzi ludzie mogą czuć się urażeni takim podejściem do sprawy, ale kontrakt może być jedyną ochroną przed smutną, a czasem tragiczną niespodzianką na wypadek rozwodu lub innych sytuacji losowych. Stosunki własności w Egipcie opierają się na rozdzielności majątkowej, a nie jak powszechnej w Polsce wspólności ustawowej. Oznacza to, że wniesione do małżeństwa majątki współmałżonków pozostają ich odrębną własnością. Żaden z małżonków nie ma prawa do dysponowania majątkiem drugiego. Ważne jest pisemne wykazanie przynależności poszczególnych składników majątku osobistego. I tak np. przed zawarciem małżeństwa praktykowany jest w Egipcie zwyczaj sporządzania listy sprzętów domowych, a w trakcie jego trwania kobiety wystawiają rachunki na swoje nazwisko. To samo dotyczy nieruchomości. Cudzoziemcy chcący nabyć w Egipcie jakąś własność, np. mieszkanie własnościowe, często napotykają trudności w postaci wysokich podatków lub uciążliwej procedury. Mając na względzie własne ekonomiczne zabezpieczenie, warto jednak przez nie przebrnąć. (p. Prawo do spadku, Mieszkanie). Ubezpieczenie emerytalne w Egipcie Nawet jeśli uwzględnione zostało roszczenie o rentę, która przechodzi na żonę po śmierci męża to i tak często bywają problemy z jej uzyskaniem. Następnym problemem jest brak adekwatnej rewaloryzacji, co sprowadza wielkość renty do sumy symbolicznej. Zabezpieczenie finansowe może zatem stanowić tzw. mahr – rodzaj daru ślubnego męża dla żony – o czym będzie mowa w dalszej części. Kobieta może również umieścić w intercyzie klauzulę gwarantującą jej prywatne ubezpieczenie. Jeśli chodzi o wielkość renty po mężu to stanowi ona 3/4 wartości. Renta po mężu przepada, jeśli wyjdzie ona ponownie za mąż. Jeśli mąż posiadał drugą żonę to renta będzie dzielona na pół. W przypadku gdy żyje córka z innego małżeństwa, a nie jest ona mężatką, również ona otrzymuje połowę. Jeśli jest syn, może otrzymywać rentę po ojcu do czasu ukończenia nauki, nawet do 30 roku życia a niepracująca, ucząca się lub nie, ale niezamężna córka – dożywotnio. Roszczenie o zachowek w Egipcie Podział własności odziedziczonej jest regulowany przez prawo, przy czym tylko 1/3 majątku może zostać zapisana testamentem. Dla chrześcijańskiej żony testament to jedyna szansa, by mieć jakiś udział w spadku po mężu muzułmaninie, gdyż ze względu na swoje wyznanie nie posiada ona prawa do dziedziczenia. Roszczenie o spadek przysługiwałoby jej tylko wtedy, gdyby przeszła na Islam. Inaczej sytuacja wygląda, gdy małżonek – Egipcjanin jest chrześcijaninem. Wówczas obowiązują go zasady religii chrześcijańskiej. Żona chrześcijanka posiada z reguły w takiej sytuacji prawo do dziedziczenia. Jeśli w swoim środowisku chrześcijanie nie dojdą do porozumienia, wtedy sprawa może oprzeć się o sąd krajowy i procedura przebiega według prawa islamskiego. W kwestii uprawnień męża do dziedziczenia majątku żony w Egipcie sprawa jest prostsza – dziedziczy po niej wszystko. Natomiast jeśli Polka – wdowa umiera w Egipcie i zostawia majątek, dziedziczenie jeśli chodzi o jej krewnych w kraju może być utrudnione, ale nie niemożliwe i należy zasięgnąć rady prawnika znającego się na międzynarodowym prawie prywatnym. W przeciwnym razie krewni w Polsce mogą być niemile zaskoczeni, kiedy nagle będą musieli dojść do porozumienia z osobami, których nie znają. W Egipcie podział spadku mogą utrudniać rozbudowane i rozległe więzy rodzinne. W przypadku, gdy zmarły posiada syna, krąg zainteresowanych jest wąski. Małżonce przypada wówczas 1/8 spadku, synowi 2/3, córce 1/3, a rodzicom zmarłego1/8. Jeśli jednak zmarły miał tylko córki, przy podziale spadku uwzględnia się dalszych krewnych płci męskiej, jako że są oni odpowiedzialni za córki zmarłego, nawet jeśli nie pozostawił po sobie żadnego spadku. W przypadku gdy zmarły nie miał dzieci, żona muzułmanka dziedziczy 1/4 majątku, a jeśli miała zapisane w testamencie 1/3, to dodatkowo 1/4 od pozostałej masy spadkowej. Intercyza nie może zawierać żadnej osobnej ugody dotyczącej regulowanego przez prawo roszczenia o zachowek. Prawo rozwodowe w Egipcie Ze strony męża: Z punktu widzenia prawa, w państwowym urzędzie (odpowiednik polskiego Urzędu Stanu Cywilnego) sporządza się stosowne dokumenty a nad całą procedurą czuwa-maazoun (urzędnik stanu cywilnego). Mąż może wystąpić o tzw. ,,prosty rozwód”, który w zależności od ilości niżej wspomnianych faz może być ostateczny lub nie. Rozwód można orzec bez podania małżonce jego przyczyn i pod jej nieobecność. Otrzymuje ona wtedy pisemne powiadomienie z Urzędu Stanu Cywilnego. Rozpoczyna się wówczas tzw. czas ,,idda” (,,al.-iddah”), czyli czas oczekiwania. Przez trzy następne miesiące małżonkowi przysługuje tzw. prawo odwołania. Oznacza to, że może on przyjać żonę z powrotem, bez zawierania kolejnej intercyzy. Jeśli jej nie przyjmie w tym czasie, małżeństwo zostaje unieważnione i aby je wznowić należałoby zawrzeć nową intercyzę. To postępowanie można powtórzyć jeszcze dwa razy, za trzecim razem rozwód jest nieodwołalny. Aby powtórnie poślubić swojego byłego męża, kobieta musiałaby ponownie wyjść za mąż za innego mężczyznę i rozwieść się. To ma powstrzymać małżonka od lekkomyślnego występowania o rozwód. W czasie trwania ,,idda” żona może pozostać w domu męża, nie musi jednak i nie może być do tego zmuszana. Z religijnego punktu widzenia procedura rozwodowa jest dla mężczyzny o wiele trudniejsza. Jej poszczególne kroki pozbawione są jednak oparcia w przepisach prawnych. Zgodnie z Koranem rozwód należy orzec ustnie i przy zachowaniu następujących warunków: 1) Nie w czasie, gdy kobieta ma menstruację 2) Nie, jeśli między ostatnimi dwiema menstruacjami miał miejsce stosunek płciowy. 3) Nie w gniewie. 4) Podczas okresu oczekiwania kobieta ma pozostać w domu mężczyzny, który musi ją utrzymywać. Ze strony żony: Kobiecie jest znacznie trudniej uzyskać rozwód. Ma ona do wyboru zwykłe postępowanie sądowe lub tzw. rozwód ,,al-chol’a”. Aby wystąpić o rozwód wymagana jest jedna z następujących przyczyn: impotencja, bieda, bezpłodność, użycie siły, odrzucenie męża ze względu na cechy charakteru czyniące z nim pożycie niemożliwym. Postępowanie to pochłania wiele czasu i pieniędzy. Może trwać rok, a może ciągnąć się przez wiele lat. To na żonie, jako na stronie powodowej, spoczywa obowiązek dostarczenia świadków i dowodów. W przypadku, gdy małżonka decyduje się na rozwód ,,al-chol’a”, nie musi ona podawać żadnych przyczyn, traci jednak wszelkie prawa, jakie przysługiwałyby jej zazwyczaj po rozwodzie, musi też zwrócić wszystkie dary od męża, nie wyłączając ,,mahr,u” (ślubnego daru). Sprawą zajmuje się sąd rodzinny. Jest to nowa instytucja, funkcjonująca od 2001 roku. Postępowanie jest wprawdzie skrócone, może jednak trwać od ośmiu do dziewięciu miesięcy. Kolejna różnica polega na tym że w procesie biorą udział pracownicy społeczni oraz psycholodzy, niezbędni przy obowiązkowym w tym wypadku postępowaniu pojednawczym. W końcu sąd orzeka rozwód. Przy zwrocie darów ciężar dowodowy spoczywa na mężu. Warto zwrócić uwagę na to, że takie własności jak mieszkanie czy samochód łatwo wykazać, dużo trudniej jest z pieniędzmi i złotem. Małżonce przysługuje opieka nad dziećmi oraz prawo do otrzymywania alimentów. Żaden kontrakt ślubny (intercyza) nie może odebrać mężczyźnie prawa do wielożeństwa, gdyż byłoby to wbrew egipskiej konstytucji, która zapewnia mu takie prawo. Nie mniej jednak, kobieta może zastrzec sobie w intercyzie prawo do rozwodu. Kwestię tego jak w takiej sytuacji ma wyglądać ,,mahr” i inne finansowe porozumienia, obie strony muszą wtedy omówić z prawnikiem. W Egipcie korzystanie przez żonę z możliwości prawa do rozwodu, zastrzeżonego w intercyzie jest jednak nadal uważane za naganne i rzadko która kobieta się na to decyduje. Zamiast tego polega jedynie na mężowskiej deklaracji wierności. Polka nie powinna się dać zbić z tropu, lecz powołać się na swój status obcokrajowca, czyli przebywania w obcym kraju bez rodziny, a także domagać się religijnej akceptacji takiej klauzuli. Klauzula ta nie pozbawia wcale małżonka jego własnego prawa do rozwodu, jak czasem błędnie się interpretuje. Mąż nie traci również prawa do ponownego przyjęcia żony w czasie okresu ,,idda”. Jednakże mogłoby to spowodować tylko zwłokę, ponieważ kobieta może ponownie domagać się rozwodu. Kobieta może zatem zastrzec sobie w intercyzie prawa do rozwodu w konkretnych sytuacjach, np. jeśli małżonek poślubi drugą kobietę (poślubienie drugiej kobiety musi odbyć się za zgodą pierwszej, inaczej byłoby to naruszeniem prawa egipskiego). Z tej samej przyczyny, to że mąż poślubił drugą kobietę, nie oznacza, że jest się automatycznie rozwiedzionym. Małżonek ma obowiązek łożyć na utrzymanie dzieci oraz żony, która opiekuje się nimi. Wysokość alimentów jest wyliczana na podstawie wykazanych dochodów i obecnie wynosi 1/4 pensji. Wątpliwe jest, aby sąd uznał jakąkolwiek inna ugodę zawartą w intercyzie i regulującą tę kwestię. W razie rozwodu, jako że małżeństwo jest zabezpieczeniem kobiety, mąż jest zobowiązany wypłacić żonie rekompensatę, tzw. ,,motta”, za czas który spędziła w małżeństwie. Opłata ta zależy od trzech czynników: czasu trwania małżeństwa, wysokości dochodów małżonka oraz od tego kto wystąpił o rozwód. Ustalana jest na podstawie miesięcznych kosztów utrzymania. Minimum od którego jest naliczana to dwa lata (nawet jeśli małżeństwo trwało tydzień). W przypadku gdy związek trwał 20 lat, pod uwagę brany jest okres dziesięciu lat lub więcej. Decyzję odnośnie wysokości ,,motta” podejmuje sąd po uprzednim rozpatrzeniu sytuacji życiowej pary. Prawo do motta nie przysługuje, jeśli: 1) Żona występuje o rozwód, przy czym mąż nie ponosi żadnej winy. 2) Żona korzysta z rozwodu ,,al-chol’a”. 3) Oboje udają się do Urzędu Stanu Cywilnego i żona zgadza się na rozwód (najczęściej wchodzi w grę inny mężczyzna), tzw. ,,talag al ebra” 4) Żona przyczyniła sie do rozwodu (np. przez związek z innym mężczyzną, złą reputacją – pracując jako tancerka w nocnym klubie). ,,Motta” można wypłacać co miesiąc w formie pieniężnej (wynosi wtedy 40% miesięcznych dochodów). Kobieta może również zamiast tego wysunąć roszczenie do mebli, samochodu, ziemi lub mieszkania. Zapłatę ,,motta” można egzekwować do 15 lat od momentu ogłoszenia wyroku. Opieka nad dziećmi w Egipcie ,,Motta” można wypłacać co miesiąc w formie pieniężnej (wynosi wtedy 40% miesięcznych dochodów). Kobieta może również zamiast tego wysunąć roszczenie do mebli, samochodu, ziemi lub mieszkania. Zapłatę ,,motta” można egzekwować do 15 lat od momentu ogłoszenia wyroku. Po osiągnięciu tego wieku, ojciec musi wdrożyć postępowanie sądowe przeciw dziecku, a ono musi zdecydować z kim chce zamieszkać. Jeśli zdecyduje się zamieszkać razem z matką, ojciec zwolniony jest wówczas z obowiązku płacenia alimentów. Jeśli kobieta jest chrześcijanką, w przypadku rozwodu lub śmierci męża, rodzina egipska może drogą sądową odebrać jej dzieci. Pozostaje jej wówczas jedynie prawo do odwiedzin. Zazwyczaj jednak przysługuje jej prawo do sprawowania opieki nad dziećmi do 6 lub 7 roku życia. Wychodzi się bowiem z założenia, że do tego etapu dzieci nie rozróżniają jeszcze między religiami. Matka traci prawo do opieki nad dziećmi jeśli ponownie wyjdzie za mąż. W tej sytuacji, jak również w przypadku jej śmierci, prawo do opieki przechodzi na babcię, pod warunkiem, że jest ona muzułmanką i mieszka w Egipcie. Ojcu przysługuje prawo do odwiedzin. W przypadku ewentualnego sporu prawo przewiduje cotygodniowe spotkania w parku lub na posterunku policji. W tym czasie drugiej osobie wolno się znajdować w określonej odległości od miejsca spotkania. Za rozporządzanie majątkiem dziecka odpowiedzialny jest ojciec. Inaczej niż było kiedyś, ojciec nie może teraz decydować o miejscu pobytu dziecka. Nie może też mu zabronić wyjazdu z kraju… Jest to tylko dopuszczalne w przypadku podejrzenia o przestępstwo. Jeśli ojciec jest muzułmaninem, matka będąca chrześcijanką musi się pogodzić z tym, że dzieci będą wychowywane w religii, którą wyznaje ojciec. Nie da się tego zmienić w żaden sposób i zawierając małżeństwo należy się z tym liczyć. Nie można anulować powyżej omówionych regulacji prawnych przy pomocy kontraktu ślubnego… Można w nim jednakże zawrzeć wszelkie ustalenia na wypadek śmierci (np. regulując kwestię tego, z kim dziecko ma zamieszkać, czy problem obrzezania dziewczynek). To, czy te ustalenia uda się przeforsować przed sądem, gdyby doszło do konfliktu z rodziną męża, pozostaje zależne od oceny sędziego. Adopcja jest praktykowana w Egipcie ale ma zupełnie inny wymiar prawny niż w Polsce. W przypadku śmierci rodziców dziecko adoptowane nic nie dziedziczy a rodzina zmarłych zabiera wszystko (chyba, że istnieje zapis w testamencie dla dziecka). Mieszkanie małżeńskie w Egipcie W sytuacji, gdy dojdzie do rozwodu istotne jest czy rodzina mieszka w mieszkaniu wynajmowanym czy własnościowym. W pierwszym przypadku dzieci mają prawo pozostać w mieszkaniu. Jeśli nie ma dzieci, lub gdy prawo do opieki nad dziećmi zostało odebrane matce, lub w ogóle jej nie przyznane, lub też kiedy dzieci są dorosłe, żonie nie przysługuje prawo pozostania w wynajmowanym mieszkaniu. Małżonek może zmusić żonę wraz z dziećmi, nad którymi sprawuje ona opiekę, do wyprowadzenia się z mieszkania własnościowego, pod warunkiem, że odda jej do dyspozycji mieszkanie o tym samym standardzie. Cudzoziemka może zostać z niczym. Również w tym wypadku nie można zapobiec takiej sytuacji poprzez zapis w kontrakcie ślubnym (intercyzie). Tu okazuje się jak ważny jest ,,mahr”(dar ślubny). W obu przypadkach, jeśli żona wraca do swojej rodziny, lub gdy wprowadza sie do własnego mieszkania własnościowego, mąż ma obowiązek wpłacić jej zasiłek mieszkaniowy. Mahr, czyli dar ślubny w Egipcie Mahr jest darem ślubnym (,,Moakhar al-sadak”) męża dla żony, prawem przysługujący żonie w Islamie i najczęściej jest wypłacany w gotówce. Trudno jest zrozumieć Europejce znaczenie słowa, jak i sam zwyczaj nie wzbudzając przy tym poczucia urażonej dumy (nie dam się przecież kupić). Nie mniej jednak ta reakcja jest nie na miejscu. Stosunki własności, prawo do spadku oraz stosunki mieszkaniowe (często kobieta mieszka z rodziną męża) mogą obrócić się na niekorzyść żony cudzoziemki w przypadku ewentualnego rozwodu. W takiej sytuacji, co w małżeństwach egipskich jest naturalne, ,,mahr” stanowi zabezpieczenie żony. Opierając się na tym, że z prawnego punktu widzenia ,,mahr” jest obowiązkiem męża względem żony, chrześcijanki pozbawione prawa dziedziczenia mogą domagać się jej wypłacenia jako ich własności przed podziałem masy spadkowej. Dlatego pomimo wysokich opłat podatkowych (2 % wartości) wysokość ,,mahr’u” powinna być określona w intercyzie. (Wiele cudzoziemek aby uniknąć opłat przystaje na symboliczną wartość, np. 50 piastrów, co jest błędem ale wynika z niewiedzy). Jeśli tylko forma ,,mahr’u” na to pozwala, a mogą to być pieniądze, biżuteria czy mieszkanie własnościowe, można go wypłacać ratami. W przypadku, gdy są to pieniądze, mąż wpłaca połowę daru ślubnego przed zawarciem związku małżeńskiego, drugą zaś po rozwodzie. Żona otrzymuje również ,,mahr” w przypadku śmierci męża. W sytuacji, gdy to żona decyduje się na rozwód i mąż na niego przystaje, w ramach kompromisu nie musi on wypłacać reszty ,,mahr’u”. Jeśli sytuacja majątkowa małżonka na to pozwala, najlepszym zabezpieczeniem dla cudzoziemki, zwłaszcza jeśli para planuje dzieci, jest zakup mieszkania własnościowego na nazwisko żony. Jako ,,mahr” może być również potraktowany zwrot kosztów podróży powrotnej żony. Swoboda, co do jego formy stwarza wiele możliwości, które niezależnie od okoliczności należy dobrze przemyśleć i uwzględnić. Uprawnienia małżonki w Egipcie Zgodnie z wcześniej omówionymi zagadnieniami związane są również inne jak: prawo do podróżowania, wykonywania zawodu oraz prawo do odwiedzin. Powinny one zostać uwzględnione w intercyzie. Jednak w związku z tym, że obecnie regulujące je przepisy są korzystne dla kobiet, porady co do właściwego zapisu w intercyzie dokona prawnik. Ograniczenia związane z małżeństwem z Egipcjaninem Decydując się na małżeństwo z Egipcjaninem i na życie w Egipcie, Polka musi liczyć się z tym, że nigdy nie otrzyma pełnego zabezpieczenia. Okoliczności, podobnie jak ludzie, mogą się zmienić. Nie można oczekiwać, że sprawiedliwości stanie się zadość. Ważne jest, aby kobieta była w pełni świadoma swoich praw i obowiązków. Trudności w małżeństwach mieszanych wynikają przeważnie z braku wiedzy. Własny schemat myślenia przeszkadza spojrzeniu na to, co obce. Oto kilka podstawowych faktów i rad dla kobiet decydujących się na małżeństwo z Egipcjaninem: Rodzina w Egipcie W Egipcie zawsze bierze się ślub z rodziną. Nie można tego lekceważyć. Rodzina ma prawo do ingerowania w codzienne życie i często z tego korzysta. Nawet jeśli mąż przez wiele lat mieszkał za granicą, nie jest w stanie przeciwstawić się temu gdy wróci do domu. (często się słyszy od rozczarowanych kobiet – w Europie był inny). Przyporządkowanie jest tym większe, im bardziej jest zależny finansowo od rodziny. Mężczyzna ma określone miejsce w hierarchii rodzinnej, określoną rolę do spełnienia. Tego się od niego oczekuje. Swoboda działania związana z tą pozycją jest już indywidualną kwestią. Zależy od siły przebicia i woli mężczyzny. Od cudzoziemskiej żony również oczekuje się, że zajmie ona określone miejsce w tej hierarchii. Zawierając związek małżeński z Egipcjaninem trzeba być gotowym na kompromisy. Trzeba też zdawać sobie sprawę, że można szybko przekroczyć granicę przyporządkowania na niekorzyść podporządkowania. Mąż Egipcjanin Typowy lub nietypowy – wszyscy egipscy mężczyźni noszą w sobie swoje egipskie dziedzictwo, tak samo jak my nosimy nasze polskie. To, w jakim stopniu i kiedy da o sobie znać, zależy od okoliczności. Nie należy jednak o nim zapominać. Pobyt w kraju narzeczonego Kobieta powinna poznać rodzinę przyszłego męża. Dłuższy pobyt w Egipcie przed ślubem i nawiązanie kontaktu jest bardzo ważne. Położenie socjalne, sytuacja finansowa jak i postawa wobec cudzoziemców mogą dać odpowiedź na to, czy jest szansa na porozumienie. Trzeba sobie zadać pytanie: Czy zdołam odnaleźć się w tym nowym środowisku? Obserwując zachowania i relacje rodzinne ocenić, czy rodzina podziela poglądy dotyczące wychowywania dzieci. Czy toleruje obce wydarzenia kulturalne? Jak ważna jest religia? Co rodzina wie o Polsce i czym się kieruje w osądach? Które tematy poruszane w kraju są w Egipcie tematami tabu? Te pytania w pewnym stopniu mogą nam dać odpowiedź na to, do jakiego stopnia rodzina zaakceptuje fakt, że kobieta praktykuje inną religię. Język Wspólny język łączy – czy to będzie polski, arabski, angielski czy inny, ważne jest, aby był na poziomie umożliwiającym dokładne porozumienie małżonków. Dobrze jest znać język arabski, bo to pozwala na swobodną egzystencję w nowym kraju. Wymaga to czasu, wysiłku i pieniędzy ale się opłaca. Niezależność kobiety w Egipcie Samodzielność kobiety zależy od niej samej. Może to dotyczyć kręgu przyjaciół, pracy czy też życia rodzinnego. Wszystkie Polki mieszkające za granicą zwracają na ten aspekt uwagę. Nie można być sobą, jeśli jest się całkowicie uzależnioną finansowo i mentalnie od drugiej osoby. Nawet jeśli jest się kobietą w Egipcie, można prowadzić samodzielne życie. Można znaleźć tego liczne przykłady. Prawne możliwości zabezpieczenia, wynikające z zawartych w intercyzie ustaleń dotyczących rozwodu, stosunków majątkowych, prawa do wykonywania zawodu oraz prawa dziedziczenia zapewniają żonie utrzymanie w przypadku ewentualnego rozwodu lub śmierci męża. Zawierając małżeństwo i ustalając kontrakt ślubny należy jednak skorzystać z pomocy prawnika znającego język zachodni. Poprzez zawarcie intercyzy nie da się natomiast rozwiązać ewentualnych sporów dotyczących opieki nad dziećmi. Zawarcie kontraktu nie może również wykluczyć biedy. Wiele kobiet mieszkających w Egipcie od wielu lat, a które nie miały możliwości zabezpieczenia się na przyszłość, żyje prawie na skraju ubóstwa. W chwili podjęcia decyzji o ślubie istotną sprawą jest zadecydowanie o kraju zamieszkania. Nie jest to łatwą sprawą w przypadku mężczyzny, kiedy obecnie w Unii Europejskiej istnieją surowe wizowe obostrzenia. Dla Egipcjanina zmiana kraju wiąże się z wieloma innymi trudnościami. Ważna jest możliwość uzyskania pracy przez męża. Jego status emigranta w Polsce jest inny niż obywatela we własnym kraju, zależność od żony przynajmniej w początkowym okresie i wiele innych aspektów życia na emigracji stanowi rzeczywisty problem. Polce natomiast, w sensie prawnym, zawsze jest łatwiej żyć w kraju swego urodzenia. Dla nas Polek, kwestia zachowania kultywowania tradycji czy religii na terenie rodzinnego kraju jest zawsze bardziej prawdopodobna. Piszę prawdopodobna, bo jak liczne sprawozdania w mediach pokazują, wiele dramatycznych czy tragicznych wydarzeń ma miejsce w mieszanych małżeństwach w Europie. Tak więc zamieszkanie w Polsce nie zawsze jest gwarancją udanego związku czy bezpieczeństwa. W artykule ,,Zamordowany sen o integracji” (kiosk- onet.pl- Wiadomości- 24.08.2006) autor pisze o sytuacji emigrantów we Włoszech, gdzie państwo włoskie, jak rzadko które w Europie, wyszło naprzeciw potrzebom emigrantów, tymczasem ,,włoscy muzułmanie, przyjeżdżając do Italii natychmiast przystępują do rekonstrukcji świata, z którego przybyli. Korzystają przy tym w pełni z praw demokratycznego państwa, nie akceptując jego zasad i obowiązków”. Nie nawołuję, rzecz jasna, do usilnego forsowania swoich racji i wartości wyniesionych z kraju i przeszczepiania ich na grunt egipski, ale jedynie do rozumnego i świadomego podejścia do sprawy zawarcia związku małżeńskiego. Jest to niezwykle istotne, ponieważ nie mamy w obcym kraju oparcia w swojej rodzinie, co jest niezwykle pomocne dla kobiety egipskiej, nie mamy też odpowiedniego oparcia w prawie państwowym. Tak więc nasze małżeństwo to nie tylko los szczęścia, intuicji, ale głównie naszej własnej zapobiegliwości. Warto przed podjęciem najważniejszej życiowej decyzji, kiedy w związku dominuje wzajemna fascynacja i zaufanie, zerwać w tym momencie zasłonę romantyzmu i na trzeźwo zatroszczyć sie o swoją przyszłość. Artykuł w całości skopiowany ze strony zrp-e.com ​Opracowanie: Anna Gamal El Din Współpraca: Jadwiga Kobaissy​ Małżeństwo Polki z Egipcjaninem Obywatel polski chcący w Egipcie zawrzeć związek małżeński z obywatelem Egiptu powinien upewnić się, jakie dokumenty są aktualnie wymagane przez urząd egipski, który będzie rejestrował zawarcie związku małżeńskiego. Zwykle są to: * wydane przez polski Urząd Stanu Cywilnego zaświadczenie o zdolności prawnej wnioskodawcy do zawarcia związku małżeńskiego (ważne 3 miesiące) * zaświadczenie o wyznawanej religii np. dokument z parafii * akt małżeństwa z adnotacją o rozwodzie (w przypadku osoby rozwiedzionej) * akt urodzenia * kopie strony paszportu z danymi biometrycznymi (do każdego z ww. dokumentów) osób pragnących wstąpić w związek małżeński. Posiadając wymagane dokumenty należy dokonać ich tłumaczenia na język arabski. Tłumaczeń można dokonać m.in. w: Egyptian Polish Company for TranslationTel: +20 2 252 47 464 Fax: +20 2 252 47 464 Tel. kom.: +20 1003048699 email: www.epctonline.com ">epct.egypt@gmail.comwww.epctonline.com /Egyptian Polish Friendship SocietyTel: +20 2 2633 81 33Fax: +20 2 2644 36 60 email: trans105pol@yahoo.com 5 Mit Ghamar St. Saffer Sq - Heliopolis, Cairo malzenstwo polki 1. Zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego wystawia obywatelowi polskiemu: · A. Polski Urząd Stanu Cywilnego, właściwy ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania danej osoby w Polscelub · B. Konsul - o ile dana osoba wyjechała na stałe z Polski przed ukończeniem 16 roku życia lub nigdy w Polsce nie mieszkała. 2. Urząd Stanu Cywilnego (lub w przypadku wskazanym w pkt. 1.B - konsul) wystawia zezwolenie, o ile wnioskodawca przedstawi następujące dokumenty: - wniosek o wydanie zaświadczenia - pisemne zaświadczenie obojga narzeczonych, że nie wiedzą o okolicznościach wyłączających zawarcie małżeństwa. Konsul potwierdza własnoręczność podpisu pod oświadczeniem po okazaniu ważnego paszportu przez osobę składającą podpis - odpis aktu urodzenia wnioskodawcy. O ile wnioskodawca pozostawał uprzednio w związku małżeńskim, dołączyć należy dodatkowo wystawiony prze polski USC akt małżeństwa z adnotacją o rozwodzie względnie odpis orzeczenia sądu polskiego o rozwodzie.Jeżeli poprzedni związek zawarty i rozwiązany został w państwie innym niż Polska, dołączyć trzeba transkrypcję aktu małżeństwa (umiejscowienie aktu zagranicznego w polskim USC) oraz orzeczenie sądu polskiego o uznaniu wyroku rozwodowego.Wnioskodawca, który wyjechał z Polski na stałe przed ukończeniem 16 roku życia przedstawić powinien dodatkowo dokumenty potwierdzające cały okres pobytu za granicą (wizy w paszporcie, dowody zameldowania, ew. zaświadczenie z policji ds. cudzoziemców). 3. W przypadku wskazanym w pkt. 1 A komplet dokumentów przekazany być może do USC w Polsce: - za pośrednictwem Wydziału Konsularnego - przez pełnomocnika wnioskodawcy (własnoręczność podpisu na pełnomocnictwie potwierdza Konsul). Uwaga: W wystawianym przez polski Urząd Stanu Cywilnego zaświadczeniu o zdolności do zawarcia związku małżeńskiego prosimy zwrócić uwagę na odpowiednią kolejność „Danych o osobie, z którą wnioskodawca zamierza zawrzeć związek małżeński", tj. odpowiednią sekwencję wpisywania danych w rubryce: Nazwisko i imię (imiona)narzeczonego/narzeczonej: - Za nazwisko uznaje się wszystkie elementy występujące po pierwszym członie, tj. imieniu właściwym, zgodnie z zapisem w paszporcie. tj. jeśli Egipcjanin ma zapisane w paszporcie imię i nazwisko: Mohammed Yousef Abdelati Moustafa, za imię uznajemy Mohammed, natomiast Yousef Abdelati Moustafa jest uznawane za nazwisko. W związku z tym w zaświadczeniu o zdolności do zawarcia związku małżeńskiego powinien znaleźć się zapis: Nazwisko i imię (imiona): Yousef Abdelati Moustafa Mohammed. Uprzejmie prosimy o uważne sprawdzanie, by zapis w dokumencie był dokonany w tej kolejności. Nieprawidłowy wpis powoduje brak możliwości przyjęcia zaświadczenia do legalizacji przez nasz Konsulat. Konsulat RP legalizuje polskie zaświadczenie o zdolności prawnej do zawarcia związku małżeńskiego oraz poświadcza tłumaczenia. Należy wtedy dostarczyć tekst tłumaczenia oraz oryginały tłumaczonych dokumentów. Po uzyskaniu poświadczeń dokumentów w Konsulacie R.P. trzeba się udać do jednego z Biur Legalizacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych Egiptu w Kairze celem uzyskania poświadczenia w/w dokumentów (opłata 11.00 LE). Adresy: Egyptian Ministry of Foreign Affairs Authentication Offices:Ahmed Said Street, Abbassia; CairoSabak Street next to the Maryland Gardens, Heliopolis, Cairo. Godziny urzędowania: od soboty do czwartku od 9:00 do 15.00. Po potwierdzeniu dokumentów w Biurze Legalizacji Ministerstwa Spraw Zagranicznych trzeba się udać do Biura Małżeństw Cudzoziemców w Ministerstwie Sprawiedliwości, aby zarejestrować małżeństwo. Adres:Egyptian Ministry of Justice Annex (Office of Marriage of Foreigners), 4-te piętro, Lazoughly Square, Abdin, Cairo. Godziny urzędowania: od soboty do środy od 9:00 do 13:00 i od 15:00 do 17.00; w czwartki od 9:00 do 13.00. Wymaga się przedstawienia następujących dokumentów: * Dokumenty tożsamości obu stron (w przypadku cudzoziemca: paszport wraz kserokopią strony personalnej - tej z fotografią oraz strony z wizą egipską ewentualnie pieczątką pobytową; w przypadku obywatela Egiptu - egipski paszport lub National ID wraz z kserokopią). * pięć fotografii każdej ze stron * znaczek skarbowy "Ta'meen Igtimaei" za 50,00 funtów egipskich (można kupić na każdej poczcie). Zawarcie ślubu wymaga osobistej obecności dwóch świadków (obowiązkowo mężczyźni) z dokumentami tożsamości. Aby móc wykorzystywać egipski akt małżeństwa w Polsce, musi on zostać zarejestrowany w polskich aktach stanu cywilnego. Dlatego też w pierwszej kolejności egipski akt musi zostać zalegalizowany w Egipskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, następnie przetłumaczony na język polski, a jego tłumaczenie poświadczone w Konsulacie RP. UWAGA: dopiero po rejestracji aktu małżeństwa w polskich aktach stanu cywilnego i otrzymaniu polskiego aktu małżeństwa, małżeństwo będzie oficjalnie uznane przez prawo polskie a egipski małżonek traktowany jako mąż obywatelki UE. źródło: Ambasada Rzeczpospolitej Polskiej w Kairze Ślub obywateli Polski na terenie Egiptu Dwoje obywateli polskich może zawrzeć swój związek małżeński bądź na terenie Polski (w kościele lub USC) bądź za granicą, w polskim konsulacie. Konsul nie ma prawa udzielić ślubu obywatelowi polskiemu z osobą nie posiadającą polskiego obywatelstwa. 1. W przypadku chęci zawarcia przez narzeczonych (obywateli polskich) związku małżeńskiego poza granicami kraju, muszą oni najpierw zwrócić się do Kierownika Urzędu Konsularnego o zgodę oraz wstępne ustalenie daty ślubu. Następnie przekazują konsulowi drogą mailową w postaci skanów następujące dokumenty: W przypadku panny lub kawalera: * odpis skrócony aktu urodzenia * kopię paszport lub dowodu osobistego W przypadku wdowy lub wdowca: * odpis skrócony aktu urodzenia * odpis skrócony aktu zgonu współmałżonka * kopię paszportu lub dowodu osobistego W przypadku osób rozwiedzionych: * odpis skrócony aktu urodzenia* odpis skrócony aktu małżeństwa z adnotacją o rozwodzie lub sentencję rozwodu * kopię paszportu lub dowodu osobistego Narzeczeni powinni też złożyć tzw. "Zapewnienie o swojej sytuacji cywilnej", które jest wymagane przez art. 54 ustawy z 1996 roku Prawo o aktach stanu cywilnego. "Zapewnienie" to powinno być złożone minimum 30 dni przed zawarciem związku małżeńskiego. Oznacza to, że można je złożyć przed urzędnikiem USC w swoim miejscu zamieszkania lub przed konsulem, o ile pobyt za granicą będzie trwał dłużej niż 30 dni. 2. Praktyka w Ambasadzie RP w Kairze jest taka, że dopiero w/w dokumentów konsulowi pozwoli na ostateczne potwierdzenie daty ślubu. 3. Tak jak i w Polsce, także za granicą ślub nie może się odbyć bez udziału świadków. Prawo mówi o obecności dwóch świadków, którzy muszą wylegitymować się polskim paszportem. Tych świadków mogą przyprowadzić narzeczeni. Możliwe jest, by świadkami na prośbę narzeczonych, byli pracownicy Ambasady. 4. Ceremonia ślubna w konsulacie ma zawsze charakter uroczysty. Ceremonialne szczegóły o lista uczestników uroczystości ślubnej powinny być zawsze uzgodnione z należytym wyprzedzeniem. ​ 5. Po udzielonym ślubie konsul podpisuje protokół z zawarcia małżeństwa, do którego dołącza oświadczenie w sprawie wyboru nazwisk, oraz wszystkie pozostałe dokumenty. W komplecie są przekazywane do USC dla Warszawy Śródmieście, który sporządza Akt Małżeństwa. Komplet dokumentów może być przesłany do USC Warszawa Śródmieście przez Konsula, bądź dostarczony bezpośrednio przez samych małżonków. На этом языке пока нет опубликованных постов Когда посты будут опубликованы, вы увидите их здесь. Hurghada dla Panów Bar w Sakali Bar w Sakali Winnica w Hurghadzie Bar w Sakali 1/3 Egipskie piwo Stella Epipsk alkohole Bar piwny w Memszy Egipskie piwo Stella 1/3 Egipskie piwo Sakara Sklep wolnocłowy w Sakali Egipska apteka ma coś na kaca Egipskie piwo Sakara 1/3 Papierosy w sklepie w Sakali Uliczny stragan z papierosami Papierosy w sklepie w Sakali 1/2 Piwo w Hurghadzie Piwo jest dostępne, niestety tylko w restauracjach i barach. W sklepach spożywczych piwa alkoholowego nie kupimy. Najlepsze jest egipskie butelkowe piwo Stella. Kosztuje ~26 funtów egipskich. Mała puszka Stelli kosztuje 22 funty, duża - 26. Jest także inne egipskie piwo butelkowe i w puszce - Sakara. Kosztuje ~32 funtów egipskich. Sakara Weizen kosztuje 38 funtów. Sakara Beer (10% alk.) 38 funtów. Popularne są także: Meister Beer - (małe, 8% alk.) - 35 funtów, Meister Beer (duże, 8% alk.) - 38 funtów, Heineken (małe) - 30 funtów, Heineken (duże) - 35 funtów, Royal Beer (duże, 15% alk.) - 35 funtów, Desperados - 36. Wino w Hurghadzie Wino jest dostępne. Znów kłaniają się niestety wyłącznie knajpy z alkoholem. Kupimy je na miejscu i na wynos. W sklepach wina nie dostaniemy. Tamtejsze (tylko lokalne) wina kupimy za ~150 funtów egipskich. To wina białe, różowe i czerwone. Wytrawne, półwytrawne i półsłodkie. Ich smak pozostawia wiele do życzenia. Najbardziej "podchodzi" wino różowe. Alkohol w Hurghadzie Alkohole - gin, wódka, whisky, rum, uzo są dostępne tylko w hotelach, restauracjach i knajpkach. Można je zamówić na miejscu i na wynos. Ich smak (podobnie jak egipskich win) pozostawia wiele do życzenia, ale można się przyzwyczaić. Jaka jest faktyczna cena za plastikową butelkę 750 ml? Maksymalnie 220 funtów egipskich. Tymczasem ceny mocnych, egipskich alkoholi są bardzo różne, w zależności od miejsca zakupu. W centrum Sakali to 300 funtów, w Daharze 200, w Marinie nawet 2 tysiące. Cenę należy ostro negocjować z barmanem i nie dać się przekonać, że "ów alkohol" kosztuje tyle, ile on sobie zażąda. Przy zakupie na wynos w restauracji, czy barze barman powinien nam butelkę zapakować w czarną torebkę. Jeżeli tego nie zrobi, sami powinniśmy butelkę zakryć, schować, aby na ulicy nie rzucała się w oczy. W Hurghadzie nie wolno w miejscu publicznym mieć alkoholu w dłoni, a lokale mają zakaz (oficjalny) sprzedaży mocnego alkoholu na wynos. Papierosy w Hurghadzie Papierosy są dostępne w każdym sklepie. Kupimy w zasadzie wszystkie popularne marki. Paczka kosztuje ~40 funtów egipskich. Lokalne marki kosztują ~25 funtów egipskich. Papierosy kupimy również u ulicznych sprzedawców, ale tych, w większości podrabianych wyrobów tytoniowych nie polecamy. Gdy jesteś głodny, a boisz się lokalnych potraw, w Hurghadzie są: McDonald’s, Pizza Hut, czy Burger King. Wypożyczenie samochodu jest możliwe bezpośrednio na lotnisku, lub w centrum Hurghady. Trzeba mieć jednak ukończone 25 lat. Pamiętaj, kierując samochód w Egipcie musisz być trzeźwy. Kary za jazdę po pijanemu dla obcokrajowców są bardzo wysokie, a patroli policji jest więcej niż w Polsce. Nie warto ryzykować. Egipskie posterunki policji, a tym bardziej areszty śledcze, do najmilszych miejsc na świecie nie należą. Sklep z pamiątkami w Memszy Sklep z sziszami w Sakali Sklep z pamiątkami w Memszy 1/2 Zegarki na straganie w Sakali Uliczny stragan z walizkami w Sakali Zegarki na straganie w Sakali 1/2 Sklep z pamiątkami w Memszy Sklep z pamiatkami w Sakali Uliczy stragan w Sakali Sklep z pamiątkami w Memszy 1/3 Co kupować w Hurghadzie Gdy jesteś głodny, a boisz się lokalnych potraw, w Hurghadzie są: McDonald’s, Pizza Hut, czy Burger King. Wypożyczenie samochodu jest możliwe bezpośrednio na lotnisku, lub w centrum Hurghady. Trzeba mieć jednak ukończone 25 lat. Pamiętaj, kierując samochód w Egipcie musisz być trzeźwy. Kary za jazdę po pijanemu dla obcokrajowców są bardzo wysokie, a patroli policji jest więcej niż w Polsce. Nie warto ryzykować. Egipskie posterunki policji, a tym bardziej areszty śledcze, do najmilszych miejsc na świecie nie należą. Czego nie kupować Zasada jest jedna, kupuj to co Tobie się podoba, ale staraj się zapłacić maksymalnie 30/40 procent tego czego żąda od Ciebie sprzedający. Generalnie w Hurghadzie (jak na Krupówkach czy w Łebie) wszędzie jest to samo. Jeżeli czegoś nie kupisz w jednym miejscu - kupisz w innym. dokładnie takie samo. Zawsze można ze sprzedawcą się targować. Przeważnie schodzą z ceny jeżeli zobaczą Twoją niechęć, lub brak zainteresowania zakupem. Trzeba pamiętać, iż dla większości Egipcjan targowanie się to sztuka, a tak naprawdę forma zagospodarowania czasu w monotonnym, nudnym i długim procesie sprzedaży czegokolwiek, w gorącym klimacie Egiptu. W sumie to logiczne. Jeżeli do "jego" sklepu wchodzi dziennie kilkudziesięciu klientów, a tylko kilku z nich chce kupić coś konkretnego, kombinują, zachwalają. Starają się po pierwsze; posadzić Cię na fotelu, częstują herbatą, proszą o wpisanie do zeszytu kilku słów po polsku jaki to "jego" sklep jest fajny itd., itp. Czyli w końcu mają co robić i chcą z Ciebie wyciągnąć jakiekolwiek pieniądze. Na początek jak największe. Nie przejmujcie się ich szlochami, że Twoja cena to poniżej której on sam kupił konkretną rzecz, że taką ceną obrażasz jego i jego rodzinę. To w większości przypadków zwykła gra. Pamiętaj; sprzedawcy w Hurghadzie myślą kategoriami europejskimi. Nie przeliczają niczego na funty egipskie, tylko na na euro i dolary. To, że są Egipcjanami nie znaczy, że nie potrafią liczyć. Potrafią i to lepiej niż my. Na kupiectwie znają się jak żadna inna nacja na świecie. Generalnie jeszcze przed otwarciem sklepu większość ze sprzedawców zakłada sobie "ile chce, lub musi dziś zarobić". Tak więc zakupy najlepiej robić pod koniec dnia. I nie na wariata. Klienta, który wpada do sklepu i chce właśnie w tym miejscu wydać i to szybko pieniądze, Egipcjanie poznają od razu. Wtedy jesteś bez szans. Z ceny nie zejdą. Pod koniec dnia w większości przypadków sprzedawcy zarobili już tyle, ile sobie założyli, a jeżeli nie, są zmęczeni, znudzeni i z każdego zarobku będą zadowoleni. Gdzie wydawać pieniądze w Hurghadzie Musisz sobie zdawać sprawę, iż Hurghada, a dokładnie Sakala, Marina, czy Memsza, to jak Nowy Świat w Warszawie, Rynek w Krakowie, Monciak w Gdańsku, czy Krupówki w Zakopanem. To miejsca gdzie w mniej, lub bardziej wyrafinowany sposób "doi się turystów z kasy". Wszystko jest świetnie opakowane, kolorowe, czyste i czeka na "frajerów z kasą z całego świata". Sklep z pamiątkami w Sakali Egipskie popielniczki Sklep z pamiątkami w Memszy Sklep z pamiątkami w Sakali 1/3 Stragany w centrum Sakali, których już nie ma... Uliczny stragan w centrum Sakali, którego już nie ma... Uliczne stragany w centrum Sakali, których już nie ma... Stragany w centrum Sakali, których już nie ma... 1/3 Nikt tego nie wymyślił wczoraj, czy przedwczoraj. Od dawien dawna tak było, jest i będzie. Nie tylko w Hurghadzie, czy w ogóle w Egipcie. Tak jest w każdym mieście i kraju żyjącym z turystów. Idąc na zakupy wystarczy zdrowy rozsądek, spokój, opanowanie i uśmiech. Po drugiej stronie spotkasz ludzi, którzy będą chcieli wcisnąć Ci wszystko, zachwalając, iż ich towar jest najlepszy, niepowtarzalny, bardzo tani i wytrzyma lata. To nieprawda. Nie daj się nabrać w Hurghadzie Nie daj się nabrać. Tak naprawdę, jeżeli chcesz kupić coś ładnego, taniego i fajnego unikaj głównych szlaków zakupowych. Wystarczy oddalić się nieco od tych szlaków. Łatwo poznasz, że na nim nie jesteś, ponieważ na ulicy zobaczysz więcej Egipcjan niż turystów i tu spróbuj zrobić zakupy. Jeżeli jeszcze trafisz do sklepu, w którym sprzedawca nie mówi po angielsku, rosyjsku, czy niemiecku, jesteś w domu. Kupisz dokładnie wszystko to, co na głównych szlakach zakupowych, a za naprawdę niewielkie pieniądze. A propos, jak zobaczysz Egipcjanina, który robi zakupy w Sakali, czy Memszy - proszę zrób zdjęcie. Chętnie je opublikujemy, bo to widok niespotykany. Pod żadnym pozorem nie kupuj na ulicy alkoholu, nawet piwa, czy wina. Alkohol kupisz w barach i restauracjach, oraz w hotelach. Nie kupuj walizek, które oferują uliczni sprzedawcy. Trwałe walizki można kupić w sklepach, ale przed zakupem zastanów się kilkanaście razy, czy warto. Generalnie nie kupuj niczego, co oferują uliczni sprzedawcy. To w większości cwaniaczki oferujące naprawdę dramatycznie słabe produkty (np. papierosy, paski do spodni, zegarki). Wyjątkiem jest bazar w Daharze, gdzie w zasadzie wszyscy sprzedają swoje towary z "ziemi, lub leżaka". Ważna informacja; jeżeli zobaczysz sklep, uliczne stoisko, w którym kupują Egipcjanie, możesz być pewny, że taniej konkretnych towarów nie znajdziesz i warto zostawić w tym miejscu swoje pieniądze. Alkohol w Hurghadzie Bar all inclusive na plaży Bar w Daharze z piwem Stella Po egipskim piwku...? Bar all inclusive na plaży 1/3 Piwo w Hurghadzie Panowie, nie oszukujmy się. Wyjazd na egzotyczne wakacje (w tym do Hurghady) to dla większości z nas szansa na „odreagowanie” trudów codziennego życia w szarej Polsce i sposób na pozbycie się zawodowych trosk lub rodzinnych zmartwień. Przez tych kilka, lub kilkanaście dni chcemy „zapomnieć” bawić się, czerpać z życia wszystko to co, czego to życie chce nam dostarczyć. Jeżeli już musisz pić alkohol w ciągu dnia pij piwo. Wieczorem, inna sprawa. W ciągu dnia, gdy temperatura często przekracza 30 stopni Celsjusza w cieniu, nasz organizm na piwo zareaguje normalnie. W Hurghadzie polecamy piwo Stella. Kosztuje w granicach od 18 do 28 funtów egipskich za 0,5 litra. W smaku jest bardzo podobne do Żywca. Picie alkoholu w Hurghadzie alkohol whurgadze Egipskie alkohole w barze na plaży Bar all inclusive na plaży... Bar all inclusive na plaży... Egipskie alkohole w barze na plaży 1/3 Tradycyjnym „rozweselaczem” jest oczywiście mocny alkohol. W Hurghadzie alkohol można, a nawet w niektórych przypadkach trzeba pić. Oczywiście wszystko jest dla ludzi, ale trzeba pamiętać o miejscu w którym ten alkohol pić będziemy. Pamiętaj, Egipt to kraj muzułmański, gdzie oficjalnie picie mocnego alkoholu w miejscach publicznych jest zabronione. Raz, z powodów religijnych, dwa, z powodu klimatu. To ciekawe, ale w tym wypadku religia i życie idą w parze. I wcale ten zakaz nie jest taki głupi. Wyobraźmy sobie ludzi pracujących codziennie w temperaturze przekraczającej 30 stopni Celsjusza (przy wilgotności powietrza w granicach zaledwie 40%), którzy przez cały rok przychodzą do roboty na mniejszym, bądź większym kacu. Dramat i dla pracowników i dla pracodawców. Ale zostawmy Egipcjan, oni jakoś sobie z „nie piciem” radzą. Skupmy się na nas, pijących Polakach. Od razu napiszmy wprost; życie dla pijących dużo w Hurghadzie łatwe nie jest. Najtańszy sklep z alkoholem w tej części Egiptu ​ Najtańszy sklep z alkoholem w tej części Egiptu znajduje się (niestety) nie w Hurghadzie, a w oddalonej o 30 km na północ El Gounie - nazywanej egipską Wenecją. Jednak warto tam się wybrać, choćby z uwagi na niesamowite widoki, fantastyczny port jachtowy, deptaki, bulwary oraz centrum rozrywki z kilkuset barami i restauracjami. Sklep nazywa się Drinkies. To jedyna "sieciówka" w Egipcie sprzedająca alkohol. Sklep znajduje się w Old Town, kilkanaście metrów od marketu BestWay. Mapa Google pokazuje jego lokalizację. Sklep jest bardzo mały. Można płacić kartą. Najbliższy tego typu sklep znajdziemy... w Kairze, lub Sharm el-Sheikh. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... Najtańszy sklep z alkoholem w Hurghadzie Najtańszy sklep/bar z alkoholem w Hurghadzie znajduje się tuż przy Dahar Square w dzielnicy Dahar (kilkanaście metrów od restauracji GAD). Z Sakali taksówką dostaniemy się tam za 20 LE w 10 minut. Busikiem za 2,5 LE w 20 minut. Sklep jest otwarty od godziny 11 do 23. W narodowe i kościelne święta sklep jest zamknięty. Prowadzą go Koptowie. Warto wiedzieć, że kupując alkohol w Hurghadzie sprzedawca zobowiązany jest zapakować nam alkohol w torbę plastikową. Przeważnie kolor torby jest czarny. Nie jest to wymysł sprzedawcy, a jego obowiązek. W miejscach publicznych w Egipcie (poza barami, czy restauracjami) nie wolno mieć ze sobą widocznego alkoholu. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... Duty Free z alkoholem w Hurghadzie W Hurghadzie jest kilka sklepów wolnocłowych. Jeden z nich, oddany do użytku w tym roku, znajduje się w dzielnicy Memsza, kilkadziesiąt metrów o Carrefour market, czy słynnej dyskoteki Papas Club. Sklep jest dwupiętrowy. Na parterze kupimy papierosy, perfumy i sprzęt AGD. Na pierwszym pietrze znajdują się alkohole. Trzeba przyznać, że wybór trunków jest bardzo duży, a ceny znośne. Idąc do sklepu wolnocłowego w Hurghadzie trzeba mieć ze sobą paszport oraz dokonać zakupy najpóźniej 48 godzin po przylocie do Egiptu. Co ważne, w Duty Free na Memszy nie ma tłoku. Ceny podane w filmie są z marca 2022 roku... Egipskie piwko z rana... Egipskie wino wieczorem... I jeszcze jedno... Egipskie piwko z rana... 1/3 Alkohol i słońce w Hurghadzie - uważaj... Jak pić, to pod parasolem... W Hurghadzie najlepiej pić alkohol w barze... Alkohol i słońce w Hurghadzie - uważaj... 1/3 Kac w Hurghadzie. Zemsta Faraona Po przepiciu tradycyjnie najgorszy jest kac. W Polsce, gdzie przyzwyczajeni jesteśmy do naszego klimatu, jakoś dajemy radę. Tam jest dużo gorzej. Trzeba pamiętać, że w Hurghadzie wszystko jest dla naszego organizmu inne; pogoda, jedzenie i co najważniejsze woda. To właśnie woda i oleje, na których przygotowywane są egipskie potrawy powodują, że nasz organizm po alkoholu może reagować bardzo różnie. Po długotrwałym piciu przeważnie dopada nas rozstrój żołądka. Co w tym wypadku jest najlepsze? I tu się można zdziwić. To mocny europejski alkohol. Oczywiście nie w ilościach przemysłowych, ale leczniczych. Najlepsza jest whisky (100-200 gram). Nie na czczo, ale po wcześniejszym spożyciu. np. lekkiego ciepłego rosołu. Najlepiej przywiezionego z Polski. Gorący kubek będzie w sam raz. Trzeba pamiętać o tym, by leczyć się i „stawiać na nogi” europejskim alkoholem. Jego nazwijmy to „baza”, czyli po prostu woda na bazie której powstał pozwoli nam dojść do siebie. Picie na kaca lub na lekarstwo alkoholi miejscowych nie pomoże. O tym, że picie alkoholu na słońcu, na plaży nigdy nikomu na dobre nie wyszło, nie trzeba chyba przypominać. Jeżeli już, radzimy pić na plaży w zacienionym miejscu, choć i tak niewiele to zmieni. Temperatura otoczenia prędzej, czy później spowoduje to, że będziemy bardzo szybko pijani, a kac będzie nie do zniesienia. Dla wszystkich, którzy i tak będą pili bez względu na konsekwencje radzimy co następuje: Jak pić w Hurghadzie i wytrzymać upały... Bary w Hurghadzie zapraszają W Hurghadzie jest się czego napić... Bar z Sakali Bary w Hurghadzie zapraszają 1/3 Od momentu otworzenia barów na plaży, czyli od 10.00 radzimy pić drinki. Najlepiej smakuje i jest najlepiej przyswajalny przez nasz organizm rum z colą. Do tego proponujemy kawałek cytryny lub limonki, która (choć w minimalnej ilości, ale zawsze) dostarczy do naszego organizmu witaminę C. Około godziny 12 radzimy przestawić się na piwo. Od godziny 12 do 15 jest największe słońce. Sam zobaczysz, że w tych godzinach Twój żołądek nie będzie się buntował i chętnie przyjmie coś lże